Bat Man - The Dark Prince Charming από Enrico Marini

Bat Man -The Dark Prince Charming 

''Your enemies define you princess..The greater they are,the better it feels when you beat them.." - Joker

Tα τελευταία χρόνια παρατηρείτε μία "αποστροφή" του αναγνωστικού κοινού στα υπερηρωικά κόμικ,μολονότι οι ταινίες ίδιας θεματολογίας σπάνε ταμεία στις κινηματογραφικές αίθουσες,ή σημειώνουν καλές τηλεθεάσεις στις τηλεοπτικές τους μεταφορές...

Ίσως γιατί θεματολογικά τα υπερηρωικά κόμικ για κάποιους αναλώνονται στα ίδια και τα ίδια storylines,ή ακόμα χειρότερα μοιάζουν να μην έχουν συνοχή αφού τα creative teams συχνά αλλάζουν,και ο επόμενος που αναλαμβάνει έναν τίτλο,μοιάζει να μην γνωρίζει τι έκανε ο προηγούμενος,ή απλά το αγνοεί,ανάλογα με το τι βολεύει τον ίδιο ή τους editors του..Το αποτέλεσμα είναι μία στροφή στα ανεξάρτητα indie που και μεγάλη δημιουργική ελευθερία προσφέρουν στους δημιουργούς(σαν copyright owned τα περισσότερα)και μπορούν να προσφέρουν κάτι το διαφορετικό και νέο στον αναγνώστη...Όσο φυσικά για την εμπορευματοποίηση που μπορεί κάποιοι να κατηγορήσουν και για αυτό τα κόμικ μεγάλων εταιρειών με υπερήρωες,η γραμμή είναι αρκετά λεπτή και για τα ανεξάρτητα κόμικ,αφού οτιδήποτε πουλάει μπορεί άνετα να περάσει στην απέναντι "όχθη" της εμπορευματοποίησης είτε είναι υπερηρωικό είτε ξεκινά ως indie(με το Walking Dead να αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα).

Τον τελευταίο καιρό λοιπόν έχουν γίνει προσπάθειες τουλάχιστον από τη DC με το Black Label της,να παρουσιαστούν δουλειές στις ποίες ο δημιουργός θα έχει μεγαλύτερη καλλιτεχνική ελευθερία κινήσεων να διηγηθεί την ιστορία που θέλει να εξιστορηθεί.Παράλληλα έχουν γίνει "ανοίγματα" και στην ευρωπαϊκή αγορά,με τη συμμετοχή Ευρωπαίων δημιουργών,στη δημιουργία ιστοριών με κλασικούς χαρακτήρες της αμερικάνικης σχολής των κόμικ.Το  αποτέλεσμα είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό τις περισσότερες φορές,και αποπνέει ένα αίσθημα "φρεσκάδας" και ανανέωσης σε χαρακτήρες που υπάρχουν εκδοτικά εδώ και δεκαετίες.Έναν τέτοιο "ευρωπαϊκό" πειραματισμό βλέπουμε και με το Bat Man The Prince Charming που κυκλοφόρησε σε συνεργασία της DC με τη Dargaud σε δύο graphic novels τον Νοέμβριο του 2017 και τον Ιούλιο του 2018.Το κόμικ έγραψε,σχεδίασε και χρωμάτισε ο Ιταλός δημιουργός Enrico Marini που τον έχουμε γνωρίσει και στην Ελλάδα μέσα από δουλειές του όπως το Τζίπσυ/Gipsy με Thierry Smolderen(Μαμούθ Κόμιξ)και Τα  Αρπακτικά/Rapaces με Jean Dufaux(Ελευθεροτυπία/9).Eδω φυσικά ο Marini υπογράφει και το σενάριο της σειράς,και επίσης πρόκειται για τη πρώτη μεγάλη δουλειά του που εκδίδεται στην Αμερική.Το κόμικ είναι out of continuity δηλαδή οι εξελίξεις του δεν έχουν σχέση ούτε επηρεάζουν τους τρέχοντες τίτλους του Bat Man που κυκλοφορούν(Detective comics,Bat Man κ.α.),ή την ιστορία του χαρακτήρα.

Η υπόθεση του Dark Prince Charming απλή στη σύλληψη της,ενδιαφέρουσα στην εκτέλεση της.Μία γυναίκα με την οποία ο Bruce Wayne σε μία δύσκολη στιγμή για εκείνον,φαίνεται να πέρασε το βράδυ μαζί της,εννέα χρόνια μετά εμφανίζεται και τον κατηγορεί ως τον πατέρα της κόρης της Αlina.Και ενώ ο Bruce Wayne γίνεται βορά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και λαϊκής κατανάλωσης,το κοριτσάκι θα πέσει απαγωγής από τον Joker,αφού τραυματίζει σoβαρά σε τροχαίο τη μητέρα της Alina(ο οποίος Joker σε αυτό την ιστορία δείχνει να γνωρίζει την μυστική ταυτότητα του Wayne)για να ζητήσει από εκείνον λύτρα.Στη προκειμένη περίπτωση τα λύτρα δεν είναι άλλο από ένα πανάκριβο κόσμημα που ο Joker θέλει να κάνει δώρο για τα γενέθλια της Harley.Το ίδιο κόσμημα διεκδικεί φυσικά και η Cat Woman για λογαριασμό της.Έτσι πλέον ο Bruce Wayne καλείται να ανακαλύψει το κρησφύγετο του Joker,και να σώσει το κοριτσάκι,παίζοντας ένα διπλό ρόλο.Αυτό του ήρωα αλλά και του ενδεχόμενου πατέρα του κοριτσιού,και τα συναισθηματικά όρια ανάμεσα στους δύο ρόλους δεν φαίνεται να είναι καθαρά πλέον...

Ο Μarini καταφέρνει κάτι πολύ δύσκολο.Να δώσει έναν ευρωπαϊκό αέρα φρεσκάδας στον ήρωα,χωρίς από την άλλη να τον απομακρύνει από τις ρίζες του.Έχουμε ένα αμερικάνικο κόμικ που αποφάσισε να ντυθεί με το ευρωπαϊκής κατασκευής του κοστούμι,και το αποτέλεσμα νομίζω ότι είναι ικανοποιητικό.Σεναριακά ο Marini δεν μας παρουσιάζει κάτι το τρομερά συναρπαστικό,αλλά καταφέρνει να προκαλέσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να μας παρουσιάσει τόσο έναν πιο ανθρώπινο Bruce Wayne(που ενεργεί περισσότερο σαν πατέρας,παρά σαν μασκοφόρος εκδικητής)και έναν λιγότερο κουμπωμένο και άκρως ετοιμόλογο και απολαυστικό Alfred.Και αν ο Bruce παρουσιάζεται  πιο ανθρώπινος,ο Marini  αυτό το πετυχαίνει ακόμα περισσότερο με τον Joker.

Που παραμένει μεν παρανοϊκός και επικίνδυνος(όχι όμως στα όρια του μανιακού παράφρονα όπως στα σενάρια του Scott Snyder)αλλά δείχνει και αυτός τη "συναισθηματική" του πλευρά ως προς το κοριτσάκι,και αυτό θα αποκαλυφθεί στο φινάλε γιατί...Ίσως από τις λίγες φορές που ο Joker μπορεί να κερδίσει τη συμπάθεια των αναγνωστών(ίσως και στο υποτιθέμενο origin του όπως το έγραψε ο Moore στο The Killing Joke που θα παρουσιάσω μελλοντικά)και γιατί όχι να κλέψει σε κάποιες σκηνές και τη παράσταση από τον Bat Man(όπως και στο White Knight που σας παρουσίασα εδώ)χωρίς να είναι και ο βασικός πρωταγωνιστής του κόμικ.Στους γυναικείους χαρακτήρες εντόπισα το μεγαλύτερο πρόβλημα στο πώς παρουσιάζονται οι χαρακτήρες τους...Η Harley βέβαια εδώ παρουσιάζεται πιο "ρηχή" σαν χαρακτήρας(ειδικά αν κάνεις σύγκριση με εμφανίσεις της σε ιστορίες όπως το White Knight και Mad Love),σαν 15χρονο κοριτσάκι που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι αν θα αρέσει στον Joker ή τι δώρο θα της κάνει για τα γενέθλια της...

Η Cat Woman από την άλλη πάντα ερωτική και σέξυ,σε μία Michelle Pfeiffer εκδοχή της,δείχνει να μην προσφέρει και πολλά με τη παρουσία της στην ιστορία,πέρα από κάποιες σκηνές ζηλοτυπίας και ερωτικά παιχνιδάκια στις ταράτσες με τον Bat Man,ενώ γνωρίζει ότι ο χρόνος για να ανακαλύψει το κοριτσάκι δεν είναι με το μέρος του..Υπάρχουν και κανά δυό καλές στιγμές της,αλλά περίμενα περισσότερα από τον ρόλο της στην εξέλιξη της υπόθεσης.Σίγουρα ο κάθε δημιουργός έχει βέβαια τη δική του άποψη για το πώς θα παρουσιάσει συγκεκριμένους χαρακτήρες στην ιστορία που δημιουργεί.

Εκεί που ο Marini μεγαλουργεί περισσότερο φυσικά δεν είναι σεναριακά,αλλά σχεδιαστικά.Καταφέρνει να αποδώσει τέλεια τη εξπρεσιονιστική,noir/γοτθική ατμόσφαιρα του Gotham,με τα σκοτεινά,μουντά χρώματα που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα ζωηρά χρώματα στο κρησφύγετο του Joker.Εξαιρετικά αστικά τοπία και αληθοφανείς απεικονίσεις τους.

Επίσης μας χαρίζει μερικές από τις πιο ζωντανές και εντυπωσιακές,κινηματογραφικού στυλ,σκηνές μάχης που έχουμε δει σε κόμικ του σκοτεινού ιππότη.Μεγάλος μάστορας της σωματικής ανατομίας,οι χαρακτήρες του παρουσιάζονται στιβαροί,δυνατοί και όμορφοι ειδικά οι γυναικείοι, που όσο και αν σεναριακά ίσως "αδικήθηκαν", στο σχεδιασμό τους ο Marini ήταν ιδιαίτερα "γαλαντονόμος" θα μπορούσα να πω!Τέλος οι μεγάλες splash pages ήταν από μόνες τους και μικροί πίνακες ζωγραφικής,έργα τέχνης που θα μπορούσαν να στολίζουν τους τοίχους μιας gallery(αν όχι να αποτελέσουν τα τέλεια wallpaper στον υπολογιστή μας).

Γενικά ένα πείραμα που έδειξε ότι πέτυχε,το πάντρεμα δηλαδή δύο - ίσως όχι τελικά και τόσο διαφορετικών όπως κάποιοι νομίζουν- σχολών κόμικ μεταξύ τους,νομίζω ότι ο Marini παρέδωσε  μία αξιοσέβαστη δουλειά,που και ανανέωσε δίνοντας τελικά τον απαιτούμενο αέρα φρεσκάδας,και που δίνει και μία ελπίδα ότι ανάλογες τέτοιες δουλειές θα επαναληφθούν και στο μέλλον,ειδικά και με τη σειρά Black Label.

Το κόμικ κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις  εκδόσεις Anubis με τον τίτλο ο σκοτεινός Πρίγκηπας του Γκόθαμ σε πολύ καλή μετάφραση του κ.Χρήστου Τσέλιου.Η καλύτερη απόδειξη ότι τα υπερηρωικά κόμικ,με το να προσφέρουν οι εταιρείες τους περισσότερη δημιουργική ελευθερία στους καλλιτέχνες,αλλά και με τα κατάλληλα γεωγραφικά "ανοίγματα" πέρα από τα όρια της Αμερικής,μπορούν να προσφέρουν πάρα πολλά ακόμα.

Σπύρος Ανδριανός

ΜΠΛΕΚ #4 Review - Η Επέλαση του Ξανθού Γίγα

Νωρίτερα από το αναμενόμενο(και δεν μας πείραξε καθόλου!!)το 4ο τεύχος του Μπλεκ μας ήρθε μέσα στο Μάιο.Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο φετινό Comic con της Θεσσαλονίκης και στις 21 Μαΐου κυκλοφόρησε και στα περίπτερα&κομιξάδικα της Αθήνας.Το περιοδικό-κόσμημα των έντυπων εκδόσεων στη χώρα μας,συνεχίζει τη δυναμική του πορεία πιο ανανεωμένο από ποτέ!!

Τόσο στις ιστορίες του,αφού στο τέταρτο τεύχος του έχουμε την εμφάνιση ενός νέου κόμικ μεν,αλλά γνώριμου από παλιά στο ελληνικό κοινό ήρωα τον Μισέλ Βαγιάν(Michel Vaillant).Όσο όμως και στους συνεργάτες αφού στο τέταρτο τεύχος αναλαμβάνει και "επίσημα"το χρίσμα του συνεργάτη ο Γαβριήλ Τομπαλίδης(τον είχα φιλοξενήσει και στο Skits@kia Friend's edition εδώ)πασίγνωστη φυσιογνωμία στο χώρο της 9ης τέχνης στη χώρα μας(είτε σαν εικαστικός,δημιουργός κόμικ,αρθρογράφος και διοργανωτής φεστιβάλ κόμικ).

Με μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του,για τη πορεία τη δική του και της ελληνικής σκηνής των κόμικ γενικότερα.Επίσης το τεύχος δημοσιεύει και μία δική του δισέλιδη ιστορία με τον Dylan Dog την οποία λάτρεψα!!Καλή αρχή φίλε Γαβριήλ!!Έχεις να γεμίσεις "μεγάλα παπούτσια"(αυτά του Λευτέρη Ταρλαντέζου)αλλά ειδικά εσύ ξέρω ότι θα τα καταφέρεις περίφημα!!Ας δούμε όμως τις ιστορίες που φιλοξενούνται σε αυτό το τεύχος:

1.Mα τα Χίλια: Σε σενάριο και σχέδιο του Βαγγέλη Σαίτη.Κλασική αξία στο χώρο του γελοιογραφικού comic strip ο Σαίτης,συνεχίζει να προσφέρει άφθονο γέλιο με τις δημιουργίες του!

2.Mπλέκ - Στα Ίχνη των Γουανάγκι: Marcel Navarro/σενάριο & Jean-Yves Mitton/σχέδιο.Α'δημοσίευση KIWI #307 1980.Ο Μπλέκ και οι φίλοι του βρίσκουν μία άμαξα με έναν πληγωμένο που υποστηρίζει ότι οι Ινδιάνοι Γουανάγκι του επιτέθηκαν και απήγαγαν τη γυναίκα του.Ο Μπλέκ αφήνει τους φίλους του για να ψάξει να βρει του Γουανάγκι,που πίστευε ότι ήταν ειρηνική φυλή...Φυσικά ο "τραυματίας" είναι στη πραγματικότητα Άγγλος που απλά εκτελούσε το σχέδιο των ανωτέρων του.Να απομακρύνει το Μπλέκ από τους φίλους του,και να τον παγιδεύσουν μέσα σε μία σπηλιά από την οποία φαίνεται να μην υπάρχει διαφυγή....Μία ακόμα ιστορία του Navarro σε σχέδιο του Mitton που μένουν πάντα πιστοί στο ύφος των Essegesse τόσο σεναριακά,όσο και σχεδιαστικά.Σε αυτό το τεύχος η επιλογή της ιστορίας αυτής έγινε και για να ικανοποιηθούν και οι παλαιότεροι αναγνώστες που προτιμούν το συγκεκριμένο ύφος,και γιατί οι ιστορίες των Mitton&Navarro θεωρούνται καλύτερες σε σχέση με αυτές της Γιουγκοσλάβικης παραγωγής.Περιμένω τη συνέχεια με αγωνία!

3.Μισέλ Βαγιάν - Στο όνομα του Υιού(μέρος Α'): Phillipe Graton&Denis Lapiere/σενάριο & Marc Bourgne-Benjamin Beneteau/Σχέδιο.Πρώτη έκδοση το 2012.Η νέα και άκρως ενδιαφέρουσα προσθήκη στους ήρωες του Μπλέκ!Ένα από τα πιο διάσημα κόμικ της γαλλοβελγικής σχολής και δημιούργημα του Jean Graton ήδη από το 1957,τώρα συνεχίζεται ανανεωμένος και προσαρμοσμένος στην εποχή του.Με τον γιο του Graton,τον Phillipe στο σενάριο(που συγγράφει μαζί με τον Denis Lapiere)και τους Marc Bourgne&Benjamin Benetau στο σχέδιο,παρακολουθούμε με μεγάλη ρεαλιστικότητα,τις επαγγελματικές και προσωπικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο βασικός πρωταγωνιστής Μισέλ Βαγιάν.Από τη μία να βοηθήσει να αναπτυχθεί σωστά η οικογενειακή του επιχείρηση,η αυτοκινητοβιομηχανία Vaillant,,και να προσαρμοστεί με τα δεδομένα της εποχής της,και από την άλλη σαν πατέρας,με έναν γιο που περνάει την επανάσταση της εφηβείας...και όχι μόνο...Όπως έγραψα το σενάριο είναι ρεαλιστικό με ζωντανούς διαλόγους,κρατώντας σωστές ισορροπίες τόσο στις προσωπικές,όσο και στις "αγωνιστικές" συνθήκες που καλούνται να βιώσουν οι πρωταγωνιστές του.

Το κόμικ το πρωτογνώρισαν οι Έλληνες αναγνώστες στα τέλη της δεκαετίας του '60 στο πολυθεματικό (τότε)περιοδικό Τεν Τεν των εκδόσεων Χάρη Πάτση,ενώ στη δεκαετία του '80 δημοσιεύτηκε και στα περιοδικά Super Boy(καμία σχέση με το χαρακτήρα της DC)και στον εβδομαδιαίο Μπλέκ.Τώρα έχουμε την ευκαιρία να διαβάσουμε και τη νέα εποχή του εμβληματικού χαρακτήρα των BD κόμικ,που άρχισε το 2012 και είδη απαριθμεί 7 άλμπουμ με το τελευταίο να κυκλοφορεί το Νοέμβριο του 2018.Ο σχεδιαστής Marc Bourgne(με τη βοήθεια στα μελάνια από τον Benetau)έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στην απεικόνιση τόσο των αγωνιστικών αυτοκινήτων,όσο και στην εκφραστικότητα των προσώπων των χαρακτήρων.Επίσης ο ίδιος σχεδιαστής έχει σχεδιάσει και μερικά άκρως ερωτικά(έως πορνό)με το ψευδώνυμο(αναγραμματισμός του ονόματος του)Bruce Morgan,μερικά από τα οποία έχουμε διαβάσει(Valerie,Sylvie) και στη χώρα μας στη σειρά Μικρά Ερωτικά Κόμικς.Πολύ καλή η επιλογή της συγκεκριμένης σειράς στο περιοδικό,δίνει έναν μεγαλύτερου Ευρωπαϊκού τύπου αέρα στην έκδοση,αποτελώντας μία ακόμα προσωπική επιτυχία του εκδότη Λεωκράτη Ανεμοδουρά.

4.Μάντυ Ρίλλευ - Δόξα και Εξουσία : Ray Collins/Σενάριο & Gracia Seijas/Σχέδιο.Α' δημοσίευση Scoprio #99, 1984.Ακόμα μία υπέροχη ιστορία του Ρίλλευ,που αποτελεί το πιο αγαπημένο μου χαρακτήρα,σε παρουσία στο περιοδικό.Μία ιστορία επίκαιρη επίσης,(μιας και είχαμε και εμείς τις εκλογές της 26ης Μαίου και ήμασταν σε εκλογικό πυρετό εδώ και εβδομάδες...)μιας που πραγματεύεται και αυτή τις εκλογές και το που μπορεί να φτάσει η ματαιοδοξία του ανθρώπου για να κερδίσει την εξουσία με κάθε τρόπο...Ο υποψήφιος δήμαρχος Κέριγκαν προσπαθεί να βγάλει από τη μέση τον αντίπαλο του Στέισυ,χρησιμοποιώντας για εκφοβισμό τα τσιράκια του,ειδικά τον Ντεσπεράντο Ρόθ.Τα πράγματα όμως θα μπλεχτούν ακόμα περισσότερο όταν οι κάτοικοι του χωριού,μετά την αποχώρηση του υποψήφιου Στέισυ,θα προτείνουν για δήμαρχο τον πατέρα του Μάντυ!!Σενάριο που θα πρέπει να διδάσκεται σε σχολές,γρήγορη πλοκή και υπέροχη αφήγηση από τον "ενήλικα" πλέον Μάντυ που εκφράζει και δυνατές αλήθειες σχετικά με τη ψυχή του λαού,που στα δύσκολα θα βγει στην επιφάνεια,μέσα από το βολεμένο της λήθαργο..Μαθήματα σχεδίου από τον Seijas που ποτέ δεν απογοητεύει!!

5.Δικαστής Ντρέντ - Χιονοθύελλα: Garth Ennis/σενάριο & Colin McNeil/σχέδιο.Α'δημοσίευση 2000AD #819 Γενάρης 1993.Δεν σταματούν οι ατυχίες για τον υποψήφιο μεγαλέμπορο ναρκωτικών Βίν Τουρέτο.Όχι μόνο του πούλησαν νοθευμένη σκόνη,αλλά θα βρεθεί και στο δρόμο του ο Ντρέντ!!Κλασικός Ennis(βία,αίμα,χωρίς σπέρμα)αν και η ιστορία μου άρεσε περισσότερο από αυτή του προηγούμενου τεύχους του Μπλεκ,και το σχέδιο του Collin McNeil(Strontium Dog,Mechanismo)να μου θυμίζει έντονα εκείνο του συμπατριώτη του,του Simon Bisley.Tίποτα το συνταρακτικό αλλά Ντρέντ είναι αυτός!!

6.Φάντομ - 5 Μέρες του Δράκου μέρος Δ' : Rafael Nieves/Σενάριο & Τony Akins-Ken Wolak/Σχέδιο.Πρώτη  δημοσίευση Phantom(5th series) Annual #1 Γενάρης 2007.
Βρισκόμαστε στη δεκαετία του '30 και ο 19ος Φάντομ ψάχνει το 3ο κομμάτι του Δράκου.Η αναζήτηση του θα τον οδηγήσει μέχρι ένα αεροδρόμιο του Νεπάλ,όπου καταδιώκοντας τα μέλη της αδελφότητας του Σίνγκ,θα βρεθεί μέχρι τα Ιμαλάια και ένα μοναστήρι Βουδιστών..Γρήγορη πλοκή και εδώ,δράση και περιπέτεια στο κλασικό στυλ του Φάντομ,το σχέδιο των Akins&Wolak δεν με εντυπωσίασε και ιδιαίτερα και μου φάνηκε περισσότερο "καρτουνίστικο" από όσο θα ταίριαζε στην ιστορία.Ελπίζω όταν ολοκληρωθούν οι ιστορίες του annual,να συνεχίσει ο εκδότης με κάτι ίσως πιο κλασσικό σε Φάντομ.

7.Ταρζάν-Το Παιχνίδι:Joe Kubert Σενάριο&Σχέδιο.Α'δημοσίευση Tarzan #229 Μάρτιος 1974.Ο Ταρζάν φτάνει πληγωμένος σε ένα απομακρυσμένο βασίλειο και άθελα του θα μπλεχτεί στο σατανικό σχέδιο της βασίλισσας Ζορίνα...Μία από τις πιο ίσως "παράξενες" ιστορίες που έγραψε ο Kubert για τον Tarzan,αφού σε αυτή παρουσιάζεται λίγο περισσότερο αιμοδιψής από ότι τον έχουμε συνηθίσει,και ίσως πιο σκληρός στα αισθήματά του.Επίσης μου φάνηκε τραβηγμένο το φινάλε της.Γενικά έχοντας όλα τα τεύχη της σειράς στην original έκδοσή τους,το συγκεκριμένο δεν είναι και το πιο αγαπημένο μου...Ίσως να ήταν το ύφος της ιστορίας που επιβάλλει αυτή την αλλαγή,ίσως ο Kubert να "πειραματίζονταν" σεναριακά,για να δικαιολογηθεί αυτή η μικρή παρέκκλιση στο χαρακτήρα του Βασιλιά της Ζούγκλας.Σχεδιαστικά ο Kubert για άλλη μία φορά παραδίδει μαθήματα σωματικής ανατομίας,δείχνοντας πόσο μεγάλος μάστορας της εικονογράφησης ήταν. 

8.Στόρμ-Βάνταλ ο Καταστροφέας:Martin Lodewijk/Σενάριο & Don Lawrence/Σχέδιο.'A δημοσίευση EPPO 1987.Το έβδομο άλμπουμ των χρονικών της Παντάρβε(Chronicles of Pantarve)και το 16ο ολόκληρης της σειράς.Ο Στόρμ και οι σύντροφοί του αντιμετωπίζουν έναν εγκληματία από άλλη διάσταση,που μέσα από την ανίκητη αρματωσιά/φυλακή του,απειλεί να καταστρέψει όλο τον κόσμο της Παντάρβε...Κλασικός συνδυασμός Fantasy&Sci-fi στα καλύτερα τους,περιπέτεια,δράση και κάθε panel και ένας μικρός πίνακας ζωγραφικής από τον πανμέγιστο καλλιτέχνη Don Lawrence.Το έγραψα και στο προηγούμενο review μου για το Μπλέκ #2 η δημοσίευση του Στόρμ,ήταν μία από τις μεγαλύτερες προσωπικές επιτυχίες του Λεωκράτη Ανεμοδουρά.Και μόνο για το Στόρμ το περιοδικό θα έπρεπε να πωλείται 5.90 ευρώ..Φανταστείτε με 164 σελίδες τι δώρο μας κάνει ο εκδότης...

Το τεύχος κλείνει με το καθιερωμένο τετρασέλιδο με το Παιδί Πάνθηρας.Η Βρετανική απάντηση στον SpiderMan της Marvel,κυκλοφόρησε για μια δεκαετία περίπου(1976-1985)στο περιοδικό Buster της Fleetway,και αργότερα της Egmont.Νομίζω όμως πώς απλά ο εκδότης με τη δημοσίευση της θέλει να ευχαριστήσει μία μερίδα παλαιών αναγνωστών του περιοδικού.Δεν νιώθω όμως ότι η συγκεκριμένη σειρά πλέον έχει να προσφέρει κάτι καινούργιο και νέο στο περιοδικό.Δεν φέρνει έναν αέρα φρεσκάδας όπως η δημοσίευση του Μισέλ Βαγιάν ας πούμε,και διαβάζουμε χιλιοειπωμένες ιστορίες πολλών χρόνων...

Θα προτιμούσα περισσότερες σελίδες σε  Βαγιάν ή στις πολύ καλά ενημερωμένες στήλες Pop Corner του Μάνου Νομικού ή τα Νέα των Κόμικ του Γαβριήλ Τομπαλίδη.Επίσης η στήλη Retro του κ.Νικολαίδη είναι πολύ ενδιαφέρουσα και θα μπορoύσε να είναι 2 σελίδες άρθρα.Aλλά φυσικά δεν τίθεται θέμα "γκρίνιας" μου,απλά μία άποψη/πρόταση διατυπώνω.Το περιοδικό είναι τόσο διαβολεμένα υπέροχο,και κάθε δίμηνο έχουμε ένα άριστο αποτέλεσμα,που μόνο γκρίνιες δεν χωράνε σε μία τόσο καλή έκδοση.Προσωπικά το θεωρώ ότι καλύτερο σε εικονογραφημένη έκδοση κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή.Ένα ακόμα σπουδαίο τεύχος που απλά ΔΕΝ γίνεται να το χάσει κανείς και για κανέναν λόγο!!Ο Μπλεκ θα συνεχίσει να γαλουχεύει γενιές και γενιές αναγνωστών για πολλά χρόνια ακόμα!!

Φωτογραφίες για το άρθρο πάρθηκαν και από τη σελίδα του περιοδικού Mπλεκ στο Facebook.

Περισσότερες πληροφορίες https://www.mikrosiros.gr/

Σπύρος Ανδριανός

Skits@kia Spy's Edition #14 Πριν και Μετά το Γάμο #7

Πριν και Μετά το Γάμο

Το Comic strip που σας καταλαβαίνει!! Ανανεωμένο σε σχέδιο,σενάριο,και ψηφιακό χρώμα δικό μου.

WAR OF THE REALMS #1-4 Από Jason Aaron,Russell Dauterman&Matthew Wilson

WAR OF THE REALMS #1-4

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: To παρακάτω review περιέχει spoilers γι'αυτό ΜΗ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΟΝ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ!!

Το νέο μεγάλο event της Marvel είναι εδώ!!Μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχής μέσα στo οποίο η Marvel,κράτησε το λόγο της και δεν έβγαλε κάποιο big event(η αλήθεια είναι πώς το είχαν παρακάνει με τα απανωτά events που είχαν κουράσει ψυχολογικά αλλά και οικονομικά τους αναγνώστες),η εταιρεία ξαναγυρίζει δυναμικά με ένα νέο story arc που θα επηρεάσει όλους τους υπόλοιπους τίτλους της,και θα συνταράξει συθέμελα ολόκληρο το Marvel universe!!

Ο Μalekith ο άρχοντας των Dark Elves και παλαιός εχθρός του THOR,έχοντας καταστρέψει τα άλλα 9 από τα 10 βασίλεια της Σκανδιναβικής μυθολογίας/όπως παρουσιάζονται στο κόμικ(Niflheim, Muspelheim, Asgard,Jotunheim, Vanaheim, Alfheim, Svartalfheim,Heven,Helheim)που βρίσκονται σύμφωνα με αυτή στα κλαδιά και στις ρίζες του δέντρου του κόσμου Yggdrasil ,στρέφει τη προσοχή του στο τελευταίο που απέμεινε όρθιο,που δεν είναι άλλο από τη δική μας Γη(Midgard).Φυσικά μιας και πρόκειται για τα 9 βασίλεια και γενικά για όλη τη Σκανδιναβική μυθολογία,το σενάριο της σειράς γράφει ο Jason Aaron που τα τελευταία χρόνια,μέσα από τον τίτλο του THOR που γράφει,έβαζε σιγά σιγά τα θεμέλια εδώ και 6 σχεδόν χρόνια για να χτιστεί αυτό το οικοδόμημα που ονομάστηκε War of the Realms,και που θα ολοκληρωθεί σε 6 τεύχη(αν και θα έχει και πολλά spin offs και sub series,καθώς και tie ins).Tον σχεδιασμό της σειράς αναλαμβάνει ο πολύ καλός Russel Dauterman,που είχε δουλέψει στον THOR μαζί με τον Aaron,όταν το ρόλο του Θεού του Κεραυνού(και το..όνομα!)είχε αναλάβει η παλιά αγαπημένη του,η Jane Foster.

Σήμερα θα σας παρουσιάσω τα 4 πρώτα τεύχη της σειράς(αυτά έχω διαβάσει και περιμένω να μου έρθουν και τα υπόλοιπα)και σε επόμενο άρθρο μου θα δούμε τη τελική έκβαση όλης της μάχης των ηρώων μας εναντίον των ορδών(ξέρω που πάει το μυαλό σας) του Malekith!!Φυσικά μιλάμε πάντα για το κύριο event και όχι τις υπόλοιπες sub series(συνοδευτικές σειρές)ή crossover που γίνονται στους περισσότερους τίτλους της Marvel αυτή τη στιγμή.

Το πρώτο τεύχος αρχίζει με τον Odin,να κάθεται απογοητευμένος στα συντρίμμια του θρόνου του μετά τη ολοκληρωτική καταστροφή της Asgard..Την ίδια στιγμή Dark Elves του επιτίθενται και τον πληγώνουν σοβαρά...Ο Loki εμφανίζεται και αυτός θανάσιμα πληγωμένος μπροστά στον Thor,και τον ειδοποιεί για την επέλαση του Malekith.Όταν ο επιφυλακτικός Thor του ζητάει να τον πάει στον Malekith Μέσο της Dark Bifrost(αφού η Rainbow Bridge της Asgard έχει διαλυθεί)εκείνος τον μεταφέρει στο κόσμο των Frost Giants (Jotunheim)και τον παγιδεύει εκεί,αφού επρόκειτο για τον ίδιο τον Malekith με τη μορφή του Loki....

Πίσω στη Γη η επίθεση αρχίζει,και ο Spider Man θα βοηθήσει τη μητέρα του Thor,Freyja,όταν και σε εκείνη επιτίθενται Dark Elves...Σύντομα η πραγματική μάχη θα αρχίσει όταν όλα τα πλάσματα(Dwarves,Frost Giants,Elves,War Angels,Fire Goblins) απο τα 9 βασίλεια που ο Malekith έχει κατακτήσει,επιτίθενται στη Νέα Υόρκη αρχικά και μετά στον υπόλοιπο κόσμο....Ο Loki(ο αληθινός)σε μία ηρωική πράξη,θα θυσιαστεί για να σώσει τη μητέρα του...(Μόνο οδοντογλυφίδα δεν του έβαλε δηλαδή...)

Οι ήρωες όμως όπως βλέπουμε στο δεύτερο τεύχος,υπολείπονται αριθμητικά για να αντιμετωπίσουν τις ορδές(να το πάλι!!)του Malekith...Αποκομμένοι από κάθε επικοινωνία για βοήθεια εξ'αιτίας της Roxxon(μιας και ο CEO της εταιρείας Dario Agger,εχθρός του Τhor και νυν τσιράκι του Malekith)που έχει μπλοκάρει κάθε επικοινωνία στη Γη...

H ηρωική είσοδος του Odin!!!

Εκείνη τη στιγμή καταφτάνει ο Odin με το στρατό του(ναι δεν πέθανε πληγώθηκε βαριά όμως!)από Βαλκύριες για να δώσει ένα χέρι(βαρύ)βοήθειας..Ο Doctor Strange όμως στη προσπάθεια του να (τηλε)μεταφέρει με ένα spell που τελικά δεν μπορεί να ελέγξει ,αθώους πολίτες στην ασφάλεια,παίρνει μαζί του και τους ήρωες(τους μεταφέρει όλους στο Avengers Mountain),αφήνοντας τη Νέα Υόρκη στο έλεος του Malekith που θα τη καταστρέψει ολοσχερώς....Η Freyja λέει στους υπόλοιπους ότι πρέπει να βρει το γιο της στο τόπο των παγωμένων γιγάντων,μόνο έτσι θα έχουν μια ελπίδα να κερδίσουν ίσως τη μάχη...

Έτσι στο τρίτο τεύχος η Freyja θα ζητήσει από τον Captain America,να συγκροτήσει μία ομάδα για να πάει στο Jotunheim για να βρούν τον Thor.O Daredevil παίρνει τις δυνάμεις τoυ Heimdal(σηκώνοντας το σπαθί του Hofund)και ξαναδημιουργεί τη Rainbow Bridge!!Τώρα θα είναι ο God without fear!!Έτσι οι Cap/Logan/Cage/Iron Fist/Spidey μεταφέρονται στη Jottunheim πρός αναζήτηση του Thor,και οι SheHulk/Blade/Freyja/Punisher/Ghost Rider πηγαίνουν στη Svartalfheim για να καταστρέψουν τη Black Frost του Malekith...Πίσω στη Γη ο αγώνας συνεχίζεται με όσους ήρωες απέμειναν(Captain Marvel,Venom,Deadpool,Sif,Winter Soldier,Weapon H)αλλά ο Malekith έχοντας στα χέρια του το Ebony Blade του Black Knight,είναι παντοδύναμος....Στο Avengers Mountain ο Stark και η Shuri ετοιμάζουν ένα νέο όπλο..Ενώ η ομάδα του Cap εντοπίζει τον Thor,ο οποίος πλέον βρίσκεται σε δολοφονικό αμόκ έχοντας ξεπαστρέψει όσους Frost Giants του επιτέθηκαν...

O Berseker Thor!!!Διψασμένος για αίμα Frost Giants!!

Στο τέταρτο και τελευταίο(προς το παρών) τεύχος μας βλέπουμε τη Freyja να μαζεύει στρατό από όσα βασίλεια κατέστρεψε ο Malekith,ενωμένοι όλοι από το κοινό τους μίσος για εκείνον...Για να σώσει τη παγιδευμένη γυναίκα του ο Odin θα χρησιμοποιήσει το "δώρο" που του έδωσε ο Stark με τη Shuri(το μυστικό όπλο που έλεγα επάνω)και θα δώσει έναν οργασμό στη Freyja άλλο πράγμα!!Μαζί όμως θα θυσιαστούν για να καταστραφεί η Black Frost...Ο Τhor αποφασίζει να πάρει τη κατάσταση στα χέρια του!!!(και ναι θα φορέσει το χέρι του Destroyer όπως είχαμε δει σε μελλοντικές εκδοχές του!!)

Ο Οdin με το "δώρο" του Stark γίνεται ο Iron All Father!!

Μη περιμένετε να διαβάσετε και Watchmen σε ένα event τέτοιας θεματολογίας...Όπως και τα περισσότερα του είδους του,έτσι και το War of the Realms ακολουθεί μία συγκεκριμένη συνταγή...Η μεγάλη απειλή που θα ενώσει όλους τους ήρωες,επικές μάχες θα ακολουθήσουν,κάποιος-οι θα θυσιαστούν για το κοινό καλό,και εκεί που όλα μοιάζουν χαμένα οι ήρωες θα βρουν τη λύση και θα νικήσουν,σώζοντας την ανθρωπότητα....

O Thor με το Destroyer Arm Gadget!!

Επίσης με τόσους πρωταγωνιστές δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλη ανάπτυξη των χαρακτήρων.Ο Aaron σίγουρα θα ευνοήσει κάποιους,σίγουρα θα αδικήσει άλλους.Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι χαρακτήρες που ευνοούνται είναι και αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη σχέση με τη Σκανδιναβική μυθολογία.Έτσι ο Τhor,μετά από πολύ καιρό θα ξαναπαρουσιαστεί παντοδύναμος και καταστροφικός,όπως επιτέλους αρμόζει σε έναν Θεό του κεραυνού(είναι αλήθεια ότι ο Aaron πρόσθεσε πολύ κωμικό στοιχείο στο run του στον τίτλο,αλλοιώνοντας το status quo του χαρακτήρα και το ίδιο ατυχώς για εμένα έγινε και στη τρίτη ταινία του στον Κινηματογράφο).Ο Odin θα παρουσιαστεί ηρωικός και δυναμικός παρά τις πληγές του και τα εκατομμύρια χρόνια του...Ο Loki θα θυσιαστεί ηρωικά και η Freyja θα πολεμήσει γενναία και θα έχει πολλαπλούς οργασμούς(πολεμικούς και..μη!!)..Και η θυσία του ζευγαριού Odin-Freyja θα αποτελέσει το hype γεγονός στη κοινότητα των κομικσόφιλων,μία πράξη που δηλώνει 100% τον χαρακτηρισμό του Βίκινγκ πολεμιστή με έντονο το Games of thrones στοιχείο.. Μέχρι φυσικά να βγουν και τα δύο τελευταία τεύχη που όλο και κάποια μεγάλη έκπληξη θα κρύβουν στο μανίκι τους(δηλ.ο Aaron κρύβει στο μανίκι του αν και όλο με t-shirts τον βλέπω)...Η μεταμόρφωση(σε παρουσιαστικό και χαρακτήρα) τόσο του Odin όσο και της Freyja σε αυτή την ιστορία είναι απίστευτη και πιστεύω ότι δεν είδαμε ακόμα το..τέλος τους τόσο σύντομα....

Για το art του Dauterman έχω να πω ότι και στα 4 μέχρι στιγμής τεύχη που έχω διαβάσει με έχει εντυπωσιάσει...Μεγάλη λεπτομέρεια στα background,στα layouts και κυρίως στο design,καλοσχεδιασμένοι κόσμοι(από τα χιονισμένα τοπία του Jottunheim μέχρι τα σοκάκια της Νέας Υόρκης που καταστρέφεται)εντυπωσιακές splash και spread pages,γεμάτες όλων των ειδών χαρακτήρες(dwarves,elves,fire demons,frost giants κ.α.)και δυναμικές επικών διαστάσεων σκηνές μάχης που θα ευχαριστήσουν(τουλάχιστον οπτικά) και το πιο απαιτητικό αναγνώστη όλα συνδυάζονται αρμονικά μεταξύ τους δίνοντας ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα.Λιγάκι στη She Hulk μου τα χαλάει που τη σχεδίασε σαν να είναι νταλικέρης ή έστω η νταρντάνα θεία του Punisher από το χωριό...Πολύ καλός και ο χρωματισμός του Matthew Wilson δένει αρμονικότατα με τα σχέδια του Dauterman και το κάθε διαφορετικό κόσμο που σχεδιάζει.

O Malekith με τα..τσιράκια του!!(Και κατοικίδιο τον Venom!!)

Όλα αυτά ίσως να καθιστούν προς το παρών το War of the Realms ένα από τα δυνατότερα events της εταιρείας εδώ και μία δεκαετία περίπου ή έστω από την εποχή του πρώτου Civil War το 2006.Στην επόμενη παρουσίαση μου στα δύο πλέον τελευταία τεύχη,ελπίζω να μην με έχει απογοητεύσει ο Aaron και να τελειώσει τη σειρά επικά όπως της αξίζει...Επαναλαμβάνω ξανά δεν πρόκειται για ένα κόμικ προβληματισμού ή κοινωνικών μηνυμάτων...Αν ψάχνετε για κάτι τέτοιο σίγουρα το War of the Realms δεν είναι για εσάς.Σκεφτείτε το και σαν μία ταινία του MCU που μάλλον θα τρέχατε να τη δείτε από τις πρώτες μέρες προβολής της!!Αν θέλετε απλά να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας διαβάζοντας μία επικών διαστάσεων σύγκρουση ανάμεσα στο καλό και το κακό,νομίζω ότι η σειρά θα σας ευχαριστήσει.

Σπύρος Ανδριανός

ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ - Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ!!Από Θάνο Κόλλια

ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ- Η ΓΕΦΥΡΑ (Βασισμένος στο έργο των Στέλιου Ανεμοδουρά και Βύρωνα Απτόσογλου)

Εκδόσεις : Mικρός Ήρωας 
Υπεύθυνος έκδοσης/Αρχισυντάκτης : Λεωκράτης Ανεμοδουράς
Graphic Design/Lettering : Τίνα Χελιώτη
Σελίδες : 52 ISBN : 978-618-5362-22-5
Τιμή : 4.90 euro

Η επιστροφή του Έλληνα Superman είναι γεγονός!!!Ο ήρωας που δημιούργησε το 1951 ο αείμνηστος Στέλιος Ανεμοδουράς ξαναγυρνά πιο νέος και μοντέρνος από ποτέ!!!Mία πρώτη γνωριμία με τον ανανεωμένο ήρωα είχαμε κάνει μέσα από τις σελίδες του νέου Μπλέκ(τεύχη 2-3 Φεβρουάριος-Μάρτιος 2019) ενώ σαν ολοκληρωμένο graphic novel 52 σελίδων(το υλικό που είχαμε διαβάσει στο Μπλεκ συν 24 καινούργιες σελίδες)παρουσιάστηκε στο φετινό Comic con 5 της Θεσσαλονίκης.Στις 17 Μαίου κυκλοφόρησε και στα περίπτερα της Αθήνας.

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της λαϊκής φαντασίας και μυθοπλασίας ανα τους αιώνες(από την αρχαία ελληνική και παγκόσμια μυθολογία μέχρι και σήμερα)είναι ο ήρωας να διαθέτει δυνάμεις.Ο κόσμος πάντα είχε ανάγκη από ήρωες είτε ήταν ο ημίθεος Ηρακλής,είτε ο σπανακοφάγος Popeye.Aυτές όμως οι ενίοτε Θεικές και εξωπραγματικές δυνάμεις όμως ανθρωποποιούνται όσο το δυνατόν περισσότερο,ώστε οι αναγνώστες να νιώθουν όσο το εφικτό πιο "κοντά" τους τον εκάστοτε λαϊκό ήρωα.

Επίσης ο ήρωας,πρέπει να αναδεικνύει όλες εκείνες τις ηθικές αξίες,που είναι απαραίτητες για τη δημιουργία σωστών πολιτών που θα αποτελούν τη μελλοντική κοινωνία μας.Η Ελλάδα των αρχών της δεκαετίας του '50 έχοντας βγει από έναν Παγκόσμιο και έναν εμφύλιο πόλεμο,και έχοντας ακόμα ανοικτές τις πληγές της(ψυχικές και υλικές)και ειδικά τα παιδιά και οι έφηβοι της είχαν ανάγκη από τέτοιους ήρωες.Έστω και σε εικονογραφημένη μορφή...Έχοντας όλα αυτά στο νου του, Στέλιος Ανεμοδουράς αποφάσισε να κυκλοφορήσει τον Απρίλιο του 1951 τον Υπεράνθρωπο,στα πρότυπα του αμερικάνικου κόμικ Superman(των Siegel&Shuster/Αction Comics #1 Ιούνιος 1938)και Captain Marvel/Shazam(των Parker&Beck/Whiz Comics#2 Φεβρουάριος 1940)και να τον ενσωματώσει στην ελληνική πραγματικότητα...68 χρόνια σχεδόν αργότερα οι Λεωκράτης Ανεμοδουράς και Θάνος Κόλλιας αποφασίζουν να επαναφέρουν τον "πρώτο" εκείνο ήρωα του Στέλιου Ανεμοδουρά,γιατί ακόμα και σήμερα ο κόσμος έχει ανάγκη από ήρωες,με υπερδυνάμεις μεν αλλά τόσο ανθρώπινους δε, με τους οποίους μπορεί να ταυτιστεί!!

Η υπόθεση απλή αλλά συνάμα και τόσο συναρπαστική.Δύο teenagers ο Λευτέρης και ο ορφανός Νικόλας,ψάχνουν στο βιβλιοπωλείο του μυστηριώδους κυρίου Δημήτρη να βρούνε πηγές για την εργασία τους,όταν ο Νικόλας σε ένα συρτάρι ανακαλύπτει ένα μικρό μηχάνημα που τους μεταφέρει σε ένα μέρος όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει γίνει συνολύθεμα διαφορετικών εποχών...Δεινόσαυροι,Βίκινγκ πολεμιστές και άρματα του 2ου Παγκοσμίου πολέμου όλα μαζί καταδιώκουν τα παιδιά μέχρι τη στιγμή που θα πέσει στη Γη ως άλλος έκπτωτος άγγελος,ο Υπεράνθρωπος....Εκείνος όπως και οι δύο φίλοι παγιδευμένος στον ίδιο περίεργο κόσμο,προσπαθεί να βρει τον τρόπο να ξεφύγει από εκεί μέσα μαζί με τα παιδιά,ακολουθώντας περίεργες δίνες φωτός που τις ονομάζει πύλες.Και που ίσως τους γυρίσουν πίσω στην εποχή τους...Στη προσπάθεια αυτή όμως,και ενώ του επιτίθενται άγνωστοι εχθροί,ο Νικόλας θα χαθεί σε κάποια άλλη πύλη,ενώ ο Υπεράνθρωπος μαζί με τον Λευτέρη θα ακολουθήσουν τη σωστή αλλά θα μεταφερθούν στην εποχή του Υπερανθρώπου στο 1967....Εννέα χρόνια αργότερα ο Λευτέρης έχει ενσωματωθεί πλήρως στο νέο του περιβάλλον και έχει εξελιχθεί σωματικά και πνευματικά στον μεγαλύτερο εφευρέτη και ήρωα τον Ελ Γρέκο(από τα αρχικά του ονόματος του Ελευθέριος Γκρεκότης)έχει παντρευτεί τη κόρη του Υπερανθρώπου,Ντιάνα(Αστραπή)και περιμένουν το πρώτο παιδί τους,όταν ένας παλαιός "γνώριμος" της οικογένειας θα κάνει την εμφάνιση του για να σπείρει τον όλεθρο και τη καταστροφή...

Ακόμα μία ποιοτική και αισθητικά προσεγμένη έκδοση,από τις πάντα πολύ καλές εκδόσεις Μικρός Ήρως,που συνεχίζουν δυναμικά να κοιτάνε με αισιοδοξία στο εκδοτικό μέλλον.Το εκπληκτικό εξώφυλλο από το Θάνο Κόλλια,που στη συγκεκριμένη έκδοση τα έχει κάνει όλα μόνος του(σχέδιο&σενάριο)συνδέει το παρελθόν και το μέλλον του χαρακτήρα.Η ιστορία του χθες(τα παλαιά εξώφυλλα)που γαλούχησε γενιές και γενιές παιδιών και εφήβων  στη μεταπολεμική και μετεμφυλιακή Ελλάδα των αρχών της δεκαετίας του '50(και της αγωνίας της να βρει νέα πρότυπα και ήρωες),με την ιστορία που ξεκινά να γράφεται και πάλι σήμερα για να γαλουχήσει αυτή τη φορά μία νέα γενιά αναγνωστών!!Άλλωστε η επιτυχία ενός εικονογραφημένου(ή μη) ήρωα είναι να μένει αλώβητος από το χρόνο,και ο Υπεράνθρωπος που γέννησε η αστείρευτη φαντασία του Στέλιου Ανεμοδουρά μαζί με τη μαγική πένα του Βύρωνα Απτόσογλου(Byron),δείχνει ότι ο ήρωας (ξανα)ήρθε για να μείνει!!Ακριβώς όπως και ένα από τα "μότο" της εταιρείας,για να θυμόνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι!Μονάχα πλέον ένας εκδότης όπως ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς μπορεί να συνδυάσει με τέτοιο τρόπο τη παράδοση με το νέο,το καινούργιο.Οι ήρωες των εκδόσεων του δείχνουν ότι αντέχουν στο χρόνο,με σεβασμό στο παρελθόν τους και δυναμική πορεία στο μέλλον.Τους αξίζουν τα θερμά μου συγχαρητήρια σε εκείνον και τους συνεργάτες του,γιατί σε δύσκολες οικονομικά και εκδοτικά εποχές,συνεχίζουν να τολμούν και να μας δίνουν ποιοτικές εκδόσεις,ατενίζοντας παράλληλα το μέλλον με ελπίδα.

Πολύ καλό και κατατοπιστικό το άρθρο του κ.Γιώργου Βλάχου,για την ιστορία και καταγωγή του ήρωα(ένας συνδυασμός του αμερικάνικου Superman της DC μαζί με τον Captain Marvel/SHAZAM της Fawcett/DC).Στο οποίο μας εξηγεί τους λόγους που ο αείμνηστος Στέλιος Ανεμοδουράς αποφάσισε να δημιουργήσει τον ήρωα,σε μία πληγωμένη από τους πολέμους Ελλάδα των αρχών της δεκαετίας του '50,και το πώς τον προσάρμοσε στα ελληνικά δεδομένα της εποχής,το πώς πρόσθεσε νέους χαρακτήρες στο περιβάλλον του ήρωα,και το πώς το ελληνικό στοιχείο(οι Έλληνες χαρακτήρες όπως εκείνος του Ελ Γκρέκο) έπρεπε πάντα να ξεχωρίζουν.Κάτι που έγινε και σε άλλες παρόμοιες εκδόσεις όπως το Γκαούρ-Ταρζάν του Νίκου Ρούτσου ή το Μικρός Σερίφης του Πότη Στρατίκη και Θέμου Ανδρεόπουλου.Απολαυστικό το άρθρο του κ.Βλάχου για μία ακόμα φορά,μας υπενθυμίζει το πόσο χρήσιμοι είναι να υπάρχουν άνθρωποι σαν τον ίδιο στο χώρο των εικονογραφημένων,με τις πάντα εμπεριστατωμένες του έρευνες και πλούσιες γνώσεις που διαθέτει.

Για το τέλος άφησα τον αγαπητό μου Θάνο.Και τι να γράψει κανείς για ένα τέτοιο σχεδιαστικό ταλέντο.Τα λόγια ωχριούν μπροστά στην υπέροχη δουλειά του.Αφού όμως πρέπει να σας γράψω τις εντυπώσεις μου θα το κάνω...Το έχω ξαναπεί και αναφέρει ότι ο Θάνος έχει γεννηθεί για να σχεδιάζει υπερήρωες!!Δείγματα του τεράστιου ταλέντου του έχουμε δει στις δουλειές του με τον Βασίλη Χειλά(Yψιλον και το πρόσφατο Αιώνιος που σας παρουσίασα εδώ)Σχεδιαστικά επηρεασμένος από το μεγάλο John Byrne,ο Κόλλιας έχει μία απίστευτη ζωντάνια και δυναμικότητα στη καθαρή γραμμή του που ελάχιστοι διαθέτουν.Ολόσωστες ανατομικά σφριγηλές φιγούρες,γεμάτες ρώμη,ένταση και παλμό ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη,σε ένα ξέφρενο κρεσέντο αστείρευτης δράσης και περιπέτειας. Επίσης είναι εκπληκτικός από όσο βλέπουμε και στο re-design των χαρακτήρων,αφού προσαρμόζει σχεδιαστικά με άψογο τρόπο έναν παλαιό χαρακτήρα στα σημερινά δεδομένα της εποχής του.Διατηρώντας μεν το κλασσικό στοιχείο του ήρωα,αλλά σχεδιασμένο με μοντέρνο τρόπο που να συμβαδίζει με το σήμερα.Επίσης αποδεικνύει ότι είναι και πολύ καλός στο σενάριο,αφού η ιστορία του είναι γεμάτη δράση,αγωνία,περιπέτεια,και απίστευτη ανατροπή,τα καλύτερα συστατικά ίσως για ένα κόμικ της συγκεκριμένης μυθοπλασίας.Αλλά δεν μένει μόνο εκεί(που θα ήταν και η πιο εύκολη λύση)αναπτύσσει τους χαρακτήρες με τους οποίους δουλεύει,διαμορφώνει τις προσωπικότητες τους(ο ορφανός και λίγο "γκρινιάρης" Νικόλας,ο πάντα πιστός φίλος και έξυπνος Λευτέρης,ο δυναμικός και αρχετυπικός Υπεράνθρωπος)κάνει τους αναγνώστες να συμπάσχουν και να αγωνιούν για την τύχη τους.Επίσης περνάει βασικά μηνύματα όπως εκείνο της αξίας της οικογένειας και το πόσο σπουδαίο ρόλο παίζει στη ζωή κάθε ανθρώπου,ακόμα και ενός που έχει τις δυνάμεις ενός Θεού,όπως είναι ο Υπεράνθρωπος..Κάτι άλλωστε που είχε τονίσει και ο ίδιος ο Στέλιος Ανεμοδουράς δίνοντας στον ήρωα του,γυναίκα,παιδιά και..εγγόνια σε μία εποχή που ούτε ο Superman ούτε σχεδόν κανένας άλλος υπερήρωας δεν διέθετε..Αυτό είναι που κάνει ακόμα πιο ανθρώπινο τον δικό μας Υπεράνθρωπο,μέσα και απο το σενάριο του Θάνου.Παράλληλα αφήνει ανοικτές πόρτες(ή πύλες αν προτιμάτε)και για άλλα story arcs που θα απασχολήσουν τους ήρωες μας στο άμεσο μέλλον...

 Ίσως σε κάποιες στιγμές να "μπερδεύει" λίγο τον αναγνώστη με όλο αυτό το χωροχρονικό του παράδοξο,ίσως να μην κατάφερε να το αναπτύξει όσο θα ήθελε μέσα στις 50 σελίδες της ιστορίας.Οι απαραίτητες εξηγήσεις άλλωστε δίνονται μόνο στις δύο τελευταίες της σελίδες.Ακόμα και αν αρκετά στοιχεία της ιστορίας θεωρηθούν (ξανα)χρησιμοποιημένα "κλισέ" το τελικό αποτέλεσμα νομίζω θα ικανοποιήσει και το πιο απαιτητικό αναγνώστη!!Πάντως μου θύμισε παλιές,καλές silver age εποχές (απαλλαγμένες από τη "δηθενιά" και κουλτουριάρικη hipsterική νοοτροπία που κάποιοι πάνε να περάσουν ως "ποιοτική"δημιουργία σήμερα),γεμάτες από ανέμελη και αθώα φαντασία και το μεράκι εκείνων των δημιουργών..

Μία προσεγμένη έκδοση που εύχομαι να συνεχίσει να κυκλοφορεί!

Μία έκδοση που εύχομαι(όπως και σε εκείνη του Αιώνιου που κάνει ο Θάνος με τον Βασίλη Χειλά)να συνεχίσει γιατί το συγκεκριμένο είδος,ειδικά στη χώρα μας,είναι λίγο παρεξηγημένο τουλάχιστον στα κόμικς και δει Ελλήνων δημιουργών(παρόλο που οι υπερήρωες είναι trend τα τελευταία χρόνια εξ'αιτίας των κινηματογραφικών τους μεταφορών στη μεγάλη οθόνη με ιδιαίτερη επιτυχία..).Σαν λάτρης των κόμικ με υπερήρωες(όπως νομίζω και ο Θάνος)θέλω να βλέπω να συνεχίζονται τέτοιες προσπάθειες από Έλληνες δημιουργούς.Ταλέντα σαν τον Κόλλια υπάρχουν,όπως υπάρχει και όρεξη.Αν υπάρχει και η βοήθεια τόσο των εκδοτών,όσο και του αναγνωστικού κοινού(κατά κύριο λόγο)μπορούμε να διαβάζουμε εκδόσεις σαν τον Υπεράνθρωπο.Όλα αυτά σε πολύ καλή τιμή και με άριστη εκτύπωση.Μία έκδοση που όλοι θα πρέπει να αγοράσετε!!Καλή επιτυχία από εμένα για τη συνέχεια!!

Σπύρος Ανδριανός

Τhe Umbrella Academy : Apocalypse Suit από Gerard Way και Gabriel Bá

Τhe Umbrella Academy

"All we ever wanted  was for him to love us and he fed us to the wolves...He never cared  if we lived or died,as long as it fit in with his plans.."- The Kraken

Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στη βιομηχανία των κόμικ,και ειδικά(αν μπορούμε να το κατατάσσουμε και εκεί) στη κατηγορία του υπερηρωικού για το 2007 ήταν και το the Umbrella Academy.Το οποίο κυκλοφόρησε η Dark Horse αρχικά σε ένα limited series 6 τευχών από τον Σεπτέμβριο του 2007 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2008.Μία αναπάντεχη συνεργασία ανάμεσα στον μουσικό και συγγραφέα Gerard Way(ιδρυτικό μέλος και φωνή του rock συγκροτήματος My Chemical Romance)και του βραζιλιάνο σχεδιαστή Gabriel Bá(Casanova,PIXU).Έχοντας σαν κύρια επιρροή του τον Grant Morrison και ειδικά τη δουλειά του στον τίτλο της DC Doom Patrol(με ένα κλασικό και αξεπέραστο run που ανανέωσε ριζικά τον τίτλο),ο Way κάνει ένα από τα όνειρα του πραγματικότητα δηλαδή το να γράψει δικούς του χαρακτήρες σε κόμικ,κάτι που επιχείρησε για πρώτη φορά το 1993 σε ηλικία μόλις 16 ετών!!Και αυτό επιτέλους το πραγματοποιεί μέσα από τις σελίδες του the Umbrella Academy.

Σε ένα ανεξήγητο παγκόσμιο γεγονός, σαράντα τρία εξαιρετικά παιδιά γεννήθηκαν ξαφνικά από γυναίκες που προηγουμένως δεν είχαν δείξει σημάδια εγκυμοσύνης. Ο εκατομμυριούχος εφευρέτης  Reginald Hargreeves ή όπως αλλιώς ήταν γνωστός ως monocle(στη πραγματικότητα ένας εξωγήινος μεταμφιεσμένος σε άνθρωπο) υιοθέτησε επτά από τα παιδιά,για να τα μεγαλώσει στη σχολή του με το όνομα the Umbrella Academy.Όταν ρωτήθηκε γιατί, η μόνη εξήγησή του ήταν, "Για να σώσει τον κόσμο."Από τι όμως ο ίδιος δεν έδωσε ποτέ την απάντηση....Kάθε ένα από αυτά τα παιδιά έχει και τις δικές του ξεχωριστές δυνάμεις,και μεγαλώνουν με σκοπό να γίνουν υπερήρωες.Στην αρχή δεν έχουν ονόματα και σε κάθε παιδί δίνεται και ένας αριθμός με το οποίο το αποκαλούν.Το πρώτο παιδί αναφέρεται στα αρχεία του Hargreeves ως 00.01,το δεύτερο 00.02 μέχρι και το τελευταίο το 00.07 ένα κορίτσι(Υanya) που όμως δεν καταφέρνει να αναπτύξει υπερδυνάμεις,αλλά δείχνει ταλέντο στο βιολί....Τα παιδιά έκαναν το ντεμπούτο τους δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Πύργος του Άιφελ, υπό τον έλεγχο του ρομπότ ζόμπι Γουστάβου Άιφελ,απειλεί να σπείρει τον όλεθρο στο Παρίσι.Τα παιδιά θα αποτρέψουν τα σχέδια του και θα γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό σαν υπερήρωες...

Έικοσι χρόνια αργότερα και ενώ τα παιδιά έχουν γίνει ενήλικες,η umbrella academy δεν υπάρχει πλέον,και ο καθένας έχει αποκοπεί από τον άλλο και έχει ακολουθήσει το δικό του δρόμο,τα μέλη της ομάδας θα συναντηθούν ξανά.Και αυτό γιατί ο μέντοράς τους Hargreeves πεθαίνει και θα βρεθούν όλοι μαζί στη κηδεία του...Ο 00.01 ονομάζεται πια Space Boy,ο 02  Κraken, η 03 Rumor,o 03 Seance κ.τ.λ.Μαζί όμως με τη παρουσία τους,βγαίνουν ξανά στη επιφάνεια και οι "παλιές" αντιπαλότητες ανάμεσα στα μέλη της ομάδας...Τις οποίες όμως πρέπει να βάλουν στην άκρη όταν ένας παλαιός εχθρός(Dr.Terminal)στέλνει τις καταστροφικές του μηχανές,τις Termininauts, να σπείρουν τον όλεθρο.Kαι σαν να μην φτάνει αυτό, ο εδώ και χρόνια χαμένος(στο μέλλον) 00.05,o οποίος έχει παραμένει στο παρουσιαστικό του ένα 10χρονο παιδί,τους ειδοποιεί ότι είδε το μέλλον,και ότι η καταστροφή του κόσμου θα έλθει 3 μέρες μετά το θάνατο του Hargreeves....Μέσα σε όλα αυτά ο μαέστρος μιας μυστηριώδης ορχήστρας( Orchestra Verdammten)που πιστεύει ότι παίζοντας το Apocalypse Suite θα καταστρέψει το κόσμο, μετατρέπει τη Yanya(00.07)σε ένα καταστροφικό όπλο που θα σπείρει μόνο το θάνατο στο πέρασμά της...

Το πρώτο πράγμα που σε "τραβάει" στο κόμικ είναι οι γρήγοροι ρυθμοί του,εκτός της πρωτοτυπίας του σεναρίου που όμως πραγματεύεται ένα θέμα που έχει ήδη κουράσει με την εδώ και δεκαετίες παρουσία του.Και όμως αν και έχουμε να κάνουμε με υπερήρωες,ο Way κατορθώνει να το παρουσιάσει με τέτοιο άμεσο και φίνο τρόπο,που όχι μόνο δεν κουράζει αλλά δίνει και μία αίσθηση φρεσκάδας σε ένα όπως ανέφερα κουρασμένο θέμα.Όλοι οι χαρακτήρες είναι ολοζώντανοι,άμεσοι,αληθινοί(παρά την παράξενη παρουσία τους) και ο συγγραφέας καταφέρνει να τους κάνει συμπαθητικούς στον αναγνώστη.Είτε κάποιοι από αυτούς είναι,είτε όχι...

Ο Space boy φυλακισμένος σε ένα παραμορφωμένο σώμα με τα αισθήματα που τρέφει για την Rumor η οποία παγιδευμένη στα ψέμματα και τη διαλυμένη προσωπική της ζωή,ψάχνει την αγάπη και αποδοχή που δεν της έδωσε ο "πατέρας" της.Ο Kraken που ήταν ο πρώτος που επαναστάτησε τραβάει το δικό του δρόμο,ο οποίος όμως θα έχει πολλά εμπόδια κυρίως σε προσωπικό επίπεδο,ψάχνοντας να βρει τη ταυτότητά του,θα χαθεί από όλους μα κυρίως από τον ίδιο του τον εαυτό...ο Seance χωρίς ίχνος συναισθηματισμού,παραδομένος στις ουσίες,ο 00.05 που σαν άλλος Ιωάννης είδε τη δική του αποκάλυψη,και παγιδεύτηκε για πάντα στη παιδική του ηλικία,προσπαθεί να ειδοποιήσει για τη καταστροφή που αναπόφευκτα θα έρθει,η Υannya που μία ζωή νιώθει "αποκομμένη" από τους άλλους,χωρίς δυνάμεις,χωρίς αγάπη απο κανέναν,μία παρίας,που θα έχει μία τραγική κατάληξη..Και ο Dr.Pogo,ένας ανθρωπόμορφος χιμπατζής που στάθηκε στα παιδιά καλύτερα και από πατέρας και ο ίδιος προϊόν άγριων πειραμάτων....

Ο Way χτίζει σιγά σιγά όλους τους χαρακτήρες του και τους αναπτύσσει τεύχος με τεύχος,ακόμα και αν κρατάει πολλά κρυφά χαρτιά για καθέναν από αυτούς...Έξυπνοι διάλογοι,σωστά χρησιμοποιημένα flashbacks,γρήγοροι ρυθμοί,χιούμορ,μυστήριο και αγωνία όλα βρίσκονται μέσα σε αυτό το κόμικ στις σωστές δώσεις,σε μία άκρως πετυχημένη συνταγή!!Ένα εκπληκτικό μείγμα από διαφορετικά genres (sci-fi,superhero,drama,mystery,fantasy)τόσο αρμονικά δεμένα μαζί τους που νομίζεις ότι ο συγγραφέας γράφει κόμικς εδώ και πολλά χρόνια..Σίγουρα πολλά στοιχεία του κόμικ έχει δανειστεί και ο Jeff Lemire για το δικό του δημιούργημα Black Hammer(που σας παρουσίασα εδώ)και ουσιαστικά και τα δύο αποτελούν ένα γράμμα αγάπης στα υπερηρωικά κόμικ με τα οποία μεγάλωσαν,ειδικά στις δουλειές του Claremont στους Χ-ΜΕΝ και του Morrison στους Doom Patrol...Μέσα από τη δυσλειτουργία τους σαν "οικογένεια" υπερηρώων δεν ξεχνάνε να σώσουν και την ανθρωπότητα που ποτέ δεν θα τους δεχτεί σαν δικούς τους...

Σχεδιαστικά ο Gabriel Bá αποτελεί άξιο παιδί του Mike Mignola και του Michael Avon Oeming.Μοναδικός και με ιδιαίτερο σχεδιαστικό στυλ δίνει μία από τις καλύτερες δουλειές του με τα δυναμικά και γεμάτα ενέργεια panels του,και τις ζωντανές εκφράσεις- μαζί με την πλαστικότητα των κινήσεων- των χαρακτήρων του.Ίσως αυτό το στυλ ξενίσει λίγο στους fans του πιο παραδοσιακού υπερηρωικού κόμικ(ειδικά σε όσους έχουν μεγαλώσει με Jargens,Perez,Buscema ακόμα και με Deodato jr. και Lee)αλλά νομίζω για το ύφος του συγκεκριμένου κόμικ που ουσιαστικά δεν αποτελεί το your dad's supehero comic,ταιριάζει απόλυτα.Νομίζω ότι ο μόνος που θα μπορούσε εξ'ίσου να παρουσιάσει το ίδιο επίπεδο δουλειάς που παρουσιάζει ο Bá,θα ήταν ο ίδιος ο Way o οποίος εκτός από συγγραφέας ήταν και ο πρώτος σχεδιαστής του κόμικ(δουλειά του υπάρχει μέσα στην trade edition της σειράς),πριν τελικά το δώσει στον συνεργάτη του.

Η επιτυχία του κόμικ ήταν άμεση και μεγάλη όπως και η αγάπη των αναγνωστών,που του χάρισε το 2008 το βραβείο Eisner καλύτερης limited series σειράς.

Φυσικά ακολούθησαν και άλλες δύο συνέχειες το Dallas(2008)και η πιο πρόσφατη Hotel Oblivion(2018)και πολλά one shots.Το κόμικ μεταφέρθηκε και στη τηλεόραση(η αρχική σκέψη ήταν να γίνει ταινία από τη Universal)το 2019 στο Netflix,και ήδη έχει δοθεί το πράσινο φως για δεύτερη season.Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει η πρώτη σειρά(Μεταφρασμένο σαν The Umbrella Academy:Η Σουίτα της Αποκάλυψης)από τις εκδόσεις Helm το 2009 σε μετάφραση Ν.Καμπουρόπουλου.Ένα κόμικ που σίγουρα αξίζει της προσοχής σας,αλλά όσοι αναζητάτε την εικονογραφημένη έκδοση της τηλεοπτικής σειράς,μάλλον δεν θα είναι αυτό που περιμένετε.

Σπύρος Ανδριανός