Bat Man : Going Sane
''His kind of madness never really dies. It just keeps cycling back, again and again...to destroy all that's good...to corrupt all that's innocent'' - Bat Man
Σε προηγούμενο άρθρο μου μιλήσαμε για το ότι το αριστουργηματικό Kraven's Last Hunt πάλι από τον J.M.DeMatteis αρχικά θα επρόκειτο για ιστορία του Bat Man με τον Joker.Επειδή τότε θεωρήθηκε ότι κάποια στοιχεία της ιστορίας θύμιζαν το Killing Joke που θα κυκλοφoρούσε λίγο καιρό αργότερα,η ιστορία εκείνη είχε απορριφθεί από τους υπεύθυνους της DC,και φυσικά μετατράπηκε στην κλασική ιστορία του Spider Man που όλοι γνωρίζουμε.
Αλλάζοντας κάποια ακόμα στοιχεία της,τελικά η αρχική ιστορία εκείνη κυκλοφόρησε το 1994 μέσα από τη σειρά Legends of the Dark Knight ενός τίτλου που ειδικεύονταν σε ιστορίες του Bat Man από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του σκοτεινού ιππότη,και σε κάθε story arc είχε διαφορετικό creative team.Στα τεύχη #65 μέχρι #68(Νοέμβριος 1994 - Φεβρουάριος 1995)δημοσιεύτηκε με τον τίτλο Going Sane.Και εξέταζε το ενδεχόμενο του τι θα γινόταν αν ο Joker έβγαζε από τη μέση τον Bat Man....
H ιστορία μας ξεκινάει για μια ακόμα φορά με τον Joker on the loose.Kαι ο Joker που κυκλοφορεί ελεύθερος είναι ένας δημόσιος κίνδυνος #1.. Ανατινάζει μια υπαίθρια εκδήλωση ενώ λίγο αργότερα απαγάγει μία γυναίκα πολιτικό που την κακοποιεί και εκείνη.Για μια ακόμα φορά ο Bat Man θα τον αναζητήσει για να βάλει τέλος στον όλεθρο που σκορπά γύρω του...Όπως η ιστορία μας πληροφορεί είναι η τρίτη συνάντηση του σκοτεινού ιππότη με τον Joker...Τις άλλες δύο κατάφερε να γλυτώσει αν και ο Bat Man ήταν σίγουρος ότι είχε πεθάνει...Γνωρίζει βέβαια ότι ο Joker δεν θα μείνει κρυμμένος για πολύ,δεν είναι στη φύση του να το κάνει αυτό,είναι πολύ εγωιστής και εγωμανιακός για να αφήσει αυτό να συμβεί...
Ο Joker μέσο ενός μικρο κακοποιού(που απλά έχει μεταμφιεστεί σε Joker)στέλνει οδηγίες που να τον βρει ο Bat Man για να πάρει πίσω τη γυναίκα που είχε απαγάγει...Ο σκοτεινός ιππότης πηγαίνει στη καλύβα μέσα στο δάσος που του υποδεικνύει εκείνος,και εκεί πέφτει στη παγίδα(μην ξεχνάτε ότι είναι ο πρώτος χρόνος ύπαρξης του και δεν έχει την ωριμότητα των επόμενων χρόνων να δαμάσει το θυμό ή τον ενθουσιασμό του),όταν μπαίνει μέσα στη καλύβα που υποτίθεται θα έβρισκε την όμηρο,και τι σπίτι ανατινάζεται....
Μέσα στα συντρίμμια και στα αποκαΐδια ο Joker στέκεται πάνω απο το φαινομενικά άψυχο κορμί του Bat Man..Κατάφερε ο Joker να τον σκοτώσει;;;Και τότε είναι που ο Joker αντιλαμβάνεται ότι με τον Bat Man νεκρό δεν έχει και ο ίδιος λόγο ύπαρξης....Η παράσταση τελείωσε,το κοινό έφυγε και ο ίδιος θα παίζει το ρόλο του σε ένα άδειο θέατρο..Και αφού δεν θα υπάρχει πια ο Joker τη θέση του θα πάρει ένας φυσιολογικός άνθρωπος....O Joseph Kerr,που κατορθώνει να μεταμορφώσει τον εαυτό του σε έναν φιλήσυχο πολίτη...Μονάχα που ο άλλος του εαυτός,που κρύβεται μέσα στα βάθη της βασανισμένης του ψυχής,ακονίζει τα νύχια του για να ξαναβγεί στην επιφάνεια...Βασανίζεται από εφιάλτες,αλλά η αγάπη μιας γυναίκας(ναι βρίσκει και τον έρωτα στο πρόσωπο της Rebecca)του δίνει τη δύναμη να ξεπεράσει όσο μπορεί τα φαντάσματα που τον στοιχειώνουν....Μέχρι που ο Bat Man που όλοι θεωρούσαν νεκρό θα επιστρέψει...Για εκείνον....
Σε αντίθεση με το Killing Joke του Alan Moore,το Going Sane δεν εστιάζει μόνο στη σχέση Bat Man/Joker αλλά και στον κάθε έναν άντρα ξεχωριστά,με ειδική έμφαση στη ψυχοσύνθεση του Joker..Την τραγικότητα αυτού του χαρακτήρα,που χωρίς μεν τον Bat Man δεν μπορεί να υπάρξει,αλλά και που δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο στη ζωή του από αυτό που είναι,ακόμα και αν το θελήσει.Ακόμα και το δικαίωμα στη φυσιολογική ζωή δεν μπορεί να το κατακτήσει όσο και αν προσπαθήσει...
Το τελευταίο πράγμα που είδε ο Joker πριν τη δημιουργία του, πριν τον κυριεύσει η τρέλα ήταν ο σκοτεινός ιππότης...Όταν συνειδητοποιεί ότι τον σκότωσε,εκείνη ακριβώς τη στιγμή συνειδητοποιεί επίσης ότι όλη η ύπαρξη του Joker δεν έχει κανένα απολύτως νόημα...Πίσω από το πρόσωπο του ψυχοπαθή που συνεχώς γελά,ο Joker στη πραγματικότητα κλαίει...
Aυτό όμως το δικαίωμα στη φυσιολογική ζωή φαίνεται πώς ούτε και ο Bat Man/Bruce Wayne δεν το έχει..Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας από τη στιγμή που αναρρώνει(κάπου σε ένα χωριουδάκι έξω από τα περίχωρα του Gotham,και με τη βοήθεια μιας γιατρού που κάποτε της είχε σώσει τη ζωή)μέχρι τη στιγμή που ξαναγυρνάει,φαίνεται να σκέφτεται την ήσυχη ζωή,μακριά από το κυνήγι ψυχοπαθών και κακοποιών,και το τι δεν θα έδινε για να ξαναγυρίσει πίσω σε αυτήν...Την ίδια περίοδο που ο Joker,με όλες τις δυσκολίες καταφέρνει να ζήσει μία φυσιολογική ζωή,ο Bat Man σκέφτεται πώς θα ήταν αν τα παράταγε όλα για να ζήσει και αυτός μία τέτοια....
Ο μεγάλος μαιτρ της ψυχολογίας χαρακτήρων J.M.DeMatteis μας δείχνει την παράξενη "εξάρτηση"που υπάρχει ανάμεσα στους δυό τους,καθώς ο ένας χρειάζεται ουσιαστικά τον άλλον για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του...Αυτό βέβαια είναι ένα θέμα που θίγεται σε πολλές ιστορίες με τον Joker(Θυμηθείτε πώς "ξαναγυρνά" στο Dark Knight Returns του Miller ή στο Bat Man secrets του Sam Kieth)..Αν ο Bat Man κατά κάποιο λόγο ευθύνεται για τη δημιουργία του Joker,μήπως η απουσία του σκοτεινού ιππότη σημαίνει και την εξαφάνιση του clown prince of crime;;
Και αν ο Bat Man δεν μπορεί να ξεχάσει τον Joker και να αφήσει τον εαυτό του να απολαύσει τα προνόμια μιας φυσιολογικής ζωής,μήπως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον Joker που τα απολαμβάνει ήδη;;;Εδώ ο συγγραφέας με αριστουργηματικό τρόπο βάζει τον αναγνώστη σε βαθύ δίλημμα.Τον κάνει να σκεφτεί και να αναλογιστεί,να προβληματιστεί και τον διχάζει...Μήπως με την επιστροφή του ο Bat Man,ξαναδημιουργεί τον Joker για μια ακόμα φορά;;;Καταστρέφοντας το δικαίωμα στην ευτυχία του εχθρού του,δεν καταστρέφει και τη δική του αν το καλοσκεφτούμε;;Η τραγική ειρωνεία σε όλο της το μεγαλείο...Ο J.M.DeMatteis στήνει τους χαρακτήρες του μέσα σε ένα θέατρο αρχαίου δράματος...Σαν τραγικοί ήρωες μοντέρνας τραγωδίας,περιμένουν τη κάθαρση που ποτέ δεν έρχεται,αφού εξαιτίας αυτού που και οι δυο τους είναι,δεν μπορούν να αποκτήσουν στη πραγματικότητα αυτό που θέλουν...
Αν και δεν φτάνει στα επίπεδα ενός αριστουργηματικού Kraven's Last Hunt(εκεί ήταν άλλοι οι λόγοι που ο Kraven ήθελε να σκοτώσει τον εχθρό του,για να πάρει τη θέση του και να δείξει ήταν πιο άξιος από εκείνον)η ιστορία του J.M.DeMatteis καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη,παρά ίσως το αναμενόμενο(και ίσως για μερικούς απογοητευτικό) τέλος της...Ίσως γιατί πρώτη φορά παρουσιάζει τον Joker να έχει μία φυσιολογική ζωή ή τουλάχιστον να προσπαθεί να την αποκτήσει...
To πρόβλημα που εντοπίζεται δεν είναι το σενάριο φυσικά,αλλά η φτωχή εικονογράφηση του Joe Staton,τη θεωρώ πρόχειρη και ξεπερασμένη,και που ειδικά στον Joker προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ένα cartoonίστικο στύλ κάτι ανάμεσα σε Bat Man Animates series και Jerry Robinson δεκαετίας του '40 χωρίς όμως ιδιαίτερο σχεδιαστικό αποτέλεσμα...Για ένα τόσο όμορφο σενάριο η επιλογή ενός καλύτερου artist(φανταστείτε την ίδια ιστορία σχεδιασμένη από έναν Αdams,έναν Aparo ή έναν Bingham ας πούμε)η ιστορία δεν θα ήταν τόσο underated σε σχέση με το Killing Joke ή το Μan who Laughs.
To Going Sane κυκλοφόρησε σε trade πριν λίγα χρόνια και αν πέσει στα χέρια σας καλό είναι να του ρίξετε μια ματιά.Love it or hate it,σίγουρα έχει μια διαφορετική προσέγγιση του Joker που δεν είχατε ξαναδιαβάσει ποτέ πριν.
''His kind of madness never really dies. It just keeps cycling back, again and again...to destroy all that's good...to corrupt all that's innocent'' - Bat Man
Σε προηγούμενο άρθρο μου μιλήσαμε για το ότι το αριστουργηματικό Kraven's Last Hunt πάλι από τον J.M.DeMatteis αρχικά θα επρόκειτο για ιστορία του Bat Man με τον Joker.Επειδή τότε θεωρήθηκε ότι κάποια στοιχεία της ιστορίας θύμιζαν το Killing Joke που θα κυκλοφoρούσε λίγο καιρό αργότερα,η ιστορία εκείνη είχε απορριφθεί από τους υπεύθυνους της DC,και φυσικά μετατράπηκε στην κλασική ιστορία του Spider Man που όλοι γνωρίζουμε.
Αλλάζοντας κάποια ακόμα στοιχεία της,τελικά η αρχική ιστορία εκείνη κυκλοφόρησε το 1994 μέσα από τη σειρά Legends of the Dark Knight ενός τίτλου που ειδικεύονταν σε ιστορίες του Bat Man από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του σκοτεινού ιππότη,και σε κάθε story arc είχε διαφορετικό creative team.Στα τεύχη #65 μέχρι #68(Νοέμβριος 1994 - Φεβρουάριος 1995)δημοσιεύτηκε με τον τίτλο Going Sane.Και εξέταζε το ενδεχόμενο του τι θα γινόταν αν ο Joker έβγαζε από τη μέση τον Bat Man....
H ιστορία μας ξεκινάει για μια ακόμα φορά με τον Joker on the loose.Kαι ο Joker που κυκλοφορεί ελεύθερος είναι ένας δημόσιος κίνδυνος #1.. Ανατινάζει μια υπαίθρια εκδήλωση ενώ λίγο αργότερα απαγάγει μία γυναίκα πολιτικό που την κακοποιεί και εκείνη.Για μια ακόμα φορά ο Bat Man θα τον αναζητήσει για να βάλει τέλος στον όλεθρο που σκορπά γύρω του...Όπως η ιστορία μας πληροφορεί είναι η τρίτη συνάντηση του σκοτεινού ιππότη με τον Joker...Τις άλλες δύο κατάφερε να γλυτώσει αν και ο Bat Man ήταν σίγουρος ότι είχε πεθάνει...Γνωρίζει βέβαια ότι ο Joker δεν θα μείνει κρυμμένος για πολύ,δεν είναι στη φύση του να το κάνει αυτό,είναι πολύ εγωιστής και εγωμανιακός για να αφήσει αυτό να συμβεί...
Ο Joker μέσο ενός μικρο κακοποιού(που απλά έχει μεταμφιεστεί σε Joker)στέλνει οδηγίες που να τον βρει ο Bat Man για να πάρει πίσω τη γυναίκα που είχε απαγάγει...Ο σκοτεινός ιππότης πηγαίνει στη καλύβα μέσα στο δάσος που του υποδεικνύει εκείνος,και εκεί πέφτει στη παγίδα(μην ξεχνάτε ότι είναι ο πρώτος χρόνος ύπαρξης του και δεν έχει την ωριμότητα των επόμενων χρόνων να δαμάσει το θυμό ή τον ενθουσιασμό του),όταν μπαίνει μέσα στη καλύβα που υποτίθεται θα έβρισκε την όμηρο,και τι σπίτι ανατινάζεται....
Μέσα στα συντρίμμια και στα αποκαΐδια ο Joker στέκεται πάνω απο το φαινομενικά άψυχο κορμί του Bat Man..Κατάφερε ο Joker να τον σκοτώσει;;;Και τότε είναι που ο Joker αντιλαμβάνεται ότι με τον Bat Man νεκρό δεν έχει και ο ίδιος λόγο ύπαρξης....Η παράσταση τελείωσε,το κοινό έφυγε και ο ίδιος θα παίζει το ρόλο του σε ένα άδειο θέατρο..Και αφού δεν θα υπάρχει πια ο Joker τη θέση του θα πάρει ένας φυσιολογικός άνθρωπος....O Joseph Kerr,που κατορθώνει να μεταμορφώσει τον εαυτό του σε έναν φιλήσυχο πολίτη...Μονάχα που ο άλλος του εαυτός,που κρύβεται μέσα στα βάθη της βασανισμένης του ψυχής,ακονίζει τα νύχια του για να ξαναβγεί στην επιφάνεια...Βασανίζεται από εφιάλτες,αλλά η αγάπη μιας γυναίκας(ναι βρίσκει και τον έρωτα στο πρόσωπο της Rebecca)του δίνει τη δύναμη να ξεπεράσει όσο μπορεί τα φαντάσματα που τον στοιχειώνουν....Μέχρι που ο Bat Man που όλοι θεωρούσαν νεκρό θα επιστρέψει...Για εκείνον....
Σε αντίθεση με το Killing Joke του Alan Moore,το Going Sane δεν εστιάζει μόνο στη σχέση Bat Man/Joker αλλά και στον κάθε έναν άντρα ξεχωριστά,με ειδική έμφαση στη ψυχοσύνθεση του Joker..Την τραγικότητα αυτού του χαρακτήρα,που χωρίς μεν τον Bat Man δεν μπορεί να υπάρξει,αλλά και που δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο στη ζωή του από αυτό που είναι,ακόμα και αν το θελήσει.Ακόμα και το δικαίωμα στη φυσιολογική ζωή δεν μπορεί να το κατακτήσει όσο και αν προσπαθήσει...
Το τελευταίο πράγμα που είδε ο Joker πριν τη δημιουργία του, πριν τον κυριεύσει η τρέλα ήταν ο σκοτεινός ιππότης...Όταν συνειδητοποιεί ότι τον σκότωσε,εκείνη ακριβώς τη στιγμή συνειδητοποιεί επίσης ότι όλη η ύπαρξη του Joker δεν έχει κανένα απολύτως νόημα...Πίσω από το πρόσωπο του ψυχοπαθή που συνεχώς γελά,ο Joker στη πραγματικότητα κλαίει...
Aυτό όμως το δικαίωμα στη φυσιολογική ζωή φαίνεται πώς ούτε και ο Bat Man/Bruce Wayne δεν το έχει..Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας από τη στιγμή που αναρρώνει(κάπου σε ένα χωριουδάκι έξω από τα περίχωρα του Gotham,και με τη βοήθεια μιας γιατρού που κάποτε της είχε σώσει τη ζωή)μέχρι τη στιγμή που ξαναγυρνάει,φαίνεται να σκέφτεται την ήσυχη ζωή,μακριά από το κυνήγι ψυχοπαθών και κακοποιών,και το τι δεν θα έδινε για να ξαναγυρίσει πίσω σε αυτήν...Την ίδια περίοδο που ο Joker,με όλες τις δυσκολίες καταφέρνει να ζήσει μία φυσιολογική ζωή,ο Bat Man σκέφτεται πώς θα ήταν αν τα παράταγε όλα για να ζήσει και αυτός μία τέτοια....
Ο μεγάλος μαιτρ της ψυχολογίας χαρακτήρων J.M.DeMatteis μας δείχνει την παράξενη "εξάρτηση"που υπάρχει ανάμεσα στους δυό τους,καθώς ο ένας χρειάζεται ουσιαστικά τον άλλον για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του...Αυτό βέβαια είναι ένα θέμα που θίγεται σε πολλές ιστορίες με τον Joker(Θυμηθείτε πώς "ξαναγυρνά" στο Dark Knight Returns του Miller ή στο Bat Man secrets του Sam Kieth)..Αν ο Bat Man κατά κάποιο λόγο ευθύνεται για τη δημιουργία του Joker,μήπως η απουσία του σκοτεινού ιππότη σημαίνει και την εξαφάνιση του clown prince of crime;;
Και αν ο Bat Man δεν μπορεί να ξεχάσει τον Joker και να αφήσει τον εαυτό του να απολαύσει τα προνόμια μιας φυσιολογικής ζωής,μήπως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον Joker που τα απολαμβάνει ήδη;;;Εδώ ο συγγραφέας με αριστουργηματικό τρόπο βάζει τον αναγνώστη σε βαθύ δίλημμα.Τον κάνει να σκεφτεί και να αναλογιστεί,να προβληματιστεί και τον διχάζει...Μήπως με την επιστροφή του ο Bat Man,ξαναδημιουργεί τον Joker για μια ακόμα φορά;;;Καταστρέφοντας το δικαίωμα στην ευτυχία του εχθρού του,δεν καταστρέφει και τη δική του αν το καλοσκεφτούμε;;Η τραγική ειρωνεία σε όλο της το μεγαλείο...Ο J.M.DeMatteis στήνει τους χαρακτήρες του μέσα σε ένα θέατρο αρχαίου δράματος...Σαν τραγικοί ήρωες μοντέρνας τραγωδίας,περιμένουν τη κάθαρση που ποτέ δεν έρχεται,αφού εξαιτίας αυτού που και οι δυο τους είναι,δεν μπορούν να αποκτήσουν στη πραγματικότητα αυτό που θέλουν...
Αν και δεν φτάνει στα επίπεδα ενός αριστουργηματικού Kraven's Last Hunt(εκεί ήταν άλλοι οι λόγοι που ο Kraven ήθελε να σκοτώσει τον εχθρό του,για να πάρει τη θέση του και να δείξει ήταν πιο άξιος από εκείνον)η ιστορία του J.M.DeMatteis καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη,παρά ίσως το αναμενόμενο(και ίσως για μερικούς απογοητευτικό) τέλος της...Ίσως γιατί πρώτη φορά παρουσιάζει τον Joker να έχει μία φυσιολογική ζωή ή τουλάχιστον να προσπαθεί να την αποκτήσει...
To πρόβλημα που εντοπίζεται δεν είναι το σενάριο φυσικά,αλλά η φτωχή εικονογράφηση του Joe Staton,τη θεωρώ πρόχειρη και ξεπερασμένη,και που ειδικά στον Joker προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ένα cartoonίστικο στύλ κάτι ανάμεσα σε Bat Man Animates series και Jerry Robinson δεκαετίας του '40 χωρίς όμως ιδιαίτερο σχεδιαστικό αποτέλεσμα...Για ένα τόσο όμορφο σενάριο η επιλογή ενός καλύτερου artist(φανταστείτε την ίδια ιστορία σχεδιασμένη από έναν Αdams,έναν Aparo ή έναν Bingham ας πούμε)η ιστορία δεν θα ήταν τόσο underated σε σχέση με το Killing Joke ή το Μan who Laughs.
To Going Sane κυκλοφόρησε σε trade πριν λίγα χρόνια και αν πέσει στα χέρια σας καλό είναι να του ρίξετε μια ματιά.Love it or hate it,σίγουρα έχει μια διαφορετική προσέγγιση του Joker που δεν είχατε ξαναδιαβάσει ποτέ πριν.
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου