Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

BAT MAN/CTHULHU των Βασίλη Γκογκτζιλά & Marko Stojanovic

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"We devoured his stories...All the time,never suspecting they were anything more that tales of terror and suspense..." - Bat Man 

Πρόσφατα κάναμε μαζί ένα ταξίδι στο μαγικό κόσμο του Βασίλη Γκογτζιλά μέσα από το τελευταίο του πόνημα,το site ABSURDIA γεμάτο από τις καταπληκτικές δουλειές του,που αντικατροπτίζονται σε ιστορίες κόμικ όλων σχεδόν των ειδών.Ο πολυπαραγωγικότατος όμως Βασίλης δε σταματάει να μας καταπλήσσει ποτέ!!Πως το λένε δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε!!Πάντα κάτι καινούργιο έχει να μας δείξει και να μας ενθουσιάζει!!




Μία ακόμα καινούργια δημιουργία του Βασίλη είναι και η ιστορία Bat Man/Cthulhu που δημιούργησε μαζί με τον συγγραφέα κόμικ και κριτικό Marko Stojanovic(Max Debris,Do Pakla i nazad/To Hell and Back)κάτι σαν μία ερωτική επιστολή τόσο στα έργα του H.P.Lovecraft όσο και στις ιστορίες με ήρωα τον Bat Man των οποίων και οι δύο θαυμάζουν.

H ιδέα για την ιστορία,σύμφωνα με το Βασίλη,ξεκίνησε όταν ανέβασε κάποια σχέδια στο Facebook με τον σκοτεινό ιππότη.Τότε ένας φίλος πρότεινε από ένα σχέδιο που θύμιζε Cthulhu(μη ξεχνάμε και το Metamorph μία ακόμα δημιουργία του Βασίλη με έντονα Λαβκραφτικά στοιχεία,που διαβάζουμε και στο ABSURDIA) να φτιάξει μία ιστορία με τους δύο χαρακτήρες μαζί.Όπως μου εξήγησε ο Βασίλης "...και ξεκίνησα να το σχεδιάσω με δυο όρους.Ότι όλες οι σελίδες θα σχεδιαστούν απ' ευθείας με μελάνι.Κανένα προσχέδιο και κανένα προγραμματισμό.Από το story ως τις συνθέσεις των σελίδων είναι άκρως συνειρμικό! Όταν ανέβασα κάνα δυο σελίδες ψήθηκε ο Marko ο οποίος είναι φανταστικός συνεργάτης και μου είχε κάνει μια συνέντευξη πριν κάποιο διάστημα να γράψει τους διαλόγους! Όποτε προέκυψε από αγάπη για το υλικό και καθαρά για την ψυχαγωγία μας!.."




Έτσι λοιπόν συναντήθηκαν δύο πολλοί γνωστοί χαρακτήρες,ο ένας από τη λογοτεχνία τρόμου και φαντασίας(που βέβαια έχει βρει το δρόμο του και σε όλες σχεδόν τις τέχνες)και ο άλλος από το μαγικό κόσμο της 9ης τέχνης σε μία αναμέτρηση που κόβει πραγματικά την ανάσα!!Οι δύο δημιουργοί δείχνουν μέσα από το κείμενο της ιστορίας(με βάση αυτά που λέει ο Bat Man)ότι υποστηρίζουν την άποψη,που χιλιάδες αναγνώστες του Lovecraft πιστεύουν,ότι ο μεγάλος μαιτρ του τρόμου ίσως να μην έγραφε μέσα από τη φαντασία του για τους μεγάλους παλαιούς...Ίσως να γνώριζε κάτι περισσότερο και να προσπαθούσε να προειδοποιήσει!!




Όταν λοιπόν ο James Gordon ειδοποιεί τον Bruce Wayne(ναι εδώ ο Gordon γνωρίζει κανονικά τη ταυτότητα του Bat Man)για την επερχόμενη καταστροφή,και ενώ η Justice League ή κάποιος άλλος υπερήρωας δεν είναι τη στιγμή εκείνη διαθέσιμος να βοηθήσει,ο κλήρος πέφτει στο Bat Man να αντιμετωπίσει σαν ζωντανό πλέον εφιάλτη μπροστά του,κάτι που διάβαζε με δέος στα κρυφά όταν ήταν παιδί...Η αποστολή του όμως δεν θα είναι καθόλου εύκολη και θα χρειαστεί μεγάλη υποστήριξή τόσο τεχνολογική...όσο και ψυχολογική..και μάλιστα από εκεί όπου δε θα περίμενε να έχει...Από κάπου στο οποίο ο ίδιος είχε γυρίσει τη πλάτη χρόνια πριν,όταν έχασε τους γονείς του εκείνο το βράδυ,και μεταμορφώθηκε σε κάτι το ίδιο σκοτεινό και ενίοτε επικίνδυνο....

Μου άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη ιστορία.Θα μπορούσε να σταθεί άνετα δίπλα σε οποιαδήποτε από εκείνες που υπήρχαν στο Detective #1000 ή σε οποιαδήποτε άλλη που υπάρχει μέσα σε annual,συλλογές,ή ακόμα και ως αυτόνομη έκδοση!Έξυπνοι διάλογοι,γρήγορη δράση,εξαιρετικό σχέδιο από το Βασίλη,και ατάκες τόσο από τον Alfred όσο και από τον Bat Man που κυριολεκτικά "σκοτώνουν" δείχνοντας όλη τη ψυχοσύνθεση του χαρακτήρα,και το σκοτεινό υλικό μέσα από το οποίο φτιάχτηκε και ο ίδιος,και υπάρχει στη βασανισμένη του ψυχή..




Θα πρότεινα στους ιθύνοντες της DC να ξανασκεφτούν τι χάνουν(ο Βασίλης δεν βρήκε και θερμή ανταπόκριση όταν τους έστειλε κάποια σχέδια του Bat Man)γιατί πραγματικά όλο το κόμικ σχεδιαστικά και σεναριακά δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από εκείνα των Αμερικανών συναδέλφων του..Και γιατί θα μπορούσε να είναι και μία Black Label δημιουργία της μεγάλης Vetrigo σχολής που να είχε εκδοθεί σε αυτόνομο graphic novel,και να κατέχει μία περίοπτη θέση στις βιβλιοθήκες μας.Προς το παρών ο Βασίλης μας το κάνει δώρο μέσα στις μέρες της καραντίνας(οι οποίες τελειώνουν επιτέλους)και μας δίνει την ευκαιρία να διαβάσουμε μία ακόμα ωραία ιστορία με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο νυχτερίδα!

Το κόμικ μπορείτε να το διαβάσετε δωρεάν(downloading file)και στο προσωπικό site του Βασίλη Γκογκτζιλά ΕΔΩ

Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Skits@kia Friend's Edition # 20 - Eύα Δανιήλ

Σήμερα έχω τη χαρά και την τιμή να σας παρουσιάσω μία νέα ταλαντούχα καλλιτέχνιδα που σίγουρα έχει πολλά να μας πει στο μέλλον!Με το ξεχωριστό της στυλ και την απλότητα του χαρακτήρα της η γλυκιά Εύα Δανιήλ θα διαγράψει σίγουρα μια μεγάλη πορεία στο χώρο των κόμικ.Ας αφήσουμε την ίδια να μας συστηθεί με δικά της λόγια:

Είμαι η Εύα και γεννήθηκα το 1997 στη Θεσσαλονίκη. Σπουδάζω ιστορία και αρχαιολογία στα Γιάννενα. Εδώ και 20 χρόνια ζωγραφίζω ασταμάτητα τους δικούς μου χαρακτήρες cartoon και είμαι αυτοδίδακτη. Συμμετείχα στην έκθεση εικονογράφησης "Γλυκά και γλυκάκια γαλλικά" στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης 2018, έχω δημιουργήσει τις προσκλήσεις για τα 24α γενέθλια (2018) του Stretto Caffe Bar στη Θεσσαλονίκη και την αφίσα για την παγκόσμια ημέρα κουκλοθεάτρου 2019, επίσης στη Θεσσαλονίκη.
Ετοιμάζω σιγά σιγά την 1η μου ατομική έκθεση και τη συμμετοχή μου σε εκθέσεις με άλλους δημιουργούς. Μέχρι τότε μπορείτε να με ακολουθήσετε στα social media για να μαθαίνετε τα νέα μου! (Facebook: https://www.facebook.com/eva.daniil, Instagram: https://instagram.com/eva.daniil?igshid=1v7l745o3i66d)




Κυριακή 26 Απριλίου 2020

IRON MAN - Οι 5 πιο κλασικές στιγμές του χρυσού εκδικητή

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

O Iron Man ανήκει στο πάνθεον εκείνο των πιο κλασικών ηρώων του Marvel Universe.Η πρώτη του εμφάνιση έγινε στον τίτλο ανθολογίας sci-fi/thriller ιστοριών Tales of Suspense στο νούμερο #39 τον Μάρτιο του 1963.Δημιούργημα των Stan Lee,του αδερφού του Larry Lieber,και των σχεδιαστών Don Heck(που σχεδίασε τις πρώτες ιστορίες του)και του Jack Kirby(που σχεδίασε τη μορφή της πρώτης αρματωσιάς του)ο σιδερένιος χρυσός εκδικητής,μέσα στα 57 χρόνια εκδοτικής του πορείας(ναι γιατί ο χαρακτήρας υπήρχε και πριν τις ταινίες του Robert Downey jr.) μας έχει δώσει πολλές καλές,λιγότερο καλές,και κακές ιστορίες,σίγουρα όμως και αρκετές κλασικές ιστορίες.




Παρακάτω επέλεξα τις 5 πιο κλασικές και αγαπημένες σύμφωνα με το προσωπικό μου γούστο,γι'αυτό και οι περισσότερες(σχεδόν όλες) προέρχονται κυρίως από το πρώτο volume της σειράς(που έβγαλε 332 τεύχη)γιατί με αυτό μεγάλωσα πιτσιρικάς και διάβαζα πρώτα στο εβδομαδιαίο Σπάιντερ Μαν του Καμπανά,και μετά αγοράζοντας όλη τη σειρά στην original έκδοσή της.Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι και τα υπόλοιπα volumes(ουσιαστικά κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια έχουμε από ένα)δεν έχουν να επιδείξουν καλές ιστορίες οι οποίες θα γίνουν με τη σειρά τους και αυτές κλασικές.Oι παρακάτω είναι οι πιο αγαπημένες μου και θεωρούνται και από τις κλασικότερες στιγμές του σιδεράνθρωπου.Ξεκινάμε λοιπόν:





1. The Beginning of The End(Iron Man vol.1 # 17 - 19. Σεπτέμβριος/Νοέμβριος 1969.Συγγραφέας : Archie Goodwin. Σχεδιαστής : George Tuska) Ο Tony Stark αντιμετωπίζει τα ύπουλα χτυπήματα του Midas,τη μυστηριώδη Madame Mask,αλλά και ένα δικό του LMD που απειλεί να πάρει τη θέση του αληθινού Stark..O Iron Man μεταξύ ζωής και θανάτου θα αγωνιστεί για τη σωτηρία όχι μόνο της ζωής του,αλλά και της ίδιας του της ψυχής..Χρόνια πριν τον Miller και το Born Again στο Daredevil,οι αναγνώστες παίρνουν μία γεύση για το πως ένας ήρωας χάνει τα πάντα,αλλά βρίσκει το σθένος ενάντια σε όλους και όλα να ξαναγυρίσει πίσω,να πατήσει γερά στα πόδια του και να αγωνιστεί για τη χαμένη του ζωή.Εκπληκτικό σχέδιο από George Tuska,έναν από τους σπουδαιότερους Iron Man artists που για 10 χρόνια μας έδωσε αξέχαστα panels στον τίτλο,και χιτσκοκικό σενάριο γεμάτο αγωνία και δράση από τον Archie Goodwin.Το έχουμε διαβάσει και στα ελληνικά από τις εκδόσεις του Καμπανά τη δεκαετία του '70.Σαν παιδί θυμάμαι τη τελική μονομαχία με τον Stark(με την original bulky armor) και το LMD πάνω από το χυτήριο πόσο με είχε εντυπωσιάσει!!




2. Doomquest(Iron Man vol.1 #149 -150. Αύγουστος/Σεπτέμβριος 1981.Συγγραφέας :David Michelinie(μαζί με Bob Layton) Σχεδιαστής : John Romita jr./Bob Layton-μελάνια) Ο Doom επιθυμεί κυκλώματα τεχνολογίας Stark,τα οποία ο Tony φυσικά δεν τα παραδίδει.This means war!!Και ενώ οι δυό τους μάχονται αναμεταξύ τους,ένας υπηρέτης του Doom τους παγιδεύει στη χρονομηχανή του τελευταίου και τους στέλνει πίσω στο χρόνο...Στην εποχή του Βασιλιά Αρθούρου στο Κάμελοτ!!Εκεί οι δύο σιδερένιοι θα τον βοηθήσουν ενάντια στις ορδές της σατανικής αδελφής του της μάγισσας Μοργκάνα,αλλά θα πρέπει να βρουν και ένα τρόπο να γυρίσουν πίσω στην εποχή τους!!


Η περίοδος Michelinie-Romita jr.-Layton παραμένει η πιο αγαπημένη μου εποχή στον shellehad.Θα μπορούσε όλη η λίστα να είναι με δικά τους τεύχη.Ο Michelinie έγραψε υπέροχα σενάρια που ακόμα και σήμερα χαρακτηρίζουν τον ήρωα.Ο Layton είναι ο καλύτερος artist στον Iron Man και εξύψωσε τα σχέδια οποιουδήποτε σχεδιαστή μελάνωνε..Τον θεωρώ κορυφαίο μελανωτή όπως και τον Joe Sinnot.Το εξώφυλλο στο τεύχος #150 με τον Iron Man σε αντιπαράθεση με τον Doom παραμένει κλασικό και έχει αντιγραφεί πολλές φορές.Κυριολεκτικά η χρυσή εποχή του χρυσού εκδικητή!!





3. Deliverance (Iron Man vol.1 #182.Μάιος 1984.Συγγραφέας: Denny O'Neil.Σχεδιαστής :Luke McDonnel) ''I've been killing myself for years. That's not news. But I'm going to stop...'' Μία σκοτεινή περίοδο στη ζωή του Tony Stark.Έχει χάσει τα πάντα.Την περιουσία του,τους φίλους του,την αξιοπρέπεια του.Γυρνώντας άστεγος και αλκοολικός μέσα στη παγωμένη Νέα Υόρκη,θα αποκλειστεί στα χιόνια μαζί με την αλκοολική φίλη του που θα γεννήσει..Η εμπειρία του να φέρει στο κόσμο μία νέα ζωή θα τον κάνει να αλλάξει στάση ζωής.Από εκείνη τη στιγμή ο Stark θα ξαναγεννηθεί και θα διεκδικήσει πίσω τη ζωή του.O Denny O'Neil παίρνοντας ένα παλαιότερο σενάριο του Michelinie(Demon in the Battle που σας είχα παρουσιάσει παλαιότερα)σχετικά με τον αλκοολισμό του Stark,μας παρουσιάζει το ταξίδι του στη κόλαση και από εκεί ξανά στην επιστροφή του.Πήρε πολλά τεύχη για να γίνει αυτή η επιστροφή(την εποχή εκείνη Iron Man ήταν ο φίλος του Stark - James Rhodes o μετέπειτα War Machine)και μας έδειξε σε όλους τους αναγνώστες γιατί ο Tony Stark είναι ένας πραγματικός αγωνιστής της ζωής,χωρίς αρματωσιά και δυνάμεις.Το σημαντικότερο τεύχος ολόκληρου του run στον τίτλο του Denny O'Neil.Μέσα σε ένα μόνο τεύχος ο συγγραφέας λέει όσα άλλοι θα χρειαζόντουσαν να πούνε σε 5...




Και μας δείχνει πόσο αληθινός,ανθρώπινος και αγωνιστής μπορεί να γίνει ο Stark,όταν πραγματικά νικήσει τα πάθη του,και τον χειρότερο εχθρό του,που δεν είναι άλλος από τον ίδιο του,κακό εαυτό.Σημείο κλειδί σε όλο το run μέχρι και τη κορύφωση στο τεύχος #200 και τη τελική μάχη με τον άνθρωπο που είχε φέρει τον Tony σε αυτή την κατάσταση τον Obadiah Stane.Aγαπημένο και αξέχαστο τεύχος.Το έχω διαβάσει χιλιάδες φορές...





4.Armor Wars(Iron Man vol.1 #225 - 232. Δεκέμβριος 1987 - Ιούλιος 1988.Συγγραφέας : David Michelinie/Bob Layton Σχεδιαστές : Mark Bright&Bob Layton) "I'm going to get back what's mine. And Heaven help anyone who gets in my way!" Aκόμα θυμάμαι τη διαφήμιση σε ένα τεύχος του Captain America που είχα αγοράσει πιτσιρικάς(150 δρχ. τότε ήταν μεγάλο ποσό)και τη διαφήμιση μέσα για το Armor Wars που έλεγε "They stole his technology..And Now it's Total War!!Aυτό ακριβώς.Ο Tony ανακαλύπτει ότι δικά του κυκλώματα χρησιμοποιούνται σε τεχνολογία super villains και ένας αγώνας για την απόκτηση τους ξεκινά με κάθε τίμημα.Στο δρόμο του ο Tony θα βρεθεί αντιμέτωπος με αμέτρητους armor villains,τον Captain America(πριν εποχές Civil War στα κόμικς και το σινεμά)ακόμα και με την κυβέρνηση των ηνωμένων πολιτειών!!Το δεύτερο πέρασμα των Michelinie/Layton από τον τίτλο μας δίνει μία all time classic ιστορία που μέχρι σήμερα παραμένει σημείο αναφοράς για τον ήρωα και το σύμπαν του.



Ο Layton κάνει παπάδες στα σχέδια του Mark Bright και μας δίνει έναν baddass Iron Man που δικαιολογεί το προσωνύμιο του Invincible!!Εντυπωσιακές σκηνές μάχης που κόβουν την ανάσα.Ακόμα θυμάμαι να διαβάζω με το φίλο μου τις ιστορίες αυτές στο ελληνικό Σπαιντερ Μαν στο δεύτερο διάλειμμα στο σχολείο(ήμουνα πρώτη Λυκείου τότε το 1991)περιμένοντας με αγωνία κάθε σχεδόν βδομάδα την εξέλιξη της ιστορίας...





5.EXTREMIS(Iron Man vol.4 #1 -6. Ιανουάριος 2005 - Απρίλιος 2006. Συγγραφέας : Warren Ellis Σχεδιαστής : Adi Granov)  Ίσως η σημαντικότερη μοντέρνα εκδοχή του ήρωα και η ιστορία εκείνη που βασίστηκε ολόκληρη η κινηματογραφική εκδοχή του χαρακτήρα με πρωταγωνιστή τον Robert Downey jr. O Warren Ellis αναλαμβάνει το ολικό revamp του χαρακτήρα για τα 00's και ο Adi Granov σχεδιάζει(ή μάλλον ζωγραφίζει καλύτερα) την εικονική,χαρακτηριστική αρματωσιά του Iron Man που θα αποτελέσει τη βάση για αυτήν που θα φοράει ο ήρωας τα επόμενα χρόνια τόσο στα κόμικς όσο φυσικά και στις κινηματογραφικές του περιπέτειες.Το σενάριο της σειράς αποτέλεσε τη βάση για την τρίτη ταινία του ήρωα.Εδώ έχουμε έναν νέο ορό σούπερ στρατιώτη που εμφανίζεται με βάση τη νανοτεχνολογία και τη γενετική.



Όταν ο ορός(που ονομάζεται EXTREMIS)πέφτει στα χέρια ενός τρομοκράτη ο Iron Man θα προσπαθήσει να τον σταματήσει αλλά με ολέθριες συνέπειες και για τον ίδιο..Μία εκπληκτική ιστορία που αποτέλεσε το καλύτερο jumping on point για μια νέα γενιά αναγνωστών που γνώρισαν τον ήρωα και στην έντυπη μορφή του εκτός των ταινιών.Μία απο τις καλύτερες ιστορίες του shellhead για τη νέα χιλιετία.Κλασική και εικονογραφημένη(η μάλλον ζωγραφισμένη)τοποθετείται άξια δίπλα σε όλες τις κλασικές στιγμές του χαρακτήρα.

HONORABLE MENTIONS

Oι παρακάτω δύο ιστορίες έχουν παρουσιαστεί σε δικά τους άρθρα στο Comicmaniacs και επειδή είναι και αυτές κλασικές σας παραθέτω τους τίτλους τους και το link που θα τις (ξανά)βρείτε.Φυσικά αναφέρομαι στα Demon in the Bottle (Iron Man vol.1 #128)των Michelinie/Romita jr./Layton και το Iron Man vol.1 #78(Vietnam story)των BillMantlo/GeorgeTuska που με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο ανήκουν στις πιο κλασικές στιγμές του shellhead.


Σχέδιο του Gene Colan για το εξώφυλλο του Iron Man #1 Μάιος 1968


Δεν ήταν μόνο αυτές οι καλύτερες φυσικά ιστορίες του Iron Man.Σίγουρα όμως πιστεύω ότι όπως και για εμένα,ήταν οι πιο αγαπημένες σας.Φυσικά θα μπορούσα να αναφερθώ και στην περίοδο Heroes Return και το run των Kurt Busiek&Sean Chen ή σε εκείνο των Matt Fraction&Salvador Larrocca,ή ακόμα και στις πρώτες ιστορίες στα Tales of Suspense που έχτιζαν σιγά σιγά το σύμπαν του ήρωα.Αλλά θα ήθελα να γράφω ολόκληρα κατεβατά(και ήδη με αυτό σας κούρασα)Ίσως σε κάποια άλλη λίστα μου στο μέλλον να αναφερθώ και σε αυτές.Ελπίζω ο ήρωας να συνεχίσει να μας δίνει καλές ιστορίες για τα επόμενα χρόνια που θα παραμείνουν εξ'ίσου κλασικές!!

Το άρθρο αφιερώνεται στους φίλους κ.Πάνο Παχνέλη και Chris Makro.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

LOKI από Robert Rodi & Esad Ribic

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"Yet...What is Loki without Thor...I am fixed by him I hate,and he by me...And only his death or mine,will end the cycle..." - Loki

O Loki στη Σκανδιναβική μυθολογία είναι ο των ψεμμάτων και της εξαπάτησης μέσα στο κύκλο των Ασγκάρντιων Θεών,που απλά κάνει τη ζωή του Thor και των άλλων Θεών δύσκολη με τα κόλπα του και τις πονηριές του.Τον ίδιο ακριβώς ρόλο παίζει και στην κομικσική του εκδοχή κυρίως μέσα στις εκδόσεις της Marvel,η οποία τον είχε πρωτοπαρουσιάσει το 1949 στον τίτλο της Venus,σαν  μέλος των Ολυμπίων(!!!) Θεών που ήταν εξόριστοι στον Κάτω Κόσμο ,και σαν μορφή έμοιαζε με την παραδοσιακή εικόνα του διαβόλου...




Στη πιο μοντέρνα εκδοχή του(στο Joyrney into Mystery #85 Οκτώβριος 1962 όπως τον παρουσίασαν οι Stan Lee,Larry Lieber&Jack Kirby) ο Loki διατήρησε πολλά από τα στοιχεία που του αναλογούν μέσα από τις μυθολογικές αναφορές.H ιστορία είναι γνωστή.Αιώνες πριν ο Odin ο Βασιλιάς των Ασγκαρντιανών Θεών πολεμώντας τους Frost Giants(Παγωμένους Γίγαντες)σε έναν κόσμο από τα εννέα βασίλεια,στην Jotunheim,σκοτώνει τον αρχηγό τους τον Laufey στη μάχη.Ο Odin πήρε το παιδί του εχθρού του, από έναν συνδυασμό οίκτου, για να καθησυχάσει τη μνήμη του πατέρα του, και επειδή ήταν το παιδί ενός αξιόλογου αντιπάλου που σκοτώθηκε σε έντιμη μάχη, και το μεγάλωσε ως δικό του παράλληλα με τον βιολογικό γιο του Thor...

Το εξώφυλλο του Loki #1


Καθ 'όλη την παιδική του ηλικία και στην εφηβεία, ο Loki αγανακτούσε με τη διαφορά μεταξύ του τρόπου με τον οποίο ο Thor και ο ίδιος αντιμετωπίζονταν από τους πολίτες της Asgard.Ο Τhor ήταν δυνατός,γενναίος και δίκαιος ενώ ο Loki που υστερούσε σε όλα αυτά και εξελίσσονταν στα μαγικά κόλπα και στις σκοτεινές τέχνες.Καθώς ο Loki  μεγάλωνε, το φυσικό του ταλέντο για να προκαλέσει αναταραχές θα εκδηλώνονταν και θα του έδινε ένα ψευδώνυμο ως "Θεός της Αναστάτωσης'' ή "Πρίγκηπας των ψεμμάτων"(God of mischief/Prince of Lies). Η πονηριά του έγινε τελικά κακία και μίσος, καθώς η πείνα του για εξουσία και εκδίκηση έγινε ισχυρότερη....


O Thor αιχμάλωτος του Loki..


Πάντα όμως βλέπαμε τη μία όψη του νομίσματος,και ποτέ την άλλη...Γνωρίζαμε την ιστορία από τη μεριά του Thor και των υπόλοιπων Θεών,αλλά ποτέ από τη πλευρά του ίδιου του Loki...Αυτό λοιπόν ανέλαβαν το 2004 να δείξουν στους αναγνώστες οι Robert Rodi(Crossovers,Elektra,Identity Disc) και Esad Ribic(Silver Surfer Reqiem,King Thor) σε μία σειρά 4 τευχών που απλά ονομαζόταν Loki.Οι δύο δημιουργοί είχαν συνεργαστεί και παλαιότερα στο πολύ καλό Four Horsemen στη Vertigo,οπότε ο ένας γνώριζε ακριβώς τι ήθελε ο άλλος από εκείνον.Και αυτό φαίνεται από τις πρώτες σελίδες του κόμικ.

O Loki επιτέλους άρχοντας της Asgard..


Στο Loki επιτέλους ο πρίγκηπας των ψεμμάτων παίρνει αυτό που τόσους αιώνες επιθυμούσε...Την εκδίκησή του.Γίνεται ο απόλυτος άρχοντας της Asgard,εκθρονίζει τον Odin και το κυριότερο αιχμαλωτίζει και ταπεινώνει τον αδελφό του τον Thor μπροστά στα μάτια όλων...Καθώς και φυλακίζει όσους άλλους ταπείνωναν τον ίδιο όλα αυτά τα χρόνια(Sif,Balder κ.α.)...Το παρελθόν του όμως εξακολουθεί να τον βασανίζει,και τον εμποδίζει να απολαύσει τη γεύση της επιτυχίας...Όσοι τον βοήθησαν στο να οδηγηθεί στην επιτυχία(Hela,Karnila)εμφανίζονται για να διεκδικήσουν όλα όσα τους υποσχέθηκε ο Loki...Η Ηela μάλιστα τον παροτρύνει να σκοτώσει τον Thor,γιατί φυσικά αυτό που επιθυμεί είναι η ψυχή του...Θέλει όμως πραγματικά να τον σκοτώσει ο Loki;;;

H Hela επιθυμεί τη ψυχή του Thor


Τόσα χρόνια το μόνο που γνώρισε ήταν η ταπείνωση και η κοροιδία από τον λαό της Asgard..Ακόμα και από τους ίδιους τους Θεούς της...Ο θετός πατέρας του ποτέ δεν τον δέχτηκε σαν δικό του...Οι υπόλοιποι Θεοί δεν τον θεωρούσαν αντάξιο στο να μεγαλώνει μαζί τους..Ακόμα και από τον ίδιο τον Thor δέχτηκε πολλές φορές τις ταπεινώσεις...Παρ'όλα αυτά όμως ο Loki παραδέχεται ότι ο θετός αδελφός του ήταν ο μόνος ίσως που τον αγάπησε...και τον δέχτηκε σαν αδελφό του...

Πώς μπορεί λοιπόν τώρα να σκοτώσει το μοναδικό άνθρωπο που του έδειξε κάποια έστω ψήγματα αγάπης;;Τώρα που απέκτησε όσα επιθυμούσε μπορεί να σηκώσει αυτό το βάρος στους ώμους του;Μήπως είναι δέσμιος της μοίρας του,μιας μοίρας που τον θέλει να ζει κάτω από τη σκιά του ηρωικού αδελφού του;;Ο Loki είναι μία μορφή βγαλμένες μέσα από τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες,υποδουλωμένος στη μοίρα του,μη μπορώντας να ξεφύγει από εκείνη..Μία τραγική μορφή της οποίας η ζωή σώθηκε για τον μοναδικό σκοπό να ανυψώσει την ύπαρξη του ίδιου του αδελφού του ή η κακία υπήρχε πάντα μέσα του και απλά περίμενε τη κατάλληλη αφορμή για να βγει έξω στην επιφάνεια;;



Με μοναδική συγγραφική μαεστρία ο Rodi για πρώτη φορά οδηγεί τον αναγνώστη στα εσώψυχα της ταραγμένης ψυχής του Loki.Απο ένα σημείο και μετά νιώθεις και πραγματική λύπη για εκείνον...Δεν είναι ο μονοδιάστατος κακός των παλιών εκείνων ιστοριών που ζηλεύει τον δυνατό και όμορφο θετό του αδελφό...Έιναι μία τραγική φιγούρα που η ίδια του η μοίρα του έδωσε έναν άχαρο ρόλο,εκείνον του κακού,γιατί κάθε ιστορία στη μυθολογία ή στα παραμύθια πρέπει να έχει το κακό της...

"Thus does the coward place his failed outrages at the feet of others. You acted from hurt and anger, Loki, and in so doing proved yourself unworthy" - Lady Sif


O Odin εκθρονισμένος από τον Loki.


Όταν θα συνειδητοποιήσει,βλέποντας τη μοίρα των Loki και Thor και σε παράλληλες πραγματικότητες,ότι η μοίρα του έχει δώσει και άλλο ρόλο εκτός από εκείνον του κακού,και εκείνον του χαμένου(γιατί όλα είναι ένας ατελείωτος κύκλος που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά)τότε ξέρει τι πρέπει να κάνει,αλλά για μια ακόμα φορά για εκείνον θα είναι πολύ αργά...Ο Rodi δημιουργεί μία μοντέρνα τραγωδία γεμάτη εύγλωττους μονολόγους και διαλόγους μεταξύ του κεντρικού χαρακτήρα(Loki) και όλων εκείνων που αναζητούν κάτι από αυτόν,καθώς έρχεται σιγά-σιγά στη τελική του κάθαρση...




Ο Esad Ribic αποτελεί ίσως το κυριότερο λόγο για να αγοράσει κανείς αυτή τη σειρά,ακόμα και αν το σενάριο ήταν για τα σκουπίδια(που κάθε άλλο παρά τέτοιο είναι πιστέψτε με!).Με ζωγραφική(κάθε panel ή splash page και ένα μικρό έργο τέχνης) που θυμίζει τη σχολή μεγάλων δημιουργών όπως αυτές των Joe Jusko,Frank Frazetta και Boris Vallejo,o Ribic με υπέροχη ελαιογραφία,κυριολεκτικά απογειώνει το σενάριο του Rodi,με τις ρεαλιστικές,δυνατές και στιβαρές γοτθικές μορφές του,τα υπέροχα χρώματα,και την έμφαση στη παραμικρή λεπτομέρεια..Τον θεωρώ μαζί με τον Simone Bianci και τον Walter Simonson ως τον καλύτερο μοντέρνο Thor artist,που ανανέωσε σημαντικά τον ήρωα και ολόκληρο το σύμπαν του.Φυσικά η μορφή του Loki δεν είναι αυτή που ίσως κάποιοι από εσάς έχετε συνηθίσει στις ταινίες(εκείνης του Tom Hiddleston)αλλά παρμένη μέσα από τα κλασικά σχέδια των Kirby&Buscema,αντικατροπτίζει όλη τη κακία,τη πίκρα,την ασχήμια αλλά και τη σωματική και ψυχολογική κούραση ενός πλάσματος που όλη του τη ζωή ένιωθε και ήταν παρείσακτος.



Ένα πολύ καλό κόμικ που ερευνά τη τραγική φύση του Loki σαν χαρακτήρα,για να δείξει στον αναγνώστη ότι τελικά το μόνο που εκείνος επιθυμούσε ήταν η αποδοχή τόσο των άλλων,όσο και από τον ίδιο του τον εαυτό...Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis σε μετάφραση του Χρήστου Τσέλιου.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

Gideon Falls των Jeff Lemire, Andrea Sorrentino&Dave Stewart

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός


Υπάρχουν δημιουργοί που συνεργάζονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν κάποια ιστορία κόμικ απλά και μόνο γιατί έτσι τους ζητήθηκε από την εταιρεία τους,και υπάρχουν και οι δημιουργοί που ουσιαστικά ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και δουλεύουν σαν μία αυτόνομη δύναμη.Παραδείγματα στο παρελθόν πολλά.Stan Lee-Jack Kirby,Chris Claremont-John Byrne,Dough Moench-Paul Gulacy,Wendy&Richard Pini και το πιο πρόσφατο δημιουργικό ντουέτο των Jeff Lemire και Andrea Sorrentino,που μας έδωσαν εκπληκτικές δουλειές στα Old Man Logan,Green Arrow και το Joker:Killer Smile για το νέο Black Label imprint της DC.




Η πρώτη τους κοινή δουλειά για την Image,είναι το μη υπερηρωικό,εκπληκτικό κόμικ μυστηρίου και τρόμου το Gideon Falls.Ίσως ένα από τα καλύτερα indie που έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό και ένας από τους καλύτερους τίτλους της Image αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.Η ιστορία ακολουθεί δύο ξεχωριστά άτομα σε δύο διαφορετικά περιβάλλοντα.Έναν ιερέα τον Wilfred Quinn,με ένοχο παρελθόν που καταλήγει στη μυστήρια πόλη του Gideon Falls μετά το θάνατο του προηγούμενου ιερέα κάτω από μυστηριώδης συνθήκες ,και του Norton Sinclair,έναν τύπο με μυστήριο παρελθόν και με εμμονή στο να ψάχνει στα σκουπίδια,τα κομμάτια αυτού που θεωρεί έναν μαύρο αχυρώνα..




Τον οποίο όμως μαύρο αχυρώνα βλέπουν και οι δύο σε οράματα,καθώς φαίνεται,ότι αυτό το μυστηριώδες και σατανικό κτίριο εμφανίζεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα εδώ και πολλές δεκαετίες στη πόλη του Gideon Falls... Οι εξαφανίσεις, οι δολοφονίες, το κακό, όλα φαίνεται να συνδέονται με αυτόν, πηγαίνοντας πίσω μέχρι το 1700. Ο Μαύρος αχυρώνας όμως είναι κάτι παραπάνω από οράματα και θα στοιχειώσει(αλλά και συνδέσει)τις ζωές των δύο πρωταγωνιστών μας και όχι μόνο.





Ο αναγνώστης έχει την εντύπωση από την αρχή της ιστορίας ότι τόσο ο Wilfred όσο και ο Norton ζούνε σε διαφορετικά περιβάλλοντα(ο ένας σε πόλη αγροτικής περιοχής,ο άλλος σε μεγαλούπολη)που ωστόσο μοιράζονται το ίδιο όμως όνομα Gideon Falls...Δύο ιστορίες που φαινομενικά μοιάζουν να είναι τελείως διαφορετικές μεταξύ τους,και όμως κεντρίζουν αμέσως το ενδιαφέρον του αναγνώστη,ο οποίος γνωρίζει ότι τελικά συνδέονται μεταξύ τους,αλλά αδημονεί τεύχος με τεύχος να ανακαλύψει πώς στην ευχή γίνεται αυτό...Τελικά πόσες πόλεις υπάρχουν με αυτό το όνομα και πώς όλες μαζί συνδέονται με την εμφάνιση του Μαύρου αχυρώνα;;




Ο Jeff Lemire δεν είναι πρωτάρης φυσικά στις παράξενες ιστορίες,αλλά το Gideon Falls θεωρώ ότι είναι η πιο μυστήρια και πιο προσωπική/εσωτερική από όλες όσες δικές του έχω διαβάσει.Μπορεί να επαναλαμβάνει στοιχεία από τη παλαιότερη δουλειά του για τη Vertigo,το Trillium( με τους παράλληλους κόσμους / ιστορίες)αλλά αυτό είναι κάτι το φυσικό αφού το σενάριο και ο κόσμος του Gideon Falls,υπήρχαν στο μυαλό του από πολύ παλιά.Από τότε που ήταν 20 χρόνων και σπούδαζε σε σχολή κινηματογράφου στο Toronto το 1996.




Tότε ήταν που γύρισε μια ταινία μικρού μήκους με πρωταγωνιστή τον Norton Sinclair,έναν εμμονικό ρακοσυλλέκτη που έψαχνε στα σκουπίδια για τις ενδείξεις μίας συνωμοσίας που μόνο εκείνος φαίνεται να είχε αντιληφθεί...Αργότερα όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1999,δημιούργησε και το πρώτο του κόμικ πάλι με πρωταγωνιστή τον Norton.με τίτλο Ashtray που έβγαλε δύο τεύχη.Θεωρώντας τότε ότι δεν ήταν έτοιμος να αφηγηθεί την ιστορία του,το άφησε στην άκρη.Περίπου είκοσι χρόνια αργότερα,έχοντας βρει το κατάλληλο συνεργάτη στο πρόσωπο του Andrea Sorentino,και έχοντας κάποιες καινούργιες ιδέες(Μαύρος Αχυρώνας,η εμφάνιση ενός ιερέα)αποφάσισε,και ενώ είχε συμφωνήσει με το συνεργάτη του να δημιουργήσουν ένα copyright owned κόμικ,να δώσει στην ιστορία άλλη μία ευκαιρία.Συνδύασε λοιπόν τα παλιά στοιχεία(Norton,συνωμοσία)με τις νέες του ιδέες(ο ιερέας,ο Μαύρος αχυρώνας)μεταξύ τους και εκεί η ιστορία άρχισε να παίρνει ξανά σάρκα και οστά...Το αποτέλεσμα κάτι παραπάνω από μαγευτικό...




Το Gideon Falls είναι ένα κόμικ γεμάτο σκοτεινό,ψυχολογικό μυστήριο και ανατριχιαστικό,εσωτερικό τρόμο.Όχι όμως τον εύκολο,σοκαριστικό gore τρόμο,τη "σπλατεριά" να το πω έτσι...Έιναι ένα ψυχολογικό,υπαρξιακό και σκοτεινό υπερφυσικό θρίλερ όπου η ατμόσφαιρα του εσωτερικού τρόμου διακατέχει την ατμόσφαιρα από τις πρώτες κιόλας σελίδες του....Ο τρόμος δεν παρουσιάζεται πάντα φόρα παρτίδα μπροστά σου,ώστε να ουρλιάξεις ή να σου κόψει την ανάσα...Αλλά υποβόσκει "Λαβκραφτικά" γύρω στην ατμόσφαιρα,κάθε στιγμή,σε κάθε panel...




Παράλληλα o Lemire δημιουργεί μέσα σε όλο αυτό το μυστηριώδες περιβάλλον,το οποίο στοιχειώνεται από ένα υπερφυσικό κακό,πιστευτούς χαρακτήρες για τους οποίους ο αναγνώστης νοιάζεται για τη τύχη τους και αισθάνεται και πολύ οικείους σε αυτόν.Χτίζει τόσο τον τρόμο και το μυστήριο,όσο και τον κόσμο του Gideon Falls που τα περιβάλλει,σιγά σιγά,σταθερά,σαν να τοποθετεί τα κομμάτια ενός πάζλ,με τις ανατροπές και τις διαφορετικές εξηγήσεις να αυξάνουν όσο περισσότερο γίνεται την αγωνία και το ενδιαφέρον του αναγνώστη που τεύχος με τεύχος κορυφώνονται όλο και περισσότερο....




Το Gideon Falls είναι ένα ερωτικό γράμμα του Lemire,πάνω σε ότι έχει αγαπήσει ο δημιουργός σε όλη του τη ζωή..Στη σειρά Twin Peaks του David Lynch,στη ταινία Pi(π) του  Darren Aronofsky,το τραγούδι του Tom Waits “What’s He Building in There?” (από το δίσκο του 1999 Mule Variations),στο κόμικ Bat Man : Gothic των Morrison&Janson,και το βιβλίο Τhe Bishop's Man  Linden MacIntyre...Περιέχει όμως και στοιχεία από σειρές όπως το Stranger Things και Channel Zero,και τα βιβλία του Stephen King, Black Tower(Μαύρος Πύργος).





Η ιστορία του Lemire είναι γλυκιά και μυστηριώδης και προσθέτει μια ανατριχιαστική φωνή στο πειραματικό και εξαιρετικό σχέδιο του Andrea Sorrentino,που στο συγκεκριμένο κόμικ κάνει τη καλύτερη δουλειά του μέχρι στιγμής...Αριστουργηματικό εικαστικό στήσιμο και παιχνίδι με τα panels και τα layouts που σφίζουν από φρενίτιδα,που μου θύμισε τις εποχές του Jin Steranko ειδικά στο Nick Fury,γεμάτα σουρεαλισμό και σχεδιαστική δύναμη που μαγνητίζει τα μάτια του αναγνώστη,και τον κάνει να παρατηρεί τις εικόνες(ειδικά τα splash page)αρκετή ώρα και μάλιστα να ανακαλύπτει καινούργια πράγματα κάθε φορά που τα ξανακοιτάει.Ο Sorrentino εκμεταλεύεται κάθε δυνατότητα του μέσου όχι μόνο για να ξεδιπλώσει το μεγάλο ταλέντο του,αλλά και για να αποδώσει με το καλύτερο δυνατό τρόπο τη σκοτεινή,απειλητική και επιβλητική ατμόσφαιρα που περιγράφει στα κείμενα του ο Lemire.Υπέροχη δουλειά στα χρώματα και από τον Dave Stewart με ιδιαίτερη έμφαση στο κόκκινο,τονίζει αρμονικά τα σχέδια του Sorrentino.




Μέχρι αυτή τη στιγμή έχουν κυκλοφορήσει 21 τεύχη της σειράς(μέχρι το #16 τα 3 trades) η οποία το 2019 κέρδισε και το βραβείο Eisner καλύτερης νέας σειράς και σίγουρα έχει ακόμα πολλά να μας πει και να μας καταπλήξει.Αν συνεχίσει να είναι τόσο διαολεμένα καλό(και δεν μας τα χαλάσει στο τέλος),το Gideon Falls θα μπει μέσα στη λίστα με τα αριστουργήματα της 9ης τέχνης και θα αποτελέσει κόμικ-σταθμό στην ιστορία της.

Τρίτη 14 Απριλίου 2020

BAT MAN: The Killing Joke των Alan Moore,Brian Bolland&John Higgins

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

“All it takes is one bad day to reduce the sanest man alive to lunacy. That's how far the world is from where I am. Just one bad day.” - Joker



ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ SPOILERS ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ

O Joker δε θεωρείται απλά η μεγαλύτερη νέμεσις του Bat Man αλλά και ένας από τους μεγαλύτερους villain στην ιστορία των κόμικς.Δημιούργημα των Bob Kane,James Robinson και Bill Finger(Ο Finger εμπνεύστηκε από τον ηθοποιό Conrad Veidt και τον παραμορφωμένο χαρακτήρα του Gwynplaine στην ταινία του 1928 The Man Who Laughs),ο πρίγκηπας του εγκλήματος έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο Bat Man #1 τον Απρίλιο του 1940,και αρχικός σχεδιασμός των δημιουργών,ήταν να αποτελέσει έναν αντίπαλο του νυχτερίδα για μία μόνο ιστορία,μέχρι να βρουν κάποιον άλλο αντίπαλο στην επόμενη...Μάλιστα σε εκείνη τη πρώτη εμφάνιση ο Joker βρίσκει το τέλος του...Ευτυχώς για όλους εμάς τους αναγνώστες,ο χαρακτήρας του Joker αποδείχτηκε τόσο δημοφιλής που σε λίγα τεύχη ξαναγύρισε,και ξαναγύρισε,και ξαναγύρισε...αρκετές φορές στα επόμενα,χαρίζοντας αξέχαστες αναμετρήσεις με τον Bat Man τις επόμενες δεκαετίες..




Το origin του χαρακτήρα παρέμενε αρκετά ασαφές μέσα στις δεκαετίες.Κάποιες σκόρπιες πληροφορίες εδώ και εκεί,οι περισσότερες λεπτομέρειες άλλαζαν ανάλογα με το δημιουργικό Team,και γενικά ο Joker παρέμενε πάντα εκτός από ιδιαίτερα επικίνδυνος και ένα μεγάλο μυστήριο στα μάτια των αναγνωστών.Το 1989 δύο μεγάλοι δημιουργοί οι Alan Moore και Brian Bolland συνεργάστηκαν για να ρίξουν λίγο περισσότερο φως τόσο στο origin του χαρακτήρα,αλλά ακόμα περισσότερο στη παρανοική και μπερδεμένη ψυχοσύνθεση του Joker.Το άρτιο σεναριακά και σχεδιαστικά αποτέλεσμα ήταν το The Killing Joke,που θεωρείται μία από τις πιο (αν όχι η πιο) αριστουργηματικές ιστορίες τόσο του Joker όσο και του Bat Man.Και ανήκει στο κανονικό continuity της DC μέχρι και σήμερα,μετά τα απανωτά reboots(new52,Rebirth)της εταιρείας.



To Detective #168 που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης 


Οι δύο δημιουργοί άντλησαν την έμπνευση τους από διάφορες πηγές.Ο Moore χρησιμοποίησε στοιχεία από το Detective Comics # 168(Φεβρουάριος 1951) και την ιστορία "The Man Behind The Red Hood" των Finger,Schwartz&Mortimer στην οποία μαθαίναμε ότι πριν ο Joker γίνει αυτός που γνωρίζουμε,ήταν ένας μικροκακοποιός με την ονομασία Red Hood.Ο δε Bolland(που στη συγκεκριμένη ιστορία κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές του) εμπνεύστηκε και αυτός από τη ταινία The Man Who Laughs(από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Victor Hugo)και την εμφάνιση του Veidt,καθώς και τη ψιλόλιγνη εμφάνιση και το χαμόγελο ενός άλλου villain,αυτού του Judge Death στη σειρά Judge Dredd.Ο Μoore όμως σκέφτηκε να προσδώσει και μια τραγικότητα στο origin του Joker,η οποία δεν υπήρχε στη κλασική εκείνη ιστορία του Finger.



Σύμφωνα λοιπόν με το "νέο" origin ο Joker ήταν κάποτε ένας οικογενειάρχης,παντρεμένος με μία γυναίκα που λάτρευε,και η οποία περίμενε το παιδί τους.Ο ίδιος προσπαθούσε να πετύχει σαν κωμικός(αφήνοντας τη δουλειά χημικού που είχε) χωρίς όμως αποτέλεσμα..Χωρίς χρήματα,με έγκυο γυναίκα,και τις υποχρεώσεις να μεγαλώνουν,αποφάσισε με βαριά καρδιά να συμμετάσχει σε μία ληστεία στο χημικό εργαστήριο όπου δούλευε,παίρνοντας τη ψεύτικη περσόνα του Red Hood.Λίγο πριν τη ληστεία,μαθαίνει ότι η γυναίκα του πέθανε στη γέννα.Πρώτο χτύπημα...Επεμβαίνει ο Bat Man για να εμποδίσει τη ληστεία,ο Red Hood στη προσπάθεια του να ξεφύγει πέφτει μέσα στα χημικά.Δεύτερο χτύπημα..Όταν αργότερα βλέπει πως κατάντησε το πρόσωπο του(ολόασπρο,με πράσινα μαλλιά και κατακόκκινα-σαν βαμμένου κλόουν-χείλια)εκεί είναι που κάτι θα σπάσει ανεπανόρθωτα μέσα του..Welcome to the other side...Joker!!




Η ιστορία θα μεταφερθεί στο σήμερα όπου ο Bat Man θα επισκεφτεί το άσυλο του Arkham,για να συναντήσει τον Joker και να του πει ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στη διαμάχη τους,γιατί κάποτε θα οδηγήσει στο απρόσμενο τέλος και των δυό τους....Μονάχα που ο Joker έχει γίνει ήδη..Λούης!!Και όχι μόνο αυτό...Σχεδιάζει και τη μεγάλη του εκδίκηση στον επιθεωρητή Gordon,τον οποίο απαγάγει και τον υποβάλλει σε κάθε λογής σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια....Ένα από αυτά είναι να βλέπει σε μεγένθυση τις φωτογραφίες της κόρης του,Barbara(Bat Girl τότε)την οποία ο Joker πυροβόλησε εξ'επαφής,αφήνοντάς την παράλυτη,να σφαδάζει από τους πόνους...Ο Βat Man δε μπορεί να εντοπίσει τα ίχνη του,μέχρι που θα του στείλει πρόσκληση ο ίδιος ο Joker να συναντηθούν...Εκεί στο Λούνα Πάρκ που κρατάει όμηρο τον Gordon...


Ο Μπάτμαν μπαίνει στο λούνα παρκ και αποφεύγει τις παγίδες του Τζόκερ, ενώ ο Τζόκερ προσπαθεί να πείσει τον εχθρό του ότι η ζωή και ο κόσμος είναι "ένα μαύρο, απαίσιο αστείο" που δεν αξίζει να παλέυουμε για αυτόν,και ότι χρειάζεται μόνο μια "κακή μέρα" για να οδηγήσει έναν απλό άνθρωπο στη τρέλα....

Τόσο ο Bat Man όσο και ο Joker είναι τα δημιουργήματα μιας τέτοιας κακιά μέρας,μιας τραγωδίας που άλλαξε τις ζωές τους για πάντα,αλλά τους οδήγησε σε διαφορετικούς-φαινομενικά-δρόμους.Ο ένας έγινε εκδικητής της νύχτας,πολέμιος του εγκλήματος,ο άλλος απλά ένας παρανοικός δολοφόνος..Ουσιαστικά ο Moore προσπαθεί να δείξει ότι ο Bat Man και ο Joker είναι οι διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος..Ή μήπως οι καθρεφτισμένες εικόνες ο ένας του άλλου;;





Μήπως η "κακιά" εκείνη μέρα ήταν η αιτία και όχι η αφορμή για να βγάλουν και οι δυο τους από μέσα τους τη παράνοια που κρυβόταν μέσα τους;;Το εκπληκτικό διφορούμενο τέλος του κόμικ ακόμα και σήμερα παραμένει κλασικό,και αποτελεί θέμα για debate μεταξύ των αναγνωστών και fan σε ολόκληρο τον κόσμο..O Bat Man γελάει με το αστείο του Joker(εξ'ου και ο τίτλος The Killing Joke αναφερόμενο τόσο στο αστείο,όσο και στην κατάληξη),μέχρι τη στιγμή που καταλαβαίνοντας ότι όλο αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος,σπάει το λαιμό του Joker,τερματίζοντας την ύπαρξή του τη στιγμή που πλησιάζουν τα περιπολικά...Ή μήπως ο Bat Man και ο Joker που αγωνίζονται εδώ και χρόνια, τερματίζουν όλες τις διαμάχες τους κάνοντας ένα καλό γέλιο για όλα αυτά....Mήπως και ο Bat Man είναι εξ'ίσου παρανοικός με τον Joker,απλά βλέπει το κόσμο με διαφορετική αντίληψη;;




"Sometimes I remember it one way, sometimes another ... If I'm going to have a past, I prefer it to be multiple choice!" - Joker


Άτυπος αφηγητής της ιστορίας είναι ο ίδιος ο Joker,που μέσα από τις αναμνήσεις του βλέπουμε το παρελθόν του αν όμως είναι ακριβώς αυτό..Άλλωστε ο ίδιος παραδέχεται κάποια στιγμή μέσα στην ιστορία ότι "Μερικές φορές το θυμάμαι με έναν τρόπο, μερικές φορές άλλο...." τονίζοντας έτσι τη πλήρη σύγχυση που κυριαρχεί μέσα στην παρανοική ψυχοσύνθεση του...Μαθήματα σεναρίου από τον Alan Moore που όσο περίεργος είναι σαν άνθρωπος,άλλο τόσο σπουδαίος σεναριογράφος είναι,πολλές φορές με έμφαση στο φανταστικό αλλά σίγουρα,με έναν σκληρό ρεαλισμό που ίσως σε κάποιους να θεωρηθεί ιδιαίτερα ωμός...Το κόμικ επικρίθηκε και από φεμινιστικές οργανώσεις για την ιδιαίτερη βιαιότητα του(ειδικά στη περίπτωση της Barbara Gordon και τον τρόπο που τη πλήγωσε ο Joker-κάποιοι φτάνουν στο σημείο να υπονοούν ίσως και βιασμό)από δημιουργούς και συγγραφείς όπως Gail Simone,Sharon Packer,ακόμα και από τον ίδιο τον Alan Moore κάποια χρόνια αργότερα που δήλωσε ότι δεν τη θεωρεί καλή ιστορία(αλλά έτσι και αλλιώς το ίδιο λέει για σχεδόν όλες του τις δημιουργίες αργότερα)και ότι δεν βγήκε όπως εκείνος ίσως ήθελε...




Το ίδιο όμως παράπονο έχει και ο ίδιος ο Bolland τόσο για το τέλος της ιστορίας,όσο και για το γεγονός ότι δεν έκανε εκείνος το χρώμα(το έκανε ο John Higgins)και δεν του άρεσε το αποτέλεσμα,ειδικά στις past sequences/παρελθόν του Joker..Ίσως το Killing Joke να είναι βίαιο,σκληρό και ενίοτε σαδιστικό(ειδικά στη περίπτωση των Gordon)αλλά για εμένα αυτό είναι που το κάνει και τόσο αληθινό,μέσα στη βιαιότητα και σκληράδα του. Έιναι σαν να μη βλέπεις ταινίες σαν το Platoon γιατί δείχνουν με ωμό τρόπο τη σφαγή στο Βιετνάμ και για τις δύο πλευρές...


Δεν έχει να κάνει με μισογυνισμό ή τίποτε άλλο,και στην ελεύθερη δημιουργία,καλύτερα να μη βλέπουμε μόνο το δέντρο και να χάνουμε το δάσος...Η αλήθεια μπορεί να είναι σκληρή,αλλά την εποχή εκείνη τα κόμικ-αν και ακόμα δεν είχαν ξεφύγει απόλυτα από τον κώδικα δεοντολογίας-έκαναν σταθερά βήματα προς την ενηλικίωση.Ο Bat Man ήδη έχοντας περάσει στη σκοτεινή εποχή του από τα μέσα της δεκαετίας του '70,με ιστορίες όπως το Dark Knight Returns,Yaer One και Killing Joke έδειχνε πλέον ότι δεν είναι κόμικ για παιδιά στο στυλ του show με τον Adam West στα ψυχεδελικά sixties...Τo Killing Joke του Moore μαζί με το a Death in the Family των Starlin&Aparo(με τον Joker να σκοτώνει το δεύτερο Robin/Jason Todd ύστερα από δημοψήφισμα στους αναγνώστες)ήταν επίσης και τα κόμικ εκείνα που ενηλικίωσαν τον Joker,που από την εποχή του κώδικα τη δεκαετία του '50,είχε καταντήσει απλά ένας γελοτοποιός όπως ήταν και το παρουσιαστικό του...


Η εμφάνιση του Conrad Veidt που ενέπνευσε τη δημιουργία του Joker


Το graphic novel(που αρχικά προοριζόταν για annual)έχει επανεκδοθεί αρκετές φορές μέσα στα χρόνια,τόσο το 2006 στην έκδοση  DC Universe: The Stories of Alan Moore,όσο και σε Deluxe edition(ξαναχρωματισμένη από τον Bolland αυτή τη φορά)το 2008.Το 2018 κυκλοφόρησε και η επετειακή έκδοση για τα 30 χρόνια του.Στα ελληνικά είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Anubis(Το φονικό αστείο-σε μετάφραση Ηλία Τσιάρα)το 2009.


To αμφιλεγόμενο τέλος της ιστορίας...

Έχοντας κερδίσει το Eisner Award για το καλύτερο Graphic Novel Album το 1989,και έχοντας εμφανιστεί στη λίστα των New York Times Best seller το Killing Joke αποτελεί τo καλύτερο origin του Joker(αν είναι το αληθινό φυσικά τον προδίδει η...μνήμη του).Και αναμφισβήτητα τη καλύτερη ιστορία που γράφτηκε ποτέ για τον πρίγκηπα του εγκλήματος.Aν για εμένα προσωπικά το Dark Knight Returns αποτελεί τη definitive ιστορία που γράφτηκε ποτέ για τον Bat Man,το The Killing Joke είναι η αντίστοιχη για τον Joker...Και ας μιλάνε κάποιοι για άκρατη βία που κυριαρχεί εξ'ίσου και στις δύο...

Κλασικό και αθάνατο δε γίνεται να λείπει από τη συλλογή σας.Αν έπρεπε να διαβάσετε μόνο μία ιστορία του Joker,το Killing Joke θα είναι η πρώτη επιλογή σας.

Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Tales of Suspense(1995) από James Robinson και Colin McNeil

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"But I am Tony Stark..And if I can't outfight something..I can always outthink it!! " - Iron Man



To Tales of Suspense ήταν μία κόμικ σειρά ανθολογίας κυρίως ιστοριών επιστημονικής φαντασίας,που κυκλοφόρησε το Γενάρη του 1959.
Το πρώτο τεύχος του ToS με cover από Don Heck
Σαν ένας από τους τελευταίους τίτλους της Atlas όπως ονομαζόταν τη δεκαετία του '50 η σημερινή Marvel comics(ήδη από το τεύχος #19 πέρασε στη νέα ονομασία της εταιρείας),γρήγορα στις αρχές τις δεκαετίας του '60 μετατράπηκε και αυτός(όπως και προηγούμενοι τίτλοι της εταιρείας σαν τους Tales to Astonish και Strange Tales που όμως είχαν λίγο πιο horror ή supernatural στοιχείο)σε υπερηρωικός τίτλος με την εμφάνιση του Iron Man στο τεύχος #39 τον Μάρτιο του 1963(μία δημιουργία των Stan Lee του αδερφού του Larry Lieber,και των σχεδιαστών Don Heck & Jack Kirby).Καθώς και αργότερα με την επανεμφάνιση του Captain America στη silver age εποχή των κόμικ(η οποία έγινε στο Avengers #4)άρχισε να δημοσιεύει τις νέες του ιστορίες από το τεύχος #59 το Νοέμβριο του 1964.


O Iron Man μοιράζεται τον τίτλο με τον Cap(1964)


Ο τίτλος έφτασε στα 99 του τεύχη ενώ από το επόμενο(που θα ήταν το #100)ονομάστηκε Captain America(vol.1)τον Απρίλιο του 1968,και έμεινε έτσι μέχρι και τον Αύγουστο του 1996 όπου και το τίτλος τερματίστηκε για να ξεκινήσει ξανά από το #1 σαν heroes Reborn(αυτό όμως θα είναι ένα άλλο μελλοντικό μου άρθρο...).Στο Tales of Suspense σε όλα τα χρόνια της έκδοσης του δούλεψαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της Marvel όπως Jack Kirby,Steve Ditko,Don Heck,Roy Thomas,Robert Bernstein,Florence Steinberg,George Tuska κ.α.

Στα τέλη του 1994 η Μarvel αποφάσισε να "αναστήσει" έστω και για one shots κάποιους από εκείνους τους παλιούς τίτλους της όπως τα Strange Tales(ο οποίος είχε ξανα κυκλοφορήσει κάποια τεύχη δεκαετία του '80)το Tales to Astonish(που τον αρχικό τίτλο τον μοιράζονταν ο Giant Man με τον Hulk,και αργότερα ο Hulk με τον Sub Mariner)και φυσικά το Tales of Suspense,με νέες ιστορίες στις οποίες φυσικά θα πρωταγωνιστούσαν οι ήρωες που άνηκαν στους αναφερόμενους τίτλους.

Tales of Suspense Ιανουάριος 1995
Έτσι λοιπόν στο Tales of Suspense θα πρωταγωνιστούσαν ο Iron Man μαζί με τον Captain America(σε σενάριο James Robinson(Starman,JSA,Cable) και σχέδιο Colin McNeil(Judge Dredd,Chopper)στο Tales to Astonish οι Hulk&Giant Man μαζί με Wasp(είχαν προηγηθεί στον τίτλο του Sub Mariner)σε σενάριο Peter David(Hulk,X-Factor,Supergirl)και σχέδιο John Estes(Bat Man/Deadman)και τέλος το Strange Tales οι Doctor Strange μαζί με Thing&Human Torch(που είχαν προηγηθεί του Nick Fury στον τίτλο)σε σενάριο Kurt Busiek(Marvels,Astro City)και σχέδιο Ricardo Villagran(Tarzan/John Carter).




Στο Tales of Suspense θα δούμε τη μάχη που θα δώσουν από κοινού οι Iron Man και Captain America ενάντια στην απειλή μίας νέας οργάνωσης με το όνομα D.A.N.T.E. η οποία φαίνεται να χρησιμοποιεί τεχνολογία βασισμένη τόσ του Tony Stark(με βάση τις πρώτες του σημειώσεις για τη κατασκευή της αρματοσιάς του)όσο και των Ναζί που είχαν δημιουργήσει τους Sleepers στον Β'Παγκόσμιο πόλεμο...Ο Νιck Fury(ο κλασικός και ορθόδοξος όχι η κομικσική μεταφορά του Samuel Jackson που πάνε να μας πλασάρουν)θα ζητήσει τη βοήθεια των δύο ηρώων ξεχωριστά.Ο Captain μάλιστα δείχνει να γνωρίζει τον αρχηγό της οργάνωσης Emil Stein από το μακρινό παρελθόν...

Η εντόπιση πληροφοριών για τα ίχνη των τρομοκρατών αποδυκνύεται όχι και τόσο εύκολη υπόθεση για τους 2 ήρωες,και όταν βρίσκουν το μέρος όπου πρόκειται να χτυπήσουν(Τέξας για να αποκτήσουν πρόσβαση σε άκρως απόρρητα data))θα ανακαλύψουν ο ένας την ύπαρξη του άλλου αλλά αυτό που προέχει είναι ο εχθρός και όχι οι όποιες προσωπικές τους διαφορές(ναι είχαν τα προβληματάκια στη σχέση τους και πριν το Civil War)...Tι ήθελε τα Data η οργάνωση;;Για να βελτιώσει τη τεχνολογία της;Για να δολοφονήσει κάποιο σημαντικό πρόσωπο;;;

Μέσα από έναν δικό τους κατάσκοπο που έχει εισχωρήσει στη τρομοκρατική οργάνωση,ο Fury πληροφορεί τους ήρωες μας ότι η οργάνωση ετοιμάζει χτύπημα στην Wasington,σε μία συνάντηση της Αμερικάνικης κυβέρνησης με αντιπροσωπεία Ιαπώνων επιχειρηματιών,στην οποία θα βρίσκεται και ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος..Τα πράγματα γίνονται ακόμα δυσκολότερα όταν ο Cap μυστηριωδώς απαγάγεται,αλλά και τα σχέδια της D.A.N.T.E. ίσως να μην ήταν αυτά που νόμιζε ο Fury...



Πάντα με σεβασμό στους χαρακτήρες και την ιστορία τους,ο Robinson μας παραδίδει ένα πολιτικο-κατασκοπικό θρίλερ γεμάτο καταιγιστική δράση,αγωνία και άκρατη περιπέτεια όλα αρμονικά συνδυασμένα για ένα απολαυστικό αναγνωστικό αποτέλεσμα.Κυρίως όμως εμμένει στα συναισθήματα των χαρακτήρων και τις μεταξύ τους σχέσεις.Ειδικά στους δύο ήρωες ο Robinson(όπως ακριβώς έκανε και ο Jeff Loeb στο Superman/Batman:Public Enemies που σας παρουσίασα εδώ) τονίζει ξεκάθαρα,το πόσο διαφορετικοί σαν χαρακτήρες είναι,αλλά και πόσο σέβονται ο ένας τον άλλο χωρίς κανένας από τους δύο να το πει ξεκάθαρα στον άλλον.

Aλλά και το πως ο καθένας από τους δύο από τη σκοπιά του,νιώθει ένα αίσθημα κατωτερότητας έναντι του άλλου.Ο Tony Stark κρυμμένος πίσω από το "κέλυφος" του δίπλα σε έναν πολεμιστή/ήρωα του Β'Παγκοσμίου πολέμου,ο Steve Rogers νιώθοντας "ξεπερασμένος"μπροστά στη τεχνολογική εξέλιξη και το δημιουργικό μυαλό του Stark.Ο Cap βλέπει έναν άνθρωπο του σήμερα με τεχνολογία του αύριο,όταν ο ίδιος νιώθει σαν άνθρωπος του χθες....

Στο τέλος όμως οι όροι θα αντιστραφούν όταν ο Cap θα προσπαθήσει με την τεχνολογία να νικήσει τον(τεχνολογικά ανεπτυγμένο)εχθρό,ενώ ο Stark εγκαταλείπει τη τεχνολογία για να επέμβει με τις δικές του,ανθρώπινες δυνάμεις....Όλα αυτά δοσμένα με μεγάλη μαεστρία από τη συγγραφική πένα του Robinson που για μια ακόμα φορά παραδίδει μαθήματα γραφής και δείχνει πόσο προικισμένος συγγραφέας είναι.Υπέροχο το σχέδιο του McNeil(με ωραία ακρυλικά χρώματα που κάθε panel μοιάζει με μικρό πίνακα ζωγραφικής)που μου θυμίζει αρκετά και εκείνο του Joe Jusko,και που προσδίδει έναν άλλο "ευρωπαικό" αέρα σε mainstream αμερικάνικη έκδοση υπερηρωικού κόμικ.

Iron..Cap!!Εvolve or die!!


Μία ιστορία που αν μη τι άλλο θα ικανοποιήσει τους fan των δύο ηρώων και θα δώσει μία νέα οπτική στις σχέσεις μεταξύ τους,χρόνια πριν τις εξελίξεις του πρώτου Civil War που συγκλόνισε το σύμπαν της Marvel.Αλλά αυτά είναι μία άλλη ιστορία που θα δούμε μαζί σύντομα και πάντα στο Comicmaniacs 😉