Τρίτη 23 Απριλίου 2019

ASTROPIA από Παναγιώτη Βλάμη

ASTROPIA

''The Best there is at what we do.."

ASTROPIA #1
Δημιουργός - Σενάριο: Παναγιώτης Βλάμης
Εικονογράφηση - Εξώφυλλο: Παναγιώτης Βλάμης
Σελίδες: 24
Χρώμα: Έγχρωμο
ISBN: 978-618-5293-08-6
Τιμή: 4,90 €
Εκδότης: Comicdom Press

Tι συμβαίνει όταν βάζεις στο μίξερ,αγαπημένες υπερηρωικές ομάδες όπως οι Avengers,η JLA και Χ-ΜΕΝ μαζί με μία essense από NEW GODS/SHAZAM και τα ανακατεύεις καλά με γερές δώσεις από θεότρελο χιούμορ;;




Την απάντηση μας τη δίνει ο ταλαντούχος Παναγιώτης Βλάμης στη νέα του δουλειά που μόλις κυκλοφόρησε από τις πάντα ψαγμένες και προσεγμένες εκδόσεις Comicdom Press.Mετά τον ΑΙΩΝΙΟ των Χειλά/Κόλλια που κυκλοφόρησε πρόσφατα(κριτική μου εδώ)έχουμε μία ακόμα υπερηρωική δημιουργία που μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις(και αυτό δεν συμβαίνει συχνά ειδικά στα super hero comic που έχω διαβάσει αρκετές χιλιάδες έτσι ώστε να εντυπωσιάζομαι πλέον εύκολα...).Η υπόθεση του έχει να κάνει με την εμφάνιση μιας απειλής πάνω από την πόλη της Astropia την οποία αναλαμβάνουν να εξολοθρεύσουν οι ήρωες της Τhe Great Family(με αρχηγό τον Τitan/Παρωδία του Superman φυσικά)αλλά τα πράγματα δεν θα πάρουν τη τροπή που θα ήθελαν οι ήρωες μας....

Μία πραγματικά πολύ καλή έκδοση!!


Ο Παναγιώτης σε ένα εκπληκτικό one man show,ένας άνθρωπος ορχήστρα πραγματικά,τα έχει αναλάβει όλα!!Από το σχέδιο,τα μελάνια,το χρώμα,το lettering,μέχρι και το πρωτότυπο σενάριο που συνδυάζει αυτό των υπερηρωικών κόμικ(εντυπωσιακές σκηνές μάχης και ακατάπαυστους ρυθμούς)με χιουμοριστικά στοιχεία και gag,που κάνουν την ανάγνωση άκρως ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική συνάμα...

Ελπίζω να συνεχίζει αυτή τη στιγμή μαζί σας να διαβάζει και ο Παναγιώτης τη κριτική μου,και να μην έχει κλείσει την οθόνη του υπολογιστή του(ή όπου αλλού διαβάζει το άρθρο μου).Όταν τον συνάντησα στο φετινό Comicdom con για να υπογράψει το αντίτυπο μου(by the way υπέροχη αφιέρωση στη γυναίκα μου και εμένα)μου είπε να είμαι αμείλικτος μαζί του και να μη γράψω μόνο καλά λόγια....

Παναγιώτη μου(και το άρθρο τώρα θα απευθύνεται σε πρώτο πρόσωπο σαν fan letter ένα πράγμα)θα σε απογοητεύσω το ξέρω αλλά όσο και αν έψαξα διαβάζοντας τις λιγοστές(είναι η αλήθεια)σελίδες του τεύχους δεν μπόρεσα να βρω κάτι που να μην μου αρέσει ή να μη μου κολλάει...Και με διασκέδασε,και με έκανες να γελάσω(ειδικά με τις ατάκες του Speed Demon)καθώς και να αγωνιώ για τη συνέχεια της ιστορίας και την τύχη των ηρώων της...




Αυτό που ήθελα να διαβάσω όταν αποφάσισα να αγοράσω το τεύχος,αυτό μου προσφέρεις(τουλάχιστον σε εμένα),Το σχεδιαστικό σου στυλ μου θυμίζει και ολίγον από Image δεκαετίας του '90 αλλά και δουλειές στην 2000AD όπως αυτές του Mike McMahon αλλά σίγουρα έχεις ένα ολόδικό σου προσωπικό στυλ,άμεσα αναγνωρίσιμο και χαρακτηριστικό,με δυναμικές γραμμές και φοβερή δουλειά στο μελάνωμα(να μου εξηγήσεις και σε εμένα όπως και στον Leopold πώς στην ευχή κάνεις αυτές τις διαφορετικές "σκιάσεις" ψηφιακά!!).Όλα αυτά καθιστούν αυτή σου τη δουλειά,υψίστου επαγγελματικού επιπέδου που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα αυτών των μεγάλων εταιρειών...Ίσως να έχεις πάθει αμόκ τώρα και να έχεις εκσφενδονίσει τον υπολογιστή σου(ή ότι άλλη συσκευή έχεις)από το παράθυρο,αλλά μου είπες εκτός από αμείλικτος(που δεν χρειάστηκε-ευτυχώς-να γίνω)να είμαι και αληθινός.Την αλήθεια την έγραψα,μου άρεσε πολύ η νέα δουλειά σου και περιμένω με ανυπομονησία το δεύτερο τεύχος της,για να μη κόβομαι στο καλύτερο σημείο!!
Ελπίζω να μην περιμένω μέχρι το επόμενο Comicdom con του 2020 για να τη διαβάσω!!

Υπέροχες και οι δυο εκδόσεις του κόμικ(η standard με χρώμα και η variant b&w σε αριθμημένα αντίτυπα υπογεγραμμένα από τον σχεδιαστή)θα σας αποζημιώσουν με το παραπάνω.
Ο Παναγιώτης έχει πολλά ακόμα να μας προσφέρει και είμαι σίγουρος ότι δεν θα μας απογοητεύσει ποτέ(τώρα δεν θα μου ξαναμιλήσει είμαι σίγουρος για αυτό).Μία πολύ καλή αγορά σας τη προτείνω ανεπιφύλακτα!!!


Σπύρος Ανδριανός

Δευτέρα 22 Απριλίου 2019

Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

Ι Ηate Fairyland από Scottie Young&Jean Francois - Beaulieu

I Hate Fairyland

''Δώσε κλότσο η ανέμη να γυρίσει παραμύθι να αρχίσει'' λέει ο σοφός λαός...

...Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα δεκάχρονο γλυκό κοριτσάκι,η μικρή Gertrude(Γερτρούδη) που όπως όλα τα μικρά κοριτσάκια της ηλικίας ονειρεύονταν να ζει στο δικό της παραμυθένιο κόσμο.....Έναν κόσμο γεμάτο μαγεία,γέλια και χαρά...Δυστυχώς όμως για εκείνη το δικό της όνειρο θα πραγματοποιηθεί και η Gertrude μυστηριωδώς θα μεταφερθεί σε μία άλλη διάσταση...Ή μάλλον θα  "ταξιδέψει"(αν μπορεί να το πει κανείς και έτσι)στη παραμυθένια χώρα της Fairyland!!Με ωραία πλασματάκια κάθε λογής,πολύχρωμη,γεμάτη γέλιο και χαρά!!!.....



Μονάχα που η Gertrude θα περάσει 27 χρόνια από τη ζωή της στη παραμυθένια αυτή χώρα(στα οποία είναι παγιδευμένη στο σώμα 10χρονης)ψάχνοντας να βρει τρόπο να γυρίσει πίσω στον αληθινό μας κόσμο,στο σπίτι της...Η βασίλισσα Claudia,που εξουσιάζει αυτή τη παραμυθένια χώρα της λέει ότι για να γυρίσει πίσω,πρέπει να βρει τη πόρτα που οδηγεί στη δική της διάσταση...Και για να ανοίξει αυτή τη πόρτα να βρει και το κλειδί που θα την ανοίξει....Το οποίο υπάρχει κάπου στην απέραντη χώρα της Fairyland....Bοηθό της σε αυτή την αναζήτηση θα έχει το πανέξυπνο(και κυνικό)έντομο Larrigon Wentsworth III ή απλά Larry,ο οποίος σαν άλλος Σάντσο Πάντσα,θα την ακολουθεί στην αναζήτησή της...Υπάρχει όμως και ένα μικρό πρόβλημα...



Τα χρόνια που έχει μείνει παγιδευμένη στη χώρα της Fairyland έχουν αλλάξει δραματικά τη Gertrude...Από το γλυκό δεκάχρονο κοριτσάκι,έχει μείνει μόνο το σώμα,και η 37χρονη γυναίκα που είναι παγιδευμένη σε αυτό έχει καταντήσει ψυχασθενής,κοινωνιοπαθής,βίαιη και γεμάτη μίσος για όλους(ναι έχει και ένα μεγάλο τσεκούρι που το χρησιμοποιεί πολύ συχνά)!!Η οποία αποτυγχάνει ξανά και ξανά να βρει το δρόμο για το σπίτι της...Και η αποστολή της στα πέραντα της Fairyland μόνο εύκολη δεν θα είναι!!




Toν Scottie Young τον λάτρεψα όταν σχεδίασε τα 6 πρώτα βιβλία του L.Frank Baum,με θέμα το Μάγο του ΟΖ,σε σενάριο του Eric Shanower(σχεδιαστής επίσης και μεγάλος OZian)για το οποίο θα αναφερθώ σε μελλοντικό μου άρθρο.Και μάλιστα ο ίδιος ο Scottie Young δήλωσε σε συνέντευξη του σε περιοδικό,ότι οι σπόροι έμπνευσης για το Fairyland,φυτεύτηκαν μέσα στο μυαλό του την εποχή που σχεδίαζε τη σειρά OZ.Πώς θα είχε εξελιχτεί η Dorothy αν είχε μείνει παγιδευμένη για χρόνια στο βασίλειο του OZ.Και είναι φυσικό να βλέπουμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά της δουλειάς του στο OZ της Marvel,με το Fairyland της Image.Oυσιαστικά το I Hate Fairyland είναι η σκοτεινή και μαύρη εκδοχή του OZ(αν και τα βιβλία του Baum είναι εξίσου σκοτεινά και καμία σχέση δεν έχουν με τη family oriented εκδοχή της ταινίας του 1939 με τη Judy Garland).Επίσης θα μπορούσε να θεωρηθεί και η πιο gore εκδοχή του Alice In Wonderland του Lewis Carroll(ψευδώνυμο του Charles Lutwidge Dodgson).Άλλη επιρροή του σχεδιαστή για τη δημιουργία της Gertrude ήταν οι χαρακτήρες Lobo και Tank Girl.Eμένα προσωπικά με ενέπνευσε να κάνω σημαντικές αλλαγές στο δικό μου strip Red Hood Unbound(since 1994 παρακαλώ!!) που δημοσιεύω τακτικά και εδώ στο blog Comicmaniacs.




Η σειρά κυκλοφόρησε από την Image τον Οκτώβριο του 2015 και ολοκληρώθηκε σε 20 τεύχη με το τελευταίο να κυκλοφορεί τον Ιούλιο του 2018.Μία πανδαισία χρωμάτων(εκπληκτική δουλειά από Jean Francois-Beaulieu που πραγματικά έχει γεννηθεί για να χρωματίζει)με τα γλυκά μεν αλλά άκρως αναρχικά και λεπτομερέστατα σχέδια του Young,αστείους αλλά και ενίοτε ενδιαφέροντες χαρακτήρες με υπόβαθρο όμως,εντυπωσιακούς αλλά και απειλητικούς κακούς(που δεν ξέρουν τι τους περιμένει),και το μαύρο χιούμορ να επικρατεί σε κάθε panel του κόμικ(αλλά και η βία και το gore στοιχείο σε μεγάλες δόσεις που έρχεται σε τόση αντίθεση με το όλο παραμυθένιο και "cute" σκηνικό)δίνουν σε αυτό το κόμικ πρωταγωνιστικό ρόλο στα ράφια της βιβλιοθήκης σας!!



Αν και η έκδοση σε τεύχη είχε ακόμα πιο ολοζώντανα χρώματα από ότι τα trades(4 τον αριθμό),παρ' όλα αυτά και αν θέλετε ακούστε με,είναι μία πολύ καλή αγορά,ειδικά για όσους διαθέτετε χιούμορ και βαρεθήκατε τα mainstream κόμικ αλλά και τη πολύ "δηθενιά"(που θεωρείται και κουλτούρα)κάποιων indie που παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους..





Το I Hate Fairyland δεν προσποιείται κάτι άλλο από αυτό που είναι.Ένα καλοσχεδιασμένο κόμικ με το οποίο θα γελάσετε με τις αστείες και εξωφρενικά χαβαλετζίδηκες καταστάσεις του, και θα περάσετε ευχάριστα την ώρα σας.Ένα εικονογραφημένο και διαστρεβλωμένο παραμύθι,βουτηγμένο στο dark humor του, που δεν θα σας αποκαλύψω αν έχει happy end ή τελικό προορισμό, σίγουρα όμως και μόνο το ταξίδι στη χώρα της Fairyland θα σας χαρίσει ατελείωτες ώρες γέλιου.Απολαύστε υπεύθυνα!!


Σπύρος Ανδριανός

Κυριακή 14 Απριλίου 2019

Detective Comics #1000 - 80 Χρόνια Bat Man σε ένα επετειακό τεύχος!!

DETECTIVE COMICS #1000

Συγγραφείς : Scott Snyder (Longest Case) - Kevin Smith (Manufacture For Use) - Paul Dini (Legend of Knute Brody) - Warren Ellis (The Batman’s Design) - Dennis O’Neil (Return To Crime Alley) - Christopher Priest (Heretic) - Brian Michael Bendis (I Know) - Geoff Johns (The Last Crime In Gotham) - James Tynion (The Precedent) - Tom King (Batman’s Greatest Case) - Peter Tomasi (Medieval)

Σχεδιαστές : Greg Capullo (Longest Case) - Jim Lee (Manufacture For Use) - Dustin Nguyen (Legend of Knute Brody) - Becky Cloonan (The Batman’s Design) - Steve Epting (Return To Crime Alley) - Neil Adams (Heretic) - Alex Maleev (I Know) - Kelley Jones (The Last Crime In Gotham) - Alvaro Martinez-Bueno (The Precedent) - Tony Daniel (Batman’s Greatest Case) - Joelle Jones (Batman’s Greatest Case) - Doug Mahnke (Medieval)



To 2019  θα είναι σίγουρα η χρονιά της νυχτερίδας!!Και πιο συγκεκριμένα γιορτάζουμε τα 80 χρόνια του Bat Man που παραμένει πιο νέος και δυναμικός από ποτέ!!Τα γενέθλια του ανθρώπου νυχτερίδα συμπίπτουν επίσης και με το χιλιοστό τεύχος του περιοδικού Detective Comics που ο αγαπημένος μας ήρωας έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο 27ο τεύχος του τον Mάρτιο του 1939.

Διαφήμιση από το Action Comics #11(Aπρίλιος 1939) για το Detective Comics #27 και τον Bat Man


Και ακριβώς το Detective Comics #1000 αυτό είναι.Μία γιορτή,ένα πάρτυ γενεθλίων τόσο του περιοδικού όσο και του Bat Man.Με καλεσμένους τους σημαντικότερους δημιουργούς της βιομηχανίας των κόμικ, που κάποιοι από αυτούς έγραψαν ιστορία στον ήρωα(με μερικές απουσίες όπως αυτή π.χ. του Frank Miller),που αποδίδουν μέσα από τις ιστορίες τους,το δικό τους φόρο τιμής στην δημιουργία των Bob Kane&Bill Finger.Σε ένα χορταστικό τεύχος 96 σελίδων,με 10(επίσημα)variant covers(από Steranko,Miller,Wrightson,Jock,Timm κ.α.) που καταγράφουν τη πορεία και την ιστορία του χαρακτήρα ανα τις δεκαετίες,είναι η έκδοση που πρέπει να αγοράσουν όλοι οι φίλοι του Bat Man και όχι μόνο!!Aς δούμε όμως όλες τις ιστορίες του τεύχους(11 τον αριθμό!!)μία προς μία:



1. Longest Case(Σενάριο Scott Snyder Σχέδιο Greg Capullo): Mία μυστήρια υπόθεση από την αρχή της ύπαρξης  του Bat Man,με στοιχεία που ακολουθούν μέσα στα χρόνια,διαδοχικά το ένα το άλλο, θα τον οδηγήσουν σε μία εκπληκτική ανακάλυψη...Το δίδυμο που μας έδωσε τον καλύτερο τίτλο του new 52(Bat Man)και ετοιμάζεται και για την τελευταία συνεργασία τους στον ήρωα στο επερχόμενο Last Knight of Earth,εδώ μας δίνουν ίσως την καλύτερη ιστορία για να ξεκινήσει το τεύχος.Τονίζουν έντονα το στοιχείο του ντετέκτιβ που χαρακτηρίζει τον ήρωα από την αρχή και όλας της δημιουργίας του,και δημιουργούν μία μυστηριώδη ατμόσφαιρα με το Νυχτερίδα να προσπαθεί να λύσει ένα τέτοιο μυστήριο που τον απασχολεί εδώ και χρόνια,προετοιμάζουν όμως και το έδαφος για μία καινούργια ιστορία ίσως...



2. Μanufacture for Use(Σενάριο Kevin Smith Σχέδιο Jim Lee): Ο Βruce Wayne(μεταμφιεσμένος)αγοράζει από έναν παράνομο πωλητή αντικειμένων(memorabilia)που έχουν σχέση με το Bat Man,το όπλο το οποίο αφαίρεσε τη ζωή των γονιών του.Το μέταλλο αυτό που κατέστρεψε τη ζωή του σαν παιδί,θα του σώζει τη ζωή τώρα σαν ενήλικου άντρα...Δείτε το πώς!!Έξυπνη και συνάμα συγκινητική στο φινάλε της ιστορία,με τον Kevin Smith(Δεν ξεχνώ The Widening Gyre) να ανταποκρίνεται άψογα σεναριακά στις λιγοστές της σελίδες της και τον Jim Lee να συνεχίζει να σχεδιάζει όπως πάντα με τους χαρακτήρες του να παίρνουν πόζα σαν να ετοιμάζονται για φωτογραφία...Έιναι όμως ωραίος σχεδιαστής δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό.



3.Legend of Knute Brody(Σενάριο Paul Dini Σχέδιο Dustin Ngyen): Γνωρίστε τον Knute Brody,τον πιο αποτυχημένο βοηθό για villains του Bat Man.Σε όλες του τις συνεργασίες τα έκανε θάλασσα...Έιναι όμως έτσι;;;Μία ιστορία σε έναν πιο αστείο τόνο,που θα διασκεδάσει τον αναγνώστη και θα αποτελέσει και ένα διάλειμμα από τη darkίλα που χαρακτηρίζει συχνά τις περισσότερες ιστορίες του Bat Man.




4.Τhe Bat Man's Design(Σενάριο Warren Ellis Σχέδιο Becky Cloonan): Λωποδύτες, μετά από αποτυχημένη απόπειρα να πιάσουν ομήρους τους ανθρώπους ενός νοσοκομείου,καταδιώκονται από τον Bat Man που τους οδηγεί σε μία αποθήκη.Το παιχνίδι μεταξύ γάτας(στη συγκεκριμένη περίπτωση νυχτερίδας)και ποντικιού ξεκινά....ο Ellis τονίζει ότι μεγαλύτερο όπλο του Bat Man είναι μόνο ο φόβος που προξενεί στους εγκληματίες..Για αυτό άλλωστε διάλεξε να ντύνεται σαν ένα πλάσμα της νύχτας...Η Cloonan με το ιδιαίτερο σχεδιαστικό της στυλ αποδίδει με εξαιρετική γραμμή αυτή τη λεπτομέρεια.



5. Return to Crime Alley(Σενάριο Denny O'Neil Σχέδιο Steve Epting): H νύχτα της επετείου του θανάτου των Wayne...Μήπως όμως ο Bruce σαν Bat Man γίνεται όλο και περισσότερο το στοιχείο του φόβου που πρεσβεύει;(που είδαμε και στη προηγούμενη ιστορία του Warren Ellis)Μήπως αντί για δικαιοσύνη αποδίδει μόνο ωμή βία;;Η Lesslie Thompkins φαίνεται να το πιστεύει αυτό...O βετεράνος του Bat Man και του Green Lantern/Green Arrow,μας προβληματίζει με την ιστορία του για το τι συμβαίνει όταν ο Bat Man χάνει τον έλεγχο...Και ο τρόμος μαζί με την αγωνία για την τύχη του Bruce,αποτυπώνεται με τον καλύτερο και εκφραστικότερο τρόπο στα σχέδια του Steve Epting(Captain America,Velvet)που έχουν πάντα μία old school essanse που μου αρέσει ιδιαίτερα!



6.Heretic(Σενάριο Christopher Priest Σχέδιο Neal Adams): Η πιο αδύναμη κατά τη γνώμη μου του τεύχους,που φέρνει τον Bat Man στα ίχνη ενός δολοφόνου από την Gotham μέχρι τη Lasa και τη League of Assasins.Μόνο για το σχέδιο του Neal Adams(που θα μπορούσε να είχε σχεδιάσει επίσης την ιστορία του O'Neil)που βέβαια διατηρεί κάτι από τη γοητεία του αν και δεν φτάνει πλέον την απόδοση περασμένων δεκαετιών(και είναι κάτι το φυσικό!)Moυ άφησε την αίσθηση ότι έμεινε ανολοκλήρωτη,ίσως ο Priest μέσα στις λιγοστές της σελίδες να μην μπόρεσε να αναπτύξει πλήρως την υπόθεση ή να διηγηθεί την ιστορία που ήθελε να πει.Το αποτέλεσμα δεν ικανοποιεί..



7.I Know(Σενάριο Brian Michael Bendis Σχέδιο Alex Maleev):Oι "κολλητοί" συνεργάτες Bendis&Meleev(Daredevil,SpiderWoman,Infamous Iron Man κ.α.)μας παρουσιάζουν μία ιστορία που εξελίσσεται στο μέλλον,με έναν γερασμένο και ανήμπορο Bruce Wayne,τον οποίο τον πλησιάζει ένας γερασμένος(και όχι τόσο ανήμπορος)Penguin για να του αποκαλύψει ότι εδώ και πολλά χρόνια ήξερε πως αυτός ήταν πίσω από τη μάσκα της νυχτερίδας.Έξυπνο σενάριο χωρίς τις γνωστές πολυλογίες του Bendis που εδώ μας παρουσιάζει μία από τις καλύτερες εκδοχές που έχω διαβάσει στον Penguin,παρουσιάζοντάς τον απειλητικό αλλά και συμπαθή ταυτόχρονα.Ταυτόχρονα ο Bendis τονίζει τη σπουδαιότητα του Bruce Wayne σε ολόκληρο το Bat Man mythos.Xωρίς την ύπαρξη του Wayne δεν θα υπήρχε η νυχτερίδα,ή τουλάχιστον ο ανθρωπισμός του Bat Man,ο πολυμήχανος ντετέκτιβ. Πολύ καλό το σχέδιο του Maleev νομίζω ότι ήταν η καλύτερη επιλογή για να σχεδιάσει αυτή την ιστορία.



8.The last crime in Gotham(Σενάριο Geof Johns Σχέδιο Kelley Jones):Άλλη μία ιστορία που διαδραματίζεται στο(όχι τόσο)μακρινό μέλλον.Ολόκληρη η bat family(Damian,CatWoman και η κόρη της με τον Bruce,Echo)στα ίχνη ενός εγκλήματος,που θυμίζει τις μεθόδους ενός παλαιού serial killer.Ή πρόκειται για έναν που μιμείται το στυλ πολλών;;;Μαθήματα εξιχνίασης εγκλήματος από τον μεγαλύτερο ντετέκτιβ,Bat Man,και εκπληκτικό ending twist.Αγαπώ το σχεδιαστικό στυλ του Kelley Jones(έχει σχεδιάσει κλασικές ιστορίες του Bat Man όπως το Red Rain,Gotham by Midnight κ.α.)και φυσικά με συγγραφέα τον Geof Johns δεν περίμενα τίποτε λιγότερο από μία πολύ καλή ιστορία,έστω και μέσα σε περιορισμένες σελίδες.




9.The Precedent(Σενάριο James Tynion IV Σχέδιο Alvaro Martinez): Ο Βruce ανήσυχος,εκμυστηρεύεται στον Alfred αν έκανε καλά που έφερε τον μικρό Dick Grayson στο μέγαρο Wayne..Μία ιστορία tribute στον Robin και τον πολύ σημαντικό ρόλο που έπαιξε στην ίδια την ύπαρξη του Bat Man.Βλέπουμε ότι ο Bruce βοήθησε τον Dick να συμβιβαστεί καλύτερα με το τραγικό θάνατο των γονιών του και να χαράξει έναν διαφορετικό δρόμο σε σχέση με εκείνον του Bruve που δεν είχε την ίδια δυνατότητα στην ηλικία του...Μία από τις ωραιότερες ιστορίες του τεύχους.Απλή,συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη.



10.Bat Man's Greatest Case(Σενάριο Tom King  Σχέδιο Tony Daniel/Joelle Jones): "Τι κάνεις όταν χάσεις,αυτό που δεν μπορείς ποτέ σου να χάσεις;"Την απάντηση θα τη δώσει ολόκληρη η Bat family σε μία ιστορική φωτογράφιση!!King σε μεγάλα κέφια,με το καταπληκτικό του run στον τίτλο του Bat Man,και ξεκαρδιστικούς διαλόγους ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας του Bruce (ειδικά Dick & Damian).O Tony Daniel είναι ένας από τους πιο συμπαθητικούς Bat Man artists της νέας γενιάς και εδώ φυσικά δεν μας απογοητεύει σχεδιαστικά για μια ακόμα φορά.



Το τεύχος κλείνει και με την ενδέκατη ιστορία του,το MEDIEVAL,που θα συνεχιστεί και στα επόμενα τεύχη.Ένα νέο story arc σε σενάριο Peter Tomasi και σχέδιο του Doug Mahnke.Με μία αναδρομή σε όλες τις σημαντικές μάχες του Bat Man,o Arkham Knight που τις έχει παρακολουθήσει όλες,ορκίζεται δικαιοσύνη με το να νικήσει τον σκοτεινό ιππότη....Η συνέχεια στο Detective Comics #1001!!!Kαι εμείς εδώ να ευχηθούμε Χρόνια Πολλά Βat Man και στα άλλα 1000 τεύχη του Detective Comics!!!

Long live the BAT!!!


Σπύρος Ανδριανός




Πέμπτη 11 Απριλίου 2019

Τρίτη 9 Απριλίου 2019

Hellsing( ヘルシング) από Kōta Hirano

Hellsing

“Resignation is what kills people. Once they've rejected resignation, humans gain the privilege of making humanity their footpath.”  - Allucard

To Hellsing είναι ίσως η γνωστότερη δουλειά του γεννημένου στο Τόκιο mangaka δημιουργού Kōta Hirano(Drifters,Angel Dust)που πρωτοκυκλοφόρησε στο εβδομαδιαίο περιοδικό Young King OURS το 1997 για μα ολοκληρωθεί έντεκα χρόνια αργότερα το Σεπτέμβριο του 2008.Το manga αποτελούσε ουσιαστικά ένα μείγμα από δύο παλαιότερες δουλειές του δημιουργού το The Legends of Vampire Hunter το 1996(θεωρείται και πρόδρομος του Hellsing) με θέμα τα βαμπίρ  και το Hi-and-Low μία μικρότερη ιστορία  με θέμα το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο,στοιχεία φυσικά που συναντάμε και στο πιο πετυχημένο και πασίγνωστο φυσικά Hellsing.




Η σειρά καταγράφει τις προσπάθειες του μυστηριώδους και μυστικού οργανισμού Hellsing και τον αγώνα του εναντίων κάθε εχθρού,υπερφυσικού και μη,που απειλούν τη χώρα της Αγγλίας και το στέμμα.Το Hellsing πήρε το όνομά του και επικεντρώθηκε γύρω από το Βασιλικό Τάγμα των Προτεσταντών Ιπποτών αρχικά με επικεφαλής τον Abraham Van Hellsing.
Sir Integra Hellsing
H μυστική αυτή οργάνωση πέρασε στα χέρια της κόρης του 
της Sir Integra Fairbrook Wingates Hellsing,η οποία σαν παιδί ήταν ντροπαλή και συνεσταλμένη,αλλά μετά τη προδοσία που οδήγησε στο θάνατο του πατέρα της(του οποίου υπήρξε μάρτυρας,και η ίδια σώθηκε με τη παρέμβαση του φυλακισμένου Allucard)έγινε μία σκληρή αλλά και δυναμική γυναίκα με υπολογίσιμη δύναμη.Κοντά της έχει τον οικογενειακό μπάτλερ,Walter C. Dornez,μία μυστηριώδη φιγούρα,με ακόμα πιο μυστηριώδες παρελθόν,αλλά και το πανίσχυρο βαμπίρ Allucard(διαβάστε το ανάποδα και θα καταλάβετε για ποιόν πρόκειται)ο οποίος ορκίστηκε την πίστη στην οικογένεια Hellsing αφού νικήθηκε και φυλακίστηκε από το Van Helsing εκατό χρόνια πριν από την ιστορία που διαβάζουμε στο manga...Βοηθό της όμως θα έχει και την αστυνομικό Seras Victoria.Η οποία είναι η μοναδική που επέζησε,από μια αστυνομική ομάδα που σκοτώθηκε από βαμπίρ.
Allucard
Ο Alucard πυροβολεί την Seras για να τη σώσει από μια μοίρα χειρότερη από το θάνατο - να μετατραπεί η ίδια  σε ghoul(υπηρέτης)ενός βαμπίρ - και προσφέρει την επιλογή ή να πεθάνει ή να μετατραπεί και η ίδια σε Βαμπίρ....
 Mέσα από μία σειρά επιθέσεων από νεκροζώντανους στην Αγγλία αλλά και σχεδόν σε πολλά μέρη του κόσμου,η Sir Integra ανακαλύπτει ότι πίσω από αυτές τις επιθέσεις,κρύβεται η οργάνωση Millenia,ουσιαστικά τα απομεινάρια μίας ομάδας Ναζιστών που επιθυμούν όχι μόνο να αναβιώσουν τη Ναζιστική Γερμανία,μέσα από ένα στρατό νεκροζώντανων που θα καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμα του,αλλά και την εξόντωση του ίδιου του Allucard....





Ο Hirano έχει το δικό του προσωπικό στυλ,χρησιμοποιώντας ως επί το πλείστον το μαύρο μελάνι και βαριές γραμμές,καθώς και τρομερή πλαστικότητα κινήσεων στις σωματικές ανατομίες των σχεδίων του.Σίγουρα διαφορετικό από το κλασικό στυλ που κάποιοι παλαιότεροι αναγνώστες είχαν συνηθήσει,και ίσως ξενίσει κάποιους,αλλά αποτελεί σήμα κατατεθέν του δημιουργού και απόλυτα αναγνωρίσιμο σε οποιαδήποτε άλλη δουλειά έχει παρουσιάσει.To seinen(για αγόρια) αυτό manga είναι ένας εκπληκτικός συνδυασμός από horror και καθαρόαιμη περιπέτεια με αναφορές σε ιστορικά γεγονότα και λαικούς μύθους και παραδόσεις,αλλά και έντονο το στοιχείο τόσο του gore όσο και του χιούμορ,που ο δημιουργός τα δίνει απλόχερα στον αναγνώστη σε έναν απολαυστικό συνδυασμό μεταξύ τους...Επίσης πολλές απόψεις του Hirano εκφράζονται μέσα από τα στόματα των χαρακτήρων του,σχετικά με τη θρησκεία,την κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές.



Το manga κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία σε 10 τόμους(Tankōbon) από την Shōnen Gahōsha και στην Αμερική από την Dark Horse σε ίδιο αριθμό από το Δεκέμβριο του 2003 μέχρι και το Μάιο του 2010.Ένα prequel το 2001 με τίτλο Hellsing:The Dawn ακολούθησε το οποίο όμως δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα.Θα παρουσίαζε τον Walter και τον Allucard(με τη μορφή ενός μικρού κοριτσιού) σε νεαρή ηλικία το 1944 στον αγώνα τους ενάντια μίας βάσης του Millenium στην Πολωνία.




H μεγάλη επιτυχία του manga οδήγησε όπως πάντα και τη μεταφορά του σε anime από τα studio Gonzo σε σκηνοθεσία Umanosuke Lida(Cowboy Beebop,Devilman,Mobile Suit Gundam)το οποίο όμως αν και χρησιμοποιεί τους ίδιους χαρακτήρες-κλειδιά του manga,έχει διαφορετική ιστορία και ολοκληρώθηκε σε 13 επεισόδια που προβλήθηκαν στην Ιαπωνία από τον Οκτώβριο του 2001 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2002.Θεωρώ φυσικά το anime ότι απευθύνεται σε ακόμα πιο ενήλικο κοινό από ότι εκείνο του manga,ενώ απουσιάζει η αίσθηση του χιούμορ(έστω και μαύρου)που το διέκρινε.




Μία καλή επιλογή για όποιον αγαπάει τη δράση,τη μυθολογία των Βαμπίρ,το gore και το horror στοιχείο ή απλά θέλει να περάσει ευχάριστα την ώρα του.Τίποτε περισσότερο,τίποτε το λιγότερο.


Σπύρος Ανδριανός





Παρασκευή 5 Απριλίου 2019

Skits@kia Spy's Edition #10 - Red Hood Unbound #3

Red Hood Unbound #3

Με νέα εμφάνιση υποδεχόμαστε την Άνοιξη(θα έρθει που θα μας πάει)που αλλάζει όλο το σκηνικό για τους φίλους μας!!Σε σενάριο,σχέδιο και ψηφιακό χρώμα δικό μου και σε vintage version με χρώματα στο χέρι από τη γυναίκα μου Έλοντυ Κόλερ-Ανδριανού.


Τετάρτη 3 Απριλίου 2019

Spider Man : Life Story #1 (the 60's) από Chip Zdarsky και Mark Bagley

Spider Man:Life Story the 60's

To Spider man : Life story είναι η συνεργασία δύο σημαντικών δημιουργών που ο καθένας με το δικό του τρόπο διέπρεψε στις ιστορίες του χαρακτήρα.Ο Ζdarsky στον spectacular,ο Bagley τόσο στον Amazing όσο και στο Ultimate Spider man που πραγματικά έγραψε τη δική του ιστορία.



Στη νέα αυτή κυκλοφορία της Marvel,οι δύο δημιουργοί θα μας παρουσιάσουν την ιστορία του Spider man αλλά σε real time,δηλαδή ο ήρωας θα μεγαλώνει κανονικά σε κάθε δεκαετία που θα αναφέρεται το κάθε τεύχος.Δηλαδή θα καλύψουν την ιστορία του Peter Parker των τελευταίων 50 + χρόνων από το 1966(δηλαδή 4 χρόνια αφ'ότου ο Peter απέκτησε τις δυνάμεις του)μέχρι σήμερα.Κάτι όπως είχε κάνει και ο Garth Ennis με το Punisher MAX όπου ο Frank Castle ηλικιακά άρμοζε απόλυτα με την εποχή που αναφέρονταν το κόμικ και ήτανε γύρο στα 60.



Βρισκόμαστε λοιπόν στο 1966.Ο Peter Parker βρίσκεται χαμένος ανάμεσα στα προβλήματα της προσωπικής του ζωής(και τα συναισθήματα που νιώθει για τη Gwen Stacy)και στην άποψη του για την εμπλοκή της χώρας του στο πόλεμο του Βιετνάμ...Τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο μπερδεμένα για εκείνον όταν ο φίλος του ο Flash του εκμυστηρεύεται στο πάρτι που γίνεται προς τιμήν του(για την αναχώρηση του στο μέτωπο του πολέμου)ότι το κάνει γιατί το ίδιο θα έκανε και ο ήρωας του ο Spider man...Και η παρουσία επίσης του Norman Osborne στη συγκέντρωση που δείχνει να γνωρίζει περισσότερα από όσα θα ήθελε να ξέρει ο Peter θα μπλέξουν ακόμα περισσότερο τη κατάσταση...



Ακούγοντας αυτά τα δύο μεγάλα ονόματα στο συγκεκριμένο limited series,ίσως είχα περισσότερες απαιτήσεις και να περίμενα ακόμα πιο πολλά.Ο Ζdarsky προσπαθεί να παρουσιάσει μία ιστορία που όλοι λίγο πολύ γνωρίσουμε και έχει ειπωθεί(ειδικά στη δεκαετία που αναφέρεται το συγκεκριμένο τεύχος)με το καλύτερο τρόπο από τον μεγάλο Stan Lee,με μία καινούργια προσέγγιση που ναι μεν δεν "αλλοιώνει" σημαντικά τον πυρήνα της,δεν προσθέτει όμως και κάτι το νέο,όσο μια πιο μοντέρνα και αλτρουιστική ματιά σε ένα saga που είδη είναι γνωστό σε όλους.Απλά ο Peter έχει περισσότερα ηθικά διλήμματα για το τι είναι τελικά σωστό και τι δεν είναι.Και ίσως ο συγγραφέας περνά και τις δικές του ιδεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις μέσα από το στόμα των χαρακτήρων με τους οποίους δουλεύει,χωρίς να παρουσιάζεται όμως μονοδιάστατος ή απόλυτος στις δικές του αυτές πεποιθήσεις.Αντίθετα αφήνει στη κρίση του αναγνώστη να αποφασίσει τι είναι τελικά το σωστό και τι όχι.Σίγουρα τέλος δεν μπορεί να μη πει κάποιος ότι δεν έχει μελετήσει σωστά τη περίοδο που αναφέρεται η ιστορία του πρώτου αυτού τεύχους,καθώς και τα γεγονότα την χαρακτηρίζουν,δίνοντας έτσι μία πιο αληθινή χροιά σε όλο το σενάριο.Φυσικά δεν λείπει η δράση,το δραματικό στοιχείο,η περιπέτεια και ότι αγαπήσαμε στα κόμικ της αγαπημένης μας αράχνης.



Για το σχέδιο του Mark Bagley φυσικά θα μπορούσαμε να μιλάω ώρες.Τον θεωρώ έναν από τους πιο definitive artists στον Spidey(μαζί με Ditko,Romita Sr. και McFarlane)ο άνθρωπος έχει γράψει ιστορία τόσο στον Amazing όσο και στο Ultimate Spider Man,και το στυλ του είναι πολύ προσωπικό και αναγνωρίσιμο.Απλά θα ήθελα έναν artist του στυλ Marcos Martin που βρίσκεται πιο κοντά στο σχεδιαστικό στυλ του Steve Ditko τουλάχιστον για αυτό το τεύχος.Όσο υπέροχο και αν είναι το artwork του Bagley(με λεπτομερειακά layouts,δυναμική γραμμή και πλαστικότητα στις κινήσεις των σωμάτων)είναι τόσο 90's που μου φάνηκε εδώ λιγάκι "ξένο" για την δεκαετία στην οποία αναφέρεται...Το καλύτερο θα ήταν ίσως να υπάρχει ένας διαφορετικός artist για κάθε τεύχος,έτσι ώστε το artwork να ταιριάζει καλύτερα με την εποχή που αναφέρεται.Αυτό φυσικά επ'ουδενί δεν σημαίνει ότι ο Bagley δεν είναι μια πολύ καλή επιλογή για τη σειρά.



Περιμένω τα πράγματα να γίνουν ακόμα καλύτερα στα επόμενα τεύχη.Η σειρά αυτή δεν θα πρέπει να είναι απλά μία επανάληψη όσων ήδη γνωρίζουμε.Δεν πρόκειται για μια retro ματιά σε ιστορίες που διαβάσαμε στη παιδική μας ηλικία.Αλλά θα πρέπει να είναι και ένας καινούργιος οδηγός,μία φρέσκια προσέγγιση, και για αυτούς που θέλουν να γνωρίσουν καλύτερα τόσο τον Peter Parker/Spider man όσο και τους χαρακτήρες που αποτελούν το μικρόκοσμό του.Για να δούμε τι θα γίνει στα 70's που ακολουθούν(με soundtrack τη μουσική των Bee Gees αν κρίνω από το εξώφυλλο με τη ντισκομπάλα). 

Σπύρος Ανδριανός

Δευτέρα 1 Απριλίου 2019

IL GIOCO(De Click/To Κουμπί της)του Milo Manara

Το Κουμπί της

O γεννημένος το 1945 στην Ιταλία,Milo Manara,ξεκίνησε τη σχεδιαστική του καριέρα το 1969 στα μικρού μεγέθους fumetti.H πρώτη του απόπειρα στα ερωτικά κόμικς ήταν όταν το 1971 σχεδίασε τις περιπέτειες της σέξυ πειρατίνας Jolanda de Almaviva(στην Ελλάδα κυκλοφόρησε ως η Κόρη της Θάλασσας-περιοδικό Free 2003)σε σενάριο του Francisco Rubino.Αργότερα άρχισε να δουλεύει και για περιοδικά της Γαλλο-Βελγικής σχολής των κόμικ όπως τα  Charlie Mensuel, Pilote, L'Écho des savanes και À Suivre,για το οποίο δημιούργησε τα HP(χαρακτήρας επηρεασμένος από το φίλο του Hugo Pratt) και Giuseppe Bergman.Η μεγάλη όμως αναγνώριση ήρθε με τη δημιουργία του Ιl Gioco(Το Κουμπί της)ενός έργου σταθμού όχι μόνο για τα ερωτικά κόμικ,αλλά για την 9η τέχνη γενικότερα.




Επηρεασμένος από την ταινία τoυ Luis Bunnel "Belle de Jour"(Η ωραία της ημέρας)με την Cathrine Deneuve,και την ηρωίδα της Severine η οποία κυριεύεται από τις ερωτικές της επιθυμίες,ο Manara δημιουργεί το Il Gioco για το περιοδικό Glamour.Θα δημοσιευτεί όμως λίγο αργότερα το 1983 και στο περιοδικό Playmen.




Ο διευθυντής του περιοδικού Luciano Oppo απευθυνόμενος στο δημοσιογράφο Vincenzo Mollina,τον ρωτάει ποιόν θα του πρότεινε για σχεδιαστή μίας ερωτικής ιστορίας,που θα αντικαθιστούσε εκείνη που μέχρι τότε σχεδίαζε στις τελευταίες σελίδες του ο μεγάλος δάσκαλος του ερωτισμού Guido Crepax.Εκείνος φυσικά του προτείνει τον Milo Manara,ο οποίος έχοντας ως πρότυπο τον Crepax(σύμφωνα με τον Manara: "O Crepax υπέδειξε έναν τρόπο σχεδιασμού της γυναίκας με μια τεχνική πιο ενδιαφέρουσα.Επικεντρώνεται περισσότερο στο να απεικονίζει το γυναικείο ερωτισμό παρά να σχεδιάζει το γυναικείο σώμα και να αποκαλύπτει με αυτό τον τρόπο νέες δυνατότητες")και τον Sandro Angiolini(με τη περίφημη Isabella του)αλλά και εμπνευσμένος από το κουμπί του τηλεχειριστηρίου με το οποίο άνοιγε από μακρυά τη πόρτα του κήπου του,ο Μanara αρχίζει να σχεδιάζει την ιστορία αυτή που παραμένει μέχρι και σήμερα κλασική.




Για τον χαρακτήρα του Dr.Fez που με τη συσκευή του ελέγχει τις ερωτικές ορμές της ηρωίδας του κόμικ της Claudia(χαρακτήρας βασισμένος σε εκείνον που υποδύθηκε η Catherine Deneuve) o Manara βασίστηκε σε έναν τύπο που είχε γνωρίσει σε έναν εκδοτικό οίκο,τον Franco Valombra που ο οποίος ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα εμφανίσιμος,εν του τοις ασκούσε γοητεία στις γυναίκες. 




H ιστορία του "Κουμπί της"θέλει να μας δείξει με ειρωνικό τρόπο, ότι είναι ανώφελο να προσπαθούμε να κρύψουμε ή να εξουσιάσουμε τις ορμές που βρίσκονται μέσα μας στο όνομα του πουριτανισμού,της κοινωνίας που επιβάλλει κανόνες,  ενός ''Καθωσπρεπισμού" και της κοινής ηθικής.Μέσα από το σχεδιαστικό ταλέντο του δημιουργού,κάθε σκίτσο είναι μία κοροϊδευτική απεικόνιση απέναντι σε μία κοινωνία που χρησιμοποιεί τη γυναίκα ως σύμβολο του σεξ στη διαφήμιση(γιατί αυτό θα φέρει πωλήσεις)αλλά δεν ανέχεται το γυμνό και το θεωρεί κάτι το πρόστυχο,ειδικά όταν πρόκειται για μία θηλυκή απεικόνιση...Πάντα ο ερωτισμός ειδικά στη γυναίκα,και η ελευθερία της να τον εκφράσει σύμφωνα με τις δικές της ανάγκες και όχι της απαιτήσεις που έχει επιβάλλει η κοινωνία μας, θεωρείται τις περισσότερες φορές σαν κάτι το χυδαίο,ανάλογα με το κατά πόσο πουριτανοί είναι αυτοί που το εκλαμβάνουν ως έτσι.




H Claudia Christiani είναι μία νεαρή και πανέμορφη γυναίκα,ντροπαλή(νιώθοντας άβολα με το σώμα και τη σεξουαλικότητα της) και παντρεμένη με έναν πλούσιο και αρκετά χρόνια μεγαλύτερο της άντρα τον Aleardo,ο οποίος μπορεί πια να μην την ικανοποιεί ερωτικά αλλά ικανοποιεί όλες τις τις επιθυμίες...Ένας ψυχολόγος που την παρακολουθεί,γνωστός του άντρα της, ο Dr.Fez προσπαθεί να την κάνει να βγει από το "καβούκι" της ενώ στην πραγματικότητα την επιθυμεί και ο ίδιος...Όταν εκείνη τον απορρίπτει και μαθαίνοντας για μία εφεύρεση που "γιατρεύει" την ανδρική ανικανότητα στέλνοντας Ο Dr.Fez αποκτά αυτή τη νέα εφεύρεση και αποφασίζει να τη χρησιμοποιήσει στη Claudia. Η Claudia απάγεται και αποκτά ένα "δέκτη" χειρουργικά εμφυτευμένο στον εγκέφαλό της. Ένας πομπός χρησιμοποιείται για να στέλνουν σήματα στον δέκτη και ο δέκτης στέλνει σήματα σε ορισμένες απολήξεις νεύρων στον εγκέφαλο που προκαλούν την Claudia να γίνει απίστευτα ερωτική, ανάλογα με τη ρύθμιση του πομπού....Και εκεί είναι που θα χαθεί κάθε έλεγχος....




Σχεδιαστικά ο Manara προσωπικά για εμένα μας έχει παρουσιάσει(μαζί με τον Georges Pichard)τις ωραιότερες και πιο ερωτικές γυναίκες στην ιστορία των κόμικ.Με ολόσωστες σωματικές ανατομίες,αισθησιακές ερωτικές σκηνές που ουδέποτε γίνονται χυδαίες και φτηνές,και επιθυμητές ηρωίδες με λάγνο βλέμμα και αισθησιασμό που βγαίνει από κάθε σχεδιαστική γραμμή τους,ο Manara εδώ και χρόνια θεωρείται-δίκαια-ως ένας από τους μεγαλύτερους δάσκαλους του ερωτισμού.Το Κουμπί της περιέχει όλα αυτά τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τον προηγούμενο χαρακτηρισμό του.




Το Κουμπί της έγινε και ταινία από τον σκηνοθέτη Jean Louis Richard με πρωταγωνίστρια την Florence Guerin αλλά δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία.Ίσως γιατί έλειπε από εκείνην το "πνεύμα" του κόμικ και ο ειρωνικός τόνος με τον οποίο ήθελε ο Manara να περάσει τα μηνύματά του.




Το 1983 το κόμικ μεταφράζεται στα γαλλικά από τον Albin Mitchel και δημοσιεύεται στο L'Eco des savannes.O Manara γνωρίζει την παγκόσμια επιτυχία.Αργότερα θα κυκλοφορήσει και στην Αμερικάνικη αγορά.Στην Ελλάδα κυκλοφόρησαν όλα τα άλμπουμ της σειράς και από τη Βαβέλ(το 1ο)και από τις εκδόσεις Λιβάνη(τα υπόλοιπα 3).Κάποια κυκλοφόρησαν και σαν ένθετο με την εφημερίδα Esspresso και το περιοδικό Free.


Σπύρος Ανδριανός