Conan the Barbarian#1
Η μεγάλη επιστροφή του Conan στα "πάτρια" εδάφη είναι πλέον γεγονός!!Μετά από σχεδόν 18 χρόνια απουσίας από τη Marvel,ο αγαπημένος μας βάρβαρος,δημιουργημένος από την αστείρευτη φαντασία του Robert Erving Howard, ξαναγυρίζει πιο βίαιος,άγριος και αιμοδιψής από ποτέ!!Ύστερα από ένα καταπληκτικό πέρασμα από τη Dark Horse(με τις καλές και όχι τόσο καλές στιγμές του-βλέπε το run του Wood)o Conan γυρίζει πίσω στην εταιρεία που τον πρωτοπαρουσίασε το μακρινό 1970,και υπόσχεται να μας ταξιδέψει ξανά στα χρόνια της Yβoριανής εποχής,των χαμένων βασιλείων,των μάγων και των πολεμιστών...
Ήδη από τις πρώτες σελίδες του τεύχους,με ένα εκπληκτικό κολάζ-συρραφή panels&covers η Marvel αποδίδει φόρο τιμής στην ιστορία του χαρακτήρα,όπως μας την διηγήθηκε αρχικά ο μέγιστος Roy Thomas,και πολλοί άλλοι αξιόλογοι συγγραφείς και σχεδιαστές όπως οι John Buscema,Barry Windsor-Smith,Ernie Chan,Bruce Jones,Michael Fleischer,J.M.DeMatteis και πολλοί πολλοί άλλοι.
Με τέτοια ονόματα βαριά σαν ιστορία να έχουν αφήσει ανεξήτιλη την παρουσία τους στον τίτλο(καθώς και στους άλλους δύο που κυκλοφορούσαν από τη Marvel το εκπληκτικό magazine Savage Sword of Conan και το monthly τίτλο King Conan)σίγουρα το να αναλάβεις να (ξανα)παρουσιάσεις τον ήρωα σε ένα καινούργιο κοινό δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση.
Ευτυχώς το έργο αυτό αναλαμβάνει ο Jason Aaron(Τhor,Wolverine)που πραγματικά πιστεύω ότι δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή για συγγραφέα στον τίτλο.Όπως και με τον Thor,ο Aaron εδώ δείχνει να είναι πραγματικά στο στοιχείο του,κατέχει το περιβάλλον που γράφει και παρουσιάζει,και πραγματικά ξαναγυρίζει τον χαρακτήρα πίσω στις pulp ρίζες του μέσα από τον αφηγηματικό του τρόπο και τις ολοζώντανες περιγραφές του.Επίσης βοηθά το γεγονός ότι ο Aaron δεν δεσμεύεται ή περιορίζεται συγγραφικά από τον κώδικα των κόμικς(πράγμα που γίνονταν στον Conan την εποχή που τα προηγούμενα μεγάλα ονόματα έγραφαν τον τίτλο,εκτός του Savage Sword of Conan που ήταν πολύ πιο ενήλικο)οπότε ο συγγραφέας έχει περισσότερη ελευθερία στο να παρουσιάσει τον Conan σε όλο του το "brutal" μεγαλείο με το αίμα να αναβλύζει σε κάθε σκηνή μάχης και μη,αστείρευτο!!Επίσης όπως και στον Thor,o συγγραφέας συνδέει το παρελθόν,το παρόν και το μέλλον του χαρακτήρα με μοναδικό τρόπο καθώς μία απειλή από τα νεανικά χρόνια του Conan,επιστρέφει στο μέλλον όταν εκείνος είναι πια βασιλιάς για να ξοφλήσει παλαιούς λογαριασμούς.Όπως μας λέει και η ιστορία από την αρχή,δεν πρόκειται για την ιστορία ζωής του Conan αλλά για εκείνη του θανάτου του!!Με αυτό τον τρόπο ο Aaron κεντρίζει ακόμα περισσότερο την περιέργεια του αναγνώστη καθώς και την αγωνία του να διαβάσει και το επόμενο τεύχος για να δει που θα οδηγήσει αυτή η αφήγηση έτσι όπως την διηγείται με μοναδικό τρόπο ο Aaron.
Και αν κάποιοι ίσως πουν με κακεντρέχεια ότι ο Aaron απλά επαναλαμβάνει το ίδιο μοτίβο με τον Thor,ή χρησιμοποιεί Θεότητες κοινές και στους δύο τίτλους(Ymir)να τους θυμίσω ότι ο Robert Howard βασίστηκε σε πολλές και διαφορετικές μυθολογίες(Αρχαία ελληνική,Ρωμαική,Σκανδιναβική κ.α.)και λαϊκές παραδόσεις(Από αρχαία Αίγυπτο και χώρες της Ασίας) για να δημιουργήσει την Υβοριανή εποχή και τον κόσμο του Conan.Τέλος το γράψιμο του Aaron δεν απευθύνεται μόνο στους παλαιούς αναγνώστες του Conan αλλά είναι φιλικό και για όσους ξεκινάνε τώρα το ταξίδι τους στο μαγικό κόσμο του ήρωα και πραγματικά δεν υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή να το κάνουν από αυτό το 1ο τεύχος που όμως διατηρεί και το Legacy Numbering με το #276(για να μην ξεχνάμε και την ιστορία μας!!)
Το σχέδιο του Mahmud Asrar δυναμικό,απολαυστικό,γεμάτο δράση και απίστευτη λεπτομέρεια(οι γρατσουνιές στο κορμί του Conan,οι πιτσιλιές του αίματος κ.α.) δείχνει καλύτερο από ποτέ(το προτιμώ προσωπικά από τη δουλειά του στους Χ-ΜΕΝ)και απόλυτα προσαρμοσμένο με το ύφος του κόμικ.Παραμένοντας όμως μοντέρνο όπως πρέπει για την εποχή και χωρίς υπερβολές στις σωματικές κατανομές των χαρακτήρων που σχεδιάζει.Πολύ καλή δουλειά στα χρώματα και από τον Matthew Wilson που παίζει αρκετά με την παλέτα που έχει στα χέρια του δίνοντας τον τόνο που χρειάζεται στις κατάλληλες σκηνές των panels.Το καφέ,το λαδί και το γκρίζο στους εσωτερικούς(ειδικά τους πέτρινους)χώρους και το κίτρινο και έντονο κόκκινο στους εξωτερικούς και ειδικά στις σκηνές μάχης δημιουργούν την κατάλληλη ισορροπία που χρειάζεται.
Ένα πρώτο τεύχος που κερδίζει τον αναγνώστη από τα πρώτα κιόλας panel του,και συνεχίζει με σεβασμό την ιστορία που άρχισε τον Οκτώβριο του 1970 όταν ο Roy Thomas μετέφερε για πρώτη φορά το έργο του Robert Erving Howard στις σελίδες των κόμικ.Για όλους τους fan ,νέους και παλαιότερους,του Conan αυτή η σειρά είναι ακριβώς αυτό που ζητάτε!!Εύχομαι να συνεχίσει έτσι και στα επόμενα τεύχη.
Η μεγάλη επιστροφή του Conan στα "πάτρια" εδάφη είναι πλέον γεγονός!!Μετά από σχεδόν 18 χρόνια απουσίας από τη Marvel,ο αγαπημένος μας βάρβαρος,δημιουργημένος από την αστείρευτη φαντασία του Robert Erving Howard, ξαναγυρίζει πιο βίαιος,άγριος και αιμοδιψής από ποτέ!!Ύστερα από ένα καταπληκτικό πέρασμα από τη Dark Horse(με τις καλές και όχι τόσο καλές στιγμές του-βλέπε το run του Wood)o Conan γυρίζει πίσω στην εταιρεία που τον πρωτοπαρουσίασε το μακρινό 1970,και υπόσχεται να μας ταξιδέψει ξανά στα χρόνια της Yβoριανής εποχής,των χαμένων βασιλείων,των μάγων και των πολεμιστών...
 |
| Yπέροχο εξώφυλλο από Esad Ribic στη παράδοση των Jusko&Frazetta |
Ήδη από τις πρώτες σελίδες του τεύχους,με ένα εκπληκτικό κολάζ-συρραφή panels&covers η Marvel αποδίδει φόρο τιμής στην ιστορία του χαρακτήρα,όπως μας την διηγήθηκε αρχικά ο μέγιστος Roy Thomas,και πολλοί άλλοι αξιόλογοι συγγραφείς και σχεδιαστές όπως οι John Buscema,Barry Windsor-Smith,Ernie Chan,Bruce Jones,Michael Fleischer,J.M.DeMatteis και πολλοί πολλοί άλλοι.
Με τέτοια ονόματα βαριά σαν ιστορία να έχουν αφήσει ανεξήτιλη την παρουσία τους στον τίτλο(καθώς και στους άλλους δύο που κυκλοφορούσαν από τη Marvel το εκπληκτικό magazine Savage Sword of Conan και το monthly τίτλο King Conan)σίγουρα το να αναλάβεις να (ξανα)παρουσιάσεις τον ήρωα σε ένα καινούργιο κοινό δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση.
Ευτυχώς το έργο αυτό αναλαμβάνει ο Jason Aaron(Τhor,Wolverine)που πραγματικά πιστεύω ότι δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή για συγγραφέα στον τίτλο.Όπως και με τον Thor,ο Aaron εδώ δείχνει να είναι πραγματικά στο στοιχείο του,κατέχει το περιβάλλον που γράφει και παρουσιάζει,και πραγματικά ξαναγυρίζει τον χαρακτήρα πίσω στις pulp ρίζες του μέσα από τον αφηγηματικό του τρόπο και τις ολοζώντανες περιγραφές του.Επίσης βοηθά το γεγονός ότι ο Aaron δεν δεσμεύεται ή περιορίζεται συγγραφικά από τον κώδικα των κόμικς(πράγμα που γίνονταν στον Conan την εποχή που τα προηγούμενα μεγάλα ονόματα έγραφαν τον τίτλο,εκτός του Savage Sword of Conan που ήταν πολύ πιο ενήλικο)οπότε ο συγγραφέας έχει περισσότερη ελευθερία στο να παρουσιάσει τον Conan σε όλο του το "brutal" μεγαλείο με το αίμα να αναβλύζει σε κάθε σκηνή μάχης και μη,αστείρευτο!!Επίσης όπως και στον Thor,o συγγραφέας συνδέει το παρελθόν,το παρόν και το μέλλον του χαρακτήρα με μοναδικό τρόπο καθώς μία απειλή από τα νεανικά χρόνια του Conan,επιστρέφει στο μέλλον όταν εκείνος είναι πια βασιλιάς για να ξοφλήσει παλαιούς λογαριασμούς.Όπως μας λέει και η ιστορία από την αρχή,δεν πρόκειται για την ιστορία ζωής του Conan αλλά για εκείνη του θανάτου του!!Με αυτό τον τρόπο ο Aaron κεντρίζει ακόμα περισσότερο την περιέργεια του αναγνώστη καθώς και την αγωνία του να διαβάσει και το επόμενο τεύχος για να δει που θα οδηγήσει αυτή η αφήγηση έτσι όπως την διηγείται με μοναδικό τρόπο ο Aaron.
Και αν κάποιοι ίσως πουν με κακεντρέχεια ότι ο Aaron απλά επαναλαμβάνει το ίδιο μοτίβο με τον Thor,ή χρησιμοποιεί Θεότητες κοινές και στους δύο τίτλους(Ymir)να τους θυμίσω ότι ο Robert Howard βασίστηκε σε πολλές και διαφορετικές μυθολογίες(Αρχαία ελληνική,Ρωμαική,Σκανδιναβική κ.α.)και λαϊκές παραδόσεις(Από αρχαία Αίγυπτο και χώρες της Ασίας) για να δημιουργήσει την Υβοριανή εποχή και τον κόσμο του Conan.Τέλος το γράψιμο του Aaron δεν απευθύνεται μόνο στους παλαιούς αναγνώστες του Conan αλλά είναι φιλικό και για όσους ξεκινάνε τώρα το ταξίδι τους στο μαγικό κόσμο του ήρωα και πραγματικά δεν υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή να το κάνουν από αυτό το 1ο τεύχος που όμως διατηρεί και το Legacy Numbering με το #276(για να μην ξεχνάμε και την ιστορία μας!!)
Το σχέδιο του Mahmud Asrar δυναμικό,απολαυστικό,γεμάτο δράση και απίστευτη λεπτομέρεια(οι γρατσουνιές στο κορμί του Conan,οι πιτσιλιές του αίματος κ.α.) δείχνει καλύτερο από ποτέ(το προτιμώ προσωπικά από τη δουλειά του στους Χ-ΜΕΝ)και απόλυτα προσαρμοσμένο με το ύφος του κόμικ.Παραμένοντας όμως μοντέρνο όπως πρέπει για την εποχή και χωρίς υπερβολές στις σωματικές κατανομές των χαρακτήρων που σχεδιάζει.Πολύ καλή δουλειά στα χρώματα και από τον Matthew Wilson που παίζει αρκετά με την παλέτα που έχει στα χέρια του δίνοντας τον τόνο που χρειάζεται στις κατάλληλες σκηνές των panels.Το καφέ,το λαδί και το γκρίζο στους εσωτερικούς(ειδικά τους πέτρινους)χώρους και το κίτρινο και έντονο κόκκινο στους εξωτερικούς και ειδικά στις σκηνές μάχης δημιουργούν την κατάλληλη ισορροπία που χρειάζεται.
Ένα πρώτο τεύχος που κερδίζει τον αναγνώστη από τα πρώτα κιόλας panel του,και συνεχίζει με σεβασμό την ιστορία που άρχισε τον Οκτώβριο του 1970 όταν ο Roy Thomas μετέφερε για πρώτη φορά το έργο του Robert Erving Howard στις σελίδες των κόμικ.Για όλους τους fan ,νέους και παλαιότερους,του Conan αυτή η σειρά είναι ακριβώς αυτό που ζητάτε!!Εύχομαι να συνεχίσει έτσι και στα επόμενα τεύχη.
Σπύρος Ανδριανός
που μπορεί να βρεθεί; Πωλείται κάπου στην Ελλάδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε όλα τα κομιξάδικα Αθηνών-Θεσσαλονίκης μπορείς να το κάνεις παραγγελία εφόσον υπάρχει ακόμα στα ράφια τους.Κυκλοφορεί επίσης το 2ο τεύχος σε καμιά βδομάδα(Είχε 2 τεύχη για τον μήνα Ιανουάριο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!
Διαγραφή