Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός
"Jean Wherever you are,I'll get him for you...I don't care what I have to do...Because I let him get away,and I swear there'll be no further deaths at his hands..None!!! " - Peter Parker/Spider Man
Διαβάζοντας τα τελευταία τεύχη του Amazing Spider Man σε σενάριο Nick Spencer (ναι αυτός που έκανε τον Cap Ναζί αλλά στον Spidey παρουσιάζει αξιοπρεπέστατες ιστορίες) που φέρνουν αντιμέτωπο τον άνθρωπο αράχνη με το μυστηριώδη Kindred,παρατήρησα με νοσταλγία ότι επανήλθε στο προσκήνιο και ένας παλαιότερος εχθρός ο Sin Eater.Ένας εχθρός που είχε απασχολήσει τον Spidey, πολλά χρόνια πριν σε ένα story arc που σήμερα θεωρείται κλασικό αλλά και αρκετά σκοτεινό (στη κατηγορία του Kraven's Last Hunt που γράφτηκε έναν χρόνο αργότερα).Θα παρουσιάσω φυσικά το The Death of Jean De Wolff που έγραψε ο Peter David σε σχέδιο του Rich Bucker(Deathlock,Avengers,Fantastic Four,All Star Squadron) και που παρουσιάστηκε στο δεύτερο τότε τίτλο του Spider Man, τον Spectacular Spider Man στα τεύχη #107–110 από τον Οκτώβριο του 1985 μέχρι τον Ιανουάριο του 1986.
O Peter David σε συνέντευξή του είχε δηλώσει κάποτε ότι όταν ήταν 17 χρονών είχε πάρει έναν όρκο. Όταν θα γίνονταν συγγραφέας και θα έγραφε κόμικς, να μην σκότωνε ποτέ έναν αγαπημένο supporting χαρακτήρα σε οποιοδήποτε τίτλο...Αυτό γιατί σε εκείνη την ηλικία, και ενώ είχε σταματήσει χρόνια να διαβάζει κόμικς, έμαθε με σκληρό τρόπο(σε ερώτηση του γιατί ο Peter δεν παντρεύεται τη Gwen) ότι η Gwen είχε πεθάνει μερικά χρόνια πριν, και μάλιστα με πολύ τραγικό τρόπο...Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι ο David καταπάτησε τον όρκο του όχι μία αλλά δύο φορές...Και τη δεύτερη μάλιστα επειδή τον ανάγκασαν να το κάνει(η τότε editor του Hulk, Bobbie Chase)με το να σκοτώσει την Betty Ross(αγαπημένη χαρακτήρας της τότε γυναίκας του)εγκατέλειψε τον τίτλο του Hulk μετά από 13 χρόνια υπέροχων ιστοριών...
Την πρώτη φορά που "καταπάτησε" τον όρκο του λοιπόν το θύμα ήταν ένας χαρακτήρας που είχε εμφανιστεί κάποια χρόνια νωρίτερα στη ζωή του Spidey(το 1976 στο Marvel Team Up #48),αλλά δεν ήταν αυτό που μπορούμε να πούμε μέλος της οικογένειας του χαρακτήρα. Δημιούργημα των Bill Mantlo και Sal Buscema, ο χαρακτήρας της σκληροτράχηλης επιθεωρήτριας αστυνομικού Jean DeWolff ήταν η θηλυκιά Marvelική απάντηση στον Jim Gordon χαρακτήρα της DC που εμφανίζεται στις ιστορίες του Bat Man.Ακούγωντας πάλι έναν editor στον τίτλο(τον Jim Owsley ή πιο γνωστό τα τελευταία χρόνια ως Priest)που ήθελε ο David να ξεκινήσει στον τίτλο με ένα μεγάλο "μπάμ" ο David από τη πρώτη σελίδα της ιστορίας σοκάρει τους αναγνώστες με το να δείξει το νεκρό σώμα της αστυνομικίνας, ξαπλωμένο στο κρεβάτι της μέσα σε μία λίμνη αίματος, πυροβολημένη εξ'επαφής...
Όταν ο Spider Man θα μάθει από έναν αστυνομικό για το θάνατο της συνεργάτιδας του, και ανακαλύψει ότι εκείνη όσο και αν δεν το έδειχνε έτρεφε συναισθήματα για εκείνον θα αποφασίσει να αναλάβει την υπόθεση εντόπισης του δολοφόνου, ο οποίος σκοτώνοντας και έναν δικαστή σχεδόν κάτω από τη μύτη του Matt Murdock(που βρισκόταν ακόμα μέσα στο Δικαστήριο), θα αποκαλυφθεί ως Sin Eater.Ένας παρανοικός πίσω από μία κουκούλα, που με μία κυνηγετική καραμπίνα εξολοθρεύει όποιον θεωρεί αμαρτωλό....Μαζί με τη βοήθεια του αστυνομικού επιθεωρητή Stan Carter,και έχοντας από κοντά και τον Daredevil, θα προσπαθήσει να εντοπίσει το δολοφόνο μονάχα που αυτό που θα ανακαλύψει δε θα του αρέσει καθόλου και θα τον φέρει στα όρια του...Ίσως και πέρα από αυτά...
Το ντεμπούτο του David στον τίτλο όχι μόνο τον έφερε σε πιο ώριμα και ρεαλιστικά μονοπάτια(σε σχέση με τις ιστορίες του Al Milgrom που είχαν προηγηθεί στο τίτλο και που ήταν πιο απλοικές)αλλά κυριολεκτικά προκάλεσε "σεισμό" στα μέχρι τότε στερεότυπα των υπερηρωικών κόμικ, κάτι που είχε επιτύχει μόνο ο Frank Miller με το πέρασμα του από τον Daredevil και ιδιαίτερα με το story arc Born Again(που σας έχω παρουσιάσει εδώ). Η ιστορία που ξεκινά με το θάνατο γυναίκας ηρωίδας, όχι πέφτοντας ηρωικά στη μάχη, αλλά ύπουλα και άδικα δολοφονημένης. Όχι από έναν super villain αντίπαλο του Spider Man αλλά από έναν θρησκόληπτο ψυχοπαθή που την πυροβολεί εξ'επαφής...
Ο ήρωας που έχοντας έντονες ακόμα τις αναμνήσεις αλλά και ενοχές για το θάνατο της αγαπημένης του από τα χέρια ενός villain, ξαναζώντας μία πανομοιότυπη υπόθεση(ειδικά έτσι όπως αυτή θα εξελιχθεί)θα έρθει στα όρια του. Τόσο ώστε τυφλωμένος από οργή για απόδοση δικαιοσύνης θα έρθει αντιμέτωπος με έναν άλλο ήρωα και σύντροφο στη καταπολέμηση του εγκλήματος τον Daredevil (ο οποίος θα μάθει για πρώτη φορά τη μυστική ταυτότητα του ανθρώπου αράχνη).
O οποίος ξεχνώντας ίσως ότι και εκείνος ήρθε στα δικά του όρια όταν ο Kingpin του κατέστρεψε τη ζωή εδώ παρουσιάζεται περισσότερο ώριμος και συγκρατημένος σε σχέση με τον Spider Man που αφήνεται να τον παρασύρει η οργή και η θλίψη του, ίσως με καταστροφικά και για τον ίδιο αποτελέσματα αν δεν ήταν εκεί ο hornhead να τον συγκρατήσει...Ο συγγραφέας επίσης παρουσιάζει τον ηθικό σχετικισμό ανάμεσα στους υπερήρωες, τα λάθη ενός συστήματος απόδοσης ποινικής δικαιοσύνης, και το πώς η τυφλή οργή μπορεί να οδηγήσει έναν ήρωα ταγμένο στην υπηρεσία αυτής της δικαιοσύνης να γίνει και ο ίδιος ένορκος, δικαστής και γιατί όχι και εκτελεστής σε αυτό που ο ίδιος νομίζει για απόδοση δικαιοσύνης, αλλά στη πραγματικότητα είναι απλά ικανοποιητική ( ; ) εκδίκηση...
Η ιστορία αυτή καθιέρωσε τον Peter David ως συγγραφέα μεγάλου βεληνεκούς και ήταν η αρχή για μία μεγάλη πορεία στο χώρο των υπερηρωικών και μη κόμικ που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.Ο ίδιος ο συγγραφέας για πολύ καιρό δέχονταν γράμματα από τους αναγνώστες να "αναστήσει" την Jean (με κάποιο τρόπο ή τελικά να μην είχε πεθάνει κτλ.)αλλά ο ίδιος δήλωσε ότι κάτι τέτοιο θα εξασθενούσε το νόημα ολόκληρης της ιστορίας(κάτι το οποίο δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έγινε και με τη Betty στο τίτλο του Hulk, ο θάνατος της οποίας του είχε στοιχήσει τη φυγή του από τον τίτλο έστω και να το αποφάσισε ο ίσιος να γίνει..).Σίγουρα αυτή η ιστορία απέχει πολύ από τον friendly neigbhor Spidey όπως παρουσιάζεται ο ήρωας τις περισσότερες φορές, και όπως ανέφερα και στην αρχή, ανήκει στις πιο σκοτεινές στιγμές του web head όπως και το Karven's Last Hunt που ακολούθησε ένα χρόνο μετά αλλά και αργότερα με ιστορίες όπως το Torment του Todd McFarlane ή το Child Within πάλι του DeMatteis που ίσως παρουσιάσω όλες μαζί σε μελλοντικό μου άρθρο.
Φυσικά ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στο σχέδιο του βετεράνου Buckler το οποίο σφίζει από ζωή και ενεργητικότητα, γεμάτο δυναμισμό και με ρεαλιστικές εκφράσεις προσώπων, δίνει στην ιστορία την αληθοφάνεια αλλά και πειστικότητα που χρειάζεται και σύμφωνα με τον ίδιο τον David "Του έδωσε το είδος της "βρώμικης'' αίσθησης που αναζητούσαμε...Το είδος του Spidey meets Hill Street Blues.."
Σήμερα ίσως μπορεί να θεωρηθεί ξεπερασμένη(σε σχέση με τα τωρινά πρότυπα ιστοριών)αλλά αποτελεί και εκείνη ένα λιθαράκι για την μετέπειτα εξέλιξη τόσο του Spider Man ως χαρακτήρα, όσο και του Peter David ως συγγραφέα...Και σίγουρα είναι μία από εκείνες που τη διάβασα σαν παιδί τότε αλλά έμεινε για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου, κάτι που σήμερα ακόμα και που είμαι ενήλικος πλέον(για να μην πω και μεσήλικας) ελάχιστες έως μηδαμινές ιστορίες κάνουν...Το ότι κυκλοφορεί κατά καιρούς σε trade(και μάλιστα κυκλοφορούσε από τις αρχές των 90's σε μία εποχή όπου πολύ λίγες ιστορίες- Watchmen,Dark Knight Returns - κυκλοφορούσαν σε αυτό το format) δείχνει επίσης αν μη τι άλλο ότι υπολογίζεται μέσα στις κλασικές του ήρωα και ότι ακόμα και σήμερα το αναγνωστικό κοινό την αναζητά. Αναζητήστε την και εσείς για να διαβάσετε όχι μόνο μια πολύ καλή ιστορία αλλά και έναν ρεαλισμό που ειδικά εκείνη την εποχή έλειπε από τα κόμικ, και που με ιστορίες όπως τα Watchmen και Maus έκαναν τον κόσμο να δει τα κόμικ και την 9η τέχνη με άλλο μάτι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου