"Your strength--is nothin'! My breath is stronger than you.." - Ηulk
Incredible Hulk # 368 Απρίλιος 1990.Σενάριο Peter David και σχέδιο Sam Kieth. O Stan Lee επανειλημμένα έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του ότι για τη δημιουργία του Hulk βασίστηκε τόσο στο μύθο του τέρατος του Frankenstein(ειδικά στις ταινίες με τον Boris Carloff)όσο και σε αυτόν του Jekyl&Hyde(ο δόκτορας με το εσωτερικό δαίμονα που κρύβει μέσα του.)Τι το πιο φυσικό λοιπόν ο David να εκμεταλλευτεί αυτή την ομοιότητα των δύο(ή τεσσάρων)αυτών χαρακτήρων και να τους κάνει να συναντηθούν σε μία ιστορία...
Προσπαθώντας να το σκάσει από τους διώκτες του ο Banner έχοντας πάρει τη θέση(και τα ρούχα)ενός στρατιώτη βρίσκει καταφύγιο στο βαγόνι ενός τραίνου.Εκεί μέσα στο σκοτάδι συναντά μία φιγούρα που του συστήνεται σαν Edward,που παρακολουθεί την καριέρα του σαν επιστήμονα αλλά και την τραγική του κατάληξη σαν Hulk και τον ενθoυσιάζει η ιδέα ότι επρόκειτο για έναν Jekyl/Hyde του σήμερα...
Ο Βanner ξαφνιασμένος νομίζει ότι μιλάει στον άλλο του εαυτό(τον Hulk)που κατά κάποιο τρόπο απέκτησε δική του υπόσταση....Ο μυστηριώδης επιβάτης συνεχίζει την ομιλία του λέγοντας πόσο επίσης θαυμάζει τον χαρακτήρα του Hyde από το ομότιτλο μυθιστόρημα καθώς και για την επιβίωση του ισχυρού είδους έναντι του αδύναμου...Ύστερα ο άγνωστος αποκαλύπτεται ότι επρόκειτο για τον σημερινό Ηyde(του Marvel universe δηλαδή)επιτίθεται στον Banner ο οποίος θα μεταμορφωθεί σε Hulk και θα αρχίσει μία μάχη ανάμεσα στους δύο Jekyl&Hyde της ατομικής τους βερσιόν...
Μία ιστορία που αν και χρησιμεύει σαν filler issue,εντούτοις διαβάζεται ευχάριστα,ο David κατορθώνει να δημιουργήσει μία κλειστοφοβική ατμόσφαιρα,όπου το μυστήριο και η αγωνία για την εξέλιξη της εναλλάσσονται αρμονικά,και οι λεπτές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο ποιος είναι το θύμα και ποιος ο θύτης καταργούνται....
Πάντα υποστήριζα ότι οι καλύτερες ιστορίες του Hulk είναι εκείνες που περιέχουν έντονο και το horror element.Κάτι στο στυλ του Swamp Thing(ειδικά της εποχής του Alan Moore με έμφαση και στο ψυχολογικό στοιχείο).Σε αυτό το τεύχος(και σε άλλα τεύχη τόσο του Peter David,όσο και μετέπειτα δημιουργών όπως ο Paul Jenkins καθώς και όλο το εκπληκτικό run του Bruce Jones στον τίτλο) είναι σαν οι δημιουργοί να ακολούθησαν αυτή μου την πρόταση.Φοβερό και ατμοσφαιρικό το ιδιαίτερο σχέδιο του Sam Kieth(MAXX,Sandman,Wolverine) που θα ευχόμουν να είχε παραμείνει artist στον τίτλο για περισσότερα τεύχη(αν και είχε είδη αναλάβει ο ταλαντούχος και αγαπημένος Dale Keown που άφησε εποχή στον τίτλο)που ταιριάζει γάντι στο ύφος και το γενικό mood της ιστορίας(μόνο έναν Kelley Jones ή Mike Ploog και Bernie Wrightson θα μπορούσα να φανταστώ για εναλλακτικές σχεδιαστικές επιλογές)δημιουργούν ένα τεύχος που παραμένει σκοτεινό,ιδιόμορφο αλλά και κλασσικό ακόμα μέχρι σήμερα...
Είμαι σίγουρος ότι την ίδια συνταγή θα χρησιμοποιήσει και στο νέο Immortal Hulk(που είχα αναφέρει εδώ)θα χρησιμοποιήσει και ο Al Ewing,πιστεύω με ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Incredible Hulk # 368 Απρίλιος 1990.Σενάριο Peter David και σχέδιο Sam Kieth. O Stan Lee επανειλημμένα έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του ότι για τη δημιουργία του Hulk βασίστηκε τόσο στο μύθο του τέρατος του Frankenstein(ειδικά στις ταινίες με τον Boris Carloff)όσο και σε αυτόν του Jekyl&Hyde(ο δόκτορας με το εσωτερικό δαίμονα που κρύβει μέσα του.)Τι το πιο φυσικό λοιπόν ο David να εκμεταλλευτεί αυτή την ομοιότητα των δύο(ή τεσσάρων)αυτών χαρακτήρων και να τους κάνει να συναντηθούν σε μία ιστορία...
Προσπαθώντας να το σκάσει από τους διώκτες του ο Banner έχοντας πάρει τη θέση(και τα ρούχα)ενός στρατιώτη βρίσκει καταφύγιο στο βαγόνι ενός τραίνου.Εκεί μέσα στο σκοτάδι συναντά μία φιγούρα που του συστήνεται σαν Edward,που παρακολουθεί την καριέρα του σαν επιστήμονα αλλά και την τραγική του κατάληξη σαν Hulk και τον ενθoυσιάζει η ιδέα ότι επρόκειτο για έναν Jekyl/Hyde του σήμερα...
Ο Βanner ξαφνιασμένος νομίζει ότι μιλάει στον άλλο του εαυτό(τον Hulk)που κατά κάποιο τρόπο απέκτησε δική του υπόσταση....Ο μυστηριώδης επιβάτης συνεχίζει την ομιλία του λέγοντας πόσο επίσης θαυμάζει τον χαρακτήρα του Hyde από το ομότιτλο μυθιστόρημα καθώς και για την επιβίωση του ισχυρού είδους έναντι του αδύναμου...Ύστερα ο άγνωστος αποκαλύπτεται ότι επρόκειτο για τον σημερινό Ηyde(του Marvel universe δηλαδή)επιτίθεται στον Banner ο οποίος θα μεταμορφωθεί σε Hulk και θα αρχίσει μία μάχη ανάμεσα στους δύο Jekyl&Hyde της ατομικής τους βερσιόν...
Μία ιστορία που αν και χρησιμεύει σαν filler issue,εντούτοις διαβάζεται ευχάριστα,ο David κατορθώνει να δημιουργήσει μία κλειστοφοβική ατμόσφαιρα,όπου το μυστήριο και η αγωνία για την εξέλιξη της εναλλάσσονται αρμονικά,και οι λεπτές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο ποιος είναι το θύμα και ποιος ο θύτης καταργούνται....
Πάντα υποστήριζα ότι οι καλύτερες ιστορίες του Hulk είναι εκείνες που περιέχουν έντονο και το horror element.Κάτι στο στυλ του Swamp Thing(ειδικά της εποχής του Alan Moore με έμφαση και στο ψυχολογικό στοιχείο).Σε αυτό το τεύχος(και σε άλλα τεύχη τόσο του Peter David,όσο και μετέπειτα δημιουργών όπως ο Paul Jenkins καθώς και όλο το εκπληκτικό run του Bruce Jones στον τίτλο) είναι σαν οι δημιουργοί να ακολούθησαν αυτή μου την πρόταση.Φοβερό και ατμοσφαιρικό το ιδιαίτερο σχέδιο του Sam Kieth(MAXX,Sandman,Wolverine) που θα ευχόμουν να είχε παραμείνει artist στον τίτλο για περισσότερα τεύχη(αν και είχε είδη αναλάβει ο ταλαντούχος και αγαπημένος Dale Keown που άφησε εποχή στον τίτλο)που ταιριάζει γάντι στο ύφος και το γενικό mood της ιστορίας(μόνο έναν Kelley Jones ή Mike Ploog και Bernie Wrightson θα μπορούσα να φανταστώ για εναλλακτικές σχεδιαστικές επιλογές)δημιουργούν ένα τεύχος που παραμένει σκοτεινό,ιδιόμορφο αλλά και κλασσικό ακόμα μέχρι σήμερα...
Είμαι σίγουρος ότι την ίδια συνταγή θα χρησιμοποιήσει και στο νέο Immortal Hulk(που είχα αναφέρει εδώ)θα χρησιμοποιήσει και ο Al Ewing,πιστεύω με ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου