Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

Osamu Tezuka o μεγάλος Sensei των Ιαπωνικών Manga

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

''Comics are an international language, they can cross boundaries and generations. Comics are a bridge between all cultures...'' - Osamu Tezuka

Όταν μιλάμε για τα ιαπωνικά Manga,δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να μην αναφερθούμε στον άνθρωπο ο οποίος τα δημιούργησε(μεταπολεμικά),τουλάχιστον στη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα.Φυσικά θα μιλήσουμε για τον μεγάλο σχεδιαστή,animator και παραγωγό anime ταινιών Osamu Tezuka,ή όπως είναι επίσης γνωστός στους κύκλους των απανταχού otaku και φίλων της 9ης τέχνης,"Manga no Kamisama"δηλαδή ο Θεός των Manga.

Osamu Tezuka 3 Νοεμβρίου 1928 - 9 Φεβρουαρίου 1989



O Osamu Τezuka γεννήθηκε το 1928 στην Osaka της Ιαπωνίας.Όταν ήταν νεαρός σε ηλικία,ο πατέρας του,του έδειξε ταινίες του Walt Disney,με τις οποίες ο Osamu παθιάστηκε και όχι μόνο έβλεπε συνέχεια(φημολογείται ότι είχε δει το Bambi πάνω από 80 φορές),αλλά προσπάθησε και να τις αναπαράγει σχεδιαστικά.



Επηρεάστηκε από τη δουλειά του Disney,καθώς και προπολεμικών σχεδιαστών&συγγραφέων  όπως οι Suihō Tagawa και Unno Jūza(ο πρώτος Ιάπωνας συγγραφέας sci-fi).Μεγαλώνοντας όμως στα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου,ζώντας σχεδόν καθημερινά με το φόβο του θανάτου,ο Tezuka τονίζει στις μετέπειτα δουλειές του την αξία της ζωής,και μολονότι παρουσιάζει θέματα όπως η καταστροφή της ανθρωπότητας ή η ανοησία των ανθρώπων που οδηγεί στη καταστροφή τους,από την άλλη οι δουλειές του παρουσιάζουν την αγάπη στη φύση και σε όλα τα ζωντανά πλάσματα που κατοικούν σε αυτήν.

Ο Tezuka ανάμεσα στις πολλές δημιουργίες του.


Ο Τezuka κατάλαβε σχετικά νωρίς ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα κόμικς(manga)σαν μέσον πειθούς των ανθρώπων για να ενδιαφερθούν για ένα καλύτερο κόσμο.Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου,και σε ηλικία 17 ετών ο Tezuka θα δημοσιεύσει τη πρώτη του δουλειά με τίτλο Diary of Mā-chan (Maachan no Nikkichō)ενώ το 1947 θα κάνει τη πρώτη του μεγάλη επιτυχία με μία δική του διασκευή στο Νησί των Θησαυρών του  Robert Louis Stevenson,με τίτλο Shin Takarajima(New Treasure Island).

Shin Taka Rajima(New Treasure Island) το 1947


Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα δουλειές του που θα εδραιώσουν το όνομα του,όπως τα Lost World - Zenseiki,Metropolis,Νext World και Atomu Taishi(Ambassador Atom)που ουσιαστικά πρόκειται για μία αρχική μορφή της μετέπειτα μεγάλης του επιτυχίας Tetsuwan Atomu(Astro Boy).

Τetsuwan Atomu(Astro Boy)


Παίρνοντας πολλά γράμματα από μικρούς αναγνώστες του,που τους άρεσε η συγκεκριμένη ιστορία,ο Tezuka κάνει ένα character make over στον Atom,και στις 4 Φεβρουαρίου του 1952 στις σελίδες του περιοδικού Weekly Shonen Magazine,θα αρχίσει να δημοσιεύεται ο πιο αναγνωρίσιμος ήρωας του ο Tetsuwan Atomu(Astro Boy)ο οποίος θα γίνει ο γνωστότερος και πιο εικονικός χαρακτήρας της Ιαπωνικής κουλτούρας,κάτι σαν τον Mickey Mouse ή τον Superman στην Αμερική και τον Asterix στη Γαλλία.Ο χαρακτήρας του Atom(που είναι ένα ρομπότ) παρουσιάζεται πιο ανθρώπινος,από οποιονδήποτε αληθινό άνθρωπο και με σπάνια συναισθήματα.Το manga θα μεταφερθεί με επιτυχία και στα κινούμενα σχέδια(anime)στα οποία δουλεύει σχεδιαστικά και ο ίδιος ο Tezuka!!

Ribon no Kishi(Princess Knight) 1953


Το 1953 ο Tezuka θα παρουσιάσει και το πρώτο manga για κορίτσια(Shōjo)to Ribon no Kishi(Princess Knight)ενώ το 1954 θα ξεκινήσει ένα manga που αργότερα στα τέλη της δεκαετίας του '60 που θα το ξανασχεδιάσει από την αρχή,θα αποτελέσει το magnum opus της καριέρας του το Phoenix(Hi no Tori).

Mερικοί από τους ήρωες του Osamu Tezuka


Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα δουλειές του Tezuka που πραγματικά δεν θα μου έφτανε ολόκληρο το περιοδικό για να τις αναφέρω όλες.Το 1961, ο Tezuka εισήλθε στην βιομηχανία κινουμένων σχεδίων στην Ιαπωνία ιδρύοντας την παραγωγική εταιρεία Mushi Productions ως αντίπαλο της Toei Animation. Ξεκίνησε για πρώτη φορά την καινοτομία της βιομηχανίας με τη μετάδοση των κινουμένων σχεδίων του Astro Boy το 1963. Αυτή η σειρά θα δημιουργούσε το πρώτο επιτυχημένο μοντέλο παραγωγής κινούμενων σχεδίων στην Ιαπωνία και θα ήταν επίσης το πρώτο ιαπωνικό κινούμενο σχέδιο που μεταγλωττίστηκε στα αγγλικά για ένα αμερικανικό ακροατήριο. 

Junguru Taitei(Kimba the White Lion)
Άλλες σειρές μετατράπηκαν στη συνέχεια σε κινούμενα σχέδια, συμπεριλαμβανομένου του Jungle Emperor(Kimba the White Lion το οποίο αντέγραψε ολόκληρο η Disney χρόνια αργότερα σαν Lion King), της πρώτης ιαπωνικής κινούμενης σειράς που παράγεται σε πλήρες χρώμα. Ο Tezuka παραιτήθηκε από σκηνοθέτης το 1968 για να ιδρύσει ένα νέο στούντιο κινουμένων σχεδίων, την Tezuka Productions, και συνέχισε να πειραματίζεται με κινούμενα σχέδια αργά στη ζωή του. Το 1973, οι Mushi Productions κατέρρευσαν οικονομικά και η πτώση θα δημιουργήσει αρκετά άλλα στούντιο παραγωγής κινούμενων σχεδίων,επηρεασμένα από τη Mushi productions συμπεριλαμβανομένου του Sunrise inc.



Ayako - Μία από τις "ενήλικες" δουλειές του Tezuka το 1972


Το 1967 σαν απάντηση στο περιοδικό Garo που παρουσίαζε Gekika manga(manga με περισσότερο ενήλικο περιεχόμενο)ο Tezuka που κάποιοι νόμιζαν πως οι δουλειές του θεωρούνται περισσότερο παιδικές,θα δημιουργήσει το δικό του περιοδικό COM,το οποίο παρουσιάζει ενήλικα manga με περισσότερο "πειραματικό" υλικό.
Αλλάζοντας το σχεδιαστικό του Disney-ικό του στυλ σε περισσότερο ρεαλιστικό θα παρουσιάσει δουλειές όπως τα Dororo,Ode to Kirihito,Ayako,Apollo's Song, Chikyū o Nomu(Swallowing the Earth),MW,Barbara,Adolf,Buddha και πολλές άλλες,όλες απευθυνόμενες σε ενήλικο κοινό με θέματα που αφορούν τη κοινωνία,το sex,τη θρησκεία,τη πολιτική δύναμη κ.α.Θα συνεχίσει μια παλαιότερη δουλειά του το Hi No Tori που θα ξαναπαρουσιάσει το 1967.Ένα έργο που αρχικά ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '50 (και συγκεκριμένα το 1954) για να αρχίσει στην τελική του μορφή το 1967 και δυστυχώς να μείνει ανολοκλήρωτο (τουλάχιστον για έναν ακόμα τόμο) μέχρι το 1989, λόγω θανάτου του δημιουργού, σε 12 τόμους...

Ηi no Tori  1954,1967-1988 το Magnum Opus του δημιουργού


Το έργο μιλάει για την αναβίωση και την προσπάθεια του ανθρώπου να αποκτήσει την αθανασία σε κάθε εποχή της ύπαρξης του (από την προϊστορία μέχρι το μακρινό μέλλον που εναλλάσσονται σε κάθε τόμο/tankobon της σειράς) και αυτό θα γίνει δυνατό μόνο με το να έχει στην κατοχή του το μυθικό πουλί Φοίνικα, που το αίμα του δίνει αυτή την δυνατότητα… Η αθανασία δεν είναι ευλογία όπως ο άνθρωπος νομίζει αλλά τελικά κατάρα όπως διαπιστώνει στη συνέχεια… Όλες οι φιλοσοφικές αναζητήσεις του Tezuka (όπως και στο Buddha) βρίσκονται μέσα σε αυτό το κλασσικό manga-έργο ζωής όπως ανέφερα για το μεγάλο δημιουργό- σε έναν συνδυασμό από historic &science fiction πλοκή όπως μόνο ένα ιερό τέρας της 9ης τέχνης μπορεί να δημιουργήσει...




Σχεδιαστικά ο Tezuka έχει φτάσει στο ανώτερο σημείο της καριέρας του,με λεπτομερέστατα panels και τρομερή πλαστικότητα κινήσεων στους χαρακτήρες του.Τα plot twist,η σκληρότητα με την ευαισθησία,το αίσθημα της μοναξιάς και της απώλειας,η ιστορία με τη φαντασία εναλλάσσονται μέσα από κάθε σελίδα του εξαίσιου αυτού έργου καθηλώνοντας τον αναγνώστη και κάνοντας τον να συγκινηθεί,να σκεφτεί και πάνω απ' όλα να δει τον κόσμο με μιαν άλλη ματιά μετά την ανάγνωση του κόμικ,χωρίς να παίρνει πλέον τίποτα ως δεδομένο...

Black Jack 1973



Έχοντας κάνει το διδακτορικό του στην ιατρική,ο Tezuka δημιουργεί το 1973 τον Black Jack και τον παρουσιάζει στο   περιοδικό Weekly Shōnen.Στη σειρά(που παρουσιάζει έναν κυνικό γιατρό που εξασκεί το επάγγελμα χωρίς δίπλωμα)ο Tezuka γράφει ιστορίες μπροστά απ΄την εποχή του,παρουσιάζοντας μεταμόσχευση οργάνων που μέχρι τότε η ιατρική δεν είχε καταφέρει να πραγματοποιήσει,κλωνοποίηση και πλαστικές επεμβάσεις που χρειάστηκαν αρκετά χρόνια να πραγματοποιηθούν.o Black Jack έλαβε το Ειδικό Βραβείο του Συλλόγου Καλλιτεχνών της Ιαπωνίας το 1975 και το Βραβείο Manga του Koudansha το 1977.Ο Jack είναι ο τρίτος δημοφιλέστερος χαρακτήρας του Tezuka Μετά τον Astro Boy και Kimba στην Ιαπωνία.

O Tezuka μαζί με τους ήρωες του.


Ο Τezuka θα πεθάνει στις 9 Φεβρουαρίου του 1989 από καρκίνο του στομάχου...Οι τελευταίες του λέξεις φημολογείται ότι ήταν "Αφήστε με να δουλέψω.."και πράγματι σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του ο Tezuka θα σχεδιάσει πάνω από 150 χιλιάδες(!!!!)σελίδες με έργα που θα παρουσιαστούν σε περίπου 700 τόμους/tankobon!!!!

Ο Τezuka ποζάρει σαν Μr.Mustachio(από Astro Boy)
Το Μουσείο Osamu Tezuka Manga , που βρίσκεται στην πόλη της Takarazuka του Νομού Hyogo όπου ο δημιουργός είχε μεγαλώσει, και εγκαινιάστηκε στις 25 Απριλίου του 1994,δίνοντας στους επισκέπτες τη δυνατότητα να γνωρίσουν το έργο ενός από τους μεγαλύτερους δημιουργούς της 9ης τέχνης για τον εικοστό αιώνα.Η κληρονομιά του συνεχίζεται να τιμάται ανάμεσα στους καλλιτέχνες των manga και των σχεδιαστών κινουμένων σχεδίων(anime). Καλλιτέχνες όπως ο Akira Toriyama ( Dr. Slump,Dragon Ball ) αναφέρουν τον Tezuka ως έμπνευση για τα έργα τους.Μπορεί ο Osamu Tezuka να μας άφησε σχετικά νωρίς,αλλά οι δημιουργίες του θα παραμείνουν για πάντα κλασικές και θα επηρεάζουν τις επόμενες γενιές σχεδιαστών και mangaka.Έργα του έχουν κυκλοφορήσει και στην Αμερική από πολλές εκδοτικές όπως Dark Horse,Vertical,Digital Manga Publishing και άλλες.


Το άρθρο μου για τον Tezuka μπορείτε να το βρείτε και στο πρώτο τεύχος του περιοδικού ανθολογίας κόμικ Epifany Comics που κυκλοφορεί στα περίπτερα.

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019

Skits@kia Friend's Edition #19 - Αδριανός Σταγγίδης


Σήμερα σας παρουσιάζω έναν ωραίο τύπο και ταλαντούχο σχεδιαστή που γνώρισα μόλις αρχές Δεκέμβρη,μέσα στο τραμ,πηγαίνοντας στο φετινό Athenscon,στο οποίο συμμετείχε σαν artist.Ο λόγος για τον Αδριανό(το όνομα του είναι και το επίθετο μου)Σταγγίδη.Θα μας παρουσιάσει τον εαυτό του με δικά του λόγια παρακάτω:

Ο Αδριανός Σταγγίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα. Ασχολείται από μικρός με την ζωγραφική, τα κόμικ και πιο συγκεκριμένα τα μάνγκα, με γραφιστικές τέχνες και concept art.
Αποφοίτησε το 2015 από την σχολή πλαστικών τεχνών στα Ιωάννινα. Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει σχεδιάσει εξώφυλλα για δίσκους μουσικής. Έχει ολοκληρώσει διάφορες δουλειές, κόμικ και μάνγκα, κάποια συνεχιζόμενα, κάποια αυτοτελή και συνεχίζει να ασχολείται με διάφορα νέα project.
Εκτός από τα κόμικ κάνω concept art ,οι περισσότερες δουλειές μου είναι με μια ομάδα μουσικών χιπ-χοπ στο εξωτερικό ,κυρίως για εξώφυλλα ,αφίσες κλπ
Για επιρροές έχω κυρίως δημιουργούς μάνγκα (hiroaki samura ,Katsuya Terada,Shirow Masamune) αλλά και δυτικού στυλ  (Mike Mignola ,Sam Kieth ,Simon Bisley)
έχω ένα ολοκληρωμένο  κόμικ με όνομα "ΚΑΤΑΝ" 200+ σελίδες ασπρόμαυρο, ένα μικρότερο τεύχος με όνομα "ΨΑΡΑΚΙΑ" 40 σελίδες ασπρόμαυρο στο οποίο θα φτιάξω και νέα τέυχη με την συνέχεια.






H σελίδα του Αδριανού στο Facebook και Instagram

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019

Il Deposito Oceanico/The Money Ocean(Το Ωκεάνειο Θησαυροφυλάκιο)από Marco Rota

Τhe Money Ocean/Il Deposito Oceanico


O Μιλανέζος δημιουργός Marco Rota ξεκίνησε την Disney-ική του καριέρα το 1971 όταν σχεδίασε μια ιστορία με τον Mickey Mouse.Από το 1974 μέχρι και το 1988 διατέλεσε editor in chief  στην Disney Italia.Η σημερινή μας παρουσίαση αφορά μία από τις ιστορίες που σχεδίασε την εποχή εκείνη "Το Ωκεάνιο Θησαυροφυλάκιο".




Ο Θείος Σκρούτζ βασανίζεται από εφιάλτες...Επιδρομές αμέτρητων Μουργόλυκων(Βeagle Boys) και λοιπών κλεφτών και στα 6 παρακαλώ θησαυροφυλάκια του.Γιατί με τόσο χρήμα που έχει μαζέψει,έπρεπε να  διαμοιρασθεί σε διαφορετικά θησαυροφυλάκια...Ξυπνάει τρομαγμένος αλλά περισσότερο προβληματισμένος,αφού γνωρίζει ότι τα θησαυροφυλάκια του έχουν σύγχρονα συστήματα ασφαλείας που οι Μουργόλυκοι δεν μπορούν να απειλήσουν πλέον...



Όπως μονολογεί ο ίδιος "Τα βάρη του πλούτου άραγε είναι είναι πιο σημαντικά από τις χαρές;"Τις σκέψεις του τις διακόπτει ένας περαστικός που χάνει ένα κέρμα...Ο Σκρούτζ σκύβει για να το πιάσει και να του το δώσει αλλά ο τύπος έχει απομακρυνθεί...Έτσι το κρατάει και πηγαίνει να πει το πόνο του(και φυσικά να έχει δωρεάν γεύμα)στο Ντόναλντ ο οποίος όμως σε μία έξαψη εξυπνάδας του δίνει τη λύση!Γιατί να μην κατασκευάσει ένα πολύ μεγαλύτερο θησαυροφυλάκιο που να χωρέσει όλα τα χρήματα μέσα του,ώστε να τα έχει όλα μαζί του!Ο Σκρούτζ βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο του ανιψιού του και το θησαυροφυλάκιο ετοιμάζεται με γοργούς ρυθμούς..



Όταν ο Ντόναλντ και τα παιδιά πηγαίνουν να το δούνε,διαπιστώνουν ότι ο Θείος Σκρούτζ έχει δημιουργήσει το δικό του,μικρό,κλειστό κόσμο για εκείνον και το χρήμα του.Υπάρχει ένας ολόκληρος Ωκεανός(στην κυριολεξία)χρημάτων με ακτή,βράχια,νησάκια,ακόμα και προκυμαία με σκάφος για να κάνεις μια μίνι κρουαζιέρα.Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματούν εκεί!Με τη βοήθεια του Κύρου,το Θησαυροφυλάκιο  διαθέτει τεχνητούς ανέμους(από μεγάλους ανεμιστήρες)φωτισμό με τεχνητούς κύκλους μέρας και νύχτας,χαρτοδόλλαρα που πετάνε σαν γλάροι ακόμα και κυμματάκια δολαρίων που σκάνε απαλά...




Αν και ο Θείος Σκρούτζ δεν θυμάται να το είχε ζητήσει αυτά αλλά ίσως ο Κύρος να υπερέβαλλε λίγο...Το βράδυ όμως ο Σκρούτζ ανακαλύπτει έντρομος ότι στο Θησαυροφυλάκιο έχει ξεσπάσει ολόκληρος χρηματικός τυφώνας!!Τα πράγματα είναι εκτός ελέγχου και δυστυχώς ο Κύρος,αν και βλέπει ότι τα συστήματα που έβαλε λειτουργούν κανονικά,δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα στη λύση του προβλήματος...Η θύελλα δεν λέει να κοπάσει,ενώ μία άλλη χειρότερη με τη μορφή της Μάτζικα Ντε Σπέλ θα κάνει την εμφάνιση της με ίσως πιο καταστροφικές συνέπειες.....



Μία από τις καλύτερες ιστορίες της δεκαετίας του '70 για τον Marco Rota,γραμμένη και σχεδιασμένη το 1974 το Ωκεάνειο Θησαυροφυλάκιο περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν μία απολαυστική περιπέτεια:Αγωνία,δράση,και μία essanse μυστηρίου για το τι μπορεί να συμβαίνει στο άμοιρο Θησαυροφυλάκιο και ποιος μπορεί να ευθύνεται για αυτό...Η μεγάλη ανατροπή γίνεται όταν εμφανίζεται ο υπεύθυνος,με ένα σχέδιο που πραγματικά μοιάζει αχτύπητο!!

Και οι Ντάκ θα πρέπει να αποδείξουν πραγματικά ότι είναι θαλασσόλυκοι αν θέλουν να σώσουν το Θησαυροφυλάκιο και τις ίδιες τις ζωές τους,μέσα στη δίνη ενός χρηματικού κυκλώνα!!Το σχέδιο του Rota εδώ θυμίζει ένα μείγμα από Barks&Scarpa και δεν έχει βρει ακόμα το χαρακτηριστικό του ύφος που γνωρίζουμε σήμερα στο στυλ-σήμα κατατεθέν του δημιουργού.Παρ'όλα αυτά τα μεγάλα panels και ο σχεδιασμός του Θησαυροφυλακίου είναι αν μη τι άλλο λεπτομερέστατος και εντυπωσιακός,η γραμμή του καθαρή,στυλιζαρισμένη και δυναμική,δείχνοντας όχι μόνο το μεγάλο ταλέντο του αλλά και τη μελλοντική του εξέλιξη σαν μεγάλος δημιουργός.


Η ιστορία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Almanacco Topolino #215 το Νοέμβριο του 1974 και στο Super Alamnacco Paperino(seconda serie) #25 τον Ιούλιο του 1982 καθώς και σε πολλές ακόμα επανεκδόσεις μέσα στα χρόνια.Στην Αμερική η ιστορία δημοσιεύτηκε στο Uncle Scrooge #266 τον Μάιο του 1992.Στην Ελλάδα η ιστορία δημοσιεύτηκε πρώτα στο Μεγάλο Μίκυ #188 τον Απρίλιο του 1983 και #299 τον Ιούλιο του 1992,και αργότερα στο ΚΟΜΙΞ(Α'περιόδου)#113 το Νοέμβριο του 1997.
Σπύρος Ανδριανός

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

Skits@kia Spy's Edition #19 - Alex & Co. #2

Alex & Co. #2

Ιστορίες καθημερινής τρέλας με τον Alex και τη παρέα του.Σε σενάριο/σκίτσο&χρώμα δικό μου.

                          Art & (c) Σπύρος Ανδριανός







Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019

Joker : Killer Smile #1 από Jeff Lemire & Andrea Sorrentino

Joker:Killer Smile

"Some people will always want to ruin what is beautiful..." - Joker

Επιτέλους με λίγη καθυστέρηση είναι η αλήθεια έφτασε στα χέρια μου και το πολυαναμενόμενο Joker : Killer Smile ακόμα μία κυκλοφορία του "ενήλικου" και out of continuity Black Label της DC.H αλήθεια είναι ότι με εξαίρεση το Superman Year One του Frank Miller&John Romita jr. και το πρόσφατο The Question(πάλι του Lemire με σχεδιαστές τους Denys Cowan και Bill Sienkiewicz)οι υπόλοιπες κυκλοφορίες του imprint(υπάρχουν και οι monthly σειρές τόσο του Sandman universe όσο και του Hill House) αφορούν κυρίως τον Bat Man και το universe του(White Knight,Damned,Last Knight on Earth,Harleen κ.α.).Από τη μία ο Bat Man είναι πάντα το καλό χαρτί της εταιρείας,από την άλλη η επιτυχία της ταινίας του Joker με πρωταγωνιστή τον Joaquin Phoenix,που έσπασε ταμεία όπου και αν προβλήθηκε,οδηγούν τη DC στο να βγάζει ακόμα περισσότερες ιστορίες με τον πρίγκηπα του εγκλήματος,που μοιάζει να ζει τη χρυσή εποχή του(μετά τα 40's)τόσο στη μεγάλη οθόνη,όσο και στα κόμικς.



Και ενώ περιμένουμε ακόμα μία πολυαναμενόμενη κυκλοφορία στο ίδιο imprint,το The Three Jokers(των Geof Johns,Jason Fabok&Brad Anderson)το οποίο μοιάζει να έχει χάσει λίγο το δρόμο για τα stands και κομιξάδικα,και προηγήθηκε το Joker:Year of the Villain one shot(των Carpenter,Burch&Tan που σας παρουσίασα εδώ)το dynamic duo των Lemire&Sorrentino που μας έχει χαρίσει υπέροχες δουλειές(Gideon Falls,Green Arrow,Old Man Logan)μας καλούν σε ένα ταξίδι στα εσώψυχα του παρανοϊκού κλόουν,το οποίο δεν έχει εισιτήριο μετ'επιστροφής...



O πρωταγωνιστής της σειράς δεν είναι ακριβώς ο Joker,από όπου εκείνη παίρνει το όνομα της,αλλά ο doctor Ben Arnell,ο οποίος έχει αναλάβει όχι μόνο τη ψυχανάλυση του πρίγκηπα του εγκλήματος,αλλά το φιλόδοξο σχέδιο του να τον γιατρέψει τελείως από τη τρέλα του όσο αυτό είναι εφικτό...Αρκετά μεγαλεπήβολο σχέδιο αν σκεφτεί κανείς ότι και άλλοι πριν από εκείνον είχαν σκεφτεί το ίδιο με πολύ οδυνηρές συνέπειες για αυτούς(λέγε με Harley Quinn).

Kαι ίσως αυτή η τραγική ιστορία της Harley,είναι που δίνει την έμπνευση στους δύο δημιουργούς να αρχίσουν τη δική τους,και να τονίσουν ότι ο πραγματικός τρόμος που προκαλεί ο Joker δεν είναι όταν σκοτώνει μόνο(ακόμα και σαδιστικά όπως στη περίπτωση του Jason Todd)αλλά στο πόσο επηρεάζει τους ανθρώπους εκείνους που έρχονται σε κοντινή επαφή μαζί του...Στο τρόπο με τον οποίο μπαίνει ο ίδιος μέσα στο μυαλό τους,πώς το διαφθείρει ολοκληρωτικά και σαν καρκινικό παράσιτο αρχίζει να το κατατρώει σιγά σιγά...Αν στο Joker:Year of the Villain είχαμε την εικόνα του Joker μέσα από τα μάτια του εξ' ίσου ψυχοπαθή συνεργάτη του(Jeremy)στο Killer Smile,o ίδιος ο ψυχίατρος του δεν είναι σίγουρος πια είναι ακριβώς αυτή η εικόνα,και μοιάζει να χάνεται και ο ίδιος μέσα στη παράνοια που χαρακτηρίζει τον ασθενή του...



Ο Ben Arnell φαινομενικά φαίνεται να τα έχει όλα.Ένα όμορφο σπίτι στα προάστια της Gotham,μία ζεστή οικογένεια που τον λατρεύει,μία υποσχόμενη καριέρα.Και όμως μέσα στο πλαίσιο των 2 εβδομάδων που έχει διορία να "γιατρέψει" τον Joker,θα αρχίσει να καταλαβαίνει ότι αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση,και ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει μέσα και στον ίδιο...Και ότι ίσως η ψύχωση που βρίσκεται μέσα στον κλόουν,είναι μεταδοτική σε όλους όσους τον πλησιάζουν...

Όταν ο γιος του θα του ζητήσει να του διαβάσει το αγαπημένο του παραμύθι(το οποίο του έχει αγοράσει ο μπαμπάς),ο Arnell θα ανακαλύψει με έκπληξη ότι πρόκειται για μία σαδιστική ιστορία φόνων και μακελειού που διαπράττει ο mr.Smiles στο ευτυχισμένο χωριό(Happyville).H έκπληξη θα μετατραπεί σε τρόμο όμως όταν ακριβώς την ίδια ιστορία θα του διηγηθεί την άλλη μέρα ο ίδιος ο Joker...Kαι ο Ben θα αρχίσει σιγά σιγά να χάνει και την επαφή του με τη πραγματικότητα και να αμφισβητεί και ο ίδιος τι είναι αληθινό και τι όχι...

Αναφορές στον Rorschach των Watchmen και στο IT του King.


Ο Lemire πιστός στη γνωστή θεματολογία του(οικογένεια)μας χαρίζει αριστουργηματικά ένα τρομακτικό και άκρως ανατριχιαστικό ψυχολογικό θρίλερ,που καταφέρνει να προκαλέσει ρίγη στον αναγνώστη όχι τόσο για αυτά που βλέπει,αλλά για εκείνα που ξέρει ότι θα ακολουθήσουν.Και η επιτυχία ενός θρίλερ αυτή είναι δηλαδή στο να μη σου δίνει έτοιμο τον τρόμο ή το φόβο(θα ήταν εύκολο ο συγγραφέας να εμμείνει στις δολοφονίες που έχει διαπράξει ο Joker)αλλά να υποβόσκει καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης...Μία ατμόσφαιρα αγωνίας και τρόμου που "ποτίζει" τον αναγνώστη μέχρι τέλους και τον προετοιμάζει για αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν στα επόμενα 2 τεύχη...Επίσης ο Lemire βοηθά τον αναγνώστη να δει μέσα από τα διεστραμμένα μάτια του Joker(κάτι που μάλλον ο Arnell δε κατάφερε να κάνει για τον εαυτό του)...Θεωρεί τον εαυτό του καλλιτέχνη και όχι ψυχοπαθή δολοφόνο.Δημιουργεί όμορφους κόσμους,προσπαθεί να δώσει στους ανθρώπους αυτό που χρειάζονται,όχι αυτό που θέλουν.Και αυτό που χρειάζονται είναι το γέλιο.Αλλά δυστυχώς όπως παρατηρεί με κάποια πικρία ο Joker,"Μερικοί άνθρωποι πάντοτε θέλουν να καταστρέφουν ότι είναι όμορφο..."



Με εκπληκτική συγγραφική μαεστρία ο Lemire παρουσιάζει ένα παιχνίδι γάτας-ποντικιού,ανάμεσα στο γιατρό και τον "ασθενή" που μου θύμισε προσωπικά εκείνο που γίνονταν ανάμεσα στον δόκτωρα Lector και τη Clarice μέσα από τις σελίδες της Σιωπής των αμνών...Παράλληλα κάποιοι συσχετισμοί μέσα στην ιστορία σχετικά με παλαιότερα εγκλήματα του Joker(laughing fish από το Detective Comics #475 του 1978)δείχνουν ότι ο Lemire δεν ξεχνάει και τις "κωμικές" καταβολές του χαρακτήρα που τον χαρακτήριζαν τις προηγούμενες δεκαετίες και λόγο κώδικα δεοντολογίας είχαν "ευνουχίσει" κατά κάποιον τρόπο σε σχέση με τις πρώτες του εμφανίσεις στη δεκαετία του '40 και μέχρι την "ενηλικίωση" του στα μέσα της δεκαετίας του '80 τόσο με τα Killing Joke(Moore-Bolland)όσο και το Death in the family(Starlin-Aparo).Εaster eggs έχουμε αναφορές (πέρα από τον Pennywise του IT και το μπαλόνι)και για το Watchmen τόσο με τη ψυχανάλυση του Joker από τον Arnell(που θυμίζει εκείνη του Rorschach από τον dr.Malcom Long)και με εμφάνιση Rorschach(στον πίνακα του τοίχου στο σπίτι του Arnell όσο και στο όνειρο του)που δείχνουν τη βαθιά γνώση του συγγραφέα για το σύμπαν της εταιρείας.

Laughing Fish αναφορές.Όταν ο Joker είχε επιχειρηματικά σχέδια...


Σχεδιαστικά ο Sorrentino διατηρεί το πειραματικό του στυλ σχεδιάζοντας όμως με έναν ρεαλισμό που νομίζεις ότι βλέπεις φωτογραφία και όχι σκίτσο(κάτι παρόμοιο με το στυλ του Mazzucchelli την εποχή του Daredevil:Born Again).Δίνει μία πιο "ανθρώπινη" μορφή στο Joker(ακόμα και στα flashbacks),από εκείνη τη καρικατουρίστική που τον χαρακτήριζε από την εποχή του Jerry Robinson θα έλεγα με το μακρόστενο σαγόνι και τα μεγάλα δόντια(μέχρι τουλάχιστον εκείνης του Joker του Αzarello που επηρέασε και εκείνη του Ledger στην δική του perfomace)δίνοντας τροφή στον αναγνώστη να σκεφτεί ότι ο Joker μπορεί να είναι ο καθένας από εμάς,ακόμα και ο ίδιος ο dr.Arnell.Αν και σε ορισμένα panel(στα κοντινά του προσώπου)ο σχεδιαστής μοιάζει να επαναλαμβάνεται παρ' όλα αυτά ο Sorrentino είναι ο κατάλληλος σχεδιαστής για να μεταφέρει στα panel όλη εκείνη τη τρομακτική ατμόσφαιρα που διακατέχει την ιστορία και χαρακτηρίζει τα κείμενα του Lemire.Όπως και στο Gideon Falls έτσι και εδώ οι δυο τους διαπρέπουν στο horror genre.Θα ήθελα να τους δω και σε δουλειά για Hill House στο μέλλον(όσο το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις τους).



Η πραγματική όμως έκπληξη σε όλο το κόμικ είναι τα χρώματα της Jordie Bellaire,που πραγματικά εδώ κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές της.Από τη μία τα "παγωμένα" χρώματα στο Arkham Asalym που συνδυάζονται απόλυτα με το λευκό στο πρόσωπο του Joker,έρχονται σε αντίθεση με τα ζεστές αποχρώσεις των χρωμάτων στη οικογενειακή θαλπωρή του σπιτιού του Arnell.Τα οποία γίνονται σκοτεινά,όταν ο δόκτορας αρχίζει να περνάει σιγά σιγά στο κόσμο της παράνοιας.Τα χρώματα της Bellaire συμπληρώνουν απόλυτα τα εξαίσια σχέδια του Sorrentino και όλα μαζί συμβάλλουν στο να αποδώσουν το κλίμα της ιστορίας όσο το δυνατόν με το καλύτερο τρόπο.

Variant cover από τον Andrew Kaare



Γενικά το Joker:Killer Smile δεν απογοητεύει ούτε στιγμή στις σελίδες του,και μας κάνει να διψάμε για τη συνέχεια της ιστορίας.Η επιστροφή των Lemire-Sorrentino στη DC μας δίνει ίσως το καλύτερο Black Label που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής(τουλάχιστον από αυτά σε μεγάλο format)και είμαι σίγουρος ότι θα αποτελέσει μία από τις πιο αναγνωρίσιμες ιστορίες που γράφτηκαν για τον Joker από την εποχή του Killing Jοke ή του Man who laughs.

Σπύρος Ανδριανός


Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2019

Epifany Comics - Τα Καλύτερα Κόμικς ήρθαν για να μείνουν!

Εpifany Comics

Στο φετινό Athenscon που πραγματοποιήθηκε 30 Νοεμβρίου με 1η Δεκεμβρίου,εκεί που χτυπά η καρδιά των κόμικ,έκανε τη πρώτη,παρθενική του εμφάνιση,ένα νέο περιοδικό το Epifany comics.

Το πρώτο τεύχος του περιοδικού Epifany


Πρόκειται για τη νέα έκδοση της πάντα δραστήριας Phase Productions (Λήσταρχοι,Αιώνιος)με την υπογραφή του Βασίλη Χειλά.Που εκδίδει το περιοδικό μαζί με μία ομάδα καταξιωμένων δημιουργών(Κώστας Παντούλας,Βασίλης Γέρκου,Γιώργος Κωνσταντόπουλος,)αποδεικνύοντας για μία ακόμα φορά(και κόντρα σε όσους πιστεύουν το αντίθετο)ότι η έντυπη μορφή των κόμικ,όχι μόνο δεν έχει παρέλθει,αλλά και ότι είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει.

Και μπορεί το κλείσιμο του Μπλε Κομήτη να ήταν ένα σοκ για τους απανταχού κομιξόφιλους(τόσο αναγνώστες όσο και δημιουργούς)αλλά οι δημιουργοί του Epifany κόντρα σε όλα,πιστεύουν στη δύναμη του εντύπου,έχουν μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνουν,και επιμένουν,σε μία εποχή όπου όλα γίνονται πλέον ψηφιακά,να είναι ρομαντικοί και να επιθυμούν να κρατήσουν ζωντανά τα κόμικς στα περίπτερα όπως το παλιό καλό καιρό...Χωρίς φυσικά να είναι ρετρολάγνοι,αλλά αναγνωρίζοντας την εξέλιξη του μέσου και προσαρμόζοντας την στην εποχή μας.Άλλωστε μία ματιά στο πρώτο τεύχος του Epifany θα σας πείσει πλήρως για αυτό.

Οι ήρωες του Epifany Comics σε πλήρη απαρτία 


Διαθέτοντας μία All star ομάδα Ελλήνων δημιουργών (Χειλάς,Παντούλας,Λώλος,Γέρκου,Κωνσταντόπουλος,Δαλκίδης,Jimmy Captain κ.α.)το Epifany comics δε προσποιείται ότι είναι κάτι διαφορετικό,από ένα έντυπο που αγαπάει τα κόμικς.Μέσα του θα βρούμε γνωστούς και αγαπημένους χαρακτήρες(Στρατιώτη Κέιν)αλλά και καινούργιους που περιμένουν να τους γνωρίσουμε.Χαρακτήρες αληθινούς,που θα κάνουν τον αναγνώστη να νοιάζεται για αυτούς ή να αισθάνεται οικεία μαζί τους.Χαρακτήρες που θα ψυχαγωγήσουν πρώτα απ' όλα,χωρίς μόνο να προβληματίζουν.Άλλωστε η επιτυχία ενός κόμικ έγκειται στη ψυχαγωγία που θα προσφέρει,στο πόσο καλογραμμένο&καλοσχεδιασμένο είναι,και πιστέψτε με και οι 7 ιστορίες του Epifany Comics είναι τόσο διαβολεμένα καλές,που δε μπορείς πραγματικά να ξεχωρίσεις καμία καλύτερη από την άλλη.Και καλύπτουν μία ευρύτερη γκάμα θεματολογίας από sci-fi(Παντούλας,Γέρκου,Κωνσταντόπουλος)parody(Λώλος)μέχρι horror(Ζήκος,Captain Jimmy,Xειλάς)και manga(Δαλκίδης)που θα ικανοποιήσουν και το πιο απαιτητικό αναγνώστη!Το Epifany Comics είναι ίσως η ελληνική απάντηση στο 2000AD και ένα πολυσυλλεκτικό περιοδικό ανθολογίας κόμικ.




Ας δούμε όμως μία προς μία τις ιστορίες του πρώτου τεύχους του Εpifany οι οποίες θα συνεχίζονται.

1.Στρατιώτης Κέιν:(Σχέδιο και Σενάριο - Κώστας Παντούλας)H γνωστή και πολυαγαπημένη σειρά του απίστευτου Κωνσταντίνου Παντούλα που εκδόθηκε σε τεύχη από το 2008 μέχρι το 2010 επιστρέφει!Πέντε χρόνια μετά τα γεγονότα του Μαύρου Οκτώβρη και τον αγώνα ενός δημοσιογράφου που επιθυμεί να αποκαλυφθεί η αλήθεια και που προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε ένα απολυταρχικό καθεστώς,όπως το έχει διαμορφώσει ο ευρωδικτάτορας Χένρι Γκαουνμπέργκ.Καλοσχεδιασμένες σκηνές δράσης και εντυπωσιακά panels από τον Παντούλα που δεν θα αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο!!

Στρατιώτης Κέιν


2.He-Punk and the Βastards of the Universe : (Σχέδιο και Σενάριο - Bασίλης Λώλος)Ότι και να πούμε για το Λώλο θα είναι λίγο.Ο άνθρωπος είναι μία κατηγορία από μόνος του.Ιδιαίτερο και πολύ προσωπικό στυλ-σήμα κατατεθέν ενός δημιουργού που δεν ακολουθεί(δημιουργικούς και μη)κανόνες αλλά φτιάχνει τους δικούς του.Μία θεότρελη παρωδία του He-Man,αλλά με cyberpunk μεταλλικές πινελιές και ξέφρενο χιούμορ!!

He-Punk and the Bastards of the Universe


3.Growwwl:(Σενάριο Βασίλης Χειλάς - Σχέδιο Jimmy Captain)Η μεγάλη της ανατριχίλας σχολή.Πέντε κορίτσια λένε τρομακτικές ιστορίες.Η Δανάη θα πει ίσως τη τρομακτικότερη.Αυτήν της κυρ.Αθανασίας που μέσα στη μοναξιά της μάζευε γάτες,που θεωρούσε παιδιά της...Τα πράγματα όμως θα εξελιχθούν με φρικιαστικό τρόπο....Ο Stephen King συναντάει τον R.L.Stine σε αυτή την ιστορία που επιμελήθηκε ο Χειλάς(μάστορας στην εξιστόρηση σεναρίου)και σχεδίασε ο Jimmy Captain σε χρώμα του Κ.Αθανασόπουλου.Σχέδιο άκρως ατμοσφαιρικό που σε βάζει κατ' ευθείαν στο κλίμα της ιστορίας,που καθηλώνει τον αναγνώστη περιμένοντας με αγωνία τη συνέχεια(άτιμοι στο καλύτερο το κόψατε!!)

Growwwl


4.ΤΑLOS:(Σενάριο Γιώργος Κωνσταντόπουλος,Zamas και Κ.Παντούλας - Σχέδιο Κωνσταντόπουλος) Η ελληνική εκδοχή σε mecha anime/manga όπως Neon Genesis Evangelion-Rahxephon και Gundam.Εντυπωσιακά σχεδιασμένα panels,λεπτομέρεια στους χαρακτήρες και τα layouts,γεμάτα backgrounds και χαρακτήρες με τη δική τους ξεχωριστή προσωπικότητα.Ο Κωνσταντόπουλος διαθέτει εκπληκτικές σχεδιαστικές ικανότητες που πραγματικά ενθουσιάζουν!!

Τalos


5.Blood Cracker:(Σενάριο/Σχέδιο/Χρώμα Βασίλης Γέρκου,Κείμενα - Βασίλης Χειλάς)Ένα sci-fi fantasy παραμύθι,για την ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν σε μία ανώτερη δύναμη,για να ξαναβρούν τη χαμένη τους ελπίδα,μονάχα που στην αναζήτηση του υπέρτατου Θεού,διώχνουν μακρυά κάθε ίχνος της...Ο μικρός Nemo συναντά τον Neil Gaiman και ο Bασίλης Γέρκου σε έναν σχεδιαστικό οργασμό,παραδίδει panels τόσο λεπτομερειακά σχεδιασμένα που μπορείς να τα κοιτάς για πολλή ώρα και πάντα να ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο.Πολύ καλή δουλειά και στα χρώματα από τον ίδιο το σχεδιαστή που καταφέρνει να μας εντυπωσιάσει σε ένα απόλυτο one man show.Ο Βασίλης Χειλάς βοηθάει στα κείμενα(με την τεχνική "Marvel way" δηλ.ο Γέρκου κάνει τα layout και ο Χειλάς προσθέτει διαλόγους όπως δούλευαν οι Kirby-Lee) αποδεικνύοντας ότι απλά μπορεί να γράψει  τα πάντα,δείχνοντας πόσο καλός σεναριογράφος είναι.

Βlood Cracker


6.Old Man Time:(Σενάριο/Σχέδιο - Γιάννης Δαλκίδης) O Δαλκίδης κάνει αυτό που ξέρει πιο καλά.Και αυτό είναι να σχεδιάζει manga.Απο τους λίγους Έλληνες καλλιτέχνες που όχι απλά δεν αντιγράφει( ο σχεδιαστής το αφομοιώνει)το στυλ των Ιαπώνων mangaka,αλλά δημιουργεί το δικό του και το προσαρμόζει στα δικά του δημιουργικά πλαίσια.Το σχέδιο του με είχε εντυπωσιάσει από την εποχή που έβγαζε μαζί με τον Ανδρέα Μιχαηλίδη ένα πειραματικό fanzine για τους φίλους otaku.

Old Man Time


7.Οι ψίθυροι του Άδη:(Σενάριο/Σχέδιο-Βασίλης Ζήκος)Ο Βασίλης Ζήκος εικονογραφεί και γράφει ίσως και τη πιο εφιαλτική ιστορία του τεύχους βγαλμένη μέσα από τα θρίλερ του Carpenter και τις ιστορίες του Graham Masterton.Εικονογράφηση που κόβει την ανάσα και δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από εκείνες μεγάλων σχεδιαστών του είδους.Η εντυπωσιακή ποιότητα της δουλειάς του Βασίλη Ζήκου αγγίζει τόσο την τελειότητα που πραγματικά τρομάζει(με την καλή την έννοια όμως!!)Ένας καλλιτέχνης που θα διαγράψει μια λαμπρή πορεία στο χώρο των εγχώριων και μη κόμικ.Μεγάλος καλλιτέχνης και καλό παιδί(πράγμα που σπανίζει περισσότερο και από το ταλέντο στις μέρες μας..)

Οι Ψίθυροι του Άδη


To περιοδικό συμπληρώνουν άρθρα από τον Διονύση Τζαβάρα και από τον υποφαινόμενο,που θα αποτελέσουν μόνιμες στήλες του περιοδικού.


Ο Διονύσης με το the Comics Chest και εγώ με το The True Masters θα σας μεταφέρουμε στο μαγικό κόσμο των κόμικς και των δημιουργών τους.Επίσης περιλαμβάνει ένα όμορφο διήγημα του Τάσου Σαμπάρ(Χούμους) σε εικονογράφηση του Κωνσταντίνου Παντούλα που θα συνεχίζεται στα επόμενα τεύχη.Τέλος η στήλη Πόσο μεγάλη την έχεις;;(μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό εννοούμε την συλλογή των κόμικς σου)που κάθε φορά θα φιλοξενεί και έναν συλλέκτη που θα καμαρώνει δίπλα στη συλλογή του.Για το πρώτο τεύχος φιλοξενούμενη είναι η γνωστή σε όλους μας Κατερίνα(Σουβατζόγλου)του Solaris.

Τιμή μου που συμμετέχω σε μία τέτοια προσπάθεια,που θέλω να πιστεύω ότι θα βρει την ανταπόκριση του κοινού που της αξίζει.Ένα περιοδικό γεμάτο με κόμικς από τους καλύτερους δημιουργούς που τα αγαπάνε,για όλους εσάς που τα λατρεύετε.Ραντεβού στα περίπτερα και κομιξάδικα όλης της χώρας στις 6 Δεκεμβρίου!!


Σπύρος Ανδριανός






Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

Μe in my Dreams του Josef Fadel Simon

Me in my Dreams

Οι Ψυχές ανακυκλώνονται;
Πότε αγαπήσαμε το Μαύρο Χρυσό;
Ερωτεύτηκα εσένα ή αυτό που ήθελα για εσένα;

Ο εξαίρετος δημιουργός Josef Fadel Simon γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990.Βασικές αρχές στη ζωή του είναι η αισιοδοξία,η ευγνωμοσύνη,η ευγένεια και η δικαιοσύνη.Σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες στη σχολή Ορνεράκη την περίοδο 2016-19(illustration&comics/Visual arts).Ασκεί το επάγγελμα του δερματοστίκτη,κάνει εικονογραφήσεις,και διδάσκει το σεμινάριο με τίτλο: Βασικό σχεδιαστικό στυλ του tatoo&Βασικές αρχές tatoo στη σχολή Ορνεράκη.Όνειρο του είναι,μέσα από τα κόμικς του,να δημιουργήσει χαρακτήρες που θα εμπνεύσουν τους ανθρώπους,όπως και να συνεχίσει να διακοσμεί τα δέρματα των ανθρώπων με εικόνες,ιστορίες και σύμβολα που θα τους συντροφεύουν για μία ζωή.



Η τελευταία δουλειά του Josef είναι το συλλογικό κόμικ Me in my Dreams και κυκλοφορεί με την υποστήριξη του ψηφιακού περιοδικού Comic Cultura.Αποτελείται από 3 μέρη,3 ιστορίες που έχουν ως θέμα τους τη ζωή μετά θάνατο,την εξέλιξη και τον έρωτα που γίνεται εμμονή...

Στο πρώτο μέρος με τίτλο Psychostasis(Το ζύγισμα της καρδιάς)που είχαμε τη τιμή και τη χαρά να δημοσιεύσουμε και στο πέμπτο τεύχος του Comic Cultura o καλλιτέχνης ασχολείται με το θέμα της μετά θάνατον ζωής,τι υπάρχει μετά,για το αν οι ψυχές μας κρίνονται,και αν ναι ποιο είναι το τίμημα αν είσαι ήδη νεκρός...



Στο δεύτερο με τίτλο Κάποτε στην Αμερική σε σενάριο της πολυτάλαντης Βέρας Καρτάλου,βρισκόμαστε στην Αμερική τέλη του πρόπερασμένου αιώνα,όταν όλα δείχνουν ότι το πετρέλαιο θα αντικαταστήσει τον άνθρακα(κάρβουνο)σαν πηγή ενέργειας...Μονάχα που μυρίζει τόσο άσχημα....



Τέλος στο τρίτο μέρος από όπου η συλλογή παίρνει και το όνομά της,Me in my Dreams,έχουμε το θέμα του ολοκληρωτικού έρωτα,της προδοσίας,και του αναπόφευκτου τέλους...Η εικόνα που έχουμε για αυτόν(-τήν)που αγαπάμε,δεν θα πρέπει να είναι μόνο αυτή που θέλουμε εμείς να είναι για εκείνον...

Ιστορίες εμπνευσμένες από όνειρα και μύθους,γεννημένες από τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του Josef Fadel που αποτυπώνει με μοναδικό και ξεχωριστό τρόπο στις σελίδες αυτής της συλλογής.Με ένα σχεδιαστικό στυλ που παραπέμπει άλλες φορές σε Mike Mignola(ειδικά στα parts)άλλες σε John Arcudi και Bill Sienkiewicz,o Josef πιάνει από το χέρι τον αναγνώστη και τον οδηγεί μέσα σε ένα ονειρικό ταξίδι για την αναζήτηση της ίδιας του της ψυχής.Μικρό σε σελίδες,αλλά με ταξίδεψε και εμένα στο χρόνο που χρειάστηκε να το διαβάσω.Ένας σπουδαίος δημιουργός που έχει ακόμα πολλά όμορφα να μας πει και να μας ταξιδέψει.

H σελίδα του Josef στο instagram instagram.com/joseffadel

Σπύρος Ανδριανός