Castaway in Dimension Z
.. Listen close, Steven... You ALWAYS stand up!!
- Sarah Rogers
Ένας από τους πρώτους τίτλους που με είχε εντυπωσιάσει από το τότε νέο relaunch της Marvel(το Marvel NOW!H απάντηση της Marvel τότε στο new 52 της DC)ήταν το Captain America του Rick Remender.
Bασισμένο σε παλαιότερη ιδέα του Jack Kirby που δεν υλοποίησε στο δεύτερο πέρασμα του από τον τίτλο στα mid 70's για εμένα ήταν μία από τις καλύτερες ιστορίες του Captain America που έχω διαβάσει...(Mαζί με αυτές του Ed Brubaker,του Steve Englehart,και ειδικά του J.M.Dematteis)Βλέπουμε τον άνθρωπο Cap και όχι μόνο τον στρατιώτη σούπερ ήρωα....
Χαμένο σε έναν εχθρικό κόσμο όπου ούτε οι δυνάμεις του δεν μπορούν να τον βοηθήσουν προσπαθεί να επιβιώσει από τις μεταλλαγμένες ορδές του Arnin Zola και όλους τους κινδύνους ενός σκοτεινού δυστοπικού περιβάλλοντος,έχοντας μαζί του και ένα παιδί που μεγαλώνει ο ίδιος(γενετικά δημιουργημένο από τον Zola με σκοπό να διαχύσει μέσα του τον ορό του σούπερ στρατιώτη)....
Η ιστορία μας ξεκινάει με ένα flashback στη δεκαετία του '20 στην Αμερική του οικονομικού κράχ.Ο αλκοολικός πατέρας του Steve Rogers,έχοντας χάσει κάθε ελπίδα και με τα όνειρα του κατεστραμμένα ξεσπάει στη μητέρα του η οποία όμως ποτέ δεν χάνει την ελπίδα της και στέκεται πάντα στα πόδια της όσο και αν τη χτυπάει ο άντρας της δίνοντας μάθημα κουράγιου στο μικρό γιο της...
Στη σημερινή εποχή μετά από μία αναμέτρηση με τον Red Skull(έναν ecoτρομοκράτη που για να σώσει τη γη θεωρεί λύση να ξεπαστρέψει το ανθρώπινο γένος)ο Steve και η Sharon ερευνούν στο μετρό μια "ξεχασμένη" γραμμή που κανείς δεν χρησιμοποίησε ποτέ για 80 χρόνια τώρα...Όταν ο Steve μπαίνει στο βαγόνι που υπάρχει στη γραμμή μόνος του,κάποιος τον ναρκώνει με ένεση και ξυπνάει στο χειρουργικό τραπέζι του Arnim Zola,σε έναν κόσμο και χρόνο που δεν γνωρίζει...Ο Zola θέλει να τον χρησιμοποιήσει για τα πειράματα του ώστε να δημιουργήσει γενετικά μεταλλαγμένα "παιδιά" του που θα έχουν στο αίμα τους τον ορό του σούπερ στρατιώτη...Ο Cap δραπετεύει παίρνοντας μαζί του ένα μωρό που υπάρχει μέσα σε ένα γυάλινο σωλήνα...Ο Ζοla διατάζει τα μεταλλαγμένα όντα του και την κόρη του να βρουν τον Cap και το μωρό....
Όταν μία απόπειρα δραπέτευσης από τη Dimension z αποτυγχάνει o Cap ορκίζεται να προστατεύει το παιδί όσο είναι ζωντανός....Όπως και η μητέρα του στις δύσκολες στιγμές της,έτσι και ο Steve υπόσχεται στον εαυτό του και στο μωρό που πλέον έχει υπό τη προστασία του ότι δεν θα χάσει την ελπίδα του ότι και άν συμβεί σε αυτό τον τόσο άγνωστο και εχθρικό κόσμο που είναι παγιδευμένος.....Και η ζωή από εδώ και πέρα θα είναι ένας καθημερινός αγώνας για επιβίωση κόντρα σε όλους και όλα και ο Steve καλείται να δώσει τη μεγαλύτερη ίσως μάχη της ζωής του από την οποία σίγουρα θα αλλάξει η ζωή του μία για πάντα....
Πρώτη φορά είδαμε έναν τόσο "τσαλακωμένο"(στην κυριολεξία) Captain....Αντί να ακολουθήσουν την πεπατημένη οδό του Brubaker που έγραφε αριστουργηματικά τον τίτλο τα προηγούμενα χρόνια πριν από εκείνον ο Remender έκανε στροφή 180 μοιρών και παρουσίασε το δικό του αριστούργημα...Ο συγγραφέας σκιαγραφεί με αριστοτεχνικό τρόπο τη ψυχοσύνθεση όλων των χαρακτήρων(ειδικά του Steve Rogers)ενώ περνάει στον αναγνώστη την αγωνία για το τι θα συμβεί στον ήρωα μας κάθε στιγμή που παραμένει παγιδευμένος σε αυτό το εχθρικό περιβάλλον...
Η ένταση και η αγωνία σε σφυροκοπά σε κάθε σελίδα,και οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη με καταιγιστικούς ρυθμούς...Με μέτριο είναι η αλήθεια σχέδιο από Romita jr. ο οποίος όμως καταφέρνει να αποτυπώσει σε κάθε panel τη σκοτεινιά ενός δυστοπικού τοπίου,καθώς επίσης και τη σωματική(όσο και ψυχολογική)καταρράκωση του σούπερ στρατιώτη μας,αλλά για εμένα θεωρείται ήδη κλασσική...Πολύ ωραία τα χρώματα του Dean White.Ρίξτε μια ματιά άν θέλετε μία διαφορετική γεύση στις ιστορίες του Cap...
.. Listen close, Steven... You ALWAYS stand up!!
- Sarah Rogers
Ένας από τους πρώτους τίτλους που με είχε εντυπωσιάσει από το τότε νέο relaunch της Marvel(το Marvel NOW!H απάντηση της Marvel τότε στο new 52 της DC)ήταν το Captain America του Rick Remender.
Bασισμένο σε παλαιότερη ιδέα του Jack Kirby που δεν υλοποίησε στο δεύτερο πέρασμα του από τον τίτλο στα mid 70's για εμένα ήταν μία από τις καλύτερες ιστορίες του Captain America που έχω διαβάσει...(Mαζί με αυτές του Ed Brubaker,του Steve Englehart,και ειδικά του J.M.Dematteis)Βλέπουμε τον άνθρωπο Cap και όχι μόνο τον στρατιώτη σούπερ ήρωα....
Χαμένο σε έναν εχθρικό κόσμο όπου ούτε οι δυνάμεις του δεν μπορούν να τον βοηθήσουν προσπαθεί να επιβιώσει από τις μεταλλαγμένες ορδές του Arnin Zola και όλους τους κινδύνους ενός σκοτεινού δυστοπικού περιβάλλοντος,έχοντας μαζί του και ένα παιδί που μεγαλώνει ο ίδιος(γενετικά δημιουργημένο από τον Zola με σκοπό να διαχύσει μέσα του τον ορό του σούπερ στρατιώτη)....
Η ιστορία μας ξεκινάει με ένα flashback στη δεκαετία του '20 στην Αμερική του οικονομικού κράχ.Ο αλκοολικός πατέρας του Steve Rogers,έχοντας χάσει κάθε ελπίδα και με τα όνειρα του κατεστραμμένα ξεσπάει στη μητέρα του η οποία όμως ποτέ δεν χάνει την ελπίδα της και στέκεται πάντα στα πόδια της όσο και αν τη χτυπάει ο άντρας της δίνοντας μάθημα κουράγιου στο μικρό γιο της...
Στη σημερινή εποχή μετά από μία αναμέτρηση με τον Red Skull(έναν ecoτρομοκράτη που για να σώσει τη γη θεωρεί λύση να ξεπαστρέψει το ανθρώπινο γένος)ο Steve και η Sharon ερευνούν στο μετρό μια "ξεχασμένη" γραμμή που κανείς δεν χρησιμοποίησε ποτέ για 80 χρόνια τώρα...Όταν ο Steve μπαίνει στο βαγόνι που υπάρχει στη γραμμή μόνος του,κάποιος τον ναρκώνει με ένεση και ξυπνάει στο χειρουργικό τραπέζι του Arnim Zola,σε έναν κόσμο και χρόνο που δεν γνωρίζει...Ο Zola θέλει να τον χρησιμοποιήσει για τα πειράματα του ώστε να δημιουργήσει γενετικά μεταλλαγμένα "παιδιά" του που θα έχουν στο αίμα τους τον ορό του σούπερ στρατιώτη...Ο Cap δραπετεύει παίρνοντας μαζί του ένα μωρό που υπάρχει μέσα σε ένα γυάλινο σωλήνα...Ο Ζοla διατάζει τα μεταλλαγμένα όντα του και την κόρη του να βρουν τον Cap και το μωρό....
Όταν μία απόπειρα δραπέτευσης από τη Dimension z αποτυγχάνει o Cap ορκίζεται να προστατεύει το παιδί όσο είναι ζωντανός....Όπως και η μητέρα του στις δύσκολες στιγμές της,έτσι και ο Steve υπόσχεται στον εαυτό του και στο μωρό που πλέον έχει υπό τη προστασία του ότι δεν θα χάσει την ελπίδα του ότι και άν συμβεί σε αυτό τον τόσο άγνωστο και εχθρικό κόσμο που είναι παγιδευμένος.....Και η ζωή από εδώ και πέρα θα είναι ένας καθημερινός αγώνας για επιβίωση κόντρα σε όλους και όλα και ο Steve καλείται να δώσει τη μεγαλύτερη ίσως μάχη της ζωής του από την οποία σίγουρα θα αλλάξει η ζωή του μία για πάντα....
Πρώτη φορά είδαμε έναν τόσο "τσαλακωμένο"(στην κυριολεξία) Captain....Αντί να ακολουθήσουν την πεπατημένη οδό του Brubaker που έγραφε αριστουργηματικά τον τίτλο τα προηγούμενα χρόνια πριν από εκείνον ο Remender έκανε στροφή 180 μοιρών και παρουσίασε το δικό του αριστούργημα...Ο συγγραφέας σκιαγραφεί με αριστοτεχνικό τρόπο τη ψυχοσύνθεση όλων των χαρακτήρων(ειδικά του Steve Rogers)ενώ περνάει στον αναγνώστη την αγωνία για το τι θα συμβεί στον ήρωα μας κάθε στιγμή που παραμένει παγιδευμένος σε αυτό το εχθρικό περιβάλλον...
Η ένταση και η αγωνία σε σφυροκοπά σε κάθε σελίδα,και οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη με καταιγιστικούς ρυθμούς...Με μέτριο είναι η αλήθεια σχέδιο από Romita jr. ο οποίος όμως καταφέρνει να αποτυπώσει σε κάθε panel τη σκοτεινιά ενός δυστοπικού τοπίου,καθώς επίσης και τη σωματική(όσο και ψυχολογική)καταρράκωση του σούπερ στρατιώτη μας,αλλά για εμένα θεωρείται ήδη κλασσική...Πολύ ωραία τα χρώματα του Dean White.Ρίξτε μια ματιά άν θέλετε μία διαφορετική γεύση στις ιστορίες του Cap...
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου