Hulk Gray
"She's gone now... there are so many other stories of what happened afterwards. But... they will now always be colored by the knowledge that she loved me for all the wrong reasons."
- Bruce Banner
Υπάρχουν δημιουργοί που συνεργάζονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν μία ιστορία απλά και μόνο γιατί έτσι τους ζητήθηκε από την εταιρεία τους,και υπάρχουν και οι δημιουργοί που ουσιαστικά ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και δουλεύουν σαν μία αυτόνομη δύναμη.Στη δεύτερη κατηγορία αυτή ανήκουν ο Jeff Loeb και ο Tim Sale ένα από το καλύτερο και δημιουργικότερο ίσως δίδυμο της βιομηχανίας των κόμικ.Με μία κοινή συνεργασία που ξεκινά από το μακρινό πλέον 1991(όταν συνεργαστήκανε για πρώτη φορά στο Challengers of the Unkown vol.2 για 8 τεύχη)και η κοινή τους πορεία συνεχίστηκε με ακόμα πιο κλασσικές δημιουργίες όπως τα Bat Man the Long Halloween(1996-97)Superman for all seasons(1998)Bat Man:Dark Victory(1999-2000)Cat woman :When in Rome(2004)καθώς και τη σειρά "χρωμάτων" για τη Marvel Spiderman: Blue(2002-2003)Daredevil :yellow(2001-2002)Captain America : White(2015-2016)η οποία επικεντρώνεται στις πρώτες εμφανίσεις των κλασσικών χαρακτήρων της Marvel(εξ'ού και τα χρώματα από τις στολές τους) και τη σχέση τους με τους αγαπημένους τους.
Το Hulk : Gray ήταν η τρίτη συνεργασία τους για τη Marvel και η τρίτη της σειράς που κυκλοφόρησε από τον Δεκέμβριο του 2003 μέχρι και τον Απρίλιο του 2004.Εδώ η επιλογή του χρώματος δεν έχει να κάνει με το χρώμα της στολής που φορούσε ο χαρακτήρας,όσο με το χρώμα που είχε ο Hulk στην πρώτη του εμφάνιση που φυσικά δεν ήταν άλλο από το γκρίζο(τουλάχιστον στο πρώτο τεύχος του γιατί ο Stan Lee βλέποντας ότι ο colorist είχε πρόβλημα να αποδίδει το χρώμα ίδιο από panel σε panel το άλλαξε στο γνωστό μας πράσινο που όλοι γνωρίζουμε).
H ιστορία έτσι όπως την εξομολογείται ο Banner σήμερα στο γραφείο του ψυχιάτρου Leonard "Doc"Samson,έχει να κάνει με τις 48 πρώτες ώρες του σαν Hulk,μετά το ατύχημα με τη βόμβα Γάμμα που του άλλαξε ολόκληρη τη ζωή....Μέσα από τη συνεδρία τους ο Loeb ερευνά τη ψυχολογία όλων των χαρακτήρων που ο καθένας έπαιξε το δικό του ρόλο σε αυτό το δράμα...H συνειδητοποίηση του Banner ότι εκείνος και το τέρας είναι η ίδια ύπαρξη όταν σκέφτονται την ίδια στιγμή την Betty...Ο Ηulk ήταν το τίμημα που ο Banner πλήρωσε για τη δημιουργία της βόμβας Γάμμα....
H ίδια η Betty που δεν φοβήθηκε στιγμή το τέρας ακόμα και από τη πρώτη τους συνάντηση ίσως γιατί το έβλεπε σαν κάτι γνώριμο,έχοντας η ίδια μεγαλώσει με έναν αυταρχικό και αποξενωμένο πατέρα..Ίσως είναι η μόνη ύπαρξη που μπορεί να "νικήσει" εκ των έσω το τέρας χωρίς να χρειαστεί ούτε καν να χρησιμοποιήσει ούτε καν τη δυναμή της...
Ο Τhunderbolt Ross ο οποίος γίνεται ορκισμένος εχθρός του τέρατος.Στη πρώτη τους συνάντηση ένιωσε τόσο μικρός απέναντι σε μία τέτοια δύναμη κάτι που δεν το είχε ξανανιώσει μέχρι τότε στη ζωή του..Εγωιστής,μικρόμυαλος και τυφλωμένος από το μίσος του κυνηγά το τέρας χρησιμοποιώντας τη δύναμη του προς δικό του όφελος...Και δεν θα σταματήσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του...Εδώ ο Loeb κάνει τον αναγνώστη να σκεφτεί σοβαρά και να αναρωτηθεί ποιος τελικά από τους δυο είναι το αληθινό τέρας;;
Όταν ο Samson ρωτάει τον Banner πώς μέσα στα τόσα χρόνια καταστροφής που έσπειρε το τέρας δεν πέθανε κάποιος αθώος,ο Banner δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό αν και υποπτεύεται ότι ο Ross έστελνε όλους αυτούς τους στρατιώτες εναντίων του Hulk για να συμβεί το κακό και να δείξει στον κόσμο πόσο απειλή ήταν το τέρας...Kaι εδώ ο Banner είναι σκληρός με τον εαυτό του,όσο και αν ο Samson προσπαθεί να τον πείσει ότι ο Hulk δεν έβλαψε κανέναν...Ο Βanner θεωρεί τον εαυτό του το ίδιο τέρας με τον Hulk....
Ο Loeb πέρα από μία μελέτη της ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων,μας δίνει μια πιο μοντέρνα έκδοση του μύθου του Hulk που ίσως ξενίσει σε κάποιους παλαιότερους και πιο "σκληροπυρηνικούς"θαυμαστές του πράσινου(πλέον)γίγαντα,αλλά πάντα με σεβασμό στη δουλειά των Lee&Kirby που τα ξεκίνησαν όλα.Πιο απλοικός σεναριακά σε σχέση με το Long Halloween,αλλά πιστός στην πρωτότυπη ιστορία όσο μπορεί,μας παρουσιάζει τη τραγικότητα και τη μοναξιά τόσο του Banner,όσο και του τέρατος που ειδικά για το δεύτερο(Hulk) έχουμε την ευκαιρία ίσως για πρώτη φορά μετά τις ιστορίες του Peter David,να δούμε την ανθρώπινη πλευρά του...
To σχέδιο του Tim Sale ίσως ενοχλεί κάποιους για το πόσο "καρτουνίστικο" φαίνεται με μία πρώτη ματιά.Μην ξεχνάμε όμως ότι το σχέδιο του Sale έχει δημιουργήσει ολόκληρη σχολή(με καλλιτέχνες όπως ο Μarcos Martin&Eduardo Risso)...Εδώ ο Sale όμως έχει πετύχει κάτι πολύ δύσκολο...Να παρουσιάσει τα συναισθήματα των χαρακτήρων τόσο ζωντανά μέσα από τις εκφράσεις των προσώπων τους ώστε να νομίζεις παρά το απλοικό και καρτουνίστικο και αν είναι το σχέδιο,ότι τους βλέπεις μπροστά σου...Ειδικά οι εναλλαγές στο πρόσωπο και τις εκφράσεις του Hulk,από ένα μεγάλο παιδί που δεν καταλαβαίνει καλά καλά που βρίσκεται και γιατί τον κυνηγούν,σε έναν γίγαντα γεμάτο οργή και θυμό για όσους τον καταδιώκουν και απλά δεν τον αφήνουν ήσυχο,είναι αριστουργηματικές...
Ο Sale δίνει ακριβώς στον Hulk τη μορφή που είχε στις πρώτες εκείνες εμφανίσεις του,ένα μείγμα από τις ταινίες του Frankenstein με τον Boris Karloff μαζί με τον μύθο του Dr.Jekyll&Mr.Hyde από το ομόνυμο βιβλίο του Robert Louis Stevenson.Ένα εξαιρετικό μείγμα πρωτόγονου θυμού,λύπης και παιδιάστικης αφέλειας του τέρατος όλα σε ένα..Οι σκηνές δράσεις(ειδικά η μονομαχία με τον Iron Man στην πρώτη τους συνάντηση πριν την ίδρυση των Avengers σύμφωνα με την ιστορία)είναι πειστικές και καλοσχεδιασμένες για να δώσουν αυτό που προσφέρουν.Θα έλεγα μάλιστα ότι σχεδιαστικά το Hulk:Gray είναι μία από τις καλύτερες δουλειές του..Μεγάλη βοήθεια στα χρώματα και στον φωτισμό προσφέρουν και η δουλειά του Matt Hollingsworth που φυσικά δεν γίνεται να παραλείψουμε...
Προσωπικά θεωρώ το Hulk:Gray μία από τις καλύτερες(αν όχι η καλύτερη)από τη σειρά των "χρωμάτων" και μία ευκαιρία ειδικά για νέους αναγνώστες να αρχίσουν από αυτή πριν διαβάσουν φυσικά και τα αριστουργήματα του David στον τίτλο...Για όσους αρέσκονται τόσο τον χαρακτήρα της Marvel,όσο και το συγκεκριμένο δημιουργικό δίδυμο τότε η συγκεκριμένη σειρά απευθύνεται σε αυτούς και σίγουρα δεν θα τους απογοητέψει...
"She's gone now... there are so many other stories of what happened afterwards. But... they will now always be colored by the knowledge that she loved me for all the wrong reasons."
- Bruce Banner
Υπάρχουν δημιουργοί που συνεργάζονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν μία ιστορία απλά και μόνο γιατί έτσι τους ζητήθηκε από την εταιρεία τους,και υπάρχουν και οι δημιουργοί που ουσιαστικά ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και δουλεύουν σαν μία αυτόνομη δύναμη.Στη δεύτερη κατηγορία αυτή ανήκουν ο Jeff Loeb και ο Tim Sale ένα από το καλύτερο και δημιουργικότερο ίσως δίδυμο της βιομηχανίας των κόμικ.Με μία κοινή συνεργασία που ξεκινά από το μακρινό πλέον 1991(όταν συνεργαστήκανε για πρώτη φορά στο Challengers of the Unkown vol.2 για 8 τεύχη)και η κοινή τους πορεία συνεχίστηκε με ακόμα πιο κλασσικές δημιουργίες όπως τα Bat Man the Long Halloween(1996-97)Superman for all seasons(1998)Bat Man:Dark Victory(1999-2000)Cat woman :When in Rome(2004)καθώς και τη σειρά "χρωμάτων" για τη Marvel Spiderman: Blue(2002-2003)Daredevil :yellow(2001-2002)Captain America : White(2015-2016)η οποία επικεντρώνεται στις πρώτες εμφανίσεις των κλασσικών χαρακτήρων της Marvel(εξ'ού και τα χρώματα από τις στολές τους) και τη σχέση τους με τους αγαπημένους τους.
Το Hulk : Gray ήταν η τρίτη συνεργασία τους για τη Marvel και η τρίτη της σειράς που κυκλοφόρησε από τον Δεκέμβριο του 2003 μέχρι και τον Απρίλιο του 2004.Εδώ η επιλογή του χρώματος δεν έχει να κάνει με το χρώμα της στολής που φορούσε ο χαρακτήρας,όσο με το χρώμα που είχε ο Hulk στην πρώτη του εμφάνιση που φυσικά δεν ήταν άλλο από το γκρίζο(τουλάχιστον στο πρώτο τεύχος του γιατί ο Stan Lee βλέποντας ότι ο colorist είχε πρόβλημα να αποδίδει το χρώμα ίδιο από panel σε panel το άλλαξε στο γνωστό μας πράσινο που όλοι γνωρίζουμε).
H ιστορία έτσι όπως την εξομολογείται ο Banner σήμερα στο γραφείο του ψυχιάτρου Leonard "Doc"Samson,έχει να κάνει με τις 48 πρώτες ώρες του σαν Hulk,μετά το ατύχημα με τη βόμβα Γάμμα που του άλλαξε ολόκληρη τη ζωή....Μέσα από τη συνεδρία τους ο Loeb ερευνά τη ψυχολογία όλων των χαρακτήρων που ο καθένας έπαιξε το δικό του ρόλο σε αυτό το δράμα...H συνειδητοποίηση του Banner ότι εκείνος και το τέρας είναι η ίδια ύπαρξη όταν σκέφτονται την ίδια στιγμή την Betty...Ο Ηulk ήταν το τίμημα που ο Banner πλήρωσε για τη δημιουργία της βόμβας Γάμμα....
H ίδια η Betty που δεν φοβήθηκε στιγμή το τέρας ακόμα και από τη πρώτη τους συνάντηση ίσως γιατί το έβλεπε σαν κάτι γνώριμο,έχοντας η ίδια μεγαλώσει με έναν αυταρχικό και αποξενωμένο πατέρα..Ίσως είναι η μόνη ύπαρξη που μπορεί να "νικήσει" εκ των έσω το τέρας χωρίς να χρειαστεί ούτε καν να χρησιμοποιήσει ούτε καν τη δυναμή της...
Ο Τhunderbolt Ross ο οποίος γίνεται ορκισμένος εχθρός του τέρατος.Στη πρώτη τους συνάντηση ένιωσε τόσο μικρός απέναντι σε μία τέτοια δύναμη κάτι που δεν το είχε ξανανιώσει μέχρι τότε στη ζωή του..Εγωιστής,μικρόμυαλος και τυφλωμένος από το μίσος του κυνηγά το τέρας χρησιμοποιώντας τη δύναμη του προς δικό του όφελος...Και δεν θα σταματήσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του...Εδώ ο Loeb κάνει τον αναγνώστη να σκεφτεί σοβαρά και να αναρωτηθεί ποιος τελικά από τους δυο είναι το αληθινό τέρας;;
Όταν ο Samson ρωτάει τον Banner πώς μέσα στα τόσα χρόνια καταστροφής που έσπειρε το τέρας δεν πέθανε κάποιος αθώος,ο Banner δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό αν και υποπτεύεται ότι ο Ross έστελνε όλους αυτούς τους στρατιώτες εναντίων του Hulk για να συμβεί το κακό και να δείξει στον κόσμο πόσο απειλή ήταν το τέρας...Kaι εδώ ο Banner είναι σκληρός με τον εαυτό του,όσο και αν ο Samson προσπαθεί να τον πείσει ότι ο Hulk δεν έβλαψε κανέναν...Ο Βanner θεωρεί τον εαυτό του το ίδιο τέρας με τον Hulk....
Ο Loeb πέρα από μία μελέτη της ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων,μας δίνει μια πιο μοντέρνα έκδοση του μύθου του Hulk που ίσως ξενίσει σε κάποιους παλαιότερους και πιο "σκληροπυρηνικούς"θαυμαστές του πράσινου(πλέον)γίγαντα,αλλά πάντα με σεβασμό στη δουλειά των Lee&Kirby που τα ξεκίνησαν όλα.Πιο απλοικός σεναριακά σε σχέση με το Long Halloween,αλλά πιστός στην πρωτότυπη ιστορία όσο μπορεί,μας παρουσιάζει τη τραγικότητα και τη μοναξιά τόσο του Banner,όσο και του τέρατος που ειδικά για το δεύτερο(Hulk) έχουμε την ευκαιρία ίσως για πρώτη φορά μετά τις ιστορίες του Peter David,να δούμε την ανθρώπινη πλευρά του...
To σχέδιο του Tim Sale ίσως ενοχλεί κάποιους για το πόσο "καρτουνίστικο" φαίνεται με μία πρώτη ματιά.Μην ξεχνάμε όμως ότι το σχέδιο του Sale έχει δημιουργήσει ολόκληρη σχολή(με καλλιτέχνες όπως ο Μarcos Martin&Eduardo Risso)...Εδώ ο Sale όμως έχει πετύχει κάτι πολύ δύσκολο...Να παρουσιάσει τα συναισθήματα των χαρακτήρων τόσο ζωντανά μέσα από τις εκφράσεις των προσώπων τους ώστε να νομίζεις παρά το απλοικό και καρτουνίστικο και αν είναι το σχέδιο,ότι τους βλέπεις μπροστά σου...Ειδικά οι εναλλαγές στο πρόσωπο και τις εκφράσεις του Hulk,από ένα μεγάλο παιδί που δεν καταλαβαίνει καλά καλά που βρίσκεται και γιατί τον κυνηγούν,σε έναν γίγαντα γεμάτο οργή και θυμό για όσους τον καταδιώκουν και απλά δεν τον αφήνουν ήσυχο,είναι αριστουργηματικές...
Ο Sale δίνει ακριβώς στον Hulk τη μορφή που είχε στις πρώτες εκείνες εμφανίσεις του,ένα μείγμα από τις ταινίες του Frankenstein με τον Boris Karloff μαζί με τον μύθο του Dr.Jekyll&Mr.Hyde από το ομόνυμο βιβλίο του Robert Louis Stevenson.Ένα εξαιρετικό μείγμα πρωτόγονου θυμού,λύπης και παιδιάστικης αφέλειας του τέρατος όλα σε ένα..Οι σκηνές δράσεις(ειδικά η μονομαχία με τον Iron Man στην πρώτη τους συνάντηση πριν την ίδρυση των Avengers σύμφωνα με την ιστορία)είναι πειστικές και καλοσχεδιασμένες για να δώσουν αυτό που προσφέρουν.Θα έλεγα μάλιστα ότι σχεδιαστικά το Hulk:Gray είναι μία από τις καλύτερες δουλειές του..Μεγάλη βοήθεια στα χρώματα και στον φωτισμό προσφέρουν και η δουλειά του Matt Hollingsworth που φυσικά δεν γίνεται να παραλείψουμε...
Προσωπικά θεωρώ το Hulk:Gray μία από τις καλύτερες(αν όχι η καλύτερη)από τη σειρά των "χρωμάτων" και μία ευκαιρία ειδικά για νέους αναγνώστες να αρχίσουν από αυτή πριν διαβάσουν φυσικά και τα αριστουργήματα του David στον τίτλο...Για όσους αρέσκονται τόσο τον χαρακτήρα της Marvel,όσο και το συγκεκριμένο δημιουργικό δίδυμο τότε η συγκεκριμένη σειρά απευθύνεται σε αυτούς και σίγουρα δεν θα τους απογοητέψει...
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου