Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

Τhe Guardians of the Lost Library(Οι Φύλακες της Χαμένης Βιβλιοθήκης)από Don Rosa

Τhe Guardians of the Lost Library

Σήμερα θα παρουσιάσω μία από τις πιο γνωστές ιστορίες που έγραψε και σχεδίασε ο Don Rosa,που σύμφωνα με τους θαυμαστές του και το Comics Buyer's Guide πρόκειται για "την καλύτερη κόμικ ιστορία όλων των εποχών!!".Ή όπως ο ίδιος ο Rosa δήλωσε στη δημοσίευση της ιστορίας στην Αμερική(στο Uncle Scrooge #383 τον Νοέμβριο του 2008)προς μεγάλη του έκπληξη στα γράμματα που παίρνει από θαυμαστές του,θεωρούν την συγκεκριμένη ιστορία την καλύτερη που έχει γράψει ο δημιουργός με τους Duck.


H ιστορία μας αρχίζει με τα εγκαίνια του νέου Μουσείου των μικρών Εξερευνητών στη Λιμνούπολη,και τα παιδιά πηγαίνουν να τη δουν με το βαριεστημένο Θείο τους..Μέσα συναντάνε και τον Θείο Σκρούτζ,που ήθελε να αποκτήσει το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών για λογαριασμό του.Βλέπετε οι γνώσεις που περιέχει αυτό το βιβλιαράκι είναι πολύτιμες.Η γνώση φέρνει δύναμη και χρήμα.Μέσα από τις πληροφορίες των βιβλίων ο Σκρούτζ μπορεί να αποκτήσει νέους θησαυρούς.Το μεγαλύτερο όνειρο του Σκρούτζ θα ήταν να βρεί τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας..

Ο Σκρούτζ πιστεύει ότι θα μπορούσε να βρει τη βιβλιοθήκη(αν και η ιστορία λέει ότι η βιβλιοθήκη κάηκε το 649 π.Χ. και χάθηκαν τα περισσότερα κείμενα της)αν συνδύαζε το χρήμα του με τα μυστικά που κρύβονται στα βιβλία των Μικρών Εξερευνητών..Ο επικεφαλής που πριν λίγο τον είχε διώξει από το μουσείο,τώρα συμφωνεί μαζί του να του δανείσει το βιβλίο και τον επίσημο οδηγό-λαγωνικό,τον στρατηγό Μουσούδα/General Snozzie(που εδώ κάνει τη πρώτη του εμφάνιση σε ιστορία του Rosa).

Έτσι ξεκινούν το ταξίδι της αναζήτησης(με τον Ντόναλντ να μένει πίσω,για να μη χάσει επεισόδια από τα αγαπημένα του σήριαλ-Άλλωστε Ο Σοφοκλής δεν έχει γυρίσει κανένα Western)το οποίο θα τους οδηγήσει σε μία φρενήρη αναζήτηση από την Αλεξάνδρεια(και τον τάφο της Κλεοπάτρας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου),την Κωνσταντινούπολη(όπου τα κείμενα μεταφέρθηκαν εκεί και η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας συνέχισε να "ζει"μαζί με τα ιδανικά του ελληνικού πολιτισμού μέσα από τη Βυζαντινή αυτοκρατορία),τη Βενετία(και το Αβαείο του Σαν Σλαντί όπου τα κείμενα σε μορφή βιβλίων μεταφέρθηκαν εκεί)μέχρι την ιδιωτική βιβλιοθήκη του Κολόμβου(Biblioteca Columbina)στη Σεβίλη της Ισπανίας και πάλι πίσω στη Λιμνούπολη...


Μία ακόμα επική περιπέτεια αναζήτησης θησαυρού(και τι θησαυρός-Η χαμένη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας!!!)από τον Θείο Σκρούτζ και τα ανίψια του,μέσα από τη μαγική πένα του πάντα αγαπημένου Don Rosa.Μία ιστορία που θα έκανε τον Ιndiana Jones να φάει(σαν Τον Ρόμπαξ)το καπέλο του από τη ζήλια του,και τον θείο Carl να γεμίσει περηφάνια για το δημιούργημά του,για την παρακαταθήκη που άφησε και τόσο έξυπνα και συναρπαστικά συνεχίζεται από έναν άξιο επίγονο του.Ένα κυνήγι θησαυρού που οδηγεί τα παπιά από το ένα σημείο του κόσμου στο άλλο,μέσα από μία αλυσίδα ιστορικών γεγονότων αποτελώντας έτσι και ένα ταξίδι στα βάθη της ιστορίας.

Ο Rosa δημιούργησε αυτή την ιστορία το 1993 όταν οι εκδότες του στην Egmont στη Δανία,του ζήτησαν να δημιουργήσει μία περιπέτεια με τον Scrooge για τον εορτασμό της χρονιάς του βιβλίου στη Νορβηγία που έγινε την ίδια χρονιά.Η ίδια η ιστορία είναι μία αποθέωση της παρουσίας του γραπτού λόγου και τoυ βιβλίου μέσα στη ζωή της ανθρωπότητας.
O Rosa μέσα από την εξέλιξη του βιβλίου(από τους παπύρους,στις περγαμηνές,μέχρι τις πρώτες εκδόσεις του Γουτεμβέργιου)δείχνει πως το βιβλίο σαν ανακάλυψη αποτέλεσε έμπνευση για την πρόοδο και ανάπτυξη των τεχνών και των επιστημών μέσα στους αιώνες..Ο Don Rosa κατάλαβε ότι θα τιμήσει καλύτερα το γραπτό λόγο στέλνοντας τις πάπιες σε μια επική αναζήτηση για τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, όπου σύμφωνα με τα δικά του λόγια:

''...Και τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από το να είναι κλειδί όλης αυτής της περιπέτειας το πιο διάσημο μυθικό βιβλίο όλων - Το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών!!''

Αυτή τη φορά ο θησαυρός δεν είναι χρυσά νομίσματα ή οτιδήποτε άλλο χρυσό αντικείμενο που ο Σκρούτζ όταν το βρει θα το τοποθετήσει στην αίθουσα των τροπαίων του.Ο αληθινός θησαυρός είναι η γνώση που κρύβεται μέσα στα βιβλία,που καταγράφουν ολόκληρη την ιστορία του αρχαίου πολιτισμού.Μονάχα που αυτό το κυνήγι θησαυρού θα είναι ένα από τα δυσκολότερα και πιο συναρπαστικά που έχει κάνει ποτέ ο Σκρούτζ με τα ανίψια του.

Φυσικά δεν λείπουν και τα απρόοπτα που πάντα υπάρχουν στην αναζήτηση ενός θησαυρού που για χρόνια θεωρείτε χαμένος.Και τα αστεία και κωμικά συμβάντα είναι δοσμένα με τέτοιο τρόπο,έτσι ώστε να ταιριάζουν απόλυτα με την εξέλιξη του σεναρίου(στο να χαλαρώσει ο ευχάριστα ο αναγνώστης από τη συνεχή μετακίνηση των ηρώων από μέρος σε μέρος και τη πληθώρα των ιστορικών γεγονότων που τα αφορούν)και να αποτελούν μία ευχάριστη νότα χαράς.Ο ίδιος ο Rosa μάλιστα φοβόταν ότι είχε βάλει πολλά ιστορικά στοιχεία μέσα σε αυτή του την ιστορία,οπότε τα διάφορα gag με έξυπνο τρόπο ξεκουράζουν τον αναγνώστη από τον καταιγισμό ιστορικών πληροφοριών.Στις σκηνές με το γήπεδο και το περίπτερο ειδικά ο Rosa ξεπερνάει σε εύστροφα gag και τον ίδιο του τον εαυτό(Ίσως η μοναδική ιστορία με τα περισσότερα να είναι το Ξέχνα το!).

Uncle Scrooge #383 Nοέμβριος 2008

Ο Don Rosa πάντα στις ιστορίες του χρησιμοποιεί πραγματικά ιστορικά γεγονότα βασιζόμενος σε έρευνες που κάνει,αλλά ακόμα και αυτά που δημιουργεί ο ίδιος για χάρη της εξέλιξης της ιστορίας σε κάνουν να πιστεύεις ότι είναι αληθινά.Αν και στη συγκεκριμένη ιστορία ο δημιουργός πέφτει και σε μερικές ιστορικές ανακρίβειες.Όπως του ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήθελε η Αλεξάνδρεια να είναι η πρωτεύσουσα ολόκληρης της αυτοκρατορίας του.Στη πραγματικότητα ήθελε να είναι η πρωτεύουσα της Αιγύπτου(η Βαβυλώνα θα ήταν η πρωτεύουσα ολόκληρης της αυτοκρατορίας).

Εξώφυλλο του Marco Rota για το Zio Paperone#83 τον Αύγουστο του 1996


Το τέλος της ιστορίας και το πώς καταλήγει όλη αυτή η αναζήτηση το βρήκα ευφυέστατο και εξαιρετικά δοσμένο,κάτι που συχνά επαναλαμβάνεται σε πολλές ιστορίες του δημιουργού.Επίσης ο Rosa είναι καυστικός απέναντι στη δύναμη της τηλεόρασης και στο πώς "αποχαυνώνει" τους ανθρώπους όταν τις ώρες που βλέπουν άχρηστα προγράμματα θα μπορούσαν να διαβάσουν ένα καλό βιβλίο. "Βρίσκω την τηλεόραση πολύ εκπαιδευτική. Κάθε φορά που κάποιος ανοίγει τη συσκευή, πηγαίνω στο άλλο δωμάτιο και διαβάζω ένα βιβλίο.."είχε πει ο Groucho Marx χαριτολογώντας,και εδώ φαίνεται ακριβώς ότι ο Rosa συμμερίζεται απόλυτα αυτή τη δήλωση.Ο Ντόναλντ με τη στάση του συμβολίζει όλη την πλύση εγκεφάλου που έκανε και κάνει η τηλεόραση(αν και σήμερα τον άχαρο αυτό ρόλο της τηλεόρασης,τον έχουν αντικαταστήσει τα social media που κάνουν ακριβώς το ίδιο)και τη διαφθορά της στη θέληση του ανθρώπου για διάβασμα...

Μία χορταστική και συνάμα μορφωτική περιπέτεια έτσι όπως μόνο ένας μεγάλος δημιουργός σαν τον Don Rosa μπορούσε να κάνει.Δεν μπορώ να πω αν είναι η καλύτερη που έχει κάνει με τους Duck,σίγουρα όμως μέσα στις 3 καλύτερες του.Πραγματικά μας έχει λείψει η παρουσία στους Duck ενός δημιουργού του βεληνεκούς του Rosa...

ΚΟΜΙΞ#114 (Δεκέμβριος 1997) ΚΟΜΙΞ(Β'Περίοδος)#27 (Σεπτέμβριος 2016)


Η ιστορία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Δανέζικο Anders And&co #1993B42 το 1993.Στη συνέχεια στην Αμερική στο Uncle Scrooge Adventures #27 τον Μάϊο του 1994,και χρόνια αργότερα για τα 60 χρόνια του Θείου Σκρούτζ στο Uncle Scrooge#383 το Νοέμβριο του 2008, και στο Don Rosa Library#5 από τη Fantagraphics το Σεπτέμβριο του 2016.Στη χώρα μας έχει δημοσιευτεί στο ΚΟΜΙΞ (Α'περιόδου)#114 τον Δεκέμβριο του 1997,στη βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ#3 το 2009 και στο ΚΟΜΙΞ(Β'περίοδος)#27 τον Σεπτέμβριο του 2016.

Σπύρος Ανδριανός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου