Savage Sword of Conan - The Cult of Koga Thun
Το 2019 θα είναι η χρονιά του Conan.Όχι γιατί θα δούμε κάποια πολυαναμενόμενη ταινία με θέμα τον αγαπημένο μας βάρβαρο στις κινηματογραφικές αίθουσες,αλλά γιατί ο ήρωας επέστρεψε στις ρίζες του.Δηλαδή εκεί από όπου ξεκίνησαν όλα,στην εταιρία που τον παρουσίασε στο αμερικάνικο(και όχι μόνο)κοινό με μορφή κόμικ,την Marvel.
Διαβάσαμε ήδη τον πρώτο τίτλο που έβγαλε η εταιρεία το Conan the Barbarian σε σενάριο Jason Aaron και σχέδιο του Muhmud Asrar (παρουσίαση μου θα βρείτε εδώ) και ξέρουμε ότι ο τίτλος βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια.Αλλά οι περιπέτειες του Conan φυσικά δεν περιορίζονται σε έναν μόνο τίτλο!!Είπαμε η Marvel θα γιορτάσει την επιστροφή του ήρωα και με άλλους τίτλους,limited series μέχρι και την εμφάνιση του στη σημερινή εποχή με τον αναμενόμενο τίτλο Savage Avengers όπου ο σπαθοφόρος βάρβαρος θα έρθει στo σήμερα, συναντώντας ήρωες μέσα από το main Μarvel universe(Wolverine,Punisher,Venom κ.τ.λ.).
Variant cover από Kevin Eastman για το #1 |
Ο δεύτερος τίτλος για τον Conan που μας παρουσιάζει η Marvel,είναι η αναβίωση ενός ακόμα θρυλικού τίτλου της για τον ήρωα,του Savage Sword of Conan που στην πρώτη του μορφή ήταν ένα ασπρόμαυρο magazine(από εκείνα που έβγαζε η εταιρεία στη δεκαετία του '70 χωρίς τους περιορισμούς του κώδικα των κόμικ)το οποίο άφησε εποχή και στο οποίο δούλεψαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της 9ης τέχνης όπως Neal Adams,Alfredo Alcala,Pablo Marcos,Dick Giordano,John Buscema κ.α. με ζωγραφιστά εξώφυλλα-έργα τέχνης από Earl Norem&Joe Jusko.Ο τίτλος εκείνος διήρκεσε από τον Αύγουστο του 1974 μέχρι και τον Ιούλιο του 1995 κάνοντας τον όχι μόνο το μακροβιότερο magazine της Marvel,αλλά και έναν από τους μακροβιότερους ongoing τίτλους στην ιστορία της βγάζοντας 235 τεύχη.
Στη σημερινή του αναβίωση δεν γυρνά με τη παλιά του μορφή φυσικά,αλλά σαν κανονικό monthly τεύχος αρχίζοντας από το #1,αλλά διατηρώντας και το Legacy numbering από το #236.Οι Gerry Duggan και Ron Garney παίρνουν τη σκυτάλη μετά από χρόνια,ακονίζουν τα μολύβια τους και αρχίζουν ένα story arc που θα ολοκληρωθεί σε 5 τεύχη και θα φέρει τον Conan στα ίχνη ενός θησαυρού αλλά και αντιμέτωπο με νέους επικίνδυνους εχθρούς...
Στο πρώτο τεύχος ο Duggan μας δίνει έναν κλασικό Conan ήδη από τις πρώτες σελίδες του.Ένας Conan στα 20,με το αίμα του να βράζει για περιπέτεια,δραπετεύει από ένα πλοίο που τον κρατούσαν αιχμάλωτο(τον είχαν περιμαζέψει σαν ναυαγό)αφού πρώτα παίρνει μαζί του ένα κουτί που νομίζει ότι κρύβει έναν θησαυρό.Αντί για θησαυρό το κουτί του αποκαλύπτει μυστικά από το μέλλον..
Και εδώ ο Duggan θα στήσει τον καμβά όπου θα ζωγραφίσει σεναριακά,την υπόλοιπη ιστορία που σαν άλλος παραμυθάς του παλαιού καιρού θα μας διηγηθεί και θα οδηγήσει τον βάρβαρο σε μία καθαρόαιμη πειρατική περιπέτεια με μάγους,τέρατα,όμορφες γυναίκες αλλά και πολλούς κινδύνους που θα φέρουν τον ήρωα στα όρια του...
Λιγότερο πολυλογάς σε σχέση με τον Aaron,ο Duggan καταφέρνει μέσα σε λίγες σελίδες να προσελκύσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να τον κάνει να επιθυμεί να διαβάσει τη συνέχεια της ιστορίας..Η δράση δεν είναι τόσο καταιγιστική όσο εκείνη στον main τίτλο της σειράς(Conan the Barbarian)αλλά υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές που παίρνουμε μία καλή δόση από τον brutal Conan(η σκηνή ειδικά που σπάει το χέρι του πειρατή) που τόσα χρόνια γνωρίζουμε και αγαπάμε.Τον Conan που σε όσο δύσκολη κατάσταση και αν βρεθεί θα πουλήσει ακριβά το τομάρι του,και αυτό δεν θα γίνει χωρίς να κρατά το σπαθί στο χέρι,εξολοθρεύοντας όποιον έχει την ατυχία να βρεθεί στο δρόμο του...
Ο Ron Garney συνεχίζει να μας καταπλήσσει με τη σχεδιαστική του εξέλιξη ειδικά τα τελευταία χρόνια και φυσικά και εδώ μας παραδίδει μία ακόμα σχεδιαστικά άρτια δουλειά του.Ήταν ένας artist ο οποίος έπρεπε κάποια στιγμή να σχεδιάσει και τον Conan.Και τα καταφέρνει θαυμάσια(προσωπικά μου άρεσε περισσότερο από τον Asrar στον Barbarian).Οι εναλλαγές σκοταδιού και φωτός(ειδικά στην spread page που ο Conan βρίσκεται φυλακισμένος στο αμπάρι)καθώς και οι βαριά σκίαση και ο μουντός τόνος των layouts βάζουν αμέσως τον αναγνώστη στο mood της σειράς,μαζί με κάποια close ups που δείχνουν την οργή του Conan τη στιγμή που σαν αιχμαλωτισμένο ζώο προσπαθεί να δραπετεύσει,έχοντας επάνω του και το κουτί του θησαυρού και έναν αλυσοδεμένο σύντροφο!!Mου θύμισε καλές παλιές εποχές του Ernie Chan και του Big John Buscema(ειδικά όταν ο τελευταίος παρέλαβε τη σκυτάλη από τον Barry Windsor-Smith αρχές δεκαετίας του '70).Εξαιρετική δουλειά και στα πλούσια χρώματα του Richard Isanove,που προσθέτουν πολύ θετικά στο όλο σχεδιαστικό σύνολο.
Ο Alex Ross με τα περίφημα εξώφυλλα του συνεχίζει τη παράδοση των Jusko&Noreem με μικρά έργα τέχνης...
Variant cover από George Perez για το #1 |
Το τεύχος συνοδεύεται(όπως και στο Barbarian)από το πρώτο μέρος μίας νουβέλας με ήρωα τον Conan γραμμένη από τον Scott Οden με τίτλο The Shadow of Vengeance που αποτελεί συνέχεια μιας ιστορίας του Robert E.Howard που ονομαζόταν The Devil in Iron.Ένα πολύ καλό τεύχος,που όπως και εκείνο του Conan the Barbarian με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο και περιμένω τη συνέχεια με την προσδοκία ότι ο Conan βρίσκεται σε καλά χέρια και εκεί πρέπει να μείνει!!
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου