Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Λέννον(LENON the New York Years)από David Foenkinos,Eric Corbeyran&Horne

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Nobody loves you when you're old and grey,nobody needs you when you're upside down....Everybody's hollerin' 'bout their own birthday,everybody loves you when you're six foot in the ground..." - John Lennon -Nobody Loves you(When you Down and Out) 1974



Life is what happens to you..while you're busy making other plans(H ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει όταν είσαι απασχολημένος κάνοντας άλλα σχέδια)τραγούδαγε ο John Lennon σε ένα τραγούδι γραμμένο για τον πεντάχρονο τότε γιό του Sean..Λίγους μήνες αργότερα θα έπεφτε νεκρός από το όπλο ενός ανισόρροπου θαυμαστή του, κάνοντας αυτούς τους στίχους να φαντάζονται πλέον ειρωνικοί κατά μία έννοια, και βυθίζοντας σε θλίψη εκατομμύρια θαυμαστές του σε ολόκληρο τον κόσμο...



Και αυτό ακριβώς πραγματεύεται και το graphic novel Λέννον που κυκλοφόρησαν σε 3 συνέχειες με την Εφημερίδα των Συντακτών, οι πάντα ποιοτικές εκδόσεις Μικρός Ήρως. Το graphic Novel είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Marabout το 2015 και στην Αμερική ώς Lennon(the New York Years)από την IDW το 2017.Βασισμένοι στο βιβλίο του συγγραφέα/σεναριογράφου David Foenkinos(La délicatesse)ο συγγραφέας Eric Corbeyran(Les Griffes Du Marais,Le Fond du monde,Nanami)και ο σχεδιαστής Horne παραδίδουν μία εικονογραφημένη βιογραφία του μεγάλου μουσικού και οραματιστή, μέσα από τα δικά του λόγια.

Η ιστορία τοποθετείτε το 1975.Ο Λέννον έχει γίνει δεύτερη φορά πατέρας από τη δεύτερη σύζυγο του Γιόκο Όνο. Αποφασίζει να σταματήσει κάθε μουσική του δραστηριότητα(και κάθε πολιτικό ακτιβισμό που τόσο του έχει στοιχήσει το τελευταίο καιρό)και να κάνει αυτό που δεν έκανε με το πρώτο του γιό Τζούλιαν, και να γίνει ένας καλός και αφοσιωμένος πατέρας, ή όπως ο ίδιος χαριτολογώντας έλεγε τότε ένας σύζυγος-νοικοκυρά. Η Γιόκο ασχολείται με τα οικονομικά και τις άλλες δουλειές, και ο Λέννον μεγαλώνει το μικρό γιό του, βγάζοντας τον βόλτα στο πάρκο και ψήνοντας ψωμί. Μέσα σε όλα αυτά ο Λέννον θα συναντήσει στο ασανσέρ του κτιρίου Ντακότα όπου μένει τα τελευταία χρόνια με την οικογενειά του, μία "φανταστική" ψυχολόγο και θα νιώσει την ανάγκη να ξεκινήσει μία σειρά από συνεδρίες μέσα από τις οποίες θα εξιστορήσει όλη του τη ζωή από την ημέρα της γέννησης του μέχρι εκείνη τη στιγμή που μιλάει.



Τα δύσκολα παιδικά χρόνια που σημαδεύτηκαν από τους καβγάδες και το διαζύγιο των γονιών του, το αίσθημα εγκατάλειψης που ένιωθε πάντοτε ακόμα και όταν βρήκε καταφύγιο στην αυταρχική θεία του, τη διέξοδο του στη μουσική(αφότου είδε για πρώτη φορά τον Elvis Priesley στη τηλεόραση),τη δημιουργία του πρώτου του συγκροτήματος, τη καθοριστική γνωριμία του με τους Paul McCartney και George Harrison,τη γέννηση των Beatles και το σκληρό δρόμο προς τη δόξα...Και όταν αυτή έρχεται, τη φρενίτιδα, τις ατελείωτες συναυλίες, το περιορισμένο ρόλο που επιβάλλει η επιτυχία, το να θέλουν όλοι ένα δικό σου κομμάτι,να νομίζουν ότι τους ανήκεις, ότι είσαι δικός τους, έναν κόσμο που τον κάνει να ασφυκτιά και να νιώθει περισσότερο μόνος από ποτέ.. Την αναζήτηση κάποιου που να τον πιάσει από το χέρι και να τον πάρει από όλη αυτή την τρέλα της επιτυχίας και των ναρκωτικών, είτε είναι ένας γιόγκι, είτε μία καλλιτέχνιδα με τη μορφή της μικροκαμωμένης Ιαπωνέζας Γιόκο Όνο που του αλλάζει ολόκληρη τη ζωή.. Προσθέστε μέσα σε όλα αυτά τις προδοσίες, τις δυσκολίες, τις απώλειες και τραγωδίες της ζωής...αλλά και την αισιοδοξία για ένα καλύτερο αύριο το οποίο όμως δυστυχώς δεν ήρθε για τον ίδιο ποτέ...



Μολονότι το κόμικ μεταφέρει το βιβλίο αυτούσιο, σε μορφή  μυθοπλασίας, για προφανείς λόγους, υπάρχουν πολλές αληθινές αναμνήσεις και γεγονότα, δοσμένα μέσα από τη φωνή του ίδιου του Λέννον ο οποίος παρουσιάζεται σαν αφηγητής της ίδια του της ζωής, παραδέχεται τα λάθη του, τις ανασφάλειες του, τη βιαιότητα του, τις εκρήξεις θυμού του, τις επιθυμίες του και τους φόβους του..."Η νύχτα που γεννήθηκα ήταν γεμάτη από τους εκκωφαντικούς ήχους του βομβαρδισμού του Λίβερπουλ από τους Γερμανούς...Δεν ήρθα στο κόσμο,ήρθα στο χάος..Και πέρασα όλη τη ζωή μου με φόβο..."  Μία ζωή όπου ένιωθε σαν τον Nowhere Man(τραγούδι του από το δίσκο Rubber Soul των Beatles)που δεν άνηκε πουθενά, που είχε ένα κενό μέσα του που τίποτα δε μπορούσε να το γεμίσει...Μία ζωή που συνεχώς ήταν ένας αγώνας ενάντια στους ίδιους τους προσωπικούς του δαίμονες που τον στοίχειωναν.. Όταν πίστεψε ότι κατάφερε να νικήσει όλα όσα τον πολεμούσαν μία ζωή: φόβους, μοναξιά, ανασφάλειες, ναρκωτικά το νήμα της ζωής του κόπηκε τόσο πρόωρα στα 40 του μόλις χρόνια...



Το σχέδιο του Horne έχει έναν απίστευτο ρεαλισμό(βασισμένος σε πολλές φωτογραφίες ως σχεδιαστικά μοντέλα),με υδατοχρώματα που παίζουν ανάμεσα στο μαύρο και το άσπρο, αλλά επαναλαμβάνεται σε πολλά καρέ, ίσως θέλοντας να δώσει κάτι το νέο με αυτή τη τεχνική αλλά ίσως η επανάληψη σχεδίου να χρησιμοποιείται λίγο περισσότερο από όσο θα έπρεπε και συχνά εμφανίζεται και σε δύο διαδοχικά πάνελ.. Μερικές εκφράσεις στα πρόσωπα των χαρακτήρων μοιάζουν να είναι λιγάκι υπερβολικές έως και.. αστείες κάποιες φορές(εκεί όπου ο Λέννον και η Γιόκο έχουν τελειώσει το σέξ και κάθονται στο κρεβάτι..)Επίσης υπάρχουν λάθη όσο να αφορά μορφές που δεν συμβαδίζουν με τη χρονολογική στιγμή που αναφέρονται. Βλέπουμε τον Λέννον το 1968 με τη μορφή και στυλ που είχε το 1972,ή κάπου παρουσιάζεται το πρώτο άλμπουμ του McCartney(ΜcCartney του 1970)σαν εκείνο που έβγαλε πρώτα με τους Wings το 1971 που ουσιαστικά ήταν το τρίτο του.. Αυτό όμως δεν αλλοιώνει τη συνολική σχεδιαστική εικόνα του κόμικ, στο οποίο ο καλλιτέχνης έχει κάνει μία πολύ καλή δουλειά.




Επίσης πολύ καλή δουλειά έχει γίνει στη μετάφραση από τον φίλο Γαβριήλ Τομπαλίδη,ο οποίος εμπλουτίζει τα άλμπουμ με διάφορα κείμενα με άγνωστες στο ευρύ κοινό πληροφορίες της ζωής του Λέννον που φαίνονται ότι έχει κάνει σωστή αναζήτηση, και έχει ανατρέξει σε σοβαρές πηγές. Το συνολικό στήσιμο και το λέττερινγκ για μία ακόμα φορά έχει γίνει από την εξαιρετική Τίνα Χελιώτη, και στην επιμέλεια κειμένων ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς για μία ακόμα φορά δίνει το καλύτερο του εαυτό σε μία έκδοση που μόνο εκείνος μπορούσε να εκδώσει με τόσο ποιοτικό αποτέλεσμα στη χώρα μας.


“I'm not afraid of death because I don't believe in it.It's just getting out of one car,and into another..

Μου άρεσε πολύ αυτό το κόμικ αν και τελείωσε σχετικά πολύ νωρίς. Άλλωστε πόσες σελίδες μπορούν να αποτυπώσουν την τόσο χαρισματική αλλά και συνάμα αντιφατική προσωπικότητα του Τζόν Λέννον και να είναι αρκετές; Κατόρθωσε όμως να δώσει μια βαθιά εικόνα για έναν από τους πιο σημαντικούς και επιδραστικούς ανθρώπους του 20ου αιώνα. Είναι ένα από αυτά τα graphic novel που  τραβούν αμέσως και σύντομα o αναγνώστης μπορεί να χαθεί στο μυαλό και τη ζωή του Τζον Ουίνστον Λένον
.

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020

Lady Snowblood(Shurayuki-Hime 修羅雪姫) των Kazuo Koike & Kazuo Kamimura

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός


Lady Snowblood - Η κυρία της εκδίκησης.

''I am a vehicle of retribution who roams in search of my mother's sworn enemies" - Lady Snowblood



Λένε ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο...Στη περίπτωση της Lady Snowblood το πιάτο δεν είναι απλά κρύο..αλλά παγωμένο όπως το χιόνι....

Η σειρά manga Lady Snowblood δημιουργήθηκε από τον Kazuo Koike(Lone Wolf & Cub,Crying Freeman,Samurai Executioner) και σχεδιάστηκε από τον Kazuo Kamimura.Δημοσιεύθηκε και κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία για πρώτη φορά το 1972 στο περιοδικό Shueisha's Weekly Playboy. 


Ιαπωνική έκδοση του manga

Η ιστορία ξεκινά με τη γέννηση της πρωταγωνίστριας μας Oyuki. Γεννήθηκε μια χιονισμένη μέρα μέσα σε φυλακή γυναικών.Προτού πεθάνει η μητέρα της Oyuki η Sayo,(λόγω επιπλοκών με τον τοκετό) , ανέθεσε σε μία συγκρατουμένη της  να φροντίσει τον Oyuki, υπενθυμίζοντας ότι έχει ένα καθήκον να εκπληρώσει - την τελευταία της επιθυμία : Nα εκδικηθεί εναντίον των εχθρών της, οι οποίοι τη σκότωσαν την οικογένειά της(τον άντρα της και τον 5χρονο γιό της) και τη βίασαν βάναυσα στο παρελθόν.Ο ένας από αυτούς μαχαιρώθηκε από την ίδια την Sayo μέχρι θανάτου,γεγονός που την οδήγησε στη φυλακή..Οι υπόλοιποι όμως δράστες παρέμειναν ελεύθεροι...Η εκδίκηση της θα ολοκληρωθεί μέσο της κόρης της...

Μετά από χρόνια βασανιστικής εκπαίδευσης υπό έναν αυστηρό ιερέα, η Oyuki μεγάλωσε για να είναι μια ωραία γυναίκα, κυνηγώντας τους εναπομείναντες εχθρούς της μητέρας της. Η Oyuki χρησιμοποιεί τη σεξουαλικότητα και την ελκυστικότητα της,και ένα σπαθί που κρύβεται κάτω από μια ομπρέλα ως εργαλεία θανάτου της για να κάνει τη δουλειά ως επαγγελματίας δολοφόνος.Η οποία δεν έχει ηθικούς φραγμούς και θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα - θεμιτά και κυρίως αθέμιτα - για να πετύχει το σκοπό της.Το πρόσωπό της ανέκφραστο και παγωμένο σαν το χιόνι,η λεπίδα της άκρως κοφτερή και θανατηφόρα...




H ιστορία της Οyuki θυμίζει εκείνη του Ogami Itto στο Lone Wolf and Cub που είχε γράψει επίσης ο Koike.Και εδώ ο κεντρικός χαρακτήρας της σειράς βαδίζει στο δρόμο της εκδίκησης,και εδώ η πρωταγωνίστρια προσφέρει τις υπηρεσίες της σε όσους ζητήσουν επί πληρωμή τη βοηθειά της.Η μόνη διαφορά είναι ότι η Oyuki παίρνει εκδίκηση γιατί για αυτό γεννήθηκε να κάνει.Δεν έζησε την προδοσία και την αδικία στο αίμα της όπως ο Ogami Itto.Από την στιγμή που γεννήθηκε ήταν απλά το μόνο μέσο εκδίκησης που διέθετε η μητέρα της για εκείνους που κατέστρεψαν τη ζωή της.




Ο Ιαπωνικός τίτλος Shurayuki-Hime είναι ένα λογοπαίγνιο της λέξεως Snow White που στην ίδια γλώσσα σημαίνει "πριγκήπισσα Χιονάτη".Η λέξη Σούρα(Shura) προέρχεται από το Ασούρα(Ashura) , ημι-θεϊκά όντα που καταναλώνονται στην πράξη της βίας και της άλυτης σύγκρουσης, και υπαινίσσεται εκείνους που ζουν για πάντα με μια τέτοια μοίρα.... 


Η έκδοση της Dark Horse


Το σχέδιο του Kamimura ίσως ξενίσει κάποιους που έχουν συνηθίσει πιο μοντέρνους mangaka,και ίσως θεωρηθεί λίγο ξεπερασμένο το στυλ του και ορισμένες φορές κάπως στατικό-ειδικά σε σκηνές δράσης-χωρίς όμως να μειώνεται ο δυναμισμός,η λεπτομέρεια ή το συναίσθημα που θέλουν να αποδώσουν.Σίγουρα συγκρινόμενη με τα σημερινά δεδομένα(και ειδικά με τη συνέχεια Lady Snowblood Gaiden του Ikegami)μοιάζει να αντικατοπτρίζει το στυλ σχεδιασμού της εποχής που δημιουργήθηκε.

Το manga μεταφέρθηκε με επιτυχία και στο κινηματογράφο το 1973 από το σκηνοθέτη Toshiya Fujita με πρωταγωνίστρια τη Meiko Kaji,σημειώνοντας αξιόλογη επιτυχία,και βγάζοντας ένα ακόμα sequel.Ενώ φυσικά αποτέλεσε "έμπνευση" για τον Quentin Tarantino για τη δική του ταινία Kill Bill.Από το σενάριο,τις σκηνές μάχης,και ειδικά την ιστορία(σε στυλ anime)της O-Ren Ishii(Lucy Liu)μέχρι και την αφίσα της ταινίας...Homage θα το πουν κάποιοι ή απλή αντιγραφή άλλοι...Το 2001, το manga επαναπροσδιορίστηκε ως η ταινία δράσης επιστημονικής φαντασίας με τίτλο The Princess Blade,με πρωταγωνιστές τους Yumiko Shaku και Hideaki Itō .Επίσης ο ίδιος ο Koike 20 χρόνια αργότερα θα (ξανα)συνεχίσει την ιστορία της Oyuki στο Lady Snowblood Gaiden με σχεδχιαστή τον εξαιρετικό Ryoichi Ikegami(Crying Freeman,Strain,Sanctuary,Mai,)με τον οποίο είχαν συνεργαστεί και στο Crying Freeman,Offered και Wounded Man.


Lady Snowblood Gaiden από Ryoichi Ikegami


Το lady Snowblood δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα Αγγλικά από το Dark Horse από τις 21 Σεπτεμβρίου 2005 έως τις 28 Ιουνίου 2006 και ολοκληρώθηκε μέσα σε 4 τόμους.Kάθε τόμος αποτελείτε από αυτοτελείς ιστορίες(αποστολές που αναλαμβάνει η Oyuki),που όμως μεταξύ τους οι περισσότερες συνδέονται και σχηματίζουν μία μεγαλύτερη.Αν σας αρέσουν τα manga με ερωτισμό,σεξ γυμνό,και σκληρές δώσεις βίας και αίματος- αλλά και εντυπωσιακών σκηνών δράσεως - τότε είναι η καλύτερη επιλογή για εσάς.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2020

IRON MAN # 1 από Christopher Cantwell,CAFU&Frank D’Armata

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Tα τελευταία χρόνια είναι η αλήθεια ότι έχω χάσει το μέτρημα πόσες φορές (ειδικά) η Marvel έχει (ξανά)αρχίσει τους τίτλους της από το #1.Εκεί ειδικά που το έχει τερματίσει είναι στον Iron Man και τον Captain America.Ο Ιron Man την τελευταία φορά που είχε ξεκινήσει από το #1 ήταν το 2018 την εποχή του Fresh line της Marvel(πάντα αυτή η νέα αρχή...που ξεφουσκώνει μέσα σε 5 τεύχη)με συγγραφέα τον Dan Slott(σας το είχα παρουσιάσει εδώ)ενώ λίγους μήνες νωρίτερα από το τέλος του τίτλου, βγήκε ένα limited series 6 τευχών το Iron Man 2020 πάλι με σενάριο του Slott,ο οποίος κατάφερε να με απογοητεύσει οικτρά στον shell head.Όσο τον αγάπησα στον Silver Surfer και στο Run του στον Amazing Spiderman άλλο τόσο με ξενέρωσε στον Iron Man.Να υποθέσω ότι εδώ Dan δεν έγραφες σαν fan boy όπως στους προηγούμενους δύο αυτούς τίτλους.



Όπως έγραφα τότε "θέλω να είμαι θετικός και αισιόδοξος για τα επόμενα τεύχη,ο Slott δείχνει να σέβεται την ιστορία και το παρελθόν του ήρωα μαζί όμως με μία μοντέρνα ματιά στο παρόν πολλά υποσχόμενη για το μέλλον...'' Και όχι ότι δεν το έκανε..Απλά χάθηκε κάπου στη πορεία...



Έτσι λοιπόν μετά το απογοητευτικό Iron Man 2020 η Marvel ξαναρχίζει τον Shell head ξανά από το #1σε σενάριο του Christopher Cantwell(Doctor Doom,Mask)και υπέροχο σχέδιο από CAFU(Unity,Thunder Agents)(πραγματικό όνομα Carlos Alberto Fernandez Urbano!!) αυτή τη φορά όμως πραγματικά ξαναγυρίζει τον Tony Stark πίσω στις ρίζες του, χωρίς ίχνος ρετρολαγνίας και χωρίς να αφαιρεί τίποτα από τη μοντέρνα αισθητική της εποχής του. Και το σημαντικότερο (για εμένα έναν αναγνώστη που μεγάλωσε με George Tuska,Don Heck και Bob Layton στον τίτλο)αποβάλλουν τη Robert Downey jr. αισθητική που ακολουθούσε τον τίτλο από την εποχή που βγήκε η πρώτη ταινία στους κινηματογράφους. Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνείτε ίσως με αυτή μου την άποψη(ειδικά της νέας γενιάς)αλλά το έχω ξαναπεί ο χαρακτήρας παιδιά υπήρχε δεκαετίες ΠΡΙΝ τις ταινίες και το MCU.Δε χρειαζόταν να διαβάζουμε μια εικονογραφημένη εκδοχή του Downey jr.


Η νέα retro style armor και homage στο T.O.S. # 39


Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα reboot του τίτλου, αλλά περισσότερο με επιστροφή στις ρίζες του χαρακτήρα. Θέλεις από το υπέροχο εξώφυλλο του Alex Ross με τον Iron Man και σχεδόν όλους τους κλασικούς εχθρούς του(κάποιους έχουμε να δούμε δεκαετίες ολόκληρες π.χ. Melter,Unicorn/εδώ σας έχω έκπληξη,Crimson Dynamo κ.α.)που μας γυρνάει πίσω στη δεκαετία του '70 και στα Iron Man που διαβάζαμε μικροί του Καμπανά. Θέλεις από τη νέα armor του Stark που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ δε θυμίζει εκείνη που σχεδίασε ο Granov για το Extremis(και) αργότερα για τις ταινίες, αλλά είναι ένα μείγμα από τη κλασική κόκκινη χρυσή armor έτσι όπως τη σχεδίασαν μεγάλοι δημιουργοί όπως ο Steve Ditko,Don Heck,George Tuska,Gene Colan,Bob Layton&John Romita jr. και τόσοι άλλοι, αλλά προσαρμοσμένη στη σημερινή εποχή. Ακόμα και το απλό - αλα Errol Flynn- μουστάκι επανήλθε στον Tony(τέλος το μουσάκι, το φάγαμε στη μάπα από το 1997 με heroes Return αν θυμάστε)ο οποίος προσπαθεί από την αρχή του τεύχους να επαναπροσδιορίσει εκ νέου τη ζωή του, και φυσικά να απλοποιήσει τεχνολογικά τη καθημερινότητα του, καθώς επίσης βλέπουμε και την αποχώρηση του από τη Stark Unlimited για να επανεπενδύσει την περιουσία του.


Shellhead&Hellcat - Τέλεια χημεία!!

Όλα αυτά μέσα σε μία εβδομάδα, που ο αναγνώστης παρακολουθεί σαν σε real time.O Cantwell κατορθώνει να κάνει μία ίσια μοιρασιά τόσο στις σκηνές δράσεως, όσο και στη καθημερινότητα του Tony.Φυσικά μέσα σε όλη αυτή τη παράνοια εκείνης της εβδομάδας(μέχρι και σε αγώνες δρόμου θα τρέξει ο Tony με το καινούργιο του αμάξι μια Dodge Aspen του '78 - και θα χάσει)θα χωρίσει με τη Janet Van Dyne,θα (ξανα)βρει μία καλή φίλη τη Patsy Walker(Hellcat με την οποία από την αρχή έχει μία υπέροχη χημεία!!)και έναν μυστηριώδη τύπο τον Fuller Tielhard,που τον πληροφορεί ότι έχει κάτι(εφεύρεση;) που μπορεί να αλλάξει τα πάντα(πιάνει αστραπές-ναι σαν τον Thor ένα πράγμα!!).Προσθέστε επίσης και την επιστροφή του original Unicorn(η έκπληξη που σας έλεγα)που κλέβει μία βίβλο του Gutenberg και ενημερώνει ότι ο "the Other" θα εκδικηθεί σύντομα...

ΟΚ κύριε Cantwell μου ερεθίσατε το ενδιαφέρον και περιμένω να δω τι επιφυλάσσει η συνέχεια!!Πάντως κατάφερες να δώσεις μία επαναφορά στο χιλιοταλαιπωρημένο(τα τελευταία χρόνια ειδικά)franchise του ήρωα, άκρως φιλικό και για τους νέους αναγνώστες που ίσως ξεκινήσουν τον τίτλο, αφού ο συγγραφέας κατορθώνει να επανεκτιμήσει το χαρακτήρα, και να τον κάνει να συνειδητοποιήσει ποιος είναι και τι θέλει από τη ζωή του. Και το πιο σημαντικό που εμένα μου άρεσε ήταν ότι ο Cantwell δεν αναιρεί ότι έχουν γράψει οι συγγραφείς πριν από εκείνον. Ναι υπάρχει η Stark Unlimited,ναι έγινε ότι έγινε με τον Arno Stark,ναι έκανε η σχέση του με την Janet Van Dyne το κύκλο της. Πάμε για άλλα νέα πράγματα τώρα χωρίς να αγνοούμε τα παλιά. Οι συνεντεύξεις του Tony αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο που ακόμα και σήμερα αναζητά την ταυτότητα του, που δε ξέρει πως να χειριστεί τη φήμη του, αλλά επιθυμεί να προχωρήσει με το κεφάλι ψηλά στο μέλλον του. Στοιχεία που είχαμε χρόνια να δούμε στο χαρακτήρα, όταν προηγούμενοι συγγραφείς απλά τον παρουσίαζαν σαν τον κυνικό εκατομμυριούχο, με τις εξυπνακίστικες-αλά cinematic Tony Stark- ατάκες(θυμάμαι σε ένα event της Marvel συναγωνίζονταν με τον Spidey ποιός θα πετάξει τις πιο αστείες ατάκες...).Εδώ έχουμε ένα down on Earth Tony Stark που μαζεύει τα κομμάτια του και κάνει μία νέα αρχή. Από την εποχή του Denny O'Neil είχα να το διαβάσω αυτό!!




Και φυσικά το σχέδιο του CAFU που πραγματικά είναι χάρμα οφθαλμών. Αυτό το φωτορεαλιστικό στυλ με το οποίο σχεδιάζει(της σχολής Mazzucchelli)και η εκπληκτική ανατομική λεπτομέρεια τόσο των χαρακτήρων, αλλά και του περιβάλλοντος δημιουργούν μία πρώτης τάξεως εικονογράφηση που και πάλι είχα καιρό να δω στον τίτλο. Τα χρώματα του Franκ D'Armata με το σωστό τονισμό εκεί που χρειάζεται(ψυχρή παλέτα στις σκηνές που είναι βράδυ και έντονα στα χρώματα της πανοπλοίας και τα μαλλιά της Patsy)συμπληρώνουν όμορφα τα υπέροχα σχέδια του CAFU και παραδίνουν ένα αποτέλεσμα υψηλής αισθητικής.


Ναι ο original Unicorn επιστρέφει!!!


Μη κλείσω λέγοντας ότι είχα πει το 2018.Κρατάω μόνο μία αισιοδοξία που νιώθω ότι ο τίτλος βρίσκεται σε καλά χέρια. Βέβαια όλα μπορούν να ανατραπούν σε 4-5 τεύχη(Marvel είναι αυτή)και να έχουμε και πάλι πισογυρίσματα...Εγώ ξέρω ότι διάβασα ένα πολύ καλό πρώτο τεύχος που με ξαναγύρισε πίσω στη παιδική μου ηλικία και στον Tony Stark που γνώριζα τότε. Όταν το Invincible στον τίτλο είχε αξία .Και ας μην υπάρχει τώρα στο όνομα του τίτλου, νιώθω όμως ότι θα συνοδεύει τον ήρωα σε κάθε του εμφάνιση από εδώ και πέρα και όσο διατηρείτε αυτή η ποιότητα,η όρεξη και το μεράκι του νέου creative team.

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

Alack Sinner των Carlos Sampayo & José Muñoz

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός


 Alack Sinner - ''Αμαρτωλός..χωρίς αιτία.."


Υπάρχουν αναρίθμητοι ντετέκτιβ στο κόσμο της 9ης τέχνης. Ίσως όμως κανένας δεν έχει κατορθώσει να κάνει περισσότερο αισθητή την παρουσία του από τον Alack Sinner.Κυνικός,μελαγχολικός,με πάντα ένα τσιγάρο στο στόμα, και με πρόσωπο σημαδεμένο από ρυτίδες, και με ένα παρελθόν περισσότερο σημαδεμένο και από το πρόσωπο του.. Άλλωστε ακόμα και το ίδιο του το όνομα(Sinner-αμαρτωλός)περιγράφει έναν άνθρωπο που οι ίδιοι οι εφιάλτες του και οι προσωπικές του Ερινύες τον κυνηγούσαν όπως ακριβώς κυνηγιέται και ένας αμαρτωλός..



Ιδιωτικός ντετέκτιβ, αφού το επαναστατικό και ανήσυχο πνεύμα του δε ταίριαζε μέσα στους στενούς και περιοριστικούς κόλπους της αστυνομίας, ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη,αλλά ο αναγνώστης δεν θα τον δει ποτέ να περπατάει στην κομψή Fifth Avenue.Αντίθετα, μεταξύ των ερευνών, είναι πιο εύκολο να τον βρεις στο μπαρ του Joe όπου μπορεί να νιώσει "σαν το σπίτι του" βρίσκοντας την με μπύρες και τσιγάρα....




Δημιούργημα των Αργεντινών  Carlos Sampayo(σενάριο) και José Muñoz(σχέδιο),οι οποίοι ήταν πολιτικοί εξόριστοι που ζούσαν στην Ιταλία(αν και οι δυο τους είχαν γνωριστεί το 1974 σε διακοπές τους στην Ισπανία),εμφανίστηκε το 1975 στο περιοδικό Linus(αργότερα στα γαλλικά στο Charlie Mensuel , à suivre) .Οι δημιουργοί χωρίς ίσως να το είχαν τότε συνειδητοποιήσει κατόρθωσαν να παρουσιάσουν μια σειρά με την οποία θα άλλαζαν τον κόσμο της 9ης τέχνης, όχι ίσως ακριβώς όπως θα το ήθελαν, αλλά παρόλα αυτά θα το άλλαζαν. Επίσης κατόρθωσαν να ανανεώσουν ριζικά τη μυθολογία του noir αφηγήματος, αποβάλλοντας κάθε στερεοτυπική μορφή που το συνόδευε μέχρι τότε(είτε και στα κόμικς, είτε και στον κινηματογράφο ή τη λογοτεχνία),και επικεντρώθηκαν στην ιδεολογική και πολιτική συνιστώσα του εγκλήματος, καθώς επίσης και στους ανθρώπους πίσω από αυτό.Ο Alack Sinner είναι άξιο τέκνο των μυθιστορημάτων του Dashiell Hammett και του Raymond Chandler, αλλά με την αίσθηση της ήττας και του κυνισμού που χαρακτηρίζουν τους δικούς τους ήρωες ο Sinner αποδεικνύεται περισσότερο κυνικός από τους Φίλιπ Μάρλου ή Σαμ Σπέιντ πρωταγωνιστές των μυθιστορημάτων τους.



Νoir ατμόσφαιρα που τσακίζει κόκκαλα, σε μία Νέα Υόρκη που εναλλάσσετε ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο, ο Alack Sinner εκτός από τους δικούς του προσωπικούς δαίμονες Καθώς το κόμικ εξελίσσεται παίρνει τη μορφή κοινωνικής καταγγελίας, οι ιστορίες γίνονται ολοένα και πιο κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου, απομακρυνόμενες λίγο από τα αστυνομικά/εγκληματικά στοιχεία για να επικεντρωθούν περισσότερο στις σκοτεινότερες πτυχές της καθημερινής ζωής στη Νέα Υόρκη και των ανθρώπων που την απαρτίζουν σαν μέλη ενός "καταραμένου" θιάσου : πόρνες, τοξικομανείς ,διεφθαρμένους αστυνομικούς και άπληστους δικηγόρους.

Μαζί όμως με το σενάριο της σειράς(άψογη η αφηγηματική ικανότητα του Sampayo),εξελίσσεται και το σχέδιο του José Muñoz.Επιρρεασμένος από μεγάλους δημιουργούς όπως τους Milton Caniff,Hugo Pratt,και Alberto Breccia,ο Muñoz δημιουργεί ένα στυλιζαρισμένο και αφαιρετικό στυλ, πολύ ενεργητικό με έντονα μελάνια, και την εναλλαγή άσπρου και μαύρου, όπου κανένα δεν υπερέχει του άλλου, αλλά περισσότερο το "συμπληρώνει". Σημαντικά έργα όπως το Sin City του Frank Miller,το Stray Bullets του David Lapham ή το Criminal από τον Ed Brubaker και τον Sean Philips,χρωστάνε την ύπαρξη τους στον Alack Sinner των Sampayo και Muñoz.





Η σειρά έβγαλε μέχρι και το 1992 τις ιστορίες της σε 9 άλμπουμ, ενώ στα αγγλικά αρχικά κυκλοφόρησε σε 12 τεύχη από τη Fantagraphics και σε αργότερα σε δύο πολυτελή άλμπουμ από την IDW(Τhe Age of Innocence 2016 και The Age of Disenchanment το 2018).




Στη χώρα μας οι παλαιότεροι θυμόνται ιστορίες του Alack Sinner στο περιοδικό Κολούμπρα καθώς επίσης και στο αλμπουμάκι που εξέδωσε η Βαβέλ το 1990 δανειζόμενη έναν υπέροχο τίτλο από μία ιστορία της σειράς(στην οποία ο Sinner συναντά και τους ίδιους τους δημιουργούς!!)με τίτλο "η ζωή δεν είναι κόμικς μωρό μου"σε μετάφραση του Γιώργου Σιούνα και ωραίο εξώφυλλο του Σταύρου Κουλά. Από τις καλύτερες σειρές που θα κάνετε τη χάρη στον εαυτό σας να διαβάσετε.

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020

Detective Comics # 1027 - Xίλια τεύχη με τον Bat Man!

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Πριν από ενάμιση χρόνο περίπου απολαύσαμε το ιστορικό Detective # 1000 που σηματοδοτούσε το χιλιοστό τεύχος του θρυλικού τίτλου της DC.Αυτόν το μήνα με το πολυσέλιδο και χορταστικότατο Detective # 1027 θα γιορτάσουμε τη χιλιοστή εμφάνιση του σκοτεινού ιππότη στις σελίδες του,αφού ο ήρωας είχε κάνει την εμφάνιση του στο Detective Comics # 27 (cover dated Μάιος '39)τον Μάρτιο του 1939.





Ένα τεύχος που συμμετέχουν πολλοί βετεράνοι αλλά και νεότεροι δημιουργοί και καλλιτέχνες, προσφέροντας τις δικές τους ιστορίες για την ξεχωριστή επέτειο του τίτλου.Ας δούμε μία μία τις ιστορίες που περιλαμβάνει το 144 σελίδων υπερ-τεύχος!!





1. Blowback(Peter J.Tomasi/συγγραφέας & Brad Walker/σχεδιαστής): O Bat Man έχει πολλούς εχθρούς μέσα στα χρόνια..Ο μόνος τρόπος να ξεφύγει από τις παγίδες τους είναι να σκεφτεί σαν αυτούς..Στη προκειμένη περίπτωση να δώσει αυτό που θέλουν..Το τωρινό creative team του Detective σε μία ιστορία-αφιέρωμα στη villains gallery του σκοτεινού ιππότη,και στο πώς εκείνος μπορεί πάντα να τους νικάει.Χλιαρό ξεκίνημα αλλά οκ όχι από τη πρώτη ιστορία στα..βαθιά!!






2.The Master Class(Brian Michael Bendis/συγγραφέας & David Marquez/σχεδιαστής) : Ένα μυστήριο το οποίο δικαιολογεί και το όνομα του τίτλου εδώ και δεκαετίες.Ένα πτώμα ενός επιθεωρητή της αστυνομίας και ολόκληρη η bat family να ερευνά το πώς πέθανε και το κυριότερο το ποιος τον σκότωσε;;Υπό τη καθοδήγηση του Bat Man αρχίζουν να μαζεύουν στοιχεία,σε μία ιστορία που μας δείχνει γιατί ο σκοτεινός ιππότης θεωρείται ο μεγαλύτερος Detective όλων τω εποχών.Άμα θέλει ο Bendis μπορεί να γράψει χωρίς περιττές πολυλογίες μία όμορφη ιστορία,και ίσος μία από τις καλύτερες του τεύχους.Λέτε να αναλάβει τους τίτλους του Bat Man μετά από εκείνους του Superman από Δεκέμβριο και μετά;;Καλά μη βαράτε μία σκέψη έκανα(λένε για Justice League πάντως δεν τον γλυτώνουμε τόσο εύκολα..).




3.Many Happy Returns(Matt Fraction/συγγραφέας& Chip Zdarsky/σχεδιαστής): Μία φορά το μήνα εδώ και χρόνια,ο Joker στέλνει ένα γενέθλιο δώρο στον Bat Man,χωρίς να υπάρχει κάποια επέτειος..Τι γίνεται όμως όταν κάποιο μήνα το δώρο θα καθυστερήσει να εμφανιστεί;;Τι έκπληξη ετοιμάζει αυτή τη φορά ο Joker;;Αν όχι από τις καλύτερες σίγουρα η πιο έξυπνη ιστορία του τεύχους.Να σας πω και την αμαρτία μου σαν συγγραφέας μου αρέσει περισσότερο ο Zdarsky από ότι σαν σχεδιαστής.





4.Roockie(Grec Rucka/συγγραφέας & Εduardo Risso/σχεδιαστής): Νέα γυναίκα,αφροαμερικάνα,νεοσύλλεκτη στο σώμα..και πιστή στον όρκο που έδωσε να υπηρετεί το νόμο...Πώς θα την αντιμετωπίσουν κάποιοι ήδη "διεφθαρμένοι" συνάφελφοί της και ποιός θα είναι ακριβώς ο ρόλος του Bat Man στη μετέπειτα πορεία της;Ίσως και η καλύτερη ιστορία του τεύχους,βαθιά αληθινή και ανθρώπινη,γεμάτη συγκινητική ειλικρίνεια.Αγαπάμε σχέδιο του Risso και θέλουμε να τον βλέπουμε συχνότερα.Rucka απλά απολαυστικός όπως πάντα.





5.Ghost Story(James Tynion IV/συγγραφέας & Riley Rossmo/σχεδιαστής): Ο Βat Man συνεργάζεται με τον Deadman,για να σταματήσουν το σατανικό Spectre Collector που τρέφεται από τις ψυχές των νεκρών..Σίγουρα όχι κάτι το ιδιαίτερο,αλλά το παιδικό σχέδιο(κατάλληλο για τις all ages εκδόσεις της εταιρείας)κάνει ακόμα πιο μέτρια την ιστορία..Έχει γράψει και πολύ καλύτερα ο Tynion IV(ρίξτε και μία ματιά στο Joker War που διαδραματίζεται στον τίτλο Bat Man αυτό τον καιρό)ενώ θα προτιμούσα την ιστορία σε σκίτσα του Μιχάλη Διαλυνά,που θα ταίριαζαν καλύτερα με το ύφος της.




6.Fore (Kelly Sue DeConnick/συγγραφέας & John Romita Jr./σχεδιαστής): Μία παρτίδα golf ανάμεσα στον Bruce Wayne και έναν άνθρωπο του υπόκοσμου θα αποκαλύψει πολλά μυστικά..Έξυπνο σενάριο από DeConnick,χωρίς πολυλογίες και άσκοπους μονολόγους(ακούς Bendis;;)και το σχέδιο του βετεράνου(πια)John Romita jr. στα γνωστά επίπεδα.Love him or(πλέον)hate him...

Pin up art από Lee Bermejo



7. Odyssey(Marv Wolfman/συγγραφέας & Emanuela Luppachino/σχεδιάστρια):H αναζήτηση ενός ναυαγίου του πλοίου Odyssey,ιδιοκτησίας τη δεκαετία του '30 του παππού του Bruce Wayne,Patrick. Το πλοίο ήταν γεμάτο έργα τέχνης και θησαυρούς που έδωσαν διάφορες εβραϊκές οικογένειες στον Patrick για να κρατήσει ασφαλή από τη λεηλασία των Ναζί.Mονάχα που αυτή η αναζήτηση θα αποδειχτεί πιο επικίνδυνη απο όσο θα περίμενε κανείς.. Για να ολοκληρώσει την αποστολή, ο Wayne προσκαλεί τους παραγωγούς του Impossible ..but True podcast. Το podcast διευθύνεται από τους Roy Raymond, Jr., Martin Compass, Sandra Bradley και Cathy Saunders.Έιναι η νέα γενιά detectives και απόγονοι σπουδαίων χαρακτήρων της golden/silver age εποχής και του Detective Comics,όπως του Roy Raymond ,Sam Bradley&Steve Carson..Κλασικός Wolfman με υπέροχο σχέδιο από Luppachino(Angel: Only Human,X-Factor) και μελάνια από Bill Sienkiewicz.

8.Detective 26(Grant Morrison/σενάριο & Chris Burnham/σχεδιαστής):There's a new vigilante in town!!Το όνομα του Silver Ghost!!Τον ειδοποίησε κανείς όμως για τον σκοτεινό ιππότη;Δύσκολοι καιροί για...συγκρίσεις!!Morrison απλός,μεστός,χωρίς τα γνωστά τρελά του(ευτυχώς)και ατμοσφαιρικό σχέδιο από Chris Burnham που συμβαδίζει με τον τόνο της ιστορίας.




9.Legacy(Tom King/συγγραφέας & Walter Simonson/σχεδιαστής): O ραδιερνεργός Doctor Phosphorus θέλει ο σκοτεινός ιππότης να τον θυμάται ως εκείνον που τον σκότωσε(μαχόμενος μαζί του)την ώρα που θα πεθαίνει...Αλλά και ο Bat Man θέλει και αυτόν να τον θυμάται όσο θα ζει..Μία ιστορία που μπορεί να ενσωματωθεί στο επερχόμενο Bat Man/Catwoman που πρόκειται να γράψει ο King και θα κυκλοφορήσει σε 2 μήνες από τώρα(βλέπουμε και τον Bruce μαζί με τη Selina στο μέλλον-άλλωστε ο τίτλος θα περιλαμβάνει παρελθόν,παρόν και μέλλον του bat και της cat),σε σχέδια του βετεράνου Walter Simonson που δε θυμίζει τις χρυσές του εποχές στον Thor,αλλά ΟΚ ηλικιακά δεν είναι και όπως τότε που τον σχεδίαζε...





10.As Always(Scott Snyder/συγγραφέας & Ivan Reis/σχεδιαστής): Όταν μία κοσμική απειλή(ο ήλιος εξαφανίζεται μαζί με τους άλλους πλανήτες)θα σημάνει την έναρξη του τέλους της Γης,ο Bat Man είναι αυτός που θα δώσει τη λύση,μέσα από τα μάτια του Jim Gordon,πιστό συνεργάτη και φίλο του εδώ και χρόνια.Για τον Snyder τα έχουμε ξαναπεί,θεωρείται πλέον ένας από τους definitive Bat Man writers,και πάντα θα κάνει αισθητή τη παρουσία του στον χαρακτήρα now and then,και φυσικά ο υπέροχος Ivan Reis,μας δείχνουν πάλι ότι ακόμα και χωρίς υπερδυνάμεις,ο Bat Man είναι ίσως ο μεγαλύτερος υπερήρωας.
Pin up art από Cheung & Sanchez


11.Generations:Fractured(Dan Jurgens/συγγραφέας& σχεδιαστής μαζί με τον Kevin Nowlan): Μία ιστορία που συνεχίζεται στο επερχόμενο Generetions Fractured ουσιαστικά ένα teaser του one shot.

12.The Gift(Mariko Tamaki/συγγραφέας & Dan Mora/σχεδιαστής): Η τελευταία ιστορία του τεύχους ανήκει στο event Joker War που αυτή τη στιγμή "τρέχει" στον τίτλο του Bat Man,αλλά αποτελεί και έναρξη ενός νέου story arc που θα δούμε στο Detective Comics και θα έχει τον τίτλο the Black Casebook mystery,και υπόσχεται να μας κρατήσει σε αγωνία για τα επόμενα τεύχη του τίτλου.Μήπως το συγκεκριμένο creative team της Tamaki&Mora αναλάβουν μετά τους Tomasi&Walker;;Θα δείξει!!

Εμείς να ευχηθούμε για άλλες χίλιες και περισσότερες εμφανίσεις του θρυλικού σκοτεινού ιππότη!!