Fantastic Four :The End των Alan Davis&Mark Farmer

Fantastic Four :The End

Με τα χαρμόσυνα νέα περί επιστροφής των Fantastic Four στο σύμπαν της Marvel,θα σας μιλήσω λοιπόν για μία παλαιότερη σειρά που παρουσίαζε απλά το τέλος τους(;)..Το 2001 η Marvel ξεκίνησε μία νέα σειρά με τίτλο The End στην οποία παρουσιάζονταν οι κυριότεροι χαρακτήρες της σε αυτό που θα ονομάζαμε τελευταία ιστορία τους.Η αρχή έγινε με την τελευταία ιστορία του Hulk(Hulk : The End)όπως την παρουσίασε την ίδια χρονιά σε ένα one shot ο Peter David με τον παλιό συνεργάτη του Dale Keown.

Aπο τότε αξιόλογοι δημιουργοί παρουσίασαν μικρά διαμαντάκια μέσα από μεμονωμένα τεύχη ή limited series με ήρωες όπως ο Wolverine,Iron Man,Punisher και φυσικά το πολύ μεγαλύτερο σε έκταση X-MEN The End που ολοκληρώθηκε σε 3 σειρές των 6 τευχών(18 συνολικά)από τον Chris Claremont.

Σήμερα θα παρουσιάσουμε μία από αυτές τις σειρές το Fantastic Four : The End των Alan Davis&Mark Farmer,που μετά την μέχρι πριν λίγων ημερών απουσία της πρώτης οικογένειας της Marvel από τις εκδόσεις της(εξαιτίας του ψυχρού πολέμου της Marvel με τη Fox με αθώα θύματα την ομάδα που δημιούργησε ολόκληρο το Marvel age)μοιάζει ίσως πιο επίκαιρη από ποτέ....Άν και φυσικά μόλις προχθές η Marvel επιτέλους ανακοίνωσε την επιστροφή των Fantastic Four στο universe της με μία νέα σειρά που θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο (σε σενάριο Dan Slott και σχέδιο από τη Sara Pichelli.)

Η σειρά κυκλοφόρησε από τον Γενάρη μέχρι τον Ιούνιο του 2007 σε 6 τεύχη.Με σεναριογράφο και σχεδιαστή τον βετεράνο Άγγλο δημιουργό Alan Davis και τα εκπληκτικά μελάνια του σχεδόν μόνιμου συνεργάτη του επίσης Βρετανού Μark Farmer,η ομάδα μας παρουσίασε την τελευταία ιστορία της ομάδας και πρώτης οικογένειας του Marvel universe.

Bρισκόμαστε κάποια χρόνια στο(όχι τόσο μακρινό)μέλλον...Μετά τον θάνατο των παιδιών του σε μάχη με έναν τελείως μηχανικό Doom,o Reed Richards ζει με τις ενοχές του και τις τύψεις του σε έναν αστεροειδή σε τροχιά γύρο από τη γη στον οποίο εργάζεται στα πειράματα του.Ούτε το γεγονός ότι έσωσε την ανθρωπότητα με την τεχνολογία του από αρρώστιες(Methuselah Treatment)μετά τους μεταλλαγμένους πολέμους, καθώς και την εξάλειψη της εγκληματικότητας μαζί με τους Avengers,μπορεί να καταπραυνει τη ψυχή του.Κλεισμένος στον εαυτό του και χαμένος στη δουλειά και τα πειράματα του(έχοντας μόνο επαφή με τη She Hulk που έχει εγκαταλείψει τη δικηγορία και εκτελεί χρέη ψυχαναλύτριας του)έχει αποξενωθεί από την γυναίκα και τους φίλους του και ουσιαστικά κάθε μέλος των Fantastic Four όπως και εκείνος έχει τραβήξει το δρόμο του...ο Johnny Storm(Human Torch)έχει γίνει αρχηγός των Avengers,Η Sue Richards Storm(Invinsible Woman)ασχολείται με την αρχαιολογία ειδικά κάτω στον βυθό,και ο Ben Grimm(Thing)διαμένει πλέον στον Άρη μαζί με τους Inhumans,οικογενειάρχης και νοικοκύρης πια(παντρεμένος με την Alicia Masters)νιώθοντας ενοχές κατά κάποιο τρόπο που ο ίδιος έχει πια όλα όσα σε μία στιγμή έχασαν τόσο άδικα οι φίλοι του Reed και Sue...

Η τεχνολογία έχει προχωρήσει σε απίστευτα επίπεδα προόδου,ο Reed όπως αναφέραμε έχει βρει τρόπο να επιμηκύνει τη ζωή των ανθρώπων,εξαλείφοντας τις αρρώστιες και μετατρέποντας τον κόσμο σε μία ειρηνική ουτοπία,ενώ κάποιοι δεν βλέπουν με καλό μάτι όλη αυτή την εξέλιξη,και άλλοι προκαλούν διάφορα σαμποτάζ(οι λεγόμενοι Anarchists)που ίσως αποτελούν μέρος μιας μεγαλύτερης στρατηγικής(αν και το έγκλημα με τις προσπάθειες των Avengers και τη τεχνολογία ασφαλών ζωνών του Richards έχει εξαλειφθεί εδώ και χρόνια..)

Η Sue ανακαλύπτει στα ερείπια ενός υποθαλάσσιου ναού στα βάθη του ωκεανού,τα υπολείμματα πολιτισμού των Kree,ενώ λίγο αργότερα φτάνοντας βαθύτερα με το σκάφος της σε έναν ηφαιστειακό αγωγό,γλυτώνει την τελευταία στιγμή αλλά βρίσκεται αιχμάλωτη του Mole man...

Ο Johnny Storm μαζί με τους Avengers,περιπολούν το διάστημα για τυχόν απειλές που θα διαπεράσουν την safe zone του Richards,όταν ανακαλύπτουν ένα περίεργο σήμα που στάλθηκε στον Άρη έξω από το ηλιακό μας σύστημα ενώ αργότερα δέχονται επίθεση από κλώνους παλιών εχθρών τόσο δικούς τους όσο και των Avengers,οι οποίοι όμως διαλύονται αργότερα σε υγρή μορφή για να ανακαλύψουν αργότερα ότι πρόκειται για δημιουργίες του Diablo και του Mad Thinker.O Storm Θα ζητήσει τη βοήθεια του Thing και των Inhumans για να λύσουν τι κρύβεται πίσω από αυτές τις επιθέσεις...Ενώ ο Reed Richards προσπαθεί να βάλει αυτό το ηλιακό σύστημα μέσα στον γαλαξία προκαλώντας την αντίδραση κάποιων άλλων εξωγήινων φυλών(ειδικά Kree και Shi'ar) και  για τη δύναμη που έχουν αποκτήσει οι γήινοι...Αργότερα θα δεχτεί την επίθεση του super Skrull(δεν θα πιστέψετε πώς τρύπωσε μέσα στο εργαστήριο του)και τον εκτοξεύει στη negative zone όπου θα έρθει αντιμέτωπος με τον(ποιόν άλλο)Annihilus...

Πολλά γεγονότα ανακατωμένα μεταξύ τους ίσως να μπερδέψουν αρκετά και να κουράσουν τον αναγνώστη.Ο Αlan Davis σαν τρελαμένος fan boy και από σεβασμό στη δουλειά των Lee&Kirby προσπαθεί να "στριμώξει" μέσα σε 6 τεύχη σχεδόν όλο το σύμπαν των Fantastic Four,εμφανίζει περίπου κάθε φίλο και εχθρό της ομάδας,ενώ ουσιαστικά κάθε μέλος της ενεργεί μόνο του ή σε συνεργασία με άλλους ήρωες και όχι σαν ομάδα που πρωταγωνιστεί στην τελευταία της ιστορία(μόνο στο τελευταίο τεύχος θα εμφανιστούν όλοι μαζί)...Παρ'όλα αυτά όλη η ιστορία έχει μία silver age essence και βρίσκουμε στοιχεία δημιουργών που αγαπήσαμε τη δουλειά τους στον τίτλο(Kirby,Lee,Perez,Byrne)διάσπαρτα εδώ και εκεί,και το γεγονός ότι βρίσκεται εκτός κανονικού continuity δίνει στο δημιουργό μια ανάσα ελευθερίας και περισσότεροι πειραματισμού σε κάποια θέματα που ίσως να μπορούσαν να δουλέψουν κανονικά και στον main τίτλο...

Σχεδιαστικά φυσικά ο Davis αποζημιώνει με το παραπάνω την ίσως μπερδεμένη ιστορία του!!Στους Fantastic Four πάντοτε τον θεωρούσα άξιο παιδί τον Buscema&Perez,με αυτό που όπως ανέφερα και πριν αποτελεί μία silver age αισθητική στον τίτλο,με σωστές ανατομίες,εκφράσεις στα πρόσωπα,δυναμικότητα στη κίνηση,λεπτομερειακά background στα οποία χάνεται το μάτι σου,και το εκπληκτικό μελάνωμα του του Mark Farmer που εδώ και αυτός θυμίζει την καταπληκτική δουλειά που έκανε ο Joe Sinnott στα σχέδια των Kirby,Buscema,Perex,Sienkiewicz,Buckler κ.α.

Ίσως να είναι και ο μοναδικός τίτλος της σειράς(και δεν κάνω spoilers) που δεν έχει άσχημο τέλος,αλλά να προδιαθέτει και για μια νέα αρχή...Πρόκειται άλλωστε για το αφιέρωμα ενός fan σε όλους τους fan της πρώτης οικογένειας του Marvel Universe...Νομίζω ότι αξίζει της προσοχής σας και καλό είναι να ρίξετε μια ματιά στην ιστορία αυτή.Σίγουρα θα ξυπνήσει μέσα σας παλαιότερες και πιο αθώες εποχές....

Σπύρος Ανδριανός

Skits@kia Friend's Edition # 7 Χρήστος Μακροζαχόπουλος(Chris Makro)

Σήμερα φιλοξενούμε έναν καλό και ταλαντούχο φίλο με τον οποίο γνωριστήκαμε την εποχή που η δουλειά μας δημοσιεύτηκε στο ηρωικό περιοδικό Real Comics που είχε την επιμέλεια του ο Bασίλης Χειλάς.Aπο τότε ο Χρήστος Μακροζαχόπουλος εξελίχθηκε ακόμα περισσότερο σαν σχεδιαστής και έχει φτάσει σε πολύ υψηλά και ποιοτικά επίπεδα τη καταπληκτική δουλειά του.Ακολουθεί ένα μικρό βιογραφικό του από τον ίδιο.

Χρήστος Μακροζαχόπουλος:Εχει συμμετάσχει σε διάφορες εκθέσεις ζωγραφικής και κόμικς από το 1999 έως σήμερα και δουλειές του έχουν εμφανιστεί σε πολλά έντυπα. Από το 2004 έως το 2009 γελοιογραφούσε συστηματικά, αρχικά στην εφημερίδα «Συνείδηση» της Αιτωλοακαρνανίας και στη συνέχεια στην «Εβδομάδα». Ιστορίες του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά όπως το "Real Comics", το «Τσόφλι» και άλλα, ενώ έχει εικονογραφήσει εξώφυλλα για βιβλία και περιοδικά.  Έχει εκδόσει μέχρι στιγμής 6 προσωπικά κόμικς και βιβλία, τα «Ωμέγα», “Makro works”, «Βάλε καρπούζι και φύγαμε», «Οι Μαϊμούδες» (2 άλμπουμ) και "40 faces", ενώ ετοιμάζει και άλλες δουλειές. Από το 2011 διδάσκει «σκίτσο – κόμικς» στο Εικαστικό Εργαστήρι του δήμου Αγρινίου.

Περισσότερα στο http://www.chrismakro.gr

Η επιστροφή των Fantastic Four!!

Επιτέλους μετά από 3 χρόνια(αδικαιολόγητης για εμένα)απουσίας η θρυλική πρώτη οικογένεια της Marvel επιστρέφει τον Άυγουστο με νέο τίτλο!!Χθές η Marvel μας γνωστοποιούσε ότι για σήμερα(29/3)θα είχε μία σημαντική ανακοίνωση να κάνει.Άν σας πώ ότι κάτι μέσα μου,έλεγε ότι θα ήταν για την επιστροφή των 4 Φανταστικών θα με περάσετε για ψεύτη ή για μάντη...Αλλά πώς να σας το εξηγήσω το ένιωθα...

Τον νέο τίτλο θα γράφει ο Dan Slott(τον οποίο δεν φοβάμαι καθόλου γιατί όπως και στον Spidey,πρόκειται για fan boy) και θα σκιτσάρει η Ιταλίδα σχεδιάστρια Sara Pichelli(Runaways,Ultimate comics :Spider Man)που αποτελεί εγγύηση για σίγουρα καλοσχεδιασμένο κόμικ.Το μόνο που μένει είναι Slott&Pichelli να μείνουν πιστοί στο πνεύμα των ιστοριών των Lee-Kirby(αλλά σας είπα δεν τον φοβάμαι τον Slott και ελπίζω να μην με διαψεύσει)αλλά να δώσουν παράλληλα και ένα μοντέρνο χρώμα στις ιστορίες που θα ακολουθήσουν όπως αρμόζει στην εποχή μας.

Μετά την ανόητη διαμάχη της Disney με τη Fox(που τέλος πάντων είχε τελικά αίσιο τέλος) με αθώα θύματα την οικογένεια Richards,τα πράγματα διορθώθηκαν,οι Φανταστικοί βγήκαν κατά κάποιο τρόπο από τη "μαύρη"λίστα(όπως είχε συμβεί και με τους X-MEN)και επιτέλους γύρισαν πίσω εκεί που πάντα άνηκαν.Γιατί κακά τα ψέμματα Marvel universe χωρίς την πρώτη του οικογένεια δεν υπάρχει!!!

Welcome back guys!!!(Η δεύτερη φώτο από comic Book Resources)

Σπύρος Ανδριανός

Phoenix από Osamu Tezuka

Phoenix

Το απόλυτο αριστούργημα και magnum opus του Θεού (ένας είναι ο Θεός) των manga Osamu Tezuka είναι το Phoenix (火の鳥 Hi no Tori).

Ένα έργο που αρχικά ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '50 (και συγκεκριμένα το 1954) για να αρχίσει στην τελική του μορφή το 1967 και δυστυχώς να μείνει ανολοκλήρωτο (τουλάχιστον για έναν ακόμα τόμο) μέχρι το 1989, λόγω θανάτου του δημιουργού, σε 12 τόμους...
Το έργο μιλάει για την αναβίωση και την προσπάθεια του ανθρώπου να αποκτήσει την αθανασία σε κάθε εποχή της ύπαρξης του (από την προϊστορία μέχρι το μακρινό μέλλον που εναλλάσσονται σε κάθε τόμο/tankobon της σειράς) και αυτό θα γίνει δυνατό μόνο με το να έχει στην κατοχή του το μυθικό πουλί Φοίνικα, που το αίμα του δίνει αυτή την δυνατότητα… Η αθανασία δεν είναι ευλογία όπως ο άνθρωπος νομίζει αλλά τελικά κατάρα όπως διαπιστώνει στη συνέχεια… 

Όλες οι φιλοσοφικές αναζητήσεις του Tezuka (όπως και στο Buddha) βρίσκονται μέσα σε αυτό το κλασσικό manga-έργο ζωής όπως ανέφερα για το μεγάλο δημιουργό- σε έναν συνδυασμό από historic &science fiction πλοκή όπως μόνο ένα ιερό τέρας της 9ης τέχνης μπορεί να δημιουργήσει...Σχεδιαστικά ο Tezuka έχει φτάσει στο ανώτερο σημείο της καριέρας του,με λεπτομερέστατα panels και τρομερή πλαστικότητα κινήσεων στους χαρακτήρες του.Τα plot twist,η σκληρότητα με την ευαισθησία,το αίσθημα της μοναξιάς και της απώλειας,η ιστορία με τη φαντασία εναλλάσσονται μέσα από κάθε σελίδα του εξαίσιου αυτού έργου καθηλώνοντας τον αναγνώστη και κάνοντας τον να συγκινηθεί,να σκεφτεί και πάνω απ'όλα να δεί τον κόσμο με μιαν άλλη ματιά μετά την ανάγνωση του κόμικ,χωρίς να παίρνει πλέον τίποτα ως δεδομένο...

Όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάζονται για να δημιουργήσει κανείς ένα αριστουργηματικό έργο,υπάρχουν μέσα στις σελίδες του Phoenix.Ότι άλλο και να πούμε γι' αυτό το εικονογραφημένο ποίημα θα ήταν άσκοπο… Ένα manga που αξίζει να υπάρχει στη συλλογή κάθε φίλου (και όχι μόνο) των κόμικς...Φυσικά υπάρχει και anime όσο και live action εκδοχή(σε σκηνοθεσία του Kon Ichikawa παρακαλώ!) του Phoenix που κρατάνε και αυτά με τη σειρά τους τη φλόγα της εξαίσιας αυτής δημιουργίας ζωντανή.Τα manga κυκλοφόρησαν από τη VIZ αρχίζοντας το 2003 και ολοκληρώνοντας τα το 2008.

Σπύρος Ανδριανός

Hellboy Seed of Destruction από Mike Mignola και John Byrne

Hellboy Seed of Destruction 

O γεννημένος το 1960 Mike Mignola είχε ήδη μια πετυχημένη καριέρα πίσω του σαν illustrator,inker και penciller τόσο για τη Marvel(Alpha Flight,Hulk,Rocket Racoon) όσο και για τη DC(Cosmic Odyssey,Gotham by Gaslight,Phantom Stranger),όταν σε ένα convetion στο San Diego το 1993 παρουσίασε για πρώτη φορά τον Hellboy(στο συνοδευτικό πρόγραμμα του συνεδρίου).Πρώιμα σχέδια βέβαια του χαρακτήρα υπήρχαν από το 1991,αλλά επίσημα ο χαρακτήρας εμφανίστηκε σε εκείνο το convetion.Πάντα το στυλ του είχε κάτι το διαφορετικό και δεν ταίριαζε απόλυτα με αυτό το σουπερηρωικών κόμικ όσο και αν οι δουλειές του πάντα χαρακτηρίζονταν από μία ποιότητα και ένα στυλιζάρισμα που δεν έβρισκες εύκολα στις mainstream παραγωγές.Το οποίο στυλ αυτό θυμίζει έντονα μεγάλους σχεδιαστές των horror κόμικ όπως τον Mike Ploog,Kelley Jones και Bernie Wrightson για να αναφέρουμε μερικούς.

O Mignola στην αρχή δεν σκόπευε να κάνει κάποια δουλειά με τον χαρακτήρα που είχε δημιουργήσει εντελώς ξαφνικά.Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε ότι ήθελε να κάνει ένα κόμικ με δικούς του χαρακτήρες(που πίστευε ότι ταίριαζαν περισσότερο στο σχεδιαστικό του στυλ καθώς και στις ιστορίες που ήθελε να πει)ξαναθυμήθηκε τον χαρακτήρα εκείνον που είχε σχεδιάσει γιατί του άρεσε το όνομα που του είχε δώσει.
Το κόμικ στην αρχή ήταν να παρουσιαστεί στους υπεύθυνους της DC οι οποίοι αν και τους άρεσε σαν ιδέα,δεν ήθελαν έναν χαρακτήρα που το όνομα του να περιέχει τη λέξη Hell(κόλαση)Παράξενο αν αναλογιστεί κανείς ότι η ίδια εταιρεία έχει χαρακτήρες με ονόματα όπως Demon,Hellblazer κ.α.Τελικά το κόμικ θα το κυκλοφορούσε η Dark Horse μέσω του inprint της Legend(που είχαν δημιουργήσει ο Frank Miller&John Byrne)όπου οι δουλείες των καλλιτεχνών που κυκλοφορούσαν ήταν copyright owned.Δηλαδή οι δημιουργοί(σχεδιαστές,σεναριογράφοι)μιας σειράς είχαν τα αποκλειστικά δικαιώματα της δημιουργίας τους.

Έτσι από τον Μάρτιο του 1994 μέχρι τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς εκδόθηκε η πρώτη μίνι σειρά του Hellboy με τίτλο Seed of Destruction σε σχέδιο του ίδιου του Mike Mignola τον οποίο είχε βοηθήσει στο σενάριο ο John Byrne.(ο Mignola δεν είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό του σαν σεναριογράφο την περίοδο εκείνη,αλλά φυσικά ο ίδιος διέψευσε τον εαυτό του αφού στις επόμενες εκδόσεις του Hellboy ο ίδιος έγραψε ακόμα καλύτερα,πιο πλούσια και σύνθετα σενάρια ξεπερνώντας κατά πολύ την πρώτη σειρά του Byrne!!)

Η ιστορία μας αρχίζει τον Δεκέμβριο του 1944.Σε ένα απομονωμένο χωριό κάπου στην Αγγλική επαρχία(το νησί Tarmagant στις Σκοτσέζικες ακτές).Μία ομάδα του Αμερικάνικου στρατού μαζί με συμμαχικές δυνάμεις έχει πληροφορηθεί για την παρουσία μίας άλλης ομάδας Γερμανών μυστικιστών Ναζί οι οποίοι βρίσκονται εκεί για κάποια τελετή με την κωδική ονομασία Ragnarok.

Mε τις συμμαχικές δυνάμεις υπάρχουν ένας μασκοφόρος ήρωας και 3 μέλη της βρεταννικής εταιρείας του παραφυσικού με επικεφαλής τον καθηγητή Trevor Bruttenhold(ή Broom).Οι Γερμανοί με τη βοήθεια ενός μυστηριώδους γενειοφόρου άντρα που κάνει τη δέηση σε δαίμονες,προσπαθούν να φέρουν κάτι από τα βάθη της κόλασης που θα τους βοηθήσει να νικήσουν τον πόλεμο αλλάζοντας ολόκληρη την έκβαση του...

Αυτό το ''κάτι'' έρχεται με το τέλος της τελετής αλλά από τη πλευρά των Αμερικάνικων δυνάμεων και των συμμάχων...Ένα μικρό πλάσμα,περισσότερο σαν μωρό παιδί,παρά σαν δαίμονας(όσο και αν δείχνει έτσι η μορφή του),με κόκκινο χρώμα και ένα μεγάλο πέτρινο χέρι.Ο καθηγητής το παίρνει υπό την προστασία του.Και εγένετο ο Ηellboy!!

Κάπου 50 χρόνια αργότερα  καθηγητής Bruttenhold πολύ γερασμένος και σκιά πλέον του εαυτού του,καλεί κοντά του τον ενήλικα Hellbοy για να του μιλήσει για το ναό που ανακάλυψε σε κάποιο ταξίδι του στην Ανταρκτική,για το σκοτεινό άγαλμα κάποιας σκοτεινής και αρχαίας θεότητας,στη βάση του οποίου καθόταν μία παράξενη μορφή που φαινόταν σαν ανθρώπινη....Μία επίθεση ενός βατραχόμορφου τέρατος διακόπτει την περιγραφή,ο καθηγητής χάνει τη ζωή του ενώ ο Hellboy κατορθώνει να το σκοτώσει...

Ο Ηellboy ειδοποιεί την υπηρεσία παραφυσικών φαινομένων στην οποία είναι μέλος Bureau for Paranormal Research and Defense - BPRD (όπως ήταν και ο ίδιος ο καθηγητής Bruttenhold)και μαζί με 2 ακόμα συνεργάτες του(Abe Sapien&Liz Sherman)ακολουθεί το νήμα της ιστορίας που τους οδηγεί στον οίκο των Cavendish.Εκεί τους υποδέχεται η τελευταία απόγονος των Cavendish η Emma της οποίας οι γιοί ήταν στην αποστολή μαζί με τον καθηγητή Bruttenhold και θεωρούνται χαμένοι...Τους επισημαίνει επίσης ότι την ίδια σπηλιά την έψαχναν εδώ και 9 γενιές όλοι οι άντρες των Cavendish.

Γίνεται όμως επίθεση και εκεί από βατραχόμορφα τέρατα,η Liz εξαφανίζεται,ο Hellboy αντιμετωπίζει τον υπηρέτη του οίκου(που συμπτωματικά είναι πρόσωπο που 50 χρόνια πριν ήταν στο Ragnarok project,όσο και μέλος της αποστολής στην Ανταρκτική)ενώ ο Abe εξερευνεί τα θεμέλια του σπιτιού κάτω από το νερό..

Ο Hellboy βρίσκει τελικά νεκρή την ιδιοκτήτρια του σπιτιού,ενώ ένα πρόσωπο από τα παλιά κάνει την εμφάνιση του...Πρόκειται για εκείνον τον γενειοφόρο άντρα που 50 χρόνια πριν έφερε τον Hellboy στο δικό μας κόσμο σε εκείνη την τελετή των Ναζί...Ο μόνος που ξέρει τον σκοπό ύπαρξης του Hellboy στη γη,ο μόνος που μπορεί να δώσει απαντήσεις για τα μυστικά που πάντα τον απασχολούσαν και προβλημάτιζαν,ο μόνος που μπορεί να φέρει τον όλεθρο στη γη....

O Mike Mignola βάζει με αυτή την ιστορία τις θεμέλιες βάσεις του μεγάλου οικοδομήματος που αποτελεί στις μέρες μας το λεγόμενο Mignolaverse.Ένα από τα κεντρικά franchise πλέον της Dark Horse(ειδικά μετά την απώλεια του Star Wars Franchise που ξαναγύρισε στα χέρια της Marvel)με πολλές spin-off σειρές των οποίων στους κόλπους βρίσκονται αξιόλογοι σχεδιαστές και δημιουργοί πάντα όμως με την επίβλεψη του Mignola.Ο ίδιος με το δικό του προσωπικό και αναγνωρίσιμο στυλ έχει δημιουργήσει ολόκληρη σχολή.

Με Λαβκραφτικά υλικά(o Mignola πρέπει να είναι μεγάλος fan του Lovecraft άλλωστε σε εκείνον αφιερώνει την πρώτη αυτή σειρά) και έντονο το στοιχείο του τρόμου,με αναφορές σε ιστορικά θέματα και λαικούς μύθους και παραδόσεις το Hellboy θεωρείται ένα από τα διαμάντια της Dark Horse και ο ήρωας ένας από τους καλύτερους fictional characters της τελευταίας 25ετίας...Ένα κόμικ που στα πολλά χρόνια της ύπαρξης του δεν έχει κουράσει και δεν έχει προδώσει το φανατικό κοινό του που το ακολουθεί φανατικά.Χαρακτήρες με εμφάνιση και δυνάμεις εξωπραγματικές αλλά τόσο αληθινοί και ανθρώπινοι που τους καθιστούν "οικείους" στον αναγνώστη από την πρώτη ανάγνωση της σειράς.Σίγουρα το Seed of Destruction θα μπορούσε να ήταν και καλύτερο σεναριακά.(ορισμένες φορές νομίζεις ότι οι χαρακτήρες είναι λίγο μονοδιάστατοι και όχι τόσο περίπλοκοι όπως παρουσιάζονται αργότερα)Ο Mignola το εξέλιξε πολύ περισσότερο(σενάριο και characterization) όταν το έγραφε μόνος του στις επόμενες σειρές που ακολούθησαν.Έιναι όμως η αρχή του μύθου,η αρχή ενός πανέμορφου ταξιδιού που διαρκεί εδώ και 25 χρόνια τώρα.Μας αποζημιώνει το υπέροχο σχέδιο και τα ολοζώντανα χρώματα ειδικά αυτής της πρώτης σειράς.

Μιας σειράς που έχει μεταφερθεί με απόλυτη επιτυχία τόσο στον κινηματογράφο,όσο και σαν animated series.Το Seed of Destruction αποτέλεσε και τη βάση για την ταινία του 2004 σε σκηνοθεσία Guillermo del Toro.

Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 12 trades από την Dark Horse για τον Hellboy και πολλά άλλα για τις spin off σειρές(B.P.R.D.,Abe Sapien,Witchfinder κ.α.)που συνεχίσουν την παράδοση του καλού εικονογραφημένου αναγνώσματος που ξεκίνησε 25 χρόνια πριν με το Seed of Destruction και την έναρξη του μύθου του Hellboy.Στα ελληνικά οι ιστορίες κυκλοφορούν σε τόμους από την Jemma press σε προσεγμένες εκδόσεις.Μην τα χάσετε για κανένα λόγο!!

Σπύρος Ανδριανός

Suicide Squad - Ιστορία ή καταγωγή

Suicide Squad 

Σήμερα θα σας μιλήσω για μία από τις ποιο διαφορετικές ομάδες στην ιστορία της DC και των mainstream κόμικ γενικότερα.Η πρώτη εμφάνιση της Suicide Squad έγινε στη δεκαετία του '50 στον τίτλο Brave and Bold #25 τον Σεπτέμβριο του 1959.Δημιούργημα των Robert Kaninger & Ross Andru(θα τον θυμάστε και από τα Spider Man που σχεδίασε τη δεκαετία του '70 με την Gwen clone και τον Jackal)αυτή η ομάδα φυσικά δεν είχε καμιά σχέση με την ομάδα που γνωρίσαμε σχεδόν 30 χρόνια αργότερα.

Με αρχηγό τον στρατιωτικό Rick Flag εκείνη η ομάδα αποτελείτο από non powered μέλη που απλά αντιμετώπιζαν τέρατα,δεινόσαυρους και άλλα γιγαντιαία πλάσματα που απειλούσαν την ανθρωπότητα..Δεν επιβίωσαν όμως τη νέα τάξη(ή τάση)πραγμάτων που ήταν η επιστροφή τέλη δεκαετίας του '50 των σούπερ ηρώων και την έναρξη της λεγόμενης silver age εποχής και μέσα σε 3 τεύχη αντικαταστάθηκαν από την πρώτη εμφάνιση της Justice League of America στον τίτλο(Brave and Bold # 28 Mάρτιος 1960)μολονότι η Suicide Squad και εκείνη κατά κάποιο τρόπο είχε αντικαταστήσει την παλαιότερη ομάδα την Justice Society of America(που τα μέλη της είχαν παραιτηθεί από τα ηρωικά τους καθήκοντα την εποχή του McCarthy άσχετα αν ο τίτλος της είχε κλείσει από τα τέλη της δεκαετίας του '40).

25 χρόνια αργότερα ο συγγραφέας John Ostrander σε κουβέντα που είχε με τον editor Robert Greenberger σχετικά με την αναβίωση κάποιου παλαιού τίτλου της DC(η αρχική σκέψη ήταν ο τίτλος αυτός να ήταν οι Challengers of the Unkwown,μία παλαιότερη δημιουργία του Jack Kirby για την DC λίγο πριν φύγει για τη Marvel και δημιουργήσει τους Fantastic Four με τον Stan Lee)κατέληξαν τελικά στη Suicide Squad γιατί ο Greenberger προτιμούσε το όνομα καλύτερα...

Η πρώτη εμφάνιση της νέας ομάδας έγινε σε ένα limited series(που μετά το Crisis on Infitite Earths)ήταν το δεύτερο μεγάλο crossover της DC το Legends #3 που έγραφε ο Ostrander.

Βασισμένος σε μία ιδέα που ουσιαστικά "πάντρευε"το concept των Dirty Dozen(και οι 12 ήταν καθάρματα)με το Mission Impossible(επικίνδυνες αποστολές)ο Ostrander δημιούργησε μία ομάδα που αποτελούταν από εγκληματίες και supervillains που αναλάμβαναν αποστολές αυτοκτονίας από τη κυβέρνηση σε αντάλλαγμα μία καλύτερη ποινή και "παραθυράκια" από τη δικαιοσύνη...Κάτω από τη καθοδήγηση της Amanda "the wall"Waller μίας υψηλόβαθμης ανώτερης κυβερνητικού υπαλλήλου(βασισμένη σε αληθινό πρόσωπο που ο Ostrander ήξερε από το Chicago)η ομάδα που αποτελούταν από τους Rick Flag jr.,Deadshot,Bronze Tiger,Captain Boomerang,Enchantress,Count Vertigo,Poison Ivy και Block Buster,αναλαμβάνουν τις "βρώμικες" δουλειές που κανένας ήρωας του DC universe δεν θα αναλάμβανε....

Όλα αυτά όμως δεν γίνονται χωρίς κόστος.Κάθε ένα μέλος έχει μέσα του έναν εκρηκτικό μηχανισμό,έτσι ώστε αν προσπαθήσει να το σκάσει,αν προδώσει ή εγκαταλείψει την αποστολή η Waller θα πατήσει το κουμπί και ο επίδοξος επαναστάτης(ή αντιρρησίας)θα γίνει σκόνη...Προσθέστε σε όλα αυτά και τις αποστολές που αναλαμβάνουν τις άκρα επικίνδυνες και τότε καταλαβαίνεται πώς η ομάδα δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο της...

Και βασικά αυτό ήταν και ένα άλλο concept που καθιέρωσε ο Ostrander το λεγόμενο nobody's safe,ουδείς αναντικατάστατος,ο καθένας μπορεί να πεθάνει ανά πάσα στιγμή...Και μέσα στα χρόνια ιστορίας του κόμικ έχουν πεθάνει πολλά μέλη της ομάδας σε όλα της τα incarnation και εκδοχές που έχει βγάλει...

Μετά το Legends ακολούθησε η πρώτη σειρά της Suicide Squad που έβγαλε 66 τεύχη μέχρι το 1992.Η Barbara Gordon κάνει στον τίτλο αυτόν την πρώτη της εμφάνιση σαν Oracle μετά τον τραυματισμό της από τον Joker στο κλασσικό the Killing Joke(των Moore & Bolland για το οποίο θα μιλήσουμε σε μελλοντικό μου άρθρο)που την άφησε παράλυτη.

Στην πρώτη σειρά επίσης ένα από τα μέλη της ομάδας(που ήταν και στην αρχική ομάδα του 1959)η Karin Grace πεθαίνει στο τεύχος #8 kai o Οstrander μας δείχνει με αυτόν τον τρόπο ότι κανένα μέλος,ακόμα και legacy χαρακτήρες δεν διαφεύγει τον θάνατο(όπως άλλωστε και ο θάνατος του Rick Flag jr. στο τεύχος # 26 το 1989,ουσιαστικά του αρχηγού της ομάδας...)Αν νομίζετε λοιπόν ότι μόνο στο Game of Thrones έχουμε τόσους θανάτους βασικών χαρακτήρων ξανασκεφτείτε το!!!!

Επίσης κάτι που αξίζει να επισημάνουμε είναι ότι εκτός τους θανάτους βασικών μελών της ομάδας,στην Suicide Squad B&C listers χαρακτήρες μετατρέπονται σε βασικούς πρωταγωνιστές και παίζουν έτσι μεγαλύτερο ρόλο σε ολόκληρο το DC universe.

H ομάδα συνεχίζει να εμφανίζεται και σε άλλους τίτλους του DC universe μετά την ολοκλήρωση της πρώτης σειράς.Ακολούθησε ένα volume 2(2001-2002)του Keith Giffen με ομάδα που την αποτελούσαν οι Amanda Waller,Sgt.Rock(fake),Big Sir,Deadshot,Killer Frost,Major Disaster μέχρι την επιστροφή ξανά το Νοέμβριο του 2007 μίας τρίτης σειράς πάλι με συγγραφέα τον Ostrander με πάνω κάτω τα ίδια μέλη με το προηγούμενο incarnation συν μερικά καινούργια(The General,Plastique,TwisterWhite Dragon κ.τ.λ.)για να φτάσουμε τελικά στην πιο μοντέρνα εκδοχή της ομάδας στο new 52 της DC και στο volume 4 όπου για πρώτη φορά γίνεται μέλος της ομάδας η γνωστή πια Harley Quinn και μετατρέπεται σε κεντρικό χαρακτήρα της σειράς.

Μαζί με την Harley άλλα μέλη όπως ο Deadshot,King Shark,El Diablo,Black Spider κ.α.

Το 2014 είχαμε έναν ακόμα τίτλο το New Suicide Squad και με το DC Rebirth το volume 5 της σειράς(με μέλη τα ίδια με αυτά της live action movie) που τελικά αποδεικνύει ότι είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει μέσα στο χρόνο.

Φυσικά πριν την ταινία του 2016(με σκηνοθέτη τον David Ayer και πρωταγωνιστές τους Will Smith,Jared Leto,Margot Robbie κ.α.)η Suicide Squad είχε εμφανιστεί στα Justice League Unlimited και στη live action σειρά Arrow.

Kλείνοντας αυτή την αναδρομή στην ιστορία της Suicide Squad θα ήθελα να προσθέσω ότι ένα ακόμα βασικό concept της σειράς είναι ότι οι villains γίνονται ακούσιοι ήρωες,οι κακοί κάνουν τελικά το καλό,και ότι όλα βασικά είναι θέμα λύτρωσης της ψυχής...

Αναζητήστε κάποια από τις σειρές σε trades είτε στις ξένες εκδόσεις είτε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis στα κομιξάδικα και βιβλιοπωλεία.

Σπύρος Ανδριανός

Skits@kia Friend's Edition #6 Αντώνης Τζανουκάκης

Σήμερα έχω τη χαρά και την τιμή να φιλοξενώ ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει βγάλει η χώρα μας.Απίστευτος σχεδιαστής μα πάνω απ'όλα ένα καταπληκτικό παιδί και υπέροχος χαρακτήρας.Άς μας συστηθεί και μόνος του.

Ο Αντώνης Τζανουκάκης(Tony Tzanoukakis), Έλληνο-αυστραλός καλλιτέχνης,εργάζεται ως επαγγελματίας εικονογράφος τα τελευταία 6 χρόνια.
Γεννήθηκε στην Αυστραλία το 1984. Στην ηλικία των 10 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνεχίζει να ζει και να εργάζεται. Σπούδασε γραφιστική στο ΤΕΙ Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 2008.Έγινε γνωστός από τις pinup εικόνες του και πλεον είναι αναγνωρίσιμος για τις εικογραφήσεις του οπου ξεκάθαρο στοιχείο είναι η υψηλή λεπτομέρεια. Έχει φιλοτεχνήσει πάνω από των 40 εξώφυλλα βιβλίων.Παράλληλα διατηρεί συνεργασία ως εικονογράφος με την ελληνική εταιρία Desyllas Games, έχοντας εικονογραφήσει μερικά από τα διασημότερα επιτραπέζια παιχνίδια, όπως Amphipolis, OMG και EMOJITO.Επίσης από το 2014 συνεργάζεται με το online παιχνίδι CRIMINAL CASE.
Τέλος, από τα τέλη του 2016, εμφανίζεται σε εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Master of kung fu από Doug Moench,Paul Gulacy,Gene Day,Mike Zeck

Master of kung fu 

Ένας από τους καλύτερους τίτλους της Marvel στη δεκαετία του '70 (όταν η εταιρεία έβγαλε τα σημαντικότερα ίσως περιοδικά της, με τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της και, οι πειραματισμοί της δεν σταματούσαν να εκπλήσσουν ευχάριστα) ήταν το Master of Kung Fu.

Η Μarvel ακολουθώντας τη μόδα της εποχής με τον καταιγισμό των kung fu ταινιών, και της ομότιτλης σειράς με τον David Carradine, δημιουργεί έναν από τους σημαντικότερους και πιο "αληθινούς" χαρακτήρες της τον Shang-Chi (επινόηση των Steve Englehart/σενάριο και Jim Starlin/σχέδιο) στο Special Marvel Edition #15 (Δεκέμβριος του 1973).
Γιος του διαβόητου και σατανικού Fu manchu (δημιούργημα του Sax Rohmer στα pulp fiction βιβλία της δεκαετίας του '30), άριστος τεχνίτης των πολεμικών τεχνών, εγκαταλείπει τον πατέρα του όταν μαθαίνει το πραγματικό του σατανικό πρόσωπο και εντάσσεται στην ομάδα του Sir Denis Nayland Smith που τον κυνηγά μια ζωή να τον εξοντώσει...

Μετά από 2-3 τεύχη οι Starlin και Englehart αποχωρούν για να δώσουν τη θέση τους στο creative team των Doug Moench και Paul Gulacy (λέγε με και κλώνο του Steranko), οι οποίοι απογειώνουν τον τίτλο σεναριακά και σχεδιαστικά και δημιουργούν ένα αμάλγαμα ταινιών Bruce Lee και James Bond, όπου την καταιγιστική δράση διαδέχονται οι φιλοσοφικές ανησυχίες του κεντρικού χαρακτήρα..

Mία από τις μοναδικές αυτές στιγμές σε creative team των κόμικ που ο ένας δημιουργός(συγγραφέας)συμπληρώνει τον άλλο(σχεδιαστή)και το αντίθετο.Δύο δημιουργοί ενεργούν σαν μία καλλιτεχνική δύναμη που δημιουργούσε κάθε μήνα και ακόμα ένα ξεχωριστό τεύχος..Αν και ο Shang-Chi άνηκε στο κανονικό Marvel universe(και όχι σε κάποια παράλληλη εκδοχή του)η εμφάνιση άλλων σούπερ-ηρώων ήταν σπάνια στον τίτλο του,κάνοντας το περιοδικό ξεχωριστό και κατά κάποιο τρόπο ποιο "αληθινό" στους αναγνώστες..Πολύ καλό ήταν επίσης και το πιο ενήλικο ασπρόμαυρο magazine(από εκείνα που έβγαζε η Marvel τη δεκαετία του '70)Deadly hands of kung fu όπου φυσικά οι δημιουργοί είχαν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων καθώς έλειπε ο γνωστός κώδικας δεοντολογίας να τους δένει τα χέρια...

Aκολούθησαν και άλλοι σπουδαίοι σχεδιαστές στον τίτλο όπως Gene Day και Mike Zecκ.Που φυσικά άφησαν το δικό τους στίγμα στον τίτλο με το προσωπικό τους στυλ και το μεγάλο ταλέντο τους. Μέσα στους 5 καλύτερους τίτλους της Marvel της δεκαετίας του '70 και όχι μόνο!!Στην Ελλάδα είχαμε οι παλαιότεροι την τύχη να διαβάσουμε σχεδόν όλη τη σειρά από τις εκδόσεις Καμπανά πρώτα σε δικό του αυτόνομο περιοδικό(τα περιοδικά της σκληρής γενιάς)και μετά στο εβδομαδιαίο μικρό σχήματος Σπάιντερ-Μαν πριν η σειρά ολοκληρώσει τον κύκλο της και αντικατασταθεί από τον Rom spaceknight.

Σπύρος Ανδριανός

Agent Carter H πραγματική ηρωίδα της Marvel

Agent Carter

Σήμερα θα μιλήσουμε για μία ηρωίδα τόσο των κόμικ όσο και του κινηματογράφου/τηλεόρασης.Mε τόσες σούπερ ηρωίδες που έχουμε πλέον στη καθημερινότητα μας(είτε στα κόμικ,είτε στις σειρές και τις ταινίες)ας μην ξεχνάμε και την πραγματική σούπερ ηρωίδα του Marvel cinematic universe(γιατί από εκεί γεννήθηκε,ακόμα και αν υπήρχε η κομικσική της έκδοση χρόνια πριν σαν χαρακτήρας) την Margaret "Peggy" Carter που τόσο όμορφα ενσάρκωσε στη μικρή και μεγάλη οθόνη η περίφημη Βρετανό-Αμερικανή ηθοποιός και πανέμορφη Hayley Atwell..

Μία ηρωίδα που μπορεί να μην διέθετε υπερδυνάμεις ή να φορούσε μία εφαρμοστή στολή που άφηνε λίγα πράγματα στη φαντασία,καθημερινά όμως είτε στις δύσκολες εποχές του Δευτέρου παγκοσμίου πολέμου,είτε αργότερα στις μεταπολεμικές-και μακαρθικές-εποχές αγωνίζονταν να επιβιώσει.

Μέσα σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον(τον ίδιο τον χώρο εργασίας της),που δεν υπολόγιζε καν όχι μόνο την γυναικεία δύναμη αλλά την ίδια τους την ύπαρξη,η Peggy Carter όρθωσε το ανάστημα της και απέδειξε όχι μόνο ότι διεκδικεί τα δικαιώματα της σαν γυναίκα,αλλά και ίση θέση μέσα στη κοινωνία που είχε μάθει τις γυναίκες να έχουν υποδεέστερο ρόλο...

Αυτή είναι για εμένα η ηρωίδα που κάθε γυναίκα(και όχι μόνο)θα έπρεπε να ταυτίζεται περισσότερο από κάθε άλλη που διαθέτει μούσκουλα,ωραίο σώμα και δυνατά όπλα...Ελπίζω κάποια στιγμή να γίνει ένα revival της σειράς γιατί πραγματικά ήταν μία από τις καλύτερες που είχε βγάλει η Marvel... 

Σπύρος Ανδριανός

Crying Freeman των Kazuo Koike&Ryoichi Ikegami

Crying Freeman 

Πόσο ευαίσθητη αλήθεια μπορεί να είναι η ψυχή ενός δολοφόνου;;
Έπειτα από την απαγωγή του από την κινέζικη εγκληματική οργάνωση των "108 Δράκων"(γιατί είδε ένα μέλος της να δολοφονεί)και την εκπαίδευση του σαν πανίσχυρη δολοφονική μηχανή,ο καλλιτέχνης Yō Hinomura μετατρέπεται στον Crying Freeman με καλυμμένο με τατουάζ δράκου το κορμί του,ο οποίος δακρύζει κάθε φορά που διαπράττει ένα έγκλημα...

Όταν όμως η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε μία καλλιτέχνιδα η Emu Hino, να είναι μάρτυρας(όπως ακριβώς και εκείνος)σε ένα δικό του έγκλημα,ο Yō πρέπει να την σκοτώσει...Εκείνη ζωγραφίζει ένα πορτραίτο του και απλά περιμένει τη μοίρα της,περιμένει τον θάνατο της...

Όταν όμως ο Freeman έρχεται να την σκοτώσει ανακαλύπτει ότι η μοναξιά τους είναι αυτή που τους ενώνει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο μπορεί να τους χωρίζει....
Ερωτεύονται,αποφασίζουν κόντρα σε όλους και όλα να φύγουν για το Hong Kong κυνηγημένοι από την αστυνομία και τη μαφία,ενώ η ζωή της Emu κινδυνεύει αφού η δολοφονία που είδε αφορούσε ένα μέλος της Yakuza,που την θεωρούν το βασικό μάρτυρα στο να ανακαλύψουν ποιος ήταν ο δολοφόνος του.....

Εκπληκτική ισορροπία σεναρίου ανάμεσα στη δράση,βία και ερωτισμό όπως μόνο ένας μάστορας του λόγου όπως ο Kazuo Koike(Lone Wolf&Cub,Lady Snowblood,Path of the Assassin,Samurai Executioner)μπορεί να δημιουργήσει και εκπληκτικό δυναμικό σχέδιο από τον πάντα υπέροχο Ryoichi Ikegami(Mai the Psychic Girl,Sanctuary,Strain,Wounded Man)το manga εκδόθηκε από τη  Shogakukan για το περιοδικό  Big Comic Spirits από το 1986 μέχρι το 1998.Έγινε πετυχημένο anime από τα  Toei Animation studios και live action ταινίες με πιο γνωστή(στη δύση)αυτή με πρωταγωνιστή τον Mark Dacascos to 1995.

Έχει εκδοθεί στην Αμερική και Ευρώπη πρώτα από τη VIZ media και αργότερα από τη Dark Horse σε 5 τόμους.Προσωπικά το θεωρώ ένα από τα πιο δυναμικά και ερωτικά Seinen manga που έχω διαβάσει.Δεν φτάνει τα επίπεδα ενός Lone Wolf αλλά αποζημιώνει με τη δράση,τον ερωτισμό του και το σφιχτοδουλεμένο του σενάριο καθώς και το λεπτομερέστατο και αληθοφανές σχέδιο του.

Σπύρος Ανδριανός