Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

Bat Man : Last Knight on Earth #1 από Scott Snyder&Greg Capullo

Bat Man : Last Knight on Earth Book 1

"I wrote you something...it's a poem,it's everything I've ever wanted to say to you,and it goes like this..." -Joker

Προσοχή ακολουθούν spoilers ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΜΕ!!!!

Επιτέλους έφτασε στα χέρια μου το πρώτο τεύχος της νέας Black Label κυκλοφορίας των Scott Snyder&Greg Capullo,Bat Man : The Lat Knight on Earth.Πρόκειται για τον τρίτο τίτλο που αφορά τον αγαπημένο μας νυχτερίδα κάτω από αυτό το imprint(έχουν προηγηθεί τα Bat Man:White Knight και το Bat Man:Damned).Το δημιουργικό δίδυμο επιστρέφει για μία τελευταία φορά στον σκοτεινό ιππότη για να μας διηγηθούν ίσως την τελευταία του ιστορία...Έχοντας αφήσει εποχή στο θρυλικό run τους στον τίτλο Bat Man σε όλο το new 52 της DC,μας υπόσχονται να κλείσουν το κύκλο τους στον σκοτεινό ιππότη με μία ιστορία που θα αφήσει εποχή!!To γεγονός ότι οι ιστορίες που δημιουργούνται για το Black Label είναι εκτός κανονικού continuity,δίνει στον Snyder την ελευθερία να γράψει μία ιστορία που δεν επηρεάζει το σύμπαν της DC,ούτε και ακολουθεί συγκεκριμένα story arcs,αν και μερικές λεπτομέρειες έχουν εμφανιστεί σε παλαιότερες ιστορίες του Bat Man.Ή ίσως κάποια στοιχεία της ιστορίας να χρησιμοποιηθούν σε μελλοντικά arcs σε τίτλους όπως Justice League που αυτή την εποχή τη γράφει ο Snyder.Αλλά αυτά θα τα δούμε παρακάτω...




Από τις πρώτες σελίδες ο Snyder καταφέρνει να καθηλώσει κυριολεκτικά τον αναγνώστη.Η ιστορία διαιρείται σε 4 μέρη.Στο πρώτο με τίτλο The Cave αρχίζουμε με ένα μυστήριο.Κάποιος άγνωστος χαράζει με κιμωλία διαφορετικές τοποθεσίες στο Gotham.Όταν με τη βοήθεια χάρτη ο Bat Man ενώσει αυτά τα σημεία,το περίγραμμα σχηματίζει έναν νεκρό Bat Man και στη θέση της καρδιάς είναι η Crime Alley όπου σκοτώθηκαν  οι γονείς του...Ο Bat Man επισκέπτεται το μέρος με καταστροφικά αποτελέσματα....




Ξυπνάει με αμνησία στο νοσοκομείο,και ο γιατρός του(που θυμίζει έντονα τον Joker χωρίς μακιγιάζ)τον πληροφορεί ότι βρίσκεται εκεί εδώ και 20 χρόνια....Το νοσοκομείο φυσικά είναι το Arkham Asylum...Ο ίδιος ο Alfred τον ειδοποιεί ότι ο Bruce ήταν εκείνος που σκότωσε τους γονείς του και ότι ουσιαστικά ο Bat Man δεν υπήρξε ποτέ,όλα ήταν μέσα στη φαντασία του και οι villains Του,ήταν ουσιαστικά νοσοκόμοι του ψυχιατρείου...

Στο δεύτερο μέρος The Right Hand ο Bruce δραπετεύει μόνο για να ανακαλύψει ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα έχει καταστραφεί...Μονάχα ερημικά και άγονα τοπία έχουν απομείνει,ενώ στη περιπλάνηση του θα βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τον μεγάλο εχθρό του τον Joker ή ότι απέμεινε από αυτόν(το κεφάλι του μέσα σε ένα φανάρι)...Οι δύο άσπονδοι εχθροί θα περιπλανηθούν στο άγονο αυτό και επικίνδυνο τοπίο για να ανακαλύψουν τι έχει συμβεί...
Στο τρίτο μέρος The Asylum θα ανακαλύψουν μία κατεστραμμένη Coast city με ήδη πεθαμένους ανθρώπους που είναι υποχείρια των δακτυλιδιών τους(των άλλοτε Green Lanetrn corps)και εκεί είναι που θα δραπετεύσουν με τις νέες αμαζόνες(Vixen,Poison Ivy,Supergirl κ.τ.λ.)για να συναντήσει στο τέταρτο μέρος με τίτλο Ecolocation την αρχηγό των αμαζόνων την Wonder Woman(I like the moican look)που τον πληροφορεί για το ποιος ευθύνεται για τη καταστροφή(Οmega)ο οποίος διαθέτει την δύναμη της anti life equation και η βάση του είναι στη Gotham City.Και είναι και κάποιος που ο Bruce Wayne γνώριζε πολύ καλά....Και μιας και οι περισσότεροι ήρωες έχουν πεθάνει μονάχα ο Bat Man μπορεί να βοηθήσει τους 100 χιλιάδες επιζώντες που ζούνε πλέον στα έγκατα της Γης...Μονάχα που ο Bruce Wayne δεν είναι αυτός που ξέραμε...Αλλά κλώνος του αληθινού(Αυτό που έλεγα παραπάνω για στοιχείο από το canon continuity Της DC)..Ένας νέος Bat Man που θα πρέπει να είναι ήρωας της νέας αυτής εποχής...




Αρχίζει σαν μία ακόμα μυστήρια υπόθεση για τον μεγαλύτερο ντετέκτιβ,και στη συνέχεια ο Snyder μας παρουσιάζει ένα δυστοπικό επικίνδυνο τοπίο και ένα κατεστραμμένο μελλοντικό κόσμο που συνδυάζει τις καλύτερες στιγμές του Mad Max και ίσως και του Old Man Logan(παρουσίαση μου εδώ)αλλά με μεγαλύτερη αγωνία για τη συνέχεια της ιστορίας.Πώς βρέθηκε στο μέλλον ο Bat Man έστω και σαν κλώνος;;Ποιος είναι ο Omega;;Και το βασικότερο πώς μπορεί να τον σταματήσει ένας Bruce Wayne που δεν υπήρξε ποτέ Bat Man;;;Και βρισκόμαστε μόνο στο πρώτο από τα 3 τεύχη!!Αν αυτό δεν σας κάνει να αγοράσετε αυτή τη σειρά τότε τι άλλο θα σας κάνει δηλαδή...



Για μία ακόμα φορά η ομάδα που μας έδωσε τον Bat Man του new 52 (με το court of Owls,το Death of the Family κ.α.)και το επικό Dark Knights:Metal,ολοκληρώνει ίσως τη συνεργασία της στον Bat Man με ακόμα ένα έπος που θα συζητηθεί.Το οποίο από τις πρώτες του σελίδες γραπώνει τον αναγνώστη από το λαιμό και δεν τον αφήνει να κουνηθεί από τη θέση του.Τα γεγονότα είναι καταιγιστικά και έρχονται σαν ριπές επάνω σου έτσι ώστε να μην αφήνεις τα μάτια σου από τα panel.Μυστήριο,περιπέτεια,αγωνία,συνεχείς εκπλήξεις και ανατροπές αλλά και χιούμορ(οι ατάκες του Joker γράφουν ιστορία)όλα τόσο τέλεια δοσμένα που για εμένα προσωπικά αποτελούν εγγύηση για ένα καλό κόμικ,με το οποίο θα περάσω την ώρα μου ευχάριστα διαβάζοντας το.Καθαρόαιμη δυστοπική περιπέτεια στα καλύτερα της.Τίποτε περισσότερο,τίποτε λιγότερο.



Σε όλα αυτά να προστεθεί και το πολύ καλό σχέδιο του ακούραστου και πάντα δημιουργικού Greg Capullo,ο οποίος τείνει να εξελιχθεί ως ένας από τους definitive Bat Man artists,και εδώ κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές του εδώ και πολύ καιρό.Με λεπτομερειακό σχέδιο και κοφτερή σαν ξυράφι γραμμή,σε συνδυασμό με τη καταπληκτική διάταξη των panel,ο Capullo αναλαμβάνει να αποδώσει όσο πιο τέλεια μπορεί το εφιαλτικό περιβάλλον που πλέον αποτελεί το κόσμο του Bat Man.O Snyder του δίνει την απόλυτη ελευθερία να δημιουργήσει ένα εφιαλτικό μετά-αποκαλυπτικό τοπίο,χρησιμοποιώντας όλη του τη φαντασία και τον δημιουργικό του οίστρο που κυριολεκτικά εδώ χτυπάει κόκκινο!!





Μην ξεχάσουμε όμως να αναφέρουμε και τον ηρωικό inker Jonathan Glapion,ο οποίος τονίζει κάθε λεπτομέρεια του σχεδίου του Capullo,και δεν αφήνει τίποτα να πάει χαμένο.Νομίζω ότι ο Capullo είναι κάτι σαν δίδυμη ψυχή με αυτόν τον inker,δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο συνεργάτη για να αναδεικνύει τόσο τα σχέδιά του.Το κερασάκι στη τούρτα είναι τα εκπληκτικά χρώματα από FCO Plascencia που προσαρμόζονται τέλεια ανάλογα με τη σκηνή που περιέχονται και αλλάζουν δραστικά από σκοτεινά(Gotham,άσυλο,υπόγεια στη Γη)σε φωτεινότερα(έρημο τοπίο)δίνοντας έτσι ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα.




Μία ιστορία που εστιάζει περισσότερο στον Bruce Wayne,παρά στον Bat Man.Kαι βλέπουμε στοιχεία του χαρακτήρα του,που ίσως ο κανονικός να έκρυβε βαθιά μέσα του,έχοντας αναλάβει μία αποστολή που του έφερνε μόνο πόνο και απώλειες...Περιμένω με αγωνία το δεύτερο τεύχος(και ελπίζω να μην μας βγάλουν τη ψυχή όπως με το Bat Man Damned)για να διαβάσω τη συνέχεια μίας πραγματικά εκπληκτικής ιστορίας και ενός επίλογου που θα σέβεται και την ιστορία του χαρακτήρα,αλλά και το legacy των δύο δημιουργών που έγραψαν τη δική τους ιστορία στον σκοτεινό ιππότη και αυτοί με χρυσά γράμματα.Αγοράστε το με κλειστά μάτια!!Και έπεται και συνέχεια(Superman Year One.Miller baby!!)


Σπύρος Ανδριανός




Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

Skits@kia Friend's Edition #16 Kωνσταντίνος-Μιχαήλ Καραγεώργης

Σήμερα σας παρουσιάζω έναν καλό φίλο και ταλαντούχο άνθρωπο τον Κωνσταντίνο Μιχαήλ Καραγεώργη που θα μας συστηθεί με δικά του λόγια:

Ο Κωνσταντίνος-Μιχαήλ Καραγεώργης γεννήθηκε το 1987 στο Σμαραγδένιο Νησί και Κόρη
του Ήλιου την όμορφη Ρόδο. Μεγάλωσε και ζει στο χωριό Κοσκινού παίρνοντας τα; Πρώτα
ερεθίσματα από το κοινωνικό του περιβάλλον, το χωριό έχει παραδοσιακό οικισμό με
επιβλητικές αναγεννησιακές θύρες σε κάθε παραδοσιακό σπίτι και στολισμένο με
ζωγραφισμένα παραδοσιακά πιάτα στο εσωτερικό του. Επίσης με την ζωγραφική και με
άλλες τέχνες ήρθε σε επαφή ώστε να τις λατρέψει με το χώρο της εκκλησίας. Και ο γράφων
το λέει αυτό γιατί ο χριστιανικός ορθόδοξος ναός ενώνει πολλές τέχνες όπως αρχιτεκτονική
, ζωγραφική στους τοίχους σε βυζαντινή τεχνοτροπία, ξυλογλυπτική με το τέμπλο και τα
προσκυνητάρια, μαρμαροθέτηση στο δάπεδο, τέχνη της κατασκευής πολυελαίων και την
ώρα της θείας λειτουργίας η τέχνη της βυζαντινής Μουσικής. Έπειτα με το κατηχητικό
σχολείο ήρθε σε επαφή με άτομα που σχεδίαζαν σε γραφιστικά προγράμματα τα φυλλάδια
του κατηχητικού. Έτσι έμαθε σιγά σιγά ο Κωνσταντίνος Μιχαήλ το adobe Photoshop, το
InDesign και το Quark express . Οι πρώτοι πειραματισμοί ξεκινούν σε ηλικία των 14 ετών
με το να συνδυάζει βυζαντινές εικόνες με κάποιο μοντέρνο φόντο, λουλούδια και κάποιο
ρητό από το μάθημα του κατηχητικού. Το 2005 φτιάχνει τα σήματα του τηλεοπτικού
σταθμού «Θάρρι» με εμβέλεια σε όλη την Δωδεκάνησο. Ε αυτό ήταν αγάπησε το χώρο των
γραφικών τεχνών όπου φιλοδοξεί να γίνει επαγγελματίας γραφίστας. Το 2005 πιάνει
δουλειά σε τυπογραφείο ως βοηθός γραφίστας και παράλληλα δίνει εξετάσεις για
γραμμικό και ελεύθερο σχέδιο. Τα αποτελέσματα των πανελληνίων στα μαθήματα του
ενιαίου Λυκείου δεν ήταν τα θεμιτά. Έπειτα από αυτό περνάει από συνέντευξη από το
κοσμήτορα του κολλεγίου και κατατάσσεται στο δεύτερο έτος σπουδών της σχολής λόγω
απαλλαγής του πρώτου καταταρτικού χρόνου εφόσον γνώριζε σχέδιο και γραφιστικά
προγράμματα. Στη Βακαλό σχολή παίρνει σημαντικές γνώσεις και εμπειρίες ώστε να
καταστεί καλός επαγγελματίας. ¨Όλο αυτό το διάστημα πέρα από τις εργασίες της σχολής
ασχολείται με σχέδια στο Corel draw με το να φτιάχνει δικά του σχέδια μιμώντας και
εντρυφώντας στα βυζαντινά σχέδια των χειρόγραφων της ανατολικής Ρωμαίικής
Αυτοκρατορίας. Η πτυχιακή στο κολλέγιο Βακαλό ήταν η ανάληψη και προώθησης
(υποτιθέμενη) έντυπης διαφήμισης της ζωγραφικής έκθεσης με τίτλο «ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
ΠΑΘΗ» του κ. Γιώργου Κόρδη με γραφιστικές εφαρμογές. Αμέσως μετά στη Ρόδο δουλεύει
με πελάτες ώσπου λαμβάνει μέρος σε διαγωνισμό της σχολής Ορνεράκης και κερδίζει το
δεύτερο βραβείο –ειδίκευση στο σχεδιασμό σκίτσου /κόμικς στο μονοετές τμήμα της
σχολής. Αμέσως την επομένη χρονιά φοιτά στο τμήμα της τέχνης της ζωγραφικής στο
ίδρυμα υποτροφιών Εμμανουήλ & Μαίρης Σταματίου. Έπειτα ακολουθεί η φοίτηση στο
τμήμα Κινηματογράφου του ιδίου ιδρύματος. Ακολουθεί κατάρτιση Μάρκετινγκ για
«Πωλητής Λιανικής Βασικό επίπεδο, ακολουθεί τον επόμενο χρόνο η εκπαίδευση στα
προγράμματα του Microsoft Office ενώ παράλληλα μαθαίνει από τότε έως σήμερα
Βυζαντινή αγιογραφία. Επίσης φέτος το 2019 ξεκίνησε να μαθαίνει εκκλησιαστική
Βυζαντινή Μουσική όπου τον γοητεύει όλο και πιο πολύ…δεν πρέπει να παραληφθεί ότι ο
Κωνσταντίνος πειραματίζεται στο σχεδιασμό κόμικς μελετώντας χρήσιμα διδακτικά βιβλία
για σχέδιο σκίτσου και κόμικς.





Δευτέρα 24 Ιουνίου 2019

POGO του Walt Kelly

POGO 

O μεγάλος σχεδιαστής κινουμένων σχεδίων και γελοιογράφος Walter Crawford Kelly, Jr.(γεννημένος στις 25 Αυγούστου του 1913) γνωστός και ως Walt Kelly συγκαταλέγεται μέσα στους μεγαλύτερους δημιουργούς της 9ης τέχνης του 20ου αιώνα.


Ξεκίνησε τη καριέρα του το 1936 στα studio Disney σαν σχεδιαστής κόμικ(στον θρυλικό τίτλο Walt Disney Comics&Stories)και animator(δουλεύοντας σε παραγωγές όπως Fantasia,Pinocchio και Dumbo μεταξύ άλλων)αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τη δημιουργία του Pogo για την Dell comics αρχικά και αργότερα για την εφημερίδα New York Star.Η πρώτη εμφάνιση του χαρακτήρα σε πρώιμη μορφή έγινε στο πρώτο τεύχoς του Animal Comics της Dell τον Σεπτέμβριο του 1942.

Αρχικά ο χαρακτήρας του Pogo ενός possum,αλλά και του φίλου του Albert του αλιγάτορα ήταν απλά συνοδευτικοί στον "κεντρικό" χαρακτήρα του περιοδικού τον Bumbazine ο οποίος ήταν ανθρώπινος και ζούσε στον βάλτο.Αντί για κατοικίδιο να έχει ένα σκύλο ή μία γάτα ο πιτσιρικάς αυτός είχε έναν αλιγάτορα!!Σιγά σιγά όμως ο Kelly βλέποντας ότι ήταν δύσκολο να γράφει έναν παιδικό χαρακτήρα τον έβγαλε από το κόμικ(όπως και οποιονδήποτε ανθρώπινο χαρακτήρα)και έμεινε μόνο με τους ζωόμορφους.

H πρώτη πρώιμη εμφάνιση του χαρακτήρα στο Animal Comics #1 Σεπτέμβριος 1942.


To 1948 και ενώ ο Walt Kelly προσελήφθη σαν πολιτικός γελοιογράφος στη βραχύβια εφημερίδα New York Star.Εκεί ο Kelly θα "αναβιώσει" τους χαρακτήρες που είχε πρωτοπαρουσιάσει στο Animal Comics,θα τους δώσει νέα μορφή(ειδικά στον Pogo που δεν παρουσιάζεται τόσο απόλυτα ως possum αλλά αποκτά πιο ανθρώπινα χαρακτηριστικά)και στις 4 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς το Pogo θα ξεκινήσει την εκδοτική του πορεία και σαν comic strip  μέχρι και το κλείσιμο της εφημερίδας τον Ιανουάριο του 1949.Από τις 16 Μαΐου του 1949 που το strip αγοράστηκε από την Publishers-Hall Syndicate  και για τα επόμενα 30 σχεδόν χρόνια το Pogo αποτέλεσε τον κυριότερο εκφραστή των κόμικ ως υψηλή μορφή τέχνης.




Στον αντίποδα της ίσως επιτηδευμένης αφέλειας που κυριαρχούσε στα "παιδικά"(ή funnies)κόμικ εκείνης της εποχής,ειδικά της Disney που τότε σημείωνε τρελές πωλήσεις,ερχόταν ένα comic strip με ζωόμορφους και αστείους χαρακτήρες,που αποτελούσε μία κυνική παρουσίαση της ανθρώπινης φύσης και της κοινωνίας στην οποία ζούμε.Όλοι οι ήρωες του κόμικ ήταν ζώα.Ο ταπεινός και φιλοσοφημένος Pogo(τον οποίο o Kelly σε συνέντευξη του το 1969 περιέγραφε ως "το λογικό,υπομονετικό,φιλόξενο και καλόκαρδο άτομο που όλοι πιστεύουμε ότι είμαστε"),ο εγωιστικός και εύθραυστος Albert ο αλλιγάτορας,ο σοφός γιατρός-επιστήμονας-αστρονόμος Howland που ήταν κουκουβάγια,ο Churchill "Churchy" LaFemme(λογοπαίγνιο του γαλλικού cherchez la femme)που διαθέτει ευαίσθητη ψυχή και γράφει ποιήματα και τραγούδια με συχνά καταστροφικά αποτελέσματα...και πολλοί άλλοι που αν και ζωόμορφοι όπως ανέφερα ήταν τελικά τόσο ανθρώπινοι,όπως ίσως δεν είχε ποτέ παρουσιαστεί στα κόμικ με ζωόμορφους χαρακτήρες.

Οι βασικοί χαρακτήρες της σειράς!!


Το comic strip του Pogo χρησιμοποίησε στο μεγαλύτερο ίσως βαθμό όλες τις δυνατότητες του μέσου σε απόλυτη αρμονία.Το σενάριο,το σχέδιο,τη σάτιρα,και την εκπληκτική του γλώσσα με τους ιδιωματισμούς(παρόδια της ανύπαρκτης ανθρώπινης επικοινωνίας που σχεδόν κανείς δεν καταλαβαίνει κανέναν και δεν υπάρχει συνεννόηση) και την ποιητική διάθεση(ο Kelly είχε διαβάσει εκατοντάδες λογοτεχνικά κείμενα)όλα αυτά τα στοιχεία που έκαναν το Pogo να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα strip της εποχής του(όπως είχε συμβεί χρόνια πριν και με το αριστουργηματικό Krazy Kat του Herriman(ο οποίος υπήρξε μεγάλη επιρροή του Kelly, και που σας είχα παρουσιάσει εδώ)και να αποδεικνύει στο έπακρο ότι η "αφέλεια" των περισσότερων κόμικ που απευθύνονταν σε παιδιά( ; ) δεν ήταν παρά ένα στερεότυπο και εύκολος χαρακτηρισμός.


Επίσης ο Kelly πολλές φορές χρησιμοποίησε τη δημιουργία του και σαν μέσο για να εκφράσει τις φιλελεύθερες και ανθρωπιστικές πολιτικές και κοινωνικές του απόψεις( π.χ. σατιρίζοντας τόσο την αντικομουνιστική φρενίτιδα του McCarthy,όσο και την- για τον δημιουργό- θρησκευτική και δογματική συμπεριφορά των κομμουνιστών,καθώς και τους Hoover-Nixon αργότερα)Ένα κόμικ strip- μελέτη πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά αντάξιο μεγάλων έργων διάσημων ψυχολόγων όπως των Sigmund Freud και B. F. Skinner,αλλά πάνω απ' όλα και ένα απολαυστικό ανάγνωσμα-στολίδι της 9ης τέχνης.

O Kelly αποδείχτηκε επίσης και δεινός επιχειρηματίας αφού ήταν από τους πρώτους που εκμεταλλεύτηκε εμπορικά το χαρακτήρα που δημιούργησε με τη παραγωγή διάφορων gadgets(όπως δίσκος Songs of Pogo του 1956, με τα τραγούδια του Pogo των οποίων ο Kelly είχε γράψει τους στίχους.) 




Ο Walt Kelly πέθανε το 1973 μετά από χρόνια προβλήματα με την υγεία του που προξένησε ο διαβήτης.Το strip συνέχισε όμως με άλλους δημιουργούς-βοηθούς του καλλιτέχνη,και με την επιμέλεια της χήρας του Kelly,της Shelby μέχρι και το 1975.Ο Κelly επηρέασε με τη δουλειά του πολλούς άλλους δημιουργούς κόμικ όπως τους Goscinny/Uderzo(Asterix),Bill Watterson(Calvin and Hobbes),Jeff Smith(Bone) και πολλούς άλλους ενώ το Pogo(που δημοσιεύονταν κάποια στιγμή σε 500 εφημερίδες σε 14 χώρες) μέσα στα χρόνια έκδοσης του κέρδισε πολλά βραβεία όπως Reubem Award το 1951,το National Cartoonists Society's Billy DeBeck Memorial Award την ίδια χρονιά,το  Comic-Con International Inkpot Award(το 1989 μετά το θάνατο του δημιουργού)κ.α.O Kelly επίσης μπήκε και στο Will Eisner Award Hall of Fame το 1995 ενώ φέτος το Pogo είναι υποψήφιο για το βραβείο Eisner Best Archival Collection(στους τόμους της σειράς που εκδίδει η Fantagraphics).




To Pogo έχει εκδοθεί σε συγκεντρωτικές εκδόσεις από πολλές εκδοτικές όπως  Simon & Schuster(45  τόμοι 1951-1989)Eclipse comics(4 τόμοι,τα pre-strip μορφή του Pogo από τα Animal Comics 1989-1990-δεν ολοκληρώθηκε)και Fantagraphics books(11 τόμοι 1994-2000,και complete series 2011 έως σήμερα).Ευκαιρία να ανακαλύψετε και εσείς ένα ίσως ξεχασμένο και κρυμμένο διαμάντι στο χώρο της 9ης τέχνης που πραγματικά αξίζει να διαβάσετε!!


Σπύρος Ανδριανός






Παρασκευή 21 Ιουνίου 2019

The Wonderful Wizard of OZ από Eric Shanower,Scottie Young&Jean Francois-Beaulieu

The Wonderful Wizard of OZ 

"Toto I have a feeling we are not in Kansas anymore..." - Dorothy Gale,The Wonderful Wizard of OZ




Ο πασίγνωστος Μάγος του ΟΖ(The Wonderful Wizard of OZ)και ολόκληρο το σύμπαν της χώρας του ΟΖ,είναι δημιούργημα του θεατρικού συγγραφέα,δημοσιογράφου και Θεοσοφιστή Frank Layman Baum.Ο Βaum έγραψε το 1900 το πρώτο βιβλίο της σειράς,εμπνευσμένος από τις ιστορίες που έλεγε στους δύο μικρούς του γιους.Ήταν ένα παραμύθι εντελώς διαφορετικό από όσα είχαν παρουσιαστεί μέχρι τότε.Τόσο για τους ξεχωριστούς χαρακτήρες που παρουσίαζε,για τους συμβολισμούς του,και φυσικά για την σπουδαία εικονογράφηση από τον W.W.Denslow που έχει μείνει κλασική!!Η μεγάλη επιτυχία του πρώτου εκείνου βιβλίου(είχε γράψει άλλα δύο παιδικά βιβλία πριν το Μάγο του ΟΖ) ξάφνιασε τον Baum,και τον οδήγησε στο να συγγράψει άλλα 14 βιβλία της σειράς μέχρι το θάνατο του το 1919.


Η σειρά συνεχίστηκε και από άλλους συγγραφείς με πρώτη την Ruth Plumsy Thomson(γράφοντας άλλα 19 βιβλία μέχρι το 1939),και πολλούς άλλους φτάνοντας μέχρι τα 40 βιβλία το 1963(the famous forties)...Πολλοί μετέπειτα συγγραφείς του φανταστικού(Ray Brudbury,John Dickson Carr,Harlan Ellison,Carol Ryrie Brink κ.α.) δήλωσαν ότι είχαν μεγαλώσει με αυτά τα βιβλία τα οποία καθόρισαν και τη δική τους συγγραφική πορεία..Πριν τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών,τη σειρά Star Trek,τoν Χάρυ Πόττερ,υπήρχαν τα βιβλία και το σύμπαν του ΟΖ,που συνδύαζαν πολλά και διαφορετικά genres μεταξύ τους όπως fairy tale,science fiction,dark fantasy,fantasy και πολλά ίσως ακόμη.Οι δε φανατικοί της σειράς ονομάζονται OZians και μπορώ να πω με σιγουριά ότι αποτέλεσαν και μία από τις πρώτες κοινότητες οργανωμένων fans που δραστηριοποιούνται μέχρι τις ημέρες μας με εκδηλώσεις,ομιλίες,forums στο διαδίκτυο κ.τ.λ.

Τυφώνας ή διαστατική πύλη προς το άγνωστο...;




Φυσικά η ιστορία του Μάγου του ΟΖ είναι πασίγνωστη σε όλους μας και εξαιτίας της ομότιτλης ταινίας του 1939 με πρωταγωνίστρια την Judy Garland σε σκηνοθεσία του Victor Fleming..Μονάχα που εκείνη η έκδοση του ΟΖ ήταν πολύ πιο παιδική και family oriented από εκείνη του βιβλίου που είναι αρκετά πιο "σκοτεινή" παρά το παραμυθένιο της υπόβαθρο..




Μία πιστή μεταφορά του βιβλίου σε μορφή κόμικ επιχείρησε να μεταφέρει στο χαρτί ο συγγραφέας/σχεδιαστής και πιστός OZian, Eric Shanower(γνωστός και από τα δικά του novels με θέμα το OZ)και ο ανερχόμενος τότε σχεδιαστής Scottie Young(Rocket Rackoon,I hate Fairyland,Deadpool,New Warriors).Το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι το λιγότερο αριστουργηματικό!!Μέσα σε μόλις 8 τεύχη συμπυκνώνεται όλο το νόημα και η πραγματική ψυχή του βιβλίου του Baum.Το κόμικ κυκλοφόρησε σε 8 τεύχη από τη Marvel comics από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2009.Η Μarvel βέβαια είχε κυκλοφορήσει στη σειρά treasury edition τη δεκαετία του '70 τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς(The Wonderful Wizard of OZ,The Marvelous land of OZ)σε σχέδια των John Buscema(Wizard of OZ) και Alfredo Alacala(Marvelous Land of OZ).Το πρώτο ήταν απλά adaptation της ταινίας του 1939 σε προσαρμογή/σενάριο του Roy Thomas.

Οι αρχικές σειρές της Μarvel το 1975.


Βρισκόμαστε στο 1899.H Dorothy Gale ζει σε μία ήσυχη φάρμα κάπου στο Κάνσας μαζί με το θείο της και τη θεία της,και το σκυλάκι της Toto.Ένας μεγάλος κυκλώνας(πολλοί μελετητές του σύμπαν του ΟΖ λένε ότι ίσως ήταν και μία διασταστική πύλη μεταφοράς στο κόσμο του ΟΖ)θα μεταφέρει όμως τη μικρή Dorothy και τον σκύλο της(μαζί με το σπίτι τους)στη χώρα του ΟΖ,όπου θα πέσουν επάνω στη κακιά μάγισσα της Ανατολής και θα την κάνουν..χαλκομανία!!Από εκεί και πέρα θα ζήσουμε τις περιπέτειες της Dorothy στη νέα και παράξενη αυτή χώρα,το πώς απέκτησε τα ασημένια γοβάκια και την προστασία της από τη μάγισσα του Βορρά,το ταξίδι της μέσο του δρόμου με τα κίτρινα τούβλα μέχρι τη Σμαραγδένια πόλη,τη γνωριμία της με το σκιάχτρο,τον τενεκεδένιο,και το δειλό λιοντάρι,και τέλος την αναζήτηση για να βρουν και να σκοτώσουν τη κακιά μάγισσα της δύσης,όπως τους ζήτησε ο μεγάλος και τρανός μάγος του ΟΖ με αντάλλαγμα να πραγματοποιήσει ότι επιθυμούν περισσότερο...Μονάχα που τα φαινόμενα τις περισσότερες φορές απατούν!!




Όλα δοσμένα με σεβασμό και αγάπη στο έργο ζωής του Baum,από τον Eric Shanower,που αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι όταν αγαπάς αυτό που γράφεις,τότε είναι σίγουρο ότι το αποτέλεσμα θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη!!Ο Shanower σκιαγραφεί κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά(τη τραγικότητα του Τενεκεδένιου που κάποτε ήταν αληθινός άνθρωπος,το σκιάχτρο που τελικά δεν ήταν τόσο άμυαλος όσο νόμιζε,το λιοντάρι που μέσα του έκρυβε πάντα έναν ατρόμητο μαχητή),εμμένει στην ιστορία και προσωπικότητα καθενός από αυτούς,χωρίς να παρουσιάζονται μονοδιάστατοι όπως-λόγο έλλειψης χρόνου-δυστυχώς τους είδαμε στην ταινία.





Παράλληλα όλη η ιστορία είναι ένας ύμνος στη φιλία και τη συντροφικότητα όπως ακριβώς συνέβαινε και στο βιβλίο.Ο Shanower δεν μεταφέρει απλά τις σελίδες ενός βιβλίου στα panels ενός κόμικ,κυριολεκτικά προσαρμόζει με εκπληκτικό τρόπο και ενθουσιασμό αυτό το κλασικό "παραμύθι" για παιδιά όλων των ηλικιών(ή για όσους πάντα θα αισθάνονται παιδιά)και γνωρίζει στη νέα γενιά ένα κλασικό έργο που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα παλαιώσει ποτέ,σαν τους κατοίκους της χώρας του ΟΖ.




Και φυσικά δεν θα μπορούσε να εικονογραφήσει καλύτερα τη σειρά από τον προσωπικά λατρεμένο μου Scottie Young,ο οποίος κυριολεκτικά γεννήθηκε για να σχεδιάζει αυτούς τους χαρακτήρες.Ο Young παρουσίασε τη δική του μοντέρνα εκδοχή στους ήδη γνώριμους σχεδιαστικά ήρωες του ΟΖ,δίνοντας έναν αέρα φρεσκάδας και προσαρμόζοντας τους στη σημερινή εποχή,μέσα σε μία πανδαισία χρωμάτων(εκπληκτική δουλειά από Jean Francois Baulieu)και λεπτομεριακών background που καταφέρνει να ''αιχμαλωτίσει'' το μάτι του αναγνώστη,που νιώθει ότι κυριολεκτικά ζει σε αυτόν τον (όχι τόσο)παραμυθένιο κόσμο του ΟΖ,όπως ακριβώς πετύχαινε με τις περιγραφές του στα βιβλία ο Baum.




Το limited αυτό series γνώρισε μεγάλη επιτυχία και το 2010 κέρδισε  βραβεία Eisner για καλύτερη mini σειρά και καλύτερη έκδοση για παιδιά.Άν και όταν διαβάσετε το κόμικ θα καταλάβετε ότι αδικείται από αυτή την προσέγγιση.Η σειρά του ΟΖ δεν είναι μόνο για παιδιά,και σίγουρα τα αυθεντικά βιβλία του Baum δεν είχαν καμία σχέση με την ταινία του 1939,ή τις παιδικές προσαρμογές που έχουν κυκλοφορήσει μέσα στα χρόνια.



Το ίδιο creative team των Shanower-Young-Beaulieu συνέχισε και με τα υπόλοιπα 5 βιβλία της σειράς(Τhe Marvelous land of OZ,Ozma of OZ,Dorothy&the Wizard in OZ,The Road to OZ,The Emerald city of OZ)μέχρι που το project εγκαταλείφθηκε για να κάνουν οι δημιουργοί και άλλα πράγματα που επιθυμούσαν.Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα συνεχίσουν και τα υπόλοιπα βιβλία-τουλάχιστον τα 14 του Baum-με την ίδια αγάπη και ενθουσιασμό όπως αυτά που μας παρουσίασαν.Κυκλοφορούν σε trades&hardcover editions καθώς και όλα τα τεύχη σε omnibus edition.Για όσους η φαντασία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους όπως και τα κόμικς!


Σπύρος Ανδριανός

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2019

Skits@kia Spy's Edition # 16 - LOL Patrol #2

LOL Patrol #2

Ιστορίες καθημερινής(και μη)τρέλας σε σχέδιο και χρώμα δικό μου πάνω σε ιδέες της γυναίκας μου Έλοντυ Κόλερ Ανδριανού.

To ηθικό δίδαγμα...

Δεν φημίζεται για τις μαγειρικές της ικανότητες...


Κυριακή 16 Ιουνίου 2019

MISTER NO:REVOLUTION - VIETNAM Των Michele Masiero & Matteo Cremona

BIETNAM

Υπεύθυνος έκδοσης/Αρχισυντάκτης : Λεωκράτης Ανεμοδουράς
Graphic Design/Lettering : Τίνα Χελιώτη
Mετάφραση/Επιμέλεια κειμένου: Γεωργία Σώζου,Γαβριήλ Τομπαλίδης
Σελίδες 132 Τιμή 7.90 ευρώ
Εκδόσεις : Μικρός Ήρως
ISBN : 978-618-5362-24-9




''You say you want a revolution
Well, you know
We all want to change the world
You tell me that it's evolution
Well, you know
We all want to change the world

But when you talk about destruction

Don't you know that you can count me out...''

The Beatles - Revolution(White Album,1968)






Το τρίτο graphic novel Mister NO Revolution παρουσιάστηκε από τις πάντα πολύ καλές και ποιοτικές εκδόσεις Μικρός Ήρως για πρώτη φορά στο Comic con 5 της Θεσσαλονίκης που διήρκεσε από τις 10 έως τις 12 Μαΐου.Στην Ιταλία είχε κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2018 από τις εκδόσεις Sergio Bonelli Editore.Είναι ο πρώτος από τα 3 συνολικά novels που θα κυκλοφορήσουν με θέμα τη ζωή του Jerry Drake σαν στρατιώτη στο Βιετνάμ,σαν βετεράνο του πολέμου που προσπαθεί να προσαρμοστεί στη ζωή της πόλης και σαν Mister NO που όλοι γνωρίζουμε που ζει στο Manaus της Βραζιλίας.Εδώ όμως έχουμε όπως θα δούμε και παρακάτω μία σημαντική διαφορά σε σχέση με τις παλαιότερες σειρές του αγαπημένου χαρακτήρα των ιταλικών fumetti.





O Mister NO παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1975 και είναι δημιούργημα του σεναριογράφου Sergio Bonelli και του σχεδιαστή Galieno Ferri τους δημιουργούς του θρυλικού Zagor!Ο ήρωας που έχει γεννηθεί το 1922,είναι βετεράνος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου,και δραστηριοποιείται σαν πιλότος(με το δικό του piper σαν τουριστικός οδηγός) στο Μanaus της Βραζιλίας της δεκαετίας του '50.Πνεύμα ανήσυχο,ανυπότακτο και ελεύθερο ο mister NO αηδιασμένος από τη φρίκη του πολέμου,αγωνίζεται για να κερδίζει καθημερινά την ελευθερία και την ηρεμία του,αλλά και να προστατεύει όσους έχουν ανάγκη,στις πολλές περιπέτειες που θα ζήσει και σε άλλες χώρες εκτός της Βραζιλίας όπως σε αυτές της Λατινικής Αμερικής,της Ασίας,της Αφρικής κ.α.Πολλοί δημιουργοί επίσης εκτός των Bonelli&Ferri θα αφήσουν το στίγμα τους στον ήρωα όπως Tiziano Sclavi,Franco Bignotti,Claudio Nizzi,Roberto Diso,Fabio Civitelli και πολλοί άλλοι.

Μαζί με τον Dylan Dog,oMister NO είναι ο πιο αγαπημένος μου Bonellικός χαρακτήρας.Θεωρούσα μεγάλη αδικία που είχε σταματήσει η έκδοση του στη γειτονική μας χώρα,γιατί ο Jerry Drake,αυτός ο ασυμβίβαστος αντι-ήρωας των ιταλικών Fumetti ήταν ίσως και ο πιο ρεαλιστικός χαρακτήρας των εκδόσεων Βonelli.Για αυτόν το πέρασμα στην εκδοτική λήθη,ήταν απλός ένα μικρό διάλειμμα,μια διακοπή για να απολαύσει ένα μπουκάλι ουίσκι,συνοδευόμενο από ένα άφιλτρο τσιγάρο και μία καλή συντροφιά,έτσι ώστε να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του και να επανέλθει δριμύτερος.Γιατί ο Mister NO αποδεικνύει ότι είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει(εκδοτικά)και πολύ σημαντικός για να ξεχαστεί...




Το Νοέμβριο του 2018 θα κυκλοφορήσει μία νέα σειρά με τίτλο Mister NO Revolution σε σενάριο του Michele Masiero και καταπληκτικό σχέδιο του Matteo Cremona.Η νέα αυτή σειρά επαναπροσδιορίζει τον χαρακτήρα του Mister NO και τον τοποθετεί 25 χρόνια αργότερα από το origin που ήδη γνωρίζουμε,στην Αμερική του 1967,την μεγάλη περίοδο της αμφισβήτησης,των παιδιών των λουλουδιών,του LSD,και των διαδηλώσεων εναντίων του πολέμου στο Βιετνάμ.Χωρίς αυτή η χρονική αλλαγή να αλλοιώνει τίποτα από την ταυτότητα και την προσωπικότητα του χαρακτήρα.Παραμένει το ίδιο ασυμβίβαστος,αντιδραστικός σε κάθε μορφή εξουσίας και καταπίεσης της ελευθερίας,και όντας ελεύθερος ζει τη δική του ζωή  με τους κανόνες που θέτει ο ίδιος.Μέχρι όμως να φτάσει εκεί,θα πρέπει να περάσει μέσα από τη κόλαση ενός πολέμου,που κάποιοι άλλοι διάλεξαν για εκείνον και τους νέους της γενιάς του...Θα περάσει μέσα από τη φωτιά,και θα αναγεννηθεί όχι πλέον σαν Jerry Drake,αλλά σαν Mister NO....




Εδώ να κάνω μία μικρή παρένθεση για να πω ότι όταν ο Mister NO πρωτοκυκλοφόρησε στη χώρα μας,ο αείμνηστος Στέλιος Ανεμοδουράς,στο εισαγωγικό σημείωμα με το οποίο παρουσίαζε τον ήρωα,δήλωνε ότι ήταν πιλότος της αμερικάνικης αεροπορίας που "αηδιασμένος από τις σφαγές που είδε στον πόλεμο του Βιετνάμ.."που φυσικά κάτι τέτοιο δεν υφίστατο αφού ο Mister NO ήταν βετεράνος του Β' παγκοσμίου πολέμου και ζούσε στο Μανάους τη δεκαετία του '50.Κατα διαβολική σύμπτωση λοιπόν ο Στέλιος Ανεμοδουράς με αυτή τη μικρή αλλαγή που είχε προσθέσει,προέβλεψε (ή έδωσε έμπνευση)σε αυτό που έκαναν οι Ιταλοί εκδότες του 40 χρόνια αργότερα!!




To Μister NO Revolution-Vietnam είναι μια νέα ανανεωμένη προσέγγιση στον εμβληματικό χαρακτήρα που δημιούργησε ο Sergio Bonelli(με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Guido Nolitta)και η πρώτη που γίνεται για χαρακτήρα της εταιρείας.Παρακολουθούμε τη ζωή του νεαρού Jerry Drake όπως ανέφερα στη Νέα Υόρκη το 1967.Ζωή δύσκολη με την επιβίωση να είναι ένας νέος καθημερινός αγώνας,όπου τίποτα δεν σου χαρίζεται και τίποτα δεν θεωρείς δεδομένο...Μέσα σε όλη αυτή τη μουντή ατμόσφαιρα θα έρθει και ο έρωτας στο πρόσωπο της Μariane..Παράλληλα λίγους μήνες αργότερα βλέπουμε΄ήδη τον Jerry μαζί με τους συντρόφους του να περιδιαβαίνουν τις ζούγκλες του Βιετνάμ,και να βλέπουν,ζώντας το στο πετσί τους,από πρώτο χέρι τη φρίκη ενός άνευ σκοπού πολέμου,που θα τους τσακίσει ηθικά και σωματικά...




Ο Μasiero παρουσιάζει με ωμό ρεαλισμό και πολύ σκληρό τρόπο,τη καθημερινή ζωή όχι στη ζούγκλα της μεγαλουπόλεως,αλλά εκείνης του Βιετνάμ,όπου ποτέ δεν γνωρίζεις αν θα ζεις την επόμενη μέρα,λεπτό ή στιγμή.Ο συγγραφέας δεν μασάει τα λόγια του και μέσα από το στόμα των ηρώων του,θεωρεί ότι εκείνος ο πόλεμος ήταν άσκοπος και ανώφελος..Δεν υπάρχουν σωστοί ή λάθος πόλεμοι,νικητές ή χαμένοι...Παρά μονάχα η καταστροφή που κάποιοι αποφασίζουν στο όνομα της ελευθερίας....Και ενώ ο Drake είχε την ευκαιρία να αποφύγει το πόλεμο(έστω και αν χρειαζόταν να γίνει λιποτάκτης)που άλλοι αποφάσισαν για αυτόν,το αδιέξοδό του στη σχέση του με τη Μariane,η οποία δεν μπορεί να ξεφύγει από τους εφιάλτες της,θα τον οδηγήσουν σε αυτόν...

The Freewheelin' Mister NO!Πολλές αναφορές του κόμικ στη κουλτούρα της δεκαετίας του'60.


Οι ρομαντικές στιγμές του Drake που ζει με τη Μariane,εναλλάσσονται με τις εφιαλτικές στιγμές του πολέμου,τη μυρωδιά καμμένων σωμάτων,τη καταστροφή...Τα όνειρα του Drake και της Mariane είναι το ίδιο ανεκπλήρωτα με εκείνα που θα μοιραστεί με τον συνάδελφο του τον Jim,την ώρα που είναι αιχμάλωτοι...Ανεκπλήρωτα,καταραμένα από την ώρα που δημιουργούνται να μην πραγματοποιηθούν...Η μελαγχολία και η ποίηση εναλλάσσονται με το θάνατο και την ωμή βία.Οι εικόνες της Mariam έχοντας πάρει τη δόση της,με τις εικόνες καταστροφής ενός ολόκληρου χωριού αθώων γυναικόπαιδων ή ενός φαγωμένο από τους αρουραίους αιχμάλωτου στρατιώτη,είναι όλες τους γροθιά στο στομάχι του αναγνώστη.Άκρως σκληρές και σοκαριστικές,ίσως γιατί είναι τόσο αληθινές και δείχνουν τη σκληρότητα του κόσμου στον οποίο ζούμε.Με έντονες αναφορές σε ταινίες ίδιας θεματολογίας όπως το Platoon του Oliver Stone και Apocalypse Now!του Coppola,o Μasiero αποδεικνύει πόσο μεγάλος και σπουδαίος συγγραφέας είναι όταν μπορεί να μας συγκινεί και να συγκλονίζει με τον ίδιο ρυθμό,και παράλληλα να είναι τρυφερός και συνάμα βίαιος στην εξιστόρηση του.




Και φυσικά όλα αυτά τα αναλαμβάνει να τα μεταφέρει με μεγάλη λεπτομέρεια ο πολυτάλαντος Matteo Cremona που πραγματικά εδώ κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές του σχεδιαστικά.Αν και έντονα επηρεασμένος από τα Γαλλικά BD,διακρίνεις και διάσπαρτα στοιχεία αμερικάνικης σχολής.Αποτυπώνει με έντονες,κοφτερές γραμμές με το καλύτερο και ίσως πιο ολοζώντανο τρόπο τη φρίκη του πολέμου.Οι εκφράσεις των προσώπων αντανακλούν απόλυτα τα συναισθήματα τους.Επίσης γίνεται πολύ καλή δουλειά στο χρωματισμό που συνδυάζεται άψογα με το σχέδιο,και προσθέτει ακόμα περισσότερο ρεαλισμό(μουντό στη πόλη,φωτεινό στο Βιετνάμ,και έντονο κόκκινο στο αίμα που τρέχει ακατάπαυστο)και φυσικά η κινηματογραφικού τύπου εξέλιξη της ιστορίας στα panels,ο ωμός τρόπος με τον οποίο αποτυπώνεται η βία και οι φρικαλεότητες του πολέμου δείχνουν τις σχεδιαστικές ικανότητες του Cremona,που τόσο άξια μετέφερε στο χαρτί το σενάριο του Masiero.





Περιμένω με ανυπομονησία τη κυκλοφορία του 2ου άλμπουμ(California)που θα βλέπουμε τον Jerry να προσπαθεί να προσαρμοστεί και πάλι στη ζωή στην πόλη,σαν βετεράνος πολέμου πλέον,έχοντας όμως αφήσει ένα κομμάτι του εαυτού του πίσω στις ζούγκλες του Βιετνάμ...Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τις μοναδικές σε ποιότητα και περιεχόμενο εκδόσεις της και εύχομαι να συνεχίζουν πάντα έτσι δυναμικά,στο δύσκολο εκδοτικό τοπίο των κόμικ,να μας χαρίζουν τέτοια εικονογραφημένα έντυπα.Εδώ να τονίσω την πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει τόσο στη μετάφραση,όσο και στο lettering από τους πολύ καλούς συνεργάτες των εκδόσεων Σώζου-Τομπαλίδη-Χελιώτη,που πραγματικά ξεπέρασαν τους εαυτούς τους για να έχουμε στα χέρια μας μία τόσο άρτια ποιοτικά έκδοση.Μία πολύ καλή επιλογή από τις πάντα πολύ δυνατές εκδόσεις Μικρός Ήρως που είμαι σίγουρος ότι θα βρει την ανταπόκριση που του αξίζει.Γιατί μπορεί το Mister NO Revolution να μην είναι αυτός με τον οποίο κάποιοι μεγάλωσαν πριν 40 χρόνια,είναι όμως ότι πιο αληθινό και συγκλονιστικό έχετε διαβάσει εδώ και πολύ καιρό!!


Σπύρος Ανδριανός

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2019

MISTER MIRACLE από Tom King & Mitch Gerards

MISTER MIRACLE 

"..And the Fourth world,my child,that is my world,the world I see when I close my eyes...And try to escape.." - Scott Free(Mr.Miracle)

Ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της βιομηχανίας των κόμικ της εποχής μας είναι αναμφισβήτητα και ο Tom King.Ένας ωραίος τύπος που ξεκίνησε σαν πράκτορας της C.I.A. για να αρχίσει κάποια στιγμή να γράφει αριστουργήματα τύπου Sheriff of Babylon και Vision(κριτική μου εδώ) για Image και Marvel αντίστοιχα.Δουλειές που έκαναν τη διαφορά σεναριακά και έδωσαν μία μοντέρνα πνοή και ποιοτικό χαρακτήρα ειδικά στις πιο mainstream εκδόσεις.Φυσικά η DC δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη και "άρπαξε" κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια της Marvel τον King με το να υπογράψει αποκλειστικό συμβόλαιο μαζί του.




Εκεί ο King ανέλαβε να γράφει έναν τίτλο που φυσικά αποτελεί "βαρύ πυροβολικό" της εταιρείας τον Bat Man.Kαι μάλιστα μετά από το ιστορικό run των Snyder/Capullo που άφησαν εποχή στον τίτλο,σε μία από τις κλασικότερες περιόδους του τουλάχιστον για αυτή τη δεκαετία.Ο King δε δίστασε να "τσαλακώσει" ουκ ολίγες φορές τον "άκαμπτο"σκοτεινό ιππότη μέχρι και γαμπρό πήγε να τον ντύσει,άλλο τελικά αν αυτό δεν έγινε εφικτό ή η μη τέλεση του εξυπηρετούσε κάποια ειδικά story arcs που θα συνδεθούν με big event της εταιρείας...




Γενικά μέχρι στιγμής το run του King στον τίτλο είναι take it or leave it,love it or hate it,σίγουρα έχει διχάσει τους περισσότερους αναγνώστες και fan του Bat Man.Κάπου όμως εκεί ο King άρχισε ίσως να νιώθει κάτι σαν ο νέος Alan Moore της δεκαετίας..Γιατί αυτή την εντύπωση μου έχει δώσει στις επόμενες δουλειές του το Mister Miracle που σας παρουσιάζω σήμερα,και το Heroes in Crisis που μέχρι στιγμής(τεύχος #8)με έχει απογοητεύσει οικτρά....





Όταν αναλαμβάνεις έναν ήρωα που έχει δημιουργήσει ο "Βασιλιάς" Kirby, και ολόκληρο το κόσμο του που αποτελεί τόσο προσωπική του μυθολογία/μυθοπλασία,σίγουρα κάθε δημιουργός θα νιώσει ότι σηκώνει ένα τεράστιο βάρος στους ώμους του.Ο Κing σεβάστηκε μπορώ να πω με το καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό το δημιούργημα του Βασιλιά.Το κόμικ άλλωστε αρχίζει με μία εισαγωγή στην ιστορία του Scott Free(Mr.Miracle)και σε ολόκληρο το σύμπαν των New Gods/Fourth World,αρκετά κατατοπιστική και φιλική ειδικά προς τους νέους αναγνώστες που ίσως δεν γνώριζαν το χαρακτήρα.


Επίσης στη διάρκεια της ιστορίας υπάρχουν πολλά Easter eggs και αναφορές σε χαρακτήρες και story arcs του Kirby(Όπως τον Funky Flashman που αποτελούσε μία σάτιρα του Kirby για τον Stan Lee,αλλά ο King τον παρουσιάζει αξιαγάπητο).Μέχρι εδώ λοιπόν όλα καλά.Το πρόβλημα αρχίζει όταν ο King έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό του,σε συνδυασμό με έντονες AlanMoorικές επιρροές,καθώς και δικά του προσωπικά βιώματα(θα δείτε παρακάτω γιατί)μας διηγείται μία ίσως πιο μπερδεμένη από όσο έπρεπε ιστορία,που ενώ θα μπορούσε να βγει άνετα σε 4-5 τεύχη,τελικά ολοκληρώνεται (;) σε 12....

DARKSEID IS....

To πρώτο τεύχος αρχίζει με μία σκηνή που ίσως δεν θα περιμέναμε...O Scott Free κάνει απόπειρα αυτοκτονίας(κάτι που κάποτε δυστυχώς είχε επιχειρήσει και ο King...)με σκοπό,όπως θα δηλώσει αργότερα,να κάνει το μεγάλο κόλπο.Να κάνει αυτό που κανένας δεν έκανε πριν.Να δραπετεύσει από το θάνατο...Μια σκηνή που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ειδικά σε υπερηρωικά κόμικ,που προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα στον αναγνώστη...Ειδικά για έναν χαρακτήρα που από μικρό παιδί πέρασε τα πάνδεινα στα σκοτεινά μπουντρούμια της Apokolips,βασανιζόμενος από τη Granny και τα υπόλοιπα τερατουργήματα του Darkseid,και παρ'όλα αυτά κατάφερε να δραπετεύσει,και να διεκδικήσει τη ζωή που δεν έζησε...Φαίνεται ότι ο King μπέρδεψε λίγο τον Bat Man με τον Mr.Miracle και γράφει ακριβώς όπως θα έγραφε και τον σκοτεινό ιππότη,ίσως σε ακόμα μία παράξενη στιγμή του...Εδώ βλέπουμε έναν άνθρωπο παραδομένο στη κατάθλιψη...Κάτι που δεν θα περίμενες να δεις σε έναν ήρωα,σε έναν μαχητή της ζωής αλλά ο Mr.Miracle του King is not your dad's Miracle...Tα υπόλοιπα έρχονται σε γρήγορους,καταιγιστικούς ρυθμούς από εκεί και έπειτα...Ο Free βγαίνει από το νοσοκομείο(ή έτσι θέλουμε να νομίζουμε)αρχίζει και βλέπει πράγματα που δεν υφίστανται,καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά,ο Darkseid αποκτά το Anti-life Equation,ξεσπάει πόλεμος ανάμεσα σε New Genesis και Apokolis,και η γυναίκα του η Big Barda περιμένει το πρώτο τους παιδί...



Από εκεί και πέρα τόσο οι αναγνώστες όσο και ο Scott Free δεν ξέρει τι είναι η πραγματικότητα και τι όχι.Μήπως το anti-life Equation βρίσκεται μέσα του και τον κάνει να βλέπει πράγματα που δεν υπάρχουν;;Μήπως υπάρχει στο νέο -πλέον-Highfather και αδερφό του Orion;;Ή το χάπι του Dr.Bedlam αποτέλεσε τελικά τη "τέλεια" παγίδα για τον Mr.Miracle απο τη οποία τελικά δεν μπόρεσε να αποδράσει;;;Μήπως τελικά από το θάνατο δεν δραπετεύει κανένας;;Παγιδευμένος ίσως στο Anti-life Equation ζει στον κόσμο που πάντα ονειρευόταν να ζήσει για τον εαυτό του και τη γυναίκα του;;;




Όλα αυτά τα(αναπάντητα)ερωτήματα πίσω από την κουρτίνα του μυστηρίου με μία δόση από Jacob's Ladder του Adrian Lyne,και τις υπαρξιακές ανησυχίες του συγγραφέα σχετικά με την ύπαρξη του Θεού,από το στόμα του Scott Free(που στην τελική και αυτός Θεός είναι)στο τεύχος #5,περιπλέκουν περισσότερο το σενάριο από ότι θα χρειαζόταν κατά τη γνώμη μου...Άλλοι αναγνώστες ίσως να βρήκαν συναρπαστικό όλο αυτό το tripάκι στο οποίο πολύ έξυπνα μας βάζει ο King,με το τι είναι τελικά αληθινό και τι όχι,εμένα να σας πω την αλήθεια μου με κούρασε λίγο...Μία ιστορία πρέπει να έχει μία αρχή-μέση-και τέλος.Το θέμα όμως είναι να μη χάνεσαι κάπου στο ενδιάμεσο....


Ίσως ο King να χρειαζόταν περισσότερο χρόνο και χώρο να πει κάποια πράγματα καλύτερα,ίσως έμπλεξε άλλα μεταξύ τους και δεν του βγήκε(κατα εμένα)η συνταγή όπως θα ήθελε ή ίσως(και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να το σκεφτώ)άρχισε να "ξεμένει"από δυνάμεις ή έμπνευση(στη καλύτερη περίπτωση)ή απλά να "κάηκε" πρόωρα(στη χειρότερη)πράγμα το οποίο φυσικά συμβαίνει και στους καλύτερους δημιουργούς...

Ίσως πάλι να φταίω και εγώ που αγάπησα τόσο πολύ τη σειρά του Visin,που λανθασμένα περίμενα να διαβάσω κάτι αντίστοιχο και με το Mr.Miracle.Πάντως του αναγνωρίζω ότι και με τους δύο χαρακτήρες,κατάφερε να τους(ξανά)κάνει σχετικά δημοφιλής στο αναγνωστικό κοινό που συνήθως δίνουν μεγαλύτερη σημασία και αγοράζουν τους γνωστούς και big seller ήρωες όπως Bat Man,Spidey,Superman,Wolverine κ.α.




Και κατάφερε να παρουσιάσει αξιόλογες δουλειές και στους δύο τίτλους απλά δεν του βγήκε(κατα τη ταπεινή μου γνώμη)η "μαγιά" στον Mr.Miracle...Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για ένα κακό κόμικ φυσικά τουναντίον, ούτε όμως και τόσο καταπληκτικό όσο παρουσιάστηκε.Υπερεκτιμημένο θα μπορούσα να το πώ με σιγουριά.Νομίζω ότι ο King προσπαθεί να πατήσει πάνω σε προηγούμενες δουλειές των Moore,Gaiman,Morisson με το να παρουσιάσει μία ιστορία όσο πιο πολύπλοκη,ψυχεδελική,σουρεαλιστική και "δήθεν" γίνεται..Δεν κάνουμε έτσι αποδόμηση του super hero genre ή των κόμικ γενικότερα,αλλά συναγωνισμό για το πόση χιπστεριά και κουλτούρα μπορούμε να χωρέσουμε μέσα σε ένα κόμικ,με το σενάριο του οποίου, μπλέξαμε τα αυγά και τα πασχάλια...Darkseid is but Mr.Miracle is not....




Αν και πρέπει να αναγνωρίσω ότι ο Scott Free παρουσιάζεται πιο ανθρώπινος από ποτέ,προσπαθώντας να αναλάβει τις ευθύνες του ως σύζυγος,πατέρας,και υπερασπιστής του πλανήτη του που βρίσκεται απέναντι σε πόλεμο...Και η τρομερή ανακάλυψη ότι τελικά έχει πεθάνει(!!)από την αρχή της ιστορίας και τώρα πρέπει να διαλέξει σε πιο κόσμο θέλει να ζήσει.Στο κόσμο που διεκδίκησε σκληρά να ζήσει μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά του,ή στο κόσμο του mainstream continuity της DC με τα συνεχόμενα reboot και Crisis(μπηχτή φυσικά στις δύο μεγάλες εταιρείες και την εμπορευματοποίηση των πάντων,στις οποίες όμως συνεχίζουμε να γράφουμε για αυτές...Sorry αλλά τo θεωρώ λίγο προσποιητό όλο αυτό..)




Μέσα στην αρχική μαυρίλα έχουμε και πολλές αστείες σκηνές.Οι διάλογοι του ζεύγους Scott-Barda αποτελούν ίσως το πιο απολαυστικό και χιουμοριστικό στοιχείο της σειράς(ειδικά η σκηνή της μάχης όπου ο Scott μιλάει για το θηλασμό με τη γυναίκα του)και μας υπενθυμίζουν γιατί αποτελούν ένα από τα πιο αξιαγάπητα ζευγάρια της 9ης τέχνης.Οι σκηνές με το μωρό επίσης είναι πολύ τρυφερές και συγκινησιακά ανθρώπινες....Αλλά επαναλαμβάνω όλο αυτό θα μπορούσε να είχε παρουσιαστεί σε λιγότερα τεύχη,και λιγότερο επαναλαμβανόμενα και μπερδεμένα.Δεν επιθυμώ ο King να πάρει τα πρωτεία πολυλογίας από τον Brian Michael Bendis.Και το κυριότερο θέλω να διαβάζω μεν κάτι το καινούργιο,το μοντέρνο ή το πρωτοποριακό ειδικά σε υπερηρωικό κόμικ(που συνήθως επαναλαμβάνουν/παρουσιάζουν τα ίδια μοτίβα και θέματα)χωρίς όμως η "δηθενιά" να μου αλλάζει τα φώτα στο να αναρωτιέμαι τι θέλει ακριβώς να πει ο ποιητής...Ή να με αφήνει να το μαντεύω σαν άλλη Πυθία...





Σχεδιαστικά όμως αποζημιώθηκα από τον Mitch Gerards(The Activity,Sheriff of Babylon,Punisher)που πάντα η τέχνη του είναι ξεχωριστή και μοναδική,αν και σε πολλά panels έχουμε επανάληψη σχεδίων που απλά αλλάζει η λεζάντα..Παρόλα αυτά ο Gerards είναι εκπληκτικός στο σχεδιασμό τόσο των σωματικών ανατομιών ,όσο και στην εκφραστικότητα των προσώπων των χαρακτήρων,που εμφανίζονται πιο αληθινοί από ποτέ.Τα λεπτομερειακά background σε συνδυασμό με την απίθανη δουλειά στο χρωματικό pastel,αποτελούν το κερασάκι στη τούρτα σε ένα καλοσχεδιασμένο κόμικ από το πρώτο του μέχρι το τελευταίο του panel.Ένα υπέροχο μείγμα ρεαλισμού και εξπρεσιονισμού που δείχνουν πόσο ταλαντούχος καλλιτέχνης είναι και έχει πολλά ακόμα να δώσει σχεδιαστικά.





Το Mister Miracle είναι η ιστορία ενός Θεού και ήρωα που προσπαθεί να ζήσει σαν καθημερινός άνθρωπος επιθυμώντας να βρει την αληθινή ευτυχία μέσα σε μία ζωή που δεν του δόθηκε,αλλά τη διεκδίκησε.Και θα κάνει τα πάντα για να το πετύχει ακόμα και αν χρειαστεί να "δραπετεύσει" από τα όρια που θα του θέσει το πεπρωμένο του...Δεν είναι το κλασικό υπερηρωικό κόμικ με τις καταιγιστικές σκηνές δράσης και τις υπερβολές.Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να νιώθω και ότι διαβάζω βιβλίο φιλοσοφίας του Πλάτωνα,για να καταλάβω τα βαθύτερα νοήματα...

Σίγουρα ένα κόμικ που θα σας δώσει τροφή για σκέψη,αλλά και που δεν θα σας δώσει και τις απαραίτητες απαντήσεις..


Σπύρος Ανδριανός