The Twelve από τους J.Michael Straczynski & Chris Weston

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά , γνωρίζουν επίσης το πάθος που μου ασκεί η λεγόμενη Golden Age εποχή των κόμικ , ιδιαίτερα με τις πρώτες εμφανίσεις των υπερηρώων και των λεγόμενων mystery men στις σελίδες των εικονογραφημένων. Ιστορίες που σήμερα φαντάζουν το λιγότερο "αστείες" μέσα στην απλότητα τους αλλά έχουν τη δική τους μαγεία, αφού εκφράζουν την "αθωότητα" μίας άλλης εποχής με τα προβλήματα , τα στερεότυπα αλλά και τα όνειρα και τις ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον που εκφράζανε. Ακόμα και όταν λίγο αργότερα ο κόσμος έμπαινε μέσα στη δίνη ενός ακόμα παγκοσμίου πολέμου , τα κόμικ(και καρτούν) εκείνης της εποχής, και ειδικά εκείνα με τους υπερήρωες , ανέλαβαν το ρόλο του εμψυχωτή περισσότερο από την εποχή του μεγάλου κραχ στην Αμερική, κάνοντας μικρούς και μεγάλους να πιστέψουν ότι ο καθένας που αγωνίζεται για το κοινό καλό, μπορεί να είναι ήρωας. Και ας μην διαθέτει υπερδυνάμεις...

Φαντάζεστε λοιπόν τη χαρά μου όταν το Καλοκαίρι του 2007 ανακοινώνονταν η κυκλοφορία μίας σειράς με θέμα κάποιους ξεχασμένους ήρωες της Marvel από τη λεγόμενη χρυσή εποχή των κόμικ (όταν η εταιρεία ονομάζονταν Timely Comics)στη σημερινή εποχή. Το κόμικ κυκλοφόρησε τελικά την Άνοιξη του 2008 και ονομάζονταν The Twelve.Σε σενάριο του J.Michael Straczynski(Babylon 5,Amazing Spider Man,Superman)και σχέδιο του Βρεττανού σχεδιαστή Chris Weston ( Judge Dredd,Rogue Trooper,The Invisibles)που θα ολοκληρώνονταν σε 12 τεύχη.

Το σενάριο θέλει δώδεκα υπερήρωες και mystery men (Captain Wonder,Fiery Mask,Phantom Reporter,Rockman,Dynamic Man,Black Widow,Blue Blade,Mister E,Laughing Mask,Electro,Mastermind Excello,The Witness)την ημέρα της πτώσης του Βερολίνου, πολεμώντας μαζί με άλλους γνωστούς ήρωες της εποχής εκείνης εναντίων των Γερμανών(Captain America,Human Torch,Destroyer κ.α.) και ακολουθώντας τους σε ένα υπόγειο καταφύγιο, να παγιδεύονται μέσα σε αυτό.Τα σώματά τους τοποθετούνται μέσα σε κάψουλες και κανένας δεν ξανακούει για αυτούς παρά μόνο 60 χρόνια αργότερα, όταν σε ανασκαφές στην περιοχή βρίσκουν το υπόγειο καταφύγιο με τα ανέπαφα σώματα τους προστατευμένα στις κάψουλες...

Phantom Reporter

Οι ήρωες μίας άλλης εποχής λοιπόν ξαναγυρίζουν στο σήμερα. Σε έναν κόσμο τελείως διαφορετικό από εκείνον που είχαν γνωρίσει δεκαετίες πριν. Με όλα και όσα γνώριζαν, αγάπαγαν, πιστεύανε να μην υφίστανται πλέον...Ξεναγός σε αυτή τη δραματική πλέον ιστορία από τη πλευρά των ηρώων μας, θα είναι ο Phanton Reporter/Dick Jones(golden age ιστορίες του υπήρχαν στο δεύτερο τίτλο της Timely το βραχύβιο Daring Mystery Comics)ο οποίος πέρα του ότι έχει να αντιμετωπίσει όπως και οι άλλοι του σύντροφοι, το γεγονός ότι οι ζωές τους όπως τις ήξεραν δεν υπάρχουν πλέον, και έναν προδότη ανάμεσα τους που σκοτώνει έναν σύντροφο τους που φαίνεται να γνωρίζει κάτι παραπάνω για την αλήθεια...

Μέσα σε 12 τεύχη ο Straczynski καταφέρνει να δημιουργήσει μία ιστορία που περιλαμβάνει τα πάντα : Περιπέτεια, μυστήριο, ρεαλισμός(όσο είναι εφικτός), δράση , συνεχόμενες ανατροπές ,συναίσθημα, ρομάντζο, δράμα και κωμωδία μαζί...Όλοι οι χαρακτήρες του, σαν πρωταγωνιστές αρχαίου ελληνικού δράματος έχουν τη δική τους ξεχωριστή προσωπικότητα και background ιστορία τους. Ο αναγνώστης νοιάζεται για καθέναν ξεχωριστά, ο συγγραφέας μας δίνει λεπτομέρειες για το παρελθόν(origin)τους κάνοντας τις απαραίτητες αλλαγές και μετατροπές όπου χρειάζεται(μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι αυτοί χαρακτήρες άγνωστοι στο αναγνωστικό κοινό είχαν το ίδιο origin εδώ και 60 χρόνια)αλλά και τα συναισθήματα τους, τους φόβους τους , τις απώλειες και την ελπίδα τους για το μέλλον τους που φαντάζει αβέβαιο...

Black Widow

Ζούμε τη προσωπική τραγωδία του καθενός από εκείνη του Mister E(Victor Jay)που ανακαλύπτει ότι ο γιός του είναι σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία από εκείνον πλέον και δεν θέλει να τον δει μπροστά του, μέχρι τον Captain Wonder(Jeff Jordan)που διαπιστώνει ότι η οικογένεια που είχε αφήσει πίσω του έχει πεθάνει εδώ και χρόνια, και ας ήταν νεότατοι όταν εκείνος "εξαφανίστηκε" μη μπορώντας να τους πει ούτε ένα αντίο...Ή εκείνης του Rockman που χτυπώντας δυνατά το έδαφος κάθε βράδυ πιστεύει ότι θα τον ακούσουν άνθρωποι από το υπόγειο βασίλειο του(αν όντως υπάρχει κάτι τέτοιο)μέχρι τη Black Widow(Claire Voyant)που ανακαλύπτει ότι η συμφωνία με το διάβολο που είχε κάνει ισχύει ακόμα και τη καθιστά καταραμένη αιώνια.. 

Το πρόβλημα που αντιμετώπισε όμως η σειρά ήταν το γεγονός ότι στο τεύχος #8 διακόπηκε όχι εξαιτίας χαμηλών πωλήσεων αλλά λόγο αυξημένου φόρτου εργασίας του συγγραφέα(έγραφε και το σενάριο της ταινίας Changeling)και κάποιων άλλων προβλημάτων του με την εταιρεία(που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε εδώ)και έκανε σχεδόν 3 χρόνια να συνεχίσει και να ολοκληρωθεί στο δωδέκατο τεύχος της...Άλλο ήταν επίσης μία σειρά παρόμοιου θέματος(Golden age χαρακτήρες στη σημερινή εποχή ξαφνικά)το Project Superpowers που κυκλοφόρησε την ίδια εποχή περίπου από την Dynamite..Ο Straczynski πήρε παλαιούς χαρακτήρες από το παρελθών της Marvel,που είχαν εμφανιστεί σε λίγες ιστορίες, οι περισσότεροι σε βραχύβιους τίτλους/ανθολογίες, και σε αυτό το κόμικ τους έδωσε υπόσταση και τους έκανε εξίσου να όχι και περισσότερο θα έλεγα, ενδιαφέροντες με τους big guns της εταιρείας, σεβόμενος την ιστορία τους αλλά και χτίζοντας για εκείνους(ή κάποιους από αυτούς τουλάχιστον)ένα μέλλον, σε έναν κόσμο διαφορετικό από εκείνον που γνώρισαν...

Πάντως η ιστορία στέκει καλά από μόνη της, δε χρειάζεται γνώση προηγούμενων events της εταιρείας για να τη διαβάσεις, ίσα ίσα ο συγγραφέας δίνει νέες πληροφορίες και origin στους χαρακτήρες χωρίς όμως να μη σεβαστεί την ιστορία τους. Ούτε φυσικά υπάρχουν open plots που οδηγούν σε αλλεπάλληλα crossovers που θα σε κουράσουν και μπερδέψουν ακόμα περισσότερο.. Κάτι φυσικά που έχει απομακρύνει πολλούς αναγνώστες από τα mainstream υπερηρωικά κόμικ και τους έχει κάνει να στραφούν στα indie.Στο Twelve η ιστορία μπορεί να έχει μία αρχή, μέση και τέλος. Το τι ίσως να γινόταν αργότερα - αν δινόταν η ευκαιρία - είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο....Άλλωστε μιλάμε για ενιαίο universe...Τουλάχιστον αποζημιώνεσαι και από το πολύ καλό σχέδιο του Chris Weston που με εμφανείς επιρροές και από Gary Frank, σχεδιάζει χαρακτήρες ζωντανούς, με τη δύναμη να σφύζει πάνω στα καλοσχεδιασμένα κορμιά τους και τις ρεαλιστικές τους εκφράσεις να τους προσδίδουν έναν πιο αληθινό τόνο μέσα στα panel που τους περικλείουν...

Σίγουρα όλα έπαιξαν το ρόλο της ώστε το αναγνωστικό κοινό(που ίσως κάποιοι από αυτούς να έκαναν το λάθος να συγκρίνουν τη σειρά με το Watchmen του Moore)να μη δώσει την απαραίτητη προσοχή που της αξίζει. Αν περιμένετε λοιπόν ένα ακόμα Watchmen αλα Marvel style λυπάμαι αλλά δε θα το βρείτε ούτε εδώ ούτε πουθενά αλλού. Έκαστος στο είδος του, διαφορετική υπόθεση και δημιουργοί.. Άμα θέλετε να διαβάσετε μία καλή ιστορία που εστιάζει περισσότερο στον ανθρώπινο παράγοντα και λιγότερο στις σκηνές δράσης(όχι ότι λείπουν και αυτές κάθε άλλο δηλαδή)τότε σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.