Το Κουμπί της
O γεννημένος το 1945 στην Ιταλία,Milo Manara,ξεκίνησε τη σχεδιαστική του καριέρα το 1969 στα μικρού μεγέθους fumetti.H πρώτη του απόπειρα στα ερωτικά κόμικς ήταν όταν το 1971 σχεδίασε τις περιπέτειες της σέξυ πειρατίνας Jolanda de Almaviva(στην Ελλάδα κυκλοφόρησε ως η Κόρη της Θάλασσας-περιοδικό Free 2003)σε σενάριο του Francisco Rubino.Αργότερα άρχισε να δουλεύει και για περιοδικά της Γαλλο-Βελγικής σχολής των κόμικ όπως τα Charlie Mensuel, Pilote, L'Écho des savanes και À Suivre,για το οποίο δημιούργησε τα HP(χαρακτήρας επηρεασμένος από το φίλο του Hugo Pratt) και Giuseppe Bergman.Η μεγάλη όμως αναγνώριση ήρθε με τη δημιουργία του Ιl Gioco(Το Κουμπί της)ενός έργου σταθμού όχι μόνο για τα ερωτικά κόμικ,αλλά για την 9η τέχνη γενικότερα.
Επηρεασμένος από την ταινία τoυ Luis Bunnel "Belle de Jour"(Η ωραία της ημέρας)με την Cathrine Deneuve,και την ηρωίδα της Severine η οποία κυριεύεται από τις ερωτικές της επιθυμίες,ο Manara δημιουργεί το Il Gioco για το περιοδικό Glamour.Θα δημοσιευτεί όμως λίγο αργότερα το 1983 και στο περιοδικό Playmen.
Ο διευθυντής του περιοδικού Luciano Oppo απευθυνόμενος στο δημοσιογράφο Vincenzo Mollina,τον ρωτάει ποιόν θα του πρότεινε για σχεδιαστή μίας ερωτικής ιστορίας,που θα αντικαθιστούσε εκείνη που μέχρι τότε σχεδίαζε στις τελευταίες σελίδες του ο μεγάλος δάσκαλος του ερωτισμού Guido Crepax.Εκείνος φυσικά του προτείνει τον Milo Manara,ο οποίος έχοντας ως πρότυπο τον Crepax(σύμφωνα με τον Manara: "O Crepax υπέδειξε έναν τρόπο σχεδιασμού της γυναίκας με μια τεχνική πιο ενδιαφέρουσα.Επικεντρώνεται περισσότερο στο να απεικονίζει το γυναικείο ερωτισμό παρά να σχεδιάζει το γυναικείο σώμα και να αποκαλύπτει με αυτό τον τρόπο νέες δυνατότητες")και τον Sandro Angiolini(με τη περίφημη Isabella του)αλλά και εμπνευσμένος από το κουμπί του τηλεχειριστηρίου με το οποίο άνοιγε από μακρυά τη πόρτα του κήπου του,ο Μanara αρχίζει να σχεδιάζει την ιστορία αυτή που παραμένει μέχρι και σήμερα κλασική.
Για τον χαρακτήρα του Dr.Fez που με τη συσκευή του ελέγχει τις ερωτικές ορμές της ηρωίδας του κόμικ της Claudia(χαρακτήρας βασισμένος σε εκείνον που υποδύθηκε η Catherine Deneuve) o Manara βασίστηκε σε έναν τύπο που είχε γνωρίσει σε έναν εκδοτικό οίκο,τον Franco Valombra που ο οποίος ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα εμφανίσιμος,εν του τοις ασκούσε γοητεία στις γυναίκες.
H ιστορία του "Κουμπί της"θέλει να μας δείξει με ειρωνικό τρόπο, ότι είναι ανώφελο να προσπαθούμε να κρύψουμε ή να εξουσιάσουμε τις ορμές που βρίσκονται μέσα μας στο όνομα του πουριτανισμού,της κοινωνίας που επιβάλλει κανόνες, ενός ''Καθωσπρεπισμού" και της κοινής ηθικής.Μέσα από το σχεδιαστικό ταλέντο του δημιουργού,κάθε σκίτσο είναι μία κοροϊδευτική απεικόνιση απέναντι σε μία κοινωνία που χρησιμοποιεί τη γυναίκα ως σύμβολο του σεξ στη διαφήμιση(γιατί αυτό θα φέρει πωλήσεις)αλλά δεν ανέχεται το γυμνό και το θεωρεί κάτι το πρόστυχο,ειδικά όταν πρόκειται για μία θηλυκή απεικόνιση...Πάντα ο ερωτισμός ειδικά στη γυναίκα,και η ελευθερία της να τον εκφράσει σύμφωνα με τις δικές της ανάγκες και όχι της απαιτήσεις που έχει επιβάλλει η κοινωνία μας, θεωρείται τις περισσότερες φορές σαν κάτι το χυδαίο,ανάλογα με το κατά πόσο πουριτανοί είναι αυτοί που το εκλαμβάνουν ως έτσι.
H Claudia Christiani είναι μία νεαρή και πανέμορφη γυναίκα,ντροπαλή(νιώθοντας άβολα με το σώμα και τη σεξουαλικότητα της) και παντρεμένη με έναν πλούσιο και αρκετά χρόνια μεγαλύτερο της άντρα τον Aleardo,ο οποίος μπορεί πια να μην την ικανοποιεί ερωτικά αλλά ικανοποιεί όλες τις τις επιθυμίες...Ένας ψυχολόγος που την παρακολουθεί,γνωστός του άντρα της, ο Dr.Fez προσπαθεί να την κάνει να βγει από το "καβούκι" της ενώ στην πραγματικότητα την επιθυμεί και ο ίδιος...Όταν εκείνη τον απορρίπτει και μαθαίνοντας για μία εφεύρεση που "γιατρεύει" την ανδρική ανικανότητα στέλνοντας Ο Dr.Fez αποκτά αυτή τη νέα εφεύρεση και αποφασίζει να τη χρησιμοποιήσει στη Claudia. Η Claudia απάγεται και αποκτά ένα "δέκτη" χειρουργικά εμφυτευμένο στον εγκέφαλό της. Ένας πομπός χρησιμοποιείται για να στέλνουν σήματα στον δέκτη και ο δέκτης στέλνει σήματα σε ορισμένες απολήξεις νεύρων στον εγκέφαλο που προκαλούν την Claudia να γίνει απίστευτα ερωτική, ανάλογα με τη ρύθμιση του πομπού....Και εκεί είναι που θα χαθεί κάθε έλεγχος....
Σχεδιαστικά ο Manara προσωπικά για εμένα μας έχει παρουσιάσει(μαζί με τον Georges Pichard)τις ωραιότερες και πιο ερωτικές γυναίκες στην ιστορία των κόμικ.Με ολόσωστες σωματικές ανατομίες,αισθησιακές ερωτικές σκηνές που ουδέποτε γίνονται χυδαίες και φτηνές,και επιθυμητές ηρωίδες με λάγνο βλέμμα και αισθησιασμό που βγαίνει από κάθε σχεδιαστική γραμμή τους,ο Manara εδώ και χρόνια θεωρείται-δίκαια-ως ένας από τους μεγαλύτερους δάσκαλους του ερωτισμού.Το Κουμπί της περιέχει όλα αυτά τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τον προηγούμενο χαρακτηρισμό του.
Το Κουμπί της έγινε και ταινία από τον σκηνοθέτη Jean Louis Richard με πρωταγωνίστρια την Florence Guerin αλλά δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία.Ίσως γιατί έλειπε από εκείνην το "πνεύμα" του κόμικ και ο ειρωνικός τόνος με τον οποίο ήθελε ο Manara να περάσει τα μηνύματά του.
Το 1983 το κόμικ μεταφράζεται στα γαλλικά από τον Albin Mitchel και δημοσιεύεται στο L'Eco des savannes.O Manara γνωρίζει την παγκόσμια επιτυχία.Αργότερα θα κυκλοφορήσει και στην Αμερικάνικη αγορά.Στην Ελλάδα κυκλοφόρησαν όλα τα άλμπουμ της σειράς και από τη Βαβέλ(το 1ο)και από τις εκδόσεις Λιβάνη(τα υπόλοιπα 3).Κάποια κυκλοφόρησαν και σαν ένθετο με την εφημερίδα Esspresso και το περιοδικό Free.
O γεννημένος το 1945 στην Ιταλία,Milo Manara,ξεκίνησε τη σχεδιαστική του καριέρα το 1969 στα μικρού μεγέθους fumetti.H πρώτη του απόπειρα στα ερωτικά κόμικς ήταν όταν το 1971 σχεδίασε τις περιπέτειες της σέξυ πειρατίνας Jolanda de Almaviva(στην Ελλάδα κυκλοφόρησε ως η Κόρη της Θάλασσας-περιοδικό Free 2003)σε σενάριο του Francisco Rubino.Αργότερα άρχισε να δουλεύει και για περιοδικά της Γαλλο-Βελγικής σχολής των κόμικ όπως τα Charlie Mensuel, Pilote, L'Écho des savanes και À Suivre,για το οποίο δημιούργησε τα HP(χαρακτήρας επηρεασμένος από το φίλο του Hugo Pratt) και Giuseppe Bergman.Η μεγάλη όμως αναγνώριση ήρθε με τη δημιουργία του Ιl Gioco(Το Κουμπί της)ενός έργου σταθμού όχι μόνο για τα ερωτικά κόμικ,αλλά για την 9η τέχνη γενικότερα.
Επηρεασμένος από την ταινία τoυ Luis Bunnel "Belle de Jour"(Η ωραία της ημέρας)με την Cathrine Deneuve,και την ηρωίδα της Severine η οποία κυριεύεται από τις ερωτικές της επιθυμίες,ο Manara δημιουργεί το Il Gioco για το περιοδικό Glamour.Θα δημοσιευτεί όμως λίγο αργότερα το 1983 και στο περιοδικό Playmen.
Ο διευθυντής του περιοδικού Luciano Oppo απευθυνόμενος στο δημοσιογράφο Vincenzo Mollina,τον ρωτάει ποιόν θα του πρότεινε για σχεδιαστή μίας ερωτικής ιστορίας,που θα αντικαθιστούσε εκείνη που μέχρι τότε σχεδίαζε στις τελευταίες σελίδες του ο μεγάλος δάσκαλος του ερωτισμού Guido Crepax.Εκείνος φυσικά του προτείνει τον Milo Manara,ο οποίος έχοντας ως πρότυπο τον Crepax(σύμφωνα με τον Manara: "O Crepax υπέδειξε έναν τρόπο σχεδιασμού της γυναίκας με μια τεχνική πιο ενδιαφέρουσα.Επικεντρώνεται περισσότερο στο να απεικονίζει το γυναικείο ερωτισμό παρά να σχεδιάζει το γυναικείο σώμα και να αποκαλύπτει με αυτό τον τρόπο νέες δυνατότητες")και τον Sandro Angiolini(με τη περίφημη Isabella του)αλλά και εμπνευσμένος από το κουμπί του τηλεχειριστηρίου με το οποίο άνοιγε από μακρυά τη πόρτα του κήπου του,ο Μanara αρχίζει να σχεδιάζει την ιστορία αυτή που παραμένει μέχρι και σήμερα κλασική.
Για τον χαρακτήρα του Dr.Fez που με τη συσκευή του ελέγχει τις ερωτικές ορμές της ηρωίδας του κόμικ της Claudia(χαρακτήρας βασισμένος σε εκείνον που υποδύθηκε η Catherine Deneuve) o Manara βασίστηκε σε έναν τύπο που είχε γνωρίσει σε έναν εκδοτικό οίκο,τον Franco Valombra που ο οποίος ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα εμφανίσιμος,εν του τοις ασκούσε γοητεία στις γυναίκες.
H ιστορία του "Κουμπί της"θέλει να μας δείξει με ειρωνικό τρόπο, ότι είναι ανώφελο να προσπαθούμε να κρύψουμε ή να εξουσιάσουμε τις ορμές που βρίσκονται μέσα μας στο όνομα του πουριτανισμού,της κοινωνίας που επιβάλλει κανόνες, ενός ''Καθωσπρεπισμού" και της κοινής ηθικής.Μέσα από το σχεδιαστικό ταλέντο του δημιουργού,κάθε σκίτσο είναι μία κοροϊδευτική απεικόνιση απέναντι σε μία κοινωνία που χρησιμοποιεί τη γυναίκα ως σύμβολο του σεξ στη διαφήμιση(γιατί αυτό θα φέρει πωλήσεις)αλλά δεν ανέχεται το γυμνό και το θεωρεί κάτι το πρόστυχο,ειδικά όταν πρόκειται για μία θηλυκή απεικόνιση...Πάντα ο ερωτισμός ειδικά στη γυναίκα,και η ελευθερία της να τον εκφράσει σύμφωνα με τις δικές της ανάγκες και όχι της απαιτήσεις που έχει επιβάλλει η κοινωνία μας, θεωρείται τις περισσότερες φορές σαν κάτι το χυδαίο,ανάλογα με το κατά πόσο πουριτανοί είναι αυτοί που το εκλαμβάνουν ως έτσι.
H Claudia Christiani είναι μία νεαρή και πανέμορφη γυναίκα,ντροπαλή(νιώθοντας άβολα με το σώμα και τη σεξουαλικότητα της) και παντρεμένη με έναν πλούσιο και αρκετά χρόνια μεγαλύτερο της άντρα τον Aleardo,ο οποίος μπορεί πια να μην την ικανοποιεί ερωτικά αλλά ικανοποιεί όλες τις τις επιθυμίες...Ένας ψυχολόγος που την παρακολουθεί,γνωστός του άντρα της, ο Dr.Fez προσπαθεί να την κάνει να βγει από το "καβούκι" της ενώ στην πραγματικότητα την επιθυμεί και ο ίδιος...Όταν εκείνη τον απορρίπτει και μαθαίνοντας για μία εφεύρεση που "γιατρεύει" την ανδρική ανικανότητα στέλνοντας Ο Dr.Fez αποκτά αυτή τη νέα εφεύρεση και αποφασίζει να τη χρησιμοποιήσει στη Claudia. Η Claudia απάγεται και αποκτά ένα "δέκτη" χειρουργικά εμφυτευμένο στον εγκέφαλό της. Ένας πομπός χρησιμοποιείται για να στέλνουν σήματα στον δέκτη και ο δέκτης στέλνει σήματα σε ορισμένες απολήξεις νεύρων στον εγκέφαλο που προκαλούν την Claudia να γίνει απίστευτα ερωτική, ανάλογα με τη ρύθμιση του πομπού....Και εκεί είναι που θα χαθεί κάθε έλεγχος....
Σχεδιαστικά ο Manara προσωπικά για εμένα μας έχει παρουσιάσει(μαζί με τον Georges Pichard)τις ωραιότερες και πιο ερωτικές γυναίκες στην ιστορία των κόμικ.Με ολόσωστες σωματικές ανατομίες,αισθησιακές ερωτικές σκηνές που ουδέποτε γίνονται χυδαίες και φτηνές,και επιθυμητές ηρωίδες με λάγνο βλέμμα και αισθησιασμό που βγαίνει από κάθε σχεδιαστική γραμμή τους,ο Manara εδώ και χρόνια θεωρείται-δίκαια-ως ένας από τους μεγαλύτερους δάσκαλους του ερωτισμού.Το Κουμπί της περιέχει όλα αυτά τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τον προηγούμενο χαρακτηρισμό του.
Το Κουμπί της έγινε και ταινία από τον σκηνοθέτη Jean Louis Richard με πρωταγωνίστρια την Florence Guerin αλλά δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία.Ίσως γιατί έλειπε από εκείνην το "πνεύμα" του κόμικ και ο ειρωνικός τόνος με τον οποίο ήθελε ο Manara να περάσει τα μηνύματά του.
Το 1983 το κόμικ μεταφράζεται στα γαλλικά από τον Albin Mitchel και δημοσιεύεται στο L'Eco des savannes.O Manara γνωρίζει την παγκόσμια επιτυχία.Αργότερα θα κυκλοφορήσει και στην Αμερικάνικη αγορά.Στην Ελλάδα κυκλοφόρησαν όλα τα άλμπουμ της σειράς και από τη Βαβέλ(το 1ο)και από τις εκδόσεις Λιβάνη(τα υπόλοιπα 3).Κάποια κυκλοφόρησαν και σαν ένθετο με την εφημερίδα Esspresso και το περιοδικό Free.
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου