Bat Man - Child of Dreams
"There's no room for dreams in that world Yuko...Just cold,hard, even deadly reality.." - Bruce Wayne
Πάντα υποστηρίζω ότι η επιτυχία ενός χαρακτήρα των κόμικ,βασίζεται στην απήχηση που έχει στο αναγνωστικό κοινό σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.Όταν μπορούν να δουλέψουν με αυτόν το χαρακτήρα,δημιουργοί από όλες τις σχολές των κόμικ,χωρίς κανένα απολύτως "γεωγραφικό" πρόβλημα,ούτε η καταγωγή του να αποτελεί εμπόδιο στη δημιουργική τους μαεστρία(π.χ.πολύ αμερικάνικος για το ευρωπαϊκό κοινό ή το αντίστροφο).O Bat Man είναι ένας τέτοιος χαρακτήρας στα κόμικ.Εδώ και 80 πλέον χρόνια,όχι μόνο,όπως είχα τονίσει και σε προηγούμενο άρθρο μου,δεν έχει χάσει καθόλου τη δημοτικότητά του,όχι μόνο παραμένει επίκαιρος και πάντα ανανεωμένος,αλλά εμπνέει καλλιτέχνες της 9ης(και όχι μόνο)τέχνης από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης,και από όλες τις σχολές των κόμικ(η κάθε μια με τη δική της τεχνοτροπία)να δουλέψουν μαζί του.
Στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου η αρχή είχε γίνει ήδη από τη δεκαετία του '60 μετά την επιτυχία που είχε και εκεί η τηλεοπτική μεταφορά του σκοτεινού ιππότη,με πρωταγωνιστή τον Adam West.Τότε ήταν που οι εκδόσεις Shōnen Gahōsha,παίρνοντας τα δικαιώματα του χαρακτήρα δημιούργησαν το δικό τους manga που το σχεδίασε ο σπουδαίος mangaka Jiro Kuwata,από τον Απρίλιο του 1966 μέχρι και το Μάιο του 1967.Όταν η φρενίτιδα για τον Bat Man καλμάρισε λίγο για το ιαπωνικό κοινό,η σειρά έφτασε στο τέλος της.Τελικά κυκλοφόρησε και στην Αμερική δεκαετίες αργότερα το 2008.Γενικά αυτό συνέβαινε πάντα στην Ιαπωνία,και είχε να κάνει με το πιο χαρακτήρας κόμικ ή τηλεοπτικών προγραμμάτων ήταν δημοφιλής εκείνη την εποχή.Μεταφορές σε manga έγιναν και για άλλους υπερήρωες αμερικάνικης προελεύσεως όπως Spiderman(τo 1971 με σχεδιαστή τον Ryoichi Ikegami του Strain και Crying Freeman)Hulk(το 1970-71 με σχεδιαστές τους Kosei Saigo&Yoshihiro Morito)κ.α.
Αρχές του 2000 ο βετεράνος mangaka Kia Asamiya(Silent Möbius,Steam Detectives)αποφασίζει να δημιουργήσει και ιστορίες που να προορίζονται για το αμερικάνικο κοινό,δουλεύοντας έτσι πάνω σε δικούς του αγαπημένους χαρακτήρες όπως ο Bat Man και το StarWars.Απο το Νοέμβριο του 2000 και για 1 περίπου χρόνο στο περιοδικό Magazine Z των εκδόσεων Kodansha,o Kia Asamiya δημιουργεί τη δική του ιστορία για το Σκοτεινό ιππότη,με σεβασμό στην ιστορία και παράδοση του χαρακτήρα.Σε αντίθεση με τις προηγούμενες manga μεταφορές αμερικάνικων υπερηρώων,δεν έκανε μια ιαπωνική εκδοχή τους,αλλά ακολούθησε την αμερικάνικη σχολή κατα γράμμα.Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ως "ένας Ιάπωνας Bat Man στο Gotham"τουλάχιστον για το πρώτο μισό της ιστορίας...Και δεν μας ξενίζει καθόλου μπορώ να πω με μεγάλη σιγουριά!!
Η ιστορία αρχίζει ακριβώς με το μυστήριο εκείνο που αρμόζει στο μεγαλύτερο ντετέκτιβ των κόμικ.Mια ακόμα συνηθισμένη νύχτα στο Gotham city.O Two Face εμφανίζεται ακόμα μια φορά έχοντας άγριες διαθέσεις κρατώντας ομήρους τους εργαζόμενους σε γραφείο μιας εταιρείας.Το γεγονός προσπαθεί να το καταγράψει και ένα τηλεοπτικό συνεργείο από την Ιαπωνία,που έχει έρθει στο Gotham με τη ρεπόρτερ του Yuko Yagi,να επιθυμεί να εξασφαλίσει συνέντευξη με τον Bat Man,παρακολουθώντας τον εν δράση...Ο Bat Man κατορθώνει να σταματήσει τον Two Face,αν και διακρίνει μια παράξενη συμπεριφορά σε αυτόν...Τα περίεργα θα αρχίσουν αρκετή ώρα αργότερα μετά τη σύλληψη του Two Face.Όταν για έναν ανεξήγητο λόγο,το σώμα του θα καεί εκ των έσω και ο ίδιος θα οδηγηθεί στη μουμιοποίηση...Το αμέσως πιο περίεργο είναι ότι ο Two Face επιβεβαιώνεται ότι δεν είχε δραπετεύσει μέχρι εκείνη τη στιγμή από το Arkham Asylum....Και σαν αν μην έφτανε αυτό τις επόμενες ημέρες,παρόμοια περιστατικά με εμφανίσεις και άλλων εχθρών του ανθρώπου νυχτερίδα λαμβάνουν χώρα πάντα με το ίδιο αποτέλεσμα...Κανένας τους δεν ήταν ο αληθινός...Και η Yuko παρούσα επίσης με το συνεργείο σε όλα αυτά τα περιστατικά....
Ο Βat Man αποφασίζει να ερευνήσει τη περίεργη αυτή υπόθεση,και ανακαλύπτει την ύπαρξη ενός ναρκωτικού που έχει κατακλύσει το Gotham,και δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες του να παίρνουν τη μορφή του ατόμου που ονειρεύονταν να μοιάσουν...Η έρευνα του θα τον οδηγήσει μέχρι το Τόκυο και μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία,που ο φιλάνθρωπος ιδιοκτήτης της τυγχάνει να είναι θείος της Yuko....
"In Gotham dreams die ugly deaths..And Reality can kill....'' - Bruce Wayne
Χρησιμοποιώντας πολλά story twists,μυστήριο μαζί με noir ατμόσφαιρα που ποτίζει κόκαλα,και εντυπωσιακές σκηνές δράσης o Asamiya κατορθώνει να κρατήσει σε εγρήγορση τον αναγνώστη μέχρι και την τελευταία σελίδα(και μιλάμε για πάνω από 300)χωρίς να "αλλοιώνει" στο ελάχιστο τίποτε από το πλούσιο Bat Man mythos,που και ο ίδιος αποτελεί fan και δείχνει να γνωρίζει πολύ καλά.Σχεδιαστικά ο Asamiya έχει ένα προσωπικό και άκρως αναγνωρίσιμο στυλ,χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές με ατελείωτα πόδια που θυμίζουν Τιραμόλα και χάνονται στα panel,και φορτωμένα lay outs που κουράζουν το μάτι του αναγνώστη.Σοβαρός,μετρημένος,χωρίς kawaii(χαριτωμενιές)χαρακτήρες και χιούμορ που χαρακτηρίζουν πολλά(ειδικά Shonen)ιαπωνικά manga,o Αsamiya δημιουργεί μία ιστορία με γεύση ανατολής,προσαρμοσμένης όμως στα αμερικάνικα πρότυπα, κάνοντας έτσι άνοιγμα και στο κοινό στην άλλη πλευρά.Ο ίδιος ο καλλιτέχνης σε συνέντευξη του δήλωσε ότι έχει επηρεαστεί από τις κλασικές δουλειές των Moore,Μiller,Loeb,Morrison με έπη όπως το Killing Joke,Dark Knight Returns,Long Haloween και Arkham Asylum αλλά και από τις ταινίες του Tim Burton με πρωταγωνιστή τον Michael Keaton.
To Child of Dreams κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία σε δύο volumes το 2001 από την Kodansha,και το 2003 κυκλοφόρησε σε hard&sof cover από την ίδια την DC σε μετάφραση του Max Alan Collins(True Detective,Stolen Away).Ήταν το διαβατήριο που επέτρεψε στον Asamiya να δουλέψει αργότερα με όλες τις μεγάλες αμερικάνικες εταιρείες όπως Marvel,Image,Dark Horse σε τίτλους όπως X-MEN,Hellboy,StarWars κ.α. ανοίγοντας έτσι το δρόμο και σε άλλους Ιάπωνες συναδέλφους του να κάνουν το ίδιο(Akira Yoshida στο Χ4,Yoshinori Matsume στο Bat Man:Death Mask).Όσοι πιστεύουν ότι ο ιαπωνικός τρόπος γραφής και σχεδιασμού δεν ταιριάζει στα αμερικάνικα κόμικς(αν και πολλοί καλλιτέχνες των 90's επηρεάστηκαν από αυτά όπως οι Humberto Ramos,Joe Madureira κ.α.)νομίζω ότι το Bat Man:Child of Dreams θα τους κάνει να αλλάξουν γνώμη.Τίποτε πιο όμορφο από την "πολιτιστική" συναλλαγή ανάμεσα στα αγαπημένα μας κόμικς,στους αγαπημένους μας ήρωες τους και τις διαφορετικές σχολές της 9ης τέχνης.Αυτή είναι άλλωστε και η μαγεία του ονειρικού κόσμου των κόμικς...
"There's no room for dreams in that world Yuko...Just cold,hard, even deadly reality.." - Bruce Wayne
Πάντα υποστηρίζω ότι η επιτυχία ενός χαρακτήρα των κόμικ,βασίζεται στην απήχηση που έχει στο αναγνωστικό κοινό σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.Όταν μπορούν να δουλέψουν με αυτόν το χαρακτήρα,δημιουργοί από όλες τις σχολές των κόμικ,χωρίς κανένα απολύτως "γεωγραφικό" πρόβλημα,ούτε η καταγωγή του να αποτελεί εμπόδιο στη δημιουργική τους μαεστρία(π.χ.πολύ αμερικάνικος για το ευρωπαϊκό κοινό ή το αντίστροφο).O Bat Man είναι ένας τέτοιος χαρακτήρας στα κόμικ.Εδώ και 80 πλέον χρόνια,όχι μόνο,όπως είχα τονίσει και σε προηγούμενο άρθρο μου,δεν έχει χάσει καθόλου τη δημοτικότητά του,όχι μόνο παραμένει επίκαιρος και πάντα ανανεωμένος,αλλά εμπνέει καλλιτέχνες της 9ης(και όχι μόνο)τέχνης από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης,και από όλες τις σχολές των κόμικ(η κάθε μια με τη δική της τεχνοτροπία)να δουλέψουν μαζί του.
Στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου η αρχή είχε γίνει ήδη από τη δεκαετία του '60 μετά την επιτυχία που είχε και εκεί η τηλεοπτική μεταφορά του σκοτεινού ιππότη,με πρωταγωνιστή τον Adam West.Τότε ήταν που οι εκδόσεις Shōnen Gahōsha,παίρνοντας τα δικαιώματα του χαρακτήρα δημιούργησαν το δικό τους manga που το σχεδίασε ο σπουδαίος mangaka Jiro Kuwata,από τον Απρίλιο του 1966 μέχρι και το Μάιο του 1967.Όταν η φρενίτιδα για τον Bat Man καλμάρισε λίγο για το ιαπωνικό κοινό,η σειρά έφτασε στο τέλος της.Τελικά κυκλοφόρησε και στην Αμερική δεκαετίες αργότερα το 2008.Γενικά αυτό συνέβαινε πάντα στην Ιαπωνία,και είχε να κάνει με το πιο χαρακτήρας κόμικ ή τηλεοπτικών προγραμμάτων ήταν δημοφιλής εκείνη την εποχή.Μεταφορές σε manga έγιναν και για άλλους υπερήρωες αμερικάνικης προελεύσεως όπως Spiderman(τo 1971 με σχεδιαστή τον Ryoichi Ikegami του Strain και Crying Freeman)Hulk(το 1970-71 με σχεδιαστές τους Kosei Saigo&Yoshihiro Morito)κ.α.
Αρχές του 2000 ο βετεράνος mangaka Kia Asamiya(Silent Möbius,Steam Detectives)αποφασίζει να δημιουργήσει και ιστορίες που να προορίζονται για το αμερικάνικο κοινό,δουλεύοντας έτσι πάνω σε δικούς του αγαπημένους χαρακτήρες όπως ο Bat Man και το StarWars.Απο το Νοέμβριο του 2000 και για 1 περίπου χρόνο στο περιοδικό Magazine Z των εκδόσεων Kodansha,o Kia Asamiya δημιουργεί τη δική του ιστορία για το Σκοτεινό ιππότη,με σεβασμό στην ιστορία και παράδοση του χαρακτήρα.Σε αντίθεση με τις προηγούμενες manga μεταφορές αμερικάνικων υπερηρώων,δεν έκανε μια ιαπωνική εκδοχή τους,αλλά ακολούθησε την αμερικάνικη σχολή κατα γράμμα.Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ως "ένας Ιάπωνας Bat Man στο Gotham"τουλάχιστον για το πρώτο μισό της ιστορίας...Και δεν μας ξενίζει καθόλου μπορώ να πω με μεγάλη σιγουριά!!
Η ιστορία αρχίζει ακριβώς με το μυστήριο εκείνο που αρμόζει στο μεγαλύτερο ντετέκτιβ των κόμικ.Mια ακόμα συνηθισμένη νύχτα στο Gotham city.O Two Face εμφανίζεται ακόμα μια φορά έχοντας άγριες διαθέσεις κρατώντας ομήρους τους εργαζόμενους σε γραφείο μιας εταιρείας.Το γεγονός προσπαθεί να το καταγράψει και ένα τηλεοπτικό συνεργείο από την Ιαπωνία,που έχει έρθει στο Gotham με τη ρεπόρτερ του Yuko Yagi,να επιθυμεί να εξασφαλίσει συνέντευξη με τον Bat Man,παρακολουθώντας τον εν δράση...Ο Bat Man κατορθώνει να σταματήσει τον Two Face,αν και διακρίνει μια παράξενη συμπεριφορά σε αυτόν...Τα περίεργα θα αρχίσουν αρκετή ώρα αργότερα μετά τη σύλληψη του Two Face.Όταν για έναν ανεξήγητο λόγο,το σώμα του θα καεί εκ των έσω και ο ίδιος θα οδηγηθεί στη μουμιοποίηση...Το αμέσως πιο περίεργο είναι ότι ο Two Face επιβεβαιώνεται ότι δεν είχε δραπετεύσει μέχρι εκείνη τη στιγμή από το Arkham Asylum....Και σαν αν μην έφτανε αυτό τις επόμενες ημέρες,παρόμοια περιστατικά με εμφανίσεις και άλλων εχθρών του ανθρώπου νυχτερίδα λαμβάνουν χώρα πάντα με το ίδιο αποτέλεσμα...Κανένας τους δεν ήταν ο αληθινός...Και η Yuko παρούσα επίσης με το συνεργείο σε όλα αυτά τα περιστατικά....
Ο Βat Man αποφασίζει να ερευνήσει τη περίεργη αυτή υπόθεση,και ανακαλύπτει την ύπαρξη ενός ναρκωτικού που έχει κατακλύσει το Gotham,και δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες του να παίρνουν τη μορφή του ατόμου που ονειρεύονταν να μοιάσουν...Η έρευνα του θα τον οδηγήσει μέχρι το Τόκυο και μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία,που ο φιλάνθρωπος ιδιοκτήτης της τυγχάνει να είναι θείος της Yuko....
"In Gotham dreams die ugly deaths..And Reality can kill....'' - Bruce Wayne
Χρησιμοποιώντας πολλά story twists,μυστήριο μαζί με noir ατμόσφαιρα που ποτίζει κόκαλα,και εντυπωσιακές σκηνές δράσης o Asamiya κατορθώνει να κρατήσει σε εγρήγορση τον αναγνώστη μέχρι και την τελευταία σελίδα(και μιλάμε για πάνω από 300)χωρίς να "αλλοιώνει" στο ελάχιστο τίποτε από το πλούσιο Bat Man mythos,που και ο ίδιος αποτελεί fan και δείχνει να γνωρίζει πολύ καλά.Σχεδιαστικά ο Asamiya έχει ένα προσωπικό και άκρως αναγνωρίσιμο στυλ,χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές με ατελείωτα πόδια που θυμίζουν Τιραμόλα και χάνονται στα panel,και φορτωμένα lay outs που κουράζουν το μάτι του αναγνώστη.Σοβαρός,μετρημένος,χωρίς kawaii(χαριτωμενιές)χαρακτήρες και χιούμορ που χαρακτηρίζουν πολλά(ειδικά Shonen)ιαπωνικά manga,o Αsamiya δημιουργεί μία ιστορία με γεύση ανατολής,προσαρμοσμένης όμως στα αμερικάνικα πρότυπα, κάνοντας έτσι άνοιγμα και στο κοινό στην άλλη πλευρά.Ο ίδιος ο καλλιτέχνης σε συνέντευξη του δήλωσε ότι έχει επηρεαστεί από τις κλασικές δουλειές των Moore,Μiller,Loeb,Morrison με έπη όπως το Killing Joke,Dark Knight Returns,Long Haloween και Arkham Asylum αλλά και από τις ταινίες του Tim Burton με πρωταγωνιστή τον Michael Keaton.
To Child of Dreams κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία σε δύο volumes το 2001 από την Kodansha,και το 2003 κυκλοφόρησε σε hard&sof cover από την ίδια την DC σε μετάφραση του Max Alan Collins(True Detective,Stolen Away).Ήταν το διαβατήριο που επέτρεψε στον Asamiya να δουλέψει αργότερα με όλες τις μεγάλες αμερικάνικες εταιρείες όπως Marvel,Image,Dark Horse σε τίτλους όπως X-MEN,Hellboy,StarWars κ.α. ανοίγοντας έτσι το δρόμο και σε άλλους Ιάπωνες συναδέλφους του να κάνουν το ίδιο(Akira Yoshida στο Χ4,Yoshinori Matsume στο Bat Man:Death Mask).Όσοι πιστεύουν ότι ο ιαπωνικός τρόπος γραφής και σχεδιασμού δεν ταιριάζει στα αμερικάνικα κόμικς(αν και πολλοί καλλιτέχνες των 90's επηρεάστηκαν από αυτά όπως οι Humberto Ramos,Joe Madureira κ.α.)νομίζω ότι το Bat Man:Child of Dreams θα τους κάνει να αλλάξουν γνώμη.Τίποτε πιο όμορφο από την "πολιτιστική" συναλλαγή ανάμεσα στα αγαπημένα μας κόμικς,στους αγαπημένους μας ήρωες τους και τις διαφορετικές σχολές της 9ης τέχνης.Αυτή είναι άλλωστε και η μαγεία του ονειρικού κόσμου των κόμικς...
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου