Bat Man - White Knight
"Sometimes I'm not sure why I wear the mask...Is it to scare them?Or is it because I scare myself?.." - Bat Man
Σε προηγούμενο άρθρο μου σχετικά με τη κυκλοφορία του Bat Man:Damned μιλήσαμε για το νέο imprint της DC το Black Label.Που ουσιαστικά αποτελεί μία πιο ενήλικη εκδοχή του All Star Imprint της(δηλαδή μεγάλα ονόματα της βιομηχανίας αναλαμβάνουν έναν γνωστό ήρωα και δίνουν τη δική τους εκδοχή).Αλλά και ίσως μία αναβίωση του παλαιότερου Elseworlds όπου μακρυά από τους περιορισμούς του continuity,μπορούν να διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες με μεγαλύτερη ελευθερία και με μια νέα προοπτική για τους χαρακτήρες που αναλαμβάνουν να γράψουν.Το Bat Man : Damned λοιπόν ενώ επίσημα ήταν η πρώτη κυκλοφορία του νέου αυτού imprint,τελικά ήταν το Bat Man : White Knight του Sean Murphy(Tokyo Ghost,Joe the Barbarian,Hellblazer) αυτό που με την επιτυχία του(και τη πρόσφατη κυκλοφορία του σε trade)βαπτίστηκε σαν τη "πρώτη" κυκλοφορία του Black Label.
Το Bat Man : White Knight κυκλοφόρησε σε 8 τεύχη από τον Οκτώβριο του 2017 μέχρι και τον Μάιο του 2018,σε σενάριο και σε σχέδιο του Sean Murphy,και τον Matt Holingsworth στα χρώματα.Στο White Knight o Murphy απλά αντιστρέφει τους ρόλους και ο Joker είναι ο καλός της ιστορίας,ενώ ο ρόλος του Bat Man θα αμφισβητηθεί έντονα τόσο από τους οικείους του και τον περίγυρό του,όσο και από τους ίδιους τους αναγνώστες.Ουσιαστικά η ιστορία του White Knight δεν είναι αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε και πρωτότυπη καθώς το θέμα αντιστροφής ρόλων το έχουμε ξαναδεί και άλλες φορές όπως και στο Superman:Red Son του Mark Millar(κριτική μου εδώ)ή στο πώς ο Joker μπορεί να χειραγωγήσει τη κοινή γνώμη υπέρ του στο Bat Man : Secrets του Sam Kieth(επίσης παρουσίαση μου εδώ).Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως ο Murphy προχωράει το concept μερικά βήματα παραπέρα...
Όταν ο Bat Man στριμώχνει τον Joker σε μία φαρμακευτική αποθήκη,ενώ εκείνος υποτίθεται ότι έψαχνε θεραπεία,τον χτυπάει άσχημα και τον αναγκάζει να καταπιεί τα χάπια που θα τον ηρεμούσαν μπροστά στα έντρομα μάτια των συνεργατών του(Nightwing&Bat girl)καθώς και του Gordon και των αστυνομικών...O Joker βαριά χτυπημένος μεν τη σκαπουλάρει αλλά μέσα από αυτή την εμπειρία θα γιατρευτεί τελείως από τη ψυχωτική personna του Joker,και θα ξαναγίνει ένας φυσιολογικός(;)πάλι άνθρωπος,με το κανονικό του όνομα αυτό του Jack Napier...
Τότε είναι που θα βάλει σε εφαρμογή το μεγάλο του σχέδιο...Να σώσει τη πόλη που κάποτε αποτελούσε απειλή για εκείνη,αλλά πρώτα θα πρέπει να δυσφημίσει στα μάτια του κόσμου και να αποκαθηλώσει από το βάθρο του ήρωα τον σκοτεινό ιππότη...Έχοντας για βοηθό του την παλιά(και θα δείτε όταν διαβάσετε το κόμικ γιατί την ονομάζω έτσι)αγαπημένη του Harley Quinn,και ανακαλύπτοντας στοιχεία διαφθοράς μεταξύ του αστυνομικού τμήματος του Gotham city και της σχέσης του με τον Bat Man,ο Jack Napier θα γίνει ο λευκός ιππότης για τη κοινή γνώμη,ο νέος σταυροφόρος,ο αγωνιστής ακτιβιστής που θα θελήσει να πατάξει με το δικό του "ορθόδοξο" τρόπο κάθε τι που αποτελεί για εκείνον απειλή για τη πόλη του...Είναι όμως τα πράγματα έτσι ακριβώς;;
Όταν μία νέα απειλή εμφανίζεται στο Gotham με τη μορφή του Neo Joker(που δεν θα σας αποκαλύψω τη ταυτότητα)ο Napier θα καταλάβει ότι μόνο ο πλέον εκπεσών Bat Man(που βρίσκεται πλέον κλεισμένος στη φυλακή) μπορεί να βοηθήσει πραγματικά,αλλά ίσως και ο Joker που δεν μπορούσε να μείνει θαμμένος μέσα του για πολύ καιρό....
Η ιστορία του White Knight είναι εκτός του κανονικού continuity(pre or post new 52)του Bat Man αν και ορισμένα στοιχεία της δεν αλλάζουν σημαντικά.Ο Jason Todd/Robin φαινομενικά έχει πεθάνει από τα χέρια του Joker και εδώ,αλλά υπήρξε και o πρώτος Robin(με δεύτερο τον Dick Grayson).Υπάρχουν και κάποιες αναφορές στο παρελθόν του Joker σαν αποτυχημένου κωμικού(όπως εμφανίζεται και στο Bat Man the Killing Joke των Moore&Bolland).Επίσης ο Murphy ουσιαστικά αποδίδει το δικό του homage στην πρώτη ταινία Bat Man του Tim Burton,δίνοντας στον Joker το κανονικό του όνομα Jack Napier.
O Sean Murphy περισσότερο σε αυτό το κόμικ σκιαγραφεί τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών,προσπαθώντας παράλληλα να παρουσιάσει νέες τους πτυχές με την ελευθερία κινήσεων που του παραχωρεί το γεγονός ότι γράφει εκτός continuity.Oι αλλαγές σε βασικούς χαρακτήρες είναι ενδιαφέρουσες και σε ορισμένες περιπτώσεις ανανεώνουν το βασικό τους concept ή το παρουσιάζουν και καλύτερο από όσο το έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα...
Ο Joker/Jack Napier παρουσιάζεται σαν ένας καλός άνθρωπος που εξαιτίας της παράνοιας του έκανε άσχημα πράγματα,ο Bat Man σαν καλός μεν άνθρωπος,που στον αγώνα του για την πάταξη του εγκλήματος έκανε μεν άσχημα πράγματα αλλά για καλό σκοπό(σε κάποιο σημείο στην ιστορία παραδέχεται μάλιστα πως του αρέσει το να χρησιμοποιεί βία...Μία σαδιστική πλευρά του σκοτεινού ιππότη που δεν την έχουμε συνηθίσει τόσο(ίσως μόνο στο Dark Knight Returns του Miller που πρώτος την παρουσίασε σε τέτοια έκταση)ο Murphy τη παρουσιάζει σαν κάτι το φυσιολογικό στο χαρακτήρα του Bat Man.
Ο οποίος με την πάροδο των χρόνων,και σε συνδυασμό με τις παράδοξες μεθόδους που αρχίζει να χρησιμοποιεί,έχει αποξενώσει τον εαυτό του τόσο από τους συνεργάτες του,όσο και από τον ίδιο...Ο πόλεμος του ενάντια στο έγκλημα και κάθε λογής απειλή θα προκαλέσει όμως υλικές και οικονομικές ζημιές στη πόλη που ορκίστηκε να προστατεύσει και εκεί πάνω θα στηριχτεί ο Napier,για να τον παρουσιάσει σαν τη πραγματική απειλή για το Gotham και τον εαυτό του σαν νέο σωτήρα του.Ακόμα και αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσει και "βρώμικα" μέσα για να το πετύχει...
Ο ίδιος καθημερινά δίνει το δικό του αγώνα για να σιγάσει τη φωνή της τρέλας που ακούγεται μέσα του.Γιατί ο Joker βρίσκεται απλά θαμμένος μέσα του και όχι απόλυτα εξαφανισμένος...Ο Μurphy επίσης παρουσιάζει τον villain να είναι παθιασμένος με τον εχθρό του σε σημείο απόλυτης εξάρτησης.Και αυτό το concept το έχουμε δει και άλλες φορές τόσο στο Going Sane που ανέφερα και σε προηγούμενο άρθρο μου,όσο και στα Bat Man των Snyder/Capullo ειδικά στο "Death of the Family"story arc.Ουσιαστικά ο Joker δεν μπορεί να υπάρξει,χωρίς την ύπαρξη του σκοτεινού ιππότη.Αυτή η εμμονή ήταν που έκανε τη Harley Quinn να τον εγκαταλείψει κάποια στιγμή,αφού ακόμα και η ίδια δεν μπορούσε πλέον να τον αντέξει...
Και εδώ ο Murphy μας παρουσιάζει μία από την πιο ενδιαφέρουσα,αλλά και βαθιά ανθρώπινη,εκδοχή της Harley,μία γυναίκα που στηρίζει και αγαπά τον ψυχωτικό σύντροφό της και θα κάνει τα πάντα για να τον σώσει.Όχι από τα χέρια του νόμου ή την βία που θα ασκήσει επάνω του ο Bat Man,αλλά από τον ίδιο του τον εαυτό...Δεν μπορώ να μιλήσω περισσότερο για την παρουσία της Harley στη συγκεκριμένη ιστορία χωρίς να κάνω ίσως το πιο βασικό spoiler..Η Harley του Sean Murphy(και αυτό το κάνει από την αρχή της ιστορίας του γνωστό) είναι η Harley εκείνη του Bruce Timm και της animated σειράς.Όχι η Harley της Suicide Squad και των τελευταίων χρόνων,και όταν διαβάσετε το συγκεκριμένο κόμικ θα καταλάβετε τι εννοώ.Σίγουρα όμως αυτή η έκδοση του χαρακτήρα έτσι όπως την παρουσιάζει ο δημιουργός κλέβει τις εντυπώσεις,αν όχι και την παράσταση στη συγκεκριμένη ιστορία,και κερδίζει αμέσως τη συμπάθεια του αναγνώστη,περισσότερο και από έναν θεραπευμένο Joker...
Το μόνο πρόβλημα της σειράς που εντόπισα είναι το γεγονός ότι ενώ ο Murphy προσπαθεί να περάσει κάποια πολιτικά πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα(για τη βία,το φεμινισμό κ.τ.λ.),εν τούτης ο χρόνος του είναι περιορισμένος και δεν του αφήνει χρόνο για περισσότερη ανάλυση χωρίς να ξεφύγει από το βασικό πυρήνα της ιστορίας του.Επίσης ένιωσα ότι στα δύο τελευταία τεύχη η ιστορία εξελίχθηκε και τελείωσε "γρηγορότερα" από ότι ίσως ήθελε ο δημιουργός,πράγμα που μου δίνει την εντύπωση ότι το sequel(που έχει ανακοινωθεί ήδη)δεν θα αργήσει να έρθει αν και δεν νομίζω ότι για το συγκεκριμένο κόμικ,όσο πολύ καλό και αν ήταν,δεν είναι όμως απαραίτητο...Οι διάλογοι πάντως είναι αρκετά έξυπνοι,αποφεύγοντας γνωστά κλισέ και βαρύγδουπες δηλώσεις και οι χαρακτήρες πιο ζωντανοί από ποτέ.Επίσης οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη,κρατώντας πάντα σε εγρήγορση τον αναγνώστη,παραδίδοντας μία ιστορία που μπορεί να είναι σκοτεινή,ελκυστική,τραγική και βαθιά ανθρώπινη...
Σχεδιαστικά ο Murphy πιστεύω ότι γεννήθηκε για να σχεδιάζει το σκοτεινό ιππότη.Με σχεδιαστικές αναφορές τόσο στο Bat Man the animated series(στη πιο σκοτεινή του εκδοχή),όσο και στους Rafael Albuquerque και Jock,o Murphy με το δικό του,τόσο προσωπικό και γοητευτικό του στυλ,μας δίνει τον Dark Knight εκείνον που μας έλειπε από την εποχή του Miller.Μπορεί κανείς να πει ότι το κόμικ αυτό είναι ίσως το Dark Knight της γενιάς του,ή σίγουρα θα θεωρείται σε λίγο καιρό το ίδιο κλασικό σαν και εκείνο.Με δυναμικές,κοφτές γραμμές,έντονη πλαστικότητα στις κινήσεις των χαρακτήρων και βαριά μελάνια ο Murphy δίνει τη δική του σκοτεινή εκδοχή στο Bat Man universe και το αποτέλεσμα είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό και μαγευτικό...Τέλεια η συνεργασία επίσης με τον Matt Hollingsworth στα χρώματα.Mε τη συνεχή χρησιμοποίηση του κόκκινου,του λευκού και του μαύρου στα σχέδια του Murphy δένει απόλυτα και αποτελούν την τέλεια αρμονία.Ένα δημιουργικό δίδυμο(στο στυλ των Allred,Miller-Varley κ.α.) που θα ήθελα είναι η αλήθεια να δω και σε άλλες συνεργασίες.
Το κόμικ κυκλοφόρησε πρόσφατα και στα ελληνικά πάντα από τις άριστα προσεγμένες και ποιοτικές εκδόσεις Οξύ σε πολύ καλή μετάφραση του Σάββα Αργυρού. Απαραίτητο για κάθε fan του σκοτεινού ιππότη και όποιον θέλει να διαβάσει ένα πραγματικά καλό κόμικ.
"Sometimes I'm not sure why I wear the mask...Is it to scare them?Or is it because I scare myself?.." - Bat Man
Σε προηγούμενο άρθρο μου σχετικά με τη κυκλοφορία του Bat Man:Damned μιλήσαμε για το νέο imprint της DC το Black Label.Που ουσιαστικά αποτελεί μία πιο ενήλικη εκδοχή του All Star Imprint της(δηλαδή μεγάλα ονόματα της βιομηχανίας αναλαμβάνουν έναν γνωστό ήρωα και δίνουν τη δική τους εκδοχή).Αλλά και ίσως μία αναβίωση του παλαιότερου Elseworlds όπου μακρυά από τους περιορισμούς του continuity,μπορούν να διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες με μεγαλύτερη ελευθερία και με μια νέα προοπτική για τους χαρακτήρες που αναλαμβάνουν να γράψουν.Το Bat Man : Damned λοιπόν ενώ επίσημα ήταν η πρώτη κυκλοφορία του νέου αυτού imprint,τελικά ήταν το Bat Man : White Knight του Sean Murphy(Tokyo Ghost,Joe the Barbarian,Hellblazer) αυτό που με την επιτυχία του(και τη πρόσφατη κυκλοφορία του σε trade)βαπτίστηκε σαν τη "πρώτη" κυκλοφορία του Black Label.
Το Bat Man : White Knight κυκλοφόρησε σε 8 τεύχη από τον Οκτώβριο του 2017 μέχρι και τον Μάιο του 2018,σε σενάριο και σε σχέδιο του Sean Murphy,και τον Matt Holingsworth στα χρώματα.Στο White Knight o Murphy απλά αντιστρέφει τους ρόλους και ο Joker είναι ο καλός της ιστορίας,ενώ ο ρόλος του Bat Man θα αμφισβητηθεί έντονα τόσο από τους οικείους του και τον περίγυρό του,όσο και από τους ίδιους τους αναγνώστες.Ουσιαστικά η ιστορία του White Knight δεν είναι αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε και πρωτότυπη καθώς το θέμα αντιστροφής ρόλων το έχουμε ξαναδεί και άλλες φορές όπως και στο Superman:Red Son του Mark Millar(κριτική μου εδώ)ή στο πώς ο Joker μπορεί να χειραγωγήσει τη κοινή γνώμη υπέρ του στο Bat Man : Secrets του Sam Kieth(επίσης παρουσίαση μου εδώ).Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως ο Murphy προχωράει το concept μερικά βήματα παραπέρα...
Όταν ο Bat Man στριμώχνει τον Joker σε μία φαρμακευτική αποθήκη,ενώ εκείνος υποτίθεται ότι έψαχνε θεραπεία,τον χτυπάει άσχημα και τον αναγκάζει να καταπιεί τα χάπια που θα τον ηρεμούσαν μπροστά στα έντρομα μάτια των συνεργατών του(Nightwing&Bat girl)καθώς και του Gordon και των αστυνομικών...O Joker βαριά χτυπημένος μεν τη σκαπουλάρει αλλά μέσα από αυτή την εμπειρία θα γιατρευτεί τελείως από τη ψυχωτική personna του Joker,και θα ξαναγίνει ένας φυσιολογικός(;)πάλι άνθρωπος,με το κανονικό του όνομα αυτό του Jack Napier...
Τότε είναι που θα βάλει σε εφαρμογή το μεγάλο του σχέδιο...Να σώσει τη πόλη που κάποτε αποτελούσε απειλή για εκείνη,αλλά πρώτα θα πρέπει να δυσφημίσει στα μάτια του κόσμου και να αποκαθηλώσει από το βάθρο του ήρωα τον σκοτεινό ιππότη...Έχοντας για βοηθό του την παλιά(και θα δείτε όταν διαβάσετε το κόμικ γιατί την ονομάζω έτσι)αγαπημένη του Harley Quinn,και ανακαλύπτοντας στοιχεία διαφθοράς μεταξύ του αστυνομικού τμήματος του Gotham city και της σχέσης του με τον Bat Man,ο Jack Napier θα γίνει ο λευκός ιππότης για τη κοινή γνώμη,ο νέος σταυροφόρος,ο αγωνιστής ακτιβιστής που θα θελήσει να πατάξει με το δικό του "ορθόδοξο" τρόπο κάθε τι που αποτελεί για εκείνον απειλή για τη πόλη του...Είναι όμως τα πράγματα έτσι ακριβώς;;
Όταν μία νέα απειλή εμφανίζεται στο Gotham με τη μορφή του Neo Joker(που δεν θα σας αποκαλύψω τη ταυτότητα)ο Napier θα καταλάβει ότι μόνο ο πλέον εκπεσών Bat Man(που βρίσκεται πλέον κλεισμένος στη φυλακή) μπορεί να βοηθήσει πραγματικά,αλλά ίσως και ο Joker που δεν μπορούσε να μείνει θαμμένος μέσα του για πολύ καιρό....
Η ιστορία του White Knight είναι εκτός του κανονικού continuity(pre or post new 52)του Bat Man αν και ορισμένα στοιχεία της δεν αλλάζουν σημαντικά.Ο Jason Todd/Robin φαινομενικά έχει πεθάνει από τα χέρια του Joker και εδώ,αλλά υπήρξε και o πρώτος Robin(με δεύτερο τον Dick Grayson).Υπάρχουν και κάποιες αναφορές στο παρελθόν του Joker σαν αποτυχημένου κωμικού(όπως εμφανίζεται και στο Bat Man the Killing Joke των Moore&Bolland).Επίσης ο Murphy ουσιαστικά αποδίδει το δικό του homage στην πρώτη ταινία Bat Man του Tim Burton,δίνοντας στον Joker το κανονικό του όνομα Jack Napier.
O Sean Murphy περισσότερο σε αυτό το κόμικ σκιαγραφεί τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών,προσπαθώντας παράλληλα να παρουσιάσει νέες τους πτυχές με την ελευθερία κινήσεων που του παραχωρεί το γεγονός ότι γράφει εκτός continuity.Oι αλλαγές σε βασικούς χαρακτήρες είναι ενδιαφέρουσες και σε ορισμένες περιπτώσεις ανανεώνουν το βασικό τους concept ή το παρουσιάζουν και καλύτερο από όσο το έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα...
Ο Joker/Jack Napier παρουσιάζεται σαν ένας καλός άνθρωπος που εξαιτίας της παράνοιας του έκανε άσχημα πράγματα,ο Bat Man σαν καλός μεν άνθρωπος,που στον αγώνα του για την πάταξη του εγκλήματος έκανε μεν άσχημα πράγματα αλλά για καλό σκοπό(σε κάποιο σημείο στην ιστορία παραδέχεται μάλιστα πως του αρέσει το να χρησιμοποιεί βία...Μία σαδιστική πλευρά του σκοτεινού ιππότη που δεν την έχουμε συνηθίσει τόσο(ίσως μόνο στο Dark Knight Returns του Miller που πρώτος την παρουσίασε σε τέτοια έκταση)ο Murphy τη παρουσιάζει σαν κάτι το φυσιολογικό στο χαρακτήρα του Bat Man.
Ο ίδιος καθημερινά δίνει το δικό του αγώνα για να σιγάσει τη φωνή της τρέλας που ακούγεται μέσα του.Γιατί ο Joker βρίσκεται απλά θαμμένος μέσα του και όχι απόλυτα εξαφανισμένος...Ο Μurphy επίσης παρουσιάζει τον villain να είναι παθιασμένος με τον εχθρό του σε σημείο απόλυτης εξάρτησης.Και αυτό το concept το έχουμε δει και άλλες φορές τόσο στο Going Sane που ανέφερα και σε προηγούμενο άρθρο μου,όσο και στα Bat Man των Snyder/Capullo ειδικά στο "Death of the Family"story arc.Ουσιαστικά ο Joker δεν μπορεί να υπάρξει,χωρίς την ύπαρξη του σκοτεινού ιππότη.Αυτή η εμμονή ήταν που έκανε τη Harley Quinn να τον εγκαταλείψει κάποια στιγμή,αφού ακόμα και η ίδια δεν μπορούσε πλέον να τον αντέξει...
Και εδώ ο Murphy μας παρουσιάζει μία από την πιο ενδιαφέρουσα,αλλά και βαθιά ανθρώπινη,εκδοχή της Harley,μία γυναίκα που στηρίζει και αγαπά τον ψυχωτικό σύντροφό της και θα κάνει τα πάντα για να τον σώσει.Όχι από τα χέρια του νόμου ή την βία που θα ασκήσει επάνω του ο Bat Man,αλλά από τον ίδιο του τον εαυτό...Δεν μπορώ να μιλήσω περισσότερο για την παρουσία της Harley στη συγκεκριμένη ιστορία χωρίς να κάνω ίσως το πιο βασικό spoiler..Η Harley του Sean Murphy(και αυτό το κάνει από την αρχή της ιστορίας του γνωστό) είναι η Harley εκείνη του Bruce Timm και της animated σειράς.Όχι η Harley της Suicide Squad και των τελευταίων χρόνων,και όταν διαβάσετε το συγκεκριμένο κόμικ θα καταλάβετε τι εννοώ.Σίγουρα όμως αυτή η έκδοση του χαρακτήρα έτσι όπως την παρουσιάζει ο δημιουργός κλέβει τις εντυπώσεις,αν όχι και την παράσταση στη συγκεκριμένη ιστορία,και κερδίζει αμέσως τη συμπάθεια του αναγνώστη,περισσότερο και από έναν θεραπευμένο Joker...
Το μόνο πρόβλημα της σειράς που εντόπισα είναι το γεγονός ότι ενώ ο Murphy προσπαθεί να περάσει κάποια πολιτικά πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα(για τη βία,το φεμινισμό κ.τ.λ.),εν τούτης ο χρόνος του είναι περιορισμένος και δεν του αφήνει χρόνο για περισσότερη ανάλυση χωρίς να ξεφύγει από το βασικό πυρήνα της ιστορίας του.Επίσης ένιωσα ότι στα δύο τελευταία τεύχη η ιστορία εξελίχθηκε και τελείωσε "γρηγορότερα" από ότι ίσως ήθελε ο δημιουργός,πράγμα που μου δίνει την εντύπωση ότι το sequel(που έχει ανακοινωθεί ήδη)δεν θα αργήσει να έρθει αν και δεν νομίζω ότι για το συγκεκριμένο κόμικ,όσο πολύ καλό και αν ήταν,δεν είναι όμως απαραίτητο...Οι διάλογοι πάντως είναι αρκετά έξυπνοι,αποφεύγοντας γνωστά κλισέ και βαρύγδουπες δηλώσεις και οι χαρακτήρες πιο ζωντανοί από ποτέ.Επίσης οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη,κρατώντας πάντα σε εγρήγορση τον αναγνώστη,παραδίδοντας μία ιστορία που μπορεί να είναι σκοτεινή,ελκυστική,τραγική και βαθιά ανθρώπινη...
Σχεδιαστικά ο Murphy πιστεύω ότι γεννήθηκε για να σχεδιάζει το σκοτεινό ιππότη.Με σχεδιαστικές αναφορές τόσο στο Bat Man the animated series(στη πιο σκοτεινή του εκδοχή),όσο και στους Rafael Albuquerque και Jock,o Murphy με το δικό του,τόσο προσωπικό και γοητευτικό του στυλ,μας δίνει τον Dark Knight εκείνον που μας έλειπε από την εποχή του Miller.Μπορεί κανείς να πει ότι το κόμικ αυτό είναι ίσως το Dark Knight της γενιάς του,ή σίγουρα θα θεωρείται σε λίγο καιρό το ίδιο κλασικό σαν και εκείνο.Με δυναμικές,κοφτές γραμμές,έντονη πλαστικότητα στις κινήσεις των χαρακτήρων και βαριά μελάνια ο Murphy δίνει τη δική του σκοτεινή εκδοχή στο Bat Man universe και το αποτέλεσμα είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό και μαγευτικό...Τέλεια η συνεργασία επίσης με τον Matt Hollingsworth στα χρώματα.Mε τη συνεχή χρησιμοποίηση του κόκκινου,του λευκού και του μαύρου στα σχέδια του Murphy δένει απόλυτα και αποτελούν την τέλεια αρμονία.Ένα δημιουργικό δίδυμο(στο στυλ των Allred,Miller-Varley κ.α.) που θα ήθελα είναι η αλήθεια να δω και σε άλλες συνεργασίες.
Το κόμικ κυκλοφόρησε πρόσφατα και στα ελληνικά πάντα από τις άριστα προσεγμένες και ποιοτικές εκδόσεις Οξύ σε πολύ καλή μετάφραση του Σάββα Αργυρού. Απαραίτητο για κάθε fan του σκοτεινού ιππότη και όποιον θέλει να διαβάσει ένα πραγματικά καλό κόμικ.
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου