Θυμάμαι όταν ανακοινώθηκε καινούργιος τίτλος για τον Hawkman ακριβώς λίγο πριν το τέλος του προηγούμενου big event της DC - Dark Knights Metal,τις ελπίδες μου για ένα καλύτερο μέλλον του ταλαιπωρημένου(από εκατοντάδες νέα incarnation&origins) αυτού ήρωα της DC(Το άρθρο μου θα το βρείτε εδώ)
Διαβάζοντας λοιπόν το πρώτο τεύχος της νέας σειράς Hawkman μπορώ να πω ότι ίσως μετά από καιρό ο ήρωας βρίσκεται σε καλά χέρια ή έστω τον γράφει κάποιος που σέβεται τη μεγάλη ιστορία του χαρακτήρα.Και αυτό ακριβώς κάνει ο Robert Venditti από το πρώτο κιόλας τεύχος.Πρώτα απ' όλα έχουμε μία επιστροφή του ήρωα στις ρίζες του.Δηλαδή όπως ήταν τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του.Αρχαιολόγος,να αναζητά θησαυρούς στα πιο απίθανα και επικίνδυνα μέρη,κάτι σαν τον Indiana Jones αλλά με φτερά...Καμία σχέση με την macho και thirst for blood εκδοχή που είχαμε (δυστυχώς)δει στο new 52...Μπορώ να πω ότι μετά τα καταπληκτικά run στον τίτλο από Robinson και Johns,αυτό του Venditti(ακολουθώντας τα βήματα των δύο προαναφερομένων συγγραφέων και την αγάπη του για τον χαρακτήρα)θα κινηθεί στα ίδια εξαιρετικά επίπεδα...
Επίσης ο Hawkman του Venditti είναι πιο συμπαθητικός και down on earth χαρακτήρας,όχι τόσο αντικοινωνικός και μη συνεργάσιμος όπως ίσως η Katar Hol εκδοχή του(ζητά τη βοήθεια τόσο της Madame Xanadu,όσο και ενός Έλληνα φίλο του σε αναζήτηση αρχαιολογικού ευρήματος κοντά στη Σαντορίνη)και για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό με ηγετικό προφίλ.Οι αναζητήσεις του τόσο για τα κρυφά κομμάτια του παρελθόντος του,όσο και των αρχαιολογικών ευρημάτων μου θύμισαν πολύ τη μεθοδικότητα που διακρίνει τον Bat Man.
O Venditti σε πολλά σημεία κλείνει πονηρά το μάτι στο παρελθόν του ήρωα(όσοι παλιοί αναγνώστες δείτε τη σκηνή μάχης με το Golem φύλακα στη Σαντορίνη θα καταλάβετε τι εννοώ),εμπλουτίζοντας όμως την ήδη πλούσια ιστορία του χαρακτήρα με νέα στοιχεία,καθώς και με ένα μεγάλο μυστήριο σχετικά με ζωές και εκδοχές του(Catar-ol από Krypton,Κatarhul από πλανήτη Raan) που ο ίδιος ο Carter αγνοούσε ως τώρα....Και το μυστήριο μεγαλώνει ακόμα περισσότερο όταν ο Carter ανακαλύπτει μία απειλή τόσο μεγάλη που ήδη μπορεί να είναι αργά για τη σωτηρία της Γης...
Ο Bryan Hitch κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές που έχω δει εδώ και πολύ καιρό(ειδικά μετά τη προχειρότητα τη σχεδιαστική αλλά σημαντικότερο σεναριακή της Justice League)με εντυπωσιακές σκηνές μάχης,καλοσχεδιασμένα και λεπτομερειακά splash pages και έναν Hawkman ολοζώντανο μπροστά στα μάτια του αναγνώστη έτοιμος να πετάξει μαζί του(ειδικά η πρώτη σελίδα που ανοίγει το τεύχος).Πολύ καλή δουλειά στα χρώματα από Alex Sinclair που δένουν τέλεια με τα σχέδια του Hitch,χωρίς να αλλοιώνουν τις λεπτομέρειες στα μελάνια(με βοήθεια από Andrew Currie)και χωρίς να κουράζουν καθόλου το μάτι του αναγνώστη.Γενικά φαίνεται ότι το team έχει δέσει καλά μεταξύ του.
Ένα πολύ καλό πρώτο τεύχος μου άφησε καλές εντυπώσεις,περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας,ελπίζω να μην απογοητευθώ στη συνέχεια αλλά νομίζω ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο και μακάρι να συνεχίσουν έτσι(αν δεν μείνουν μόνο για το πρώτο story arc)Πραγματικά ο Hawkman χρειάζεται να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει και πάλι ψηλά στο πάνθεον των μεγάλων ηρώων της DC που δυστυχώς κάποιοι τον γκρέμισαν με τις λάθος προσεγγίσεις τους και την άγνοια τους.
Διαβάζοντας λοιπόν το πρώτο τεύχος της νέας σειράς Hawkman μπορώ να πω ότι ίσως μετά από καιρό ο ήρωας βρίσκεται σε καλά χέρια ή έστω τον γράφει κάποιος που σέβεται τη μεγάλη ιστορία του χαρακτήρα.Και αυτό ακριβώς κάνει ο Robert Venditti από το πρώτο κιόλας τεύχος.Πρώτα απ' όλα έχουμε μία επιστροφή του ήρωα στις ρίζες του.Δηλαδή όπως ήταν τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του.Αρχαιολόγος,να αναζητά θησαυρούς στα πιο απίθανα και επικίνδυνα μέρη,κάτι σαν τον Indiana Jones αλλά με φτερά...Καμία σχέση με την macho και thirst for blood εκδοχή που είχαμε (δυστυχώς)δει στο new 52...Μπορώ να πω ότι μετά τα καταπληκτικά run στον τίτλο από Robinson και Johns,αυτό του Venditti(ακολουθώντας τα βήματα των δύο προαναφερομένων συγγραφέων και την αγάπη του για τον χαρακτήρα)θα κινηθεί στα ίδια εξαιρετικά επίπεδα...
Επίσης ο Hawkman του Venditti είναι πιο συμπαθητικός και down on earth χαρακτήρας,όχι τόσο αντικοινωνικός και μη συνεργάσιμος όπως ίσως η Katar Hol εκδοχή του(ζητά τη βοήθεια τόσο της Madame Xanadu,όσο και ενός Έλληνα φίλο του σε αναζήτηση αρχαιολογικού ευρήματος κοντά στη Σαντορίνη)και για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό με ηγετικό προφίλ.Οι αναζητήσεις του τόσο για τα κρυφά κομμάτια του παρελθόντος του,όσο και των αρχαιολογικών ευρημάτων μου θύμισαν πολύ τη μεθοδικότητα που διακρίνει τον Bat Man.
O Venditti σε πολλά σημεία κλείνει πονηρά το μάτι στο παρελθόν του ήρωα(όσοι παλιοί αναγνώστες δείτε τη σκηνή μάχης με το Golem φύλακα στη Σαντορίνη θα καταλάβετε τι εννοώ),εμπλουτίζοντας όμως την ήδη πλούσια ιστορία του χαρακτήρα με νέα στοιχεία,καθώς και με ένα μεγάλο μυστήριο σχετικά με ζωές και εκδοχές του(Catar-ol από Krypton,Κatarhul από πλανήτη Raan) που ο ίδιος ο Carter αγνοούσε ως τώρα....Και το μυστήριο μεγαλώνει ακόμα περισσότερο όταν ο Carter ανακαλύπτει μία απειλή τόσο μεγάλη που ήδη μπορεί να είναι αργά για τη σωτηρία της Γης...
Ο Bryan Hitch κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές που έχω δει εδώ και πολύ καιρό(ειδικά μετά τη προχειρότητα τη σχεδιαστική αλλά σημαντικότερο σεναριακή της Justice League)με εντυπωσιακές σκηνές μάχης,καλοσχεδιασμένα και λεπτομερειακά splash pages και έναν Hawkman ολοζώντανο μπροστά στα μάτια του αναγνώστη έτοιμος να πετάξει μαζί του(ειδικά η πρώτη σελίδα που ανοίγει το τεύχος).Πολύ καλή δουλειά στα χρώματα από Alex Sinclair που δένουν τέλεια με τα σχέδια του Hitch,χωρίς να αλλοιώνουν τις λεπτομέρειες στα μελάνια(με βοήθεια από Andrew Currie)και χωρίς να κουράζουν καθόλου το μάτι του αναγνώστη.Γενικά φαίνεται ότι το team έχει δέσει καλά μεταξύ του.
Ένα πολύ καλό πρώτο τεύχος μου άφησε καλές εντυπώσεις,περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας,ελπίζω να μην απογοητευθώ στη συνέχεια αλλά νομίζω ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο και μακάρι να συνεχίσουν έτσι(αν δεν μείνουν μόνο για το πρώτο story arc)Πραγματικά ο Hawkman χρειάζεται να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει και πάλι ψηλά στο πάνθεον των μεγάλων ηρώων της DC που δυστυχώς κάποιοι τον γκρέμισαν με τις λάθος προσεγγίσεις τους και την άγνοια τους.
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου