Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018

Zep : Η ζωή με τον Titeuf και τους άλλους.


Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός
Επιμέλεια Elodie Kohler Ανδριανού

Ο Ελβετός σχεδιαστής Zep(ψευδώνυμο του Philippe Chappuis)γεννημένος στις 15 Δεκεμβρίου του 1967 είναι γνωστός σε όλους μας σαν ο πατέρας του Titeuf,που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία τόσο στη Γαλλία,όσο και σε πολλές άλλες χώρες.Ο Zep έχει δημιουργήσει όμως και άλλους χαρακτήρες δουλεύοντας σε αυτούς είτε σαν σχεδιαστής,είτε σαν σεναριογράφος.Πολυπαραγωγικότατος στο σημερινό μας αφιέρωμα θα δούμε τις πιο σημαντικές δουλειές του ταλαντούχου αυτού δημιουργού.




Γιος ενός αστυνομικού και μιας μοδίστρας δημιούργησε το πρώτο του fanzine το 1979 όταν ήταν μόλις 12 χρονών,και το ονόμασε Zep ως φόρο τιμής στο αγαπημένο του συγκρότημα τους Led Zeppelin.


To 1983 το "Journal de Spirou"τον προσέλαβε,ξεκινώντας έτσι επίσημα την επαγγελματική του καριέρα σαν σχεδιαστής.Δημοσίευσε κάποιες γελοιογραφίες στο "Fluide Glacial" οι οποίες αργότερα βγήκαν σε αυτόνομα άλμπουμ: Τα "Victor n'es rate pas une" το 1988,"Leon Coquillard" το 1990 και το "Kradok Amanite Bunker"το 1991.Όλες αυτά τα πρώρα δείγματα της δουλειάς του,τραβούν την προσοχή των εκδόσεων Glenat που του ζητάει συνεργασία.Έτσι το 1992 δημιουργείται ο αγαπητός σε όλους μας Titeuf.




Το 2001 μαζί με την πρώην γυναίκα του,Hélène Bruller,δημιουργεί τη σειρά Le Guide du zizi sexuel,με χαρακτήρες μέσα από τον Titeuf,μία σειρά που αποτελεί οδηγό για τους γονείς για να απαντάνε στις ερωτήσεις των παιδιών σχετικά με τη σεξουαλικότητα.

Το 2009 ο Zep δημιουργεί το Happy Sex ένα κόμικ για πιο "ενήλικο" κοινό. Το 2010 οι εκδόσεις Glenat κυκλοφορούν το "Le portrait dessine"μία καθαρά αυτοβιογραφική δουλειά του.Το 2011 κυκλοφορεί το "Carnet Intime" με σχέδια ακουαρέλας σε όμορφα πολύχρωμα χρώματα,από πολλά μέρη του κόσμου που ο καλλιτέχνης   επισκέφτηκε(Ιταλία,Ιαπωνία,Τανζανία,Νεπάλ,κ.α.),κάτι σαν ταξιδιωτικό ημερολόγιο.Το Σεπτέμβριο του 2013 κυκλοφορεί και το πρώτο του άλμπουμ με ρεαλιστικό σχέδιο το "Une Histoire d'Homme"που αποτελεί(και πάλι)ένα αφιέρωμα στο αγαπημένο του Rock n' Roll(εκδόσεις Rue de Sevres).Ακολουθεί το one shot "Open Museum #3"τον Μάρτιο του 2016 περί τέχνης(ζωγραφική,προβολές,κ.τ.λ.)ενώ τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς κυκλοφορεί το "Un Bruit etrange et beau" το δεύτερο άλμπουμ του σε ρεαλιστικό στυλ σχεδίου,για έναν άντρα που ακολουθεί μία θρησκεία.Επίσης το 2016 κυκλοφορεί η σειρά Infinity 8 στην οποία στα 3 πρώτα άλμπουμ έχει γράψει το σενάριο σε συνεργασία με τον Lewis Trondheim.Το 2018 κυκλοφορεί το "THE END" το τρίτο του άλμπουμ με ρεαλιστικό σχέδιο.
Το στυλ του ακροβατεί μεταξύ της καθαρής γραμμής(π.χ. Titeuf)και της ακατέργαστης(στα ταξιδιωτικά του ημερολόγια και στα εξώφυλλα για cd που έχει σχεδιάσει).

''Carnet Intime" με σχέδια ακουαρέλας από τον Zep


Οι πιο σημαντικές σειρές κόμικ που έχει δημιουργήσει είναι οι εξής:

1.Titeuf: H σειρά κυκλοφόρησε το 1993 και εξιστορεί τις περιπέτειες του 8χρονου αγοριού που μαζί με τους φίλους του(Manu,Hugo,Francois)μας δείχνουν πώς αντιλαμβάνονται μέσα από τα δικά τους μάτια τον κόσμο των ενήλικων.Μεταξύ τους μιλάνε για το μυστήριο του να είσαι κορίτσι,για το σεξ(ναι ακόμα και από αυτή την ηλικία όπως το αντιλαμβάνονται)και για τον κρυφό έρωτα του Titeuf,την Nadia.




Aν και τα άλμπουμ με πρωταγωνιστή τον οκτάχρονο Titeuf(το όνομα του οποίου προέρχεται από το γαλλικό "tête d'oeuf" δηλ.αυγοκέφαλος ή ίσως και από το p'tit oeuf μικρό κεφάλι) είναι χιουμοριστικά τα κεντρικά θέματα του προέρχονται από την καθημερινότητα μας και αγγίζουν ζητήματα όπως η ανεργία,η ανακάλυψη της σεξουαλικότητας,ο ρατσισμός και ο θάνατος.Η σειρά σημειώνει μεγάλη επιτυχία μέχρι τις μέρες μας,συναγωνιζόμενη σε πωλήσεις και δημοτικότητα κλασικές σειρές όπως το Lucky Luke και Asterix.


Mέχρι τώρα η σειρά έχει πουλήσει γύρο στα 11 εκατομμύρια αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε 25 γλώσσες,σε 15 άλμπουμ.Το κόμικ έχει βγάλει και δύο spin of σειρές που απευθύνονται και σε πιο ενήλικο κοινό τα "Le guide du Zizi sexuel (2001)που είδαμε παραπάνω και το "petite poesie des saisons(2005).Στην Ελλάδα 3 άλμπουμ του κυκλοφόρησαν από τη Modern Times τo 2001 και άλλα 3 από τη Mαμούθ Comix τo 2005.Το Happy Sex κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis.

2.Les Filles Electriques: Η σειρά κυκλοφόρησε το 1997 σε σενάριο και σχέδιο του Zep απο τις εκδόσεις Dupuis(στη συλλογή ''Free Humor")και επανεκδόθηκε το 2010 απο τις εκδόσεις Delcourt σαν Happy Girls.
Κεντρικοί χαρακτήρες και πρωταγωνιστές είναι οι Robert,Serge,Gege και Οlivier ο οποίος είναι και ένας από τους καλύτερους φίλους του Robert.Αγαπημένη του φράση :Βitch! όταν δει μία γυμνή γυναίκα ή το φίλο του τον Robert να τον ξεγελά κάποιο κορίτσι...

3.Les Mini justiciers: Πρόκειται για σειρά βιβλίων για παιδιά,γραμμένα από τη πρώην γυναίκα του Hélène Bruller με ζωγραφιές του δημιουργού με ζωόμορφους ανθρωπομορφικούς χαρακτήρες από τις εκδόσεις Hachette Jeunesse.H σειρά μεταφέρθηκε πετυχημένα στη τηλεόραση σε κινούμενα σχέδια.Κάθε επεισόδιο περιλαμβάνει(όπως και το κόμικ) και έναν διαφορετικό χαρακτήρα της σειράς που υποφέρει από κάποια αδυναμία(εμφανισιακή,σωματική)που γίνεται αφορμή για κορόιδεμα από τους άλλους.



Αυτή όμως η αδυναμία γίνεται και η δύναμη του.Και το μήνυμα τόσο του κόμικ,όσο και της σειράς είναι ότι ο μόνος τρόπος να είμαστε όλοι χαρούμενοι,είναι το να δεχόμαστε την αδυναμία του άλλου.Η σειρά έχει βγάλει 43 βιβλία μέχρι στιγμής.




4.Captain Biceps:Eπίσης γνωστή με το όνομα Εlmer Rateau(το όνομα του ήρωα).Πρόκειται για μια παρωδία των υπερηρωικών κόμικ.Εδώ ο Zep υπογράφει μόνο το σενάριο,ενώ το σχέδιο έχει κάνει ο Tebo.H σειρά κυκλοφόρησε πρώτα στο μηνιαίο περιοδικό "Tcho!"(κάτι σαν hi!)και μετά σε αυτόνομα άλμπουμ.Αρχικά όταν οι Zep&Tebo έδειξαν δείγμα της δουλειάς του κόμικ στον εκδότη τους,εκείνος θεώρησε ότι το κόμικ δεν είναι και τόσο αστείο αλλά αποφάσισε να το εκδώσει για να τους κάνει τη χάρη.


Τελικά το κόμικ γνώρισε μεγάλη επιτυχία πουλώντας πάνω από 70 χιλιάδες αντίτυπα με κάθε άλμπουμ(6 μέχρι στιγμής)τα οποία έχουν κυκλοφορήσει σε πολλές χώρες όπως Γερμανία,Ιταλία,Ισπανία,χώρες ανατολικής Ευρώπης μέχρι και Κίνα!! 
Ο κεντρικός χαρακτήρας έχει υπερφυσικούς μύες αλλά δεν είναι αυτό που λέμε "ιδιοφυία" με την καλή έννοια..Φοράει μία κόκκινη στολή με κίτρινα αστέρια(θυμίζει λιγάκι τον Captain America)και στα νιάτα του είχε φοιτήσει στη σχολή για υπερήρωες(για να μάθει πώς να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του και να αντιμετωπίζει τους κακούς).Η μαμά του βέβαια του φέρεται σαν να είναι ακόμα μωρό...Έχει φίλους άλλους υπερήρωες(όπως τον Hyperman μία παρωδία του Superman)και προσπαθεί να φλερτάρει (Supermenage-Woman που πάντα τον βοηθάει)χωρίς αποτέλεσμα.



Πολλοί από την gallery των εχθρών του προέρχονται(με παραλλαγή στα ονόματα τους) από χαρακτήρες της DC&Μarvel,από διάσημα manga,από ταινίες ακόμα και από τη λογοτεχνία και τους αστικούς μύθους.Το κόμικ έγινε και τηλεοπτική σειρά το 2009 και έβγαλε 78 επεισόδια.6 άλμπουμ έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής από τις εκδόσεις Glenat.

5. Les Chronokids: Άλλη μία σειρά του Zep σε δικό του σενάριο και σχέδια από Stan&Vince,απο τις εκδόσεις Glenat.Η υπόθεση του έχει να κάνει με 2 αδέρφια(ένα αγόρι και ένα κορίτσι)που βρίσκουν σε ένα παλιατζίδικο ένα κινητό,με το οποίο μπορούν να ταξιδεύουν μέσα στο χρόνο(π.χ. για να σταματήσουν τη δημιουργία του σχολείου τους,ή να βρουν ένα σκλάβο να κάνει τις δουλειές του σπιτιού τους).


Κεντρικοί χαρακτήρες είναι οι Adele(μεγάλη αδερφή του Martin)Martin(ο μικρός αδερφός της Adele),Qu(ένας Μάγια που τα αδέρφια έσωσαν από θυσία),Groumf(Ένας προϊστορικός άνθρωπος,ερωτευμένος με την Adele και ο Martin του μαθαίνει για το φως και το Star Academy)Jacquot(Ένας μάγειρας από το Μεσαίωνα ερωτευμένος και αυτός με την Adele)και οι καθηγητές Mr.Pechin(Ιστορίας)και Maurice Μanouchian(Βιολογίας που τον τρώει ένας Τυρανόσαυρος Rex).H σειρά έχει βγάλει 6 άλμπουμ.


Είναι ο πρώτος Ελβετός κομίστας που έχει τιμηθεί με το μεγάλο βραβείο στο διεθνές φεστιβάλ της 'Angoulême.Πολύπλευρο ταλέντο και καλλιτέχνης που συνεχώς αναζητά νέους τρόπους δημιουργίας ο Zep έχει πολλά ακόμα να προσφέρει στο κόσμο της 9ης(και όχι μόνο)τέχνης.

Ευχαριστώ πολύ τη γυναίκα μου Elodie Kohler Ανδριανού για την πολύτιμη βοήθειά της στην συγγραφή αυτού του άρθρου.


Σπύρος Ανδριανός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου