Συνέντευξη στον Σπύρο Ανδριανό
Τον Κωνσταντίνο Πετρόχειλο τον είχα φιλοξενήσει και πριν μερικά χρόνια εδώ στο blog και είχα παρουσιάσει και την πολύ καλή σειρά που γράφει και σχεδιάζει το Stilt & Metal Tim για τη Rising Sun Comics.Ταλαντούχος και συνέχεια εξελισσόμενος σαν καλλιτέχνης, αλλά και με ένα σπάνιο ήθος και ευγένεια που τον χαρακτηρίζει και σαν άνθρωπο, ο Κωνσταντίνος το τελευταίο καιρό δουλεύει και σε άλλα projects για τα οποία θα μας μιλήσει παρακάτω σε μία συνέντευξη που είχα μαζί του και τον ευχαριστώ πολύ για τη τιμή που μου έκανε.
Kωνσταντίνε σαν ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα δε σταματάς να σχεδιάζεις κόμικ, και να ασχολείσαι με νέα πράγματα.Πώς όμως ξεκίνησε η σχέση σου με τα κόμικς;
Τα κόμικς ήταν μια από τις πρώτες πηγές ψυχαγωγίας των παιδικών μου χρόνων μαζί με τα βιβλία παραμυθιών και τα κινούμενα σχέδια. Ήταν αυτές οι επαφές που δημιούργησαν μέσα μου τον ενθουσιασμό και την επιθυμία να πιάσω μολύβι και χρώματα και με όποιον τρόπο μπορούσα να αρχίσω τις πρώτες μου απόπειρες στο χαρτί. Τα πρώτα μου κόμικ είχαν να κάνουν με τίτλους της Ντίσνεϋ με ακόλουθα τα κωμικά Γαλλοβελγικά (Λούκυ Λουκ, Αστερίξ, Ιζνογκούντ, Λεονάρντο κ.ά.), στη συνέχεια τα Αμερικάνικα με υπερήρωες και από το 2003 και έπειτα, και έχοντας ήδη αρχίσει να μαθαίνω περισσότερα για την ιστορία των κόμικ και τους τίτλους τους σε διάφορες χώρες, ήρθα σε επαφή και με πιο ώριμους τίτλους και διαφορετικών ειδών ιστορίες, τόσο από την Ελλάδα όσο και από άλλα μέρη του εξωτερικού.
Η όλη πορεία εκμάθησης της ιστορίας του χώρου και η επαφή μου με τους ποικίλους τίτλους του με οδήγησε στο σημείο να εκτιμήσω βαθιά την εξέλιξη του μέσου, πολλούς από τους δημιουργούς καθώς και την επιρροή του σε άλλους συμπορευόμενους ή μη χώρους. Και στα αισθήματά μου αυτά συνέβαλλε ακόμη περισσότερο η εντριβή μου με το χώρο και συγκεκριμένα η αρχή της δημιουργίας του πρώτου μου τεύχους με την πρόθεση να το στείλω σε αγγλόφωνους και κατά κύριο λόγο Αμερικάνικους εκδότες. Έκτοτε, από τότε που ξεκίνησα τη συνεργασία μου με τον συγκεκριμένο εκδότη, όχι μόνο η γνώση μου στο δημιουργικό κομμάτι έγινε πιο τελειοποιημένη και συνειδητή (και πάντοτε με περιθώρια επιπλέον βελτίωσης), αλλά η αγάπη μου για το αντικείμενο, για αυτού του είδους τέχνης και καλλιτεχνικής έκφρασης, έχει γίνει πιο βαθιά και έντονη.
Ποιές είναι λοιπόν οι σειρές που δημιουργείς;
Έχοντας ξεκινήσει επίσημη συνεργασία τον Απρίλιο του 2018 με τον εκδοτικό οίκο Rising Sun Comics, με βάση του το Λος Άντζελες, η πρώτη σειρά που έχω αναλάβει προς υλοποίηση και έκδοση είναι το προσωπικό μου πρότζεκτ που φέρει τον τίτλο 'Stilk & Metal Tim'. Πρόκειται για ένα υπερηρωικό κόμικ με εκφάνσεις επιστημονικής φαντασίας, στοιχεία τρόμου, ενώ ταυτόχρονα αγγίζει ζητήματα μεταφυσικής και υπαρξιακής φύσεως. Συνοπτικά, στα τέλη του 21ου αιώνα στην πόλη New Glory, η μοίρα ενώνει τα μονοπάτια των δύο παράξενων πρωταγωνιστών, το ανθρωποειδές Stilk και το cyborg Timothy Vince/Metal Tim ενάντια στην αναπτυσσόμενη απειλή των τερατόμορφων Nightmares. Ο αναγνώστης θα βρει μυστήρια που χρίζονται απαντήσεων, ανατροπές και ένα καστ χαρακτήρων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν συνεισφέρει στην ύπαρξη των ηρώων μας, των οποίων οι ζωές δοκιμάζονται σκληρά, κάνοντας αβέβαιο το αν θα αντέξουν μέχρι το τέλος και τι συνέπειες θα έχει αυτό για τον κόσμο τους. Αυτή η σειρά θα διαρκέσει για 12 τεύχη, χωρισμένη σε 3 κύκλους των 4 τευχών έκαστος.
Από τον Νοέμβριο του 2018 μέχρι τον Μάιο του 2019, έχουν κυκλοφορήσει τα 4 τεύχη του πρώτου κύκλου που είναι έγχρωμος (και μπορείτε να τα βρείτε στο www.risingsuncomics.com) ενώ στο μεταξύ ετοιμάζω και έχω σχεδόν ολοκληρώσει το δεύτερο κύκλο. Ο δεύτερος και ο τρίτος κύκλος θα είναι ασπρόμαυροι και υπάρχει ένα ενδεχόμενο χρωματισμού τους για μελλοντικές εκδόσεις όπου, αν έχουμε τη στήριξη του κόσμου, ο κάθε κύκλος θα έχει το δικό του τόμο. Η σειρά Stilk & Metal Tim αποτελεί την πρώτη εκ των 7 ιστοριών που έχω υπόψη μου να εκδόσω και ενώ ο κάθε τίτλος είναι κατ'ουσίαν αυτούσιος, υπάρχουν στοιχεία πλοκής και χαρακτήρες-κλειδιά των οποίων η συνεχής παρουσία και θέση στο όλο σκηνικό φέρουν αυτές τις 7 ιστορίες σε σύνδεση μεταξύ τους μέσα σε ένα (πολυ)σύμπαν το οποίο ενώ μοιράζονται από κοινού, παραμένουν την ίδια στιγμή ξέχωρες η μία από την άλλη.
Από τον Μάρτιο του 2020 και παράλληλα με το βιβλίο μου, έχω συνάψει συνεργασία με τον διευθυντή της Rising Sun Comics Oceania, ένα εκ των 5 δημιουργικών παραρτημάτων της Rising Sun Comics, με έδρα του το Whangarei της Νέας Ζηλανδίας. Ο Άρου Σινγκχ (Aru Singh) ή Μάλφουνκσον (Malphunkson) όπως προτιμάει, εκτός από διευθυντής είναι και ο δημιουργός ποικίλων τίτλων οι οποίοι με την ολοκλήρωσή τους θα κυκλοφορήσουν σύντομα ξεκινώντας από το παρόν έτος. Δύο εξ'αυτών έχουμε αναλάβει το δημιουργικό τους κομμάτι με τον Μάλφουνκσον ως δημιουργό και συγγραφέα.
Το πρώτο πρότζεκτ, του οποίου εκτός από εικονογράφος είμαι και συνδημιουργός, ονομάζεται 'PJay & Sheebie-The Modern Bears', ένα ασπρόμαυρο κωμικοσατιρικό στριπ το οποίο μέσα από τη ζωή και τα παθήματα των χαρακτήρων του σχολιάζει θέματα κοινωνικής και πολιτικής φύσεως. Οι χαρακτήρες έχουν όψη ανθρωπόμορφων ζώων με ένα πιο καρτούν σχεδιαστικό στυλ. Τα στριπ αναρτώνται δωρεάν σε εβδομαδιαία βάση από την ιστοσελίδα της Oceania www.plungecomics.com και κάποια στιγμή σκοπεύουμε να τα συγκεντρώσουμε σε έναν τόμο.
Όσον αφορά το άλλο πρότζεκτ, του οποίου είμαι απλά ο εικονογράφος, ονομάζεται Templeton: Torn (Τέμπλτον: Σκισμένος) και αφορά έναν διάσημο Νεοζηλανδό μουσικό που αναζητά το άτομο που τον δολοφόνησε. Το βιβλίο είναι μια αυτόνομη ιστορία γύρω στις 40 ασπρόμαυρες σελίδες, προορίζεται για ώριμους αναγνώστες και είναι το πρώτο της σειράς Templeton. Η σειρά φέρει το όνομα του γενικού πρωταγωνιστή, Τέμπλτον Σμιθ, ενός πρώην αστυνομικού ντετέκτιβ και Συλλέκτη Ψυχών τις οποίες οδηγεί στην Κόλαση, ένα ρόλο που ανέλαβε μετά τη δολοφονία του από έναν κατ'εξακολούθηση δολοφόνο. Αλληλεπιδρά με αγγέλους και δαίμονες που συναντά στην Κόλαση, στη Γη αλλά και με αγγέλους εκ του Παραδείσου. Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα νέα σχετικά με τα δύο αυτά πρότζεκτ, έχει στη διάθεσή του την ιστοσελίδα plungecomics ή μπορεί να με ακολουθήσει στα social media όπου μοιράζομαι νέες ανακοινώσεις, τη δουλειά μου και εικόνες από τα υπο εξέλιξη βιβλία.
Πολύ ενδιαφέροντα ακούγονται όλα αυτά!!Πές μου όμως ποιοί είναι οι δικοί σου λοιπόν αγαπημένοι σου δημιουργοί;
Δύσκολη ερώτηση μιας και πολλοί έχουν βρει μια θέση στο νου μου και την καρδιά μου και σίγουρα έχω κάτι να μάθω από τον καθένα τους. Ενδεικτικά θα αναφέρω εκείνους που αποτέλεσαν τις κύριες επιρροές μου ως προς το εικονογραφικό κομμάτι: Τζιμ Λη, Μάρκ Σιλβέστρι, Μάικλ Τέρνερ, Φρανκ Μίλλερ, Τοντ ΜακΦάρλαν, Τζακ Κίρμπυ, Κέλλεϋ Τζόουνς, Μπάρρυ Γουίνδσορ-Σμιθ, Mπέρνι Ράιτσον, Κάιλ Χοτζ, Ντέηλ Κέον, Τζόε Κεσάντα, Ίθαν Βαν Σκάιβερ, Τρεντ Κανιούγκα, Τιμ Βίτζιλ, Τιμ Τάιλερ, Τζέημς Ο'Μπαρ, Σαμ Κηθ, Μπράιαν Τάλμποτ, Γκλεν Φάμπρυ, Σάιμον Μπίσλεϋ, Χουάνχο Γκουαρνίδο, Χουάν Γκιμένεζ, Ζαν Ζιρό/Μοέμπιους, Μισέλ Μπλανκ-Ντουμόντ και Ένκι Μπίλαλ. Όσον αφορά τα στριπ και το καρτούν σχέδιο, θα ανέφερα τους Καρλ Μπαρκς, Τζόρτζιο Καβατσάνο, Τζιμ Ντέηβις, Tζεφ Σμιθ, Φιλίπ Λιεζουά/Tουρκ, Mισέλ Ρενιέρ/Γκρεγκ, Πιέρ Κουλλιφόρντ/Πέιγιο, Γκουιλέρμο Μορντίλο, Εντουάρντ Καραλί/Έντικα, Αρκάς και Γιοακίν Τεγιόν/Κουίνο. Για το συγγραφικό κομμάτι θα ανέφερα τους Άλαν Μουρ, Νηλ Γκάινμαν, Γκραντ Μόρρισον, Γουόρεν Έλις, Αλεχάνδρο Τζοντορόουσκι και σίγουρα αρκετούς εκ των προαναφερθέντων καλλιτεχνών οι οποίοι έχουν ενεργήσει και ως συγγραφείς για προσωπικά τους πρότζεκτ. Σαφώς και με το πέρασμα του χρόνου έχουν έλθει να προστεθούν περισσότεροι καλλιτέχνες και συγγραφείς και όχι μόνο από το χώρο των κόμικς. Και υπενθυμίζω πως τα παραπάνω αναφέρονται ως επιρροές και μόνο από τις οποίες παίρνω στοιχεία και εκ των οποίων με τον καιρό και την εμπειρία καταλήγω να δημιουργήσω κάτι δικό μου, όσο το δυνατόν μοναδικό, προσωπικό και αναγνωρίσιμο.
Ζεις και εργάζεσαι στο εξωτερικό. Ποιές οι διαφορές με το να δουλεύεις στο χώρο του κόμικ εκεί με την Ελλάδα;
Τεχνικά, δεν έχει σημασία από πού παράγεις ένα βιβλίο κόμικ, είτε στον τόπο καταγωγής σου είτε κάπου στο εξωτερικό, αρκεί ο προσωπικός σου χώρος να σου προσφέρει ηρεμία, να επιτρέπει τη συγκέντρωση, όπως επίσης να είναι διακοσμημένος με τρόπο που να σε εμπνέει δημιουργικά κάθε φορά που εισέρχεσαι σε αυτόν. Επιπλέον είναι πολύ επιβοηθητικό εάν αυτό που ουσιαστικά είναι το στούντιό σου έχει αρκετό χώρο για την τοποθέτηση των υλικών σου, το χώρο σχεδίου και επιτρέπει μια οργανωμένη κατανομή της όλης μέχρι τώρα δουλειάς σου. Και ας μην ξεχνάμε πως με το Διαδίκτυο πια είναι εύκολο να συνεργαστείς με τον οποιοδήποτε χωρίς τον περιορισμό των αποστάσεων ή την ανάγκη για φυσική παρουσία της δουλειάς σου στον εκδότη.
 |
| Oι κόμικ σειρές του Κωνσταντίνου |
Τώρα όσον αφορά το κομμάτι της συνεργασίας και της ανταμοιβής, αυτό έχει να κάνει τόσο με το σημείο της δημιουργικής σου πορείας, τις προσωπικές σου φιλοδοξίες όπως επίσης και με το ποιόν συνεργάζεσαι. Εγώ για παράδειγμα θεωρώ πως βρίσκομαι για την ώρα στην αρχή και άρα προτεραιότητά μου ήταν να αρχίσω από κάπου έστω και από έναν μικρό ανεξάρτητο εκδότη του εξωτερικού. Επιθυμούσα το εξωτερικό λόγω της εξοικείωσής μου με την Αγγλική γλώσσα και επειδή, εξαιτίας της αγάπης μου για τα Αμερικάνικα υπερηρωικά κόμικς, ήθελα να δω τη δική μου δουλειά ως μία από αυτές τις αγγλόφωνες εκδόσεις. Επιπλέον η συνεργασία με έναν εκδότη του εξωτερικού σου προσφέρει εμπειρία, ευκαιρίες για άλλα πρότζεκτ, επαφές και την μικρή αλλά απαραίτητη εκείνη ψυχολογική ανάταση ότι κάποιος εκεί έξω είδε κάτι στο προσωπικό σου όραμα και αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία, ιδίως από ένα μέρος που θεωρείται η γενέτειρα της 9ης Τέχνης, την Αμερική.
Σχετικά με το κομμάτι της αμοιβής, σίγουρα, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι δημιουργοί θα ήθελαν να έβγαζαν αρχετά χρήματα που να δικαιολογούσαν τη συνεχή τους ενασχόληση με το αντικείμενο και τον τεράστιο κόπο που καταβάλλουν για να δημιουργήσουν κάτι που ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει σε μισή ώρα ή παραπάνω ανάλογα με τον αριθμό των σελίδων, σίγουρα όμως σε πολύ λιγότερο χρόνο σε σχέση με το χρόνο παραγωγής. Όπως και να το κάνουμε, πέρα από την προσωπική αγάπη του δημιουργού για αυτήν την τέχνη και τη συναισθηματική αμοιβή που λαμβάνει όταν η δουλειά του χαίρει σταδιακής αποδοχής και θετικής ανταπόκρισης, το οικονομικό κομμάτι συμβάλλει με τον τρόπο του στην επιβεβαίωση της προσωπικής του αυτοπεποίθησης, στην επιβίωση και άρα στη συνέχιση του έργου του.
Οι περισσότεροι μικροί ανεξάρτητοι εκδότες της Αμερικής πληρώνουν με ποσοστό επί των πωλήσεων, όπου προτεραιότητα έχουν οι υπεύθυνοι εκτύπωσης, οι διανομείς και ο εκδότης ενώ για το τέλος αφήνονται ο δημιουργός ή η δημιουργική ομάδα. Κάποιος άλλος που προβαίνει σε αυτοέκδοση μέσω crowdfunding έχοντας προσλάβει ανθρώπους για την υλοποίηση του βιβλίου του, τους πληρώνει είτε από την τσέπη του πριν ξεκινήσει η καμπάνια είτε από τα κέρδη μετά την οικονομική επίτευξη του στόχου του, όλα μέσα από κοινού συμφωνίες και προσωπικά τιμολόγια. Και όσον αφορά μεγαλύτερους εκδότες, και άρα σε αυτή την περίπτωση συνήθως οι δημιουργοί είναι ήδη γνωστοί, εκεί υπάρχει πληρωμή με το λεγόμενο page rate, τη χρέωση ανά σελίδα που δηλώνεται από την πλευρά του δημιουργού ή προκύπτει μετά από κοινή συμφωνία μεταξύ των εμπλεκόμενων ατόμων. Επίσης στους περισσότερους εκδότες υφίσταται και το λεγόμενο royalties, την πληρωμή στον δημιουργό που προκύπτει από τις πωλήσεις επιπλέον αντιτύπων της δουλειάς του μετά το χρόνο της πρώτης του έκδοσης.
Όπως και να έχει, ακόμη και όταν ο δημιουργός κατορθώνει κάποια στιγμή να έχει σταθερό εισοδήμα από αυτή τη δουλειά, ο χώρος εξακολουθεί να μην του προσφέρει πράγματα όπως ασφάλεια και συνταξιοδότηση. Είτε λοιπόν βγάζεις αρκετά για να τα προσφέρεις αυτά ο ίδιος στον εαυτό σου ή συνεχίζεις να δημιουργείς παράλληλα με μιαν άλλη πιο συμβατή εργασία, σχετική ή μη με το χώρο της τέχνης. Η ζωή δεν αφήνει περιθώρια, πρέπει να πάρεις τα ρίσκα σου, να δουλέψεις σκληρά για να κερδίσεις αυτά που επιθυμείς και πρέπει να σιγουρευτείς ότι, έστω για κάποια πράγματα που έχουν μεγάλη σημασία για εσένα, κατάφερες να τα υλοποιήσεις ώστε να μην υπάρχουν απωθημένα στο τέλος. Έτσι και με τα κόμικς.
Εν τέλει, θα έλεγα πως όλα τα παραπάνω υφίστανται λίγο πολύ παντού. Τη διαφορά την κάνουν οι άνθρωποι με τους οποίους θα συνεργαστείς και με το πόσο σεβασμό και εξοικείωση έχει ένας τόπος, και άρα η αγορά και η αντίστοιχη σκηνή του, για το κόμικ. Η Ελλάδα για παράδειγμα, έχει μεγαλύτερη σκηνή κόμικ από την Εσθονία στην οποία βρίσκομαι αλλά μικρότερη σε σχέση ας πούμε με τη Γαλλία και ακόμη πιο μικρή από την Ιαπωνία. Αυτό που μένει λοιπόν είναι η συνεχής παραγωγή από πλευράς των δημιουργών και εκπαίδευσης του κοινού για το χώρο ώστε τα κόμικς να φτάσουν σε ένα σημείο να αντιμετωπίζονται ως μια ακόμη μορφή τέχνης και ναι, ως ένας ακόμη επαγγελματικός κλάδος. Διότι το κόμικ, όσον αφορά την επιχειρηματική του πλευρά, αντιμετωπίζεται από τους εκδότες ως μπίζνες και όσον αφορά το δημιουργό, βιώνεται ως μια ακόμη δουλειά πλήρους απασχόλησης με τα συμβόλαιά της, το ωράριό της, το πρόγραμμά της, τα υλικά της, τις γνώσεις της και τον απαιτούμενο κόπο της.
Και κάτι τελευταίο. Πώς βλέπεις Κωνσταντίνε το μέλλον των κόμικς; Η μορφή του όπως την ξέρουμε θα αλλάξει;
Τα κόμικς έχουν μεγάλη δύναμη. Μέσα από αυτά μπορείς όχι μόνο να μεταφέρεις μηνύματα και να αφηγηθείς διάφορα είδη ιστοριών με ποικίλους καλλιτεχνικούς πειραματισμούς αλλά και να απεικονίσεις αυτές τις ιστορίες με ακόμη πιο μεγαλειώδη και οικονομικό τρόπο σε σχέση με μια κινηματογραφική ή τηλεοπτική παραγωγή. Είναι μια γέφυρα του παλιού με του καινούργιου. Προσφέρει έναν παραδοσιακό τρόπο ψυχαγωγίας, δίνει το κίνητρο για ανάγνωση, ακόμη και για την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας και τροφοδοτεί τη φαντασία εμπνέοντας τη δημιουργικότητα ενώ παράλληλα, υπάρχει η επιλογή σχεδιασμού και προώθησής τους με σύγχρονα ψηφιακά μέσα. Και όσο υφίστανται άλλες συγγενικές μορφές ψυχαγωγίας, όπως τα βιβλία, τα παραμύθια, το θέατρο και ο κινηματογράφος, έτσι λοιπόν και το κόμικ έχει θέση και λόγο ύπαρξης τόσο στην αγορά όσο και στην καρδιά των εν δυνάμει αναγνωστών.
Εδώ θα μπορούσαμε να κάνουμε μια μικρή παρένθεση και να αναφερθούμε στον τρόπο σκέψης και δράσης από μεριάς μεγαλοεκδοτών και επώνυμων δημιουργών τα τελευταία λίγα χρόνια, αν όχι την τελευταία δεκαετία. Και αυτό γιατί πολλοί εξ'αυτών τείνουν να επιδεικνύουν μια συμπεριφορά επιστράτευσης του μέσου για χάρην της προσωπικής τους ιδεολογίας συνεχίζοντας πεισματικά προς αυτήν την κατεύθυνση χωρίς να ενδιαφέρονται για το οποιοδήποτε διακυβευόμενο κόστος.
Όταν οι χαρακτήρες ενός μεγάλου εκδοτικού οίκου έχουν γνωστοποιηθεί με τα χρόνια ως περσόνες με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και σταθερές αρχές, οι οποίες (θα έπρεπε να) παραμένουν ως έχουν ανεξαρτήτως τον αριθμό των reboot τους (με μόνη εξαίρεση ίσως τις ιστορίες με παράλληλα σύμπαντα), και έρχονται κάποιοι μια μέρα και με το έτσι θέλω τους αλλοιώνουν σε σημείο που σημαντικές στιγμές της ιστορίας τους να παραμερίζονται εντελώς, τότε υπάρχουν συνέπειες για τους αντίστοιχους τίτλους και τον εκδότη τους. Εάν ξαφνικά θεωρούν κάποιοι πως μπορούν να αλλάξουν, χωρίς καν κάποια περίοδο προετοιμασίας και προσαρμογής, τη σεξουαλικότητα των χαρακτήρων, τον τρόπο σκέψης τους και να τους χρησιμοποιούν ως φερέφωνα για τις ιδεολογίες τους, αρνούμενοι να κρατήσουν τις προηγούμενες ισορροπίες και αδιαφορώντας για την αντίδραση του κοινού, τότε πρέπει να είναι και ανοιχτοί προς την κριτική και στο ενδεχόμενο των χαμηλών πωλήσεων όπως και έχει γίνει.
Οι υπεύθυνοι όμως δε δέχονται κριτική, αντ'αυτού κατηγορούν το κοινό τους χωρίς να επαναπροσδιορίζουν τις τακτικές τους, στέλνουν στους ιδιοκτήτες καταστημάτων κόμικς περισσότερα αντίτυπα απ'όσο μπορούν οι ίδιοι να αγοράσουν, αυτά δεν πωλούν και το αποτέλεσμα είναι το κλείσιμο πολλών μαγαζιών και οι εκδότες που μας ενέπνευσαν με τις δημιουργίες τους να παίρνουν όλο και περισσότερο τον κατήφορο. Το μέλλον τους δε φαντάζει και τόσο λαμπρό αν και λόγω της ιστορίας τους θεωρώ πως θα συνεχίσουν να ενεργούν αλλά όχι με την ίδια αίγλη και σεβασμό που είχαν παλιότερα. Από την άλλη, αυτό αφήνει περισσότερο χώρο ανάδειξης μικρών εκδοτών και δημιουργών πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τους πιο γνωστούς συναδέλφους τους αρκεί να μη βαδίσουν στα ίδια χνάρια.
Ναι λοιπόν στην ύπαρξη ποικίλων τίτλων και ιδεών με καλογραμμένες ιστορίες, όμορφο, εμπορικό ή αξιοπρεπές επίπεδο σχεδίου και σεβασμό προς τους αναγνώστες και πελάτες. Όχι στη λογοκρισία, όχι στη σταδιακή ομοιομορφία των ιστοριών για χάριν ιδεολογικής προπαγάνδας και όχι στην υπεροπτική αντιμετώπιση των αναγνωστών αλλά και των συναδέλφων του χώρου. Και αξιοκρατία αντί ιδεολογίας ως το πρωτεύοντα παράγοντα πρόσληψης. Όσοι είναι δημιουργοί και/ή εκδότες και θέλουν άξιόλογες συνεργασίες και ικανοποιημένη σταθερή πελατεία καλό είναι να αποφύγουν τα προαναφερθέντα κακώς κείμενα. Φυσικά υπάρχουν και εκείνοι που τοποθετούνται ανοιχτά υπέρ των επιβλαβών τακτικών ενώ ορισμένοι την ίδια στιγμή προσποιούνται πως τίποτε από όλα αυτά δε συμβαίνει. Το σίγουρο είναι πως οι πιο λογικοί είναι εκείνοι που θα συνεχίσουν να τα πηγαίνουν καλύτερα και ουσιαστικά εκείνοι που θα κινούν τη μοίρα του μέσου σε ανοδική πορεία.
Όσον αφορά τη μορφή του κόμικ, είναι γνωστό ότι εδώ και αρκετό καιρό, πέραν της έντυπης μορφής τους κυκλοφορούν και με τη μορφή ψηφιακού αρχείου, συνήθως τύπου pdf ή cbr. To θέμα έχει πολυσυζητηθεί απαριθμίζοντας κάθε φορά τα αντίστοιχα προτερήματα και μειονεκτήματα. Και είναι ακριβώς αυτά τα στοιχεία που με οδηγούν στο να θεωρώ καλό το να υφίστανται και οι δύο επιλογές. Διότι έτσι καλύπτει η μία τα κενά της άλλης και κατ'επέκταση εξυπηρετούν πλήρως τις ανάγκες των αναγνωστών. Και οι δύο εμπειρίες, παραδοσιακής και ψηφιακής, ανάγνωσης μπορούν να είναι ικανοποιητικές.
Ακόμη περισσότερο όμως πιστεύω πως η φυσική παρουσία του προϊόντος και η επαφή μαζί του κάνει την όλη εμπειρία πιο αυθεντική, πιο βαθιά και πιο ανθρώπινη από τη στιγμή που η λήψη ενός φυσικού αντιτύπου είναι συνυφασμένη με ένα σωρό ενδιάμεσες διαδικασίες όπως η επαφή με άλλους ανθρώπους, η δημιουργία στεκιών και η έρευνα στο χώρο του καταστήματος όπως σε μια βιλιοθήκη, πράγματα και καταστάσεις δηλαδή που δε μπορούν ολοκληρωτικά να προσομοιωθούν μέσα από το πρόγραμμα μιας οθόνης. Συνεπώς είναι ως επί των πλείστον ο παλιός καλός τρόπος επαφής με το μέσο που μας κάνει να το εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο. Και έτσι δεν πιστεύω πως το έντυπο κόμικ θα εξαλειφθεί αλλά ότι για αρκετό καιρό ακόμη θα συνεχίσει να υφίσταται ως τέτοιο δίπλα στον ψηφιακό του δίδυμο.
Σε ευχαριστώ πολύ Κωνσταντίνε και σου εύχομαι καλή επιτυχία σε ότι κάνεις.
- Και εγώ σε ευχαριστώ πολύ Σπύρο!!
kp7911@hotmail.com
https://www.instagram.com/konstantinos.petrocheilos/
https://www.facebook.com/konstantinos.petrocheilos.7
https://www.facebook.com/pg/Kostas7J7/photos/ (art page)
https://twitter.com/Kostas7911
https://www.linkedin.com/in/konstantinos-petrocheilos-849996b4/?trk=public-profile-join-page
https://www.youtube.com/channel/UCyWEW_zyynzsxi5PGJ0rYiA
https://www.patreon.com/KP77
