Wolverine(1982) από Chris Claremont & Frank Miller

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"I am the best there is at what I do,but What I do best isn't it very nice.." - Logan

O Wolverine είναι ένας από τους πιο δημοφιλής χαρακτήρες του Marvel universe εδώ και 45+ χρόνια.Δημιουργήθηκε το 1974 από τον Len Wein και τον σχεδιαστή John Romita jr. αν και στην πρώτη του εμφάνιση στο incredible Hulk#181 τον Νοέμβριο του 1974 τον σχεδίασε ο Herb Trimbe τότε σχεδιαστής στον τίτλο..Mε τη πάροδο των χρόνων και τη δημοτικότητα του ήρωα συνεχώς να ανεβαίνει,καθώς και με την εξέλιξη του χαρακτήρα του σταδιακά μέσα από τις σελίδες των Uncanny Χ-ΜΕΝ ήταν θέμα χρόνου για τη Marvel να δώσει δική του σειρά στον Wolverine έστω και σε μορφή limited series αρχικά.

Τον Σεπτέμβριο του 1982 ο Wolverine αποκτά το δικό του limited series που ολοκληρώνεται σε 4 τεύχη(Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 1982) και δημιουργοί του ήταν οι Chris Claremont(ήδη είχε διαμορφώσει τον χαρακτήρα του στους Χ-ΜΕΝ)στο σενάριο και Frank Miller(στην εποχή που η καριέρα του ήταν συνεχώς ανερχόμενη) στο σχέδιο,και αυτή η συνεργασία βοηθά να αναθεωρηθεί και να εξελιχθεί ο χαρακτήρας ακόμα περισσότερο.Στην ίδια αυτή σειρά θα κάνει την εμφάνιση της και η κλασική φράση "I am the best there is at what I do,but What I do best isn't it very nice.." H φράση αυτή περιγράφει ακριβώς μέσα σε λίγες λέξεις τι σημαίνει να είσαι ο Wolverine.Κρύβει όμως μέσα της και μία πικρία,γιατί ο Logan γνωρίζει ότι είναι ο καλύτερος σε κάτι που δεν είναι καλό....

Aν και ο ανερχόμενος τότε Frank Miller ήθελε να δουλέψει με τον Claremont τη δουλειά του οποίου στους Uncanny X-men θαύμαζε,ο χαρακτήρας του Wolverine δεν τον ενθουσίαζε και τόσο αφού τον θεωρούσε μονοδιάστατο (μόνο σκότωνε τους αντιπάλους του) και ίσως αρχικά και να ήταν.Ο Claremont όμως είχε κάνει σημαντική δουλειά στην εξέλιξη του χαρακτήρα μαζί με τον σχεδιαστή(τότε) τον Uncanny X-men,John Byrne,και θεωρούσε ότι με ένα limited series,το οποίο δεν θα ακολουθούσε απόλυτα to continuity της μηνιαίας σειράς των μεταλλαγμένων(αν και οι εξελίξεις του επηρέασαν τον τίτλο των uncanny)θα μπορούσε να αναπτύξει ακόμα περισσότερο τον χαρακτήρα του Logan και να παρουσιάσει στοιχεία τα οποία δεν μπορούσε να παρουσιάσει απόλυτα σαν μέλος ομάδας.

Ουσιαστικά στο limited series αυτό,όπως και στη περίπτωση της μηνιαίας σειράς των Χ-men τα όρια ανάμεσα στο συγγραφέα και τον σχεδιαστή είναι δυσδιάκριτα...Σίγουρα και ο Miller(που την εποχή εκείνη είχε επηρεαστεί πολύ από τη δουλειά των Ιαπώνων συναδέλφων του στα manga) έβαλε τις δικές του πινελιές στα σενάρια του Claremont,και η σειρά αυτή τον προετοίμασε για τις μετέπειτα μεγάλες επιτυχίες του τόσο το Ronin(1983),όσο και το Dark Knight Returns(1986).

O Logan βρίσκετε στην Ιαπωνία αναζητώντας την αγαπημένη του Mariko Yashida ή οποία τον εγκατέλειψε ξαφνικά...Όταν βρίσκει τα ίχνη της,ανακαλύπτει ότι παντρεύτηκε παρά τη θέληση της,για να ξεπληρώσει με το γάμο αυτό κάποια χρέη που δημιούργησε ο πατέρας της,ο οποίος δε βλέπει με καθόλου καλό μάτι τον gaijin(ξένο)Logan και μάλιστα με ύπουλο τρόπο θα τον αντιμετωπίσει σε μάχη και θα τον ταπεινώσει μπροστά στα μάτια της Mariko...Ο πατέρας όμως της Mariko,Shingen, έχει και άλλες βλέψεις που αφορούν τη κυριαρχία του στον υπόκοσμο της Ιαπωνίας και όχι μόνο...O Logan θα πρέπει να αγωνιστεί για να κερδίσει ξανά τη καρδιά της αγαπημένης του,αλλά και την χαμένη του αξιοπρέπεια...Φυσικά στο δρόμο του θα εμφανιστεί η εγκληματική οργάνωση the Hand καθώς και η μυστηριώδης Yukio(μία σχέση με τον Logan,που θυμίζει αυτήν των Daredevil-Elektra),που σίγουρα κρύβει περισσότερα από όσα δείχνει...

Περιπέτεια,καταιγιστική δράση,σπαθιά,αίμα και μοιραίες γυναίκες,ενίοτε noir ατμόσφαιρα αλλά και στοιχεία από θρυλικά ιαπωνικά spaghetti-western με samurai(Yojimbo,Sanjuro)όπου ο ήρωας αγωνίζεται μόνος εναντίων όλων για την τιμή και τη σωτηρία της ψυχής του,συνθέτουν αυτή την εντυπωσιακή πρώτη solo περιπέτεια του Logan.Ο οποίος φυσικά βρίσκεται μέσα στο στοιχείο του,και αποδυκνύει ότι ίσως να ήταν καλύτερος samurai (από όσο τον θεωρούσαν οι Ιάπωνες),αλλά ότι διαθέτει και τρυφερή καρδιά(από όσο θεωρούσε ο ίδιος)καθώς επίσης ότι θα κάνει τα πάντα για να προστατέψει τη γυναίκα που αγαπά...Και πάνω απ'όλα δεν θα αφήσει τη κτηνωδία που αναγκαστικά τον συνοδεύει σε κάθε του βήμα,παρά τη θέληση του,να υπερισχύσει της ανθρωπιάς του...Το ταξίδι αυτό στην Ιαπωνία θα αποτελέσει την αναγέννηση του ήρωα,μέσα ακριβώς από τις ίδιες του τις στάχτες...Όπως έγινε και με τον μεγάλο επίσης έρωτα του,την Jean Grey σαν Phoenix...Ένα ταξίδι ανακάλυψης της ίδιας του της ψυχής...

O Claremont εντυπωσιάζει με τις γνώσεις του πάνω στα ιαπωνικά ήθη και έθιμα,γράφει ένα στιβαρό και σφιχτοδεμένο σενάριο,χωρίς να είναι πυκνογραμμένο,στηρίζεται κυρίως στην εικόνα και την κίνηση των χαρακτήρων(όπως πολλά ιαπωνικά manga)που κρατάει τον αναγνώστη γερά στη θέση του μέχρι να τελειώσει την ανάγνωση του κόμικ απνευστή.

Στο σχέδιο ο Miller εμφανώς επηρεασμένος από τις δουλειές του Goseki Kojima,δίνει μία από τις καλύτερες δουλειές του(ειδικά σε σχέση με αυτές που κάνει τώρα...πραγματικά σε πιάνει θλίψη)με φιγούρες όλο πλαστικότητα και δυναμισμό,όπως ακριβώς έκανε και στο Daredevil μονάχα που εδώ στα μελάνια έχει σημαντική βοήθεια από το Joe Rubenstein(και όχι από τον Klaus Janson)που για εμένα τουλάχιστον ,αναδυκνύει καλύτερα το σχέδιο του.Το στήσιμο των layouts στα panel,η αίσθηση της ζωντανής κίνησης των χαρακτήρων,οι εντυπωσιακές σκηνές μάχης,κατατάσσουν το κόμικ στις κορυφαίες στιγμές του Miller.Kαταπληκτικά τα χρώματα από την Glynis Oliver(είχε δουλέψει στους περισσότερους τίτλους της Marvel τότε) που για την εποχή που τυπώθηκε το κόμικ,ήταν ολοζώντανα και απέδωσαν με το καλύτερο τρόπο την όλη ατμόσφαιρα του κόμικ.Έδεσαν απόλυτα με τα σχέδια του Miller,όπως αυτά της μετέπειτα συνεργάτιδας(και αργότερα γυναίκας του)Lynn Varley.

Το limited series αυτό έθεσε τις βάσεις όχι μόνο για τις μετέπειτα σειρές του Wolverine,και την ακόμα μεγαλύτερη του εξέλιξη σαν χαρακτήρα,αλλά αποτέλεσε και έμπνευση για τη δεύτερη ταινία με πρωταγωνιστή τον Hugh Jackman "The Wolverine" του 2013 (ειδικά η αρχική σεκάνς με την αρκούδα είναι πιστή αντιγραφή).Τη θεωρώ σαν μία από τις 3 definitive ιστορίες του Logan(με τις άλλες δύο να είναι το Weapon X του Windsor Smith,και το Origin των Jemmas,Quesada&Jenkins)που ακόμα και σήμερα 38 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του,διαβάζεται το ίδιο ευχάριστα και μοιάζει να είναι φρέσκια χωρίς να πέρασε ούτε χρόνος από επάνω της.Aν αγαπάτε το χαρακτήρα του Logan,αν σας αρέσει η δράση,οι ninja και η ιαπωνική κουλτούρα ή απλά θέλετε να διαβάσετε μία κλασική ιστορία του Wolverine τότε αυτή η σειρά αξίζει τη θέση που της αρμόζει στη βιβλιοθήκη σας.

Tyler Cross:Black Rock από Faben Nury&Bruno

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"Some day, Tyler Cross will pay for his crimes...But he won't stop until crime stops paying..."

Η πολύ καλή σειρά άλμπουμ σκληρού noir Tyler Cross είναι δημιούργημα του Γάλλου συγγραφέα Faben Nury(Je suis Legion,W.E.S.T.,La Mort de Stalin,Katanga,XIII mystery)και του σχεδιαστή Bruno(Nemo,Inner City Blues,Junk,Biotope,Comando Colonial)που μας έχουν δώσει και το αριστουργηματικό Atar Gull με θέμα τη ζωή και την οδύσσεια ενός νεαρού σκλάβου.

Στο Tyler Cross το δημιουργικό δίδυμο ακολουθεί διαφορετικά μονοπάτια αλλά το αποτέλεσμα είναι εξίσου μαγευτικό!Η σειρά αντλεί έμπνευση και παίρνει τα καλύτερα υλικά από τα hard boiled pulps και τις γκανγκστερικές ταινίες της δεκαετίας του '40-'50 με έμφαση στο έντονο noir στοιχείο,τη δράση,τη βία και την απουσία περιττού διαλόγου.

Οι ιστορίες του Tyler Cross εκτυλίσσονται στην Αμερική της δεκαετίας του '50 και αποτελούν τις περισσότερες φορές ένα εικονογραφημένο ντοκουμέντο-τοιχογραφία της εποχής εκείνης και των κοινωνικο-πολιτικών πεποιθήσεων που επικρατούσαν τότε.Το πρώτο άλμπουμ(από τα 3 μέχρι στιγμής) με τίτλο Black Rock κυκλοφόρησε το 2013 από τις εκδόσεις Dargaud,και αποτελεί ένα crime/noir thriller παλιάς σχολής με έντονη τη δράση και την περιπέτεια.

Σχέδιο της Sylvain Valee

Ο Tyler,σκληρός,κυνικός και αδίστακτος,αναλαμβάνει μία βρομοδουλειά για λογαριασμό του αρχιμαφιόζου Di Pietro που του ζητά να κλέψει από τον εγγονό του Tony Scarfo 20 κιλά μεξικάνικης ηρωίνης που πρόκειται εκείνος να αγοράσει από διεφθαρμένους αστυνομικούς στα σύνορα με το Μεξικό.Η δουλειά όμως θα στραβώσει,ο Tyler θα χάσει τους συνεργάτες του στο μακελειό και πλέον μόνος με τα 17 κιλά που πρόλαβε να σώσει,και με 20 δολάρια στη τσέπη θα κατευθυνθεί προς τη πόλη του Black Rock στα σύνορα Τέξας-Μεξικού.Θα κρύψει το "πράγμα" σε ένα παλαιό βενζινάδικο,και με τη κόρη του ιδιοκτήτη Stella(που πρόκειται να παντρευτεί το δήμαρχο της πόλης William Pragg)θα κατευθυνθεί στη πόλη για να έρθει σε επαφή με το μεσάζοντα δικηγόρο του,να δει τι θα κάνει με την υπόθεση...

Τη πόλη ολόκληρη ελέγχει οικονομικά  ο Spencer Pragg μαζί με τους γιους του(το δήμαρχο William,το σερίφη Randy και το τραπεζίτη Lionel)με σιδερένια γροθιά,που δε καλοβλέπουν τη παρουσία ξένων στη περιουσία τους...Ο μισογύνης σερίφης παρακολουθεί από την αρχή τον Tyler.Όταν εκείνος για μία ακόμα αναποδιά σχετικά με τη χρήματα,θα πρέπει να μείνει στη πόλη λίγες μέρες παραπάνω,ο Randy Pragg μεθυσμένος από την εξουσία που ασκεί,και μαθαίνοντας για το μακελειό στα σύνορα θα συλλάβει τον Tyler...Στο κατόπι του όμως είναι και η mafia σχετικά με το πράγμα που κουβαλά μαζί του και όχι μόνο...Αλλά ο Tyler δεν έχει πει τη τελευταία του ακόμα λέξη....

Όπως ανέφερα και πριν το κόμικ αποτελεί μία ωδή στα hard boiled pulps και ο κεντρικός του χαρακτήρας μοιάζει βγαλμένος από τα βιβλία του Richard Stark με πρωταγωνιστή τον Parker.Φυσικά μέσα στο κόμικ συναντάμε όλα εκείνα τα κλισέ θέματα των crime/noir όπως τον σκληροτράχηλο πρωταγωνιστή,τη βρομοδουλειά που "στραβώνει",τη μαφία,τη μοιραία γυναίκα και τον επικίνδυνο αντίπαλο που διαθέτει εξουσία και δύναμη.Τον αντι-ήρωα που είναι μόνος απέναντι στους πολλούς αλλά θα πουλήσει ακριβά το τομάρι του.

Θέματα που φυσικά έχουμε ξανασυναντήσει πολλές φορές στο είδος που αντιπροσωπεύει το πρώτο άλμπουμ της σειράς,αλλά ο Nury κατορθώνει παρόλα αυτά να τα παρουσιάσει με μία "φρέσκια" οπτική θίγοντας και νέα όπως τη γυναικεία κακοποίηση(Stella) και την κοινωνική ανισότητα(που παρουσιάζεται πιο λεπτομερειακά χωρίς να επιβραδύνει τη ροή της ιστορίας)ενώ παράλληλα αναπτύσσει όλους τους χαρακτήρες και τη ψυχοσύνθεση τους στο έπακρο.Μία ιστορία εκδίκησης και λύτρωσης της ψυχής,αλλά και ένα μάθημα ζωής σε όσους θεωρούν ότι εκείνη ανήκει μόνο σε αυτούς και δε χαρίζεται σε κανέναν άλλο.Από τη πρώτη του μέχρι τη τελευταία του σελίδα το κόμικ με το σφιχτοδεμένο και στιβαρό σενάριο του, είναι γεμάτο δράση,ένταση και ακατάπαυστους ρυθμούς που κατορθώνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη,αλλά το σημαντικότερο να δεθεί με τους χαρακτήρες και να αγωνιά για τη τύχη τους,ακόμα και για εκείνη του Tyler που δε νοιάζεται απλά για κανέναν,παρά μόνο το δικό του τομάρι...Ή μήπως έτσι θέλει να δείχνει;;

Το σχέδιο του Bruno ιδιαίτερο και πολύ προσωπικό με μία πινελιά retro και νοσταλγίας,είναι λίγο καρτουνίστικο αλλά δε χαλάει καθόλου τη noir αισθητική και ατμόσφαιρα του κόμικ(για κάποιους π.χ. και το Dick Tracey ίσως να μην ταίριαζε με την ατμόσφαιρα των ιστοριών του) και εμένα προσωπικά μου θύμισε ένα μείγμα από Darwym Cooke & Lewis Trondheim.Υπέροχος και η χρωματική παλέτα του Laurence Croix δένει ομοιόμορφα και με το σχέδιο του Bruno αλλά και χρησιμοποιεί τα σωστά χρώματα που απαιτεί η κάθε σκηνή της ιστορίας.

Το κόμικ κέρδισε το 2013 το Prix de la BD du Point και το 2014 το Prix de la BD Fnac και οι δύο πρώτοι τόμοι του κυκλοφορούν στα αγγλικά από τη Europe comics.Αν είστε λάτρεις του crime noir και έχετε εικόνισμα τους Ηammett,Chadler,Elroy,αν οι ταινίες του Scorcese και του Kitano είναι πάντοτε στις view lists σας ή απλά αν σας αρέσει να διαβάσετε ένα καλό κόμικ ρίξτε του μια ματιά και δε νομίζω να απογοητευτείτε!!

Captain America : The End από Erik Larsen

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Το 2001 η Marvel ξεκίνησε μία νέα σειρά με τίτλο The End στην οποία παρουσιάζονταν οι κυριότεροι χαρακτήρες της σε αυτό που θα ονομάζαμε τελευταία ιστορία τους.Η αρχή έγινε με την αριστουργηματική τελευταία ιστορία του Hulk(Hulk : The End)όπως την παρουσίασε την ίδια χρονιά σε ένα one shot ο Peter David με τον παλιό συνεργάτη του Dale Keown.

Πολλοί αξιόλογοι δημιουργοί παρουσίασαν μικρά διαμαντάκια μέσα από μεμονωμένα τεύχη ή limited series με ήρωες όπως ο Wolverine,Iron Man,Punisher,Silver Surfer(το περίφημο Requiem που σας παρουσίασα εδώ) και φυσικά το πολύ μεγαλύτερο σε έκταση X-MEN The End που ολοκληρώθηκε σε 3 σειρές των 6 τευχών(18 συνολικά)από τον Chris Claremont.

Φαίνεται ότι η σειρά αυτή ουσιαστικά ποτέ δεν μας εγκατέλειψε αφού το τελευταίο καιρό η Marvel συνέχισε να βγάζει κάποια The End one shots όπως την τελευταία ιστορία της Captain Marvel,του Doctor Strange,του Miles Morales Spider Man και του Captain America που θα σας παρουσιάσω σήμερα και μάλιστα δια χειρός Erik Larsen σε σχέδιο και σενάριο.

Στη τελευταία ιστορία του Captain America λοιπόν παρακολουθούμε τον αγώνα του Steve Rogers να επιβιώσει σε έναν κόσμο γεμάτο Red Skull!!Ναι καλά ακούσατε,από παντού του επιτίθονται κόκκινα κρανία άντρες και γυναίκες ακόμα και παιδιά...Τι έχει συμβεί;;Απλά ο Steve Rogers νίκησε μεν τον αιώνιο εχθρό του τον Red Skull,αυτή τη φορά παντοτινά,αλλά ο τελευταίος πριν μας αφήσει χρόνους,άφησε να εξαπλωθεί ένας ιός δικής του κατασκευής(κάτι σαν τη κόκκινη σκόνη που μετέτρεπε τους άλλους σε κρανία)με αποτέλεσμα,και ενώ ο Captain προσπάθησε να το εμποδίσει,εκείνος όχι απλά επιβίωσε αλλά μεταλλάχθηκε και μαζί του μεταλλάχθηκαν και εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο...Με μία απλή επαφή ο καθένας μπορεί να μολυνθεί από τον άλλο μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα...

Τώρα όλοι έχουν μετατραπεί σε Red Skulls,χωρίς δική τους νόηση,αλλά με δολοφονικά(και ενίοτε ρατσιστικά)ένστικτα ενάντια σε οτιδήποτε έχει παραμείνει ανθρώπινο....Τώρα ο Captain καθημερινά αγωνίζεται για επιβίωση σε ένα περιβάλλον που οτιδήποτε γύρο του είναι εχθρός,σε έναν άνισο αγώνα ζωής και θανάτου ψάχνοντας παράλληλα να βρει επιζώντες,που όπως ίσως και ο ίδιος να είχαν ανοσία στον ιό...Και όταν θα ανακαλύψει μία μικρή ομάδα,ο αγώνας θα γίνει ακόμα πιο άνισος,αφού πλέον θα έχει κοντά του ανυπεράσπιστους ανθρώπους να προστατέψει για να μην γίνουν και εκείνοι σαν τους άλλους...

Ξεχάστε λοιπόν το Walking Dead.Εδώ δεν έχουμε ζόμπι και νεκροζώντανους,αλλά Κρανιοζώντανους ρατσιστές με φιλοναζιστικά και δολοφονικά αισθήματα που νομίζω ότι είναι ακόμα πιο επικίνδυνο...Για πρώτη φορά θα δούμε έναν Captain America να αμφιβάλει για το αν μπορεί να νικήσει ή για το αν πρέπει να είναι ή όχι και ο ίδιος ζωντανός αφού ο θάνατος του,θα σήμαινε αυτόματα και την "εξημέρωση" των μεταλλαγμένων κρανίων αφού ουσιαστικά δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης,με τον μεγάλο και μισητό εχθρό του νεκρό(ή στη χειρότερη περίπτωση και εκείνον μεταμορφωμένο ίσως σε Red Skull με κάποιο τρόπο).Τελικά θα επικρατήσει η ψυχραιμία και η ευθύνη απέναντι στην σωτηρία των επιζώντων.Ο καλός στρατιώτης ποτέ δε παραδίδει τα όπλα,ακόμα και αν όλα φαίνονται χαμένα.Θα πολεμήσει μέχρι τέλους...

Εδώ ο Larsen στη προσπάθεια να μιμηθεί τον Βασιλιά Kirby τόσο σχεδιαστικά όσο και σεναριακά δεν αποφεύγει δυστυχώς κοινότυπα και ξεπερασμένα κλισέ που θυμίζουν στη καλύτερη περίπτωση Cap της δεκαετίας του '40 όταν η χώρα είχε ανάγκη από γερές δόσεις πατριωτισμού και στη χειρότερη δεκαετία του '50 όταν απλά ο Cap ήταν Commie Smasher(άσχετα αν τα μπάλωσε αργότερα ο Lee και μας είπαν ότι ήταν άλλος στη θέση του Steve Rogers).Ορισμένες φράσεις του Cap τύπου "I was born a free man and I will die a free man" ή "Οne last fight for freedom"ακούγονται τόσο ξεπερασμένες πλέον που θυμίζουν πολεμική ταινία του John Wayne καμιά 60αριά χρόνια πίσω..Ειδικά αν διαβάσεις το τεύχος μετά από κάποιο αντίστοιχο του Waid ή του Brubaker θα σε πιάσει κατάθλιψη...

Ακόμα και στο σχέδιο του ο Larsen ενώ παρουσιάζει δυναμικά panels γεμάτα ξέφρενη και αχαλίνωτη δράση και με έναν απίστευτο οργασμό ηχητικών εφέ,με το γνωστό Kirbικό στυλ,σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιάζει μία προχειρότητα και έλλειψη λεπτομέρειας(στο close up με το πρόσωπο του Cap είναι κυριολεκτικά σαν να το σχεδίασε στο πόδι)που δεν επιτρέπονται από έναν καλλιτέχνη του βεληνεκούς του Larsen που μας χάρισε τον ωραιότερο Venom που έχουμε δει ποτέ στα κόμικς.Τα χρώματα επίσης του Sanchez-Almara δε βελτιώνουν καθόλου τη κατάσταση γιατί και αυτά είναι πρόχειρα και θυμίζουν πολύ δεκαετία του '80...Guys βρισκόμαστε στο 2020 όμως!!Εκτός αν ηθελημένα θέλετε να δώσετε μία retro πινελιά σε όλη την ιστορία οπότε πηγαίνω πάσο...

Το καλό βέβαια είναι ότι η ιστορία ολοκληρώνεται μέσα σε ένα τεύχος,όταν ίσως άλλοι θα ήθελαν 4-5 για να μας πουν ακριβώς το ίδιο πράγμα.Και φυσικά μέσα στην απλότητα της και τη σεναριακή της αφέλεια σε κάνει να περάσεις -ας το πούμε- διασκεδαστικά την ώρα σου όσο διαβάσεις το τεύχος.Και ακόμα και αν δε το καταφέρνει στο βαθμό που ίσως θα ήθελε ο δημιουργός,είναι ένα ειλικρινές homage γεμάτο αγάπη και σεβασμό στο δημιούργημα των Joe Simon&Jack Kirby(και όχι Stan Lee&Jack Kirby που λανθασμένα γράφτηκε στο οπισθόφυλλο)που αν μη τι άλλο ικανοποιεί τους σκληροπυρηνικούς fan του Cap.

Cyborg 009(サイボーグゼロゼロナイン) από Shotaro Ishinomori

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

O γεννημένος στις 25 Ιανουαρίου του 1938 στο Tome της Ιαπωνίας,Shotaro Ishinomori,θεωρείτε ένας από τους σημαντικότερους mangaka του 20ου αιώνα.Ήδη από την ηλικία των 16 δημοσίευσε τη πρώτη του δουλειά με τίτλο Nikyuu Tenshi το 1954,ενώ το 1956 μετακόμισε στο Τόκυο όπου αρχικά εργάστηκε σαν βοηθός του μεγάλου δασκάλου Osamu Tezuka βοηθώντας τον στη σειρά Astro Boy καθώς και σε ταινίες κινουμένων σχεδίων(anime).Θεωρείτε δε και ως ο καλλιτέχνης εκείνος που καθιέρωσε ένα νέο είδος manga/anime το λεγόμενο "υπερηρωικό" με σειρές όπως το Cyborg 009,Kamen Rider(Masked Rider)και Super Sentai(το οποίο στις δυτικές χώρες εξελίχθηκε στο Power Rangers).Οι δουλειές του έχουν κερδίσει πολλά σημαντικά βραβεία.

Σήμερα σας παρουσιάζω τη πρώτη πετυχημένη του σειρά manga με τίτλο Cyborg 009(Saibōgu Zero-Zero-Nain)που παρουσιάστηκε στις 19 Ιουλίου του  1964 στο περιοδικό Monthly Shōnen King(αρχικά)για να συνεχίσει αργότερα σε πολλά άλλα όπως τα Weekly Shōnen Magazine, Shōnen Big Comic, COM, Shōjo Comic, Weekly Shōnen Sunday κ.α.Ο Ishinomori συνέχισε τη σειρά μέχρι το 1981,αλλά δε την ολοκλήρωσε μέχρι το θάνατο του το 1998 σε ηλικία μόλις 60 ετών.Το 2012 η σειρά συνεχίστηκε από τον Masato Hayase ο οποίος χρησιμοποιώντας σημειώσεις και scripts του δημιουργού με τίτλο Cyborg 009 Conclusion: God's War.

Bρισκόμαστε στα χρόνια που ακολουθούν μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.Η ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτέλεσε απλά την αφετηρία για τη δημιουργία ατομικών οπλικών συστημάτων από τις υπερδυνάμεις της Γης,με τα οποία φυσικά έδειχναν την υπεροχή τους,αλλά δεν αντιμετώπιζαν τις όποιες διαφορές τους με το να προκαλέσουν τη καταστροφή της Γης...Μία τρομοκρατική οργάνωση με το όνομα Black Ghost(Mαύρο Φάντασμα)και αρχηγό τον απειλητικό και τυραννικό Skull,απαγάγει 9 ανθρώπους από όλα τα μέρη του κόσμου(Αμερική,Ρωσία,Γαλλία,Γερμανία,Κίνα,Αγγλία,Ιαπωνία κ.α.) και πειραματίζεται επάνω τους.Σκοπός τους είναι να μετατρέψουν τον καθένα από αυτούς σε Cyborg,με διαφορετικές δυνάμεις ο ένας από τον άλλο,έτσι ώστε να πουληθούν σαν όπλα στις χώρες που επιθυμούν να τα εντάξουν στα οπλικά τους συστήματα.

Φυσικά επρόκειτο να είναι τα πρώτα προϊόντα σε μία σειρά στρατιωτών/όπλων που η οργάνωση σκοπεύει να δημιουργήσει,οδηγώντας παράλληλα την ανθρωπότητα σε έναν ακόμα μεγαλύτερο παγκόσμιο πόλεμο.Με τη βοήθεια όμως ενός επιστήμονα του Dr. Isaac Gilmore(που συμμετείχε στη κατασκευή τους αλλά δε συνερίζεται τα σχέδια της οργάνωσης)τα 9 cyborg(με το νούμερο 009 να είναι ο Joe Shimamura από την Ιαπωνία και ο οποίος δίνει στη σειρά το τίτλο της)θα επαναστατήσουν ενάντια στην οργάνωση Black Ghost και προσωπικά στον Skull,που θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να τους καταστρέψει...Τα 9 Cyborg θα αγωνίζονται ενάντια σε κάθε κίνδυνο και εχθρό που απειλεί την ανθρωπότητα και τον πλανήτη.

Μέσα από το απλό του σενάριο το manga περνάει πολλά αντιπολεμικά μηνύματα,και θίγει θέματα(πέρα από την αναφορά στο Ψυχρό Πόλεμο) όπως ο ρατσισμός,η καταστροφή του περιβάλλοντος,και τον σεβασμό στη φύση και τον άνθρωπο.Θέματα που συναντάμε και σε πολλές δουλειές του Osamu Tezuka,από τον οποίο ο Ishinomori ειδικά στο Cyborg 009 είναι φανερά επηρεασμένος σχεδιαστικά αλλά και σεναριακά σε σημείο να νομίζεις ότι διαβάζεις κάποιο ακόμα manga του μεγάλου sensei.Άλλωστε όπως και με τη περίπτωση του Herge που δημιούργησε ολόκληρη σχολή(ligne claire)επηρεάζοντας άλλους σχεδιαστές στη δουλειά τους(E.P.Jacobs,Jaques Martin κ.α.)έτσι και ο Ishinomori φυσικό ήταν να επηρεαστεί από τον δημιουργό των σύγχρoνων manga στα μεταπολεμικά χρόνια.

Το σχεδιαστικό του στυλ όμως είναι εντυπωσιακό,ο Ishinomori χρησιμοποιεί το κάθε frame με ιδιαίτερη λεπτομέρεια,δίνοντας μία δυναμική και ένα δραματικό εφέ που συναντάς στο κινηματογράφο,από τον οποίο δανειζόμενος αυτά τα στοιχεία έδωσε μία νέα οπτική στα manga.Και φυσικά όπως ανέφερα δημιούργησε και το υπερηρωικό manga,φανερά επηρεασμένος και από τους Αμερικανούς συναδέλφους του,αφού το Cyborg 009 θεωρείτε η πρώτη ομάδα υπερηρώων της Ιαπωνίας,όπως φυσικά και οι μετέπειτα δημιουργίες του σαν το Kamen Rider και Jinzou Ningen Kikaider(Android Kickaider).Eπίσης γίνεται ανάπτυξη κάθε χαρακτήρα,ο καθένας εκ των οποίων έχει τη δική του ιστορία και υπόβαθρο,πράγμα δύσκολο όταν γράφεις κόμικ με ομάδα ηρώων.

Το Cyborg 009 όπως είναι φυσικό δημιούργησε ένα ολόκληρο francise,έβγαλε και πολλές σειρές anime και films(1966-68,1979-80,2001-02,2012)radio dramas,καθώς και video games.

Anime σειρά του Cyborg 009

Αν είστε της παλιάς σχολής των mangaka δημιουργών,αν σας αρέσει η περιπέτεια και είστε λάτρεις των sci-fi και super hero genre τότε καλό θα είναι να ρίξετε μία ματιά σε αυτό το κλασικό manga.

Skits@kia Spy's Edition # 20 - SuperHeroes in Crisis #3

Προβλήματα καθημερινής κρίσεως και για τους ήρωες των κόμικ!!Σε δικό μου σχέδιο/σενάριο και χρώμα.

Art & (c) Σπύρος Ανδριανός  (c) Marvel (c) DC comics

Συγχαρητήρια Benji!!

Dinner with Selina

Out of charge!!

Ημέρα μπουγάδας!!

To μανικιούρ του Logan.

The Iron Wagon από Jason

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"Let us speak no more of dead people...." - Detective Asbjorn Krag

O John Arne Sæterøy γνωστός και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο ως Jason,είναι ένας Νορβηγός σχεδιαστής κόμικ(γεννημένος το 1965 στο Μόλντε της Νορβηγίας) του οποίου οι δουλειές του(Hey wait,Sshhhh,Tell me Something κ.α.) έχουν κερδίσει πολλά βραβεία(Ignatz,Eisner,Harvey)καθώς και την αποδοχή και αγάπη του κοινού και των απανταχού φίλων της 9ης τέχνης.Δουλειές του έχουν δημοσιευτεί σε πολλές χώρες(Γαλλία,Ιταλία,Ρωσία,Σλοβακία,Γερμανία,Ελβετία,Ισπανία κ.τ.λ.)και ο ίδιος ζει μεταξύ Δανίας,Βελγίου και Γαλλίας στης οποίας πλέον τη γλώσσα γράφονται τα έργα του.

Το Iron Wagon(Jernvognen)/Σιδερένια άμαξα, αποτελεί τη μεταφορά σε κόμικ ενός μυθιστορήματος του 1909 ενός Νορβηγού συγγραφέα και δημοσιογράφου του Swen Elvestad που υπέγραφε και εκείνος με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο ως Stein Riverton.Το μυθιστόρημα δεν είχε ποτέ μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα,και με τη μεταφορά του σε κόμικ,το αναγνωστικό κοινό μπορεί να διαβάσει μία καλή ιστορία στο στυλ της Agatha Christie με ένα καλό murder mystery και τη ποιότητα της δουλειάς του Jason.

Bρισκόμαστε στη παραθαλάσσια περιοχή του Hvaler το 1909.Ο πρωταγωνιστής μας ένα;ς φιλόδοξος συγγραφέας βρίσκεται εκεί για διακοπές και κάνει παρέα με τον δασοφύλακα της περιοχής τον Blinde.Τόσο ο συγγραφέας,όσο και ο Blinde νιώθουν μία έλξη για την Hilde Gjarnes,κόρη μίας πλούσιας οικογένειας της περιοχής με μεγάλη φάρμα.Αργότερα όμως ο Blinde θα βρεθεί νεκρός από χτύπημα στο κεφάλι,χωρίς το κίνητρο για το φόνο να ήταν η ληστεία(δεν έλειπαν τα προσωπικά του αντικείμενα,χρήματα κ.τ.λ.).Τη βραδιά του φόνου λέγεται ότι είχε ακουστεί ένας θόρυβος σαν από σιδερένια άμαξα.Κάτοικοι της περιοχής λένε ότι μετά το θόρυβο αυτό κάτι κακό γίνεται...Ο Detective Asbjorn Krag καταφτάνει από τη Kristiania για να αναλάβει την υπόθεση.Μαζί με το συγγραφέα αρχίζουν να ψάχνουν τα στοιχεία που έχουν..Το καπέλο του θύματος είχε βρεθεί χωρίς βαθούλωμα που σημαίνει ότι το είχε βγάλει για να χαιρετήσει αυτόν που τον πλησίαζε...Ο αδερφός της Hilde,o Carsten Gjaerns,είχε βγει τη νύχτα του φόνου με την αμαξά του έξω μέχρι αργά...Τα πράγματα θα γίνουν πιο πολύπλοκα  όταν βρεθεί και δεύτερο πτώμα,εκείνο του πατέρα της Hilde και του Carsten,ο οποίος όμως είχε εξαφανιστεί(και τον θεωρούσαν νεκρό) χρόνια πριν!!Τι είναι όμως η σιδερένια άμαξα;;Ποιός την οδηγεί;;Και από που έρχεται και αφήνει πίσω της τόσα πτώματα;;;

Xωρίς να γνωρίζω κατά πόσο έχει μεταφέρει με επιτυχία το βιβλίο στις σελίδες των κόμικ,ο Jason κατορθώνει να παρουσιάσει μία murder mystery ιστορία,με έντονο το κινηματογραφικό στοιχείο(στη παρουσίαση των panels) που καθηλώνει τον αναγνώστη από τη πρώτη μέχρι τη τελευταία της σελίδα.Ο Jason μπορεί με μεγάλη επιδεξιότητα να προσαρμόζεται σε διαφορετικά genres (sci-fi,romance,horror,mystery) χρησιμοποιώντας ζωόμορφους χαρακτήρες(όπως π.χ. το Blacksad που σας παρουσίασα εδώ)αλλά με ένα δικό του μινιμαλιστικό και αφαιρετικό στυλ,χωρίς έμφαση στη λεπτομέρεια,με χρήση μόνο κόκκινου και μαύρου χρώματος,εμπνευσμένος και από τη καθαρή γραμμή του Herge.

Μία γοητευτική αστυνομική ιστορία μυστηρίου και έντονου ψυχολογικού σασπένς, που περιέχει όμως και ένα vintage άρωμα από τις αρχές του περασμένου αιώνα...Σίγουρα θα γοητεύσει και εσάς που θα τη διαβάσετε.

To κόμικ κυκλοφορεί στα Αγγλικά από τη Fantagraphics books που εκδίδει το έργο του δημιουργού στην αμερικάνικη αγορά.

MARVELS X #1 από Alex Ross,Jim Krueger&Well-Bee

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"There's a difference between having power and being a hero..."

Την αγάπη μου για τον Alex Ross πιστεύω όλοι τη γνωρίζετε.Ο άνθρωπος πέρα από τις υπέροχες σχεδιαστικές του ικανότητες έχει έναν σεβασμό και αγάπη για τους υπερήρωες και αυτό φαίνεται σε κάθε του δουλειά σχεδιαστική και μη.Οπότε μαθαίνοντας για τη κυκλοφορία δύο limited σειρών του Marvels X και του Marvel που φέρουν τη υπογραφή Alex Ross δε θα μπορούσα φυσικά να μην τις έχω στα χέρια μου.

Σήμερα θα δούμε τη πρώτη από αυτές τις σειρές το Marvels X(η άλλη δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα τον άλλο μήνα ίσως την ξεφυλλίζω)η οποία όμως λόγο του ονόματος της μπέρδεψε τους αναγνώστες πριν κυκλοφορήσει.Και αυτό γιατί κάποιοι retailers νόμιζαν από τη περιγραφή ότι αποτελεί prequel της παλαιότερης σειράς Marvels(σας παρουσίασα εδώ).

Στη πραγματικότητα πρόκειται μεν για prequel αλλά μίας μεταγενέστερης σειράς που είχαν κάνει πάλι οι ίδιοι δημιουργοί(Krueger&Ross με σχέδια του Jean Paul Leon)και μάλιστα τριλογίας,εκείνης των Earth/Universe/Paradise X που κυκλοφόρησαν από το Mάρτιο του 1999 μέχρι και το Νοέμβριο του 2003 και η κάθε μία περιλάμβανε 14 τεύχη.H επερχόμενη σειρά Marvel θα έχει σχέση φυσικά με το Marvels ακολουθούμενη από ακόμα μια σειρά one shots τα Marvels Snapshot(που θα επικεντρώνονται σε έναν ήρωα κάθε φορά).Αυτά για να μην υπάρξει περαιτέρω σύγχυση.

Φυσικά δε χρειάζεται κανείς να έχει διαβάσει τις προηγούμενες τριλογίες για να διαβάσει το Marvels X.Όπως ανέφερα η καινούργια αυτή σειρά αποτελεί prequel των παλαιοτέρων τριλογιών,και ουσιαστικά οι βάσεις ολόκληρου του Χ  saga θεμελιώνονται εδώ.Άρα η νέα αυτή σειρά αποτελεί και το κατάλληλο jumping on point για να αρχίσει κάποιος αυτό το δυστοπικό έπος των Krueger/Ross.

Η σειρά αρχίζει με τον David.Έναν πιτσιρικά που έχει κόλλημα με τους υπερήρωες,τους οποίους θαυμάζει απεριόριστα και μαζί τους ζει μέσα σε έναν δικό του κόσμο.Όλα όμως αλλάζουν όταν κάνει την εμφάνιση του ένας ιός(ή μήπως terrigen mist;)o οποίος δίνει υπερδυνάμεις ή μεταλλάσει τους ανθρώπους.Μέσα σε λίγες ώρες όλα όσα ήξερε ο David και η υπόλοιπη ανθρωπότητα θα αλλάξουν...

Μέσα σε λίγους μήνες η ανθρωπότητα όπως τη γνωρίζαμε δεν υφίσταται....Ο David έχοντας πλέον χάσει τους γονείς του,φροντίζει την αδερφή του και τη γιαγιά του,που έχουν μεταλλαχτεί από τον ιό ενώ εκείνος όχι.Και αυτό δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση,όταν ο καθημερινός αγώνας που κάνει ο David για να επιβιώσει σε ένα δυστοπικό περιβάλλον γίνεται όλο και πιο άνισος...Οι "άνθρωποι" που έχουν αποκτήσει δυνάμεις ή έχουν μεταλλαχτεί προσπαθούν και εκείνοι να επιβιώσουν,ακόμα και αν χρειαστεί να εξοντώσουν ο ένας τον άλλο για να βρουν τη τροφή τους,και φυσικά ο David σε κάθε του βήμα κινδυνεύει...Αναγκάζεται να φορέσει τη μάσκα ενός villain(Green Goblin)για να βγαίνει έξω ορισμένες φορές από το σπίτι,για να φέρει τροφή στη γιαγιά και την αδελφή του,για να δείχνει και αυτός τρομακτικός και να μη τον πειράζουν οι μεταλλαγμένοι....Όταν η αδελφή του φεύγει έχοντας ολοκληρώσει τη μεταμόρφωση της και η γιαγιά του πεθαίνει(σε μία ιδιαίτερα τρυφερή και συγκινητική στιγμή στην οποία του λέει ότι άλλο είναι να είσαι ήρωας και άλλο να έχεις δυνάμεις) ,ο David αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να φύγει και αυτός και να τα αφήσει όλα πίσω του.Να πάει στη Νέα Υόρκη να βρει τι απέγιναν οι αγαπημένοι του ήρωες...Στο δρόμο του θα βρεθεί ένας μυστήριος τύπος ο John με το φορτηγό του(είναι ο Johnny Storm ή o Johnny Blaze;;Ή μήπως ο Matt Murdock με αυτό το no fear καπελάκι που φοράει)ο οποίος αν και διαθέτει κάποιες δυνάμεις δε θα του επιτεθεί και θα τον σώσει....Και το ταξίδι ξεκινάει...

Ο χαρακτήρας του David μας κερδίζει από τη πρώτη στιγμή όχι μόνο γιατί ξαφνικά μένει μόνος του(χάνοντας την οικογένεια του)σε ένα σκοτεινό και δυστοπικό πλέον μέλλον,αλλά γιατί εκφράζει την αθωώτητα των παιδικών(κυρίως)χρόνων μας,όταν και εμείς βλέπαμε τους αγαπημένους μας ήρωες σαν τους δικούς μας "προσωπικούς Θεούς"στους οποίους θέλαμε να μοιάσουμε,ευχόμασταν να είχαμε τις δυνάμεις τους,και θεωρούσαμε ανίκητους.Εδώ ο Krueger&Ross κάνουν εκπληκτική δουλειά στο να βάζουν τον αναγνώστη στο μυαλό και τον ψυχισμό ενός μικρού παιδιού,που όμως αναγκάζεται να μεγαλώσει και να ενηλικιωθεί ξαφνικά.

Αυτοί όμως οι ήρωες που λατρεύει ο David είναι αυτοί που θα του δώσουν τη δύναμη όχι απλά να προσπαθήσει να επιβιώσει όταν όλα γύρο του καταρρέουν,αλλά και να αποφασίσει να φύγει για τη Νέα Υόρκη να πάει να τους βρει.Ο David που διάβαζε κόμικ με ήρωες,και έφτιαχνε στο μικρό του μυαλουδάκι το δικό του κόσμο με αυτούς πρωταγωνιστές,μεγαλώνει απότομα,βγαίνει από το "comfort zone"που μέχρι τότε ήταν,και προσπαθεί να πάρει τη ζωή του στα χέρια του,ανακαλύπτοντας όμως στη πορεία ότι τελικά όσοι αποκτούν δυνάμεις δεν είναι πάντα ήρωες ή κάνουν μόνο το καλό...

Το γεγονός ότι ο David φοράει τη μάσκα του Goblin για τις εξορμήσεις του(για να προκαλεί φόβο εκεί έξω)δε είναι ένας τρόπος για να δείχνει και αυτός κακός.Η συγκεκριμένη μάσκα συμβολίζει επίσης και το τέλος της αθωότητας του David.Aφου ο Goblin όχι μόνο είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Spider Man αλλά σκοτώνοντας κάποτε τη αθώα Gwen Stacy,έβαλε και εκείνος ένα τέλος στην εποχή της αθωότητας για τo Marvel universe...Οι παραλληλισμοί που δίνονται από τους συγγραφείς πραγματικά συγκλονίζουν.....

Ο Well-Bee έχει το δικό του ξεχωριστό στυλ με έντονο το ρεαλιστικό στοιχείο,που φυσικά δε συναντάς τόσο στα υπερηρωικά κόμικ όσο περισσότερο στα indie.Κάνει φιλότιμες προσπάθειες να μη μιμηθεί το ύφος του προκάτοχού του στις σειρές,του Jean Paul Leon,και μπορούμε να πούμε ότι έχει τη δική του προσωπικότητα και σχεδιαστική ικανότητα που σχετικά ικανοποιεί.Αν και για να πώ την αμαρτία μου σε πολλά panel μου Θύμισε τη δουλειά τουTommy Lee Edwards στη πολύ καλή σειρά Μarvel 1985 που κυκλοφορεί στα ελληνικά και από τις εκδόσεις ΟΞΥ.

Στη πρώτη σελίδα με έξυπνο τρόπο ο καλλιτέχνης παρουσιάζει μία vintage αισθητική με τους ήρωες από χαρτονάκια που παίζει ο David,χαμένος στο δικό του ξεχωριστό κόσμο.Η αντίθεση θα δωθεί λίγες σελίδες αργότερα στο panel εκείνο που δείχνει το μέγεθος της καταστροφής που επέφερε ο ιός...Το δυστοπικό αυτό σκοτεινό και εχθρικό τοπίο θα ακολουθεί τον David απο εδώ και πέρα σε κάθε του βήμα....

Το Marvels X δίνει μία νέα διάσταση στο μύθο και το μεγαλείο των υπερηρώων μέσα όμως από τη βαθιά ανθρώπινη και συναισθηματικά τραγική σκοπιά ενός μικρού παιδιού,που ίσως είναι και αυτό πιο ηρωικό από όσο είχε ποτέ του φανταστεί. 

The Magic Order των Mark Millar&Olivier Coipel

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

To Tάγμα των Μάγων

Εκδόσεις ΟΞΥ / Βrainfood εκδοτική ΜΕΠΕ
Μετάφραση : Σάββας Αργυρού
Προσαρμογή : Πάρις Κούτσικος
Επιμέλεια Κειμένων : Χάιδω Παπαβασιλείου
Υπεύθυνος έκδοσης : Νίκος Χατζόπουλος
ISBN : 978-960-436-682-8

"A good Magician always has a surprise up his sleeve" - Leonard Moonstone

Η νέα κυκλοφορία των πάντα ποιοτικών εκδόσεων ΟΞΥ,είναι η πρόσφατη σειρά του συγγραφέα Mark Millar(Ultimates,Kick Ass,Wanted)με τον τίτλο The Magic Order με την εγγύηση του Netflix,που έχει αγοράσει την εταιρεία του Millar(Millarworld που εκδίδει αποκλειστικά τις δουλειές του συγγραφέα).Η σειρά κυκλοφόρησε από την Image σε 6 τεύχη από τον Ιούνιο του 2018 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2019.

Σύμφωνα με τον Millar η σειρά The Magic Order(το Τάγμα των Μάγων)είναι ένας συνδυασμός από Sopranos meets Harry Potter.Ή όπως θα το αποκαλούσα και εγώ ο ίδιος ένας Harry Potter για ενήλικους. Η υπόθεση της σειράς απλή αλλά άκρως ενδιαφέρουσα.
Το τάγμα των Μάγων αποτελείτε από πέντε οικογένειες μάγων. Ανάμεσα τους και η οικογένεια των Moonstone που προστατεύουν μυστικά τη Γη από υπερφυσικές απειλές και τέρατα. Το πρωί ζούνε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι και το βράδυ σαν μαγικοί προστάτες.Η σειρά επικεντρώνεται στην οικογένεια των Μoonstone.

Ο πατριάρχης της φαμίλιας είναι ο Leonard Moonstone που δίνει παραστάσεις σαν Μάγος σε μεγάλο θέατρο. Ο μεγάλος γιος του ο Gabriel έχει αποσυρθεί από το «επάγγελμα» του Μάγου,και αποκοπεί από την υπόλοιπη οικογένεια, μετά το θάνατο της κόρης του. Ο δεύτερος γιος ο Regan ασχολείται μόνο με τις επιχειρήσεις του, ενώ η κόρη της οικογένειας η Cordelia ζει μία άστατη ζωή με ποτό και ευκαιριακούς εραστές, προσπαθώντας παράλληλα να κερδίσει την αγάπη και την εμπιστοσύνη του πατέρα της που πιστεύει ότι ποτέ δεν είχε….

Τα προβλήματα αρχίζουν όταν μία απειλή εμφανίζεται για το τάγμα η οποία θα σκοτώσει έναν δυνατό μάγο του Τάγματος τον Edward Lisowski.Και ακολουθούν και άλλα φονικά. Οι Moonstone υποπτεύονται τη Μadame Albany(Ολμπανί στην ελλ.μετάφραση) και τη  γιατί θέλει να αποκτήσει ένα παντοδύναμο βιβλίο Orichalcum (Ορειχάλκιο)που άνηκε στον πατέρα της, πριν το εμπιστευτεί στον ξάδελφο του, τον Λέοναρντ Μoonstone .Το βιβλίο περιέχει σκοτεινά και παντοδύναμα ξόρκια από την Ατλαντίδα και έχει τη δύναμη να εξαφανίσει και Θεό…Η Albany έχει στη διάθεση της έναν δυνατό δολοφόνο(που ακούει στο όνομα Βενετσιάνος) ο οποίος σκοτώνει τους Μάγους έναν έναν, μέχρι να αποκτήσει το βιβλίο. Θα καταφέρουν οι Moonstone να τον σταματήσουν πριν κινδυνέψουν και οι ίδιοι, και να κρατήσουν το βιβλίο πριν πέσει σε λάθος χέρια;;

Μπορώ να πω με σιγουριά ότι το Τάγμα των Μάγων, είναι ίσως και η καλύτερη δουλειά που έχω διαβάσει από τον Μillar εδώ και χρόνια(ίσως από την εποχή των Ultimates).Χαρακτήρες ζωντανοί, με τις δικές τους ξεχωριστές προσωπικότητες, που νοιάζεσαι για αυτούς. Κάτι που σπανίζει στις περισσότερες ιστορίες σήμερα που οι χαρακτήρες μοιάζουν να παίζονται από ηθοποιούς ή απλά να επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα.

Ο Millar στήνει με επιδεξιότητα ένα μοντέρνο παραμύθι με μάγους, φαντασία και ξόρκια, το οποίο όμως περιλαμβάνει μυστήριο, αγωνία, δράση, εντυπωσιακές σκηνές μάχης αλλά και ανατροπές που σε κρατάνε κολλημένο στις σελίδες του μέχρι το τέλος. Ακόμα και αν οι διάλογοι μεταξύ την πρωταγωνιστών μερικές φορές δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από κάποια κλισέ, ο Millar τους γράφει τόσο έξυπνα και αυθόρμητα, που κατορθώνει να τους δίνει έναν αέρα φρεσκάδας και ζωντάνιας.Επίσης ο Millar πάντα διαλέγει τους καλύτερους σχεδιαστές για να διηγηθεί τις ιστορίες του. Και εδώ λοιπόν δε θα μπορούσε παρά να επιλέξει έναν παλιό φίλο και συνεργάτη τον ταλαντούχο Olivier Coipel.

Το σχέδιο του Olivier Coipel (Thor, House of M, Legion of Superheroes)δίνει έναν ευρωπαϊκό αέρα στη σειρά και εδώ για ακόμα μία φορά εντυπωσιάζει με τις σχεδιαστικές του ικανότητες, το δυναμισμό που προσδίδει στους ήρωες, τη πλαστικότητα των κινήσεων και τα λεπτομερή lay outs που καθιστούν τη δουλειά του μοναδική(και μιας και μιλάμε για μάγους,μαγευτική!). Μαζί με τα υπέροχα,ολοζώντανα(και ενίοτε σκοτεινά) χρώματα του Dave Stewart κατορθώνει να δώσει μία δουλειά υψηλής αισθητικής και απόδοσης.

To Netflix φυσικά θα μεταφέρει τη σειρά και στη τηλεόραση με παραγωγούς τους James Wan και Lidsey Beer πολύ σύντομα, οπότε η παρούσα έκδοση της Brainfood( εκδόσεις ΟΞΥ) είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσετε τους χαρακτήρες αλλά και να διαβάσετε ένα πραγματικά πολύ καλό κόμικ, σε πολύ καλή εκτύπωση, και μετάφραση από τον Σάββα Αργυρού, και σε πραγματικά πολύ καλή τιμή. Για ακόμα μία φορά θα κρατήσετε στα χέρια σας μία άρτια έκδοση που θα κατέχει 
μία περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη σας.

Ελπίζω ότι οι εκδόσεις ΟΞΥ θα συνεχίσουν να προσφέρουν στον Έλληνα αναγνώστη ότι καλύτερο κυκλοφορεί εκεί έξω, διαλέγοντας πάντα ποιοτικές δουλειές από τα γνωστότερα ονόματα του χώρου.

To κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στη σελίδα των εκδόσεων ΟΞΥ και θα το βρείτε ΕΔΩ