Ayako από Osamu Tezuka

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Ποτέ δεν έκρυψα τον τεράστιο θαυμασμό και αδυναμία που έχω σε όλες τις δουλειές του Tezuka και στον ίδιο προσωπικά. Ο άνθρωπος είχε γεννηθεί για να σχεδιάζει, δημιούργησε ολόκληρη σχολή με τα κόμικς του και έδωσε μεταπολεμικά στα manga τη μορφή που τα ξέρουμε όπως σήμερα. Στα manga του ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη.Aπο shonen&shojo(που ουσιαστικά αυτός δημιούργησε αυτή τη κατηγορία για κορίτσια με το Princess Knight)μέχρι και seinen με έντονο πολιτικοκοινωνικό περιεχόμενο.

Σε αυτήν τη κατηγορία "ενήλικων" manga ανήκει και το Ayako που θεωρείται ένα από τα πιο πολιτικά αλλά και "περίεργα" έργα του Tezuka και το οποίο δημοσιεύτηκε το Γενάρη του 1972 μέχρι και τον Ιούνιο του 1973.Εστιάζοντας στην  πλούσια αγροτική οικογένεια των Tenge,το έργο παρουσιάζει μια αίσθηση στασιμότητας στην κατεχόμενη Ιαπωνία και μια αίσθηση αγωνίας μεταξύ των Ιαπώνων που αναγκάστηκαν να αλλάξουν τις υπάρχουσες αξίες τους ως πολίτες του ηττημένου έθνους.Το manga ξεκινά λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τελικά τελειώνει το 1973. 

Ο πόλεμος και οι επακόλουθες συνέπειες(η βαριά ήττα των Ιαπώνων) έχουν επηρεάσει βαθιά την οικογένεια των Tenge. Αγωνίζονται να προσαρμοστούν στις προοδευτικές αλλαγές που επιβάλλουν οι δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ και η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο  από τα σκοτεινά μυστικά που η ίδια η οικογένεια κρύβει εδώ και χρόνια.Σε αυτό το έργο ο Tezuka ανέδειξε τέτοια εποχή απεικονίζοντας τη ζωή ενός κοριτσιού κλεισμένου στην αποθήκη...

Η Ayako, το παιδί μιας αιμομικτικής συμφωνίας μεταξύ του πατριάρχη και αρχηγού της οικογένειας και της συζύγου του μεγαλύτερου γιου του, γίνεται το επίκεντρο της οργής και της ανάγκης της οικογένειας να σώσει το γόητρο της, αφού γίνεται μάρτυρας των επακόλουθων ενός φόνου.

Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του δημιουργού(από τον τρίτο τόμο των εκδόσεων Kodansha) :  ''Το Ayako κυκλοφόρησε στο Big Comic για ενάμιση χρόνο. Αρχικά είχε προγραμματιστεί ως μια μεγαλύτερη ιστορία, ωστόσο, αναγκάστηκα να την τελειώσω στη μέση για αναπόφευκτους λόγους. Δεν είχε να κάνει με την κατάσταση της υγείας μου ή με το να ξεμείνω από ιδέες. Παρόλο που το σειριακό μέρος υποτίθεται ότι ήταν απλώς ο πρόλογος, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να το ολοκληρώσω αρκετά καλά. Το αρχικό μου σχέδιο ήταν να γράψω για περίπλοκες σχέσεις μέσα σε μια οικογένεια, όπως το Αδελφοί Καραμάζοφ, που αναπτύχθηκε στην Ιαπωνική μεταπολεμική ιστορία. Αλλά αν είχα επικεντρωθεί πολύ στην ιστορία, το έργο θα είχε γίνει ένας κατάλογος ιστορικών γεγονότων. 

Αντίθετα, εκμεταλλεύτηκα την οικογένεια Tenge για να απεικονίσω τους Ιάπωνες να ζουν δυναμικά ακόμη και στη μέση της σύγχυσης και των συγκρούσεων που προκλήθηκαν από την ανελέητη εισβολή της μεταπολεμικής ιδεολογίας. Τελείωσα το έργο αρκετά σύντομα ώστε να περιέχεται σε τρεις τόμους. Αλλά θέλω να γράψω την υπόλοιπη ιστορία, συμπεριλαμβανομένης αυτής του Ayako που γεννήθηκε με ένα παράξενο πεπρωμένο. Είμαι πρόθυμος να το γράψω. Κάποτε θα ήθελα να το δημοσιεύσω με διαφορετικό τίτλο...''

Ήρωες βγαλμένοι μέσα από τις σελίδες αρχαίας τραγωδίας, όπου κάθε ένα από αυτά έχει το δικό του μυστικό, πρωταγωνιστούν σε ένα οικογενειακό δράμα που εκτυλίσσεται τα τελευταία τριάντα χρόνια. Απο τις πιο σκοτεινές, περίεργες και βίαιες δουλειές του δημιουργού. Στην ιστορία μιας προβληματικής οικογένειας, ο Tezuka εικονογραφεί μια σειρά από την ιαπωνική ιστορία και την εμπλουτίζει με μια ισχυρή αλληγορία της θυσιασμένης αθωότητας. Ένα πραγματικά πολυεπίπεδο, μνημειώδες έργο.To manga έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Vertical.

Lady Snowblood(Shurayuki-Hime 修羅雪姫) των Kazuo Koike & Kazuo Kamimura

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Lady Snowblood - Η κυρία της εκδίκησης.

''I am a vehicle of retribution who roams in search of my mother's sworn enemies" - Lady Snowblood

Λένε ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο...Στη περίπτωση της Lady Snowblood το πιάτο δεν είναι απλά κρύο..αλλά παγωμένο όπως το χιόνι....

Η σειρά manga Lady Snowblood δημιουργήθηκε από τον Kazuo Koike(Lone Wolf & Cub,Crying Freeman,Samurai Executioner) και σχεδιάστηκε από τον Kazuo Kamimura.Δημοσιεύθηκε και κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία για πρώτη φορά το 1972 στο περιοδικό Shueisha's Weekly Playboy. 

Ιαπωνική έκδοση του manga

Η ιστορία ξεκινά με τη γέννηση της πρωταγωνίστριας μας Oyuki. Γεννήθηκε μια χιονισμένη μέρα μέσα σε φυλακή γυναικών.Προτού πεθάνει η μητέρα της Oyuki η Sayo,(λόγω επιπλοκών με τον τοκετό) , ανέθεσε σε μία συγκρατουμένη της  να φροντίσει τον Oyuki, υπενθυμίζοντας ότι έχει ένα καθήκον να εκπληρώσει - την τελευταία της επιθυμία : Nα εκδικηθεί εναντίον των εχθρών της, οι οποίοι τη σκότωσαν την οικογένειά της(τον άντρα της και τον 5χρονο γιό της) και τη βίασαν βάναυσα στο παρελθόν.Ο ένας από αυτούς μαχαιρώθηκε από την ίδια την Sayo μέχρι θανάτου,γεγονός που την οδήγησε στη φυλακή..Οι υπόλοιποι όμως δράστες παρέμειναν ελεύθεροι...Η εκδίκηση της θα ολοκληρωθεί μέσο της κόρης της...

Μετά από χρόνια βασανιστικής εκπαίδευσης υπό έναν αυστηρό ιερέα, η Oyuki μεγάλωσε για να είναι μια ωραία γυναίκα, κυνηγώντας τους εναπομείναντες εχθρούς της μητέρας της. Η Oyuki χρησιμοποιεί τη σεξουαλικότητα και την ελκυστικότητα της,και ένα σπαθί που κρύβεται κάτω από μια ομπρέλα ως εργαλεία θανάτου της για να κάνει τη δουλειά ως επαγγελματίας δολοφόνος.Η οποία δεν έχει ηθικούς φραγμούς και θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα - θεμιτά και κυρίως αθέμιτα - για να πετύχει το σκοπό της.Το πρόσωπό της ανέκφραστο και παγωμένο σαν το χιόνι,η λεπίδα της άκρως κοφτερή και θανατηφόρα...

H ιστορία της Οyuki θυμίζει εκείνη του Ogami Itto στο Lone Wolf and Cub που είχε γράψει επίσης ο Koike.Και εδώ ο κεντρικός χαρακτήρας της σειράς βαδίζει στο δρόμο της εκδίκησης,και εδώ η πρωταγωνίστρια προσφέρει τις υπηρεσίες της σε όσους ζητήσουν επί πληρωμή τη βοηθειά της.Η μόνη διαφορά είναι ότι η Oyuki παίρνει εκδίκηση γιατί για αυτό γεννήθηκε να κάνει.Δεν έζησε την προδοσία και την αδικία στο αίμα της όπως ο Ogami Itto.Από την στιγμή που γεννήθηκε ήταν απλά το μόνο μέσο εκδίκησης που διέθετε η μητέρα της για εκείνους που κατέστρεψαν τη ζωή της.

Ο Ιαπωνικός τίτλος Shurayuki-Hime είναι ένα λογοπαίγνιο της λέξεως Snow White που στην ίδια γλώσσα σημαίνει "πριγκήπισσα Χιονάτη".Η λέξη Σούρα(Shura) προέρχεται από το Ασούρα(Ashura) , ημι-θεϊκά όντα που καταναλώνονται στην πράξη της βίας και της άλυτης σύγκρουσης, και υπαινίσσεται εκείνους που ζουν για πάντα με μια τέτοια μοίρα.... 

Η έκδοση της Dark Horse

Το σχέδιο του Kamimura ίσως ξενίσει κάποιους που έχουν συνηθίσει πιο μοντέρνους mangaka,και ίσως θεωρηθεί λίγο ξεπερασμένο το στυλ του και ορισμένες φορές κάπως στατικό-ειδικά σε σκηνές δράσης-χωρίς όμως να μειώνεται ο δυναμισμός,η λεπτομέρεια ή το συναίσθημα που θέλουν να αποδώσουν.Σίγουρα συγκρινόμενη με τα σημερινά δεδομένα(και ειδικά με τη συνέχεια Lady Snowblood Gaiden του Ikegami)μοιάζει να αντικατοπτρίζει το στυλ σχεδιασμού της εποχής που δημιουργήθηκε.

Το manga μεταφέρθηκε με επιτυχία και στο κινηματογράφο το 1973 από το σκηνοθέτη Toshiya Fujita με πρωταγωνίστρια τη Meiko Kaji,σημειώνοντας αξιόλογη επιτυχία,και βγάζοντας ένα ακόμα sequel.Ενώ φυσικά αποτέλεσε "έμπνευση" για τον Quentin Tarantino για τη δική του ταινία Kill Bill.Από το σενάριο,τις σκηνές μάχης,και ειδικά την ιστορία(σε στυλ anime)της O-Ren Ishii(Lucy Liu)μέχρι και την αφίσα της ταινίας...Homage θα το πουν κάποιοι ή απλή αντιγραφή άλλοι...Το 2001, το manga επαναπροσδιορίστηκε ως η ταινία δράσης επιστημονικής φαντασίας με τίτλο The Princess Blade,με πρωταγωνιστές τους Yumiko Shaku και Hideaki Itō .Επίσης ο ίδιος ο Koike 20 χρόνια αργότερα θα (ξανα)συνεχίσει την ιστορία της Oyuki στο Lady Snowblood Gaiden με σχεδχιαστή τον εξαιρετικό Ryoichi Ikegami(Crying Freeman,Strain,Sanctuary,Mai,)με τον οποίο είχαν συνεργαστεί και στο Crying Freeman,Offered και Wounded Man.

Lady Snowblood Gaiden από Ryoichi Ikegami

Το lady Snowblood δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα Αγγλικά από το Dark Horse από τις 21 Σεπτεμβρίου 2005 έως τις 28 Ιουνίου 2006 και ολοκληρώθηκε μέσα σε 4 τόμους.Kάθε τόμος αποτελείτε από αυτοτελείς ιστορίες(αποστολές που αναλαμβάνει η Oyuki),που όμως μεταξύ τους οι περισσότερες συνδέονται και σχηματίζουν μία μεγαλύτερη.Αν σας αρέσουν τα manga με ερωτισμό,σεξ γυμνό,και σκληρές δώσεις βίας και αίματος- αλλά και εντυπωσιακών σκηνών δράσεως - τότε είναι η καλύτερη επιλογή για εσάς.

Path of the Assassin(Hanzō no Mon 半蔵の門 ) από Kazuo Koike και Goseki Kojima

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"Lifelong Friends,with the same Dreams,Striving to Grow into a Rising River..."

Το Path of the Assassin(Hanzō no Mon)είναι η τρίτη  συνεργασία των Kazuo Koike(σενάριο)και Goseki Kojima(σχέδιο)μετά τα κλασικά  Lone Wolf and cub(Kazure Okami子連れ狼 ) και Samurai Executioner (Kubikiri Asa首斬り朝) το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Weekly Gendai της Kodansha σε συνέχειες από το 1978 μέχρι και το 1984.Σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες συνεργασίες των δύο μεγάλων mangaka,το Path of the Assassin παρουσιάζει δύο πραγματικές ιστορικές φιγούρες της Ιαπωνίας του 16ου αιώνα,εκείνες του ninja(suppa όπως ονομάζονταν τότε που ενεργούσαν στην υπηρεσία των samurai)Hattori Hanzō(1542-1596)και του αφέντη του(Daimyo) Tokugawa Ieyasu(1543-1616)ο οποίος αργότερα θα γίνει ο Shogun που θα ενώσει ολόκληρη τη Φεουδαρχική Ιαπωνία σε μία ενιαία αυτοκρατορία. Υπήρξε δε ο ιδρυτής του Σογκουνάτου Tokugawa, το οποίο κυβέρνησε την Ιαπωνία από το 1600 ως την Μεταρρύθμιση Μεΐτζι (1868). Με την κυριαρχία του εγκαινιάστηκε η περίοδος Έντο στην ιαπωνική ιστορία, που πήρε τ' όνομά της από την πρωτεύουσά του.

Η γνωριμία των δύο αυτών προσώπων θα γίνει από τη παιδική τους ηλικία. Ο Ηattori εκπαιδευόμενος ninja ακόμα ζώντας κυριολεκτικά μέσα στις σκιές, αναλαμβάνει από μικρή ηλικία τη προστασία του νεαρού Ieyasu με το να γίνει κυριολεκτικά η δική του "σκιά".O Ieyasu(που τότε είχε το όνομα Takechiyo)δεν έχει φυσικά στη νεανική του ηλικία την ωριμότητα που θα επιδείξει αργότερα,και ο Hattori από τη πρώτη στιγμή αναλαμβάνει να αποδείξει τις ικανότητες του στον μάλλον δύσπιστο και - λίγο εχθρικό στην αρχή - αφέντη του.Με τη πάροδο όμως του καιρού γνωρίζει ο ένας τον άλλον καλύτερα και η αρχική νεανική εχθρότητα του Ieyasu εναντίον του Hattori μετατρέπεται σε στενό δεσμό,καθώς ανακαλύπτει ότι εκτός από τις φυσικές ικανότητες του Hanzo, υπάρχει επίσης κάποια χρήσιμη γνώση του κόσμου μέσα στον ninja,που μέχρι τότε ο ίδιος απόλυτα αγνοούσε...

Οι ιστορίες είναι επικεντρωμένες και ιστορικά ακριβείς και περιγράφουν τη ζωή στη φεουδαρχική Ιαπωνία με κάθε λεπτομέρεια,και το manga είναι γεμάτο από στοιχεία για τη καθημερινή ζωή της χώρας μέσα στον 16ο αιώνα.Σε αντίθεση με το Lone Wolf and Cub που ήταν μία ιστορία εκδίκησης και τιμής,ή το Samurai Executioner που εστίαζε περισσότερο στη τιμή των Samurai,το Path of the Assassin,ένα εικονογραφημένο ιστορικό έπος, είναι ένας ύμνος στο σεβασμό και τη πραγματική φιλία,και αποτελεί μία σχεδιαστική γεωπολιτική/ιστορική ξενάγηση στην εποχή που αναφέρετε. Σκληρό αλλά συνάμα και βαθιά ανθρώπινο,το Path of the Assassin δεν έχει να κάνει με την τιμή ή την απόδοση δικαιοσύνης, αλλά με τη δύσκολη (ακόμα και αμφιλεγόμενη)πορεία ενός ανθρώπου στην εξουσία, έχοντας δίπλα του έναν πιστό σύντροφο και συνεργάτη.

Γεμάτο στρατιωτικές μάχες, βίαιες συγκρούσεις, επικίνδυνους πολέμαρχους,νίντζα,ίντριγκες και δολοπλοκίες αλλά και έντονο το ερωτικό στοιχείο(και διάχυτο παντού το sex και το γυμνό) κάτι που χαρακτηρίζει τις μεταγενέστερες δουλειές του Kazuo Koike(Lady Snowblood,Crying Freeman κ.α.)το manga αποτελεί άλλη μία μεγάλη στιγμή της σπουδαίας συνεργασίας δύο μεγάλων δημιουργών.Το μόνο που μπορεί να κουράσει τον αναγνώστη(δεν θα σας κρύψω ότι εμένα τουλάχιστον με κούρασε λίγο) είναι τα πολλά ονόματα πολεμάρχων και στρατηγών καθώς και ημερομηνιών που αναγράφονται ειδικά στις σκηνές μαχών στα οποία νιώθεις ότι διαβάζεις μάθημα για το σχολείο(μην ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται για ιστορικό κόμικ με αληθινά γεγονότα και χαρακτήρες)αλλά σεναριακά και ειδικά οπτικά δεν μένει κανείς απογοητευμένος.

Η ήσυχη,έντονα φιλοσοφημένη,σιωπηρή και έντονη αφήγηση του Koike είναι ακόμα ισχυρή, το δραματικό, κινηματογραφικό και εξπρεσιονιστικό στυλ του Kojima,με έμφαση στην ρεαλιστική απεικόνιση τόσο των χαρακτήρων όσο και του φυσικού τοπίου είναι πιο εντυπωσιακή από ποτέ.Δεν είναι τυχαίο ότι το στυλ του συγκεκριμένου mangaka δημιούργησε ολόκληρη σχολή,καθώς ο αναγνώστης χάνεται στους εκπληκτικούς,γεμάτους λεπτομέρεια σχεδιασμούς των panel που μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από τα έργα των Tomioka Tessai και Katsushika Hokusai,με κινηματογραφική απόδοση ταινιών του Kurosawa.

Mη κάνετε το λάθος όμως να κάνετε οποιαδήποτε σύγκριση με το Lone Wolf and Cub.Όπως τόνισα και στην αρχή του άρθρου,το Path of the Assassin βαδίζει σε διαφορετικά σεναριακά..μονοπάτια από το Lone Wolf,έχει τη δική του προσωπικότητα και χαρακτήρα,και φυσικά δε γίνεται να συγκρίνουμε συνέχεια τις επόμενες δουλειές των δημιουργών,με κάτι το απόλυτα αριστουργηματικό.Το ότι π.χ. ο δίσκος Τhe Beatles(White Album) των Beatles δεν είχε το μουσικό αντίκτυπο και την ορχηστρική/συνθετική τελειότητα ενός sgt.Peppers δε σημαίνει ότι δεν είναι ένα διαολεμένα καλό άλμπουμ(αν και αυτό σε διαφορετικό στυλ από εκείνο του προκατόχου του).

Το manga κυκλοφόρησε στην Αμερική από την Dark Horse ολοκληρωμένο σε 15 τόμους(από τους 20 στην αρχική ιαπωνική έκδοση)από τον Ιούλιο του 2006 μέχρι το Μάιο του 2009,κλείνοντας έτσι με το καλύτερο τρόπο τη τριλογία της συνεργασίας ανάμεσα στους Koike&Kojima(''Golden Duo"όπως συχνά αναφέρονται) που όμοια της στα ιαπωνικά manga δύσκολα θα επαναληφθεί.Συνεργασίες όπου ο σεναριογράφος και  σχεδιαστής γίνονται και ενεργούν σαν μία δύναμη είναι κάτι σπάνιο αλλά και συνάμα πανέμορφο στον υπέροχο κόσμο των κόμικ και της 9ης τέχνης γενικότερα.Δυστυχώς η σειρά σε αντίθεση με το Lone Wolf και Samurai Executioner δεν έχει βγει ακόμα σε omnibus,οπότε ότι μπορείτε να βρείτε από τόμους αγοράστε το!!

Neon Genesis Evangelion manga από Yoshiyuki Sadamoto

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

"My father never needed me..But now he's built a robot that needs me...? " - Shinji Ikari

Ένα από τα κλασικότερα anime της δεκαετίας του '90 αλλά και ίσως και όλων των εποχών ήταν ο Neon Genesis Evangelion του σκηνοθέτη και animator Ηideaki Anno(Cutie Honey,Kare Kano,Gunbuster)που σηματοδότησε τη μεγάλη επιστροφή του είδους mecha(δηλ.anime με μεγάλα ρομπότ)αλλά και του ίδιου του δημιουργού μετά από χρόνια ψυχολογικών προβλημάτων και απομόνωσης.Με αυτή τη σειρά ο δημιουργός μοιάζει να θέλει να ξορκίσει τους δικούς του προσωπικούς δαίμονες...

Σε αυτό το ψυχολογικό,υπαρξιακό και μελοντολογικό δράμα επιστημονικής φαντασίας,εκτυλίσσεται η ιστορία του δεκατετράχρονου Shinji Ikari και των συντρόφων του,που θυσιάζοντας τη εφηβική τους ηλικία χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα και πολεμιστές για να προστατέψουν τη Γη από τους επικίνδυνους "Αγγέλους" μιας αινιγματικής και υπερκόσμιας απειλής.Δεκαπέντε χρόνια πριν την υπόθεση της ιστορίας το 2000,η επαφή ενός άκρως απόρρητου πρoγράμματος στην Ανταρκτική και του πρώτου εξωγήινου ''Αγγέλου" προκάλεσαν τη μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας...Τώρα που φαινομενικά οι "Άγγελοι" επιστρέφουν ο Shinji καλείται από τον πατέρα του τον οποίο είχε να δει πάνω από 10 χρόνια,να γίνει πιλότος/χειριστής των υπερανεπτυγμένων βιο-ρομπότ EVA.O Shinji δέχεται μόνο και μόνο για να κερδίσει και πάλι την αγάπη και αποδοχή του πατέρα του Gendo,ο οποίος εργάζεται για τη διεθνή οργάνωση NERV που βρίσκεται πίσω από το αμυντικό αυτό πρόγραμμα,και φαίνεται να κρύβει πολλά μυστικά...

To anime γνώρισε τεράστια επιτυχία,δημιούργησε ολόκληρη σχολή,αναγέννησε τη βιομηχανία του anime,έβγαλε εκατοντάδες προιόντα franchise(films,soundtracks,figurines,light novels κ.α.) που έχουν επιτύχει ρεκόρ πωλήσεων σε ιαπωνικές και δυτικές αγορές,έλαβε κριτική αναγνώριση, αλλά και συγκέντρωσε αντιπαραθέσεις για τις βίαιες σκηνές αλλά και για τα τελευταία δύο επεισόδια της που υπαινίσσονταν τη χρήση παραισθησιογόνων από τους μικρούς πρωταγωνιστές της..Ο Αnno υποχρεώθηκε να γράψει ένα εναλλακτικό και λιγότερο σκοτεινό τέλος της σειράς στο Death & Rebirth ταινία-αποσπάσματα του anime το 1997.

Η μεταφορά του anime σε manga ανατέθηκε στον έμπειρο mangaka Yoshiyuki Sadamoto(R20,Fushigi no Umi no Nadia,18R no Taka),o οποίος είχε δουλέψει στο σχεδιασμό της σειράς και των χαρακτήρων στην anime εκδοχή τους(με τον Hideaki Anno ως επόπτη),και ήταν φυσικά εκ των ιδρυτικών στελεχών της εταιρείας Gainax που δημιούργησε τη σειρά.

Το manga που εκδόθηκε από τη Kadokawa Shoten,ξεκίνησε την έκδοση του στο εβδομαδιαίο περιοδικό Monthly Shōnen Ace της εταιρείας,και ολοκληρώθηκε σε 14 volumes από τον Δεκέμβριο του 1994 μέχρι και το Νοέμβριο του 2014.Κυκλοφόρησε πριν από την τηλεοπτική σειρά(μολονότι το anime προηγήθηκε σαν ιδέα και σύλληψη) και προοριζόταν αρχικά ως συνοδευτική προσαρμογή σε αυτήν της τηλεοπτικής σειράς.Γι'αυτό το λόγο το manga είναι πιστό στην ιστορία του anime,χωρίς ιδιαίτερες διαφορές..

Εκεί που ο Sadamoto αλλάζει λίγο τα πράγματα-πάντα όμως με διακριτικό τρόπο-είναι στην ανάπτυξη των χαρακτήρων της σειράς.O Shinji και εδώ προσπαθεί να κερδίσει την αποδοχή του πατέρα του,αλλά σε αντίθεση με το anime στο οποίο ήταν περισσότερο εσωστρεφής,στο manga εκφράζει τα συναισθήματα του περισσότερο και έχει αναπτύσσει για τις συντρόφους του στον αγώνα,την Rei και την Asuka.H Rei Ayanami η αινιγματική αυτή μορφή,πρώτο παιδί και πιλότος της μονάδας Evangelion,είναι πάλι πιο ομιλητική και πιο συνδεδεμένη με τους ανθρώπους γύρω της,από ότι στο anime.Στο manga ο Sadamoto δείχνει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της και εμμέσως αποκαλύπτει ότι είναι ερωτευμένη με τον Shinji.

Asuka Langley Soryu

Η τρίτη πιλότος της παρέας η Γερμανο-Ιαπωνέζα Asuka Langley Soryu,στο manga καταφέρνει να διατηρήσει τον επιθετικό και φλογερό χαρακτήρα της,αλλά δεν είναι τόσο επιθετική στον Shinji όπως στη σειρά,ενώ και εδώ ο Sadamoto αφήνει υπόνοιες ότι και εκείνη έλκεται από εκείνον...Ο Sadamoto είχε τη δυνατότητα να ασχοληθεί λίγο περισσότερο με τους χαρακτήρες των ηρώων του μέσο της manga εκδοχής τους,χωρίς φυσικά αυτό να στερεί τίποτα από τη δράση ή να κωλυσιεργεί τη ροή της ιστορίας.

Λόγο ενασχόλησης και με άλλα project και δουλειές,ο Sadamoto άργησε να ολοκληρώσει τη μεταφορά σε manga του Neon Genesis Evangelion,και ενώ αρχικά έβγαζε ένα Tankobon κάθε χρόνο,όσο πλησιάζαμε προς την ολοκλήρωση της σειράς ο χρόνος αναμονής μεγάλωσε ακόμα περισσότερο(παραπάνω από 2 χρόνια ανάμεσα στον 9ο με 10ο τόμο)με αποτέλεσμα οι 14 τόμοι της σειράς να ολοκληρωθούν μέσα σε 18 χρόνια...Το ​​manga έχει πουλήσει πάνω από 23 εκατομμύρια αντίτυπα σε 15 χώρες.Aν και όπως ανέφερα στην αρχή το manga δημιουργήθηκε σαν συνοδευτική σειρά του anime,o Sadamoto έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι το manga είναι το δικό του ατομικό έργο και δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται ως αναφορά για οτιδήποτε στο anime.Και όντως αν ο αναγνώστης το δει σαν μία ξεχωριστή οντότητα,το manga μπορεί να κερδίσει μία περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη του.

Η υψηλή σχεδιαστική ποιότητα σε συνδυασμό με τα δυναμικότητα των χαρακτήρων του,τη ξέφρενη δράση που χαρακτηρίζει τις εντυπωσιακές σκηνές μάχης,η ανάπτυξη των χαρακτήρων,και τα χρώματα που ενίοτε χρησιμοποιεί(στην αρχή κεφαλαίων και στο σχεδιασμό των εξώφυλλων)καθιστούν τον Sadamoto ως έναν καλλιτέχνη μεγάλης κλάσης που έχει δημιουργήσει ολόκληρη σχολή,και φανατικούς θαυμαστές που αγοράζουν art prints και βιβλία/άλμπουμ με συλλογές από την τέχνη του.

Από το Νοέμβριο του 2003 κυκλοφορεί και μία εναλλακτική εκδοχή του NGE σε manga το Neon Genesis Evangelion-Angelic Days του Fumino Hayashi,που απευθύνεται σαφώς σε μικρότερες ηλικίες,απουσιάζουν πλήρως οι αναφορές σε βία,σεξ,ενώ οι υπαρξιακοί προβληματισμοί και οι θρησκευτικές αναφορές έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα,εστιάζοντας περισσότερο στις σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους.Και οι δύο εκδοχές του manga(Sadamoto&Hayashi)κυκλοφορούν στα αγγλικά από τη VIZ media.

Αν αγαπήσατε το anime αλλά είστε λάτρεις και των manga,μία ματιά στο NGE του Υoshiyuki Sadamoto δε θα σας κάνει τα χάσετε το χρόνο σας.Αντίθετα δείτε το σαν αποτίμηση ενός μεγάλου και επικού έργου.

Το άρθρο αφιερώνεται στη Μαρία-Ελένη Βλαστού(Love Usagi)που κάποτε με έβαλε και εμένα στο κόσμο του Evangelion,όσο δυστοπικός και απαισιόδοξος και αν ήταν...

Hell Baby(Gaki Jugoku 餓鬼地獄)από Hideshi Hino

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

O γεννημένος το 1946 στο Qiqihar της Κίνας,Ιάπωνας mangaka Hideshi Hino,θεωρείτε ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους των horror manga.Αρχικά ήθελε να ασχοληθεί με τη βιομηχανία του κινηματογράφου,αλλά επηρεασμένος από δουλειές μεγάλων mangaka όπως των Shigeru Sugiura και Yoshiharu Tsuge αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κόμικς και άρχισε να εκδίδει τις δικές του δουλειές,ενώ επαγγελματικά πλέον εμφανίστηκε στα περιοδικά/ανθολογίες κόμικ COM(του Osamu Tezuka)το 1967 και Garo to 1971.Λόγο των δύσκολων παιδικών του χρόνων(οι μετανάστες γονείς του μαζί με τον μικρό Hideshi εγκατέλειψαν τη Κίνα μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου σχεδόν κυνηγημένοι)πολλές δουλειές του περιέχουν τις άσχημες εμπειρίες του από εκείνα τα χρόνια.

Aν και πολλές δουλειές του είναι κυρίως ανθολογία μικρότερων ιστοριών όπως το Panorama of Hell(Jigokuhen)Gallery of Horrors(Kyōfu Gallery)και Lullabies from Hell(Jigoku no Komoriuta)φυσικά έχει σχεδιάσει και πληθώρα stand alone ιστοριών φρίκης και τρόμου.Σήμερα θα σας παρουσιάσω μία ακόμα αντιπροσωπευτική του είδους,το Hell Baby(Gaki Jugoku)και συνάμα μία ίσως από τις πιο τραγικές δημιουργίες του.

Δανειζόμενος αρκετά στοιχεία από το Frankenstein της Mary Shelley,ο Hino μας διηγείται την ιστορία ενός κοριτσιού το οποίο από τη γέννηση του ήταν ήδη καταδικασμένο.Mία βροχερή νύχτα στο Τόκιο γεννιέται ένα κοριτσάκι.Οι γιατροί όμως αποκαλύπτουν στο πατέρα ότι υπήρχε και ένα δίδυμο αδερφάκι-κορίτσι και αυτό-το οποίο όμως είναι φρικτά παραμορφωμένο και θέλει να τρέφεται με...αίμα!!Ο πατέρας φοβισμένος και αηδιασμένος,αποφασίζει να μη πει τίποτα στη γυναίκα του και να ξεφορτωθεί το μωρό πετώντας το σε μία χωματερή όπου κανείς δε θα το βρει...Εκεί το μωρό θα πεθάνει από την ασιτία και θα γίνει τροφή για κάθε είδους τρωκτικό που ζει εκεί...Το παιδί όμως θα γυρίσει πίσω στη ζωή από περίεργες φλόγες που μυστηριωδώς θα πέσουν από τον ουρανό(άλλο ένα στοιχείο από το Frankenstein)και θα καταφέρει να επιβιώσει,μέσα στη σήψη και την ασχήμια του τρώγοντας έντομα και οτιδήποτε βρεθεί στο δρόμο του.. Εκεί θα περάσει τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής του,ξεχασμένο από Θεούς και δαίμονες,μέσα στη βρωμιά,τη σήψη και την απομόνωση..Η επιθυμία του όμως να βρει και αυτό την αποδοχή μιας οικογενειακής θαλπορής,και η καθοδήγηση του από μία μυστήρια φωνή μίας μάγισσας (;),θα οδηγήσουν το παιδί στη πόλη...Ψάχνοντας να βρει αυτό που της στέρησαν θα φέρει μαζί της τη κόλαση της ύπαρξης της..Με ολέθριες συνέπειες για όλους....

Tα γνωστά θέματα που συναντάμε πολύ συχνά στις ιστορίες που μας διηγείται ο Hino βρίσκονται και εδώ(Εγκατάλειψη,σωματική σήψη,παράνοια).Mε μία μικρή όμως διαφοροποίηση σε σχέση με άλλες δουλειές του.Ο κεντρικός χαρακτήρας,το μωρό εκείνο που μοιάζει να έχει βγει μέσα από τους χειρότερους εφιάλτες,δεν είναι το κακό "τέρας" αυτής της ιστορίας όπως γίνεται συνήθως σε άλλες ιστορίες.Τέρας είναι η κοινωνία που καταδίκασε το παιδί εξ'αιτίας της εξωτερικής του εμφάνισης και που δε πρόκειται να το δεχτεί ποτέ σαν δικό της,τέρας είναι ο πατέρας που φοβισμένος και αισθανόμενος φόβο,αηδία και ντροπή,όχι απλά το εγκατέλειψε,αλλά το άφησε μόνο και αβοήθητο να πεθάνει μέσα σε μία χωματερή...

Δε σκοτώνει από ευχαρίστηση,αλλά για να τραφεί,να επιβιώσει γιατί έτσι έμαθε μόνο του εγκαταλελειμμένο στα σκουπίδια...Απλώνει το σαπισμένο χέρι της σε μία κοινωνία η οποία τη καταδίκασε από τις πρώτες στιγμές ύπαρξης της σε θάνατο..Ψάχνει να βρει αυτό που τόσο άδικα της στερήθηκε,την αγάπη και την αποδοχή... Η ευαίσθητη και συμπαθητική πλευρά του Hino εμφανίζεται ανάμεσα σε μια τρελή απεικόνιση γκροτέσκων εικόνων και βαθιάς αλληγορίας.Πίσω από τη φρίκη και τη σήψη,κρύβεται μία συγκινητική,δυστυχισμένη ιστορία λύτρωσης και συγχώρεσης.

Το ιδιαίτερο αλλά λεπτομερές στυλ του καλλιτέχνη ίσως μπορεί να θεωρηθεί περισσότερο «καρτουνίστικο» σε σχέση με τις αντίστοιχες δουλειές άλλων horror mangaka(Junji Ito,Hitoshi Iwaaki)αλλά δε χάνει τίποτα από τον τρόμο και τη ρίγη που προσφέρει απλόχερα στους αναγνώστες του ο Hino.

Το manga κυκλοφόρησε στα αγγλικά από τις εκδόσεις Blast Books και αποτέλεσε και έμπνευση για το σενάριο της ταινίας Hideshi Hino's Theater of Horror(Kaiki Gekijou Hexalogy)του 2004 σε σκηνοθεσία Mari Asato&Yoshihiro Nakamura,που αποτελείται από 6 ιστορίες βασισμένες στα manga του Hino.Το The Boy From Hell (Jigoku Kozou)δανείζεται στοιχεία από το Hell Baby.Μία καταραμένη ιστορία τρόμου και φρίκης,που δίνει όμως τροφή για σκέψη...

MANGA - Η Ιαπωνική δύναμη στα κόμικς!

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την ομιλία μου στην εκδήλωση Ιαπωνία και Φαντασία που πραγματοποιήθηκε στις 30-1-20 στη Death Disco.

Σήμερα θα κάνουμε μαζί ένα μικρό ταξίδι-αναδρομή στην ιστορία των ιαπωνικών κόμικς ή όπως αλλιώς είναι γνωστά ως Μanga.

Manga είναι η ιαπωνική λέξη για τα κόμικς.Η ίδια λέξη χρησιμοποιείται στις χώρες της δύσης για τα κόμικς που παράγονται στην Ιαπωνία.Έχουν τις ρίζες τους σε παραδοσιακά ιαπωνικά είδη σχεδίου και ζωγραφικής,και επίσης έχουν επηρεαστεί από τα αμερικάνικα κόμικς από τα οποία πήραν τη σύγχρονη μορφή τους μεταπολεμικά.Η λέξη Manga δόθηκε αρχικά από τον καλλιτέχνη,ζωγράφο/ξυλογλύπτη Hokusai γύρο στα 1814 για να χαρακτηρίσει κυρίως τα κωμικά του έργα,ο οποίος χρησιμοποίησε τα δύο ιδεογράμματα(kanji) MAN(ακούσιος,χωρίς πρόθεση)και GA(εικόνα). Το οποίο μεταφράζεται και ως "αυθόρμητες εικόνες".Παράλληλα επειδή το ιδεόγραμμα man(ακούσιος)μπορεί να αποδοθεί και ως "ηθικά διεφθαρμένος"δεν χρησιμοποιούσαν τη λέξη αυτή για καιρό και στη θέση της χρησιμοποιούσαν τη λέξη Toba-e περίπου μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα.

Manga από τον Hokusai(19ος Αιώνας)

Φυσικά ο Hokusai δεν ήταν ο πρώτος που ζωγράφισε κωμικές εικόνες.Ήδη έργα που με αστείες εικόνες εξιστορούσαν ιστορίες της καθημερινότητας και όχι μόνο,υπήρχαν από το 12ο αιώνα με το όνομα Gi-Ka.Οι κοινωνικές αλλαγές στα τέλη του 18ου αιώνα και η οικονομική ανάπτυξη της μεσαίας τάξης εμπόρων και αστών,ευνόησαν την ανάπτυξη μίας καταναλωτικής κουλτούρας.Τη ξυλογλυπτική αντικατέστησε η έντυπη έκδοση με ιστορίες για ενήλικες(τα λεγόμενα Kibyoushi)με διάφορα θέματα είτε κωμωδία,είτε δράμα ή φανταστικό ακόμα και πορνογραφικό.

Manga από τον Ηokusai(19oς αιώνας)

Μετά την περίοδο Meiji τον 19 ο αιώνα η Ιαπωνία ανοίγει τις πύλες της και τη κουλτούρα της στη δύση,και για πρώτη φορά αρχίζει μία δυνατή επιρροή της δύσης στην ιαπωνική κουλτούρα,τεχνολογία ακόμα και τρόπου ζωής.Φυσικά σε αυτό το σημείο τα manga,ειδικά στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα αρχίζουν να επηρεάζονται από τα δυτικά κόμικς.Βέβαια την περίοδο εκείνη τα manga δεν είχαν ακόμα τη μορφή που πήραν αργότερα.Είχαν κωμικό περιεχόμενο,είτε ενημερωτικό ή ακόμα και προπαγανδιστικό,αλλά ήταν απλοϊκά τόσο στις ιστορίες,όσο και στην αισθητική τους και τεχνοτροπία τους.Εικόνες στατικές,χωρίς ιδιαίτερη προοπτική,τα πρόσωπα έκαναν την εμφάνιση τους  από δεξιά ή αριστερά σαν να έμπαιναν σε θεατρική σκηνή.Ουσιαστικά ο αναγνώστης ήταν θεατής μίας παράστασης θεάτρου ΝΟ.

Manga αρχές εικοστού αιώνα.

Η μεγάλη επανάσταση ήρθε όταν μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου ο Osamu Tezuka άρχισε να εκδίδει τα έργα του.Μέχρι τότε τα manga θεωρούνταν "παιδική διασκέδαση" ως επί το πλείστον,και πολλοί σταματούσαν να διαβάζουν όταν έφταναν στην εφηβεία.

Νew Treasure Island από Osamu Tezuka 1947

Ο Tezuka(ή όπως είναι πια γνωστός στους κύκλους των απανταχού otaku και φίλων της 9ης τέχνης ως Mangano Kamisama/Θεός των Manga)είχε μία διαφορετική άποψη για το τι ήθελε από τα manga τόσο ως αναγνώστης όσο και ως καλλιτέχνης(ένα αφιέρωμα στο έργο του Tezuka μπορείτε να βρείτε σε αυτό το άρθρο μου).Κατάλαβε σχετικά νωρίς ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα manga σαν μέσον πειθούς των ανθρώπων για να ενδιαφερθούν για ένα καλύτερο κόσμο.Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου και σε ηλικία μόλις 17 ετών,ο Tezuka θα δημοσιεύσει τη πρώτη του δουλειά με τίτλο Diary of Mā-chan (Maachan no Nikkichō)ενώ το 1947 θα κάνει τη πρώτη του μεγάλη επιτυχία με μία δική του διασκευή στο Νησί των Θησαυρών του  Robert Louis Stevenson,με τίτλο Shin Takarajima(New Treasure Island).Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα δουλειές του που θα εδραιώσουν το όνομα του,όπως τα Lost World - Zenseiki,Metropolis,Νext World και Atomu Taishi(Ambassador Atom)που ουσιαστικά πρόκειται για μία αρχική μορφή της μετέπειτα μεγάλης του επιτυχίας Tetsuwan Atomu(Astro Boy).

Ambassador Atom(Atomu Taishi)η πρώιμη μορφή του Astro Boy

Ο Tezuka θα εξελίξει ένα δυναμικό design,παρουσιάζοντας κοντινά πλάνα,γωνίες και κινηματογραφικές τεχνικές επηρεασμένες από το γαλλικό και γερμανικό κινηματογράφο της εποχής.Το νέο αυτό στυλ  θα ενθουσιάσει τους αναγνώστες που θα συνεχίσουν να διαβάζουν πια manga ακόμα και στην ενηλικίωση τους,και εκεί ακριβώς το φαινόμενο των manga θα φτάσει σε νέα επίπεδα.Η ιστορική στιγμή ήταν κατάλληλη για να ριζώσει η επανάσταση που έφερε ο Tezuka με τα έργα του,καθώς και οι υπόλοιποι mangaka που ακολούθησαν τα βήματα του.Οι καινοτομίες αυτές έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό,και οι εκδοτικές εταιρείες διαπίστωσαν την τεράστια αποδοχή τους από το αναγνωστικό κοινό,που πλέον δεν είχε ηλικία ανάγνωσης για τα manga.

Manga προπαγανδιστικής θεματολογίας(δεκαετία '40)

Η μεγάλη όμως έκρηξη στη βιομηχανία των manga ήρθε με τη γέννηση της ιαπωνικής τηλεόρασης το 1954 όπου ο τρόπος ενημέρωσης και ψυχαγωγίας άλλαξε ριζικά.Μέχρι το 1959 κυκλοφόρησαν τα πρώτα περιοδικά που περιείχαν manga σχεδόν στις μισές τους σελίδες.Και φυσικά οι εκδότες βλέποντας τη προτίμηση του κοινού,συνεχώς αύξαναν τις σελίδες των κόμικ.Σύντομα το αναγνωστικό κοινό αναζήτησε και άλλη θεματολογία στα manga,και έτσι παρουσιάστηκαν και νέα είδη όπως τα Geki-ka με ενήλικο περιεχόμενο με κύριους εκπροσώπους τους Yoshiharu Tatsumi,Takao Saito(με το Golgo 13 που σας παρουσίασα εδώ)και Sapei Shirato,καθώς και ο ίδιος ο Tezuka(έχοντας ήδη παρουσιάσει από το 1954 ένα νέο είδος τα Shojo manga-για κορίτσια με το "Ribon no Kishi/Princess Knight)θα στραφεί με έργα του όπως τα Ayako,Barbara,Apollo's Song, Chikyū o Nomu(Swallowing the Earth)
Ode to Kirihito,MW(άρθρο μου εδώ)σε πιο ενήλικο κοινό με θέματα που αφορούν τη κοινωνία,το sex,τη θρησκεία,τη πολιτική δύναμη κ.α.

Κυκλοφορούν περιοδικά όπως τα ''Weekly Manga Action" και '' Monthly Big Comic"το 1967 και ένα χρόνο μετά το ''Shonen Jump"το οποίο μέχρι τις μέρες μας κυκλοφορεί και αποτελεί εκδοτικό φαινόμενο με το να πουλάει 7 εκατομμύρια αντίτυπα την εβδομάδα....Οι δημοφιλέστερες ιστορίες αυτών των περιοδικών κυκλοφορούν αργότερα σε συγκεντρωτικούς τόμους που ονομάζονται Tankobon.Eπίσης πολλές πετυχημένες σειρές manga,γίνονται κινούμενα σχέδια(Anime)και τούμπαλιν!!

Τα manga στην Ιαπωνία μπορούν να βρεθούν παντού σε κάθε γωνιά της.Στα περίπτερα,στα σουπερμάρκετ,ακόμα και σε μεγάλα βιβλιοπωλεία που αφιερώνουν ολόκληρους ορόφους για αυτά.Και διαβάζονται μετά μανίας παντού.

Αυτά τα μικρά(τις περισσότερες φορές)βιβλιαράκια με τις ασπρόμαυρες σελίδες,τυπωμένες σε φτηνό χαρτί,διαβάζονται μέσα στα τραίνα,στα λεωφορεία,στις καφετέριες,κάθε ώρα της ημέρας,πριν τη δουλειά,ή μετά το σχολείο,στο μεσημεριανό διάλειμμα,στο σπίτι μετά το δείπνο κ.τ.λ.Τα manga είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας και καθημερινότητας στην Ιαπωνία.Ούτε τα δυτικά κόμικς(από τα οποία όπως είπα πριν επηρεάστηκαν τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια)δεν έχουν τόση μεγάλη απήχηση όσο τα manga στην Ιαπωνία.

Οι ιδιαιτερότητες των Manga δεν είναι και λίγες.Οι ήρωες/ηρωίδες τους έχουν ξεχωριστό συνήθως στυλ με τεράστια μάτια(όχι λόγο του κόμπλεξ που νιώθουν οι Ιάπωνες για τα μάτια τους όπως ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ πολλοί υποστηρίζουν για χρόνια)μικρό στόμα και μύτη,ατελείωτα πόδια,με παράξενα μαλλιά και πιο παράξενο χρώμα(μοβ,πράσινα,μπλε)διαθέτουν τις περισσότερες φορές δυνάμεις,μεγάλα όπλα και ατελείωτη ενέργεια.Μπορεί οι ιστορίες τους να διαδραματίζονται στο παρόν,στο μέλλον ή ακόμα και στο παρελθόν ή σε φανταστικούς κόσμους.Σαν θεματολογία τα manga χωρίζονται σε κατηγορίες.Έχουμε τα Shojo manga που όπως ανέφερα έχουν κοριτσίστικο περιεχόμενο,τα shonen για αγόρια,τα Geki-ka με ενήλικο περιεχόμενο και τα Hentai με αποκλειστικά πορνογραφικό περιεχόμενο.Τα mecha με τα τεράστια ρομπότ(όπως τo Rahxephon που παρουσίασα εδώ)τα Yaoi(με ομοφυλοφιλικούς έρωτες μεταξύ ανδρών)και τα Yuri(με ομοφυλοφιλικούς έρωτες μεταξύ γυναικών)και φυσικά δεν λείπουν εκείνα με fantasy,sci-fi και ιστορικό περιεχόμενο.

Captain Harlock του Leiji Matsumoto

Από τα manga έχουν εμπνευστεί πολλοί ζωγράφοι και καλλιτέχνες ανα εποχές(όπως Monet,Van Gogh,Toulouse-Laudec κ.α.)αλλά φυσικά και μεταγενέστεροι σχεδιαστές και κομίστες έχουν επηρεαστεί από την αισθητική των Manga όπως ο Frank Miller που με δουλειές όπως το Ronin(σας το παρουσίασα εδώ)και Elektra Lives Again,έδειξε το πόσο μεγάλη επιρροή άσκησαν επάνω του τα manga,που μολονότι δεν ήξερε τη γλώσσα,μπορούσε να τα διαβάζει και να καταλαβαίνει περίπου την ιστορία,αφού τα σκίτσα τους βασίζονταν κυρίως στις κινήσεις και όχι στα λόγια.

Kazure Okami(Lone Wolf and Cub) 1970 -Ένα manga που επηρέασε τον Frank Miller.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 πολλοί Αμερικανοί και Ευρωπαίοι κομίστες(Joe Madureira,Humberto Ramos,Varanda/Valton)μετέφεραν μία manga τεχνοτροπία στο σχέδιο τους,στα δυτικά κόμικ είτε τα αμερικάνικα είτε τα Γαλλοβελγικά BD.Επίσης Ιάπωνες καλλιτέχνες και mangaka έχουν δουλέψει και σχεδιάσει αμερικάνικα κόμικ όπως π.χ. ο Kia Asamiya στους X-MEN.

Tα manga επίσης διαφέρουν σε σχέση με τα δυτικά κόμικ και στον αριθμό των σελίδων τους(τα περισσότερα μοιάζουν σαν τούβλα ή τηλεφωνικό κατάλογο με 300-500 ή περισσότερες σελίδες)όσο και τον τρόπο με τον οποίο διαβάζονται(από δεξιά στα αριστερά)και μάλιστα στις πρώτες αμερικάνικες εκδόσεις τους τα τύπωναν ανάποδα σαν να έβαζες την original σελίδα σε καθρέπτη.Αυτό όμως δημιουργούσε πρόβλημα και στους μεταφραστές αλλά και στους δημιουργούς που ένιωθαν ότι αλλοιωνόταν το έργο τους.

Σήμερα σε δύσκολες εποχές-ειδικά εκδοτικά-καθώς και με την επέλαση της ψηφιακής εποχής,που όλα δείχνουν ότι κάποια στιγμή θα αντικαταστήσει ίσως τη χάρτινη έκδοση(κάτι που προσωπικά δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι και το απεύχομαι)τα Manga εξακολουθούν να διαβάζονται και να αγοράζονται μετά μανίας.Η Ιαπωνία αποτελεί υπερδύναμη των κόμικς σε παγκόσμιο επίπεδο.Έχοντας ξεπεράσει τις αντίστοιχες βιομηχανίες των κόμικ της Αμερικής,της Ιταλίας και Γαλλίας/Βελγίου κυρίως.Και κυρίως έχουν εισχωρήσει και στον τρόπο σχεδιασμού και των δικών τους κόμικς(π.χ. διασταύρωση Manga&BD - La Nouvelle Μanga)ή των αμερικάνικων από τα οποία κάποτε πήραν τη μεταγενέστερη μορφή τους.Σίγουρα τα Manga θα εξακολουθούν να μας κρατάνε συντροφιά και να μας ψυχαγωγούν για πάρα πολλά χρόνια ακόμα.