Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020

A Hell of an Innocent των Philippe Berthet & Zidrou

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"You can't erase sins.Not hers,nor anyone else's.You just learn to deal with them,that's all..." - Greg Hopper



To κόμικ Α Ηell of an Innocent(Le Crime qui est le tien)που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Europe Comics είναι μία ιστορία για την εξιλέωση της ψυχής και τα ανομολόγητα πάθη της.



Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του '70 στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας.Ένας άντρας,ο Greg Hopper, που είχε κατηγορηθεί για το φόνο της γυναίκας του Lee,ξαναγυρνάει στο τόπο (;) του εγκλήματος,στη κωμόπολη Dubbo,27 χρόνια μετά,για να ανακαλύψει ότι όσο και αν τρέχουμε μακρυά από το παρελθόν μας αυτό πάντα θα μας καταδιώκει...Oι κάποτε φιλικοί γείτονες και συντοπίτες του,τον βλέπουν πάντα με καχυποψία ακόμα και αν ο αδελφός του "δράστη" ομολόγησε λίγο πριν πεθάνει από καρκίνο ότι εκείνος ήταν που σκότωσε τελικά την Lee...



Eκτός από τη καχυποψία των ανθρώπων της γενέτειρας του,ο Greg αντιμετωπίζει και το χλευασμό,ειδικά από τα αρσενικά της περιοχής,αφού η Lee δεν ήταν αυτό που λέμε υπόδειγμα πιστής συζύγου και είχε κοιμηθεί με πολλούς από εκείνους πριν ή και μετά το γάμο της...Ενώ τόσο η νύφη του Greg(που διατηρεί το τοπικό κατάστημα με καραμέλες που είχε ο άντρας της)όσο και η ανηψιά του πλέον αντιμετωπίζονται και εκείνες εχθρικά ως η οικογένεια του δολοφόνου...Ενώ σκιά του έχουν γίνει τόσο ο σερίφης της πόλης που δε φαίνεται να πιστεύει τελικά στην αθωότητά του,όσο και μία δημοσιογράφος κάποιας τοπικής φυλλάδας που περιμένει το μεγάλο λαυράκι μέσα από αυτή την υπόθεση...Ενώ ο Greg έχει πάντα τη συντροφιά και της αδικοχαμένης Lee....



O Zidrou/Benoît Drousie(La Ribambelle,“L’Elève Ducobu,Le Client ) για μία ακόμα φορά θα ασχοληθεί με αμφιλεγόμενο και δύσκολο θέμα(όπως χαρακτηρίζει τις περισσότερες δουλειές του)και παρουσιάζει ένα ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου,όπου οι κανόνες αντιστρέφονται παρουσιάζοντας ουσιαστικά από την αρχή τον δράστη και στο τέλος της ιστορίας το έγκλημα,αλλά θα κάνει την απόλυτη ανατροπή,καθηλώνοντας τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία του σελίδα.Εδώ δε ψάχνουμε το ποιός είναι ο δράστης,αλλά τα αίτια που τον οδήγησαν σε αυτή του την πράξη,καθώς και το πόσο αυτή του η πράξη επηρέασε τον ίδιο και το κοντινό του περιβάλλον.Ο Ζidrou αλλάζει τους κώδικες του θρίλερ προτείνοντας μία ιστορία κλασικού μεν στυλ,αλλά μακρυά από τις τυπικές μορφές του είδους.



Ζωντανοί χαρακτήρες,γρήγοροι διάλογοι σε αργή αφήγηση,και ρεαλιστικά δοσμένη ατμόσφαιρα της εποχής σε συνδυασμό με το συμπαθητικό και όμορφο σχέδιο του Philippe Berthet(ΧΙΙΙ Μystery,Nico,Motorcity)που μπορεί να σχεδιάζει τόσο ρεαλιστικό όσο και καρτουνίστικο/χιουμοριστικό(ειδικά στις παρωδίες του)συνθέτουν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα που δεν θα αφήσει τον αναγνώστη παραπονεμένο.Ο Βerthet αποδίδει με πειστικότητα το περιβάλλον της Αυστραλιανής επαρχίας,καθώς και της μικρής πόλης που οι χαρακτήρες του κόμικ ζουν.Φαίνεται ότι έχει κάνει τη μελέτη του πριν αρχίσει να αποδίδει στο χαρτί με το πιο ρεαλιστικό τρόπο το σενάριο του Zidrou,κατορθώνοντας σε ένα κόμικ χωρίς γρήγορους ρυθμούς,ή εντυπωσιακές σκηνές δράσης,και με επαναλαμβανόμενα τοπία και μέρη,να συλλάβει το βλέμμα του αναγνώστη και να δώσει πραγματική αξιοπιστία στο περιβάλλον το οποίο αποδίδει.

Μία ιστορία λύτρωσης,όπου όλα δεν είναι όπως φαίνονται να είναι...

Σάββατο 29 Αυγούστου 2020

MAESTRO # 1 από Peter David,Dale Keown&Germán Peralta

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Ακολουθούν spoilers για αυτό διαβάστε με δική σας ευθύνη!!

" Everything we did to protect them from the bad guys..But we couldn't protect them from themselves..." - Hulk


Variant Cover από George Perez για το Maestro #1

Γνωρίζω ότι και το προηγούμενο κείμενο μου αφορούσε τον Hulk(έχει φαίνεται την τιμητική του για τον μήνα Αύγουστο)αλλά φυσικά δεν θα μπορούσα να παραλείψω την παρουσίαση του πολυαναμενώμενου Maestro που κατά κάποιο τρόπο ενώνει το δημιουργικό team των Peter David και Dale Keown που μας χάρισε κλασικές στιγμές στον χαρακτήρα(καθώς και το HULK:THE END που ουσιαστικά αποτελεί μέρος πλέον και την συγκεκριμένης ιστορίας.)




Το Maestro θα αποκαλύψει για πρώτη φορά στους αναγνώστες όχι φυσικά το origin του Hulk που οι πάντες γνωρίζουμε,αλλά εκείνο του διαβολικού και διεφθαρμένου μελλοντικού εαυτού του,όπως εκείνος παρουσιάστηκε στο κλασικό πλέον Future Imperfect που είχε δημιουργήσει ο Peter David μαζί με τον George Perez.Mέσα από αυτό το limited series που θα ολοκληρωθεί σε 5 τεύχη θα δούμε τους λόγους που οδήγησαν τον jade giant να ακολουθήσει το μοναχικό δρόμο εκείνο που θα τον μετατρέψει σε έναν απόλυτο και παντοδύναμο δυνάστη με το όνομα Maestro.Στο σχέδιο θα βρούμε τόσο τον Dale Keown(στo opening sequence)όσο και τον Germán Peralta(Agents of SHIELD,Man Thing,Thanos).




To τεύχος ξεκινά με τον Hulk την εποχή που κυριαρχούσε η προσωπικότητα του "Professor Hulk"δηλαδή του Hulk εκείνου που προέρχεται από την ένωση του Banner(του οποίοι διατηρεί τη βασική προσωπικότητα)του γκρίζου Hulk(Joe Fixit-διατηρεί το attitude)και του πράσινου Hulk(του οποίου έχει τη δύναμη).Ο Ηulk φαινομενικά ζει ευτυχισμένος με τη γυναίκα του Betty και τα δύο του παιδιά και απολαμβάνει τη ζωή του υπερήρωα,καθώς και την αποδοχή από τους υπόλοιπους Avengers και όλου του κόσμου....Μονάχα που κάποια στιγμή διαπιστώνει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.....Και ξυπνάει σε ένα μυστικό υπόγειο εργαστήριο της A.I.M. όπου κρατούνταν για πολλά χρόνια...Για να ανακαλύψει τη φρικτή αλήθεια ότι η ανθρωπότητα όπως τη γνωρίζαμε ουσιαστικά δεν υπάρχει πλέον,και υπεύθυνος για τον αφανισμό της είναι ο ίδιος ο άνθρωπος...Και τότε είναι που θα αρχίσει το μοναχικό του ταξίδι σε ένα δυστοπικό μέλλον που θα τον μεταμορφώσει σε κάποιον άλλο,πέρα του Hulk...





Μπορεί μία κλασική ιστορία σαν το Future Imperfect να έχει ένα prequel;;Μπορεί να προσθέσει κάτι το καινούργιο σε μία ήδη γνωστή και αγαπημένη ιστορία;;Η απάντηση σε αυτά είναι φυσικά ΝΑΙ!!Όταν το γράφει ο Peter David που ακόμα και αν δεν έχει την όρεξη και τις αντοχές που είχε πριν 30 χρόνια,παρ΄όλα αυτά κατορθώνει από τις πρώτες κιόλας σελίδες να κεντρίσει το ενδιαφέρων του αναγνώστη,που όπως άλλωστε και ο Hulk,αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά από την αρχή της ιστορίας...Και φυσικά τους κάνει να νιώσουν το πόνο και το αίσθημα της απώλειας,αλλά και την οργή που νιώθει ο ίδιος ο Hulk,όταν ανακαλύπτει ότι υπεύθυνος για τη καταστροφή του πλανήτη δεν ήταν κάποιο τέρας όπως θεωρούσαν και τον ίδιο,αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος που αποτελεί το μεγαλύτερο εχθρό του εαυτού του...Kαι αυτόν τον εχθρό ούτε όλοι οι υπερήρωες της Γης δεν αρκούν τελικά για να τον νικήσουν,ή έστω να τον σταματήσουν...




Τα σχέδια των Keown και Peralta πραγματικά είναι χάρμα οφθαλμών σε κάθε σελίδα του τεύχους..Ο Dale Keown μας θυμίζει στα opening scenes γιατί-προσωπικά για εμένα-θεωρείται από τους καλύτερους,αν όχι ο καλύτερος και definitive σχεδιαστής του χαρακτήρα,και με τις δυναμικές του φιγούρες φέρνει αυτόν τον αέρα των early 90's στην ιστορία,με ήρωες που σφίζουν από ζωντάνια και δύναμη.Ο Germán Peralta από την άλλη με περισσότερο "σκοτεινό" σχέδιο μας παρουσιάζει με τρομαχτικό ρεαλισμό το δυστοπικό τοπίο στο οποίο καλείται να ζήσει και να επιβιώσει από εδώ και πέρα ο πράσινος γίγαντας.Πραγματικά θαυμάσιος συνδυασμός δύο σπουδαίων σχεδιαστών που δίνουν με το καλύτερο δυνατό τρόπο σάρκα και οστά στο όραμα του David.


Variant cover από Joe Bennett.


Μία παροιμία λέει ότι στους τυφλούς,βασιλεύει ο μονόφθαλμος...Σε έναν κόσμο κατεστραμμένο υλικά και ηθικά,όπου τίποτα σχεδόν δεν έχει επιβιώσει,ακόμα και η δύναμη του Hulk δεν αρκεί για να τον κάνει να σταθεί ξανά όρθιος...Ένας κόσμος χωρίς ηγέτες,χωρίς κάποιο αρχηγό θα χρειαστεί κάτι καινούργιο να τον στήσει ξανά στα πόδια του...Ο ίδιος ο Hulk θα πρέπει να μετατραπεί σε κάτι άλλο...Σε έναν καινούργιο αρχηγό...Σε έναν Maestro...

Περιμένω με αγωνία το επόμενο τεύχος(μπαγάσα David με έκανες πάλι να νιώσω 15 χρονών!!!Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό!!)

Κυριακή 2 Αυγούστου 2020

HULK : Return of the Monster από Bruce Jones,John Romita jr. & Tom Palmer

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Return of the Monster (Hulk vol.3 #34-39 Iανουάριος 2002 – Ιούνιος 2002 Συγγραφέας :Bruce Jones.Σχεδιαστής:John Romita jr.)


Το έχω ξαναγράψει και σε παλαιότερα κείμενα μου.O Hulk,το δημιούργημα των Stan Lee&Jack Kirby και ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους χαρακτήρες της Marvel,λειτουργεί καλύτερα όταν πάντοτε ξαναγυρνάει στις horror ρίζες του.Άλλωστε ακόμα και οι ίδιοι δημιουργοί του βασίστηκαν στο μύθο του Doctor Jekyl&Mr.Hyde του R.L.Stevenson καθώς και στις παλιές ταινίες της δεκαετίας του ’30 του Frankenstein με πρωταγωνιστή τον Boris Karloff,για τη δημιουργία του.Ο τρόμος λοιπόν ήταν πάντα αναπόφευκτο στοιχείο του,και χαρακτήριζε περισσότερο τον Hulk,από όσο εκείνο του "παρεξηγημένου" τέρατος που απλά επιθυμεί να μείνει μόνος,αλλά οι άνθρωποι δεν τον αφήνουν ποτέ στην ησυχία του...



Οποιοσδήποτε δημιουργός χρησιμοποιούσε το horror element στον Hulk σίγουρα έγραφε ακόμα καλύτερες ιστορίες για τον χαρακτήρα.H αρχή είχε γίνει χρόνια πριν και από τον Bill Mantlo,και από τον Peter David,αλλά συνήθως επρόκειτο για μεμονωμένα και one shot τεύχη που δε συνέχισαν στο ίδιο κλίμα καθώς οι συγγραφείς τους ασχολήθηκαν στα επόμενα με διαφορετικά story arcs.και ενώ στα τέλη της δεκαετίας του '90 ο Hulk(όπως και όλοι σχεδόν οι ήρωες της Marvel εκείνη την εποχή)ξανάρχιζαν με νέους #1 τίτλους,ένας συγγραφέας βετεράνος στο χώρο του τρόμου,αποφάσιζε να ξαναγυρίσει το πράσινο γολιάθ πίσω στις ρίζες του,αυτή τη φορά όμως για τα καλά!!!



Το εκπληκτικό και αξέχαστο run του Bruce Jones(Twisted Tales,Flinch,Creepy)στον Hulk ξαναγύρισε το χαρακτήρα στις horror ρίζες του(κάτι που επαναλαμβάνει με τρομερή επιτυχία ο Al Ewing αυτή τη στιγμή στο τίτλο Ιmmortal Hulk)όπως ακριβώς οι πρώτες εκείνες ιστορίες των Lee-Kirby.Αλλά προσαρμοσμένες στη δεκαετία των '00s και το σημαντικότερο λίγο πριν το τέλος του κώδικα δεοντολογίας των κόμικ,που φυσικά εκείνη την εποχή ουσιαστικά δεν υπήρχε πλέον.Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά τα 6 τεύχη τα καλύτερα ολόκληρου του run που αριθμεί 42 ολόκληρα τεύχη....



..Αλλά εδώ μπαίνουν οι βάσεις για όλη την εξέλιξη της μετέπειτα ιστορίας και κλίματος που θα επικρατεί στο τίτλο στα επόμενα τεύχη.Έντονα επηρεασμένος από τη τηλεοπτική εκδοχή του πράσινου γίγαντα στα τέλη των 70’s(με πρωταγωνιστές τους Bill Bixby&Lou Ferrigno)o Jones μας παρουσιάζει έναν Banner φυγά,για ένα φόνο που ποτέ δεν έκανε,να τριγυρίζει από πόλη σε πόλη,κυνηγημένος από το στρατό και φονιάδες που επιθυμούν το κεφάλι του,μόνος εναντίων όλων(εκτός από έναν μυστηριώδη σύμμαχο που επικοινωνεί μαζί του διαδικτυακά)προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα άκρος εχθρικό περιβάλλον,και αυτό τον κάνει να βυθίζεται περισσότερο στην απομόνωση και τη μοναξιά του..Έχει αποδεχτεί την ύπαρξη του τέρατος,δε προσπαθεί να βρει τρόπους να το εξοντώσει,αλλά διερευνά τους καλύτερους τρόπους για να κρατήσει το θηρίο υπό έλεγχο μέσω τεχνικών όπως ο διαλογισμός και η αυτο-ύπνωση...



Όπως χρόνια αργότερα ο Grek Pak στο Planet Hulk(που σαν ιστορία δεν έχει καμία σχέση με εκείνη του Jones αφού κινείτε σε περισσότερο sci-fi μονοπάτια)έτσι και ο Jones θα ενδιαφερθεί περισσότερο για έναν χαρακτήρα περισσότερο(ο Pak για τον Hulk)και αυτός είναι ο Banner,ο οποίος είχε μέχρι τότε παραμεληθεί και για τον οποίο ο συγγραφέας ενδιαφέρεται να εξερευνήσει τον χαρακτήρα του μέσα από τους ανθρώπους με τους οποίους αλληλεπιδρά...Και όχι τόσο για την εσωτερική πάλη μέσα του,και τα φυλακισμένα του συναισθήματα όπως είχε κάνει ο Jenkins μερικά τεύχη πριν.



Περίφημη δουλειά στα σχέδια και από τον John Romita jr. που αποδίδει με πειστικότητα όλη την μοχαχικότητα και τον πόνο που νιώθει τόσο ο Banner,όσο και το τέρας,και μας δίνει εκπληκτικότατες στιγμές δράσης(θυμηθείτε το τεύχος εκείνο-νομίζω το #37 αν θυμάμαι καλά - στο οποίο ο Hulk δε φαίνεται καθόλου αλλά βλέπουμε κανονικά τη δράση να εκτυλίσσεται με καταστροφές και ιπτάμενα αυτοκίνητα)παραδίδοντας μία από τις καλύτερες σχεδιαστικά δουλειές του.Όσο περιεργο και αν ακουστεί ο Romita jr. λειτουργεί καλύτερα όχι μόνο στις υπερηρωικές ιστορίες δράσης(όχι ότι δεν μας δίνει εντυπωσιακές σκηνές από εκείνην),αλλά και στις ιστορίες εκείνες που προσανατολίζονται περισσότερο στους χαρακτήρες και εκεί είναι που δίνει περισσότερη έμφαση στο πως να σχεδιάζει με ρεαλισμό και αληθοφάνεια τις εκφράσεις στα πρόσωπα τους(κάτι που θα έκανε και αργότερα στο Kick-Ass)και φυσικά εδώ το πετυχαίνει και με το παραπάνω.



Έχει φυσικά δίπλα του και έναν βετεράνο στο μελάνωμα,τον Tom Palmer,που ξέρει να αναδεικνύει με το καλύτερο πάντα τρόπο τα σχέδια των δημιουργών.Kαι τέλος ας μη ξεχνάμε τα υπέροχα εκείνα covers του Kaare Andrews που θυμίζουν(αλλά και αποτίουν φόρο τιμής)σε poster κινηματογραφικών ταινιών και αποτελούν και μόνα τους,ξεχωριστά έργα τέχνης.Φυσικά ακολούθησαν και άλλοι μεγάλοι σχεδιαστές σε ολόκληρο το run του Bruce Jones όπως οι Lee Weeks και Mike Deodato jr.(στο δεύτερο πέρασμα του από τον τίτλο που μας έδωσε μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες σχεδιαστικά στιγμές του πράσινου γίγαντα).



Αριστουργηματικό run αυτό του Jones δεν εκτιμήθηκε ίσως όπως θα έπρεπε,με αποτέλεσμα να θεωρείται πλέον και εκτός κανονικού continuity(πράγμα που δεν με χαλάει προσωπικά καθόλου γιατί όλο το run θυμίζει τη Marvelική εκδοχή Vertigo τίτλου ή έστω θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει στο πιο ενήλικο MAX imprint της εταιρείας.)αλλά φυσικά μας παρέδωσε ένα από τις πιο κλασικές και τρομακτικές στιγμές του χαρακτήρα,αποτελώντας έτσι το πρόδρομο για το run του Ewing στον Immortal Hulk που αυτή τη στιγμή θεωρείται όχι μόνο ο καλύτερος τίτλος της Marvel,αλλά και ίσως και ένα από τα σημαντικότερα run στην ιστορία του χαρακτήρα.Ο Bruce Jones με το εκπληκτικό του αυτό run ήταν που έδωσε τη σκυτάλη.Απλά φανταστείτε τη Marvelική εκδοχή του Alan Moore στον Swamp Thing,εδώ αυτό γίνεται από τον Bruce Jones στον Hulk.