The Phantom of Notre Duck
Βρισκόμαστε στα 1965.Σχεδόν 2 χρόνια πριν ο Carl Barks βγει στη σύνταξη,και όμως ο μεγάλος παπιάνθρωπος δείχνει να βρίσκεται ακόμα σε μεγάλη φόρμα!
Αυτή τη φορά δεν στέλνει τους Duck σε κάποιο ταξίδι σε ένα μέρος στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα,αλλά εμπνευσμένος από 2 έργα της κλασικής λογοτεχνίας δημιουργεί μία από τις πιο αξιομνημόνευτες ιστορίες του.Το Φάντασμα της Μητρόπολης, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος #60 του αμερικάνικου Uncle Scrooge τον Νοέμβριο του 1965,και αποτελεί μία ίσως από τις πιο αγαπημένες μου από τον θείο Carl.
Ο Θείος Σκρούτζ έχει αποκτήσει ένα νέο σύστημα που ενεργοποιεί την κλειδαριά στο θησαυροφυλάκιο του.Ανοίγει και κλείνει με το παίξιμο ενός συγκεκριμένου σκοπού που παίζει με το φλάουτο του.(Στην original έκδοση πρόκειται για το My bonnie lies over the ocean, ένα κομμάτι που είχε ηχογραφήσει ο Βρετανός τραγουδιστής/συνθέτης Tony Sheridan μαζί με τους σχετικά "άγνωστους" τότε Beatles το 1962 που στα credits αποκαλούνται ως Beat brothers)Έτσι κανένας δεν μπορεί να μπει σε αυτό χωρίς τη φλογέρα και φυσικά χωρίς να παίξει τον συγκεκριμένο σκοπό.Ο Σκρούτζ αποφασίζει επίσης να διασφαλίσει τη φλογέρα του στη πηγή των ευχών που υπάρχει στη Μητρόπολη της Λιμνούπολης.Κάποιοι βέβαια πιστεύουν ότι υπάρχει και ένα φάντασμα στη Μητρόπολη,αλλά αυτό φυσικά δεν θα εμποδίσει τον θείο Σκρούτζ από το να προστατέψει το πολύτιμο αγαθό του.
Όταν όμως ρίχνει(δεμένο με σπάγκο)το φλάουτο του μέσα στη πηγή κάποιος το κλέβει βάζοντας στη θέση του ένα ψαράκι...Φυσικά ο τελευταίος απόγονος των ΜακΝτάκ δεν θα αφήσει να περάσει έτσι κάτι τέτοιο... Ακολουθώντας το σκοπό της μελωδίας από το φλάουτο,που κοροϊδευτικά ίσως παίζει το..φάντασμα(κάποιος μυστηριώδης ξένος ντυμένος στα μαύρα)αρχίζει το κυνηγητό μέσα σε υπόγειες στοές,σε κατακόμβες,ακόμα και στη κορυφή της σκεπής της Μητρόπολης...Το μυστηριώδες φάντασμα όμως είναι πάντα ένα βήμα μπροστά και παγιδεύει όλα τα μέλη της οικογένειας των Ντάκ,με τον έναν ή τον άλλο τρόπο...Ποιος όμως είναι το φάντασμα της Μητρόπολης;;Θα καταφέρουν ο Σκρούτζ και τα ανίψια του να τον πιάσουν πριν εκείνος καταφέρει να φτάσει στο θησαυροφυλάκιο;;;Ή υπάρχει κάτι άλλο πίσω από όλη αυτή την ιστορία;;
Αποτίοντας φόρο τιμής τόσο στη Παναγιά των Παρισίων του 1831 γραμμένη από τον Βίκτωρα Ουγκό(Victor Hugo) όσο και στο κλασικό το Φάντασμα της όπερας του Γκαστόν Λερού(Gaston Leroux) γραμμένο το 1909 ο Carl Barks δημιουργεί μία σκοτεινή περιπέτεια,όπου η δράση εναλλάσσεται γρήγορα με τα έξυπνα gag και το χιούμορ.Ενώ οι ξέφρενοι ρυθμοί και το συνεχόμενο κυνηγητό δεν θα αφήσουν τον αναγνώστη να χαλαρώσει ούτε στιγμή.H πιο μεγάλη έκπληξη έρχεται όμως στο τέλος της ιστορίας,δείχνοντας το μεγάλο ταλέντο του δημιουργού,που μπορούσε να διηγηθεί την ιστορία του με τον τρόπο και τους όρους που ήθελε πάντα εκείνος.
Σχεδιαστικά ο μεγάλος μας παραμυθάς είναι στη πιο ώριμη εποχή του,το σκίτσο του(ειδικά στη συγκεκριμένη ιστορία)είναι γεμάτο δυναμισμό,με τρομερή πλαστικότητα κινήσεων και έντονη εκφραστικότητα προσώπων που αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο τα συναισθήματα και την αγωνία των ηρώων μας.
Λεπτομερέστατος σχεδιασμός της Μητρόπολις και των γοτθικών αψίδων της(για το design των οποίων ο Barks βασίστηκε τόσο στις εικόνες που βρήκε στο National Geographicόσο και στα σχέδια του Norman Wilkinson)κλειστοφοβική ατμόσφαιρα με νουάρ και γκόθικ πινελιές,και με μία essance μυστηρίου να πλανιέται στην ατμόσφαιρα,ο Βarks μας χαρίζει μία από τις πιο συναρπαστικές περιπέτειες των παπιών,χωρίς καν να ταξιδέψουν στα πέρατα της Γης,για την αναζήτηση κάποιου θησαυρού.
Η ιστορία δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα πολλές φορές αρχίζοντας με τις εκδόσεις Τερζόπουλου,πρώτα στις σελίδες του μεγάλου Μίκυ # 104 τον Απρίλιο του 1976,στη συνέχεια στο σούπερ Μίκυ # 14 τον Ιανουάριο του 1988 για να δημοσιευτεί άλλες δύο ακόμα φορές.Στο θρυλικό ΚΟΜΙΞ (Α'περιόδου) #30 τον Δεκέμβριο του 1990 και τέλος στον 30ο τόμο της μεγάλης βιβλιοθήκης του Carl Barks(ή βιβλιοθήκη Disney) 1965 των Καθημερινών εκδόσεων.
Τα Disney-ικά μου άρθρα τα βρίσκετε και στο https://disneymastersgr.blogspot.com/
Βρισκόμαστε στα 1965.Σχεδόν 2 χρόνια πριν ο Carl Barks βγει στη σύνταξη,και όμως ο μεγάλος παπιάνθρωπος δείχνει να βρίσκεται ακόμα σε μεγάλη φόρμα!
Αυτή τη φορά δεν στέλνει τους Duck σε κάποιο ταξίδι σε ένα μέρος στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα,αλλά εμπνευσμένος από 2 έργα της κλασικής λογοτεχνίας δημιουργεί μία από τις πιο αξιομνημόνευτες ιστορίες του.Το Φάντασμα της Μητρόπολης, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος #60 του αμερικάνικου Uncle Scrooge τον Νοέμβριο του 1965,και αποτελεί μία ίσως από τις πιο αγαπημένες μου από τον θείο Carl.
Ο Θείος Σκρούτζ έχει αποκτήσει ένα νέο σύστημα που ενεργοποιεί την κλειδαριά στο θησαυροφυλάκιο του.Ανοίγει και κλείνει με το παίξιμο ενός συγκεκριμένου σκοπού που παίζει με το φλάουτο του.(Στην original έκδοση πρόκειται για το My bonnie lies over the ocean, ένα κομμάτι που είχε ηχογραφήσει ο Βρετανός τραγουδιστής/συνθέτης Tony Sheridan μαζί με τους σχετικά "άγνωστους" τότε Beatles το 1962 που στα credits αποκαλούνται ως Beat brothers)Έτσι κανένας δεν μπορεί να μπει σε αυτό χωρίς τη φλογέρα και φυσικά χωρίς να παίξει τον συγκεκριμένο σκοπό.Ο Σκρούτζ αποφασίζει επίσης να διασφαλίσει τη φλογέρα του στη πηγή των ευχών που υπάρχει στη Μητρόπολη της Λιμνούπολης.Κάποιοι βέβαια πιστεύουν ότι υπάρχει και ένα φάντασμα στη Μητρόπολη,αλλά αυτό φυσικά δεν θα εμποδίσει τον θείο Σκρούτζ από το να προστατέψει το πολύτιμο αγαθό του.
 |
| Το τεύχος # 60 του Uncle Scrooge το Νοέμβριο του 1965 |
Όταν όμως ρίχνει(δεμένο με σπάγκο)το φλάουτο του μέσα στη πηγή κάποιος το κλέβει βάζοντας στη θέση του ένα ψαράκι...Φυσικά ο τελευταίος απόγονος των ΜακΝτάκ δεν θα αφήσει να περάσει έτσι κάτι τέτοιο... Ακολουθώντας το σκοπό της μελωδίας από το φλάουτο,που κοροϊδευτικά ίσως παίζει το..φάντασμα(κάποιος μυστηριώδης ξένος ντυμένος στα μαύρα)αρχίζει το κυνηγητό μέσα σε υπόγειες στοές,σε κατακόμβες,ακόμα και στη κορυφή της σκεπής της Μητρόπολης...Το μυστηριώδες φάντασμα όμως είναι πάντα ένα βήμα μπροστά και παγιδεύει όλα τα μέλη της οικογένειας των Ντάκ,με τον έναν ή τον άλλο τρόπο...Ποιος όμως είναι το φάντασμα της Μητρόπολης;;Θα καταφέρουν ο Σκρούτζ και τα ανίψια του να τον πιάσουν πριν εκείνος καταφέρει να φτάσει στο θησαυροφυλάκιο;;;Ή υπάρχει κάτι άλλο πίσω από όλη αυτή την ιστορία;;
Αποτίοντας φόρο τιμής τόσο στη Παναγιά των Παρισίων του 1831 γραμμένη από τον Βίκτωρα Ουγκό(Victor Hugo) όσο και στο κλασικό το Φάντασμα της όπερας του Γκαστόν Λερού(Gaston Leroux) γραμμένο το 1909 ο Carl Barks δημιουργεί μία σκοτεινή περιπέτεια,όπου η δράση εναλλάσσεται γρήγορα με τα έξυπνα gag και το χιούμορ.Ενώ οι ξέφρενοι ρυθμοί και το συνεχόμενο κυνηγητό δεν θα αφήσουν τον αναγνώστη να χαλαρώσει ούτε στιγμή.H πιο μεγάλη έκπληξη έρχεται όμως στο τέλος της ιστορίας,δείχνοντας το μεγάλο ταλέντο του δημιουργού,που μπορούσε να διηγηθεί την ιστορία του με τον τρόπο και τους όρους που ήθελε πάντα εκείνος.
Σχεδιαστικά ο μεγάλος μας παραμυθάς είναι στη πιο ώριμη εποχή του,το σκίτσο του(ειδικά στη συγκεκριμένη ιστορία)είναι γεμάτο δυναμισμό,με τρομερή πλαστικότητα κινήσεων και έντονη εκφραστικότητα προσώπων που αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο τα συναισθήματα και την αγωνία των ηρώων μας.
Λεπτομερέστατος σχεδιασμός της Μητρόπολις και των γοτθικών αψίδων της(για το design των οποίων ο Barks βασίστηκε τόσο στις εικόνες που βρήκε στο National Geographicόσο και στα σχέδια του Norman Wilkinson)κλειστοφοβική ατμόσφαιρα με νουάρ και γκόθικ πινελιές,και με μία essance μυστηρίου να πλανιέται στην ατμόσφαιρα,ο Βarks μας χαρίζει μία από τις πιο συναρπαστικές περιπέτειες των παπιών,χωρίς καν να ταξιδέψουν στα πέρατα της Γης,για την αναζήτηση κάποιου θησαυρού.
 |
| Η πρώτη έκδοση στα ελληνικά(1976)και η τρίτη(1990)από Τερζόπουλο |
Η ιστορία δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα πολλές φορές αρχίζοντας με τις εκδόσεις Τερζόπουλου,πρώτα στις σελίδες του μεγάλου Μίκυ # 104 τον Απρίλιο του 1976,στη συνέχεια στο σούπερ Μίκυ # 14 τον Ιανουάριο του 1988 για να δημοσιευτεί άλλες δύο ακόμα φορές.Στο θρυλικό ΚΟΜΙΞ (Α'περιόδου) #30 τον Δεκέμβριο του 1990 και τέλος στον 30ο τόμο της μεγάλης βιβλιοθήκης του Carl Barks(ή βιβλιοθήκη Disney) 1965 των Καθημερινών εκδόσεων.
Τα Disney-ικά μου άρθρα τα βρίσκετε και στο https://disneymastersgr.blogspot.com/
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου