Spider Man : Life Story the 70's
Σε προηγούμενο άρθρο μου σας είχα παρουσιάσει το πρώτο τεύχος αυτού του limited series στο οποίο ακολουθούμε τις περιπέτειες του Peter Parker/Spider Man αλλά σε κανονικό χρόνο.Στο δεύτερο τεύχος λοιπόν θα διαβάσουμε τις περιπέτειες του ήρωα μας 10 χρόνια μετά το τέλος του πρώτου μέρους,δηλαδή στη δεκαετία του '70 και συγκεκριμένα στα τέλη της.
Βρισκόμαστε στο 1977.Ο πόλεμος στο Βιετνάμ συνεχίζεται ακάθεκτος,και ο Peter Parker τριάντα χρονών πλέον είναι παντρεμένος με τη Gwen Stacy.Ο Peter εργάζεται για το Future Foundation μαζί με τον Reed Richards αλλά και τον Otto Octavius,τον πρώην εχθρό του,ο οποίος όμως ακολούθησε το σωστό δρόμο και έγινε και...θείος του(αφού έχει παντρευτεί τη Θεία Μάη-που σε αυτό το τεύχος όμως δεν τη βλέπουμε)!!Η Gwen εργάζεται με τον καθηγητή Miles Morales,αναπληρώνοντας χαμένα ανθρώπινα μέλη με τη βοήθεια της κλωνοποίησης τους...Ο Peter διαφωνεί με τον Reed Richards,σχετικά με το πόσο σωστό είναι να συνεχίζεται ο πόλεμος στο Βιετνάμ(νιώθοντας ο ίδιος ενοχές που δεν βοήθησε τότε το φίλο του τον Flash,ο οποίος έχει σκοτωθεί το 1974,με το να λάβει μέρος στο πόλεμο.)Ο Peter είναι με το μέρος του Iron Man,και ο Reed με εκείνο του Captain America ο οποίος πλέον έχει αποστασιοποιηθεί και βοηθάει όσους έχουν ανάγκη τη βοηθειά του...
Στο μεταξύ ο Harry επισκέπτεται τον πατέρα του Norman στη φυλακή,ο οποίος αφού τον συγχαίρει για την εξέλιξη του στις επιχειρήσεις Osborn,του αποκαλύπτει και το μυστικό του...
Ο Peter έχει μία πρόταση από τον Warren να δουλέψει στα εργαστήριά του όποτε εκείνος το θέλει,αλλά κάτι μέσα του τον αποτρέπει από το να δεχτεί τη πρόταση.Αργότερα θα επισκεφτεί το φημισμένο studio 54,για να συναντήσει τη Mary Jane που δουλεύει σαν DJ εκεί και που είναι η αρραβωνιαστικιά του Harry Osborne...Όταν κάνει ένα σχόλιο για τη κατάσταση του Harry(που βρίσκεται λιπόθυμος από το πιοτό)η Mary Jane θα του μιλήσει σκληρά και θα τον κατηγορήσει ότι απλά επισημαίνει τα προβλήματα χωρίς όμως να τα λύνει...Αν το έκανε αυτό ίσως θα μπορούσε να είχε σώσει και το φίλο του τον Flash...O Peter μένει άναυδος που η Mary Jane γνωρίζει το μυστικό του!!
Νιώθοντας ενοχές με όσα του είπε η MJ που πραγματικά άγγιξαν κάποια ευαίσθητη χορδή μέσα του,ο Peter έρχεται σε σύγκρουση με τον Reed Richards,και η διαφωνία τους θα τον οδηγήσει με το χειρότερο τρόπο εκτός εργαστηρίου...
Ο Harry γίνεται ο Black Goblin και επισκέπτεται το εργαστήριο του Warren για να πάρει αυτό που του είχε ζητήσει ο πατέρας του,ο οποίος χρηματοδοτούσε μυστικά τις έρευνες του καθηγητή.Ο Peter σαν Spider man βρίσκεται όμως κοντά και τον σταματάει αλλά μία συγκλονιστική αποκάλυψη έρχεται στην επιφάνεια..Μια τραγική αλήθεια που θα ανατρέψει όλο το κόσμο του Peter...Και τίποτα δεν θα είναι το ίδιο ξανά....
Το δεύτερο τεύχος με εντυπωσίασε περισσότερο θα έλεγα από το πρώτο.Και με έπεισε ότι ο Zdarsky πραγματικά μπορεί να παρουσιάσει μια ακόμα καλή δουλειά.Γνωρίζει το χαρακτήρα τόσο του Spider Man όσο και των υπόλοιπων χαρακτήρων που αποτελούν το περιβάλλον του.Μαζί με έναν ώριμο Peter,βλέπουμε πώς φέρθηκε ο χρόνος σε καθέναν από αυτούς...Επίσης μου αρέσει το γεγονός ότι με μεγάλη ευκολία σε λίγες μόνο σελίδες ο Zdarsky καταφέρνει να ενσωματώσει χαρακτήρες και story plots από ολόκληρο το Marvel universe(Clone saga,χωρισμός Reed -Sue,Ηarry σαν Goblin,πρώτα σημάδια ενός Civil War στη superhero κοινότητα)χωρίς όμως να ξενίζει το γεγονός ότι ακολουθεί μία ολόδική του πορεία στην εξιστόρηση της ιστορίας του.Ο Peter είναι παντρεμένος με τη Gwen η οποία ποτέ δεν πέθανε....Η μόνη ενοχή που τον βαραίνει(όπως και άλλους στο περιβάλλον του)είναι ο θάνατος του φίλου του Flash...Όπως και τον θείο του Ben,έτσι και με το φίλο του,δεν βρισκόταν εκεί για να τον σώσει ενώ μπορούσε...Από την άλλη ο Harry δεν είναι παραδομένος στη τρέλα ή στα ναρκωτικά,αλλά στην ίδια την επιρροή του ζωντανού πατέρα του,και στο γεγονός ότι νιώθει πως ο τελευταίος θα προτιμούσε τον Peter,και όχι τον ίδιο,για γιο του....Οι πράξεις του,δεν είναι πράξεις εκδίκησης,αλλά ότι κάνει είναι για να κερδίσει την εύνοια ενός πατέρα,που καταβάθος γνωρίζει ότι είναι τρελός και εγκληματίας...Τα κοφτερά σαν μαχαίρι λόγια της "ελαφρόμυαλης" Mary Jane (που πάντα ενδιαφερόταν να λικνίζεται στους ρυθμούς της μουσικής και να περνάει καλά),είναι ίσως λόγια που θα περιμέναμε να τα ακούσουμε ή από την πάντα προσγειωμένη Gwen ή ακόμα και από τη θεία May..Ο Zdarsky παρουσιάζει τους χαρακτήρες με τους οποίους δουλεύει πιο ζωντανούς και ωριμότερους από ποτέ...Ο διάλογος ανάμεσα στον Peter και τον Reed που φέρνει τη τελική τους σύγκρουση(για το αν οι ήρωες πρέπει να επεμβαίνουν με τις δυνάμεις τους ή την τεχνολογία τους στην φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων),είναι ότι πιο αληθινό και άμεσο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.
Το σχέδιο του Mark Bagley παραμένει πάντοτε σε ποιοτικά επίπεδα(δεν έχει χαλάσει με τα χρόνια σαν μερικών άλλων καλλιτεχνών)και βρήκα ενδιαφέρων τη πρωτοβουλία του σχεδιαστή να "παίξει" λίγο με τη στολή του Spidey και να τη προσαρμόσει "ηλικιακά" στον Peter,βάζοντας σιδερένια προσθετικά σε αγκώνες και γόνατα για να προστατεύει τον εαυτό του από τα χτυπήματα...Όσο και αν φαίνεται λίγο "αστείο"(να το χαρακτηρίσω ήπια)στην αρχή,πιστεύω ότι ταιριάζει στο είδος του σωματότυπου ενός ήρωα που μεγαλώνει κάθε δεκαετία(αυτό δεν σημαίνει ότι στην επόμενη θα φοράει την αρματωσιά του Iron Man)και δεν έχει την ίδια αντοχή στα χτυπήματα...Τουλάχιστον στο επόμενο τεύχος ο Spidey θα φοράει την αγαπημένη μου μαύρη στολή καθώς αν κρίνω από το εξώφυλλο θα έχουμε αναφορά τόσο στο Kraven's Last Hunt όσο και στο Secret Wars,φυσικά με τις γνωστές αλλαγές που μας υπόσχεται ο Zdarsky που θα ξαναπώ με ικανοποίησε περισσότερο στο δεύτερο αυτό τεύχος.Περιμένω τη συνέχεια στα 80's(με ψαράδικο παντελόνι και ΜJ tunes-και δεν εννοώ τη Mary Jane)!!
Σε προηγούμενο άρθρο μου σας είχα παρουσιάσει το πρώτο τεύχος αυτού του limited series στο οποίο ακολουθούμε τις περιπέτειες του Peter Parker/Spider Man αλλά σε κανονικό χρόνο.Στο δεύτερο τεύχος λοιπόν θα διαβάσουμε τις περιπέτειες του ήρωα μας 10 χρόνια μετά το τέλος του πρώτου μέρους,δηλαδή στη δεκαετία του '70 και συγκεκριμένα στα τέλη της.
Βρισκόμαστε στο 1977.Ο πόλεμος στο Βιετνάμ συνεχίζεται ακάθεκτος,και ο Peter Parker τριάντα χρονών πλέον είναι παντρεμένος με τη Gwen Stacy.Ο Peter εργάζεται για το Future Foundation μαζί με τον Reed Richards αλλά και τον Otto Octavius,τον πρώην εχθρό του,ο οποίος όμως ακολούθησε το σωστό δρόμο και έγινε και...θείος του(αφού έχει παντρευτεί τη Θεία Μάη-που σε αυτό το τεύχος όμως δεν τη βλέπουμε)!!Η Gwen εργάζεται με τον καθηγητή Miles Morales,αναπληρώνοντας χαμένα ανθρώπινα μέλη με τη βοήθεια της κλωνοποίησης τους...Ο Peter διαφωνεί με τον Reed Richards,σχετικά με το πόσο σωστό είναι να συνεχίζεται ο πόλεμος στο Βιετνάμ(νιώθοντας ο ίδιος ενοχές που δεν βοήθησε τότε το φίλο του τον Flash,ο οποίος έχει σκοτωθεί το 1974,με το να λάβει μέρος στο πόλεμο.)Ο Peter είναι με το μέρος του Iron Man,και ο Reed με εκείνο του Captain America ο οποίος πλέον έχει αποστασιοποιηθεί και βοηθάει όσους έχουν ανάγκη τη βοηθειά του...
 |
| Variant cover από Michael Cho |
Στο μεταξύ ο Harry επισκέπτεται τον πατέρα του Norman στη φυλακή,ο οποίος αφού τον συγχαίρει για την εξέλιξη του στις επιχειρήσεις Osborn,του αποκαλύπτει και το μυστικό του...
Ο Peter έχει μία πρόταση από τον Warren να δουλέψει στα εργαστήριά του όποτε εκείνος το θέλει,αλλά κάτι μέσα του τον αποτρέπει από το να δεχτεί τη πρόταση.Αργότερα θα επισκεφτεί το φημισμένο studio 54,για να συναντήσει τη Mary Jane που δουλεύει σαν DJ εκεί και που είναι η αρραβωνιαστικιά του Harry Osborne...Όταν κάνει ένα σχόλιο για τη κατάσταση του Harry(που βρίσκεται λιπόθυμος από το πιοτό)η Mary Jane θα του μιλήσει σκληρά και θα τον κατηγορήσει ότι απλά επισημαίνει τα προβλήματα χωρίς όμως να τα λύνει...Αν το έκανε αυτό ίσως θα μπορούσε να είχε σώσει και το φίλο του τον Flash...O Peter μένει άναυδος που η Mary Jane γνωρίζει το μυστικό του!!
Νιώθοντας ενοχές με όσα του είπε η MJ που πραγματικά άγγιξαν κάποια ευαίσθητη χορδή μέσα του,ο Peter έρχεται σε σύγκρουση με τον Reed Richards,και η διαφωνία τους θα τον οδηγήσει με το χειρότερο τρόπο εκτός εργαστηρίου...
Ο Harry γίνεται ο Black Goblin και επισκέπτεται το εργαστήριο του Warren για να πάρει αυτό που του είχε ζητήσει ο πατέρας του,ο οποίος χρηματοδοτούσε μυστικά τις έρευνες του καθηγητή.Ο Peter σαν Spider man βρίσκεται όμως κοντά και τον σταματάει αλλά μία συγκλονιστική αποκάλυψη έρχεται στην επιφάνεια..Μια τραγική αλήθεια που θα ανατρέψει όλο το κόσμο του Peter...Και τίποτα δεν θα είναι το ίδιο ξανά....
Το δεύτερο τεύχος με εντυπωσίασε περισσότερο θα έλεγα από το πρώτο.Και με έπεισε ότι ο Zdarsky πραγματικά μπορεί να παρουσιάσει μια ακόμα καλή δουλειά.Γνωρίζει το χαρακτήρα τόσο του Spider Man όσο και των υπόλοιπων χαρακτήρων που αποτελούν το περιβάλλον του.Μαζί με έναν ώριμο Peter,βλέπουμε πώς φέρθηκε ο χρόνος σε καθέναν από αυτούς...Επίσης μου αρέσει το γεγονός ότι με μεγάλη ευκολία σε λίγες μόνο σελίδες ο Zdarsky καταφέρνει να ενσωματώσει χαρακτήρες και story plots από ολόκληρο το Marvel universe(Clone saga,χωρισμός Reed -Sue,Ηarry σαν Goblin,πρώτα σημάδια ενός Civil War στη superhero κοινότητα)χωρίς όμως να ξενίζει το γεγονός ότι ακολουθεί μία ολόδική του πορεία στην εξιστόρηση της ιστορίας του.Ο Peter είναι παντρεμένος με τη Gwen η οποία ποτέ δεν πέθανε....Η μόνη ενοχή που τον βαραίνει(όπως και άλλους στο περιβάλλον του)είναι ο θάνατος του φίλου του Flash...Όπως και τον θείο του Ben,έτσι και με το φίλο του,δεν βρισκόταν εκεί για να τον σώσει ενώ μπορούσε...Από την άλλη ο Harry δεν είναι παραδομένος στη τρέλα ή στα ναρκωτικά,αλλά στην ίδια την επιρροή του ζωντανού πατέρα του,και στο γεγονός ότι νιώθει πως ο τελευταίος θα προτιμούσε τον Peter,και όχι τον ίδιο,για γιο του....Οι πράξεις του,δεν είναι πράξεις εκδίκησης,αλλά ότι κάνει είναι για να κερδίσει την εύνοια ενός πατέρα,που καταβάθος γνωρίζει ότι είναι τρελός και εγκληματίας...Τα κοφτερά σαν μαχαίρι λόγια της "ελαφρόμυαλης" Mary Jane (που πάντα ενδιαφερόταν να λικνίζεται στους ρυθμούς της μουσικής και να περνάει καλά),είναι ίσως λόγια που θα περιμέναμε να τα ακούσουμε ή από την πάντα προσγειωμένη Gwen ή ακόμα και από τη θεία May..Ο Zdarsky παρουσιάζει τους χαρακτήρες με τους οποίους δουλεύει πιο ζωντανούς και ωριμότερους από ποτέ...Ο διάλογος ανάμεσα στον Peter και τον Reed που φέρνει τη τελική τους σύγκρουση(για το αν οι ήρωες πρέπει να επεμβαίνουν με τις δυνάμεις τους ή την τεχνολογία τους στην φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων),είναι ότι πιο αληθινό και άμεσο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.
Το σχέδιο του Mark Bagley παραμένει πάντοτε σε ποιοτικά επίπεδα(δεν έχει χαλάσει με τα χρόνια σαν μερικών άλλων καλλιτεχνών)και βρήκα ενδιαφέρων τη πρωτοβουλία του σχεδιαστή να "παίξει" λίγο με τη στολή του Spidey και να τη προσαρμόσει "ηλικιακά" στον Peter,βάζοντας σιδερένια προσθετικά σε αγκώνες και γόνατα για να προστατεύει τον εαυτό του από τα χτυπήματα...Όσο και αν φαίνεται λίγο "αστείο"(να το χαρακτηρίσω ήπια)στην αρχή,πιστεύω ότι ταιριάζει στο είδος του σωματότυπου ενός ήρωα που μεγαλώνει κάθε δεκαετία(αυτό δεν σημαίνει ότι στην επόμενη θα φοράει την αρματωσιά του Iron Man)και δεν έχει την ίδια αντοχή στα χτυπήματα...Τουλάχιστον στο επόμενο τεύχος ο Spidey θα φοράει την αγαπημένη μου μαύρη στολή καθώς αν κρίνω από το εξώφυλλο θα έχουμε αναφορά τόσο στο Kraven's Last Hunt όσο και στο Secret Wars,φυσικά με τις γνωστές αλλαγές που μας υπόσχεται ο Zdarsky που θα ξαναπώ με ικανοποίησε περισσότερο στο δεύτερο αυτό τεύχος.Περιμένω τη συνέχεια στα 80's(με ψαράδικο παντελόνι και ΜJ tunes-και δεν εννοώ τη Mary Jane)!!
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου