Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

Gideon Falls των Jeff Lemire, Andrea Sorrentino&Dave Stewart

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός


Υπάρχουν δημιουργοί που συνεργάζονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν κάποια ιστορία κόμικ απλά και μόνο γιατί έτσι τους ζητήθηκε από την εταιρεία τους,και υπάρχουν και οι δημιουργοί που ουσιαστικά ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και δουλεύουν σαν μία αυτόνομη δύναμη.Παραδείγματα στο παρελθόν πολλά.Stan Lee-Jack Kirby,Chris Claremont-John Byrne,Dough Moench-Paul Gulacy,Wendy&Richard Pini και το πιο πρόσφατο δημιουργικό ντουέτο των Jeff Lemire και Andrea Sorrentino,που μας έδωσαν εκπληκτικές δουλειές στα Old Man Logan,Green Arrow και το Joker:Killer Smile για το νέο Black Label imprint της DC.




Η πρώτη τους κοινή δουλειά για την Image,είναι το μη υπερηρωικό,εκπληκτικό κόμικ μυστηρίου και τρόμου το Gideon Falls.Ίσως ένα από τα καλύτερα indie που έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό και ένας από τους καλύτερους τίτλους της Image αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.Η ιστορία ακολουθεί δύο ξεχωριστά άτομα σε δύο διαφορετικά περιβάλλοντα.Έναν ιερέα τον Wilfred Quinn,με ένοχο παρελθόν που καταλήγει στη μυστήρια πόλη του Gideon Falls μετά το θάνατο του προηγούμενου ιερέα κάτω από μυστηριώδης συνθήκες ,και του Norton Sinclair,έναν τύπο με μυστήριο παρελθόν και με εμμονή στο να ψάχνει στα σκουπίδια,τα κομμάτια αυτού που θεωρεί έναν μαύρο αχυρώνα..




Τον οποίο όμως μαύρο αχυρώνα βλέπουν και οι δύο σε οράματα,καθώς φαίνεται,ότι αυτό το μυστηριώδες και σατανικό κτίριο εμφανίζεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα εδώ και πολλές δεκαετίες στη πόλη του Gideon Falls... Οι εξαφανίσεις, οι δολοφονίες, το κακό, όλα φαίνεται να συνδέονται με αυτόν, πηγαίνοντας πίσω μέχρι το 1700. Ο Μαύρος αχυρώνας όμως είναι κάτι παραπάνω από οράματα και θα στοιχειώσει(αλλά και συνδέσει)τις ζωές των δύο πρωταγωνιστών μας και όχι μόνο.





Ο αναγνώστης έχει την εντύπωση από την αρχή της ιστορίας ότι τόσο ο Wilfred όσο και ο Norton ζούνε σε διαφορετικά περιβάλλοντα(ο ένας σε πόλη αγροτικής περιοχής,ο άλλος σε μεγαλούπολη)που ωστόσο μοιράζονται το ίδιο όμως όνομα Gideon Falls...Δύο ιστορίες που φαινομενικά μοιάζουν να είναι τελείως διαφορετικές μεταξύ τους,και όμως κεντρίζουν αμέσως το ενδιαφέρον του αναγνώστη,ο οποίος γνωρίζει ότι τελικά συνδέονται μεταξύ τους,αλλά αδημονεί τεύχος με τεύχος να ανακαλύψει πώς στην ευχή γίνεται αυτό...Τελικά πόσες πόλεις υπάρχουν με αυτό το όνομα και πώς όλες μαζί συνδέονται με την εμφάνιση του Μαύρου αχυρώνα;;




Ο Jeff Lemire δεν είναι πρωτάρης φυσικά στις παράξενες ιστορίες,αλλά το Gideon Falls θεωρώ ότι είναι η πιο μυστήρια και πιο προσωπική/εσωτερική από όλες όσες δικές του έχω διαβάσει.Μπορεί να επαναλαμβάνει στοιχεία από τη παλαιότερη δουλειά του για τη Vertigo,το Trillium( με τους παράλληλους κόσμους / ιστορίες)αλλά αυτό είναι κάτι το φυσικό αφού το σενάριο και ο κόσμος του Gideon Falls,υπήρχαν στο μυαλό του από πολύ παλιά.Από τότε που ήταν 20 χρόνων και σπούδαζε σε σχολή κινηματογράφου στο Toronto το 1996.




Tότε ήταν που γύρισε μια ταινία μικρού μήκους με πρωταγωνιστή τον Norton Sinclair,έναν εμμονικό ρακοσυλλέκτη που έψαχνε στα σκουπίδια για τις ενδείξεις μίας συνωμοσίας που μόνο εκείνος φαίνεται να είχε αντιληφθεί...Αργότερα όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1999,δημιούργησε και το πρώτο του κόμικ πάλι με πρωταγωνιστή τον Norton.με τίτλο Ashtray που έβγαλε δύο τεύχη.Θεωρώντας τότε ότι δεν ήταν έτοιμος να αφηγηθεί την ιστορία του,το άφησε στην άκρη.Περίπου είκοσι χρόνια αργότερα,έχοντας βρει το κατάλληλο συνεργάτη στο πρόσωπο του Andrea Sorentino,και έχοντας κάποιες καινούργιες ιδέες(Μαύρος Αχυρώνας,η εμφάνιση ενός ιερέα)αποφάσισε,και ενώ είχε συμφωνήσει με το συνεργάτη του να δημιουργήσουν ένα copyright owned κόμικ,να δώσει στην ιστορία άλλη μία ευκαιρία.Συνδύασε λοιπόν τα παλιά στοιχεία(Norton,συνωμοσία)με τις νέες του ιδέες(ο ιερέας,ο Μαύρος αχυρώνας)μεταξύ τους και εκεί η ιστορία άρχισε να παίρνει ξανά σάρκα και οστά...Το αποτέλεσμα κάτι παραπάνω από μαγευτικό...




Το Gideon Falls είναι ένα κόμικ γεμάτο σκοτεινό,ψυχολογικό μυστήριο και ανατριχιαστικό,εσωτερικό τρόμο.Όχι όμως τον εύκολο,σοκαριστικό gore τρόμο,τη "σπλατεριά" να το πω έτσι...Έιναι ένα ψυχολογικό,υπαρξιακό και σκοτεινό υπερφυσικό θρίλερ όπου η ατμόσφαιρα του εσωτερικού τρόμου διακατέχει την ατμόσφαιρα από τις πρώτες κιόλας σελίδες του....Ο τρόμος δεν παρουσιάζεται πάντα φόρα παρτίδα μπροστά σου,ώστε να ουρλιάξεις ή να σου κόψει την ανάσα...Αλλά υποβόσκει "Λαβκραφτικά" γύρω στην ατμόσφαιρα,κάθε στιγμή,σε κάθε panel...




Παράλληλα o Lemire δημιουργεί μέσα σε όλο αυτό το μυστηριώδες περιβάλλον,το οποίο στοιχειώνεται από ένα υπερφυσικό κακό,πιστευτούς χαρακτήρες για τους οποίους ο αναγνώστης νοιάζεται για τη τύχη τους και αισθάνεται και πολύ οικείους σε αυτόν.Χτίζει τόσο τον τρόμο και το μυστήριο,όσο και τον κόσμο του Gideon Falls που τα περιβάλλει,σιγά σιγά,σταθερά,σαν να τοποθετεί τα κομμάτια ενός πάζλ,με τις ανατροπές και τις διαφορετικές εξηγήσεις να αυξάνουν όσο περισσότερο γίνεται την αγωνία και το ενδιαφέρον του αναγνώστη που τεύχος με τεύχος κορυφώνονται όλο και περισσότερο....




Το Gideon Falls είναι ένα ερωτικό γράμμα του Lemire,πάνω σε ότι έχει αγαπήσει ο δημιουργός σε όλη του τη ζωή..Στη σειρά Twin Peaks του David Lynch,στη ταινία Pi(π) του  Darren Aronofsky,το τραγούδι του Tom Waits “What’s He Building in There?” (από το δίσκο του 1999 Mule Variations),στο κόμικ Bat Man : Gothic των Morrison&Janson,και το βιβλίο Τhe Bishop's Man  Linden MacIntyre...Περιέχει όμως και στοιχεία από σειρές όπως το Stranger Things και Channel Zero,και τα βιβλία του Stephen King, Black Tower(Μαύρος Πύργος).





Η ιστορία του Lemire είναι γλυκιά και μυστηριώδης και προσθέτει μια ανατριχιαστική φωνή στο πειραματικό και εξαιρετικό σχέδιο του Andrea Sorrentino,που στο συγκεκριμένο κόμικ κάνει τη καλύτερη δουλειά του μέχρι στιγμής...Αριστουργηματικό εικαστικό στήσιμο και παιχνίδι με τα panels και τα layouts που σφίζουν από φρενίτιδα,που μου θύμισε τις εποχές του Jin Steranko ειδικά στο Nick Fury,γεμάτα σουρεαλισμό και σχεδιαστική δύναμη που μαγνητίζει τα μάτια του αναγνώστη,και τον κάνει να παρατηρεί τις εικόνες(ειδικά τα splash page)αρκετή ώρα και μάλιστα να ανακαλύπτει καινούργια πράγματα κάθε φορά που τα ξανακοιτάει.Ο Sorrentino εκμεταλεύεται κάθε δυνατότητα του μέσου όχι μόνο για να ξεδιπλώσει το μεγάλο ταλέντο του,αλλά και για να αποδώσει με το καλύτερο δυνατό τρόπο τη σκοτεινή,απειλητική και επιβλητική ατμόσφαιρα που περιγράφει στα κείμενα του ο Lemire.Υπέροχη δουλειά στα χρώματα και από τον Dave Stewart με ιδιαίτερη έμφαση στο κόκκινο,τονίζει αρμονικά τα σχέδια του Sorrentino.




Μέχρι αυτή τη στιγμή έχουν κυκλοφορήσει 21 τεύχη της σειράς(μέχρι το #16 τα 3 trades) η οποία το 2019 κέρδισε και το βραβείο Eisner καλύτερης νέας σειράς και σίγουρα έχει ακόμα πολλά να μας πει και να μας καταπλήξει.Αν συνεχίσει να είναι τόσο διαολεμένα καλό(και δεν μας τα χαλάσει στο τέλος),το Gideon Falls θα μπει μέσα στη λίστα με τα αριστουργήματα της 9ης τέχνης και θα αποτελέσει κόμικ-σταθμό στην ιστορία της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου