Captain America The Death of Red Skull
Μπορώ να πω με μεγάλη σιγουριά ότι ο J.M.DeMatteis είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς και ότι από όποιον τίτλο και αν πέρασε,έκανε κυριολεκτικά θαύματα(ειδικά όμως στον Spiderman και τον Captain America που τα τεύχη που έγραψε παραμένουν πάντα από τα πιο αγαπημένα μου)Ένα από τα καλύτερά μου και ωραιότερα Captain America arcs ever είναι και τα 11 τελευταία τεύχη που έγραψε στον τίτλο(έχοντας όμως για περίπου 2 χρόνια μεγαλουργήσει μαζί με τον Mike Zeck με τον οποίο ξανασυνεργάστηκε το 1987 στο αριστουργηματικό Kraven's Last Hunt)..
Ξεκινάει από το τεύχος 290 vol.1 τον Φλεβάρη του 1984(με ενδιάμεσο διάλειμμα το fill-in τεύχος 291 μια ιστορία γραμμένη απο τον Bill Mantlo)και τελειώνει στο τεύχος 301 τον Γενάρη του 1985...O Cap αντιμέτωπος με τον μεγαλύτερο εχθρό του(για πρώτη φορά μαθαίνουμε ολόκληρη την ιστορία του villain που νομίζω ότι μαζί με τον Doctor Doom έχει το καλύτερο origin στο πάνθεον των κακών της Marvel),χωρίς δυνάμεις,χωρίς μάσκες με την ζωή των αγαπημένων του σε διαρκή κίνδυνο μέσα στην "έδρα" του Κόκκινου κρανίου(Red Skull)σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου κυριολεκτικά(O Cap δηλητηριασμένος από το Κρανίο,γερνάει με δραματικά ραγδαίο τρόπο) που κλιμακώνεται από τεύχος σε τεύχος μέχρι το τελικό φινάλε(τεύχος 300)και το τέλος μιας εποχής...
Σενάριο που θα έκανε τον Χίτσκοκ να χάσει τον ύπνο του,από τον μεγάλο μαέστρο DeMatteis που ψυχολογεί τον κάθε χαρακτήρα καλύτερα από τον καθένα...Υπάρχουν σκηνές όπου μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη σου(από τότε που διάβασα την ιστορία στα τεύχη του Καμπανά στα 9 μου).Όπως εκείνη με το καμπαρέ στην οποία ο Arnie Roth o παιδικός φίλος τoυ Steve,"σπάει"πάνω στη σκηνή όπου υπνωτισμένος τραγούδαγε σαν performer ζητώντας βοήθεια,και πολλές μέσα στο σπίτι του Κρανίου(o καθρέπτης που περνάει μπροστά από τον Cap αποκαλύπτοντας του ένα γερασμένο πρόσωπο) που μοιάζουν να έχουν βγει από τις καλύτερες στιγμές των ατμοσφαιρικών horror movies ειδικά της Hammer...
Ο Paul Neary εδώ κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές του,σχεδιάζοντας με μεγάλη λεπτομέρεια τους χαρακτήρες,εμμένοντας κυρίως στα χαρακτηριστικά των προσώπων τους,και δίνοντας πάντα μία απίστευτη δυναμικότητα στις κινήσεις των σωμάτων τους ειδικά στις σκηνές της μάχης..
Ένα αριστουργηματικό story arc ορόσημο στην ιστορία του Cap που δεν θα πρέπει να λείπει από καμία συλλογή.Εμφανίζονται οι πάντες σχεδόν από φίλους και εχθρούς(Sisters of sins,Baron Zemo,Avengers,Nomad,Black Crow,Falcon,Bernie Rosenthal,Arnie Roth)Αγαπημένη και κλασσική πάντα!!!Κυκλοφόρησε και σε trade το Mάρτιο του 2012 με τίτλο Death of Red Skull"
Μπορώ να πω με μεγάλη σιγουριά ότι ο J.M.DeMatteis είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς και ότι από όποιον τίτλο και αν πέρασε,έκανε κυριολεκτικά θαύματα(ειδικά όμως στον Spiderman και τον Captain America που τα τεύχη που έγραψε παραμένουν πάντα από τα πιο αγαπημένα μου)Ένα από τα καλύτερά μου και ωραιότερα Captain America arcs ever είναι και τα 11 τελευταία τεύχη που έγραψε στον τίτλο(έχοντας όμως για περίπου 2 χρόνια μεγαλουργήσει μαζί με τον Mike Zeck με τον οποίο ξανασυνεργάστηκε το 1987 στο αριστουργηματικό Kraven's Last Hunt)..
Ξεκινάει από το τεύχος 290 vol.1 τον Φλεβάρη του 1984(με ενδιάμεσο διάλειμμα το fill-in τεύχος 291 μια ιστορία γραμμένη απο τον Bill Mantlo)και τελειώνει στο τεύχος 301 τον Γενάρη του 1985...O Cap αντιμέτωπος με τον μεγαλύτερο εχθρό του(για πρώτη φορά μαθαίνουμε ολόκληρη την ιστορία του villain που νομίζω ότι μαζί με τον Doctor Doom έχει το καλύτερο origin στο πάνθεον των κακών της Marvel),χωρίς δυνάμεις,χωρίς μάσκες με την ζωή των αγαπημένων του σε διαρκή κίνδυνο μέσα στην "έδρα" του Κόκκινου κρανίου(Red Skull)σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου κυριολεκτικά(O Cap δηλητηριασμένος από το Κρανίο,γερνάει με δραματικά ραγδαίο τρόπο) που κλιμακώνεται από τεύχος σε τεύχος μέχρι το τελικό φινάλε(τεύχος 300)και το τέλος μιας εποχής...
Σενάριο που θα έκανε τον Χίτσκοκ να χάσει τον ύπνο του,από τον μεγάλο μαέστρο DeMatteis που ψυχολογεί τον κάθε χαρακτήρα καλύτερα από τον καθένα...Υπάρχουν σκηνές όπου μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη σου(από τότε που διάβασα την ιστορία στα τεύχη του Καμπανά στα 9 μου).Όπως εκείνη με το καμπαρέ στην οποία ο Arnie Roth o παιδικός φίλος τoυ Steve,"σπάει"πάνω στη σκηνή όπου υπνωτισμένος τραγούδαγε σαν performer ζητώντας βοήθεια,και πολλές μέσα στο σπίτι του Κρανίου(o καθρέπτης που περνάει μπροστά από τον Cap αποκαλύπτοντας του ένα γερασμένο πρόσωπο) που μοιάζουν να έχουν βγει από τις καλύτερες στιγμές των ατμοσφαιρικών horror movies ειδικά της Hammer...
Ο Paul Neary εδώ κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές του,σχεδιάζοντας με μεγάλη λεπτομέρεια τους χαρακτήρες,εμμένοντας κυρίως στα χαρακτηριστικά των προσώπων τους,και δίνοντας πάντα μία απίστευτη δυναμικότητα στις κινήσεις των σωμάτων τους ειδικά στις σκηνές της μάχης..
Ένα αριστουργηματικό story arc ορόσημο στην ιστορία του Cap που δεν θα πρέπει να λείπει από καμία συλλογή.Εμφανίζονται οι πάντες σχεδόν από φίλους και εχθρούς(Sisters of sins,Baron Zemo,Avengers,Nomad,Black Crow,Falcon,Bernie Rosenthal,Arnie Roth)Αγαπημένη και κλασσική πάντα!!!Κυκλοφόρησε και σε trade το Mάρτιο του 2012 με τίτλο Death of Red Skull"
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου