Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019

Black Hammer από Jeff Lemire&Dean Ormston

Black Hammer 

"Strange doesn't even begin to cover this place..It's downright bizzare...Like I'm trapped in a dream..." - Lucy Weber/Black Hammer




Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κόμικ που διαβάζω τον τελευταίο καιρό είναι το Black Hammer της Dark Horse.Το οποίο αν και ανήκει στην κατηγορία του υπερηρωικού,που κάποιοι αποφεύγουν σαν τη πανούκλα τα τελευταία χρόνια(μολονότι τρέχουν να δουν τις αντίστοιχες ταινίες στα σινεμά..)περισσότερο κλίνει το μάτι προς την κατηγορία των indie...Ή τέλος πάντων δεν μπορείς να το πείς και mainstream super hero comic όπως εκείνα που βγάζει η Marvel και η DC(οι οποίες για να κάνω και λίγο το δικηγόρο του διαβόλου για αυτό που ανέφερα παραπάνω,κούρασαν με τα απανωτά restart,rebirth&reboot τους).




O Jeff Lemire(Essex County Trilogy,Sweet Tooth,Animal Man)παραπάνω από μια δεκαετία πριν είχε συλλάβει την ιδέα και είχε δημιουργήσει τους χαρακτήρες αλλά οι ανειλημμένες υποχρεώσεις του σε τίτλους που έκανε στη Vertigo,καθώς και το αποκλειστικό του συμβόλαιο στη DC για μιά 5ετία τουλάχιστον(2010-14)καθιστούσε την ολοκλήρωση του έργου αδύνατη.Ειδικά και στο να την σχεδιάσει ο ίδιος όπως σκεφτόταν να κάνει αρχικά.Τελικά η σειρά κυκλοφόρησε το 2016 σε σχέδιο του Dean Ormston(Judge Dredd,Lucifer,Harke&Burr)και το πρώτο της μέρος ολοκληρώθηκε σε 13 τεύχη από τον Ιούλιο του 2016 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2017.

Η ιστορία απλή μεν στη σύλληψη αλλά άκρως συναρπαστική στο ξεδιπλωμα της!Δέκα χρόνια πριν οι μεγαλύτεροι ήρωες της πόλης Spiral(Black Hammer,Abraham Slam,Golden Gail,Barbalien,Colonel Weird&Dragonfly)πολέμησαν εναντίων της μεγάλης απειλής που άκουγε στο όνομα Anti-God,θυσιάζοντας όμως τους εαυτούς τους στη προσπάθεια...Ή έτσι πιστεύει ο κόσμος και όσοι θυμούνται εκείνη την αποφράδα ημέρα...




...Γιατί στην πραγματικότητα όλοι αυτοί οι ήρωες επέζησαν αλλά μεταφέρθηκαν σε μία άλλη διάσταση,στην επαρχιακή(;) πολιτεία του Rockwood όπου οι εναπομείναντες ήρωες ζούνε όλοι μαζί σε μια φάρμα,αποκομμένοι σχεδόν από την υπόλοιπη πραγματικότητα(περιορισμένος χώρος μετακίνησης)μη μπορώντας να φύγουν όμως από εκεί...Ο Black Hammer που το προσπάθησε από τη πρώτη κιόλας στιγμή της άφιξης τους έχασε τη ζωή του...Παγιδευμένοι για δέκα χρόνια στα μικρά όρια της πολιτείας αυτής,προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους όπως μπορούν.Άλλοι έχουν προσαρμοστεί στο κλίμα(Abraham Slam,Barbalien)άλλοι φυσικά όχι(Golden Gail)...O Slam προσπαθει να κρατήσει την ομάδα ενωμένη όσο μπορεί ακόμα και με τη μορφή μιας δυσλειτουργικής οικογένειας προς τον έξω κόσμο...






Αυτό όμως δεν θα είναι καθόλου εύκολο και τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο μπερδεμένα για την ομάδα όταν στο Rockwood καταφτάσει η κόρη του original Black Hammer,Lucy Webber.Η μοναδική από τον "έξω κόσμο" που μπόρεσε να το κάνει αυτό(ψάχνοντας απαντήσεις σχετικά με την εξαφάνιση του πατέρα της)χωρίς όμως να μπορεί και αυτή να φύγει τώρα από εκεί...Ή χωρίς να θυμάται ούτε πώς έφτασε...Αργότερα ψάχνοντας στοιχεία στη βιβλιοθήκη του Rockwood,για την ιστορία του τόπου στα βιβλία οι σελίδες είναι κενές...




Το κόμικ είναι ένα γράμμα αγάπης στα υπερηρωικά κόμικ και τους χαρακτήρες που μεγαλώσαμε(όπως και ο ίδιος ο Lemire).Οι πρωταγωνιστές αποτελούν διαφορετικές εκδόσεις ήδη κλασικών χαρακτήρων.O Black Hammer αποτελεί μία παραλλαγή του Thor(το σφυρί,οι Lightriders/Θεοί της Asgard,Starlok/Odin)με στοιχεία και από New Gods.Το πώς αποκτά τις δυνάμεις του επίσης θυμίζει το origin των Hal Jordan&Kyle Rayner όταν έγιναν Green Lanterns.Ο Abraham Slam θυμίζει Captain America και είναι ο μόνος που έχει προσαρμοστεί "καλύτερα" στη νέα ζωή τους...Ο Barbalien ουσιαστικά είναι ο Martian Manhunter της DC,ήρθε από άλλο πλανήτη,πήρε την ταυτότητα νεκρού αστυνομικού και παλεύει όχι μόνο να κρατήσει την εξωγήινη ταυτότητα του κρυφή,αλλά και την ομοφυλοφιλία του....Η Golden Gail είναι η θυληκή και reverse έκδοση του Billy Batson/Captain Marvel αλλά ίσως ο πιο τραγικός χαρακτήρας της ομάδας καθώς έχει παγιδευτεί στο σώμα μιας δωδεκάχρονης με υπερδυνάμεις,όντας η ίδια περισσότερο από 50 χρονών γυναίκα...



Τρέφει επίσης δυνατά συναισθήματα για τον Barbalien,ο οποίος φυσικά την απορρίπτει λόγο εμφάνισης μικρού κοριτσιού,χωρίς φυσικά να της αποκαλύπτει και την αλήθεια...Ο Colonel Weird φυσικά πρόκειται για μία έκδοση του Adam Strange της DC αλλά στην τωρινή του μορφή θυμίζει λιγάκι και τον Alan Moore!Σίγουρα όμως κρατά κρυφή τη δική του agenda,χαμένος στις παράλληλες διαστάσεις...O Anti-God είναι ο γνωστός σε όλους μας Darkseid με ολίγον από Thanos.Τέλος η Madame Dragonfly αποτίει φόρο τιμής στα pre code horror comics της δεκαετίας του '50 σαν αυτά που έβγαζε η E.C. του Max Gaines.Και φυσικά θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ακόμα να βρίσκω στοιχεία στο κόμικ που αποτελούν αναφορά σε αγαπημένες υπερηρωικές σειρές...




Η διαφορά όμως του Black Hammer,μολονότι μοιάζει να αποτελεί το όνειρο καθε super hero geek,είναι ότι ο Lemire έχει δημιουργήσει περισσότερο ένα ψυχολογικό δράμα χαρακτήρων,παρά το παραδοσιακό κόμικ με υπερήρωες γεμάτο δράση και spread pages με γεμάτες σκηνές με μάχες.Με καταπληκτική ανάπτυξη χαρακτήρων έτσι όπως μόνο ο Lemire ξέρει να γράφει.Κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του ιστορία(πονεμένη η μη) στην οποία ο Lemire παρουσιάζει με τέτοιο τρόπο ώστε ο αναγνώστης να τον συμπονά και να το νοιάζεται,χωρίς να τον κουράζει καθόλου με λεπτομέρειες.Αντιθέτως θέλεις να τους γνωρίσεις όσο γίνεται καλύτερα..Αυτό εγώ το συναίσθημα είχα τουλάχιστον  να το νιώσω από την εποχή που διάβαζα το Watchmen(κριτική μου θα βρείτε εδώ).Μαζί με λίγο από Astro City(Kurt Busiek) και η συνταγή δένει απόλυτα!!Πίσω από έναν παντοδύναμο υπερήρωα κρύβεται ένας απλός,καθημερινός άνθρωπος όπως όλοι μας.Με τις έγνοιες και τα προβλήματα του..Η πλοκή της ιστορίας όσο παιρνούν τα τεύχη γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη και το μυστήριο μεγαλώνει όλο και περισσότερο...


Το σχέδιο του Dean Ormston εδώ μου θυμίζει έντονα αυτό του Mike Mignola και του Guy Davis.Αλλά ταιριάζει απόλυτα με την ατμόσφαιρα του κόμικ.Απλό,λιτό,χωρίς υπερβολικές μυώδεις μορφές και λεπτομεριακά background που ίσως να κουράσουν το μάτι του αναγνώστη,παραδίδει μία από τις καλύτερες δουλειές του.Mε αυτό το συναίσθημα ότι διαβάζεις υπερηρωικό κόμικ της Golden age εποχής αλλά προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της εποχής μας.Πολύ καλή χρωματική παλέτα χρησιμοποιεί ο David Stewart κάνοντας εξαιρετική δουλειά,αναδυκνύοντας ακόμα περισσότερο το σχέδιο του Ormston,με τις σωστές εναλλαγές έντονων και σκοτεινών χρωμάτων ανάλογα με το περιβάλλον που βρίσκονται οι πρωταγωνιστές της σειράς.




Το Black Hammer από τα πρώτα τεύχη του ενθουσίασε κοινό και κριτικούς.Η επιτυχία της σειράς έχει οδηγήσει στο να κυκλοφορήσουν και πολλά spin off με πρωταγωνιστές εκτός από τους κύριους χαρακτήρες και αρκετούς δευτερεύοντες(Doctor Star) ακόμα και villains(Sherlock Frankenstein)δημιουργώντας το λεγόμενο Hammerverse κάτι σαν το αντίστοιχο Mignolaverse(με χαρακτήρες που δημιούργησε Mike Mignola) με τίτλους όπως Hellboy,B.P.R.D.και Abe Sapien πάλι για την Dark Horse.Και σαν καλό κόμικ με υπερηρωικό υπόβαθρο που σέβεται τον εαυτό του,μετά της ολοκλήρωση των πρώτων 13 τευχών,η σειρά ξεκινά πάλι από το #1 το δεύτερο κύκλο της με την ονομασία Black Hammer:Age of Doom η οποία μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο έχει φτάσει στα 7 τεύχη.Και υπόσχεται να δώσει κάποιες πρώτες απαντήσεις σε όλα τα αναπάντητα ερωτήματα που άφησε η πρώτη...




Μία από τις καλύτερες σειρές που έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό,ελπίζω να σας κίνησα τη περιέργεια να κάνετε και εσείς(όσοι δεν την έχετε ακόμα διαβάσει)το ίδιο!!


Σπύρος Ανδριανός



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου