The Spirit (Daily Comic Strip Edition) από Will Eisner,Lou Fine&Jack Cole

 Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

''Το comic strip…δεν είναι πια ένα κόμικ αλλά, στην πραγματικότητα, ένα εικονογραφημένο μυθιστόρημα. Είναι νέο και ακατέργαστο στη μορφή του μόλις τώρα, αλλά έχει υλικό για απεριόριστη και έξυπνη ανάπτυξη..''  – Will Eisner 

Για το Spirit θα μπορούσαμε να γράφουμε ατελείωτα κείμενα. Και νομίζω ότι έχουν χυθεί τόνοι μελανιού(και όχι μόνο) για να παρουσιαστεί και να εξηγηθεί το φαινόμενο Will Eisner και Spirit. Το πανέξυπνο σενάριο, πάντα σε γρήγορους καταιγιστικούς ρυθμούς, οι ολοζώντανοι χαρακτήρες του και η εναλλαγή χιούμορ και δράματος, καθώς και τα hard boiled/noir στοιχεία του(σε συνδυασμό με πολλά άλλα είδη όπως police crime,mystery,love drama,horror κ.τ.λ.). Αλλά το σημαντικότερο στοιχείο είναι η οπτική/καλλιτεχνική του πλευρά. 

Απλά χάρμα οφθαλμών. Design και σχεδιασμός έτη φωτός μπροστά από την εποχή του, πρωτοποριακές φωτοσκιάσεις και μεταβάσεις ανάμεσα στα panels που έκαναν τον αναγνώστη(όπως και τον δημιουργό άλλωστε) να βλέπει τη σελίδα σαν σύνολο. Σε πολλές ιστορίες, χρησιμοποιεί καινοτόμες προοπτικές, δουλειές με σκιές, γωνίες πλαισίωσης και χρώματα για να ενισχύσει μια σκληρή ατμόσφαιρα…Τίποτα από ότι είχαν διαβάσει ή συνηθίσει να διαβάζουν οι αναγνώστες μέχρι τότε..

Αν και στο καθημερινό strip που «έτρεξε» στις εφημερίδες από τις 13 Οκτωβρίου του 1941 μέχρι και τις 11 Μαρτίου του 1944 η καλλιτεχνική «ελευθερία» του Einser(και των βοηθών του Lou Fine&Jack Cole που επίσης ανέλαβαν τη σειρά αργότερα) περιορίστηκε αρκετά μέσα σε 4 panels,(πράγμα που επ’ ουδενί δεν συνέβαινε στις ολόκληρες σελίδες που είχε μάθει να δουλεύει).

Είναι αλήθεια ότι οι καθημερινές περιπέτειες σε 4 μόλις panel, δεν ήταν η προτιμώμενη τελικά μορφή αφήγησης του Eisner και για προφανείς λόγους αυτές οι ιστορίες στερούνται της εκπληκτικής διάταξης της σελίδας που οι αναγνώστες έβλεπαν στις ιστορίες του σε κόμικ περιοδικό. Παρόλα αυτά η καλλιτεχνική διάνοια ενός μεγάλου δημιουργού όπως ο Eisner δεν μπορεί να εξαλειφθεί όσο και αν περιοριστεί στις ανάγκες ενός καθημερινού comic strip τεσσάρων καρέ.