Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018

Spider Man:Kraven's Last Hunt από J.M.DeMatteis,Mike Zeck&Bob McLeod

Spider Man:Kraven's Last Hunt 

''I have found dignity, not in the cities, but in the jungle. I have found honor, not in the civilized, but in the primal. I have found morality, I have found meaning in the hunt.''
- Kraven the Hunter

Το έχω ξαναγράψει σε προηγούμενο άρθρο μου(The Death of Red Skull που θα το βρείτε εδώ)ότι ο J.M.DeMatteis είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς.Ο τρόπος με τον οποίο σκιαγραφεί τη ψυχολογία των χαρακτήρων,οποιουδήποτε τίτλου καταπιάνεται(ειδικά στις δουλειές του στη Marvel)καθώς και τα λεπτά ζητήματα που θίγει(ρατσισμός,παιδική κακοποίηση,σεξουαλικότητα, κ.τ.λ.) είναι ένα από τα μεγαλύτερα ατού της γραφής του.




Σήμερα θα μιλήσουμε για μία από τις πιο δυνατές στιγμές της συγγραφικής του καριέρας,και ένα από τα σκοτεινότερα και πιο αναγνωρίσιμα story arcs του Spider Man που γράφτηκαν ποτέ.Το κλασικό τελευταίο κυνήγι του Kraven(Kraven's Last Hunt)που κυκλοφόρησε το 1987.




Αρχικά ο DeMatteis ήθελε να γράψει μία ιστορία με πρωταγωνιστή έναν άλλο ήρωα της Marvel,τον Wonder Man,ο οποίος θα θάβονταν ζωντανός από τον αδερφό του τον Grim Reapper,και τον αγώνα του να βγει στην επιφάνεια.Η ιστορία του όμως τότε απορρίφθηκε,παρ' όλα αυτά η ιδέα παρέμενε μέσα στο κεφάλι του.Αργότερα ο συγγραφέας πρότεινε στους ιθύνοντες της DC μία παρόμοια ιστορία για τον Bat Man με αντίπαλο του τον Joker,η οποία όμως απορρίφθηκε και πάλι γιατί κάποια στοιχεία της υπόθεσης θύμιζαν μία άλλη ιστορία που ήδη είχε κυκλοφορήσει το Killing Joke του Alan Moore.




O DeMatteis ξαναπρότεινε την ιστορία στους υπεύθυνους της Marvel,αυτή τη φορά όμως χρησιμοποιώντας τον Spider man και ίσως κάποιον καινούργιο villain,ειδικά δημιουργημένο για την ιστορία αυτή.Αυτή τη φορά στέκεται πιο τυχερός και η ιστορία εγκρίνεται από τους εκδότες,και μερικές αλλαγές προστίθενται στο σενάριο.Ο DeMatteis αποφασίζει να χρησιμοποιήσει έναν ήδη κλασικό εχθρό του Spidey,τον Kraven τον κυνηγό,στην τελική του μάχη με την αράχνη.Επίσης ο συγγραφέας θα επέμενε στη συναισθηματική σύνδεση ανάμεσα στον Peter Parker και τη Mary Jane(οι οποίοι είχαν μόλις παντρευτεί στο amazing Spider Man annual #21 τη χρονιά εκείνη)δίνοντας έτσι στην ιστορία του ακόμα μεγαλύτερη τραγικότητα.

Βοηθός του σε αυτό το εγχείρημα θα ήταν ο σχεδιαστής Mike Zeck(Μaster of Kung Fu,Secret Wars,Punisher) με τον οποίο ο DeMatteis είχε συνεργαστεί μαζί του σε ένα διαβολεμένα πολύ καλό run στον Captain America στις αρχές της δεκαετίας του '80,και επίσης θα χρησιμοποιούσαν έναν δικό τους χαρακτήρα που είχε εμφανιστεί σε εκείνο το run,τον ανθρώπινο αρουραίο,τον Vermin.


H ιστορία θα ήταν σε 6 μέρη και θα δημοσιεύονταν αρχικά στον δεύτερο τίτλο του Spidey,στο Spectacular Spider Man.Εξ' αιτίας όμως του θέματος της,ο τότε editor της Marvel,Jim Salicrup,πρότεινε να δημοσιευτεί και στους 3 τότε κύριους τίτλους του χαρακτήρα(Amazing,Spectacular,web of..)για να μην υπάρχει σύγχυση σχετικά με τις εξελίξεις της ιστορίας,στους υπόλοιπους τίτλους...Έτσι λοιπόν ολόκληρη η ιστορία δημοσιεύτηκε από τον Οκτώβριο μέχρι και το Νοέμβριο του 1987 στα Web of Spider Man #31-32(μέρος 1+4)Amazing Spider man #293-294(μέρος 2+5)και Spectacular Spider Man #131-132(μέρος 3+6).Θα μπορούσε όμως σύμφωνα με τον συγγραφέα να δημοσιευτεί και σε αυτόνομο graphic novel(όπως έβγαιναν τότε σε μεγάλο σχήμα από την εταιρεία όπως τα Death of Captain Marvel ή X-men God Loves Man Kills άρθρο μου θα βρείτε εδώ).




Η ιστορία μας αρχίζει με τον Kraven να κάνει έναν απολογισμό της ζωής του...Από την εποχή που η αριστοκρατικής καταγωγής οικογένεια του κυνηγημένη από το κομουνιστικό καθεστώς μετανάστευσε στην Αμερική,ξεπέφτοντας οικονομικά και ψυχολογικά,έως τη στιγμή που ο Kraven έγινε ο μεγαλύτερος κυνηγός,αλλά παρά το θαυμασμό ή τις κατηγορίες που κέρδισε,γνώρισε και την ήττα και την ταπείνωση στα χέρια του ανθρώπου αράχνη...Του μοναδικού θηράματος που δεν μπόρεσε να κατακτήσει..Ήρθε η στιγμή που ο Sergei Kravinov ή Kraven ο κυνηγός,πρέπει να κερδίσει ξανά την τιμή και την αξιοπρέπεια του,ακόμα και τώρα που η ζωή του έχει εγκαταλειφθεί από τη νιότη και την δύναμη...Και αυτό θα γίνει μόνο αν αποδείξει ότι είναι καλύτερος και δυνατότερος από τον εχθρό του....Μόνο αν πάρει τη θέση του,αν γίνει ένα με την αράχνη και ο ίδιος...




Στο μεταξύ έχοντας γυρίσει από τον μήνα του μέλιτος,αλλά επηρεασμένος και από το θάνατο του φίλου του Ned Leeds καθώς και εκείνου ενός μικρο κακοποιού που σαν Spidey τον γνώριζε,ο Peter πέφτει θύμα του Kraven ο οποίος τον αιχμαλωτίζει και τον πυροβολεί,φαινομενικά σκοτώνοντας τον....Αργότερα,άνθρωποι που δουλεύουν για εκείνον,θάβουν τον άνθρωπο αράχνη σε μία απέριττη τελετή που παρακολουθεί και ο ίδιος ο Kraven...
Αυτό όμως δεν είναι αρκετό για τον κυνηγό...Με το να βγάλει από τη μέση τον εχθρό του δεν αποδεικνύει την ανωτερότητα του...Ο Κraven ντύνεται ο ίδιος με τη στολή του ανθρώπου αράχνη,γίνεται αράχνη όπως ήθελε ψυχή και σώματι...Στο μεταξύ περίεργε δολοφονίες συνταράσσουν τους δρόμους της Νέας Υόρκης,με θύματα που έχουν...φαγωθεί..και αποδίδονται σε έναν ανθρώπινο κανίβαλο...




Η Mary Jane έχει τρελαθεί από την αγωνία της,ενώ οι πρώτες φήμες για έναν βίαιο Spider Man που παρουσιάζεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων,την κάνει να βγει από το σπίτι της και να αρχίσει το ψάξιμο του άντρα της....Εκεί ενώ δέχεται την επίθεση δύο αντρών,τη σώσει ο Kraven που σαν Spider Man πια βγάζει από τη μέση τους δύο άντρες με πολύ βίαιο τρόπο...Η Μary Jane καταλαβαίνει ότι αυτός που υπάρχει μέσα στη μαύρη στολή δεν είναι ο άντρας της...
Τα κατορθώματα του Kraven σαν Spiderman συνεχίζονται όταν αντιμετωπίζει τον λεγόμενο "κανίβαλο" που δεν είναι άλλος από τον Vermin,ελεύθερος στους δρόμους...Ο Kraven χτυπάει βίαια και νικάει τον Vermin,κάτι που ο Spidey δεν είχε κατορθώσει να κάνει και είχε χρειαστεί τη βοήθεια του Captain America για να κάνει (Marvel Team Up #128 Απρίλιος 1983)δείχνοντας έτσι ότι τελικά είναι ανώτερος και καλύτερος άνθρωπος αράχνη από τον προκάτοχό του...




...Κάπου όμως βαθιά θαμμένος μέσα σε ένα τάφο,κλεισμένος σε ένα φέρετρο,στο απόλυτο σκοτάδι,ο Peter Parker(που ο Kraven είχε τελικά ναρκώσει) ανοίγει τα μάτια του....

Ακόμα μία αριστουργηματική ιστορία γραμμένη από έναν από τους καλύτερους-προσωπικά για εμένα-συγγραφείς της 9ης τέχνης(ευτυχώς που δεν έμεινε μόνο στις μουσικές κριτικές με τις οποίες ξεκίνησε τη καριέρα του).Χωρίς να χάνεται σε κουραστικές φλυαρίες και δαιδαλώδη έως ακαταλαβίστικα plot(συγγραφείς όπως π.χ. ο Moore ή ο Morrison που χαίρουν ίσως μεγαλύτερης εκτίμησης),μας εξιστορεί απλά και σταράτα όχι μόνο μία ιστορία εκδίκησης,αλλά τη τραγικότητα ενός χαρακτήρα που τελικά τόσα χρόνια δεν ήταν ο θύτης όπως πίστευε,αλλά θήραμα των ίδιων των δαιμόνων του που τον κατ εδίωκαν...Για να νικήσει αυτόν που θεωρούσε εχθρό του,πρέπει να αποδείξει ότι είναι καλύτερος από εκείνον.Πρέπει να πάρει τη μορφή του ανθρώπου αράχνη,αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να πάρει τη μορφή που είχε εκείνος μέσα στο κουρασμένο, από την τρέλα και ουσίες, μυαλό του για εκείνον....Για τον Kraven ο Spider man είναι απλά η αράχνη,όχι ο άνθρωπος Peter Parker.Αλλά ο Spider Man δεν είναι μόνο μία μάσκα,είναι η ψυχή του ανθρώπου που κρύβεται πίσω από αυτήν.Και αυτήν ο Kraven δεν πρόκειται να την αποκτήσει ποτέ...Με έξοχο τρόπο ο J.M.DeMatteis μας δείχνει το ταξίδι ενός ανθρώπου με προορισμό την παράνοια...Ουσιαστικά υπάρχουν στιγμές που πραγματικά λυπάσαι περισσότερο τον Kraven,από ότι έπαθε ο Spider Man από εκείνον...




Επίσης ο DeMatteis παίρνει έναν μέχρι τότε μονοδιάστατο villain του Spidey,και τον μεταμορφώνει στην τελευταία του ιστορία,από καρικατούρα Ταρζανοκυνηγού σε μία τραγική και δυστυχισμένη μορφή,εξ' ίσου επικίνδυνης και παρανοϊκής όπως ίσως οι Green Goblin/Hobgoblin.Που φυσικά την εποχή εκείνη θεωρούνταν οι μεγαλύτεροι villains του ανθρώπου αράχνη(η ιστορία κυκλοφόρησε λίγους μήνες πριν εμφανιστεί ο Venom στο AMS #300 τον Μαίο του 1988)σπάζοντας έτσι το Goblinικό κατεστημένο που επικρατούσε,και γράφοντας τον καλύτερο επίλογο για έναν από τους πιο πλέον εμβληματικούς εχθρούς του Spider Man.Στο τέλος η τραγική αυτή μορφή θα αποδείξει ότι ακόμα και βουτηγμένος στην τρέλα,διατηρεί τη τιμή και αξιοπρέπεια του απέναντι τόσο στον "εχθρό" του όσο και στον ίδιο του τον εαυτό...

Από την άλλη έχουμε εξαιρετική καταγραφή των συναισθημάτων όλων των χαρακτήρων που αποτελούν αυτό το θίασο του παραλόγου ή μάλλον καλύτερα της τραγωδίας που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη...Η φοβισμένη Mary Jane,που νιώθει ότι κάτι κακό έχει συμβεί στον άντρα της που μόλις έχει παντρευτεί(και η συνειδητοποίηση ότι έτσι πάντα θα φοβάται τα βράδια που εκείνος θα λείπει από εδώ και πέρα)καθώς επίσης και ο Peter που για πρώτη φορά ίσως στη ζωή του νιώθει να φοβάται τον θάνατο,ειδικά τώρα που εκτός από τη θεία του έχει να αφήσει πίσω και μία γυναίκα που λατρεύει και αγαπά περισσότερο και από την ίδια του τη ζωή...Και αυτή η γυναίκα είναι που θα γίνει ο κινητήριος μοχλός,που θα του δώσει τη δύναμη να βγει μέσα από τον σκοτεινό και νοτισμένο με υγρασία τάφο στον οποίο έχει θαφτεί ζωντανός...Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί επίσης στην αφήγησή του στίχους από το ποίημα του William Blake,"the Tyger",αντικαθιστώντας τη λέξη Tyger με το Spider.




Για το σχέδιο του Mike Zeck δεν μπορείς παρά να θαυμάζεις το έργο ενός τόσο μεγάλου καλλιτέχνη(θυμηθείτε μόνο τι εξώφυλλα κλασικά έκανε στον Captain America την εποχή που ήταν penciller στον τίτλο,και κάποια στιγμή εικονογραφούσε και τα σενάρια του DeMatteis)Το ίδιο συμβαίνει και σε αυτή τη δουλειά που αναλαμβάνει να αποτυπώσει με τον καλύτερο τρόπο επάνω στο χαρτί..Μία από αυτές τις συνεργασίες που έχω ξαναναφέρει στο παρελθόν όπου ο ένας(συγγραφέας)συμπληρώνει τον άλλο(σχεδιαστής)στο στυλ των Claremont/Byrne ή Lee/Kirby...O Zeck αποδίδει πιστά τη μουντή,σκοτεινή,και ενίοτε καταθλιπτική ατμόσφαιρα που αιωρείται σε ολόκληρη την αφήγηση της ιστορίας ενώ η σκηνή που ο άνθρωπος αράχνη βγαίνει από τον τάφο,θεωρώ ότι είναι από τις 4-5 πιο κλασικές και εικονικές στην ιστορία όχι μόνο της Marvel,αλλά και γενικότερα της 9ης τέχνης.Νιώθεις τη βροχή να σε μουσκεύει σε κάθε πόρο του σώματός σου,και την υγρασία να τρυπάει τα κόκαλα σου...Νιώθεις την απειλή που πλανιέται γύρω σου πριν ακόμα την δεις(όπως ακριβώς και ο Spidey)...Ενώ στις εκφράσεις των προσώπων και στην εκπληκτική ανατομία των σωμάτων ο Zeck δημιουργεί σχολή.Οι σκηνές μάχης είναι απλά εκπληκτικές χορογραφίες του Nureyev...




Μία από τις κλασικότερες αλλά και πιο σκοτεινές ιστορίες που έχουν γραφτεί ποτέ για τον άνθρωπο αράχνη.Κάτι ανάλογο επιχείρησε να κάνει και ο Todd McFarlane με το Torment λίγα χρόνια αργότερα,όπως φυσικά και ο ίδιος ο DeMatteis με το the Child within στον Spectacular Spider Man.Πιστεύω ότι οι ιστορίες του Spider Man πρέπει κατά καιρούς να περιέχουν το dark element,γιατί ο χαρακτήρας μπορεί να δείξει περισσότερες πτυχές της προσωπικότητας του,από το να είναι απλά ο "friendly neighbor Spidey"ή να παρουσιάζεται ως ο αστείος της παρέας με τα χαριτωμένα ευφυολογήματα...Ο ήρωας που δημιούργησαν ο Stan Lee και ο αείμνηστος Steve Ditko σίγουρα αξίζει πολύ περισσότερο από αυτό..

To Kraven's Last Hunt ακολούθησε μερικά χρόνια αργότερα τον Αύγουστο του 1992 και ένα sequel ή καλύτερα ένας επίλογος,δημιουργία της ίδιας φυσικά ομάδας το Amazing Spider-Man: Soul of the Hunter.Εκεί έχουμε τη προσπάθεια του ανθρώπου αράχνη να σώσει όχι μόνο τη βασανισμένη ψυχή του Kraven,αλλά και τη δική του.




Η ιστορία του Kraven's Last Hunt έχει ψηφιστεί η καλύτερη ιστορία που γράφτηκε για τον Spider Man από τους αναγνώστες(viewers)του ComicBook Resources και έχει αναγνωριστεί επίσης από πολλούς έγκυρους κριτικούς της 9ης τέχνης ως μία από τις καλύτερες του ήρωα.Διαφωνώ ριζικά με την απόφαση της Marvel να αναστήσει τον Kraven σχεδόν 20 χρόνια αργότερα(και αφού προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τον αντικαταστήσουν με τον γιο του,τον αδερφό του,ακόμα και με γυναικεία έκδοση του)αναιρώντας έτσι αυτή την υπέροχη ιστορία που έγραψε ο DeMatteis...Αλλά έτσι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στα υπερηρωικά mainstream comic.Take them or leave them!!!(Τι να πούμε και για την επιστροφή του Barry Allen Flash δηλαδή...)




Μέσα στα χρόνια έχει κυκλοφορήσει πολλές φορές σε trade paperbacks και hardcovers,και στα ελληνικά κυκλοφόρησε σε αυτοτελή τόμο το 2016 από τις εκδόσεις ΟΞΥ.Ένα κόσμημα που θα πρέπει να υπάρχει στη συλλογή σας!!

Το άρθρο μου αφιερώνεται στο καλό φίλο Κώστα Τράκα(και ελπίζω να βγάλει η Marvel τις δουλειές του DeMatteis σε omnibus)


Σπύρος Ανδριανός

2 σχόλια: