SUPERMAN YEAR ONE
"You can't have Justice without truth.."
H DC συνεχίζει πάντα δυναμικά με το νέο imprint της Black Label.Οι καλύτεροι δημιουργοί της βιομηχανίας των κόμικ,χωρίς τον περιορισμό του continuity,γράφουν σε μοντέρνο στυλ και προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις της εποχής μας,ιστορίες για τους μεγαλύτερους ήρωες των κόμικ.
Έτσι και ο Frank Miller μας παρουσιάζει μία ακόμα μοντέρνα εκδοχή του μύθου του Superman,χωρίς να αλλάζει ή να αλλοιώνει αισθητά,τίποτα από το μύθο που δημιούργησαν οι Shuster&Siegel,αλλά με νεωτεριστική διάθεση και προσέγγιση,προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα.
Μετά από πολύ καιρό διαβάζουμε κάτι πραγματικά καλό από τον Frank Miller,που τα τελευταία χρόνια έδειχνε να επαναλαμβάνεται μονότονα(Xerxes)έδειχνε ότι δεν ήξερε τι έγραφε(DK2)ή με τι υλικό ή ποιον ήρωα είχε στα χέρια του να δουλέψει(Superman/DK2).Μία ανάκαμψη παρατήρησα στο DK3 The Master Race(που σας παρουσίασα εδώ)ειδικά στο τρόπο που παρουσίαζε τον Superman,αλλά κράτησα μία επιφύλαξη γιατί στο σενάριο ήταν και ο Azzarello..
Εδώ στο Superman Year One φαίνεται να βρίσκει το παλιό καλό του εαυτό,αλλά με μια πιο ευαίσθητη και ποιητική του πλευρά,που δεν μας είχε συνηθίσει στο παρελθόν.Παρακολουθούμε τη διαδρομή του Kal-El από τη στιγμή που καταστρέφεται ο πλανήτης Krypton,την άφιξή του στη Γη,την ανατροφή του σαν φυσιολογικό παιδί από τους Kent στο Smallville.
Την ανακάλυψη των δυνάμεων του,τις συμβουλές των γονιών του να μην τις χρησιμοποιεί άσκοπα ή για επίδειξη παρά μόνο όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη.Τα εφηβικά του χρόνια στο Λύκειο,το μάθημα που δίνει σε bullies που τρομοκρατούν τους πιο αδύναμους φίλους του,έχοντας μάθει στην ασυλία που προσφέρει ο φόβος και η σιωπή των άλλων.Tα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα που νιώθει για τη φίλη του Lana Lang,την απόφαση του να καταταγεί στο ναυτικό με το τέλος του σχολείου,για να γνωρίσει καλύτερα τον πλανήτη που τον ανέθρεψε,να δει τον κόσμο που ανέλαβε να προστατεύει και ορκίστηκε να αγαπά.
Όλα όσα έχουμε ξαναδεί στην ιστορία του Superman,δοσμένα με μία φρέσκια ματιά όμως από τον Miller,χωρίς να χρησιμοποιεί άσκοπη βία και επαναλαμβανόμενα κλισέ που χαρακτήριζαν τη δουλειά του τα τελευταία χρόνια,με ωραίους και κατανοητούς διαλόγους ανάμεσα στους χαρακτήρες,χωρίς άσκοπες πολυλογίες και μπερδεμένες φιλοσοφίες που κουράζουν τον αναγνώστη.Φαίνεται ότι ο Miller κατάλαβε πόσο στο παρελθόν είχε αδικήσει τον άνθρωπο από ατσάλι,τόσο στο κλασικό Dark Knight Returns όσο και στην τραγική του συνέχεια το DK2,και αποφάσισε να επανορθώσει;;Ή τελικά ήταν Superman fan και δεν το είχαμε καταλάβει;;Ή κατάλαβε ο ίδιος με τι Icon έχει επιτέλους να κάνει και αποφάσισε να τον γράψει ακριβώς έτσι;;Ότι και αν τελικά συμβαίνει από τα δύο,το αποτέλεσμα-τουλάχιστον για το πρώτο βιβλίο-φαίνεται να είναι ικανοποιητικό!!Ακόμα και αν ο Miller θέλει 63 σελίδες για να διηγηθεί την πρώτη φάση στο origin του Superman,κάτι που ο John Byrne είχε κάνει στις μισές στο δικό του και all time classic Man of Stell το 1986.
Το σχέδιο του John Romita jr. βελτιωμένο αισθητά σε σχέση με τα τελευταία χρόνια(αν καταφέρει να καταλάβει ότι όλοι οι υπερήρωες δεν σχεδιάζονται 30 κιλά όπως κάνει με τον Spidey),αν και νομίζω ότι βοηθάει αρκετά και το υπέροχο μελάνωμα από Danny Miki,γι'αυτό και σε πολλά σημεία του το σχέδιο θυμίζει αυτό του Greg Capullo,που αυτή την εποχή δουλεύει πάνω σε έναν άλλο Blak Label τίτλο το Bat Man Lat Knight on Earth που σας παρουσίασα λίγες μέρες πριν.Πάντως ο Romita κάνει καλή δουλειά στο πώς αποδίδει τις εκφράσεις και τα συναισθήματα στα πρόσωπα των χαρακτήρων,το ακριβώς αντίθετο από ότι κάνει στις σωματικές ανατομίες του δηλαδή για τον λόγο που ανέφερα πριν.Αλλά επαναλαμβάνω είναι σαφώς βελτιωμένος σχεδιαστικά και σίγουρα δεν θα απογοητεύσει στα επόμενα 2 τεύχη.Εκπληκτική δουλειά στα χρώματα από Alex Sinclair γεμάτα φωτεινότητα και ζωντάνια έρχονται να συμπληρώσουν το όλο ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Όπως και στη περίπτωση του Last Knight on Earth,έτσι και εδώ έχουμε ένα κόμικ που στηρίζεται περισσότερο στον Clark Kent,παρά στον Superman.Δίνεται έμφαση περισσότερο στην ανθρώπινη πλευρά του παρά στην υπερηρωική του,και στο "Θεϊκό" στοιχείο που παρουσιάζεται στον ήρωα τα τελευταία χρόνια ειδικά στον κινηματογράφο.Οι στιγμές με τη Lana ή ο αποχαιρετισμός με τους γονείς του λίγο πριν ξεκινήσει τη νέα του ζωή,είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες και συγκινητικές(σπάνιο για Miller επαναλαμβάνω)και μας δείχνουν ότι πίσω από όλη αυτή τη δύναμη,βρίσκεται ένας απλός,καθημερινός άνθρωπος σαν όλους μας.
Ένα πολύ καλό πρώτο τεύχος,ελπίζω να συνεχίσει το ίδιο καλά με τα επόμενα,σίγουρα με έκανε να περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια της ιστορίας.Αν όχι καλύτερο από το Last Knight on Earth,σίγουρα όμως το ίδιο αξιοπρεπέστατο και συμπαθητικό.Με το Black Label οι κλασικοί(και όχι μόνο)χαρακτήρες της DC βρίσκονται σε καλά χέρια.
"You can't have Justice without truth.."
H DC συνεχίζει πάντα δυναμικά με το νέο imprint της Black Label.Οι καλύτεροι δημιουργοί της βιομηχανίας των κόμικ,χωρίς τον περιορισμό του continuity,γράφουν σε μοντέρνο στυλ και προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις της εποχής μας,ιστορίες για τους μεγαλύτερους ήρωες των κόμικ.
Έτσι και ο Frank Miller μας παρουσιάζει μία ακόμα μοντέρνα εκδοχή του μύθου του Superman,χωρίς να αλλάζει ή να αλλοιώνει αισθητά,τίποτα από το μύθο που δημιούργησαν οι Shuster&Siegel,αλλά με νεωτεριστική διάθεση και προσέγγιση,προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα.
Μετά από πολύ καιρό διαβάζουμε κάτι πραγματικά καλό από τον Frank Miller,που τα τελευταία χρόνια έδειχνε να επαναλαμβάνεται μονότονα(Xerxes)έδειχνε ότι δεν ήξερε τι έγραφε(DK2)ή με τι υλικό ή ποιον ήρωα είχε στα χέρια του να δουλέψει(Superman/DK2).Μία ανάκαμψη παρατήρησα στο DK3 The Master Race(που σας παρουσίασα εδώ)ειδικά στο τρόπο που παρουσίαζε τον Superman,αλλά κράτησα μία επιφύλαξη γιατί στο σενάριο ήταν και ο Azzarello..
Εδώ στο Superman Year One φαίνεται να βρίσκει το παλιό καλό του εαυτό,αλλά με μια πιο ευαίσθητη και ποιητική του πλευρά,που δεν μας είχε συνηθίσει στο παρελθόν.Παρακολουθούμε τη διαδρομή του Kal-El από τη στιγμή που καταστρέφεται ο πλανήτης Krypton,την άφιξή του στη Γη,την ανατροφή του σαν φυσιολογικό παιδί από τους Kent στο Smallville.
Όλα όσα έχουμε ξαναδεί στην ιστορία του Superman,δοσμένα με μία φρέσκια ματιά όμως από τον Miller,χωρίς να χρησιμοποιεί άσκοπη βία και επαναλαμβανόμενα κλισέ που χαρακτήριζαν τη δουλειά του τα τελευταία χρόνια,με ωραίους και κατανοητούς διαλόγους ανάμεσα στους χαρακτήρες,χωρίς άσκοπες πολυλογίες και μπερδεμένες φιλοσοφίες που κουράζουν τον αναγνώστη.Φαίνεται ότι ο Miller κατάλαβε πόσο στο παρελθόν είχε αδικήσει τον άνθρωπο από ατσάλι,τόσο στο κλασικό Dark Knight Returns όσο και στην τραγική του συνέχεια το DK2,και αποφάσισε να επανορθώσει;;Ή τελικά ήταν Superman fan και δεν το είχαμε καταλάβει;;Ή κατάλαβε ο ίδιος με τι Icon έχει επιτέλους να κάνει και αποφάσισε να τον γράψει ακριβώς έτσι;;Ότι και αν τελικά συμβαίνει από τα δύο,το αποτέλεσμα-τουλάχιστον για το πρώτο βιβλίο-φαίνεται να είναι ικανοποιητικό!!Ακόμα και αν ο Miller θέλει 63 σελίδες για να διηγηθεί την πρώτη φάση στο origin του Superman,κάτι που ο John Byrne είχε κάνει στις μισές στο δικό του και all time classic Man of Stell το 1986.
Το σχέδιο του John Romita jr. βελτιωμένο αισθητά σε σχέση με τα τελευταία χρόνια(αν καταφέρει να καταλάβει ότι όλοι οι υπερήρωες δεν σχεδιάζονται 30 κιλά όπως κάνει με τον Spidey),αν και νομίζω ότι βοηθάει αρκετά και το υπέροχο μελάνωμα από Danny Miki,γι'αυτό και σε πολλά σημεία του το σχέδιο θυμίζει αυτό του Greg Capullo,που αυτή την εποχή δουλεύει πάνω σε έναν άλλο Blak Label τίτλο το Bat Man Lat Knight on Earth που σας παρουσίασα λίγες μέρες πριν.Πάντως ο Romita κάνει καλή δουλειά στο πώς αποδίδει τις εκφράσεις και τα συναισθήματα στα πρόσωπα των χαρακτήρων,το ακριβώς αντίθετο από ότι κάνει στις σωματικές ανατομίες του δηλαδή για τον λόγο που ανέφερα πριν.Αλλά επαναλαμβάνω είναι σαφώς βελτιωμένος σχεδιαστικά και σίγουρα δεν θα απογοητεύσει στα επόμενα 2 τεύχη.Εκπληκτική δουλειά στα χρώματα από Alex Sinclair γεμάτα φωτεινότητα και ζωντάνια έρχονται να συμπληρώσουν το όλο ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Όπως και στη περίπτωση του Last Knight on Earth,έτσι και εδώ έχουμε ένα κόμικ που στηρίζεται περισσότερο στον Clark Kent,παρά στον Superman.Δίνεται έμφαση περισσότερο στην ανθρώπινη πλευρά του παρά στην υπερηρωική του,και στο "Θεϊκό" στοιχείο που παρουσιάζεται στον ήρωα τα τελευταία χρόνια ειδικά στον κινηματογράφο.Οι στιγμές με τη Lana ή ο αποχαιρετισμός με τους γονείς του λίγο πριν ξεκινήσει τη νέα του ζωή,είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες και συγκινητικές(σπάνιο για Miller επαναλαμβάνω)και μας δείχνουν ότι πίσω από όλη αυτή τη δύναμη,βρίσκεται ένας απλός,καθημερινός άνθρωπος σαν όλους μας.
Ένα πολύ καλό πρώτο τεύχος,ελπίζω να συνεχίσει το ίδιο καλά με τα επόμενα,σίγουρα με έκανε να περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια της ιστορίας.Αν όχι καλύτερο από το Last Knight on Earth,σίγουρα όμως το ίδιο αξιοπρεπέστατο και συμπαθητικό.Με το Black Label οι κλασικοί(και όχι μόνο)χαρακτήρες της DC βρίσκονται σε καλά χέρια.
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου