Silver Surfer
''They're regrets. We don't get to choose different pasts. What you do get to choose is the future -- the person you want to be. You were a Herald. You chose to be a hero. A Defender! A knight in shining armor, with his trusty steed, ready to save the universe! Save it one more time.'' - Dawn Greenwood
Αυτό που πάντα μου άρεσε στη γραφή του Dan Slott είναι ότι πρώτα γράφει σαν fan boy και μετά σαν επαγγελματίας.Πράγμα σπάνιο στο επάγγελμα του συγγραφέα ειδικά των κόμικς...Ειδικά όταν ο Slott αναλαμβάνει να γράψει και χαρακτήρα στον οποίο τρέφει αδυναμία από μικρό παιδί(μεγαλούργησε στον Spider Man όπως και στη She Hulk),εκεί μπορούμε να πούμε ότι δεν πρόκειται απλά για συγγραφή αλλά για πραγματικό έρωτα...
Σαν και αυτόν που βρήκε ο Silver Surfer στο πρόσωπο μίας γήινης κοπέλας της Dawn Greenwood,μέσα από τις αξέχαστες και παράξενες περιπέτειες που έζησαν μαζί,στα 29 επικά τεύχη που δημιούργησε ο Slott μαζί με τους Allred(Mike&Laura).Στο 7ο και 8ο volume του Silver Surfer που κυκλοφόρησε από τον Μάιο του 2014 μέχρι και το Δεκέμβριο του 2017 σε δύο volumes λόγο renumbering όπως συνήθως γίνεται τα τελευταία χρόνια σε όλους τους τίτλους των 2 μεγάλων εταιρειών...Και σε αυτή τη περίπτωση ο Slott μας έδειξε πόσο πολύ αγαπάει και τον χαρακτήρα του Surfer δημιουργώντας ένα από τα πιο επικά,παράξενα,αλλοπρόσαλλα,ευαίσθητα αλλά και ανθρώπινα run που γράφτηκαν ποτέ για τον χαρακτήρα...
Κάπου εδώ θα σας πω και τη μεγάλη μου αμαρτία....Έχοντας μεγαλώσει με το κλασσικό και αξεπέραστο run των Lee-Buscema όπως επίσης και με τις ιστορίες των Lee-Moebius(Parable άρθρο μου θα βρείτε εδώ)και Starlin-Lim λίγο πριν το Infinity Gauntlet,ήμουν διστακτικός έως και προκατειλημμένος στο να διαβάσω τελικά το run του Slott στον Surfer...Διαβάζοντας σε άρθρα και συνεντεύξεις του συγγραφέα ότι σαν μεγάλος fan της αγγλικής σειράς Doctor Who θα μετέφερε κάποια στοιχεία στο δικό του run,και βλέποντας τον Surfer με τη δική του "companion" νόμιζα ότι απλά θα διάβαζα έναν Doctor Surfer δηλαδή για να εξηγούμαι μία μείξη και των δύο σειρών,που ουσιαστικά θα πραγματεύονται ακριβώς το ίδιο πράγμα...
Εξώφυλλο από Adi Granov |
Επίσης το γεγονός ότι τα σχέδια θα έκανε ο Mike Allred(X-Static,MadMan)που έχει ένα δικό του στυλ που είτε το αγαπάς,είτε το μισείς(εγώ είμαι κάπου στη μέση)και σίγουρα δεν μπορείς να το φανταστείς στο στυλ του Surfer,έκανε τη διστακτικότητα μου ακόμα μεγαλύτερη....Πόσο λάθος έκανα και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό!!Το δίδυμο(ή μάλλον τρίδυμο)των Slott,Allerd&Allred(σαν δικηγορικό γραφείο ακούγεται)δημιούργησαν ένα μοντέρνο sci-fi παραμύθι στο οποίο δεν θα σας αποκαλύψω αν ζήσανε εκείνοι καλά και εμείς καλύτερα,σίγουρα όμως έζησαν τις πιο περίεργες καταστάσεις που δεν θα μπορούσαν να φανταστούν....Με τις καλές και κακές τους στιγμές,με χαρές και λύπες,αλλά πάντα με τον έναν να συμπληρώνει τον άλλο...
Όλο το cast των υπέροχων περιπετειών του Norrin και της Dawn.. |
Το artwork του Mike Allred(με τα υπέροχα χρώματα της μόνιμης συνεργάτιδας και γυναίκας του Laura)αποτελεί τον ορισμό της pop art μαζί με μερικά Kirby-ικά στοιχεία που ομορφαίνουν το όλο σύνολο.Τα σχέδια έρχονται σε αντίθεση με το επαναλαμβανόμενο σοβαρό ύφος του Surfer προσδίδοντας μία φρεσκάδα και μία ευχάριστη ανανέωση στο χαρακτήρα.Σελίδες που μοιάζουν σαν ένα ταξίδι όχι με τη σανίδα του Surfer αλλά με LSD,με τα πιο παράξενα σχεδιασμένα panels που μπορείτε να συναντήσετε σε κόμικ,ο Allred κάνει μία από τις καλύτερες δουλειές του εδώ και καιρό...
Η Dawn Greenwood ζούσε μία ήσυχη ζωή στο Anchor Bay στη Μασαχουσέτη μαζί με τον πατέρα της και τη δίδυμη αδελφή της...Όταν η Dawn Greenwood ήταν μικρό κορίτσι, έκανε μια επιθυμία σε ένα αστέρι που έπεφτε.Nα μείνει για πάντα στον ουρανό και ποτέ να μη πέσει..Το αστέρι εκείνο ήταν τότε ο Silver Surfer, πηδώντας μέσα στο διάστημα, προειδοποιώντας τη Γη ότι ο Galactus ήταν έτοιμος να την εξαφανίσει(Fantastic Four #48 - #50 Galactus Trilogy Μάιος-Ιούλιος 1966)...
Τα χρόνια πέρασαν και η Dawn μαζί με το μπαμπά της έχουν μαζί το Greenwood inn φιλοξενώντας τουρίστες,ενώ η αδερφή της ταξιδεύει σε όλο το κόσμο...Τίποτα το συνταρακτικό δεν συμβαίνει στη ζωή της Dawn...Όμως η ζωή έχει άλλα σχέδια,και η Dawn και ο Surfer θα βρεθούν μαζί 12 χρόνια αργότερα, όταν ο Surfer πρέπει να σώσει έναν άλλο πλανήτη, η Dawn κρατείται αιχμάλωτη από ένα Γαλαξιακό εξωγήινο πλάσμα, σε περίπτωση που εκείνος αποτύχει...Και από εδώ θα ξεκινήσει το ταξίδι της Dawn με τον Norrin Raad.Ένα ταξίδι που θα τους οδηγήσει στα πέρατα του σύμπαντος,ζώντας τις πιο επικίνδυνες και εξωφρενικές περιπέτειες,βλέποντας κόσμους και γαλαξίες που ποτέ δεν θα μπορούσε να χωρέσει ο ανθρώπινος νους και κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά νιώθοντας τα σκιρτήματα του έρωτα...Και ο Norrin Raad μετά από τόσα χρόνια θα νιώσει και θα το ζήσει αληθινά το πώς είναι να είσαι ξανά άνθρωπος και γιατί όχι να ζεις φυσιολογικά και πάλι,παρά τις όποιες αντιξοότητες...Και τελικά αυτό που θα μείνει αιώνιο δεν θα είναι το αστέρι της ευχής της Dawn,αλλά η αγάπη που φωτίζει σε κάθε σημείο του γαλαξία ορατό ή αόρατο...Η αγάπη έτσι όπως την έζησε ο Norrin και η Dawn...Kαι θα ζει αιώνια...
Ίσως το καλύτερο reboot χαρακτήρα που είχα διαβάσει εδώ και πολύ καιρό...Από το να επαναλαμβάνεις τα ίδια σενάρια των τελευταίων δεκαετιών ή να προσπαθείς να μιμηθείς(πράγμα αδύνατο)τη λυρική,ποιητική ευαισθησία των ιστοριών του Stan Lee,ο Slott δίνει τη δική του προσωπική πινελιά στον χαρακτήρα.Προσθέτει κάτι που του έλειπε εδώ και χρόνια και αυτό είναι το στοιχείο του χιούμορ.Και αυτό είναι που θα προσδώσει στον Surfer έναν ακόμη πιο ανθρώπινο χαρακτήρα,θα τον βγάλει από τα στενά όρια του μονοδιάστατου χαρακτήρα που ταξιδεύει μόνος και φιλοσοφεί στις μακρινές γωνιές του σύμπαντος...Ποιος άλλωστε είπε ότι ο Surfer δεν μπορεί να γίνει(έστω και για λίγο)χαρούμενος;;Ποιος μπορεί να κρίνει το γεγονός ότι ο Norrin Radd μπορεί να νιώσει άνθρωπος ξανά;;Ο Slott πέτυχε το ακατόρθωτο με το να φέρνει με την ίδια συχνότητα τόσο το χαμόγελο στα χείλη των αναγνωστών όσο και τα δάκρυα στα μάτια τους..Όλα συνδυασμένα με απόλυτη αρμονία..Ακόμα και αν αποτελούν αντίθετα στοιχεία μεταξύ τους(χαρούμενες και συγκινητικές στιγμές,μοναξιά και έρωτας,το άγνωστο και το γνώριμο,τα όνειρα και η σκληρή πραγματικότητα...)
Φαντασία,περιπέτεια,κωμικά στοιχεία,ρομαντισμός, ευαισθησία και ανθρωπιά παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες κερδίζοντας ακόμα και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη...Ακόμα και αναγνώστες σαν εμένα που όπως ανέφερα παραπάνω είμαι της "παλιάς σχολής" ειδικά στον χαρακτήρα του Surfer...Και μπορεί η Dawn να ήταν η κομικσική εκδοχή της Rose και η σανίδα του Surfer(που η Dawn χαριτωμένα αποκαλεί "Toomie"από τη φράση "To me my board" που λέει ο Surfer)το Tardis που θα τους ταξιδέψει παντού,σίγουρα όμως το κόμικ αυτό ΔΕΝ πρόκειται τελικά για μία ακόμα εκδοχή του Doctor Who αλλά με άλλους χαρακτήρες....Είναι και προσφέρει πολλά περισσότερα στους αναγνώστες και στο χαρακτήρα που πραγματεύεται...
Μία ιστορία με αρχή,μέση και τέλος,με το πιο συγκινητικό και υπέροχο φινάλε που έχω διαβάσει σε ιστορία του Surfer(μαζί με αυτό του Silver Surfer : Requiem)και όχι μόνο,το κόμικ αυτό είναι απλά μία εμπειρία ζωής,και σίγουρα δεν πρόκειται να το ξεχάσετε για πολύ καιρό αφότου το διαβάσετε(σύντομα θα το ξαναδιαβάσω να ζήσω την ίδια εμπειρία)το οποίο σας συμβουλεύω να κάνετε αμέσως αν δεν έχετε κάνει ήδη!!Μέσα στους καλύτερους τίτλους που έχει βγάλει η Marvel τα τελευταία χρόνια.
To άρθρο αυτό το αφιερώνω στο φίλο Κωνσταντίνο Μπόρα.Better late than never Κωστή!!
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου