Τhe Umbrella Academy
"All we ever wanted was for him to love us and he fed us to the wolves...He never cared if we lived or died,as long as it fit in with his plans.."- The Kraken
Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στη βιομηχανία των κόμικ,και ειδικά(αν μπορούμε να το κατατάσσουμε και εκεί) στη κατηγορία του υπερηρωικού για το 2007 ήταν και το the Umbrella Academy.Το οποίο κυκλοφόρησε η Dark Horse αρχικά σε ένα limited series 6 τευχών από τον Σεπτέμβριο του 2007 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2008.Μία αναπάντεχη συνεργασία ανάμεσα στον μουσικό και συγγραφέα Gerard Way(ιδρυτικό μέλος και φωνή του rock συγκροτήματος My Chemical Romance)και του βραζιλιάνο σχεδιαστή Gabriel Bá(Casanova,PIXU).Έχοντας σαν κύρια επιρροή του τον Grant Morrison και ειδικά τη δουλειά του στον τίτλο της DC Doom Patrol(με ένα κλασικό και αξεπέραστο run που ανανέωσε ριζικά τον τίτλο),ο Way κάνει ένα από τα όνειρα του πραγματικότητα δηλαδή το να γράψει δικούς του χαρακτήρες σε κόμικ,κάτι που επιχείρησε για πρώτη φορά το 1993 σε ηλικία μόλις 16 ετών!!Και αυτό επιτέλους το πραγματοποιεί μέσα από τις σελίδες του the Umbrella Academy.
Σε ένα ανεξήγητο παγκόσμιο γεγονός, σαράντα τρία εξαιρετικά παιδιά γεννήθηκαν ξαφνικά από γυναίκες που προηγουμένως δεν είχαν δείξει σημάδια εγκυμοσύνης. Ο εκατομμυριούχος εφευρέτης Reginald Hargreeves ή όπως αλλιώς ήταν γνωστός ως monocle(στη πραγματικότητα ένας εξωγήινος μεταμφιεσμένος σε άνθρωπο) υιοθέτησε επτά από τα παιδιά,για να τα μεγαλώσει στη σχολή του με το όνομα the Umbrella Academy.Όταν ρωτήθηκε γιατί, η μόνη εξήγησή του ήταν, "Για να σώσει τον κόσμο."Από τι όμως ο ίδιος δεν έδωσε ποτέ την απάντηση....Kάθε ένα από αυτά τα παιδιά έχει και τις δικές του ξεχωριστές δυνάμεις,και μεγαλώνουν με σκοπό να γίνουν υπερήρωες.Στην αρχή δεν έχουν ονόματα και σε κάθε παιδί δίνεται και ένας αριθμός με το οποίο το αποκαλούν.Το πρώτο παιδί αναφέρεται στα αρχεία του Hargreeves ως 00.01,το δεύτερο 00.02 μέχρι και το τελευταίο το 00.07 ένα κορίτσι(Υanya) που όμως δεν καταφέρνει να αναπτύξει υπερδυνάμεις,αλλά δείχνει ταλέντο στο βιολί....Τα παιδιά έκαναν το ντεμπούτο τους δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Πύργος του Άιφελ, υπό τον έλεγχο του ρομπότ ζόμπι Γουστάβου Άιφελ,απειλεί να σπείρει τον όλεθρο στο Παρίσι.Τα παιδιά θα αποτρέψουν τα σχέδια του και θα γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό σαν υπερήρωες...
Έικοσι χρόνια αργότερα και ενώ τα παιδιά έχουν γίνει ενήλικες,η umbrella academy δεν υπάρχει πλέον,και ο καθένας έχει αποκοπεί από τον άλλο και έχει ακολουθήσει το δικό του δρόμο,τα μέλη της ομάδας θα συναντηθούν ξανά.Και αυτό γιατί ο μέντοράς τους Hargreeves πεθαίνει και θα βρεθούν όλοι μαζί στη κηδεία του...Ο 00.01 ονομάζεται πια Space Boy,ο 02 Κraken, η 03 Rumor,o 03 Seance κ.τ.λ.Μαζί όμως με τη παρουσία τους,βγαίνουν ξανά στη επιφάνεια και οι "παλιές" αντιπαλότητες ανάμεσα στα μέλη της ομάδας...Τις οποίες όμως πρέπει να βάλουν στην άκρη όταν ένας παλαιός εχθρός(Dr.Terminal)στέλνει τις καταστροφικές του μηχανές,τις Termininauts, να σπείρουν τον όλεθρο.Kαι σαν να μην φτάνει αυτό, ο εδώ και χρόνια χαμένος(στο μέλλον) 00.05,o οποίος έχει παραμένει στο παρουσιαστικό του ένα 10χρονο παιδί,τους ειδοποιεί ότι είδε το μέλλον,και ότι η καταστροφή του κόσμου θα έλθει 3 μέρες μετά το θάνατο του Hargreeves....Μέσα σε όλα αυτά ο μαέστρος μιας μυστηριώδης ορχήστρας( Orchestra Verdammten)που πιστεύει ότι παίζοντας το Apocalypse Suite θα καταστρέψει το κόσμο, μετατρέπει τη Yanya(00.07)σε ένα καταστροφικό όπλο που θα σπείρει μόνο το θάνατο στο πέρασμά της...
Το πρώτο πράγμα που σε "τραβάει" στο κόμικ είναι οι γρήγοροι ρυθμοί του,εκτός της πρωτοτυπίας του σεναρίου που όμως πραγματεύεται ένα θέμα που έχει ήδη κουράσει με την εδώ και δεκαετίες παρουσία του.Και όμως αν και έχουμε να κάνουμε με υπερήρωες,ο Way κατορθώνει να το παρουσιάσει με τέτοιο άμεσο και φίνο τρόπο,που όχι μόνο δεν κουράζει αλλά δίνει και μία αίσθηση φρεσκάδας σε ένα όπως ανέφερα κουρασμένο θέμα.Όλοι οι χαρακτήρες είναι ολοζώντανοι,άμεσοι,αληθινοί(παρά την παράξενη παρουσία τους) και ο συγγραφέας καταφέρνει να τους κάνει συμπαθητικούς στον αναγνώστη.Είτε κάποιοι από αυτούς είναι,είτε όχι...
Ο Space boy φυλακισμένος σε ένα παραμορφωμένο σώμα με τα αισθήματα που τρέφει για την Rumor η οποία παγιδευμένη στα ψέμματα και τη διαλυμένη προσωπική της ζωή,ψάχνει την αγάπη και αποδοχή που δεν της έδωσε ο "πατέρας" της.Ο Kraken που ήταν ο πρώτος που επαναστάτησε τραβάει το δικό του δρόμο,ο οποίος όμως θα έχει πολλά εμπόδια κυρίως σε προσωπικό επίπεδο,ψάχνοντας να βρει τη ταυτότητά του,θα χαθεί από όλους μα κυρίως από τον ίδιο του τον εαυτό...ο Seance χωρίς ίχνος συναισθηματισμού,παραδομένος στις ουσίες,ο 00.05 που σαν άλλος Ιωάννης είδε τη δική του αποκάλυψη,και παγιδεύτηκε για πάντα στη παιδική του ηλικία,προσπαθεί να ειδοποιήσει για τη καταστροφή που αναπόφευκτα θα έρθει,η Υannya που μία ζωή νιώθει "αποκομμένη" από τους άλλους,χωρίς δυνάμεις,χωρίς αγάπη απο κανέναν,μία παρίας,που θα έχει μία τραγική κατάληξη..Και ο Dr.Pogo,ένας ανθρωπόμορφος χιμπατζής που στάθηκε στα παιδιά καλύτερα και από πατέρας και ο ίδιος προϊόν άγριων πειραμάτων....
Ο Way χτίζει σιγά σιγά όλους τους χαρακτήρες του και τους αναπτύσσει τεύχος με τεύχος,ακόμα και αν κρατάει πολλά κρυφά χαρτιά για καθέναν από αυτούς...Έξυπνοι διάλογοι,σωστά χρησιμοποιημένα flashbacks,γρήγοροι ρυθμοί,χιούμορ,μυστήριο και αγωνία όλα βρίσκονται μέσα σε αυτό το κόμικ στις σωστές δώσεις,σε μία άκρως πετυχημένη συνταγή!!Ένα εκπληκτικό μείγμα από διαφορετικά genres (sci-fi,superhero,drama,mystery,fantasy)τόσο αρμονικά δεμένα μαζί τους που νομίζεις ότι ο συγγραφέας γράφει κόμικς εδώ και πολλά χρόνια..Σίγουρα πολλά στοιχεία του κόμικ έχει δανειστεί και ο Jeff Lemire για το δικό του δημιούργημα Black Hammer(που σας παρουσίασα εδώ)και ουσιαστικά και τα δύο αποτελούν ένα γράμμα αγάπης στα υπερηρωικά κόμικ με τα οποία μεγάλωσαν,ειδικά στις δουλειές του Claremont στους Χ-ΜΕΝ και του Morrison στους Doom Patrol...Μέσα από τη δυσλειτουργία τους σαν "οικογένεια" υπερηρώων δεν ξεχνάνε να σώσουν και την ανθρωπότητα που ποτέ δεν θα τους δεχτεί σαν δικούς τους...
Σχεδιαστικά ο Gabriel Bá αποτελεί άξιο παιδί του Mike Mignola και του Michael Avon Oeming.Μοναδικός και με ιδιαίτερο σχεδιαστικό στυλ δίνει μία από τις καλύτερες δουλειές του με τα δυναμικά και γεμάτα ενέργεια panels του,και τις ζωντανές εκφράσεις- μαζί με την πλαστικότητα των κινήσεων- των χαρακτήρων του.Ίσως αυτό το στυλ ξενίσει λίγο στους fans του πιο παραδοσιακού υπερηρωικού κόμικ(ειδικά σε όσους έχουν μεγαλώσει με Jargens,Perez,Buscema ακόμα και με Deodato jr. και Lee)αλλά νομίζω για το ύφος του συγκεκριμένου κόμικ που ουσιαστικά δεν αποτελεί το your dad's supehero comic,ταιριάζει απόλυτα.Νομίζω ότι ο μόνος που θα μπορούσε εξ'ίσου να παρουσιάσει το ίδιο επίπεδο δουλειάς που παρουσιάζει ο Bá,θα ήταν ο ίδιος ο Way o οποίος εκτός από συγγραφέας ήταν και ο πρώτος σχεδιαστής του κόμικ(δουλειά του υπάρχει μέσα στην trade edition της σειράς),πριν τελικά το δώσει στον συνεργάτη του.
Η επιτυχία του κόμικ ήταν άμεση και μεγάλη όπως και η αγάπη των αναγνωστών,που του χάρισε το 2008 το βραβείο Eisner καλύτερης limited series σειράς.
Φυσικά ακολούθησαν και άλλες δύο συνέχειες το Dallas(2008)και η πιο πρόσφατη Hotel Oblivion(2018)και πολλά one shots.Το κόμικ μεταφέρθηκε και στη τηλεόραση(η αρχική σκέψη ήταν να γίνει ταινία από τη Universal)το 2019 στο Netflix,και ήδη έχει δοθεί το πράσινο φως για δεύτερη season.Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει η πρώτη σειρά(Μεταφρασμένο σαν The Umbrella Academy:Η Σουίτα της Αποκάλυψης)από τις εκδόσεις Helm το 2009 σε μετάφραση Ν.Καμπουρόπουλου.Ένα κόμικ που σίγουρα αξίζει της προσοχής σας,αλλά όσοι αναζητάτε την εικονογραφημένη έκδοση της τηλεοπτικής σειράς,μάλλον δεν θα είναι αυτό που περιμένετε.
"All we ever wanted was for him to love us and he fed us to the wolves...He never cared if we lived or died,as long as it fit in with his plans.."- The Kraken
Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στη βιομηχανία των κόμικ,και ειδικά(αν μπορούμε να το κατατάσσουμε και εκεί) στη κατηγορία του υπερηρωικού για το 2007 ήταν και το the Umbrella Academy.Το οποίο κυκλοφόρησε η Dark Horse αρχικά σε ένα limited series 6 τευχών από τον Σεπτέμβριο του 2007 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2008.Μία αναπάντεχη συνεργασία ανάμεσα στον μουσικό και συγγραφέα Gerard Way(ιδρυτικό μέλος και φωνή του rock συγκροτήματος My Chemical Romance)και του βραζιλιάνο σχεδιαστή Gabriel Bá(Casanova,PIXU).Έχοντας σαν κύρια επιρροή του τον Grant Morrison και ειδικά τη δουλειά του στον τίτλο της DC Doom Patrol(με ένα κλασικό και αξεπέραστο run που ανανέωσε ριζικά τον τίτλο),ο Way κάνει ένα από τα όνειρα του πραγματικότητα δηλαδή το να γράψει δικούς του χαρακτήρες σε κόμικ,κάτι που επιχείρησε για πρώτη φορά το 1993 σε ηλικία μόλις 16 ετών!!Και αυτό επιτέλους το πραγματοποιεί μέσα από τις σελίδες του the Umbrella Academy.
Σε ένα ανεξήγητο παγκόσμιο γεγονός, σαράντα τρία εξαιρετικά παιδιά γεννήθηκαν ξαφνικά από γυναίκες που προηγουμένως δεν είχαν δείξει σημάδια εγκυμοσύνης. Ο εκατομμυριούχος εφευρέτης Reginald Hargreeves ή όπως αλλιώς ήταν γνωστός ως monocle(στη πραγματικότητα ένας εξωγήινος μεταμφιεσμένος σε άνθρωπο) υιοθέτησε επτά από τα παιδιά,για να τα μεγαλώσει στη σχολή του με το όνομα the Umbrella Academy.Όταν ρωτήθηκε γιατί, η μόνη εξήγησή του ήταν, "Για να σώσει τον κόσμο."Από τι όμως ο ίδιος δεν έδωσε ποτέ την απάντηση....Kάθε ένα από αυτά τα παιδιά έχει και τις δικές του ξεχωριστές δυνάμεις,και μεγαλώνουν με σκοπό να γίνουν υπερήρωες.Στην αρχή δεν έχουν ονόματα και σε κάθε παιδί δίνεται και ένας αριθμός με το οποίο το αποκαλούν.Το πρώτο παιδί αναφέρεται στα αρχεία του Hargreeves ως 00.01,το δεύτερο 00.02 μέχρι και το τελευταίο το 00.07 ένα κορίτσι(Υanya) που όμως δεν καταφέρνει να αναπτύξει υπερδυνάμεις,αλλά δείχνει ταλέντο στο βιολί....Τα παιδιά έκαναν το ντεμπούτο τους δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Πύργος του Άιφελ, υπό τον έλεγχο του ρομπότ ζόμπι Γουστάβου Άιφελ,απειλεί να σπείρει τον όλεθρο στο Παρίσι.Τα παιδιά θα αποτρέψουν τα σχέδια του και θα γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό σαν υπερήρωες...
Έικοσι χρόνια αργότερα και ενώ τα παιδιά έχουν γίνει ενήλικες,η umbrella academy δεν υπάρχει πλέον,και ο καθένας έχει αποκοπεί από τον άλλο και έχει ακολουθήσει το δικό του δρόμο,τα μέλη της ομάδας θα συναντηθούν ξανά.Και αυτό γιατί ο μέντοράς τους Hargreeves πεθαίνει και θα βρεθούν όλοι μαζί στη κηδεία του...Ο 00.01 ονομάζεται πια Space Boy,ο 02 Κraken, η 03 Rumor,o 03 Seance κ.τ.λ.Μαζί όμως με τη παρουσία τους,βγαίνουν ξανά στη επιφάνεια και οι "παλιές" αντιπαλότητες ανάμεσα στα μέλη της ομάδας...Τις οποίες όμως πρέπει να βάλουν στην άκρη όταν ένας παλαιός εχθρός(Dr.Terminal)στέλνει τις καταστροφικές του μηχανές,τις Termininauts, να σπείρουν τον όλεθρο.Kαι σαν να μην φτάνει αυτό, ο εδώ και χρόνια χαμένος(στο μέλλον) 00.05,o οποίος έχει παραμένει στο παρουσιαστικό του ένα 10χρονο παιδί,τους ειδοποιεί ότι είδε το μέλλον,και ότι η καταστροφή του κόσμου θα έλθει 3 μέρες μετά το θάνατο του Hargreeves....Μέσα σε όλα αυτά ο μαέστρος μιας μυστηριώδης ορχήστρας( Orchestra Verdammten)που πιστεύει ότι παίζοντας το Apocalypse Suite θα καταστρέψει το κόσμο, μετατρέπει τη Yanya(00.07)σε ένα καταστροφικό όπλο που θα σπείρει μόνο το θάνατο στο πέρασμά της...
Το πρώτο πράγμα που σε "τραβάει" στο κόμικ είναι οι γρήγοροι ρυθμοί του,εκτός της πρωτοτυπίας του σεναρίου που όμως πραγματεύεται ένα θέμα που έχει ήδη κουράσει με την εδώ και δεκαετίες παρουσία του.Και όμως αν και έχουμε να κάνουμε με υπερήρωες,ο Way κατορθώνει να το παρουσιάσει με τέτοιο άμεσο και φίνο τρόπο,που όχι μόνο δεν κουράζει αλλά δίνει και μία αίσθηση φρεσκάδας σε ένα όπως ανέφερα κουρασμένο θέμα.Όλοι οι χαρακτήρες είναι ολοζώντανοι,άμεσοι,αληθινοί(παρά την παράξενη παρουσία τους) και ο συγγραφέας καταφέρνει να τους κάνει συμπαθητικούς στον αναγνώστη.Είτε κάποιοι από αυτούς είναι,είτε όχι...
Ο Space boy φυλακισμένος σε ένα παραμορφωμένο σώμα με τα αισθήματα που τρέφει για την Rumor η οποία παγιδευμένη στα ψέμματα και τη διαλυμένη προσωπική της ζωή,ψάχνει την αγάπη και αποδοχή που δεν της έδωσε ο "πατέρας" της.Ο Kraken που ήταν ο πρώτος που επαναστάτησε τραβάει το δικό του δρόμο,ο οποίος όμως θα έχει πολλά εμπόδια κυρίως σε προσωπικό επίπεδο,ψάχνοντας να βρει τη ταυτότητά του,θα χαθεί από όλους μα κυρίως από τον ίδιο του τον εαυτό...ο Seance χωρίς ίχνος συναισθηματισμού,παραδομένος στις ουσίες,ο 00.05 που σαν άλλος Ιωάννης είδε τη δική του αποκάλυψη,και παγιδεύτηκε για πάντα στη παιδική του ηλικία,προσπαθεί να ειδοποιήσει για τη καταστροφή που αναπόφευκτα θα έρθει,η Υannya που μία ζωή νιώθει "αποκομμένη" από τους άλλους,χωρίς δυνάμεις,χωρίς αγάπη απο κανέναν,μία παρίας,που θα έχει μία τραγική κατάληξη..Και ο Dr.Pogo,ένας ανθρωπόμορφος χιμπατζής που στάθηκε στα παιδιά καλύτερα και από πατέρας και ο ίδιος προϊόν άγριων πειραμάτων....
Ο Way χτίζει σιγά σιγά όλους τους χαρακτήρες του και τους αναπτύσσει τεύχος με τεύχος,ακόμα και αν κρατάει πολλά κρυφά χαρτιά για καθέναν από αυτούς...Έξυπνοι διάλογοι,σωστά χρησιμοποιημένα flashbacks,γρήγοροι ρυθμοί,χιούμορ,μυστήριο και αγωνία όλα βρίσκονται μέσα σε αυτό το κόμικ στις σωστές δώσεις,σε μία άκρως πετυχημένη συνταγή!!Ένα εκπληκτικό μείγμα από διαφορετικά genres (sci-fi,superhero,drama,mystery,fantasy)τόσο αρμονικά δεμένα μαζί τους που νομίζεις ότι ο συγγραφέας γράφει κόμικς εδώ και πολλά χρόνια..Σίγουρα πολλά στοιχεία του κόμικ έχει δανειστεί και ο Jeff Lemire για το δικό του δημιούργημα Black Hammer(που σας παρουσίασα εδώ)και ουσιαστικά και τα δύο αποτελούν ένα γράμμα αγάπης στα υπερηρωικά κόμικ με τα οποία μεγάλωσαν,ειδικά στις δουλειές του Claremont στους Χ-ΜΕΝ και του Morrison στους Doom Patrol...Μέσα από τη δυσλειτουργία τους σαν "οικογένεια" υπερηρώων δεν ξεχνάνε να σώσουν και την ανθρωπότητα που ποτέ δεν θα τους δεχτεί σαν δικούς τους...
Σχεδιαστικά ο Gabriel Bá αποτελεί άξιο παιδί του Mike Mignola και του Michael Avon Oeming.Μοναδικός και με ιδιαίτερο σχεδιαστικό στυλ δίνει μία από τις καλύτερες δουλειές του με τα δυναμικά και γεμάτα ενέργεια panels του,και τις ζωντανές εκφράσεις- μαζί με την πλαστικότητα των κινήσεων- των χαρακτήρων του.Ίσως αυτό το στυλ ξενίσει λίγο στους fans του πιο παραδοσιακού υπερηρωικού κόμικ(ειδικά σε όσους έχουν μεγαλώσει με Jargens,Perez,Buscema ακόμα και με Deodato jr. και Lee)αλλά νομίζω για το ύφος του συγκεκριμένου κόμικ που ουσιαστικά δεν αποτελεί το your dad's supehero comic,ταιριάζει απόλυτα.Νομίζω ότι ο μόνος που θα μπορούσε εξ'ίσου να παρουσιάσει το ίδιο επίπεδο δουλειάς που παρουσιάζει ο Bá,θα ήταν ο ίδιος ο Way o οποίος εκτός από συγγραφέας ήταν και ο πρώτος σχεδιαστής του κόμικ(δουλειά του υπάρχει μέσα στην trade edition της σειράς),πριν τελικά το δώσει στον συνεργάτη του.
Η επιτυχία του κόμικ ήταν άμεση και μεγάλη όπως και η αγάπη των αναγνωστών,που του χάρισε το 2008 το βραβείο Eisner καλύτερης limited series σειράς.
Σπύρος Ανδριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου