Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Basketful of Heads #1 από Joe Hill και Leomacs

Basketful of Heads

Με μεγάλη μου χαρά διάβασα πριν λίγους μήνες ότι η DC ετοιμάζει νέες horror σειρές κάτω από την επωνυμία(στο Black Label imprint) Hill House,και φυσικά με την επίβλεψη του Joe Hill(NOS4A2,Locke and Key)που θα έγραφε και δύο από τις πέντε που ανακοινώθηκαν(Basketful of Heads και Plunge).Οι υπόλοιπες που περιλαμβάνουν αξιόλογα creative teams θα είναι οι The Dollhouse Family(Mike Carey σενάριο,Peter Gross σχέδιο)The Low Low Woods(Carmen Maria Machado σενάριο και στο σχέδιο η δικιά μας DaNi)και το Daphne Byrne(Laura Marks σενάριο και Kelley Jones σχέδιο).Η χαρά μου ήταν διπλή γιατί από τη μία έχουμε επιστροφή της DC στους Horror τίτλους,δηλαδή αναβιώνει η εποχή του House of Mystery και House of Secrets της δεκαετίας του '70,καθώς και της Vertigo με τίτλους όπως Sandman και Swamp Thing,από την άλλη το όλο project έχει την υπογραφή του σταθερά ανερχόμενου υιού του Stephen King,Joe Hill,που μετά το αριστουργηματικό Locke and Key(σας το είχα παρουσιάσει εδώ) σηματοδοτεί την επιστροφή του στα κόμικς,έναν χώρο που όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος σε συνεντεύξεις του απολαμβάνει να δουλεύει περισσότερο.



Το πρώτο τεύχος της πρώτης σειράς αυτού του Hillικού horror line κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και πρόκειται για το Basketful of heads το οποίο και θα σας παρουσιάσω σήμερα.Την πρώτη σειρά υπογράφει ο ίδιος ο Hill μαζί με τον Leomacs στο σχέδιο και τον Dave Stewart στα χρώματα.Το τεύχος ξεκινάει με έναν ανατριχιαστικό πρόλογο,αρπάζοντας κατευθείαν τον αναγνώστη από τα μούτρα,παρουσιάζοντας ένα άγνωστο άτομο να περπατάει τυλιγμένο μέσα σε ένα αδιάβροχο,κρατώντας ένα καλάθι που περιέχει κάτι που φαίνεται να είναι ανθρώπινα κεφάλια(τουλάχιστον διακρίνουμε το μάτι του ενός)..Μονάχα που αυτά τα κεφάλια μπορούν και..μιλούν μεταξύ τους!!


Η ιστορία μεταφέρεται το Σεπτέμβριο του 1983 στη μικρή κοινότητα του Brody Island του Maine(στο οποίο αναφέρεται σχεδόν στα περισσότερα βιβλία του και ο πατέρας του).Εκεί ένα ζευγάρι ο Liam Ellsworth(εκπαιδευόμενος αστυνομικός)και η June Branch(φοιτήτρια ψυχολογίας)ετοιμάζονται να αποχαιρετίσουν το μέρος λίγο πριν το καλοκαίρι τελειώσει.Και ενώ ετοιμάζονται να μεταβούν στο σπίτι του αρχηγού της αστυνομίας Wade Clausen για δείπνο,μαθαίνουν ότι έχουν δραπετεύσει από τη μεταφορά κρατουμένων,τέσσερις επικίνδυνοι εγκληματίες,κάτι που φυσικά θα κάνει τον αρχηγό να μην πάει μαζί τους,για να χειριστεί την υπόθεση.

Τα  Easter Eggs από το σύμπαν του King είναι διάσπαρτα...


Επιμένει να πάει ο Liam στο σπίτι για το δείπνο,για να μπορεί και να προσέχει τα μέλη της οικογένειας του,τα οποία ίσως και να μην χρειάζονται και τόση επίβλεψη αφού στο σπίτι του αρχηγού υπάρχει μεγάλη οικογενειακή συλλογή Νορβηγικών όπλων μεταξύ των οποίων και ένα μεγάλο τσεκούρι...Το οποίο ίσως η June το χρειαστεί σύντομα όταν αργότερα,αφού θα έχει μείνει μόνη στο σπίτι με τον Liam,θα ανακαλύψει με τρόμο ότι οι δραπέτες επισκέφτηκαν την οικία Clausen...



Όπως ανέφερα και στη προηγούμενη παράγραφο ο Hill αρπάζει από την πρώτη κιόλας σελίδα τον αναγνώστη,αν και το υπόλοιπο τεύχος είναι απλά μία γνωριμία με τους χαρακτήρες,και όχι φυσικά αποκεφαλισμοί όπως θα περίμενε κανείς κρίνοντας από τη πρώτη αυτή σελίδα ή το εξώφυλλο του τεύχους.Και αυτό βέβαια είναι που κάνει τον αναγνώστη να "κολλήσει" στις σελίδες του πρώτου αυτού τεύχους.Οι ολοζώντανοι διάλογοι και η μίξη μυστηρίου,αγωνίας και χιούμορ(ειδικά οι ατάκες της κυρίας Clausen)καθώς και τα εντυπωσιακά σχεδιασμένα και μεγάλα λεπτομερή panel στις σκηνές που χρειάζονται,δημιουργούν εκείνη την αίσθηση στον αναγνώστη,ότι παρακολουθεί μία ταινία με σασπένς που θα τον κρατήσει στη θέση του μέχρι το τέλος της.



Όπως και ο πατέρας του,έτσι και ο Hill,είναι μανούλα στο να γράφει και να παρουσιάζει ολοζώντανους χαρακτήρες,με τους οποίους ο αναγνώστης θα δεθεί μαζί τους από την αρχή και σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας.Έτσι και σε λίγες μόνο σελίδες από το πρώτο τεύχος του Basketful of Heads,χωρίς καν να έχουμε κάποια κλιμάκωση,ο Hill κατορθώνει και να μας δέσει με τους χαρακτήρες και να μας κρατήσει σε αγωνία παράλληλα χωρίς να βαρεθούμε ούτε μία στιγμή ανάγνωσης του τεύχους.Από τη μία δηλαδή ο Hill χτίζει τους χαρακτήρες του έναν προς έναν,από την άλλη υπάρχει μία αγωνία που υποβόσκει και η οποία κλιμακώνεται μόλις στην τελευταία σελίδα του τεύχους,και σε κάνει να αναζητείς το χρόνο κυκλοφορίας του επόμενου τεύχους.Με όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις λένε και ο Hill ήταν ο καλύτερος μαθητής του πατέρα του,αλλά παρόλα αυτά έχει τη δική του φωνή και το ιδιαίτερο συγγραφικό του στυλ που στο Basketful of Heads ξετυλίγεται ικανοποιητικά για μία ακόμα φορά.



Το εκπληκτικό σχέδιο του Leomacs με τη retro αισθητική,τα λεπτομερειακά lay out,την κινηματογραφική χρήση κάμερας στα panel, και τα ενίοτε μουντά χρώματα του Dave Stewart αποδίδουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα στο κόμικ και μεταφέρουν στο χαρτί με το καλύτερο δυνατό τρόπο το σενάριο του Hill.Ένα τεύχος που με ικανοποίησε και μου έδωσε στο έπακρο αυτό που περίμενα να διαβάσω.Η αρχή έγινε και είναι πολύ καλή.Και αν κρίνω και από τα creative team των υπόλοιπων σειρών,πιστεύω ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ δυνατό imprint που θα μας δώσει αξιόλογες και πολύ ποιοτικές δουλειές(απαλλαγμένες από το..τσεκούρι του κώδικα δεοντολογίας).

Σπύρος Ανδριανός





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου