ENIAC #1 Review των Matt Kindt ,Doug Braithwaite&Diego Rodriguez

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

''Three days later, a second bomb was dropped on Nagasaki… Only President Truman wasn’t the one who gave order....It was ENIAC....''

Το ENIAC είναι η νέα κόμικ σειρά της BAD IDEA comics, μίας νέας εταιρείας που δίνει τα τεύχη της μόνο σε εξειδικευμένα καταστήματα κόμικ.Αυτό σημαίνει ότι σε έναν συγκεκριμένο αριθμό καταστημάτων θα δοθούν αντίτυπα του κόμικ μόνο σε μορφή τέυχους.Ούτε digital μορφή, ούτε trades,hardcovers ή οποιαδήποτε άλλη (προς το παρών;) μορφή. Στην Ελλάδα το κόμικ έρχεται αποκλειστικά στο κατάστημα Limited Edition Comics στα Πετράλωνα.Όπως είχα παρουσιάσει την ανακοίνωση τους τον περασμένο Δεκέμβριο.Το ENIAC είναι μία δημιουργία του συγγραφέα Matt Kindt(Sweet Tooth,Unity) και του σχεδιαστή Doug Braithwaite(Green Arrow,Justice).

Στο πρώτο τεύχος της σειράς που θα ολοκληρωθεί σε 4 τεύχη,από μία πρώτη ματιά ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται μεν ότι η ιστορία δεν μπορούμε να πούμε ότι ξεχωρίζει για τη πρωτοτυπία της. Καταφέρνει όμως να τον γραπώσει και να τον κολλήσει από τις πρώτες κιόλας σελίδες του. Χρησιμοποιώντας αληθινά ιστορικά γεγονότα την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο συγγραφέας διηγείται την ιστορία δημιουργίας ενός πανίσχυρου υπολογιστή, που αποκτώντας δική του νόηση, έκρινε την τύχη του πολέμου...

Σήμερα δεκαετίες μετά τη λήξη του πολέμου, και έχοντας πλέον γίνει παντοδύναμος, ετοιμάζεται για ένα νέο ολοκαύτωμα(δίνοντας εντολή να χρησιμοποιηθούν όλα τα πυρηνικά όπλα του κόσμου ταυτόχρονα) που θα οδηγήσει στο τέλος της ανθρωπότητας. Και εδώ έρχονται δύο δυναμικά μέλη ειδικών δυνάμεων, που η αποστολή τους θα είναι να εμποδίσουν και να καταστρέψουν τον πανίσχυρο αυτό υπολογιστή....Έχουν όμως δύο μόλις μέρες στη διάθεση τους για να το πετύχουν...Και η αποστολή τους δεν θα είναι καθόλου εύκολη...

Όπως ανέφερα και πριν, το σενάριο της ιστορίας δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί η διαβάσει.Ο ρεαλιστικός τρόπος όμως που γράφει ο Kindt, μαζί με τον αληθοφανή τρόπο που συνδυάζει πραγματικά ιστορικά γεγονότα και γεωπολιτικές τοποθεσίες(Βάσεις, υπαρκτά εργαστήρια και προγράμματα, τοποθεσίες)μαζί με τους γρήγορους ρυθμούς της ιστορίας(δεν κάνει κοιλιά ούτε σε μία σελίδα)και την ξέφρενη δράση(ειδικά των πρωταγωνιστριών των ειδικών δυνάμεων Olivia Fleitcher&Allison Falk)δίνουν στο κόμικ όχι μόνο μία χροιά ρεαλισμού αλλά και μία απίστευτη φρεσκάδα μολονότι το σενάριο δεν φημίζεται για τη πρωτοτυπία του. Ίσως το γεγονός ότι ο Kindt χρησιμοποιεί γυναίκες πρωταγωνίστριες στο ρόλο των κομάντο/πρακτόρων χωρίς να παρουσιάζει μία χιλιοειδωμένη εκδοχή της Lara Croft με όλα τα στερεότυπα που τη συνοδεύουν, δείχνει αν μη τι άλλο ότι παίρνει στα σοβαρά τη δουλειά του και την ιστορία που θέλει να πει. Ενδιαφέρουσα πλοκή, ζωντανοί χαρακτήρες, αγωνία και δράση που χτυπάνε κόκκινο, και όλα αυτά μέσα σε έναν οργασμό κατασκοπικής περιπέτειας και ιστορικού/πολεμικού δράματος, που δεν θα σας αφήσει ασυγκίνητους...

Στο σχέδιο ο Braithwaite παρουσιάζει μία μεστή δουλειά, χωρίς υπερβολές και σέξυ ποζεριές των πρωταγωνιστριών που αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο από τα ωραία, ολοζώντανα και φωτεινά χρώματα του Diego Rodriguez(Harbinger Wars).

To τεύχος κλείνει και με μία bonus ιστορία των Matt Kindt&David Lapham βγαλμένη μέσα από τις καλύτερες στιγμές του Twilight Zone ή τίτλων δεκαετίας του '50 όπως Strange Tales ή Tales of Suspense με μία δόση από underground αισθητική. Η ιστορία είναι πολύ διαφορετική από την κύρια, τόσο στο περιεχόμενο όσο και στην εμφάνιση, αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν την απόλαυσα το ίδιο με την αρχική.

Γενικά έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος με το πρώτο αυτό τεύχος και ελπίζω να συνεχίσουν στην ίδια ποιότητα και τα υπόλοιπα. Θα προσπαθήσω (αν αυτό είναι εφικτό και αν έρχονται στη χώρα μας) να ακολουθώ καινούργιους τίτλους αυτής της νέας εταιρείας, που όπως όλα δείχνουν θα αποτελέσει τη νέα εκδοτική έκπληξη των επόμενων χρόνων αν συνεχίσει να παράγει τέτοιες δουλειές που παρά τη περιορισμένη διανομή τους έχουν κάτι καινούργιο τελικά να πουν!!

Pietrolino των Alejandro Jodorowsky και Olivier Boiscommun

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς το όνομα Alejandro Jodorowsky είναι οι σουρεαλιστικές-avant garde ταινίες του Χιλιανού-Γάλλου καλλιτέχνη όπως το El topo (1970) και the Holy Mountain (1973) που κυριολεκτικά άφησαν εποχή στη μεγάλη οθόνη, δημιούργησαν ολόκληρη σχολή και ήταν πάρα πολύ μπροστά από την εποχή τους. Ή επίσης οι δουλειές του στο χώρο της 9ης τέχνης με τα science fiction αριστουργήματα όπως οι τριλογίες  L'Incal(1980-2014) The Metabarons (1992-2003)μαζί με τους 8 τόμους του The Technopriests (1992-2003).

Στο Pietrolino που κυκλοφόρησε αρχικά στη Γαλλία από τις εκδόσεις Les Humanoïdes Associés σε δύο άλμπουμ το 2013, ο μεγάλος δημιουργός κινείται σε τελείως διαφορετικά μονοπάτια από αυτά που κατά καιρούς μας έχει οδηγήσει με τη φαντασία του για να μας διηγηθεί μία ιστορία βαθιά ανθρώπινη, τρυφερή και συνάμα μελοδραματική, όπου η μελαγχολία ενός μεγάλου αρτίστα κρύβεται πίσω από ένα βαμμένο πρόσωπο και τις πολυδιάστατες, χορευτικές κινήσεις της παντομίμας.

Βρισκόμαστε στη Γαλλία του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου όπου η ναζιστική λαίλαπα κυριαρχεί σε όλο το κόσμο. Αφηγητής της ιστορίας μας είναι ο Simio, συνεργάτης του μίμου Pietrolino, που λόγο του νανισμού του έχει αναλάβει τον άχαρο ρόλο του κλόουν-διασκεδαστή στις υπαίθριες παραστάσεις τους, πριν ο μίμος αρχίσει τη δική του παράσταση για ένα κοινό που τις περισσότερες φορές αδιαφορεί για το τι βλέπει μπροστά του. Άλλωστε οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον καλλιτέχνη μας, να εκφράζει τη δική του αντιπάθεια ενάντια στον Χίτλερ και το ναζισμό, με μία παντομίμα που κάνει κυρίως με τα χέρια του..

Μέσα σε ένα μικρό μπαρ, και δίνοντας μία από τις καλύτερες παραστάσεις του, ο Pietrolino(προδομένος από την ίδια του τη σύντροφο και τον ιδιοκτήτη του μπαρ) θα γνωρίσει προσωπικά τα δεινά του ναζισμού όταν ένα τάγμα θα τον συλλάβει αφού πρώτα ο διοικητής της φρουράς του τσαλαπατήσει τα χέρια, σπάζοντας τελείως τα κόκκαλα και αχρηστεύοντας τα...Ο Pietrolino θα συλληφθεί, και μαζί με τον φίλο του θα περάσουν όλο τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, μέχρι τη λήξη του πολέμου...Ακόμα όμως και μέσα στη κόλαση ο Pietrolino με τα σακατεμένα χέρια του θα συνεχίσει να ονειρεύεται για έναν καλύτερο κόσμο, θα συνεχίσει τη παντομίμα του για ένα ανύπαρκτο κοινό, θα συνεχίσει να διατηρεί ένα χαμόγελο στο πονεμένο του πρόσωπο για να μη δείξει σε κανέναν ότι κάτω από τη perfomace του κλαίει γοερά...

Η λήξη του πολέμου θα τον βρει να συνεχίζει τις παραστάσεις για μερικά ψίχουλα σε ένα ίδιο αδιάφορο κοινό όπως και την εποχή του πολέμου, μέχρι που θα δει μπροστά του μία νεαρή καλλιτέχνιδα που ειδικεύεται και εκείνη στη τέχνη της παντομίμας, την Alma, και τότε θα νιώσει ξανά και εκείνος πάλι σαν αναγεννημένος άνθρωπος, αφού ο έρωτας θα σκιρτήσει και πάλι στη καρδιά του, και θα δώσει νόημα στη ζωή του αφού θα πάρει τη νεαρή γυναίκα κάτω από τις φτερούγες του για να τη διδάξει τη τέχνη του(ο ίδιος έχει βρει έναν νέο τρόπο να χρησιμοποιεί προς όφελος του τα σακατεμένα του χέρια), όπως εκείνη τον δίδαξε ξανά πως να αγαπά...Μονάχα που τα προβλήματα δεν μοιάζουν να έχουν τελειώσει...

Ένα όμορφο, άκρως ποιητικό, μελαγχολικό αλλά και μελοδραματικό κόμικ που αποτελεί σημείο αναφοράς στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στον αγώνα για επιβίωση μέσα σε οποιαδήποτε κακουχία και αν παρουσιάζεται εμπρός μας, το Pietrolino, είναι ίσως από τις πιο αληθινές, τρυφερές και συγκινητικές ιστορίες που έχει ποτέ διηγηθεί ο μεγάλος δημιουργός Jodorowsky. 

Ένα μείγμα τραγωδίας, κωμωδίας, και ιστορικού δράματος, εικονογραφημένο με έντονη πλαστικότητα και εκφραστική ρεαλιστικότητα-κυρίως στα πρόσωπα-στους χαρακτήρες μαζί με ζωντανά και ζεστά χρώματα, από τον Olivier Boiscommun( Le Livre de Jack,Troll ) το Pietrolino είναι ένα κόμικ που σίγουρα θα κερδίσει τη καρδιά σας. 

Οι δημιουργοί αφιερώνουν το κόμικ στο μεγάλο δάσκαλο της παντομίμας  Marcel Marceau του οποίου ίσως χρησιμοποιούν και πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία και βιώματα μέσα στην ιστορία του. Μία υπέροχη, συγκινητική και όμορφη αναγνωστική εμπειρία. 

Wolverine Enemy of the State από Mark Millar και John Romita jr.

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

'' There's something really wrong with me right now. Something isn't right here...'' - Logan

 Πριν το αριστουργηματικό Old Man Logan(που σας παρουσίασα εδώ) ο Mark Millar έγραψε άλλη μία ιστορία για τον Logan που με τα χρόνια έχει βρει και εκείνη τη θέση της ανάμεσα στις definitive stοries που έχουν γραφτεί ποτέ για τον χαρακτήρα. Φυσικά μιλάμε για το Enemy of the State που εκτυλίσσετε στα τεύχη # 20 – 26 του Wolverine vol.3 από τον Δεκέμβριο του 2004 μέχρι τον Απρίλιο του 2005.

Για μία ακόμα φορά ο Wolverine ταξιδεύει στην Ιαπωνία για κάτι που φαίνεται μια απλή υπόθεση απαγωγής(ο ανιψιός της αγαπημένης του Mariko φαίνεται ότι έπεσε θύμα απαγωγής). Στην πραγματικότητα, όμως, αποδεικνύεται πως πρόκειται για μια σκοτεινή πλεκτάνη που έχει στήσει ο μεταλλαγμένος Gorgon για λογαριασμό της οργάνωσης the Hand. To θύμα της απαγωγής θα είναι ο ίδιος τελικά...Με τις ευλογίες και της εγκληματικής οργάνωσης Hydra, Ο Logan θα υποστεί πλύση εγκεφάλου και θα μετατραπεί σε εγκληματικό όπλο ερχόμενος αντιμέτωπος με φίλους και συμμάχους στην προσπάθεια τους να τον σταματήσουν και να τον επαναφέρουν.

Ότι δηλαδή φοβόταν περισσότερο στη ζωή του, σε περίπτωση που θα έχανε τον έλεγχο…Οι αναγνώστες έχουν την ευκαιρία να δουν από πρώτο χέρι τι γίνεται σε περίπτωση που ο Logan άνηκε στην «αντίπαλη ομάδα» εκείνης των κακών, ενώ ο ίδιος ο Logan κυριολεκτικά μετατρέπεται σε αυτό που φοβόταν περισσότερο στη ζωή του, πράξη η οποία θα τον στοιχειώνει για πολλά χρόνια ακόμη στο ήδη βεβαρημένο από σκοτωμούς παρελθόν του. Ιδέα με την οποία θα δουλέψει χρόνια αργότερα και ο Jason Aaron όταν θα στείλει τον Logan στη κόλαση, και το σώμα του θα έχει καταληφθεί από έναν δαίμονα...Επίσης ο Nick Spencer με όλο το Hydra-Cap αμφιλεγόμενο run του, μπορούμε να πούμε ότι κατά κάποιο τρόπο εμπνεύστηκε από αυτή την ιστορία, δείχνοντας μας πόσο επικίνδυνος είναι ο Captain America(όπως ακριβώς o Logan στην ιστορία του Millar), ειδικά όταν ανήκει στο αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό των villains..

Ουσιαστικά έχουμε τον Wolverine ενάντια ολόκληρου σχεδόν του Marvel universe,καθώς εμφανίζονται φίλοι και σύμμαχοι (X-MEN,Avengers,Fantastic Four,S.H.I.E.L.D,Elektra κ.α.) που θα τον αντιμετωπίσουν με σκοπό πρώτα να τον βοηθήσουν, και μετά αν αυτό δεν είναι εφικτό να τον εξολοθρεύσουν.. Μονάχα που η αποστολή τους δεν θα είναι καθόλου μα καθόλου εύκολη...Κάθε τεύχος είναι γεμάτο δράση, αγωνία και ανατροπές, με  την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο και τα cliffhangers να καθιστούν την αναγνωστική αυτή εμπειρία μοναδική! Δεν μπορούμε να πούμε ότι το κόμικ παρουσιάζει κάποια πρωτοτυπία στο σενάριο του ή είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει το παρελθόν(ή και δε ξαναδιαβάσαμε και στο μέλλον όπως ανέφερα πριν)...

Αλλά ο Millar είναι μανούλα στο να γράφει larger than life ιστορίες, οι οποίες περιλαμβάνουν μέσα αρκετούς χαρακτήρες, χωρίς όμως να θυσιάζει τη δράση για τους διαλόγους ή το αντίθετο. Υπάρχει μία σχετική ισορροπία ανάμεσα και στα δύο. Επίσης παρόλο που παρουσιάζονται τόσοι χαρακτήρες μέσα σε μία ιστορία, ο Millar δε γράφει σχεδόν κανέναν out of character(κοινώς δεν χάνει τη μπάλα) και ο καθένας έχει το ρόλο και τη παρουσία που του αναλογούν. Επιπλέον γνωρίζει με ποιόν χαρακτήρα δουλεύει, σέβεται την ιστορία του και το υλικό πάνω στο οποίο θα δουλέψει. Νομίζω αν μη τι άλλο αυτά τα συστατικά αρκούν για να γράψεις μία καλή ιστορία. Και ας τον θεωρούν κάποιοι ένα "κακό" αντίγραφο του J.M.Straczynski...

Στο σχέδιο ο John Romita jr. όταν ακόμα μπορούσες κάπως να τον ανεχτείς(τουλάχιστον σε αποζημιώνει στις σκηνές της μάχης) και ο Millar να παραδίνει μαθήματα Χιτσκοκικού θρίλερ με μία γεύση ξέφρενης δράσεως και χορταστικής περιπέτειας που συναντάς στις ταινίες του Tarantino ή σε μεγάλα blockbuster του Hollywood...Kαι ο κόσμος του Logan δεν θα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος!!

 

Το κόμικ κυκλοφορεί και στα ελληνικά από την Anubis (Wolverine Δημόσιος Κίνδυνος) σε δύο τόμους και σε μετάφραση του Χρήστου Τσέλιου.Μια χορταστική ιστορία που θα ικανοποιήσει όλους τους fan του Wolverine και μη.