Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

The Death of Captain Marvel από Jim Starlin

The Death of Captain Marvel 

''I've enjoyed this life.It's had it's bad moments but it's had far more good moments...I'm going to miss it..."

- Captain Marvel

Σε προηγούμενο άρθρο μου είδαμε πώς ο Jim Starlin αναμόρφωσε ριζικά τον Warlock(θα το βρείτε εδώ)Πριν όμως ο Starlin μεταμορφώσει τον Warlock είχε μεγαλουργήσει επίσης σε έναν άλλο ήρωα της Marvel,που είχε και το δικό της όνομα.Φυσικά μιλάμε για τον γαλαξιακό ήρωα με τις κοσμικές δυνάμεις Captain Marvel(Ο Starlin απογείωσε τον τίτλο στα τεύχη #25- #34  από τον Μάρτιο του 1973 μέχρι τον Σεπτέμβριο 1974).




Όπως άλλωστε και με τον Warlock έτσι και με τον Captain Marvel,ο Starlin πήρε έναν όχι και τόσο πετυχημένο ήρωα(που είχε εμφανιστεί από τον Δεκέμβριο του 1967 στο Marvel Super Heroes #12) και κυριολεκτικά τον αναγέννησε και τον έκανε έναν από τους πιο iconic χαρακτήρες στο σύμπαν της Marvel.Μέσα σε μέσα μόλις 10 τεύχη έγραψε το δικό του προσωπικό αριστούργημα,ένα πραγματικό έπος,παρουσιάζοντας τις προσπάθειες του Mar-vell να σταματήσει τον τιτάνα Thanos από το να αποκτήσει το μεγαλύτερο όπλο του σύμπαντος,τον κοσμικό κύβο,και να καταστρέψει όλη την ύπαρξη σαν μία αφιέρωση στην αγαπημένη του Death(Θάνατος).




Στο τελευταίο τεύχος του εκπληκτικού του run στον τίτλο το #34(Σεπτέμβριος 1974)αντιμετωπίζοντας τον villain Nitro που είχε κλέψει ένα μυστικό κυβερνητικό όπλο,το νευρωτικό αέριο compound 13,ο Mar-Vell εκτίθεται στο αέριο στη προσπάθεια του να καλύψει με το χέρι του το για να μην απλωθεί το αέριο στην ατμόσφαιρα...

Χρόνια αργότερα ο Starlin θα χρησιμοποιήσει αυτή την ιστορία για να διηγηθεί το τέλος του διαπλανητικού μας ήρωα στο Death of Captain Marvel #1 τον Απρίλιο του 1982.Ήταν το πρώτο από μία σειρά graphic novels που κυκλοφόρησε η Marvel αρχές της δεκαετίας του '80 σε μεγάλο format,πολυτελές χαρτί και με τα μεγαλύτερα ονόματα της βιομηχανίας να δημιουργούν κλασσικές ιστορίες(όπως το X-MEN:God loves,Man kills που άρθρο μου θα βρείτε εδώ).Σίγουρα ο Starlin δημιούργησε την πιο συγκινητική και αξιομνημόνευτη ιστορία του με τον Captain Marvel ακόμα και αν έμελλε να ήταν η τελευταία του ήρωα...

H αρχή του τέλους...Captain Marvel #34 (Σεπτέμβριος 1974)


Επηρεασμένος βαθιά από την αρρώστια και το θάνατο του ίδιου του του πατέρα ο Starlin δημιουργεί μία ιστορία γεμάτη συγκίνηση,ανθρωπιά,ευαισθησία και μετατρέπει ένα προσωπικό του δράμα,στο κύκνειο άσμα ενός από τους μεγαλύτερους και πιο αγαπητούς ήρωες στο σύμπαν της Marvel και όχι μόνο.




Η ιστορία μας ξεκινά με τον Mar-Vell που κατοικεί πλέον μόνιμα στον πλανήτη Titan,να ηχογραφεί τη διήγηση της ζωής του,για να το βρουν σαν αρχείο οι μελλοντικές γενιές..Το πώς ήρθε στη Γη σαν κατάσκοπος των Kree,για να ετοιμάσει με τις πληροφορίες του το έδαφος για να έρθει η εξωγήινη φυλή για να την κατακτήσει.Για το πώς τελικά αγάπησε αυτόν τον πλανήτη,και μοιράστηκε αυτή του την αγάπη με τη γυναίκα που αγαπούσε την Una.Για το πώς προδόθηκε από τον ανώτερο του διοικητικά Yon Rogg,την παγίδα που του ετοίμασε,που προκάλεσε το θάνατο της αγαπημένης του,και την απόφαση του να εγκαταλείψει τη φυλή του...Την μεταμόρφωση του σε κοσμικό ήρωα από ένα παντοδύναμο και αρχαίο ον τον Eon,και αργότερα για την ένωση του με τον Rick Jones και τη μονομαχία του με τον Thanos... 




Ο Εros(κάτοικος του Titan) διακόπτει τις διηγήσεις του,και μάλιστα τον ρωτάει γιατί κάνει απολογισμό της ζωής του σαν να τον πήραν τα χρόνια..Ο Μar-Vell όμως γνωρίζει...Σε επίσκεψή τους στο διαστημικό στόλο που ο Thanos χρησιμοποιούσε σαν αρχηγείο/ορμητήριο οι Mar-Vell,Eros και Mentor ελέγχοντας το χώρο και επιβεβαιώνοντας ότι ο Thanos είναι ακόμα πεθαμένος(έχει μετατραπεί σε πέτρα)έρχονται αντιμέτωποι με οπαδούς του που τον λατρεύουν σαν Θεό και περιμένουν την ανάσταση του..Ο Μar-Vell προσπαθεί να μην τους χτυπήσει θανάσιμα...Ακόμα και στη προσπάθεια να αμυνθεί και να σώσει τη ζωή τη δική του και των συντρόφων του σκέφτεται και τις ζωές των αντιπάλων του...




Μετά τη μάχη όμως ο Mar-Vell καταρρέει...Πίσω στον Titan οι εξετάσεις από τον Isaac έναν παντοδύναμο υπολογιστή απλά επιβεβαιώνουν αυτό που ο ίδιος ο Ma-Vell υποπτεύονταν με τη κοσμική του συνείδηση...Μετά τη μάχη του με τον Nitro και την έκθεση του στο καρκινογόνο αέριο,ο Mar-Vell προσβλήθηκε και εκείνος από την αρρώστια και μάλιστα αυτό που τον κράταγε ζωντανό μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν τα Nega bands που φοράει στους καρπούς του,τα οποία καθυστερούσαν την εξάπλωση της αρρώστιας,αλλά εμποδίζουν παράλληλα και κάθε μορφή θεραπείας...Παράλληλα οι δικοί του φυλή οι Kree δεν θα τον βοηθήσουν ακόμα και άν έχουν τα τεχνολογικά μέσα για κάτι τέτοιο,αφού τον θεωρούν προδότη..




Ο Μar-Vell αποφασίζει να αποκαλύψει την αλήθεια στην αγαπημένη του Elysius με την οποία όλα δείχνουν ότι δεν θα προλάβει να χαρεί αυτή την τόσο αγνή αγάπη και στον άνθρωπο που μοιράστηκε τη ζωή(κυριολεκτικά)και τις περιπέτειες τον Rick Jones.Ο κάθε άνθρωπος αντιδρά με διαφορετικό τρόπο σε μία άσχημη είδηση ειδικά όταν αφορά ένα αγαπημένο του πρόσωπο...Ενώ η Elysius θρηνεί βουβά στην αγκαλιά του αγαπημένου της,ο Rick αντιδρά με οργή,αφού νιώθει ότι ο Mar-Vell απλά καταθέτει τα όπλα έτσι εύκολα,χωρίς μάχη σαν να περιμένει απλά τη μοίρα του...



Ζητά την βοήθεια των Avengers με τους οποίους ο Mar-Vell είχε αγωνιστεί ενάντια σε απειλές πολλές φορές,αλλά και οι ίδιοι μοιάζουν να είναι ανήμποροι μπροστά σε κάτι τέτοιο,προκαλώντας την απογοήτευσή του...Χωρίς όμως να το ξέρει ο Rick,οι Avengers και τα μεγαλύτερα μυαλά(Stark,Pym,Richards κ.τ.λ.)θα δουλέψουν μαζί με τον Mentor στον Titan για να δούνε αν υπάρχει κάποια ελπίδα...


Σε ένα του ξέσπασμα που του προκαλεί ο πόνος που τον σκίζει σαν μαχαίρι,ο Mar-Vell σαν ήρωας αρχαίας τραγωδίας ή Σαιξπηρικού δράματος,μονολογεί και απορεί πώς επέζησε όλα αυτά τα  χρόνια από τέρατα,εξωγήινους,μεταλλαγμένους,τιτάνες και τώρα αυτό που τελικά τον νικάει είναι το ίδιο του το σώμα που τον εγκαταλείπει...Λίγο αργότερα ο Eros ειδοποιεί τους υπόλοιπους που εργάζονταν αδιάκοπα ενάντια στο χρόνο,ότι ο Mar-Vell κατέρρευσε και βρίσκεται κλινήρης...Η ώρα τoυ αποχαιρετισμού έχει φτάσει και φίλοι και αντίπαλοι(εκπρόσωπος των Skrull του δίνει μετάλλιο ανδρείας,σαν σεβαστό αντίπαλο της φυλής του) θα περάσουν από το δωμάτιο να αφήσουν τα σέβη τους στον μεγαλύτερο ίσως ήρωα του Γαλαξία...Κάποιοι στέκονται δυνατοί απέναντί του και τον προετοιμάζουν για την "μετάβαση" σε ένα άλλο ίσως επίπεδο,κάποιοι άλλοι όπως ο Rick Jones και ο Spider Man δεν αντέχουν το θέαμα...O Rick,ορφανός από μικρός,νιώθει ότι χάνει πάλι μια πατρική και αδελφική φιγούρα,το καλό του φίλο,λυγίζει μπροστά στο θέαμα...Ο Spider Man βλέπει μπροστά του για ακόμα μία φορά το θάνατο,από τον οποίο δημιουργήθηκε και εκείνος τη βραδιά που σκοτώθηκε ο θείος του...Ήρωες και χαρακτήρες που έχουν δει τόσα στη ζωή τους,αλλά απέναντι στο τέλος καταλαβαίνουν και οι ίδιοι ότι απλά είναι άνθρωποι,που λυγίζουν μπροστά στο αναπόφευκτο...


Σε λίγο ο Mar-Vell θα πέσει σε κώμα...Οι προσπάθειες απέτυχαν...Αλλά ίσως τώρα στο κρεβάτι του πόνου ήρθε η στιγμή ο Mar-Vell να δώσει τη μεγαλύτερη και ύστατη μάχη της ζωής του όταν θα εμφανιστεί μπροστά του ο Thanos....

Ποιος μπορεί να πει ότι τα κόμικ με υπερήρωες είναι μονοδιάστατα και έχουν μόνο να προσφέρουν μάχες και ακατάπαυστη κλοτσοπατινάδα;;Ιστορίες σαν το Death of Captain Marvel,το the kid who collects Spider Man(άρθρο μου θα δείτε εδώ) ή η αρκετά χρόνια αργότερα Silver Surfer Requiem(άρθρο μου θα βρείτε εδώ)υπάρχουν για να διαψεύδουν οποιεσδήποτε  Κασσάνδρες..Ότι πιο συγκινητικό και βαθιά ανθρώπινο έχει να επιδείξει το συγκεκριμένο genre(και όχι μόνο θα έλεγα)μέσα στις περιορισμένες σελίδες αυτού του graphic novel.Αποτελεί την αρχετυπική έκφραση που έχει ο αναγνώστης στο μυαλό του,όταν σκέφτεται το ξεκίνημα της "ενηλικίωσης" των υπερηρωικών κόμικ,που ξεκίνησε στα μέσα του '70 με τον θάνατο της Gwen Stacy,συνέχισε το 1982 με ιστορίες όπως το Death of Captain Marvel, για να κορυφωθεί στη μέσα της δεκαετίας του '80,με τα Watchmen και Dark Knight Returns..Και άν σήμερα ο "θάνατος" κάποιου υπερήρωα στις σελίδες των εικονογραφημένων περιοδικών έχει καταντήσει "ανέκδοτο"και το αντιμετωπίζουμε με γέλιο(αφού γνωρίζουμε ότι θα επανέλθει λίγο καιρό αργότερα προφανώς με καινούργιο #1)ο θάνατος του Captain Marvel,35 χρόνια μετά τη δημοσίευσή του,παραμένει μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς στα κόμικς,και ο πιο τραγικός στην ιστορία της 9ης τέχνης.


Γι' αυτό τον λόγο και οι υπεύθυνοι της Marvel δεν έχουν διανοηθεί να τον αναστήσουν,ακόμα και αν ένα τέτοιο γεγονός θα σήμαινε τρελές ίσως πωλήσεις και το hype γεγονός της χρονιάς ή της δεκαετίας αν προτιμάτε...Και καλύτερα και να μην το κάνουν ποτέ γιατί θα αναιρέσουν μία τόσο προσωπική,ευαίσθητη και βαθιά ανθρώπινη ιστορία(δείτε μόνο τα βουβά panels με την Elysius και νιώστε τον πόνο της επερχόμενης απώλειας) για λίγες πωλήσεις παραπάνω...Και αυτό θα με ξενερώσει αφάνταστα όπως και εσάς φαντάζομαι(όσοι τέλος πάντων δεν έχετε ξενερώσει ήδη με όσα γίνονται τα τελευταία χρόνια).Σε αντίθεση δυστυχώς με το "ξεζούμισμα" του Warlock,και τους απανωτούς θανάτους του,που κούρασαν και μπέρδεψαν τον αναγνώστη,ο Mar-Vell ήταν,είναι και θα πρέπει να παραμείνει ένας θρύλος.Έζησε και έφυγε σαν ήρωας,που παρά τις δυνάμεις του, μπροστά στο αναπόφευκτο ήταν τελικά ένας απλός άνθρωπος σαν όλους μας....




Η μεγαλύτερη όμως έκπληξη έρχεται από τον ίδιο τον Thanos που σε αυτή την ιστορία,και ενώ το τέλος πλησιάζει δεν παρουσιάζεται σαν εχθρός...Αλλά σαν οδηγός του Mar-Vell που μαζί θα περάσουν τη λίμνη της Στυγός...Είναι αυτός που θα γνωρίσει την Death στον ήρωα,γιατί ποιος άλλος την γνωρίζει καλύτερα από τον ίδιο;;Ο Θάνατος είναι αναπόφευκτος,παγκόσμιος,ανίκητος και αναπόδραστος..Και εδώ έχουμε και την άποψη του ίδιου του συγγραφέα για τον θάνατο,ίσως στην προσπάθεια του να απαλύνει και τον δικό του πόνο..Ο θάνατος όμως δεν είναι το οριστικό τέλος,αλλά η μετάβαση σε ένα άλλο επίπεδο,η αρχή για κάτι διαφορετικό....




O πιο αληθινός θάνατος στην ιστορία των κόμικ...Όταν οι πραγματικοί ήρωες με υπεράνθρωπες(ή και κοσμικές) δυνάμεις "έφευγαν" σαν αληθινοί,καθημερινοί άνθρωποι.. όχι στο πεδίο της μάχης,κάπου σε έναν μακρινό γαλαξία,αντιμετωπίζοντας μία συμπαντική απειλή, αλλά στο κρεβάτι τους νικημένοι από έναν εχθρό που κανείς δυστυχώς δεν μπορεί να νικήσει...Ένα μοναδικό αριστούργημα στο χώρο της 9ης τέχνης.

Το άρθρο αφιερώνεται στους πολύ καλούς φίλους Stone Nick&Freddy Dyfre .Συνοδοιπόρους στην κομικσική μας τρέλα.

Σπύρος Ανδριανός

3 σχόλια:

  1. Αυτή η ιστορία μαζί με το ASM#400 και το Kid Who Collects Spider-Man με έχουν αγγίξει όσο καμία άλλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαι φυσικά το Silver Surfer Requiem.Συγκίνηση,ανθρωπιά και μιλούν κατ'ευθείαν στην καρδιά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή